Telegram Web Link
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#موشن_گرافیک | بفرمایید کتاب

کتاب خواندن واقعا فایده‌ای دارد؟

۲۴ آبان آغاز هفته کتاب و کتاب‌خوانی


🌈کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
🌈@EAL21st
🔹 فقرزُدایی آموزشی در قرن ۲۱
🖋 نویسنده: میثم هاشم‌خانی

فقرزُدایی آموزشی، بنابه نظر اکثریت اقتصاددانان، از مهم‌ترین ستون‌های کاهش پایدار فقر و نابرابری محسوب می‌شود. اما در قرن ۲۱، تعریف مفاهیم «آموزش باکیفیت» و «فقر آموزشی» به کلی دگرگون شده‌اند. این دگرگونی محصول «رشد جهش‌وار اینترنت»، «شتاب بالای تحولات علم و تکنولوژی» و نیز «درهم‌تنیدگی شدید جوامع» است. ۲ عامل نخست، جنبه اقتصادی تعریف «فقر آموزشی» را زیر و رو کرده‌اند و عامل سوم، جنبه اجتماعی این تعریف را دگرگون ساخته است.

پس از این مقدمه، به اجمال می‌توان ۴ جنبه کلیدی «فقر آموزشی» در قرن ۲۱ را به این شکل برشمرد:

📍 اول) محرومیت از شوق یادگیری:
با توجه به اینترنت سریع و ارزان که سهولت دسترسی به انواع دانش را به ارمغان آورده، ماموریت اصلی مدارس قرن ۲۱، ایجاد شوق یادگیری است. بنابراین مدارسی که صرفا بر تزریق دانش و محفوظات به مغز دانش‌آموزان متمرکز هستند، حتی اگر مدارسی لوکس با شهریه‌های گران باشند، دانش‌آموزان خود را زیر خط فقر آموزشی نگه می‌دارند. همچنین مدارس نوسازی که در مناطق محروم ساخته می‌شوند، اما در طراحی آنها به المان‌های افزایش شوق یادگیری دانش‌آموزان توجهی نمی‌شود (چه المان‌های سخت‌افزاری مربوط به طراحی و زیباسازی مدارس و چه المان‌های نرم‌افزاری مربوط به کیفیت معلم و کیفیت محتوای آموزشی)، تاثیر اندکی بر «فقرزُدایی آموزشی» خواهند داشت.
@EAL21st

📍 دوم) محرومیت از تنوع و خلاقیت آموزشی:
آن دسته از ساختارهای آموزشی که متکی بر ساختار یکپارچه و متمرکز در حوزه تعیین قوانین مدیریت مدارس، شیوه استخدام معلمان و چارچوب تدوین محتوای درسی هستند، صرفا فقر آموزشی را توسعه می‌دهند. در کشورهایی با این نوع از ساختار آموزشی که سرکوب‌گر خلاقیت مدیران و معلمان مدارس است، مدارس به سرعت مرجعیت آموزشی کودکان و نوجوانان را از دست می‌دهند و آن را به «اینترنت» واگذار می‌کنند. به این ترتیب بخشی از فقرزُدایی آموزشی، به مجوز دادن به خلاقیت مدیران مدارس مناطق محروم در حوزه انتخاب معلمان، ارتقا و توبیخ معلمان و نیز طراحی محتوای آموزشی بومی جذاب و سازگار با شرایط اقتصادی_اجتماعی هر منطقه مربوط می‌شود.

@EAL21st
📍 سوم) محرومیت از مهارت‌های غیرشناختی (Non-cognitive skills):
در قرن ۲۱، با توسعه سریع دانش‌های مختلف از یک سو و دسترسی فراگیر اینترنتی به این دانش‌ها از سوی دیگر، «بهره‌وری اقتصادی» ناشی از حفظ بودن پایتخت کشورها یا بلد بودن محاسبه حاصل‌ضرب دو عدد چهاررقمی بر روی کاغذ یا نظایر آن، شدیدا سقوط کرده است. از طرف دیگر به سبب افزایش گریزناپذیر تحرک شغلی و نیز درهم‌تنیدگی شدید جوامع، «بهره‌وری اقتصادی» ناشی از مهارت‌های غیرشناختی (مانند مهارت کار تیمی، تعامل موثر با دیگران، خلاقیت، پرسش‌گری، تفکر نقادانه و امثالهم) شدیدا رشد کرده است. نتیجه آنکه برنامه درسی تهی از این مهارت‌ها، نماد بارز «فقر آموزشی» خواهد بود.

