ضرورت بازطراحی دیپلماسی پس از جنگ: پیشنهادی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
پارسا شاددل
جمهوری اسلامی ایران در طول چهار دهه گذشته همواره نشان داده که متمایل به راه‌حل‌های دیپلماتیک و مذاکره‌محور بوده است. حتی در سخت‌ترین شرایط، از موضع اعتماد و حسن‌نیت، بر حل‌وفصل مسائل از طریق گفتگو تأکید کرده‌ایم. با این حال، تجربه تاریخی ما نشان می‌دهد که طرف مقابل، به‌ویژه ایالات متحده آمریکا، همواره مسیر دیگری را برگزیده است: فشار، تهدید و در نهایت تحمیل اراده از طریق زور.
در حالی که در ماه‌های اخیر ایران با اراده‌ای جدی در مسیر مذاکرات هسته‌ای و رفع تحریم‌ها گام برمی‌داشت، دشمن صریحاً با اقدام نظامی علیه ما، پیامی سیاسی و راهبردی ارسال کرد: در محاسبات واشنگتن، تأمین منافع رژیم صهیونیستی بر هرگونه ملاحظات منطقه‌ای یا توافق جمعی اولویت دارد.
با درک این واقعیت، به نظر می‌رسد که سیاست خارجی ایران در مرحله پساجنگ، نیازمند بازتعریف صریح اولویت‌ها و روش‌هاست. هدف این یادداشت، طرح یک پیشنهاد راهبردی برای برون‌رفت از وضعیت فعلی، بدون افتادن در دام گفت‌وگوهای بی‌پایان یا مواجهه نظامی فرسایشی است.
۱. ضرورت تمرکز بر توافق بدون معطل ماندن در منازعه جنگ–صلح
در شرایط فعلی، اگر گفت‌وگوها صرفاً حول محور جنگ و صلح باقی بماند، این خطر وجود دارد که طرف مقابل ما را در یک موضع تدافعی و فرسایشی نگه دارد و مانع ورود مذاکرات به حوزه‌های حیاتی‌تر مانند اقتصاد و امنیت پایدار شود. بنابراین، ضروری است که دستگاه دیپلماسی با حفظ آرامش و تسلط، گفت‌وگوها را بر محور پرونده هسته‌ای و رفع تحریم‌ها متمرکز سازد؛ گویی جنگی رخ نداده است.
بر اساس این راهبرد، اولویت نخست باید دستیابی به توافقی مشخص درباره سطح و چارچوب غنی‌سازی هسته‌ای باشد، به‌گونه‌ای که حقوق ایران تثبیت شود و گره‌های فنی موجود برطرف گردد. پس از آن، می‌توان با پشتوانه فنی و مشروعیت حقوقی، وارد گفت‌وگوهای مرحله دوم درباره تحریم‌ها شد.
۲. اجتناب از تمرکز بیش‌از‌حد بر جنگ؛ پرهیز از دام تعلیق راهبردی
اگر اجازه دهیم موضوع حمله نظامی اخیر و فضای تقابل به اولویت دیپلماسی ما تبدیل شود، این خطر وجود دارد که غرب از آن به‌عنوان ابزار چانه‌زنی و تعویق استفاده کند. در این صورت، مذاکرات صرفاً به مسئله "صلح یا جنگ" تقلیل می‌یابد، و مباحث بنیادین اقتصادی و تحریمی به حاشیه رانده می‌شود. این همان تله‌ای است که در دوره‌های گذشته نیز نمونه‌هایی از آن را شاهد بودیم.
راه برون‌رفت از این دام، حرکت مستقل و هوشمندانه به‌سوی توافق‌های واقعی است، حتی اگر طرف مقابل از مسیر تحمیلی وارد شده باشد. ما باید صحنه را از آنِ خود کنیم، نه صرفاً واکنش‌گر بمانیم...
ادامه دارد...
این نظر پارسا شاددل بود، در نقدش آزادید و منتظر دیدگاه شما هم هستیم...
پارسا شاددل
جمهوری اسلامی ایران در طول چهار دهه گذشته همواره نشان داده که متمایل به راه‌حل‌های دیپلماتیک و مذاکره‌محور بوده است. حتی در سخت‌ترین شرایط، از موضع اعتماد و حسن‌نیت، بر حل‌وفصل مسائل از طریق گفتگو تأکید کرده‌ایم. با این حال، تجربه تاریخی ما نشان می‌دهد که طرف مقابل، به‌ویژه ایالات متحده آمریکا، همواره مسیر دیگری را برگزیده است: فشار، تهدید و در نهایت تحمیل اراده از طریق زور.
در حالی که در ماه‌های اخیر ایران با اراده‌ای جدی در مسیر مذاکرات هسته‌ای و رفع تحریم‌ها گام برمی‌داشت، دشمن صریحاً با اقدام نظامی علیه ما، پیامی سیاسی و راهبردی ارسال کرد: در محاسبات واشنگتن، تأمین منافع رژیم صهیونیستی بر هرگونه ملاحظات منطقه‌ای یا توافق جمعی اولویت دارد.
با درک این واقعیت، به نظر می‌رسد که سیاست خارجی ایران در مرحله پساجنگ، نیازمند بازتعریف صریح اولویت‌ها و روش‌هاست. هدف این یادداشت، طرح یک پیشنهاد راهبردی برای برون‌رفت از وضعیت فعلی، بدون افتادن در دام گفت‌وگوهای بی‌پایان یا مواجهه نظامی فرسایشی است.
۱. ضرورت تمرکز بر توافق بدون معطل ماندن در منازعه جنگ–صلح
در شرایط فعلی، اگر گفت‌وگوها صرفاً حول محور جنگ و صلح باقی بماند، این خطر وجود دارد که طرف مقابل ما را در یک موضع تدافعی و فرسایشی نگه دارد و مانع ورود مذاکرات به حوزه‌های حیاتی‌تر مانند اقتصاد و امنیت پایدار شود. بنابراین، ضروری است که دستگاه دیپلماسی با حفظ آرامش و تسلط، گفت‌وگوها را بر محور پرونده هسته‌ای و رفع تحریم‌ها متمرکز سازد؛ گویی جنگی رخ نداده است.
بر اساس این راهبرد، اولویت نخست باید دستیابی به توافقی مشخص درباره سطح و چارچوب غنی‌سازی هسته‌ای باشد، به‌گونه‌ای که حقوق ایران تثبیت شود و گره‌های فنی موجود برطرف گردد. پس از آن، می‌توان با پشتوانه فنی و مشروعیت حقوقی، وارد گفت‌وگوهای مرحله دوم درباره تحریم‌ها شد.
۲. اجتناب از تمرکز بیش‌از‌حد بر جنگ؛ پرهیز از دام تعلیق راهبردی
اگر اجازه دهیم موضوع حمله نظامی اخیر و فضای تقابل به اولویت دیپلماسی ما تبدیل شود، این خطر وجود دارد که غرب از آن به‌عنوان ابزار چانه‌زنی و تعویق استفاده کند. در این صورت، مذاکرات صرفاً به مسئله "صلح یا جنگ" تقلیل می‌یابد، و مباحث بنیادین اقتصادی و تحریمی به حاشیه رانده می‌شود. این همان تله‌ای است که در دوره‌های گذشته نیز نمونه‌هایی از آن را شاهد بودیم.
راه برون‌رفت از این دام، حرکت مستقل و هوشمندانه به‌سوی توافق‌های واقعی است، حتی اگر طرف مقابل از مسیر تحمیلی وارد شده باشد. ما باید صحنه را از آنِ خود کنیم، نه صرفاً واکنش‌گر بمانیم...
ادامه دارد...
این نظر پارسا شاددل بود، در نقدش آزادید و منتظر دیدگاه شما هم هستیم...
