آنتی‌بیوتیک‌ها گروهی از داروها هستند که باکتری‌ها را از بین می‌برند. اما همه‌ی باکتری‌ها بیماری‌زا نیستند و این داروها هم بین باکتری‌های مفید و بیماری‌زا تفاوتی قائل نمی‌شوند. بنابراین با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، تر و خشک با هم می‌سوزند!

میکروبیوم روده گروهی از باکتری‌های مفید ساکن روده هستند که پیش‌تر در آپدیت‌ام‌دی در مورد نقش‌های آن‌ها در بدن صحبت کرده‌ایم. مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها به این میکروبیوم آسیب می‌زند و تعادل باکتری‌های دستگاه گوارش را به‌هم می‌ریزد. 

در چنین وضعیتی، فرصت برای رشد باکتری‌های بیماری‌زای فرصت‌طلبی مثل «کلستریدیوم دیفیسیل» فراهم می‌شود. این باکتری‌ها با تغییر محیط روده، باعث ایجاد التهاب و در نتیجه «اسهال ناشی از آنتی‌بیوتیک» می‌شوند؛ مشکلی که تا حدود یک‌سومِ بزرگسالانِ مصرف‌کننده‌ی آنتی‌بیوتیک تجربه‌اش می‌کنند.

میزان آسیبی که به میکروبیوم روده وارد می‌شود و در نتیجه خطر اسهال ناشی از آن، به عوامل مختلفی مثل نوع آنتی‌بیوتیک، دوز دارو، مدت زمان استفاده و تعداد آنتی‌بیوتیک مصرفی به‌صورت همزمان بستگی دارد.

در شرایطی که میکروبیوم روده آسیب دیده به‌نظر می‌رسد، اگر از طریقی بتوان باکتری‌های مفید آسیب‌دیده را تقویت کرد، اوضاع بهتر می‌شود. پروبیوتیک‌ها که نوعی باکتری‌ مفید هستند، می‌توانند راه‌حل مناسبی باشند.

تحقیقات نشان داده‌اند که اگر پروبیوتیک‌های مناسب در زمان مناسب مصرف شوند، راه امن و مؤثری برای کاهش خطر اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و یا کوتاه‌تر کردن طول مدت آن هستند.

نکته‌ی مهمی که باید به آن توجه کرد این است که برای اثربخشی بیشتر، مصرف پروبیوتیک‌ها باید هم‌زمان با شروع آنتی‌بیوتیک آغاز شود و تا پایان دوره‌ی درمان آنتی‌بیوتیکی ادامه یابد.

پروبیوتیک‌ها چگونه به کاهش عوارض گوارشی آنتی‌بیوتیک‌ها کمک می‌کنند؟

در این مورد، یک باور نسبتاً رایج اما نادرست وجود دارد. بسیاری از افراد تصور می‌کنند پروبیوتیک‌ها وارد میکروبیوم روده می‌شوند و جای باکتری‌های از دست‌رفته را می‌گیرند. اما در واقعیت، معمولاً این‌طور نیست.

پروبیوتیک‌ها بیشتر نقش مهمان‌های موقتی را دارند که در دوران حضورشان در روده، با محیط اطراف و دیگر باکتری‌ها تعامل می‌کنند. اینکه دقیقاً چگونه باعث کاهش خطر اسهال ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک می‌شوند هنوز مشخص نیست، اما فرضیاتی در این مورد وجود دارد:

- رقابت با باکتری‌های بیماری‌زا بر سر منابع غذایی، و در نتیجه اختلال در رشد آن‌ها.

- تولید مواد مغذی که به رشد باکتری‌های مفید میکروبیوم روده کمک می‌کند.

- تقویت سد روده‌ای برای جلوگیری از نفوذ باکتری‌های بیماری‌زا.

- جلوگیری از دفع بیش از حد آب و مواد محلول از راه روده.

با اینکه پروبیوتیک‌ها به پیشگیری از عوارض گوارشی ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها کمک می‌کنند، اما یافته‌های مطالعات در مورد این سوال که آیا پروبیوتیک‌ها مستقیماً در محافظت و ترمیم میکروبیوم روده هم نقش دارند، محدود و متناقض است. با این حال بیشتر محققان معتقدند در این مورد پاسخ احتمالاً منفی است.