📍 چهارم) محرومیت از دانش دیجیتال:
در قرن ۲۱، حتی انجام ساده‌ترین مشاغل، بدون دسترسی به ابزارهای دیجیتال به ویژه موبایل‌های هوشمند و بدون برخورداری از حداقلی از دانش دیجیتال، ناممکن است. توجه به این مساله در طراحی محتوای آموزشی مدارس، چه در مناطق محروم و چه در مناطق برخوردار، از ارکان مهم فقرزُدایی آموزشی محسوب می‌شود.
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAEAs4UjsuZSW57L1Uw
👍1
هرچه سپاس‌گزارتر باشید،
احساس شادی بیشتری می‌کنید.

زندگی‌تان سریع‌تر تغییر می‌کند
و نعمت‌های زندگی‌تان به شیوه‌ای معجزه‌آسا چندبرابر می‌شوند...

@EAL21st
آیا کار کردن شما را شادتر می‌سازد؟!

🔸تحقیقات انجام شده توسط موسسه گالوپ در ارتباط با وضعیت شادکاری و رضایت شغلی در کشورهای مختلف دنیا به نتایج جالب‌توجهی منتهی شده است.
در این تحقیق که بر اساس مجموعه‌ای از سوالات بله/ خیر شکل گرفته است از پرسش شوندگان خواسته شد تا در مورد اینکه از شغل‌شان احساس رضایت و شادی می‌کنند اعلام نظر کنند.

🔸از نتایج این تحقیق چنین برمی‌آید که در کشورهای آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپا، استرالیا و نیوزیلند سطح بالاتری از شادکاری و رضایت شغلی بین افراد به چشم می‌خورد که از این میان، کشور اتریش با دارا بودن بیش از ۹۵ درصد پاسخ دهندگان شادکار و راضی از شغل در رتبه نخست کشورهای جهان قرار دارد.
پس از اتریش، کشورهای نروژ و ایسلند به‌عنوان شادکارترین کشورهای دنیا شناخته شدند.

🔸در طرف دیگر این تحقیقات، کشورهای آفریقایی و آسیایی قرار دارند که از نظر شاخص‌های شادکاری در رتبه‌های بسیار پایینی قرار دارند، به‌طوری که درصد بالایی از کارکنان در این مناطق یا از شغلی که دارند احساس رضایت کامل یا حتی نسبی ندارند یا اینکه اصلا شادکار نیستند.

🔸براساس یافته‌های موسسه گالوپ، بخش عمده این احساس ناشادی ناشی از به هم خوردن توازن بین زندگی و کار، پایین بودن سطح دستمزدها، پایین بودن استاندارد‌های کار در محیط‌های کاری، بالا بودن مخاطرات ناشی از کار کردن بر سلامت افراد، پایین بودن سطح امنیت شغلی و بی‌توجهی به سرمایه اجتماعی کار بوده است.

🔸یکی دیگر از عوامل تعیین‌کننده و تاثیرگذار بر تقویت یا کاهش احساس شادی در کار به ارتباط شادکاری با رضایت از کار و میزان مشارکت افراد در شغل شان مربوط می‌شود. جایی که افراد به سه دسته «به شدت مشارکت جو»، «نسبتا مشارکت جو» و «غیرمشارکت جو یا مشارکت گریز» تقسیم می‌شوند.

🔸بررسی‌های محققان گالوپ حکایت از آن دارد که افراد به شدت مشارکت جو و کسانی که بعضی از فعالیت‌های کاری شان را به‌صورت خودجوش و داوطلبانه و خارج از زنجیره فرمان انجام می‌دهند دارای سطوح بالاتری از شادکاری و در نتیجه آن، رضایت شغلی هستند و بهره‌وری و عملکرد به مراتب بهتری را نسبت به افرادی که فقط در چارچوب‌های تعریف شده کاری عمل می‌کنند ارائه می‌دهند که همه اینها در مجموع نشان‌دهنده اهمیت والای احساس شادی در کار بر این شاخص‌هاست.

منبع: hbr به نقل از کانال مدیریت رفتار سازمانی

🌈کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
🌈@EAL21st
صرفا جهت خنده
البته گویا حقیقت هم دارد
به نقل از کانال برنامه درسی و فرهنگ
🌈@EAL21st
🌈کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
🌈@EAL21st
کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱

⬅️⬅️ نمی دانم، اطلاع ندارم
می پرسم، نمی شناسم و ... ➡️➡️

‎دكترمحمود سريع القلم
استاد دانشگاه شهید بهشتی


اگر بخواهم تنها يک نکته را برای رفتارهايمان مورد توجه قرار دهم، خواهم گفت: خوب است کمتر حرف بزنيم و کمتر قضاوت کنيم.
به نظر می رسد ميانگين ايرانی ها تقريبا در مورد همه چيز و همه کس اظهارنظر مي کنند؛ بعضا با قاطعيت.