❤2👍1
عنوان: آیا اضطراب و عدم قطعیت، اعتماد شما را نشانه گرفته؟ 😟
در دل جنگ، شهر دچار دگرگونی‌های ناگهانی چون بمباران روانی، اضطراب مزمن، عدم قطعیت نسبت به آینده و شکاف‌های اجتماعی است. چیزی که می‌تواند این شیارها را پر کند، نه فقط قدرت نظامی، بلکه "اعتماد اجتماعی" است. اعتماد تنها از طریق گفت‌وگو ساخته می‌شود.
این گفت‌وگو نه به معنای جدل سیاسی یا مباحثه‌ی آکادمیک، بلکه به شکل ساده‌اش: تعریف کردن یک خاطره، شنیدن یک نگرانی، ابراز همدردی، خندیدن به یک شوخی، یا حتی سکوتی میان دو فنجان چای. این‌ها سازنده روح شهرند و در دل جنگ، شهر باید از طریق همین جزئیات حفظ شود.
بحث‌های جمعی در حلقه‌های دوستانه یا فضای عمومی، به شهروندان در فضای جنگ امکان می‌دهد سؤالاتی را مطرح کنند که در رسانه‌های رسمی جرأت طرحش نیست. این بروز سؤالات، گامی مهم برای "تخلیه روانی" و بازسازی اجتماعی است.
🤝😊😌🧠
برای درک عمیق‌تر این پدیده، از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/gyagg
#اعتماد_اجتماعی #تخلیه_روانی #امید #سلامت_روان #شهروندی
در دل جنگ، شهر دچار دگرگونی‌های ناگهانی چون بمباران روانی، اضطراب مزمن، عدم قطعیت نسبت به آینده و شکاف‌های اجتماعی است. چیزی که می‌تواند این شیارها را پر کند، نه فقط قدرت نظامی، بلکه "اعتماد اجتماعی" است. اعتماد تنها از طریق گفت‌وگو ساخته می‌شود.
این گفت‌وگو نه به معنای جدل سیاسی یا مباحثه‌ی آکادمیک، بلکه به شکل ساده‌اش: تعریف کردن یک خاطره، شنیدن یک نگرانی، ابراز همدردی، خندیدن به یک شوخی، یا حتی سکوتی میان دو فنجان چای. این‌ها سازنده روح شهرند و در دل جنگ، شهر باید از طریق همین جزئیات حفظ شود.
بحث‌های جمعی در حلقه‌های دوستانه یا فضای عمومی، به شهروندان در فضای جنگ امکان می‌دهد سؤالاتی را مطرح کنند که در رسانه‌های رسمی جرأت طرحش نیست. این بروز سؤالات، گامی مهم برای "تخلیه روانی" و بازسازی اجتماعی است.
🤝😊😌🧠
برای درک عمیق‌تر این پدیده، از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/gyagg
#اعتماد_اجتماعی #تخلیه_روانی #امید #سلامت_روان #شهروندی
👍1
نقشه‌ی ایران فردا؛ آیا مدیریت ساختار قدرت توان فهم نسل جوان پس از جنگ را دارد؟
تیم هشتی
بیش از ۶۹٪ از جمعیت ایران را جوانانی تشکیل می‌دهند که میانگین سنی آنها تنها ۳۲ سال است. این نسل امروز در میانه فشارهای فزاینده جنگ با آمریکا و اسرائیل، فرصتی برای کشف هویتی ملی و قدرتمند یافته و همزمان در معرض رهایی از هویت‌سازی‌های جهانی قرار گرفته است.
با نرخ سواد ۹۸.۸٪ در میان این گروه سنی ایران از سرمایه انسانی عظیمی برخوردار است. با این حال نرخ بیکاری ۲۰.۲٪ در میان همین جوانان نشان‌دهنده یک مشکل مزمن اقتصادی است. این وضعیت گویای آن است که مشکل نه در نبود آموزش، بلکه در ساختارهای پیچیده و چندوجهی کشور نهفته است.
درگیری‌های ۱۲روزه اخیر با اسرائیل و تلاش برای ترور رئیس‌جمهور نشان از یک چرخش جدی در سیاست‌های ایران دارد. این رویکرد جدید بر تقویت اقتدار ملی در خارج و گفتمان مقاومت در داخل تمرکز دارد. اگرچه این مسیر ممکن است در کوتاه‌مدت برای جوانان امیدبخش باشد، اما یک سوال را باقی می‌گذارد:
آیا این نسل قادر خواهد بود نسخه ایرانیِ پیشرفت را از ظرفیت ساختاری حاکمیت بگشاید یا چنین چیزی محال است؟
منتظر نقد و نظر شما هستیم
تیم هشتی
بیش از ۶۹٪ از جمعیت ایران را جوانانی تشکیل می‌دهند که میانگین سنی آنها تنها ۳۲ سال است. این نسل امروز در میانه فشارهای فزاینده جنگ با آمریکا و اسرائیل، فرصتی برای کشف هویتی ملی و قدرتمند یافته و همزمان در معرض رهایی از هویت‌سازی‌های جهانی قرار گرفته است.
با نرخ سواد ۹۸.۸٪ در میان این گروه سنی ایران از سرمایه انسانی عظیمی برخوردار است. با این حال نرخ بیکاری ۲۰.۲٪ در میان همین جوانان نشان‌دهنده یک مشکل مزمن اقتصادی است. این وضعیت گویای آن است که مشکل نه در نبود آموزش، بلکه در ساختارهای پیچیده و چندوجهی کشور نهفته است.
درگیری‌های ۱۲روزه اخیر با اسرائیل و تلاش برای ترور رئیس‌جمهور نشان از یک چرخش جدی در سیاست‌های ایران دارد. این رویکرد جدید بر تقویت اقتدار ملی در خارج و گفتمان مقاومت در داخل تمرکز دارد. اگرچه این مسیر ممکن است در کوتاه‌مدت برای جوانان امیدبخش باشد، اما یک سوال را باقی می‌گذارد:
آیا این نسل قادر خواهد بود نسخه ایرانیِ پیشرفت را از ظرفیت ساختاری حاکمیت بگشاید یا چنین چیزی محال است؟
منتظر نقد و نظر شما هستیم
👍3
چرا از حرف‌های مهم فرار می‌کنی؟ 🤫⏳
همیشه جملاتی مثل «بی‌خیالش شو»، «ولش کن الان وقتش نیست» یا «حرف زدن فایده‌ای نداره» به شدت رایج‌اند. این جملات به ظاهر دعوت به آرامش و حفظ صلح هستند، اما در بطن خود، ریشه در ناتوانی ما در مواجهه با گفت‌وگوهای دشوار و ترس از رویارویی دارند. ترس از قضاوت شدن، از دست دادن رابطه، یا ناتوانی در مدیریت هیجانات، ما را از مواجهه با مشکلات باز می‌دارد.
اما این سکوت و تأخیر در گفت‌وگو، مانند زخم‌های کوچکی هستند که اگر به موقع پانسمان نشوند، تبدیل به عفونت‌های عمیق و گاهی لاعلاج می‌شوند. یک اختلاف نظر ساده وقتی ناگفته بماند، به کینه، سوءظن و دیوار بی‌اعتمادی تبدیل می‌شود. نمی‌توان روی ناراحتی‌ها و تعارض‌ها خاک ریخت و وانمود کرد که همه‌چیز روبه‌راه است؛ دیر یا زود، بویشان بلند می‌شود. 💔 همین حالا برای مواجهه مسئولانه آماده شو!
