شده‌ام خیره به چشمان اهورایی تو آنچنان که نتوانم مژه بر هم بزنم تو زلیخای منی و منم آن یوسفِ تو که به دست تو فقط پاره شده پیرهنم #حمیدرضا_آب‌روان

بازآی که دلتنگ ترین مردِ جهانم این فاصله آتش زده بر روح و روانم #حمیدرضا_آب‌روان

با چشمِ پر از اشک به دامان تو اُفتم تا لحظه‌ی دیدار اگر زنده بمانم #حمیدرضا_آب‌روان

از عشق چه شد قسمت ما جز غم و حسرت؟ این مسئله مثلِ خوره افتاده به جانم صد رنج و بلا از دل دیوانه کشیدیم باید که دل از سینه درآرَم به گمانم #حمیدرضا_آب‌روان

تا که دست از شانه‌های خسته‌ام برداشتی جنگلی از غربت و غم در وجودم کاشتی رفتی و هرگز ندیدی بی تو پاشیدم ز هم در خیالاتت مرا چون کوه می پنداشتی #حمیدرضا_آب‌روان

گاهی به خود گویم که روزی حال خوبت می‌رسد در دل ولی آهسته می‌خندم به افکار خودم #حمیدرضا_آب‌روان