عبارات «من نمی دانم»، «من اطلاع ندارم»، «من به اندازه کافی اطلاع ندارم»، «من مطمئن نيستم»، «من بايد سوال کنم»، «من بايد فکر کنم»، «من شک دارم»، «من در اين باره مطالعه نکرده ام»، «من اين شخص را فقط يک بار ديده ام و نمی توانم در مورد او قضاوت کنم»، «من در مورد اين فرد اطلاعات کافی ندارم»، «اجازه دهيد من در اين رابطه سکوت کنم»، «فردا پس از مطمئن شدن به شما خبر می دهم»، «هنوز اين مسئله برای من پخته و سنجيده نيست» و مشابه اين عبارات در ادبيات عمومی ما، بسيار ضعيف است. تصور کنيد اگر بسياري از ما اين گونه با هم تعامل کنيم، چقدر کار قوه قضائيه کم مي شود. چقدر زندگي ما اخلاقی تر می شود و از منظر توسعه يافتگی چقدر جامعه تخصصي تر می شود.

در چنين شرايطي، خبرنگار تلويزيون در مورد برنامه هسته ای، نظر راننده تاکسی را نخواهد پرسيد. اقتصاددانی که يک مقاله پزشکي را خوانده، خود درمانی نخواهد کرد و شيميدانی که هر روز روزنامه ها را مي خواند، در مورد آينده اقتصاد ايران و وضعيت سياسی چين اظهار نظر نخواهد کرد؛ چه سکوتی برقرار می شود! و همه به خود و مثبت و منفي برنامه های خود می پردازند و کمتر سراغ سر در آوردن از کارهای ديگران مي روند؛ غيبت کم مي شود و تهمت و توهين به حداقل می رسد.

حضرت علي (ع) می فرمايند: مومن کسي است که با مردم تعامل کند تا دانا شود، سکوت کند تا سالم بماند و بپرسد تا بفهمد.
يک دليل اين که توليد ناخالص داخلي آلمان بيش از دو برابر جمع توليد ناخالص داخلی ۵۵ کشور مسلمان است، به خاطر تمرکز مردم به کار و فعاليت و کوشش های فردی است.

اتفاقا چون بسياری از ما برای خود کم وقت می گذاريم و خود را کشف نمی کنيم، به بيرون از خودمان و توجه ديگران نيازمند مي شويم. به همين دليل، نمايش دادن در ميان ما بسيار جاری و قدرتمند است، چون در مورد خود نمي توانيم پنجاه صفحه بنويسيم، از انتقاد حتي انتقادی ملايم، خشمگين می شويم، چون احساسي بار می آييم و بنابر اين ضعيف هستيم، اعتماد به نفسمان کم است.

عموما ظاهر خود را می آراييم و در مخزن باطن ما، سه قفله باقی می ماند. افراد ضعيف جامعه ضعيف را به ارمغان مي آورد.
در برابر کم حرف زدن و کم قضاوت کردن، فکر و دقت قرار می گيرد. ارزش هر انسان مساوی با مقدار زماني است که براي فکر، کشف خود و خلاقيت اختصاص می دهد. سکوت فراوان بهترين فرآورده کم قضاوت کردن است. در اين مسير، محتاج کتاب خواندن، گفت و گو و مناظره هستيم. با آگاهی و دانش می توان انسان بهتری بود و به همين دليل، نيازمند آموزش هستيم.
به اميد روزی که تلويزيون کشور برای ارائه ديدگاه در ۲۵ موضوع مختلف از يک نفر استفاده نکند.
منبع: شوق تغییر

@EAL21st
به ابوسعید ابوالخیر گفتند: فلانی قادر است پرواز کند. گفت: این که مهم نیست، مگس هم می پرد. گفتند: فلانی را چه میگویی؟ روی آب راه می رود. گفت: اهمیتی ندارد، تکه ای چوب نیز همین کار را می کند. گفتند: پس از نظر تو شاهکار چیست؟ گفت: این که در میان مردم زندگی کنی ولی هیچگاه به کسی زَخم زبان نزنی، دروغ نگویی، کلک نزنی٬ دلی نشکنی٬ از اعتماد کسی سوءاستفاده نکنی و کسی را از خود ناراحت نکنی. این شاهکار است...
🌈کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱

🌈@EAL21st
🖋 پژوهش، نگريستن به آن چيزی است كه ديگران می‌بينند و انديشيدن در مورد آن است بگونه‌ای كه ديگران نمی‌انديشند.