از بلاگ هشتی دیدن کنید.
https://zaya.io/51uck
#گفتگوی_سخت #ترس_از_گفتگو #روابط_عمیق #سکوت_ممنوع #مشق_شب_تفاهم
همیشه جملاتی مثل «بی‌خیالش شو»، «ولش کن الان وقتش نیست» یا «حرف زدن فایده‌ای نداره» به شدت رایج‌اند. این جملات به ظاهر دعوت به آرامش و حفظ صلح هستند، اما در بطن خود، ریشه در ناتوانی ما در مواجهه با گفت‌وگوهای دشوار و ترس از رویارویی دارند. ترس از قضاوت شدن، از دست دادن رابطه، یا ناتوانی در مدیریت هیجانات، ما را از مواجهه با مشکلات باز می‌دارد.
اما این سکوت و تأخیر در گفت‌وگو، مانند زخم‌های کوچکی هستند که اگر به موقع پانسمان نشوند، تبدیل به عفونت‌های عمیق و گاهی لاعلاج می‌شوند. یک اختلاف نظر ساده وقتی ناگفته بماند، به کینه، سوءظن و دیوار بی‌اعتمادی تبدیل می‌شود. نمی‌توان روی ناراحتی‌ها و تعارض‌ها خاک ریخت و وانمود کرد که همه‌چیز روبه‌راه است؛ دیر یا زود، بویشان بلند می‌شود. 💔 همین حالا برای مواجهه مسئولانه آماده شو!
از بلاگ هشتی دیدن کنید.
https://zaya.io/51uck
#گفتگوی_سخت #ترس_از_گفتگو #روابط_عمیق #سکوت_ممنوع #مشق_شب_تفاهم
ایران در محاصره | آینده تسلیم و اتحاد؟
چقدر شرایط جنگ بد بشه اتحاد مردم ایران از بین می‌ره؟ جنگ ۱۲ روزه بیشتر جنگ امنیتی بود؛ مثلاً انگار آمار حملات ریزپرنده‌ها ۹ یا ۱۰ برابر جنگنده‌ها بوده. دیدیم که بخش مهمی از مردم اختلافات پررنگ اجتماعی و به‌خصوص سیاسی رو کنار گذاشتن. اما چرا؟ ایرانی‌ها یه تمدنن که در برابر هر دشمن خارجی متحد می‌شن یا اسرائیل پدرسوخته رو خوب شناختیم؟
اگه یه جنگ مثل یمن رخ بده همچنان این اتحاد حفظ میشه؟
از اونجایی که قدمت تاریخ ایران = قدمت تاریخ! میشه تجربه‌هایی رو مرور کرد. ما نمونه ۸ ساله یک‌صدایی جلوی عراق و نمونه به‌هم‌خوردن اتحاد و تسلیم بخارا و سمرقند به دشمن خارجی مغول رو داریم. برای همین هم برام سوال ایجاد شده «تا کجا متحد می‌مونیم؟»
ایران به نظر میاد از پایین و بالا و چپ داره محاصره میشه. پس:
آینده اتحاد چیه؟ همین وضعیت هشل‌هفت رفاهی حفظ می شه و پیروز می‌شیم یا یمن می‌شیم و می‌گیم پیروز شدیم؟
اگه تسلیم بشیم چی میشه؟ مثل سمرقند و بخارا ویران می‌شیم (مثل لیبی امروز) یا اینکه قطر و امارات می‌شیم؟
پاسخ به این سوال‌ها شاید اون سوال اول رو جواب بده.
در نقد متن محمد ملکی راحت باشید.
چقدر شرایط جنگ بد بشه اتحاد مردم ایران از بین می‌ره؟ جنگ ۱۲ روزه بیشتر جنگ امنیتی بود؛ مثلاً انگار آمار حملات ریزپرنده‌ها ۹ یا ۱۰ برابر جنگنده‌ها بوده. دیدیم که بخش مهمی از مردم اختلافات پررنگ اجتماعی و به‌خصوص سیاسی رو کنار گذاشتن. اما چرا؟ ایرانی‌ها یه تمدنن که در برابر هر دشمن خارجی متحد می‌شن یا اسرائیل پدرسوخته رو خوب شناختیم؟
اگه یه جنگ مثل یمن رخ بده همچنان این اتحاد حفظ میشه؟
از اونجایی که قدمت تاریخ ایران = قدمت تاریخ! میشه تجربه‌هایی رو مرور کرد. ما نمونه ۸ ساله یک‌صدایی جلوی عراق و نمونه به‌هم‌خوردن اتحاد و تسلیم بخارا و سمرقند به دشمن خارجی مغول رو داریم. برای همین هم برام سوال ایجاد شده «تا کجا متحد می‌مونیم؟»
ایران به نظر میاد از پایین و بالا و چپ داره محاصره میشه. پس:
آینده اتحاد چیه؟ همین وضعیت هشل‌هفت رفاهی حفظ می شه و پیروز می‌شیم یا یمن می‌شیم و می‌گیم پیروز شدیم؟
اگه تسلیم بشیم چی میشه؟ مثل سمرقند و بخارا ویران می‌شیم (مثل لیبی امروز) یا اینکه قطر و امارات می‌شیم؟
پاسخ به این سوال‌ها شاید اون سوال اول رو جواب بده.
در نقد متن محمد ملکی راحت باشید.
بردیا طیبی
راستش من از خودِ جنگ نترسیدم. از چیزایی که بعدش اومد ترسیدم.
یه‌جوری همه‌چی قاطی شد. قیمت‌ها بالا رفت، تحریم‌ها شدیدتر شد، و همه‌ی چیزایی که براش برنامه‌ریزی کرده بودم، انگار بی‌معنی شد.
انگار یه دیوار بلند افتاد جلو راهِ من.
قبل از این فکر می‌کردم اگه تلاش کنم، میشه به یه چیزی رسید. الان می‌ترسم.
نه فقط از گرونی، از آینده.
می‌ترسم اون چیزایی که برام مهمن رو از دست بدم.
می‌ترسم به اهدافم نرسم.
یه روزایی حتی به چیز ساده‌ای مثل خرید یه موتور فکر می‌کردم، الان باید حساب کتاب کنم که نکنه فقط بتونم یه دوچرخه بخرم.
این جنگ تموم شد، ولی یه سوال تو ذهنم موند:
تو این شرایط، من قراره چجوری زندگی بسازم؟
اصلاً میشه با این وضع، به زندگی مشترک، به آرامش، به یه آینده درست فکر کرد؟
من نمی‌خوام ناامید باشم. ولی واقعیت اینه که ترس دارم.
و کاش این ترس رو کسی جدی بگیره، نه اینکه فقط بگه «جوانا باید امید داشته باشن».
نظرتون چیه راجع به نکات بردیا طیبی؟ برامون بفرستید...
راستش من از خودِ جنگ نترسیدم. از چیزایی که بعدش اومد ترسیدم.
یه‌جوری همه‌چی قاطی شد. قیمت‌ها بالا رفت، تحریم‌ها شدیدتر شد، و همه‌ی چیزایی که براش برنامه‌ریزی کرده بودم، انگار بی‌معنی شد.
انگار یه دیوار بلند افتاد جلو راهِ من.
قبل از این فکر می‌کردم اگه تلاش کنم، میشه به یه چیزی رسید. الان می‌ترسم.
نه فقط از گرونی، از آینده.
می‌ترسم اون چیزایی که برام مهمن رو از دست بدم.
می‌ترسم به اهدافم نرسم.
یه روزایی حتی به چیز ساده‌ای مثل خرید یه موتور فکر می‌کردم، الان باید حساب کتاب کنم که نکنه فقط بتونم یه دوچرخه بخرم.
این جنگ تموم شد، ولی یه سوال تو ذهنم موند:
تو این شرایط، من قراره چجوری زندگی بسازم؟
اصلاً میشه با این وضع، به زندگی مشترک، به آرامش، به یه آینده درست فکر کرد؟
من نمی‌خوام ناامید باشم. ولی واقعیت اینه که ترس دارم.
