“Иссиқ кунларда газда шунча муаммо бўлса, қишда одамлар қозонини нимада қайнатади? Раҳбарларга сўнгги огоҳлантириш: бу масалага икки ҳафтада ечим топсин, бўлмаса ўзи билиб жойини бўшатиб қўйсин”,

«Ыссы күнлерде газде сонша машқала болса, қыста адамлар қазанын не менен қайнатады? Басшыларға соңғы ескертиў: бул мәселеге еки ҳәптеде шешим тапсын, болмаса өзи билип орнын босатып қойсын»

“Ҳокимлар бир нарсани тушуниб олсин, бугун туғилган муаммони кейинги кунга ўтказишга йўл қўйилмайди. Мурожаатни бошқа идорага юбормасдан шу ернинг ўзида ҳал қилади”,

"Ҳәкимлер бир нәрсени түсинип алсын, бүгин туўылған машқаланы кейинги күнге көшириўге жол қойылмайды. Мүрәжатты басқа уйымға жибермей сол жердиң өзинде шешеди,"

“Томорқага сув етказиш учун сарфланган 1 сўм ҳисобидан ҳеч бўлмаганда 2-3 сўмлик маҳсулот яратилса, 662 минг оила мавсумда қўшимча 5-6 миллион сўм даромад кўради-ку!”

"Қыйтақ жерге суў жеткериў ушын жумсалған 1 сум есабынан кеминде 2-3 сумлық өним жаратылса, 662 мың шаңарақ мәўсимде қосымша 5-6 миллион сум дәрамат көреди!"

“Шунча ресурс билан гўштга бўлган ички эҳтиёжни тўлиқ қоплаб, экспортга ҳам чиқсак бўлади-ку!”

"Сонша ресурс пенен гөшке болған ишки талапты толық қаплап, экспортқа да шықсақ болады!"

“Бир нарсани тўғри тушуниб олиш зарур. Туман бўғини самарали ишламаса, юқоридан қандай топшириқ туширилмасин, кўзланган мақсадларга эришиб бўлмайди”,

"Бир нәрсени дурыс түсинип алыў зәрүр. Районлық буўын нәтийжели ислемесе, жоқарыдан қандай тапсырма түсирилсе де, гөзленген мақсетлерге ерисип болмайды",

“Лекин, қарс икки қўлдан чиқади. Ўзига юклатилган вазифани бажара олмаган ходимларга чора кўрилади. Ана шунда ҳамма интизом ва режа билан ишлашга ўрганади.

Вилоят, туман ҳокимлари, уларнинг ўринбосарлари, вазирлар, банк раҳбарлари яхшилаб эшитиб олсин: ярим йил якуни билан “ғалвирни сувдан кўтариб”, ким нима иш қилгани бўйича қаттиқ сўров қиламан”,

"Бирақ, қарс еки қолдан шығады. Өзине жүкленген ўазыйпаны орынлай алмаған хызметкерлерге шара көриледи. Әне сонда ҳәмме тәртип ҳәм реже менен ислеўге үйренеди.

Ўәлаят, район ҳәкимлери, олардың орынбасарлары, министрлер, банк басшылары жақсылап еситип алсын: ярым жылдың жуўмағы менен "шолпыны суўдан көтерип," ким не жумыс ислегени бойынша қатаң сораў беремен,"