📌 آلبرت سنت-گیورگی
🌈@EAL21st
یلداتون مبارک

🌈کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
🌈@EAL21st
💢گاهی اوقات نبود فردی که در تیم اصلا به چشم نمی‌آید کل کارکرد سیستم را به هم خواهد ریخت، این خطای پر هزینه یک رهبر است که تنها به پر سروصداها توجه کند.
ارسالی آقای مرتضی عباسی

🌈کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
🌈@EAL21st
🧩 چگونه تیم را به سمت استراتژی هدایت کنیم؟

Harvard Business Review - Jan 2019

ناهماهنگی های سطحی درون تیم بصورت جادویی و با یک بشکن زدن از بین نخواهند رفت. مهم این است که بفهمید چرا این ناهماهنگی ها شکل گرفته و وجود دارند و سپس بر سر از بین بردن آنها به توافق برسید.
البته
در لینک زیر بیشتر بخوانید:👇👇
http://bit.ly/2C5vs94


🌈کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
🌈@EAL21st
کودکان قبل از اینکه عشق به وطن را یادبگیرند لازم است عشق به زندگی را یادبگیرند، باید یادبگیرند که پروانه را دوست داشته باشند، از صدای بلبل خوششان بیاید.
زندگی از اجتماع چیزهای کوچکی تشکیل شده است. انسان اگر آن چیزهای کوچک را دوست نداشته باشد زندگی را هم دوست نخواهد داشت.

*بختیار علی*
نویسنده و فیلسوف معاصر کرد
از رمان غزل نویس و باغ های خیال


🌈کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
🌈@EAL21st
🔹🔹رهبری راهبردی🔹🔹

🔘یک راهبرد به‌تنهایی نمی تواند مؤثر واقع شود و نیاز به رهبری دارد. بسیاری از شرکت‌ها راهبردهای دقیق و کارآمدی دارند؛ اما به دلیل ضعف مدیریت نمی‌توانند به درستی از آن‌ها استفاده کنند. درنتیجه وجود شخص یا کارگروهی برای ایجاد ارتباط و پیگیری نقاط قوت برنامه لازم و ضروری است. دانستن اینکه عده‌ای از کارمندان قابل اعتماد به مواردی مانند هزینه‌ها، منابع و پیاده‌سازی راهبرد توجه می‌کنند، کل اعضای تیم را به جلو هدایت خواهد کرد.

🔘دستاوردها در مقابل زمان
حضور فیزیکی در شرکت‌ها و سازمان‌ها دیگر مانند گذشته اهمیت ندارد؛ زیرا کسب‌وکارها به نتیجه‌ی کار بیشتر از مدت‌زمانی که برای آن صرف می‌شود اهمیت می‌دهند. کسب‌وکارهایی که به دنبال دستاوردهای بیشتر هستند باید به فکر ساخت محل کاری باشند که بتواند نیازهای آینده‌ی کارمندان را پاسخگو باشد. فراهم کردن زیرساختی که به کارمندان اجازه دهدتوانایی‌هایی خود را شکوفا کنند، نه‌تنها برایشان سودمند است؛ بلکه رشد و موفقیت شرکتی را که در آن کار می‌کنند نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن 21 https://www.tg-me.com/EAL21st

✍️دکترسعیدخزائی
سوگیری‌_شناختی
bandwagon effect

اثر چشم و هم‌چشمی (bandwagon effect) نوعی سوگیری شناختی است که طی آن، فرد عملی را فقط به این دلیل انجام می‌دهد که دیگران نیز دارند همان کار را می‌کنند. در این حالت فرد به باورهای خود توجه چندانی ندارد و پس از اینکه عملی را انجام داد به باورهای خویش رجوع می‌کند. اگر عمل با باورهایش مطابقت داشت ارزش زیادی برای باور خود قائل می‌شود، اگر تناقض داشت، باورش را نادیده می‌گیرد.

تمایل به پیروی از اعمال و افکار دیگران ناشی از گرایش افراد به هم‌نوایی است. گاهی اوقات هم به این علت است که تنها منبع اطلاعات فرد، دیگرانند. هر دو دلیل اما شاهدی بر تمایل به همرنگی با جماعت است.