و کاش این ترس رو کسی جدی بگیره، نه اینکه فقط بگه «جوانا باید امید داشته باشن».
نظرتون چیه راجع به نکات بردیا طیبی؟ برامون بفرستید...
گفت‌وگو و تنهایی
در دنیای پرهیاهوی امروز، مهارت گفت‌وگو کلید رهایی از تنهایی و سوءتفاهم‌هاست. میخائیل باختین (Mikhail Bakhtin)، فیلسوف برجسته قرن بیستم، معتقد بود زندگی انسان ذاتاً دیالوژیکی است. او تأکید داشت که ما حتی پیش از آغاز ارتباط، به‌طور طبیعی درگیر دیالوگ هستیم و نمی‌توانیم بدون شرکت فعال در آن زندگی کنیم. انسان تنها از طریق دیالوگ و شرکت فعال با تمام وجودش، به خودآگاهی می‌رسد.
از دیدگاه باختین، «من» و «دیگری» در دیالوگ چنان در هم تنیده‌اند که مرزها از بین می‌روند. وجود و معنای اعمال انسانی تنها در پرتو شعور «دیگری» مفهوم می‌یابد. واژه‌ها نیز در دیالوگ، پل‌هایی هستند که میان «من» و «دیگری» ساخته می‌شوند و معنای خود را پیدا می‌کنند. این فرایند دوسویه، فرصتی است برای درک عمیق‌تر خود و جهان اطرافمان.
برای غواصی عمیق‌تر در دنیای گفت‌وگو و تقویت روابطت، از سایت هشتی دیدن کنید: https://zaya.io/x2gsa
#دیالوگ #باختین #ارتباطات_انسانی #خودآگاهی 🤝💬🌟
در دنیای پرهیاهوی امروز، مهارت گفت‌وگو کلید رهایی از تنهایی و سوءتفاهم‌هاست. میخائیل باختین (Mikhail Bakhtin)، فیلسوف برجسته قرن بیستم، معتقد بود زندگی انسان ذاتاً دیالوژیکی است. او تأکید داشت که ما حتی پیش از آغاز ارتباط، به‌طور طبیعی درگیر دیالوگ هستیم و نمی‌توانیم بدون شرکت فعال در آن زندگی کنیم. انسان تنها از طریق دیالوگ و شرکت فعال با تمام وجودش، به خودآگاهی می‌رسد.
از دیدگاه باختین، «من» و «دیگری» در دیالوگ چنان در هم تنیده‌اند که مرزها از بین می‌روند. وجود و معنای اعمال انسانی تنها در پرتو شعور «دیگری» مفهوم می‌یابد. واژه‌ها نیز در دیالوگ، پل‌هایی هستند که میان «من» و «دیگری» ساخته می‌شوند و معنای خود را پیدا می‌کنند. این فرایند دوسویه، فرصتی است برای درک عمیق‌تر خود و جهان اطرافمان.
برای غواصی عمیق‌تر در دنیای گفت‌وگو و تقویت روابطت، از سایت هشتی دیدن کنید: https://zaya.io/x2gsa
#دیالوگ #باختین #ارتباطات_انسانی #خودآگاهی 🤝💬🌟
آیا این همبستگی شکل‌گرفته در بحران، می‌تواند در روزهای عادی پایدار بماند؟ 🤔 تحلیل‌گران اجتماعی می‌گویند روایت رسمی حاکم پس از بحران و نحوه بازسازی روان جمعی، دو عامل تعیین‌کننده برای پایداری همبستگی هستند. اگر مردم دوباره به حاشیه رانده شوند، آن اتحاد لحظه‌ای به دلخوری تبدیل می‌شود. نقش فضای مجازی در روایت مقاومت بی‌بدیل بود؛ از ویدئوهای مردمی تا نقاشی کودکان «ایران قوی»، همه به وحدت ملی کمک کردند. نکته مهم دیگر، حضور چشمگیر اقلیت‌ها و مهاجران، به‌ویژه افغان‌ها، در کنار ایرانیان بود. اما پرسش اینجاست که آیا می‌توان در صلح نیز «دیگری» را خودی دانست، یا دوباره مرزهای ذهنی ایجاد می‌شوند؟ برای حفظ این وحدت، باید آن را فراتر از جغرافیا و قومیت، و انسان‌محور ساخت. به نظر شما، چطور می‌توان "ما" بودن را به انتخابی روزمره تبدیل کرد؟ 🤝 نظرات خود را با ما در میان بگذارید و برای گفت‌وگو و خواندن ادامه این مطلب به هشتی سر بزنید:
https://zaya.io/8u991 🕊🔗
https://zaya.io/8u991 🕊🔗
چرا افکارمان محدود می‌مانند؟ 🚧
آیا تا به حال حس کرده‌اید افکارتان در دایره‌ای بسته تکرار می‌شوند؟ از دیدگاه باختین، گفت‌وگو راهی قدرتمند برای گسترش و توسعه اندیشه است. او می‌گوید وقتی فرد تنها با خود سخن می‌گوید، چیز جدیدی به خود نمی‌افزاید؛ اما حضور «دیگری» در گفت‌وگو، افق‌های تازه‌ای برای او می‌گشاید و به رشد و گسترش اندیشه‌اش کمک می‌کند.
گفت‌وگو، برخلاف مونولوگ، چندصدایی است و این چندصدایی است که به انسان‌ها امکان می‌دهد تا به‌طور واقعی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و به حقیقت نزدیک‌تر شوند. در مونولوگ، تنها یک دیدگاه بیان می‌شود، اما در دیالوگ، رابطه‌ای حداقل بین دو دیدگاه یا دو اندیشه برقرار است.
این هم‌آمیزی با «دیگری» به ما کمک می‌کند تا با وجود تفاوت در دیدگاه‌ها و اندیشه‌هایمان بتوانیم در کنار حفظ باورهای خود در اندیشه‌های یکدیگر نیز سهیم شویم و جهان را از نگاه دیگری بنگریم. «دیگری» در دیالوگ به فرد قوت می‌بخشد و او را به حقیقت نزدیک‌تر می‌کند. برای رهایی از محدودیت‌های فکری، گفت‌وگو را بیاموزید. 💡🌍🔗
ادامه این مطلب را در آدرس زیر بخوانید:
https://zaya.io/x2gsa
#گفتگو #ارتباط_موثر #باختین 🗣✨
آیا تا به حال حس کرده‌اید افکارتان در دایره‌ای بسته تکرار می‌شوند؟ از دیدگاه باختین، گفت‌وگو راهی قدرتمند برای گسترش و توسعه اندیشه است. او می‌گوید وقتی فرد تنها با خود سخن می‌گوید، چیز جدیدی به خود نمی‌افزاید؛ اما حضور «دیگری» در گفت‌وگو، افق‌های تازه‌ای برای او می‌گشاید و به رشد و گسترش اندیشه‌اش کمک می‌کند.
گفت‌وگو، برخلاف مونولوگ، چندصدایی است و این چندصدایی است که به انسان‌ها امکان می‌دهد تا به‌طور واقعی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و به حقیقت نزدیک‌تر شوند. در مونولوگ، تنها یک دیدگاه بیان می‌شود، اما در دیالوگ، رابطه‌ای حداقل بین دو دیدگاه یا دو اندیشه برقرار است.