Т. Жумамуратов 1915-жылы 15-июньде Мойнақ районының Ақдәрья аўылында туўылған. 1948-жылы Ташкент мәмлекетлик университетиниң филология факультетин питкерди, соң Мойнақта мүғәллим болып иследи.
1957-жылы бурынғы аўқам көлеминдеги Жазыўшылар аўқамының ағзасы, 1944-1945-жыллары Мойнақтағы «Қызыл балықшы» газетасының редакторы, соң республикалық Баспасөз, полиграфия бойынша басқарманың баслығы, республикалық радионың редакторы, «Әмиўдәрья» журналының бөлим баслығы, «Қарақалпақстан» баспасының бөлим баслығы, дем алысқа шыққанға шекем Қарақалпақстан  Республикасы Жазыўшылар аўқамының консультанты болып жумыс иследи.
Шайырдың шығармалары отызыншы жыллардың орталарынан баслап газета-журналларда шыға баслады. Ал, 1956-жылы «Жүрек муҳаббаты», 1959-жылы «Дослық»,1961-жылы «Заманласларым, 1963-жылы «Дәўран жулдызлары», 1967-жылы «Таңламалы шығармалары», 1975-жылы «Кәраматлы тулға», 1970-жылы «Толқында», «Мәкарья сулыў», сыяқлы қосықлар топламлары ҳәм қосық пенен жазылған романы баспада жәрияланды. Оның «Қызлар ҳәзили» пьесасы 1976-жылы, «Тикленген туў», пьесасы 1971-жылы, «Аўыр күнлерде», пьесасы 1977-жылы театр сахнасында қойылды. Усының менен бир қатарда ол талантлы дилмаш. Мысалы:Пушкинниң «Балықшы ҳәм алтын балық ҳаққында ертек», Омар Ҳайямның, М.Жалилдиң, Тоқтағулдың шығармаларын қарақалпақ оқыўшыларына усынды.
Шайыр шығармалары туўысқан орыс, өзбек, қазақ, татар, башқурт, авар, қумық тиллеринде баспадан шықты.
Елиўинши жылдан алпысыншы жыллар аралығында  Т. Жумамуратов «Ағайинлы еки батыр», «Қәсийетли гәўҳар тас ҳаққында ертек», «Украина қызы», «Дослық», «Кийиктиң еки ылағы», «Ананың кеўли балада», «Алғыс» сыяқлы» поэмалар жазды. Халық аўызеки әдебиятындағы сюжетлерди негиз етип алып ҳәзирги дәўиримиздиң актуаль мәселесин сөз ететуғын ҳәм заманласларымыздың образын ашып беретуғын бул поэмалары қарақалпақ әдебиятының раўажланыўында үлкен хызмет атқарды. Заманласларымыз образын дөретиўде халықтың бай дәстүринен пайдаланды, әдебий образ дөретиўде оны негизги принцип етип алды, бул оның поэмаларының сыпатлы белгиси. Унамлы қаҳарман образын жасаўда тәрийиплеўден ҳәзирги заман психологизимине өтиў шайырдың поэмаларының мазмуны болып қалды.
Т. Жумамуратов усындай шығармалар менен бир қатарда жетписинши жылларда тарийхый ўақыялардың негизине қурылған «Мәкарья сулыў» атлы қосық пенен жазылған романын дөретти.
Ол сатирик шайыр болды. Оның «Тон менен төбелес», «Алламурат әлпайым», «Мәспамбеттиң түси», «Қосық ҳаққында қосық», «Шайыр менен қайқы жигит», «Трактор менен кетпен», «Критикашыл баслық», «Тәпберди» шығармалары оғада әҳмийетли орын тутады.
Қарақалпақ әдебиятын раўажландырыўдағы усындай хызметлери ушын оны ҳүкиметимиз «Халықлар дослығы» ҳәм «Ҳүрмет белгиси» орденлери менен сондай-ақ бир неше медальлар менен сыйлықлады. Бир неше мәртебе  Өзбекстан ҳәм Қарақалпақстан Республикаларының ҳүрмет жарлығы менен сыйлықланды. 1967-жылы «Қарақалпақстан халық шайыры», 1969-жылы «ӨЗБЕКСТАН ХАЛЫҚ ШАЙЫРЫ» деген ҳүрметли атақ бериледи. Ал,
1972-жылы «Таңламалы шығармалары» ҳәм «Толқында» қосықлар топламлары ушын Республикалық Бердақ атындағы мәмлекетлик сыйлықты алыўға миясар болды.
Халық шайыры, талантлы көркем сөз шебери Т. Жумамуратов 1990-жылы қайтыс болды. Оның қәлеминен дөреген әжайып шығармалары бүгинги ҳәм келешек әўладқа баҳалы мийрас болып қалады.