🔻این سوگیری تاثیری چه بسا گسترده‌ بر پدیده‌های جمعی می‌گذارد. رأی دادن یکی از اموری است که اثر چشم و هم‌چشمی خیلی خوب در آن پیداست. تحقیقات نشان می‌دهد بسیاری از مردم تمایل دارند به فرد یا حزبی رای دهند که گمان می‌کنند احتمال پیروزی‌اش بالاست به این امید که جزو "برند‌ه‌ها" قرار بگیرند. در نظر‌سنجی‌های سیاسی اجتماعی نیز افراد در اثر چشم و هم‌چشمی عقایدشان را به عقیده اکثریت تغییر می‌دهند.
🗞BBC

@EAL21st
سینمای چند بُعدی و نظام آموزشی در ایران

🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬🎬

مصطفی قادری
تحلیل گر مسایل تعلیم و تربیت
🎓🎓🎓🎓🎓🎓🎓🎓

اغلب ما حداقل سینما سه بعدی و شاید چهار بعدی را تجربه کرده ایم. طی ده سال اخیر به این بعدها اضافه شده و ما سینما ده بعدی هم داریم یا سینمای چند بعدی که بدون عینک چند بعدی کار می کند.
ممکن است در این سینما به سمت خاصی هل داده شوید. چیزی با پای شما برخورد کند. هوای گرم یا سرد به سمت صورت شما بوزد. صدایی از پشت سر احساس کنید، قطرات آب روی شما ریخته شود و بقیه ماجراهای سینمای چند بعدی را که می دانید.
حالا فرض کنید وارد یک اتوبوس که به شکل سینمای چند بعدی است شده اید. در حالی که روی تمام شیشه های اتوبوس تصاویر چند بعدی نصب شده و شما همراه دیگران در حال سفر و ماجراجویی هستید.
این اتوبوس همان سازمان آموزشی ماست که منطق آن بر عقلانیت اداری چیده شده است. همه صحنه ها جدی و بسیار واقعی یا بهتر است بگوئیم فراواقعی هستند. ممکن است شما حتی با دیگر مسافران یا راننده صحبت و گفت و کنید. یا خودتان برخی جاها رانندگی کنید. این در حالی است که شما در یک فضای یک متر مربعی روی صندلی ثابت نشسته اید.
واقعیت سینمای چند بعدی چیست؟ در برخی از این سینماها به عمد عینکم را در می آوردم و به شدت مورد اعتراض مدیران سینما چند بعدی قرار می گرفتم. مدیران سینما چند بعدی و طراحان حرفه ای آن وظیفه دارند جسم، احساس و ذهن ما را درگیر وانموده ها و چیزهای مجازی که بیش از حد واقعی به نظر می رسند کنند.
از استعاره ی سینما چند بعدی استفاده می کنم تا وضعیتی را در نظام آموزشی ایران نشان دهم که موجب سکون در آموزش رسمی کشور ما شده است. هم نظام آموزش و پرورش و هم نظام آموزش عالی توسط مدیران اداری و سازمانی می چرخند که در پشت میز کار خود نشسته اند و درگیر یک سیستم منطقی، خطی و مدیریتی هستند که شبیه اتوبوسی است که حرکت نمی کند ولی در داخل آن بحث ها، تقلاها و گفت و گوهای مجازی سختی در جریان است.