این هم‌آمیزی با «دیگری» به ما کمک می‌کند تا با وجود تفاوت در دیدگاه‌ها و اندیشه‌هایمان بتوانیم در کنار حفظ باورهای خود در اندیشه‌های یکدیگر نیز سهیم شویم و جهان را از نگاه دیگری بنگریم. «دیگری» در دیالوگ به فرد قوت می‌بخشد و او را به حقیقت نزدیک‌تر می‌کند. برای رهایی از محدودیت‌های فکری، گفت‌وگو را بیاموزید. 💡🌍🔗
ادامه این مطلب را در آدرس زیر بخوانید:
https://zaya.io/x2gsa
#گفتگو #ارتباط_موثر #باختین 🗣✨
👍1
آینده ایران برای جوونا | قوی ولی چه شکلی؟
چند سالی میشه می‌گم آینده جهان در همین ایران و اطراف رقم می‌خوره. منظورم مرکزیت علم و قدرت و ثروته. خیلی مستدل نمی‌تونم بگم ولی: ۱. انرژی تجدیدپذیر و ناپذیر و فسیلی و هسته‌ای و این‌ها + ۲. مغزهای باکیفیت! + ۳. تجربه حکومت‌داری و... احتمالا کمک کنه. ولی یه چیزی شدید ذهنم رو مشغول کرده. ما وارث خلف می‌شیم مثل آمریکا برای بریتانیا و تقریباً چین برای آمریکا یا ناخلف و کلا یه داستان جدیدی رقم می‌خوره. دوست دارم دومی باشه ولی حسم می‌گه اولیه. یعنی این ماجراهای ایران و اسرائیل و آمریکا و روسیه و چین و کره و... تموم میشه ولی ملت ایران شبیه به ملت آمریکا می‌شن. یعنی انتخاب ما یه زندگی به‌تعبیر عرف آروم، بی‌تفاوت، روزمره و پر از سبک‌سری میشه که در چهارچوب مرسوم دنیای فعلی می‌گنجه. یه خطی صحبتم میشه اینکه ما انگار داریم به اونور می‌گیم تو نباش ولی من هم مثل خودتم.
به نظرم جوونای آینده زندگی مرفه عرفی فعلی رو انتخاب و پیگیری می‌کنن. اون موقع دیگه جنگ نیست، آب هست، برق هست، تکنولوژی هست، زندگی روزمره به‌شکل خوبی پیش می‌ره و... .
این متن محمد ملکیه. تأیید و ردش با شما.
چند سالی میشه می‌گم آینده جهان در همین ایران و اطراف رقم می‌خوره. منظورم مرکزیت علم و قدرت و ثروته. خیلی مستدل نمی‌تونم بگم ولی: ۱. انرژی تجدیدپذیر و ناپذیر و فسیلی و هسته‌ای و این‌ها + ۲. مغزهای باکیفیت! + ۳. تجربه حکومت‌داری و... احتمالا کمک کنه. ولی یه چیزی شدید ذهنم رو مشغول کرده. ما وارث خلف می‌شیم مثل آمریکا برای بریتانیا و تقریباً چین برای آمریکا یا ناخلف و کلا یه داستان جدیدی رقم می‌خوره. دوست دارم دومی باشه ولی حسم می‌گه اولیه. یعنی این ماجراهای ایران و اسرائیل و آمریکا و روسیه و چین و کره و... تموم میشه ولی ملت ایران شبیه به ملت آمریکا می‌شن. یعنی انتخاب ما یه زندگی به‌تعبیر عرف آروم، بی‌تفاوت، روزمره و پر از سبک‌سری میشه که در چهارچوب مرسوم دنیای فعلی می‌گنجه. یه خطی صحبتم میشه اینکه ما انگار داریم به اونور می‌گیم تو نباش ولی من هم مثل خودتم.
به نظرم جوونای آینده زندگی مرفه عرفی فعلی رو انتخاب و پیگیری می‌کنن. اون موقع دیگه جنگ نیست، آب هست، برق هست، تکنولوژی هست، زندگی روزمره به‌شکل خوبی پیش می‌ره و... .
این متن محمد ملکیه. تأیید و ردش با شما.
🤔 آیا حملات اخیر به ایران، به‌ویژه از سوی اسرائیل و آمریکا، صرفاً جنگ‌طلبی محض است یا اهداف پنهان دیگری دارد؟
حمید دباشی، استاد مطالعات ایران در دانشگاه کلمبیا، معتقد است که حمله گسترده به زیرساخت‌های صنعتی و سایت‌های هسته‌ای ایران در فردو، نطنز و اصفهان، که صدها غیرنظامی را نیز کشته، اوج «فریبکاری مخرب» بوده است. او اسرائیل را "یک انبار تسلیحاتی پادگانی" می‌داند که برای خدمت به منافع حامیان آمریکایی و اروپایی خود عمل می‌کند. به گفته دباشی، اتهامات در مورد تلاش ایران برای ساخت بمب هسته‌ای، «یک دروغ آشکار» و بهانه‌ای برای منحرف کردن توجه از نسل‌کشی جاری علیه مردم فلسطین است. در حالی که جهان مشغول ایران است، اسرائیلی‌ها به کشتار بیشتر فلسطینیان و سرقت زمین‌هایشان ادامه می‌دهند. وی تأکید می‌کند که هیچ کشوری نباید سلاح هسته‌ای داشته باشد، اما صهیونیست‌های نسل‌کش در موقعیتی نیستند که انگشت اتهام را نشانه روند.
برای مطالعه ادامه این مطلب:
https://zaya.io/lc1oz 🚀
نظر شما چیست؟ آیا موافقید که فلسطین کانون اصلی این حواس‌پرتی مرگبار است؟ 💬
حمید دباشی، استاد مطالعات ایران در دانشگاه کلمبیا، معتقد است که حمله گسترده به زیرساخت‌های صنعتی و سایت‌های هسته‌ای ایران در فردو، نطنز و اصفهان، که صدها غیرنظامی را نیز کشته، اوج «فریبکاری مخرب» بوده است. او اسرائیل را "یک انبار تسلیحاتی پادگانی" می‌داند که برای خدمت به منافع حامیان آمریکایی و اروپایی خود عمل می‌کند. به گفته دباشی، اتهامات در مورد تلاش ایران برای ساخت بمب هسته‌ای، «یک دروغ آشکار» و بهانه‌ای برای منحرف کردن توجه از نسل‌کشی جاری علیه مردم فلسطین است. در حالی که جهان مشغول ایران است، اسرائیلی‌ها به کشتار بیشتر فلسطینیان و سرقت زمین‌هایشان ادامه می‌دهند. وی تأکید می‌کند که هیچ کشوری نباید سلاح هسته‌ای داشته باشد، اما صهیونیست‌های نسل‌کش در موقعیتی نیستند که انگشت اتهام را نشانه روند.