✔️ بر اساس یک کارآزمایی جدید تصادفی شده منتشر شده در مجله پزشکی The Lancet با فواصل اطمینان که شامل تفاوت هایی است که ممکن است از نظر بالینی حائز اهمیت نباشند، ۱۱۲۵۵ بزرگسال بالای ۵۰ سال (میانگین سنی ۶۴ سال، ۵۹٪ مرد) با SBP پایه ۱۳۰-۱۸۰ میلی متر جیوه و خطر بالای قلبی عروقی در چین به صورت تصادفی به درمان فشرده برای دستیابی به هدف SBP کمتر از ۱۲۰ میلی متر جیوه در مقابل درمان استاندارد برای دستیابی به هدف SBP کمتر از ۱۴۰ تقسیم شدند. درنهایت بنظر میرسد در بزرگسالان‌ ≥ ۵۰ سال، دستیابی به هدف SBP کمتر از ۱۲۰، خطر حوادث عروقی عمده و مرگ و میر ناشی از همه علل را در مقایسه با هدف SBP کمتر از ۱۴۰ کاهش می دهد.

✅ RANDOMIZED TRIAL: Lancet 2024 Jun 27 early online

سایت BigThink در مقاله‌ی جالبی به این موضوع پرداخته که ایده‌های خوب چگونه به‌وجود می‌آیند.

خود مقاله طولانی است. اما گفتم بد نیست خلاصه‌ای از برخی نکات مهم را با شما هم به‌اشتراک بگذارم:

مقاله می‌گوید که اگر انتظار داشته باشید ایده‌ی عالی در همان لحظه‌ی اول به‌وجود بیاید، اغلب ناامید می‌شوید.

چون بهترین ایده‌ها معمولا هنگامی ظاهر می‌شوند که ما از ایده‌های «معمولی» یا «ضعیف» عبور کرده باشیم. یعنی پس از تولید مکرر ایده، کمی ذهن‌مان را آزاد گذاشته باشیم.

هنگامی که ذهن ما فرصت اشتباه دارد، به‌تدریج به سمت بهتر شدن ایده‌ها خواهد رفت. آن موقع است که ممکن است یک ایده‌ی برجسته ظاهر شود.

به طور خلاصه:

۱. ایده‌های اولیه معمولا ضعیف‌تر هستند. و همان‌هایی است که اکثر افراد هم به آن فکر می‌کنند. بنابراین مهم است که از آنها عبور کنیم.

۲. فرآیند تولید ایده اهمیت دارد: وقتی پشت سر هم ایده تولید می‌کنیم، حتی اگر بسیاری از آن‌ها ضعیف باشند، در همین مسیر احتمال دارد یک ایده‌ی خوب و نوآورانه پیدا شود.

۳. محرک‌های ناخودآگاه و فاصله زمانی موثرند: گاهی بهترین ایده‌ها بعد از مدتی «استراحت ذهنی»، در حین فعالیت‌های غیرمتمرکز یا زمانی که ذهن آزاد است، به سراغ‌مان می‌آید. این حالت‌ها اجازه می‌دهند که ذهن به ترکیب‌بندی‌های جدیدی برسد.

۴. قبول شکست و ایده‌های ضعیف، بخشی از مسیر است: با دیدن ایده‌های ضعیف یا اشتباه، نباید ناامید شد. آن‌ها نشانهٔ این هستند که مسیرِ «تفکر» فعال است به تدریج به مراحل بعدی می‌رویم.

۵. فضای روانی مناسب برای خلاقیت ایجاد کنیم: زمان بگذاریم و فشار عجله را کاهش دهیم. ذهن را کمی رها کنیم تا ایده‌ها بتوانند شکل بگیرند. عجله برای رسیدن به نتیجه، ممکن است ما را به همان ایده‌های سریعِ اولیه محدود کند.

نظر شما در این مورد چیست؟ آیا با آنها موافقید و تجربه‌ی مشابهی داشته‌اید؟

⬅️اپی‌گلوتیت‌ حاد باکتریال , عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت ناگهانی‌ و تهدیدکننده‌ حیات درکودکان‌ که‌ در اپی‌گلوت‌ (ناحيه سوپراگلوت) روی‌ می‌دهد.مهمترین عامل ایجاد کننده آن، باکتری هموفیلوس آنفلوانزاست. از نظر بالینی، کودکی که تا چند ساعت قبل خوب بوده، تب (بالای ٣٩) پیدا کرده و به سرعت بدحال و توکسیک می گردد. برای بخاط سپردن سایر علایم آن ،چهار D را بخاطر داشته باشید :
🔤ysphagia       🔤ysphonia
🔤yspnea          🔤roolling

تورم‌ اپی‌گلوت‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ چندین ساعت‌ از شروع‌ بیماری‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ کامل‌ راه‌ هوایی‌ و مرگ شود، بنابراین‌باید إن را اورژانس طب کودکان  محسوب نموده و بیمار را تحت‌ درمان‌  با آنتی بیوتیک وریدی و حمايت تنفسی مناسب (اینتوباسیون)  در آی سی یوی قرار داد.