نگاه مدیران ما به مقوله هایی مانند تدریس، آموزش، برنامه درسی، پژوهش و تربیت نگاهی صرفا مدیریتی است. آن ها غرق آیین نامه های مجازی،دستورالعمل های سازمانی و منطق اداری هستند. همین امر باعث شده که اتوبوس مدرسه و دانشگاه در دنیای واقعی چندان حرکتی به جلو نداشته باشد. مدیران آموزش عمومی و عالی هر روزه بعدی بر سینمای تعلیم و تربیت ایران می افزایند، چندان که واقعیت های افزوده در این صحنه ی اداری بی شمارند. برخی از آن ها مانند محور قرار دادن کتاب درسی، نظام رتبه بندی معلمان، کاهش مدت آموزش معلمان، ورود کار، شغل و کنکور به دوران ابتدایی، نظام متمرکز یکسان نگر، بومی گزینی در کنکور، رتبه بندی دانشگاه ها، آیین نامه های ارتقا و ترفیع اساتید دانشگاه ها، مقاله سالاری، ISI سالاری، JCRسالاری و اخیرا Q1 سالاری همه و همه کمیت گرایی کاذبی است که تنها نیازهای سازمانی و اداری مدیران ما را در اتاق های اداری برآورده می کنند. مدیران آموزشی، ممیزی، نظارتی و پژوهشی مانند مدیران سینما چند بعدی نگران هستند که کسی احیانا عینک سیاه چند بعدی خود را از چشمانش بیرون نیاورد و مشغول دیدن واقعیت های بیرونی نشود. سرگرم نگاه داشتن مردم مهم ترین وظیفه مدیران اداری - سازمانی است. آن ها تمایل دارند یا گاهی عادت کرده اند مردم را درگیر جلسات انتزاعی، فرم های انتزاعی، آمارهای کمّی و عجیب انتزاعی کنند. آن ها نه سر از فلسفه نظام های آموزشی در می آورند، نه جامعه شناسی آموزش و پرورش را درک کرده اند و نه در مورد واقعیت های برنامه درسی، تدریس و روانشناسی یادگیری چیزی می دانند. حتی به این چیزهای کیفی هم چونان مقوله های آیین نامه ای و اداری می نگرند. مثلا تصور می کنند با یک چک لیست ارزشیابی کمی می توان کیفیت معلم، استاد، دانشجو، مدرسه یا دانشگاه را کنترل کرد. در حوزه برنامه درسی که تخصص اصلی بنده است قطع به یقین تصور این مدیران از برنامه های درسی در وزارت آموزش و پرورش به اشتباه کتاب درسی و در وزارت علوم سر فصل دروس بوده و هست. حال اگر دست بر قضا مدیرانی وارد سینما چند بعدی شوند که سنخیت یا تخصصی در زمینه تعلیم و تربیت دارند، فوری با آن ها برخورد می شود. آنها حق ندارند واقعیت افزوده ی کتاب های درسی، آیین نامه های آموزشی و سیستم های متریک را نقد کنند. در این سینما چند بعدی بزرگ کسی مجاز نیست بیرون از عینک سیاه چند بعدی، جهان واقعی بیرون را نگاه کند. نتیجه ی حضور مدیران سازمانی در نظام آموزشی ما که به تعلیم وتربیت به عنوان مقوله ای اداری می نگرند توقف نظام آموزشی در ایران بوده است. تمام این قواعد کمّی بی انتها در نظریه ی قفس آهنین ماکس وبری قابل تحلیل است. این همه بعد کمی و اداری باعث بی خردی آکادمیک و بی ارتباطی نهاد آموزش و پرورش با مسایل کشور شده است.
@ EAL21st
رهبری مدرسه عامل کلیدی برای موفقیت دانش آموزان است، به ویژه در مدارس جوامع محروم