برای مطالعه ادامه این مطلب:
https://zaya.io/lc1oz 🚀
نظر شما چیست؟ آیا موافقید که فلسطین کانون اصلی این حواس‌پرتی مرگبار است؟ 💬
📉 ایران دارد با یک بحران آرام ولی عمیق اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند: جمعیت در سن کار از مرز ۶۷ میلیون نفر عبور کرده است. این یعنی فقط ۴۰٪ از جمعیت بالقوه کار(۲۷ میلیون نفر)، واقعاً فعال‌اند. بسیاری دیگر یا بیکارند، یا در خانه مانده‌اند، یا دل‌زده‌اند از امید به اشتغال. در سوی دیگر، شاخص‌های رفاه نیز دچار افت محسوس شده‌اند: سهم دهک‌های پایین از مخارج ملی کم‌تر شده و «خط فقر» در کلان‌شهرها به بیش از ۳۰ میلیون تومان در ماه رسیده است. موافقان سیاست‌های کنونی اقتصادی ـ که بیشتر در حلقه‌های دولت و رسانه‌های وابسته‌اند ـ این وضعیت را «تبعی طبیعی از جنگ ترکیبی اقتصادی» می‌دانند و بر رشد نسبی تولید ناخالص ملی، تقویت صادرات غیرنفتی و افزایش بیمه‌شدگان تأمین اجتماعی تاکید می‌کنند. اما مخالفان ـ از اقتصاددانان مستقل تا برخی نهادهای صنفی ـ هشدار می‌دهند که «تله‌ی جمعیت غیرفعال»، «کاهش توان خرید طبقه متوسط» و «انفجار مشاغل غیررسمی و ناپایدار» دارد بذر یک فروپاشی رفاه را می‌کارد که تا چند سال آینده آثار اجتماعی‌اش سر باز خواهد کرد. یک طرف می‌گوید: "این یک مرحله‌ی گذار است، صبور باشید"، طرف دیگر اما فریاد می‌زند: "این زنگ خطر است، نه گذار!" در این میان، پرسش ما از خودمان چیست؟ اگر ۶۰٪ مردم اساساً در تولید اقتصادی جایی ندارند، ساختار آینده ایران روی دوش چه کسانی قرار است بایستد؟ آیا می‌توان رؤیای رفاه و توسعه را با چنین نسبت ناعادلانه‌ای از مشارکت، جدی گرفت؟
انواع مغالطات
بخش ۱ | مغالطه ترکیب
مراقب باشید! یک اشتباه کوچک می‌تواند تمام اعتبار شما را زیر سوال ببرد! 😱
آیا تا به حال در بحثی بوده‌اید که فردی ویژگی‌های چند بخش را به کل یک مجموعه نسبت داده باشد؟ این همان مغالطه ترکیب است! 🤦♀️ وقتی فرض می‌کنیم چون اجزای یک چیز دارای ویژگی خاصی هستند، پس کل آن چیز هم باید همان ویژگی را داشته باشد، دچار این خطای فکری شده‌ایم. مثلاً اگر بگوییم «تمام قطعات این ماشین سبک هستند، پس خود ماشین سبک است»، این یک مغالطه است.
این مغالطه در گفت‌وگوهای روزمره و اجتماعی بسیار رایج است. شاید شنیده باشید: "چون چند دانش‌آموز این کلاس باهوشند، پس کل کلاس باهوش است!" 🧐 این نتیجه‌گیری می‌تواند شما را در بحث به اشتباه بیندازد و اعتبار استدلالتان را از بین ببرد. برای جلوگیری، همیشه قبل از تعمیم ویژگی‌ها از جزء به کل، رابطه منطقی بین آنها را دقیقاً بررسی کنید.
مغالطات بیشتر در:
https://zaya.io/cit4v
#مغالطه_ترکیب #خطای_فکر #مهارت_گفتگو #منطق
بخش ۱ | مغالطه ترکیب
مراقب باشید! یک اشتباه کوچک می‌تواند تمام اعتبار شما را زیر سوال ببرد! 😱
آیا تا به حال در بحثی بوده‌اید که فردی ویژگی‌های چند بخش را به کل یک مجموعه نسبت داده باشد؟ این همان مغالطه ترکیب است! 🤦♀️ وقتی فرض می‌کنیم چون اجزای یک چیز دارای ویژگی خاصی هستند، پس کل آن چیز هم باید همان ویژگی را داشته باشد، دچار این خطای فکری شده‌ایم. مثلاً اگر بگوییم «تمام قطعات این ماشین سبک هستند، پس خود ماشین سبک است»، این یک مغالطه است.
این مغالطه در گفت‌وگوهای روزمره و اجتماعی بسیار رایج است. شاید شنیده باشید: "چون چند دانش‌آموز این کلاس باهوشند، پس کل کلاس باهوش است!" 🧐 این نتیجه‌گیری می‌تواند شما را در بحث به اشتباه بیندازد و اعتبار استدلالتان را از بین ببرد. برای جلوگیری، همیشه قبل از تعمیم ویژگی‌ها از جزء به کل، رابطه منطقی بین آنها را دقیقاً بررسی کنید.
مغالطات بیشتر در:
https://zaya.io/cit4v
#مغالطه_ترکیب #خطای_فکر #مهارت_گفتگو #منطق
👍2
💪 با وجود حملات و تجاوزات خارجی، آیا مردم ایران واقعاً متحد و یکپارچه در دفاع از میهن خود عمل می‌کنند؟
حمید دباشی اشاره می‌کند که ایرانیان، علیرغم نارضایتی‌های مشروع از نخبگان حاکم، در دفاع از میهن خود متحد هستند. او باور دارد که این حملات، به جای تقویت دولت، آن را بی‌اهمیت کرده و مردم ایران را "مسئول سرزمین مادری خود" ساخته است. دباشی توضیح می‌دهد که اسرائیل برنامه هسته‌ای ایران را نابود نکرد و حتی ممکن است شتاب تهران برای دستیابی به بمب‌های هسته‌ای برای دفاع از خود را تسریع کند. او تأکید می‌کند که مردم ایران هرگز قدرت خارجی را به خاطر حمله به سرزمین‌شان، نابودی زیرساخت‌ها و کشتار غیرنظامیان بی‌گناه، نه فراموش می‌کنند و نه می‌بخشند. همچنین، دباشی به شکل‌گیری جریانی رادیکال و ضد صهیونیستی در قلب ملی‌گرایی آمریکا اشاره می‌کند که دیگر جنگ‌طلبی صهیونیست‌ها را تحمل نخواهد کرد.
ادامه مطلب در:
https://zaya.io/lc1oz 🌐
دیدگاه شما درباره اتحاد و مقاومت مردم ایران چیست؟ 🤔
حمید دباشی اشاره می‌کند که ایرانیان، علیرغم نارضایتی‌های مشروع از نخبگان حاکم، در دفاع از میهن خود متحد هستند. او باور دارد که این حملات، به جای تقویت دولت، آن را بی‌اهمیت کرده و مردم ایران را "مسئول سرزمین مادری خود" ساخته است. دباشی توضیح می‌دهد که اسرائیل برنامه هسته‌ای ایران را نابود نکرد و حتی ممکن است شتاب تهران برای دستیابی به بمب‌های هسته‌ای برای دفاع از خود را تسریع کند. او تأکید می‌کند که مردم ایران هرگز قدرت خارجی را به خاطر حمله به سرزمین‌شان، نابودی زیرساخت‌ها و کشتار غیرنظامیان بی‌گناه، نه فراموش می‌کنند و نه می‌بخشند. همچنین، دباشی به شکل‌گیری جریانی رادیکال و ضد صهیونیستی در قلب ملی‌گرایی آمریکا اشاره می‌کند که دیگر جنگ‌طلبی صهیونیست‌ها را تحمل نخواهد کرد.
ادامه مطلب در:
https://zaya.io/lc1oz 🌐
دیدگاه شما درباره اتحاد و مقاومت مردم ایران چیست؟ 🤔
در نیمه سال ۱۴۰۴، ایران در میانه‌ی دو مسیر متضاد ایستاده: یکی راهی به‌سوی افول و انزوا، و دیگری راهی دشوار اما ممکن برای بازسازی امید، انسجام و آینده‌ای تمدن‌ساز. مردم ایران در دهه گذشته، زخم‌های عمیقی را تجربه کرده‌اند؛ از بحران‌های اقتصادی و اجتماعی تا آشوب‌های سیاسی و جنگ‌های پیش‌بینی‌ناپذیر. این تجربه‌ها، گرچه فرساینده بوده‌اند، اما در دل خود ظرفیت بیدارسازی نیز دارند.
آینده ایران تا ۱۴۲۰، نه یک سرنوشت محتوم، بلکه نتیجه تصمیم‌ها، گفت‌وگوها و انتخاب‌های امروز ماست. اگر سرمایه اجتماعی بازسازی شود، اگر جوانان به‌جای انفعال به صحنه بیایند، و اگر حکمرانی از نو معنا شود، شاید بتوان «ایرانِ آینده» را نه در سایه بیم، بلکه در پرتو امید دید.
