.


" به بهانه روز جهانی پست "


ای کاش پستچی بودم
و هر صبح،
حالِ خوب می‌بردم برای آدم‌ها،
هر بار در می‌زدم،
هربار کسی در را باز می‌کرد
و با دیدن من
و دلخوشیِ کوچکی که به همراه داشتم،
برق اشتیاق می‌نشست توی چشم‌هاش
و اگر غمی هم داشت،
فراموش می‌کرد...

کاش پستچی بودم
و تمام بسته‌هایی که
به قصد مقصدی حمل می‌کردم،
پر از خوشبختی و لبخند بود...

کاش قاصد خبرهای خوب بودم،
قاصد دلخوشی‌ها، آرزوها، لبخندها...

کاش برای خوب کردنِ حال این مردم،
کار کوچکی از من ساخته‌بود،
کاش بذر خوشبختی داشتم
و می‌پاشیدم
در دل کوچه‌ها و خیابان‌ها و آدم‌ها...

کاش پستچی بودم،
کاش حال خوب پخش می‌کردم میان آدم‌ها...

" نرگس صرافیان طوفان "

‌



👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌
نمی‌دانم چرا
این‌قدر خالی شده‌ام
نه حرفی برای گفتن دارم
و نه ڪاری برای ڪردن ...

" شاهرخ مسڪوب "

شب‌بخیر...



👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

آدمیزاد تاب نمی‌آورد،
بالاخره باید
یک جایی را داشته باشد
تا به آن پناه ببرد
شهری،
دیاری،
خانه‌ای،
سایه‌ای،
تنی،
وطنی...



درود همراهانِ جان
آدینه به‌مهر...




👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

برای آدینه....


بانوی هنرمند روس؛
« ماریا ژردوا »
بیش از سه دهه است
که با چوب و کاغذ،
قصه‌هایی زنده می‌سازد؛
مجسمه‌هایی که راز و خیال در آن‌ها جاری‌ست
و جزئیاتشان چشم را به سفری طولانی می‌برد...

آثـار «ماریا ژردِوا»
یادآور این حقیقت است که
تخیل انسانی می‌تواند
مرز میان نقاشی و مجسمه را درنوردد
و جهانی تازه بیافریند...



👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

هر عضله‌ای را که بکار نبریم
ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود؛
" شعور " و " وجدان " هم
در انسان مثل یک عضله هستند....

" یوستین گردر "

شب‌بخیر...



👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

فصل عوض می‌شود

جای آلو را
خرمالو می‌گیرد،

جای دلتنگی را
دلتنگی...

" علیرضا روشن "

درود و مهر
روزگارتان بخیر...



👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

بازی نور و سایه...

👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

اجرا روی چوب...


در صورت آدمی
دو چیز مهم است
یکی لبخندش
و دیگری عمق نگاهش
که هیچ جراحی نمی‌تواند به انسان بدهد
لبخند آدمی اقیانوس صورتش است
و چشم‌هایش آفتاب...



👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

.



" به کدامین معصیت "


پیش‌تر که گاه‌ و بی‌گاه
پای ماندن‌ها ، وحشیانه قلم می‌شد
آن‌دَم که
رفتن‌ها به پاها پیشکش می‌گشت
و زخم‌های ژرف دیرین
با نمک آشنایی به سوزش جانفرسا در‌می‌آمد
پناه می‌جَستم بر نگاشتن
تاکه امیدِ نیم‌مُرده‌ام برافراشته بماند

این‌دَم امّا
قامت راسخ‌ام را خصمانه خَم کرده‌اند
قلم عاشقانه‌هایم را سفاکانه درهم شکسته‌اند
واژه‌های صبورم را عجولانه مچاله کرده‌اند
دستان مهرورزم را نامهربانانه سوزانده‌اند
پَر و بالِ جسور پروازم را حسودانه برچیده‌اند
و در زبانه‌ی آتش بُخل و کینه‌ی کُهنه‌ی خویش
بیرحمانه رهایم ساخته‌اند

از دست خودی‌های از جان نزدیک‌ترِ بی‌خود
به‌ چه و به که می‌توان ناگریزانه در امان ماند
که حکایت روزگاران و هرزگردی این وصله‌های ناجور
همان قصّه‌ی کهنِ تلخ‌آلودِ هایبل و قایبل‌ست
حاصل اشتباهی که تا اکنون وقیحانه کِش می‌آید
و تازیانه‌ی دردناکش بر روان فرسوده و خسته
چون شلّاقی هولناک چنان تکرار می‌شود
گویا عاقبتی برآن و چراهای بی‌پاسخِ عالم
در ژرفای تمامِ ناتمامِ من نیست
عبورش کاش بر قرارش ترجیح می‌داشت

در سقوط پی‌درپی
بر هراس‌های هراسناک
بی‌رمق به کردار قبیحانه‌شان
هاج و واج می‌نگرم
بسی بدشگون و نامبارک احوالی‌ست
براستی به کدامین معصیت؟!!

✍ #م_روئین_تن

👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

اگر عاشق مى شويد؛
عاشق تاريكى‌هايشان هم باشيد
نه فقط نورشان...


شب بخیر...



👩‍🎨 @Geraf_art 🎨

عشق می‌ورزم و امیدکه این فن شریف
چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود...

" حَضرتِ حافِظ "

" بزرگداشتِ حافِظ شیرازی خجسته باد "



درودها
گرامیانِ همراه
یکشنبه به‌عشق...




👩‍🎨 @Geraf_art 🎨