با برندگان سال 2018 جایزه #وایز آشنا شویم
〰️
✔️#کارآفرینان و رهبران کسب و کار به کمک مدارس می‌آیند.

🔸ایجاد پیوند میان مدرسه و جامعه محلی آن هم به کمک "بخش خصوصی" مهم‌ترین دستاورد یکی از برندگان جایزه وایز در سال 2018 بوده است. این مؤسسه که «سمفونی‌ای برای آفریقای جنوبی» نام دارد، زمانی شکل گرفت که یکی از صاحبان موفق #کسب‌وکار در جنوب آفریقا تصمیم گرفت از طریق همکاری با یک مدیر مدرسه، بهره‌وری دانش‌آموزان و مدرسه را افزایش دهد.
〰️〰️
🔸همکاری میان این تاجر و یک فرد فرهنگی در حالی صورت گرفت که 75 درصد مدارس در آموزش کودکان آفریقایی شکست خورده‌بودند. 80 درصد دانش‌آموزان آفریقایی در پایان کلاس چهارم هنوز از درک مطالبی که می‌خوانند عاجزند و 50 درصدشان ترک تحصیل می‌کنند.
〰️〰️〰️
👩🏽‍🏫 همین باعث شد که موسسه سمفونی از کارآفرینان موفق و غولهای مدیریت کسب‌وکار در آفریقا دعوت کند تا در قالب طرح‌های 12 ماهه، به مدارسی بپیوندند که کمترین میزان بهره‌وری آموزشی را داشته‌اند. هدف اصلی پروژه Partners for Possibility این بوده است که برای تغییر وضعیت مدارس از مدیران و کادر آموزشی آغاز کند، افرادی که معمولا کمترین تجربه را در امور مدیریتی، منابع انسانی و بهره‌وری دارند.
〰️〰️〰️〰️
🔖تحقیقات گسترده این موسسه نشان می دهد رهبری مدرسه عامل کلیدی برای موفقیت دانش آموزان است، به ویژه در مدارس جوامع محروم ، و از آنجا که اکثر مدیران مدارس به اندازه کافی مهارت های رهبری ندارند نیاز به هدایت و اصلاح هستند که مدیران موفق در کسب و کار مهمترین افرادی هستند که می توانند در این زمینه همراهی نمایند.
〰️〰️〰️〰️〰️
یکی از اهداف دیگر مؤسسه سمفونی از سال 2010 تاکنون این بوده که صاحبان کسب‌وکار همچنین به نمایندگی از جامعه محلی مأمور شوند تا بهبود وضعیت مدارس را به یک دغدغه ملی تبدیل کنند. این مجموعه تاکنون به 684مدرسه و 680هزار دانش‌آموز سود رسانده است.
با تکیه بر توان کارآفرینان و صاحبان کسب‌وکار که بهترین شناخت را از جامعه محلی دارند، مؤسسه سمفونی به دنبال آن است تا برنامه Partners for Possibility را به مناطق روستایی هم گسترش دهد.
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
🏵 هر ساله اجلاس جهانی نوآوری در آموزش که به اختصار «وایز» نامیده می‌شود به 6 پروژه های #آموزشی_خلاقانه که در رفع چالش‌های آموزشی در یک منطقه تأثیرگذار بوده‌اند ، جایزه ای معادل ۲۰ هزار دلار اهدا می‌کند.
@EAL21st
تاریخچه شورای عالی آموزش و پرورش
#شورای‌عالی‌آموزش‌و‌پرورش به عنوان مرجع سیاست‌گذاری در حوزه وظایف آموزش عمومی و متوسطه در چارچوب سیاست های کلی نظام و قوانین و مقررات است که عهده دار امر سیاست‌ گذاری،تدوین خط‌مشی‌ها و راهبردها، تعیین ضوابط و وضع مقررات، تصویب اساسنامه ها و آیین نامه‌های آموزشی و تربیتی است وبیش از ۱۲۰سال قدمت دارد؛این شورا از سال ۱۲۷۵ش در دوره مظفر‌الدین شاه وصدارت امین‌الدوله با تشکیل «انجمن معارف» به ریاست احتشام‌السلطنه و عضویت رجال برجسته فرهنگی کشور با هدف گسترش مدارس جدید تأسیس شد.
سال۱۳۱۵ ق(۱۲۷۵ شمسی) انجمن معارف به‌منظور تأسیس مدارس جدید در تهران تشکیل شد. این انجمن که ترکیبی از وزیر علوم و دانشمندان و مؤسسان مدارس علمی بود، بر کار مدارس،نظارت داشت و مرتبط با برنامه‌های درسی، محتوای آموزشی و کتاب ها و نحوه اداره مدارس پیشنهادهای لازم را ارائه می کرد.
با آغاز حکومت مشروطه و تشکیل قوه مقننه، تأسیس مدارس دولتی و ملی در حوزه وظایف دولت قرار گرفت و تحصیل اجباری شد؛ در این دوره بر آموزش عمومی در شهر و روستا تأکید شد و از آن زمان به بعد توسعه آموزش و پرورش بر اساس قانون استوار شد.