هویتی که ایرانِ ۱۴۲۰ به آن نیاز دارد، نه یک‌دستی تحمیلی، بلکه فراگیری هوشمندانه است؛ ایرانی که بتواند از دل تضادها، مسیر تازه‌ای برای بودن بیابد. شاید مهم‌تر از پیش‌بینی آینده، اراده برای ساختن آن باشد؛ و این جستار، تلاشی است برای آغاز همین گفت‌وگو.
آینده ایران تا ۱۴۲۰، نه یک سرنوشت محتوم، بلکه نتیجه تصمیم‌ها، گفت‌وگوها و انتخاب‌های امروز ماست. اگر سرمایه اجتماعی بازسازی شود، اگر جوانان به‌جای انفعال به صحنه بیایند، و اگر حکمرانی از نو معنا شود، شاید بتوان «ایرانِ آینده» را نه در سایه بیم، بلکه در پرتو امید دید.
هویتی که ایرانِ ۱۴۲۰ به آن نیاز دارد، نه یک‌دستی تحمیلی، بلکه فراگیری هوشمندانه است؛ ایرانی که بتواند از دل تضادها، مسیر تازه‌ای برای بودن بیابد. شاید مهم‌تر از پیش‌بینی آینده، اراده برای ساختن آن باشد؛ و این جستار، تلاشی است برای آغاز همین گفت‌وگو.
انواع مغالطات
بخش ۲ | مغالطه مقدم
⚡️ فاجعه‌ای در انتظار شماست: نرسیدن به نتیجه، به معنای غلط بودن علت نیست! 💥
فرض کنید کسی بیمار است، پس باید در خانه بماند. اما اگر او در خانه نماند، آیا لزوماً بیمار نیست؟ نه! این خطای رایج مغالطه مقدم نام دارد! 🤦♂️ این مغالطه زمانی رخ می‌دهد که به اشتباه نتیجه می‌گیریم چون یک نتیجه خاص محقق نشده است، پس علت آن نیز نمی‌تواند درست باشد. مثال: "اگر بیمار باشد، باید در خانه بماند. او در خانه نمانده است، پس بیمار نیست".
این مغالطه در گفت‌وگو می‌تواند منجر به قضاوت‌های عجولانه و نادرست شود. فرض کنید کسی می‌گوید: "اگر یک فرد ثروتمند باشد، خانه بزرگی خواهد داشت." اگر شما ببینید کسی خانه بزرگی ندارد، بلافاصله نتیجه بگیرید که او ثروتمند نیست، دچار این مغالطه شده‌اید. 🏡 برای دوری از این خطا، همیشه بررسی کنید که آیا عدم وقوع یک نتیجه، فقط به یک علت خاص بستگی دارد یا ممکن است دلایل دیگری نیز برای آن وجود داشته باشد.
مغالطات بیشتر در:
https://zaya.io/cit4v
#مغالطه_مقدم #تفکر_منطقی #خطای_فکر #مهارت_بحث 🚫
بخش ۲ | مغالطه مقدم
⚡️ فاجعه‌ای در انتظار شماست: نرسیدن به نتیجه، به معنای غلط بودن علت نیست! 💥
فرض کنید کسی بیمار است، پس باید در خانه بماند. اما اگر او در خانه نماند، آیا لزوماً بیمار نیست؟ نه! این خطای رایج مغالطه مقدم نام دارد! 🤦♂️ این مغالطه زمانی رخ می‌دهد که به اشتباه نتیجه می‌گیریم چون یک نتیجه خاص محقق نشده است، پس علت آن نیز نمی‌تواند درست باشد. مثال: "اگر بیمار باشد، باید در خانه بماند. او در خانه نمانده است، پس بیمار نیست".
این مغالطه در گفت‌وگو می‌تواند منجر به قضاوت‌های عجولانه و نادرست شود. فرض کنید کسی می‌گوید: "اگر یک فرد ثروتمند باشد، خانه بزرگی خواهد داشت." اگر شما ببینید کسی خانه بزرگی ندارد، بلافاصله نتیجه بگیرید که او ثروتمند نیست، دچار این مغالطه شده‌اید. 🏡 برای دوری از این خطا، همیشه بررسی کنید که آیا عدم وقوع یک نتیجه، فقط به یک علت خاص بستگی دارد یا ممکن است دلایل دیگری نیز برای آن وجود داشته باشد.
مغالطات بیشتر در:
https://zaya.io/cit4v
#مغالطه_مقدم #تفکر_منطقی #خطای_فکر #مهارت_بحث 🚫
👍2
بین آژیر و اجاره‌خانه: معادله‌ای به‌نام دوام
در هفته‌های اخیر خیلی از گفت‌وگوها، چه در کافه‌ها و چه در گروه‌های مجازی، حول یک دوگانه‌ی تکراری اما واقعی می‌چرخد: «امنیت» یا «اقتصاد»؟
کسی می‌پرسد: «با این وضعیت اقتصادی، کسی حال و حوصله‌ی فکر کردن به توانمندی امنیتی رو داره؟» و دیگری جواب می‌دهد: «بدون افزایش توان دفاعی، همین اقتصاد نیم‌بند هم باقی نمی‌مونه.» بحث‌ها داغ می‌شود، ولی اغلب در همین دو قطب می‌ماند.
اما شاید زمان آن رسیده که به‌جای انتخاب میان این دو، دنبال نحوه‌ی ترکیبشان بگردیم. ترکیبی که نه در مقام «راهبرد ملی»، بلکه در سطح زندگی روزمره‌ی مردم معنا پیدا کند. ترکیبی که نه با شعار بلکه با جزئیاتی مثل این شروع شود:
چطور می‌توان ارتقای هوشمندانه‌ی فناوری دفاعی را بدون فشار بودجه‌ای به سفره مردم طراحی کرد؟
آیا می‌توان سازوکاری برای مدیریت بحران طراحی کرد که از هم‌زمانی شوک‌های امنیتی و تورمی جلوگیری کند؟
چرا نظام تصمیم‌گیری ما، حتی وقتی راهکارهای اقتصادی روشن است، نمی‌تواند از مانع تعارض منافع عبور کند؟
در هفته‌های اخیر خیلی از گفت‌وگوها، چه در کافه‌ها و چه در گروه‌های مجازی، حول یک دوگانه‌ی تکراری اما واقعی می‌چرخد: «امنیت» یا «اقتصاد»؟
کسی می‌پرسد: «با این وضعیت اقتصادی، کسی حال و حوصله‌ی فکر کردن به توانمندی امنیتی رو داره؟» و دیگری جواب می‌دهد: «بدون افزایش توان دفاعی، همین اقتصاد نیم‌بند هم باقی نمی‌مونه.» بحث‌ها داغ می‌شود، ولی اغلب در همین دو قطب می‌ماند.
اما شاید زمان آن رسیده که به‌جای انتخاب میان این دو، دنبال نحوه‌ی ترکیبشان بگردیم. ترکیبی که نه در مقام «راهبرد ملی»، بلکه در سطح زندگی روزمره‌ی مردم معنا پیدا کند. ترکیبی که نه با شعار بلکه با جزئیاتی مثل این شروع شود:
چطور می‌توان ارتقای هوشمندانه‌ی فناوری دفاعی را بدون فشار بودجه‌ای به سفره مردم طراحی کرد؟
آیا می‌توان سازوکاری برای مدیریت بحران طراحی کرد که از هم‌زمانی شوک‌های امنیتی و تورمی جلوگیری کند؟
چرا نظام تصمیم‌گیری ما، حتی وقتی راهکارهای اقتصادی روشن است، نمی‌تواند از مانع تعارض منافع عبور کند؟
انواع مغالطات
بخش ۳ | مغالطه تقسیم
😨 تصمیمات اشتباه نگیرید! هرگز یک گروه را با افرادش یکی ندانید! 🤯
فکر کنید گروهی را می‌شناسید که موفق و پرکار است. آیا می‌توانید نتیجه بگیرید که تک تک اعضای آن گروه نیز پرکار هستند؟ خیر! اینجاست که با مغالطه تقسیم روبرو می‌شویم! 😱 این مغالطه برعکس مغالطه ترکیب است و زمانی رخ می‌دهد که ویژگی‌های یک کل یا مجموعه را به اشتباه به تمام اجزای آن تعمیم دهیم. مثلاً "این مجموعه پرکار است، پس همه اعضای مجموعه پرکار هستند".
در گفت‌وگوها، این مغالطه می‌تواند به قضاوت‌های نادرست درباره افراد منجر شود. مثلاً، اگر یک تیم ورزشی بسیار موفق است، به اشتباه فکر کنیم که هر بازیکن آن تیم نیز لزوماً یک ستاره است. 🌟 برای اینکه در دام این مغالطه نیفتید و روابط خود را بر پایه قضاوت‌های صحیح بنا کنید، همیشه بررسی کنید که آیا ویژگی یک کل واقعاً به تک تک اعضای آن قابل اعمال است یا خیر.
مغالطات بیشتر در:
https://zaya.io/cit4v
#مغالطه_تقسیم #قضاوت_درست #گفتگو_مؤثر #تفکر_انتقادی 🤔
بخش ۳ | مغالطه تقسیم
😨 تصمیمات اشتباه نگیرید! هرگز یک گروه را با افرادش یکی ندانید! 🤯
فکر کنید گروهی را می‌شناسید که موفق و پرکار است. آیا می‌توانید نتیجه بگیرید که تک تک اعضای آن گروه نیز پرکار هستند؟ خیر! اینجاست که با مغالطه تقسیم روبرو می‌شویم! 😱 این مغالطه برعکس مغالطه ترکیب است و زمانی رخ می‌دهد که ویژگی‌های یک کل یا مجموعه را به اشتباه به تمام اجزای آن تعمیم دهیم. مثلاً "این مجموعه پرکار است، پس همه اعضای مجموعه پرکار هستند".
در گفت‌وگوها، این مغالطه می‌تواند به قضاوت‌های نادرست درباره افراد منجر شود. مثلاً، اگر یک تیم ورزشی بسیار موفق است، به اشتباه فکر کنیم که هر بازیکن آن تیم نیز لزوماً یک ستاره است. 🌟 برای اینکه در دام این مغالطه نیفتید و روابط خود را بر پایه قضاوت‌های صحیح بنا کنید، همیشه بررسی کنید که آیا ویژگی یک کل واقعاً به تک تک اعضای آن قابل اعمال است یا خیر.
مغالطات بیشتر در:
https://zaya.io/cit4v
#مغالطه_تقسیم #قضاوت_درست #گفتگو_مؤثر #تفکر_انتقادی 🤔
شاید وقتش رسیده دوباره از خودمان بپرسیم: «ایرانِ ۱۴۲۰، دقیقاً قرار است چه شکلی باشد؟» بعدِ تمام این سال‌ها که وعده‌ها رنگ باختند و زیرساخت‌ها فرسوده شدند، امید را باید در کجا جست؟ برخی می‌گویند اقتصاد، بعضی می‌گویند امنیت. عده‌ای هم معتقدند تا معیشت سر و سامان نگیرد، هیچ انسجامی شکل نمی‌گیرد. واقعیت این است که مسیر روشن و ساده‌ای در پیش نیست. اما می‌توان از همین حالا درباره مسیرهای ممکن گفتگو کرد: مثلاً آیا می‌شود یک‌بار برای همیشه دیوان‌سالاری را به سود بهره‌وری کنار زد؟ یا اینکه آیا می‌شود امنیت را نه در تقابل بلکه در توسعه جست؟ چطور می‌شود زیرساخت‌های اقتصادی را بازتعریف کرد تا از دلشان، نان و آینده همزمان بیرون بیاید؟ این جستار، دعوتی‌ست به اندیشیدن جمعی: ایرانِ ۱۴۲۰ را نه سیاست‌گذاران، که گفتگوهای امروز ما خواهد ساخت. گفتگوهایی بی‌تعارف، صریح، و البته با چاشنی امید.
بخش ۱
آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که جنگ‌ها چگونه در رسانه‌ها به ما نشان داده می‌شوند؟ 🤔
احسان خان‌محمدی، نویسنده تحلیل «جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل در عصر فراواقعیت‌ها»، اشاره می‌کند که طبق نظر ژان بودریار، آنچه مردم از جنگ خلیج فارس دیدند، نه واقعیت، بلکه «فراواقعیت» بود؛ جایی که حقیقت و جعل در هم می‌آمیزند. او معتقد است که نبرد ۱۲ روزه ایران و اسرائیل نیز، علاوه بر ابعاد نظامی، جنگی تمام‌عیار در عرصه رسانه بوده.
به گفته خان‌محمدی، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در این حمله نقش یک کارگردان رسانه‌ای را ایفا کرد تا نمایش جنگ را برای هدایت افکار عمومی بچیند. استراتژی‌های اصلی او عبارت بودند از:
• دوگانه‌سازی ایران – جمهوری اسلامی، با هدف مشروعیت‌بخشی به حملات، در حالی که در عمل به زیرساخت‌ها و مردم حمله شد. 💔
• بزرگنمایی حملات و سانسور شدید واقعیت‌های داخلی اسرائیل. 🚫
• پنهان‌سازی تلفات غیرنظامیان و نمایش انسان‌دوستی کاذب، در حالی که بیشترین آسیب به مردم عادی وارد می‌شد. 😔
این نمایش رسانه‌ای چگونه بر درک شما از جنگ تاثیر گذاشت؟
نظر شما چیست؟ 👇
ادامه در:
https://zaya.io/fzxlq
آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که جنگ‌ها چگونه در رسانه‌ها به ما نشان داده می‌شوند؟ 🤔
احسان خان‌محمدی، نویسنده تحلیل «جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل در عصر فراواقعیت‌ها»، اشاره می‌کند که طبق نظر ژان بودریار، آنچه مردم از جنگ خلیج فارس دیدند، نه واقعیت، بلکه «فراواقعیت» بود؛ جایی که حقیقت و جعل در هم می‌آمیزند. او معتقد است که نبرد ۱۲ روزه ایران و اسرائیل نیز، علاوه بر ابعاد نظامی، جنگی تمام‌عیار در عرصه رسانه بوده.
به گفته خان‌محمدی، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در این حمله نقش یک کارگردان رسانه‌ای را ایفا کرد تا نمایش جنگ را برای هدایت افکار عمومی بچیند. استراتژی‌های اصلی او عبارت بودند از:
• دوگانه‌سازی ایران – جمهوری اسلامی، با هدف مشروعیت‌بخشی به حملات، در حالی که در عمل به زیرساخت‌ها و مردم حمله شد. 💔
• بزرگنمایی حملات و سانسور شدید واقعیت‌های داخلی اسرائیل. 🚫
• پنهان‌سازی تلفات غیرنظامیان و نمایش انسان‌دوستی کاذب، در حالی که بیشترین آسیب به مردم عادی وارد می‌شد. 😔
این نمایش رسانه‌ای چگونه بر درک شما از جنگ تاثیر گذاشت؟
نظر شما چیست؟ 👇
ادامه در:
https://zaya.io/fzxlq