در سال ۱۳۲۹ قمری برابر با ۱۲۹۰ شمسی، قانون اساسی معارف به تصویب رسید،این قانون از جامع ترین قوانین آموزش و پرورش کشور در دوره مشروطیت به‌شمار می‌رود؛در این قانون، آموزش ابتدایی برای عموم ایرانیان اجباری شد و مکاتب به دو گروه رسمی و غیر رسمی تقسیم شد و مخارج مدارس غیررسمی از محل شهریه دانش آموزان و در صورت کسری، بودجه‌ی آنها توسط دولت تأمین می شد.
با تصویب قانون اساسی معارف، ضرورت وضع ضوابط و مقررات‌ آموزشی و تربیتی احساس شد؛ بنابر این در سال ۱۳۰۰ مجلس شورای ملی، قانون #شورای‌عالی‌معارف را تصویب کرد و امور فنی مدارس مانند برنامه‌ ها، امتحانات و صلاحیت معلمان را به آن شورا سپرد.با تشکیل این شورا برای نخستین بار در تاریخ ایران،امر تعلیم و تربیت، شورایی شد.از شخصیت های برجسته در این شورا که به عنوان وزرای معارف، یا صاحب نظر در آن حضور داشتند محمد‌علی‌فروغی، علی‌اکبردهخدا، ملک‌الشعرای‌بهار و علی‌اصغرحکمت بودند.
اهم اقدامات شورای‌عالی معارف ؛صدور مجوز تأسیس مدرسه، اعزام دانشجو به خارج، صدور مجوز انتشار نشریات، تصویب اساسنامه ونظامنامه مکاتب و مدارس، تصویب نظامنامه بازرسی فنی، اعطای مدال و نشان، انتخاب اعضای فرهنگستان ایران، مجوز ادامه تحصیل در خارج از کشور و ارزشیابی مدارک تحصیلی طلاب علوم دینی بود.
در سال ۱۳۱۷شمسی در پی تغییر نام وزارت معارف به #وزارت‌فرهنگ، شورای عالی معارف نیز به شورای‌ عالی‌ فرهنگ، تغییر نام یافت و به عنوان مرجعی قانونی برای نظارت بر فعالیت ها و تدوین مقررات آموزشی تعیین شد.از اقدامات شورای عالی در این دوره؛ توسعه دانشسراها، پایه‌ گذاری اولین مدارس عشایری، انضمام بیمارستان ها به دانشکده پزشکی، تأسیس کتابخانه مرکزی دانشگاه و لایحه ترمیم حقوق معلمان، بود.
در سال ۱۳۴۳، وزارت فرهنگ به وزارت فرهنگ و هنر، سازمان اوقاف و #وزارت‌آموزش‌و‌پرورش تفکیک و شورای عالی فرهنگ، شورای عالی آموزش و پرورش نامیده شد.لذا سال ۱۳۴۳را می‌توان سال تشکیل نخستین جلسه #شورای‌عالی‌آموزش‌وپرورش قلمداد کرد.از اقدامات شورای عالی در این دوره می توان به تغییر نظام آموزشی کشور و ایجاد دوره راهنمایی تحصیلی اشاره کرد.
در سال ۱۳۴۵، به استناد ماده ۵ قانون تفکیک وزارت فرهنگ مصوب سال ۱۳۴۳، قانون تشکیل شورای عالی آموزش و پرورش به تصویب رسید و این شورا عهده دار تصویب برنامه های مدارس، آیین نامه های عمومی مدارس، امتحانات، اساسنامه های مؤسسات آموزشی، تطبیق کتب درسی با برنامه های مصوب و اجازه تأسیس مدارس خصوصی شد.
در بهمن ماه۱۳۵۸، شورای انقلاب اسلامی، قانون شورای عالی آموزش و پرورش را به تصویب رساند، تصویب این قانون نشان دهنده اهمیت نقش این شورا و ضرورت استمرار فعالیت آن پس از پیروزی انقلاب اسلامی است. در سال ۱۳۸۱ آخرین تغییرات در قانون شورای عالی آموزش‌وپرورش به عمل آمد و برای نخستین بار در تاریخ آموزش و پرورش ایران، عالی ترین مقام اجرایی کشور، رئیس جمهور، ریاست شورای عالی آموزش و پرورش را برعهده گرفت.
اینک برای اولین بار از روز۲۷ بهمن سال‌جاری، به مدت یک هفته سه تن از معلمان کشور در فرآیند رأی‌گیری به این شورا راه می‌یابند.
شاید این منتخبان، ابزار چشم‌و گوش بسته‌ی دستورهای املایی و انشایی نگردند و بدون هیاهو و شعارهای فریبا، بتوانند در بهبود روند نابسامان آموزش ‌و‌پرورش فلج و زمین‌ گیرمان،منشأ اثر باشند.
برای چنین تأثیری،گزیدن معلمانی که از دانش برنامه‌ریزی و اخذ تجربیات ارزشمند دنیای مدرن در تعلیم وتربیت برخوردار و واقع بینانه، صداقت و صراحتی راستین و دانش و بینشی گسترده دارند، راهگشاست.
@EAL21st
کتاب سازمان کوانتومی راهبری سازمان در آشوب و پیچیدگی به قلم دکتر حمیدفرهادی راد استاد دانشگاه شهید چمران اهواز به رشته تحریر درآمد
این اثر توسط انتشارات رشد چاپ و منتشر گردید.

کانال مدیریت و رهبری آموزشی در قرن ۲۱
@EAL21st
2025/07/08 13:37:23
Back to Top
HTML Embed Code: