🔺‏هم‌ نوازی ‎سمفونی ۹ ‎بتهوون از درون ‎قرنطینه خانگی توسط نوازندگان ارکستر فیلارمونیک روتردام.

رعایت فاصله‌گذاری فیزیکی در دهلی

✔️کرونا از اوایل بهمن در ⁧ ایران⁩ چرخش داشته است!

‏علی‌اکبر حق‌دوست، رئیس کمیته اپیدمیولوژی ستاد ملی ⁧کرونا⁩: احساس می کنیم اوایل بهمن بسیار آرام و خزنده و بی سر و صدا ⁧ ویروس کرونا⁩ در چند شهر در حال گردش بود!

‌‎🔸 نیایش پاپ تنها در میدان خالی از جمعیت سن پیتر به علت کرونا
‏

همخوانی به‌جای همه مردم جهان : کرونا ما را از هم‌جدا‌کردی اما دوباره گردهم‌ می‌آییم!

📝📝📝مقاله‌ای از فریدمن؛ کرونا از منظر راست‌گرایان

✍️دکتر نیما فاتح، پزشک و فارغ‌التحصیل مدیریت سلامت | دامون افضلی کارشناس علوم اجتماعی

✅تقابل پزشکان با بسیاری از رهبران جهان در رویکرد لازم برای مقابله با کرونا موضوعی مورد توجهی برای مردم و نخبگان است. توماس فریدمن در این یادداشت به چرایی این تقابل و دلیل رویکردهای اولیه افرادی مثل بوریس جانسون و ترامپ می‌پردازد.

✅به گزارش همشهری آنلاین، این نوشتار ترجمه مقاله‌ای است با عنوان "طرحی برای برگرداندن آمریکایی‌ها به سرِ کار" نوشته توماس فریدمن (Thomas L. Friedman) که در نیویورک‌تامیز منتشر شده است که توسط دکتر نیما فاتح، پزشک و فارغ‌التحصیل مدیریت سلامت و دامون افضلی کارشناس علوم اجتماعی ترجمه و در اختیار همشهری آنلاین قرار گذاشته شده است.

مقدمه مترجمان:

✅مقاله‌ی فریدمن در بین انبوه مطالبی که این روزها این‌جا و آن‌جا منتشر می‌شود از چند نظر مقاله‌ی مهم و اُرجینالی است که صراحتاً از منظری راست‌گرایانه به بحران کرونا می‌پردازد. مدعای اصلی این مقاله، که به شکل ناقص در ایران طرح شده، این است: (۱) آسیبی که برقراری منع عبور و مرور و قرنطینه‌ی کل جمعیت به اقتصاد می‌زند از لطمه‌ی کرونا می‌تواند بیشتر باشد و (۲) راهبردهای کنونی، از طریق در کنارِ هم ‌قراردادنِ جمعیت جوان و افراد آسیب‌پذیر، می‌تواند خود موجب شیوع و گسترشِ بیشتر کرونا شوند. این مقاله مورد استقبال جریانات راست‌گرا و محافظه‌کار قرار گرفته است و ایده‌ی اصلی آن، ’اولویت اقتصاد بر سلامت همگانی‘، در توییت‌های اخیر رییس‌جمهور آمریکا هم به وعی بازتاب یافته است‌ - آن‌جایی که ترامپ راه‌حل‌های پیشنهادی برای مهار کرونا را از خودِ فاجعه‌ی کرونا بدتر خواند. ترجمه‌ی کل مقاله از این رو اهمیت دارد که آن ’دوراهه‌ی شیطانی و نفرت‌انگیزی‘ که فریدمن در پایان مقاله‌اش از آن حرف می‌زند، شاید به‌زودی پیشِ پایِ همه‌ی جوامع قرار داده شود.

✅روزهایی هست که هر رهبری را به محک می‌کشد: رهبران محلی، ملی و دولتی. از تک‌تک آن‌ها، در حالی که راه‌شان را از خلال مِه پیدا می‌کنند، خواسته‌ می‌شود بر مبنای اطلاعات ناقصِ موجود تصمیمات بزرگِ سرنوشت‌سازی بگیرند؛ و همه‌ی آن‌هایی که از پی‌شان می‌آیند بر سرشان فریاد می‌کشند. دلم برای همه‌شان می‌سوزد. می‌دانم نیت‌شان خیر است. ولی وقتی این همه کسب‌وکار تعطیل می‌شود و اخراج و بیکاریِ میلیون‌ها نفر شروع می‌شود، برخی متخصصان شروع به طرح برخی پرسش‌ها می‌کنند: ’یک لحظه صبر کنید! هیچ معلومه داریم چه بر سر خودمان می‌آوریم؟ بر سر اقتصادمان؟ بر سر نسل بعدی‌مان؟ آیا این چاره (حتی برای زمانی کوتاه) بدتر از خود فاجعه نیست؟‘

✅این‌ها سؤالاتِ منم هست. رهبران ما بی‌گدار هم به آب نمی‌زنند: آن‌ها از توصیه‌های اپیدمی‌شناس‌ها و کارشناسان سلامت عمومی بهره می‌گیرند. ولی باید هنوز هم حواس‌مان به ’تفکر گروهی‘ باشد که هنگام پاسخ‌دادن به بحرانی ملی یا جهانی، واکنشی طبیعی ولی خطرناک است. ما داریم تصمیماتی می‌گیریم که بر کل کشور و تمام اقتصادمان تأثیر می‌گذاردـــــ پس حتی اشتباهات کوچک در جهت‌یابی هم می‌تواند تبعات عظیمی داشته باشد.

✅البته چون این ویروس کرونا بالقوه می‌تواند بسیاری از آمریکایی‌ها را همزمان آلوده کند، باید هرچه‌بیشتر تخت‌های بیمارستانی، تجهیزات درمانی برای کسانی که به آن‌ها نیاز پیدا خواهند کرد و وسایل حفاظتی (نظیر ماسک N۹۵) برای پزشکان و پرستارانی که از مبتلایانِ این ویروس مراقب می‌کنند، فراهم کنیم. این کاری اضطراری است! باید بی‌درنگ فکری هم برای ناکامی عظیم‌مان در فراهم‌کردن تست‌گیریِ سریعِ کشوری کنیم. این کاری اضطراری است!


📌برای خواندن متن کامل INSTANT را بزنید

https://telegra.ph/مقاله%E2%80%8Cای-از-فریدمن-کرونا-از-منظر-راست%E2%80%8Cگرایان-03-27

🔸کرونا و نابرابری درآمدی
🖋غلام‌رضا موسی‌خانی

📍کرونا از بدو پیدایش به خبر اول و اصلی تقریباً تمامی رسانه‌های جهان تبدیل شده است. اخبار تأثیرگذاری کرونا بر اقتصاد جهان و بر زندگی انسان‌ها در صدر اخبار قرار گرفته. لحظه‌ای نیست که مؤسسه‌ای یا سازمانی از گوشه‌ای در جهان موضوع را رصد نکرده و پیش‌بینی‌ای درباره‌ی آینده‌ی جهان ارائه نکند. فوت روزانه‌ی انسان‌ها در کشورهای مختلف «ناشی از این بیماری» جزء تیترهای اصلی اخبار است. بخشی از مرگ و میرهای ناشی از این بیماری، نتیجه‌ی عدم آمادگی یا نبود داروهای مرتبط با پیش‌گیری است و بخشی نیز از کم‌بود و یا نبود داروهای درمانی و ضعف امکانات سرچشمه می‌گیرد.
اما چنان که دوستی می‌گفت:
«ویروس گرسنگی هر روز هشت‌هزار کودک را در جهان می‌کشد درحالی‌که واکسن آن نیز (غذا) موجود است؛ اما شما چیزی از آن در رسانه‌ها نمی‌بینید و نمی‌شنوید. می‌دانید چرا؟ چون گرسنگی ثروت‌مندان را نمی‌کشد».

📍فارغ از دقت آمار روزانه‌ی مرگ و میرهای ناشی از گرسنگی، نقل قول بالا واقعیت مهمی در خود دارد و آن وجود نابرابری سنگین درآمدی در درون کشورها و بین کشورها است. اما مؤسسات اندکی به این موضوع می‌پردازند و کم‌تر رسانه‌ای آن را در تیتر اصلی خود می‌آورد.
گویا نابرابری امری پذیرفته شده در ادبیات اقتصادی است. اما اگر به تعبیر برخی از اقتصاددانان بروز نابرابری امری طبیعی باشد، تداوم آن به هیچ وجه طبیعی نیست.
آمار و اطلاعات مؤسسه‌ی آکسفام نشان می‌دهد که در سال 2009 ثروت 380 ثروت‌مند اول دنیا معادل ثروت نیمی از جمعیت کره‌ی زمین است و در سال 2017 تنها 42 ثروت‌مند اول دنیا معادل نیمی از جمعیت کره زمین ثروت دارند. گرچه کوشش‌های صورت گرفته در 30 سال گذشته در حوزه‌ی رشد اقتصادی به‌ویژه در چین و هند باعث شده تا بیش از یک میلیارد انسان از زیر خط فقر مطلق خارج شوند «که این خود ارزش‌مند است» اما در همین بازه‌ی زمانی نابرابری درآمدی به شدت افزایش یافته است. در حوزه‌ی نابرابری بین کشورها فقط به این مورد بسنده می‌کنم که درآمد سرانه‌ی هر فرد در نروژ بیش از 60000 دلار و در صحرای آفریقا حدود 2000 دلار در سال است.
این نابرابریِ رو به افزایش به یکی از چالش‌های آتی اقتصاد جهانی تبدیل خواهد شد و اثرات آن می‌تواند هم در حوزه‌ی اقتصادی و هم در حوزه‌ی اجتماعی و فرهنگی بسیار زیان‌بارتر از ویروس کرونا و یا اتفاقات مشابه باشد. تفاوت ذاتی این دو این است که گویا کرونا ناخواسته بر جامعه‌ی جهانی تحمیل شده اما نابرابری به صورت خودآگاه در حال افزایش است و چندان حساسیتی را نیز برنمی‌انگیزد. آمار و اطلاعات مؤسساتی همچون آکسفام نیز هر سال در اجلاس‌های جهانی از جمله اجلاس داووس به عنوان زینت المجالس ارائه می‌شود و اندکی وجدان‌ها را به درد می آورد و دیگر هیچ.

📍کتاب نردبان شکسته نوشته کیت پین که با ترجمه‌ی سمانه پرهیزکاری در سال 98 از سوی انتشارات میلکان به فارسی منتشر شد به زیبایی و با شواهد تجربی فراوان به آفات نابرابری درآمدی پرداخته است. عنوان فرعی کتاب «چه‌گونه نابرابری بر طرز فکر، زندگی و مرگ ما تأثیر می گذارد» است. پیش از مطالعه‌ی کتاب این عنوان اندکی غلوآمیز به نظر می‌رسد؛ اما با مطالعه‌ی کتاب به عمق و دقت این جمله پی می‌بریم. در مقدمه‌ی کتاب آمده است:
«نابرابری کنش‌ها و احساسات ما را به شیوه‌ای نظام‌مند و قابل پیش‌بینی و مکرر تحت تأثیر قرار می‌دهد، باعث می‌شود کوته‌بین و مستعد هر گونه رفتار پرخطر شویم، و میل به قربانی کردن آینده‌ی امن‌مان برای لذت آنی افزایش می‌یابد. باعث می‌شود میل بیش‌تری به تصمیم‌گیری‌های متناقض داشته باشیم، به افکار عجیب باور پیدا کنیم و به شکلی خرافاتی جهان را آن‌گونه ببینیم که می‌خواهیم باشد، نه آن‌گونه که هست. نابرابری ما را از هم جدا می‌کند و در جبهه‌هایی قرار می‌دهد که نه تنها بر اساس درآمد، بلکه بر اثر ایدئولوژی و نژاد از هم تفکیک شده‌اند، و به این ترتیب اعتماد به یکدیگر را کاهش می‌دهد. نابرابری اضطراب ایجاد می‌کند و باعث می‌شود از سلامت و شادی کم‌تری برخوردار باشیم.»

📍در ایام قرنطینه‌ی ناخواسته یا خودخواسته‌ی ناشی از کرونا، یکی از کتاب‌های پیشنهادی برای مطالعه می‌تواند کتاب ارزش‌مند «نردبان شکسته» باشد.
شاید روزی نابرابری همچون کرونا به دغدغه‌ی اصلی جهان تبدیل شود.

☑️ورشکستگی عمومی در پیش است؛
احتمال کاهش 20 تا 30 میلیارد دلاری در تولید ناخالص ملی ایران
✍🏻سعید لیلاز

🔺من از ابتدا تصویر روشنی در مورد کرونا داشتم و این به دلیل مطالعه درباره آن نبود، بلکه به علت مشاهده آثارش روی کشور چین بود. به نظرم این بیماری روی بخش کشاورزی اثر محسوسی ندارد و روی صنایع سنگین هم در صورتی که به صورت یک اپیدمی گسترده در میان کارگران و طبقات شهری گسترش پیدا نکند، تنها نقطه بسیار تاثیرگذارش روی بخش خدمات خواهد بود. این بخش حدود ۵۵ درصد اقتصاد ایران را شامل می‌شود که ۴۴ درصد آن غیر از بخش خدمات عمومی است. مانند رستوران‌ها، حمل و نقل، خرده فروشی‌ها و... . این خدمات ۴۴ درصد GDP ایران را در بر می‌گیرند و تعداد شاغلان این بخش شاید چیزی حدود ۴۰ درصد مشاغل ایران باشند. یعنی اگر ما تعداد شاغلان ایران را ۲۵ میلیون نفر بدانیم، چیزی حدود ۱۰ میلیون شغل به این بخش اختصاص دارد.

🔺بحران ناشی از این ویروس بخش خدمات اقتصاد را تحت‌تاثیر شدید قرار می‌دهد. برآورد اولیه من این بود که اگر این بحران تا اردیبهشت ادامه پیدا کند بین ۲ تا ۳ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران را کم خواهد کرد که این رقم معادل ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار است.

🔺امروز معتقدم که باید صبر کنیم و ببینیم که آیا این بحران بیش از آن ادامه پیدا می‌کند یا نه؟ معتقدم که ما حداقل تا پایان اردیبهشت درگیر این ویروس خواهیم بود و شاهد یک ورشکستگی عمومی به خصوص در بخش‌های غیردولتی و کسبه خرده پا خواهیم بود.

🔺نقطه محوری حمله این ویروس طبقات فرودست است. چنانکه پیش‌تر نیز گفته ام همانطور که این ویروس از ابتدا دموکراتیک عمل کرده و از فقیر و غنی را با هم مبتلا می‌کند، اما از نظر اقتصادی کاملا طبقاتی عمل کرده و خواهد کرد.

☑️کرونا، دمکراسی، اقتدارگرایی!
✍️دکتر احمد زیدآبادی:

🔹رسانه‌های رسمی ایران به گونه‌ای خبرهای شیوع کرونا در جهان را پوشش می‌دهند که گویی چین در این مورد کاملاً موفق عمل کرده و دمکراسی‌های اروپایی و آمریکا در مواجهه با آن بدبخت و بیچاره و وارد سراشیب جهنم شده‌اند!
آیا منظورشان این است که حکومت تک حزبی و اقتدارگرا در برابر مشکلات و بحران‌ها، کارآمد و تواناست؛ اما دمکراسی‌ها ناتوان و آسیب‌پذیرند؟ ظاهراً منظورشان همین است!
روشن است که یک دولت اقتدارگرا در نبود احزاب مخالف و رسانه‌های مستقل و نهادهای مدنی قدرتمند و شخصیت‌های منتقد و خلاصه هرگونه فضای آزاد، می‌تواند با تکیه بر انحصار اطلاع‌رسانی، بر بسیاری از مشکلات جامعه پرده‌پوشی کند و خود را موفق و پیروز جلوه دهد بدون آنکه امکان راستی‌آزمایی ادعاهایش فراهم باشد.
در دموکراسی اما دولت‌ها به سختی می‌توانند بر مشکلات پرده‌پوشی کنند و هر اقدام و عمل و ادعای آنها از سوی میلیون‌ها منتقد و هزاران نهاد و صدها رسانه و ده‌ها حزب مخالف مورد نقد و راستی‌آزمایی و ابطال قرار می‌گیرد. از این هم فراتر، بعضاً برخی از افراد و سازمان‌ها و احزاب با استفاده از فضای آزاد و آزادی بیان، چه بسا ادعاهای دروغین و اغراق‌آمیزی هم علیه عملکرد دولت مطرح کنند تا آن را از چشم رأی دهندگان بیاندازند!
با این حساب، مشخص است که دمکراسی‌ها نسبت به رژیم‌های اقتدرگرا در برخورد با بحران‌ها با وضعیت بسیار پیچیده‌تری روبرو می‌شوند؛ اما آیا این به معنای آن است که اقتدارگرایی بهتر از دمکراسی است؟ هرگز!
همانطور که افلاطون بیش از دوهزار و سیصد سال پیش گفته است، دمکراسی‌ها بدون عیب نیستند، اما در عین حال، به قول کارل پوپر کم‌عیب‌ترین نظام‌های سیاسی تاریخ به شمار می‌روند! به عبارت دیگر، با توجه به جمیع جهات، دمکراسی‌ها به رغم پاره‌ای عیوب‌شان، باثبات‌ترین، عادلانه‌ترین، آزادترین و موفق‌ترین نظام‌های سیاسی تاریخ بشر نسبت به بدیل‌های دیگر خود به شمار می‌روند!
منتقدان منصف‌تر دمکراسی‌های اروپایی و آمریکا، معمولاً از فاصلۀ بین ماهیت و عملکرد این نظام‌ها با یک دمکراسی تمام‌عیار انتقاد می‌کنند که البته جای انتقاد هم دارد، اما رسانه‌های رسمی کشور ما در این مورد به گونه‌ای خبررسانی می‌کنند که گویی اصل مشکل، همان دمکراسی است و در عوض، اقتدارگرایی چینی و روسی الگوی موفق و عادلانه‌ای است!

🔸 مقامات کاخ سفید رسما اعلام کردند مردم باید برای مرگ دست کم صد هزار نفر آماده باشند!

🔸خبرنگار: آیا این حقیقت دارد که صدهزار نفر قربانی می‌شوند؟

🔸برای جواب به این سوال باید گفت «بله» اما آیا در این ماه اتفاق می‌افتد یا نه چیزی است که ما امیدواریم با استفاده از اقدامات پزشکی رخ ندهد اما باید واقع بین باشیم و خود را برای آن آماده کنیم!

‎هموطنان، بگذاريد🍀
‎در اين ساعات رنج روحی
‎جشن بزرگ بهار را از حبس
‎! به شما شادباش بگویم

‎همه چیز آرام و قرار می‌گیرد،
‎همه چیز می‌گذرد،
‎غم‌ها و نگرانی‌‌ها رفع می‌شوند،
‎راهها دوباره هموار می‌شوند
‎و باغ، همچون گذشته، شکوفا خواهد شد.

‎از عقل یاری مى‌طلبیم،
‎بیماری را با قدرت دانش می‌زداییم
‎و روزگار تجربه‌های دشوار را
‎در هیأت یک خانواده پشت سر می‌گذاریم.

‎ما پالوده‌تر و عاقل‌تر خواهیم شد،
‎تسلیم تاریکی و ترس نمی‌شویم،
‎بلکه جان تازه‌ای می‌گیریم و با هم
‎نزدیکتر و مهربان‌تر خواهیم شد.

‎و باشد که گِرد میز ضیافت
‎دوباره از زندگی لذت ببریم،
‎باشد که خداوند متعال در این روز
‎لَختى خوشبختی به هر خانه روانه کند. .

✍️الکساندر پوشکین

☑️تعطیلی؛ از مطبوعات تا معدن گلی‌گهر!
✍️احمد زیدآبادی:

🔹انتشار نشریات کاغذی از بیم گسترش کرونا متوقف شده است. از آنجا که امروزه یک نشریه از طریق دور کاری و با حداقلِ حضور کارکنان هم می‌تواند به مرحلۀ چاپ برسد، بنابراین، توقف انتشار نشریات کمک شایانی به پیشگیری از شیوع کرونا نمی‌کند.
این در حالی است که مثلاً کارکنان معدن گلی‌گهر سیرجان، همچنان سه شیفته مشغول کارند و جز تغییری جزیی در شیفت کاریِ شرکت اصلی، سایر بخش‌ها کمافی‌السابق به کار خود ادامه می‌دهند.
گویا حتی در ایام نوروز نیز تغییر عمده‌ای در برنامۀ کاری معدن به وجود نیامده است و کارگرانی که از حضور در محل کار خودداری کرده‌اند، اخراج و یا تهدید به اخراج شده‌اند.
معدن گلی‌گهر هزاران کارگر و کارمند دارد که بسیاری از آنها بومی نیستند و از شهرهای دور و نزدیک برای کسب اشتغال به سیرجان مهاجرت کرده‌اند.
این کارگران و کارمندان هر صبح با اتوبوس‌های شرکت، از سیرجان به محل معدن در 30 کیلومتری جنوب غربی شهر منتقل می‌شوند و بسیاری از آنها در محل کار نیز نمی‌توانند فاصلۀ لازم را از یکدیگر داشته باشند.
در واقع، این وضعیت، نگرانی از شیوع کرونا را در بین خانواده‌های کارگران و کارمندان معدن و به طور کلی در بین ساکنان شهر دامن زده است.
گلی‌گهر معدن سنگ آهن است و کالای حیاتی و ارزاق عمومی تولید نمی‌کند. بنابراین، اگر این معدن هم تا زمان فروکش کردن بحران کرونا تعطیل شود، چه مشکلی گریبانگیر کشور می‌شود؟ انبار کردن کوهی از سنگ آهن و یا مشتقات آن، در حالی که تمام کارهای عمرانی کشور متوقف شده است، چه ضرورتی دارد که لازم آید معدن سه شیفته به کار خود ادامه دهد؟
ظاهراً یکی از دلایل اصرار بر ادامۀ کار معدن، درآمدزایی آن برای دولت در شرایط تحریم است! به عبارت دیگر، گویی اصل درآمدزایی مبنای توقف و یا تداوم برخی حرفه‌ها در این وضعیت است و نه ضرورت‌های اجتماعی و یا حفظ جان افراد! با این حساب، اگر نشریات کاغذی هم درآمدی برای دولت داشتند، به این راحتی فعالیت‌شان متوقف نمی‌شد!
آنچه در این میان بخصوص ناراحت کننده است، این است که مسئولان کشور ما با تکیه بر برخی امور ایدئولوژیک که آن را "سبک زندگی غیرمادی" هم می‌نامند، به یکی از بی‌سابقه‌ترین نظام‌های تحریم بین‌المللی علیه مملکت تن داده‌اند، اما در عین حال، به دلیل تنگ آمدن قافیه، فعالیت یک معدن را به دلیل درآمد مادی‌اش، به ادامۀ کار نشریات کاغذی به دلیل عدم سود مادی‌اش ترجیح می‌دهند حال آنکه اولی می‌تواند مخاطراتی برای شیوع کرونا در پی داشته باشد، اما دومی از این حیث خطر چندانی هم ندارد!
در انتها باید از آنها پرسید؛ خب، اگر درآمد مالی و زندگی مادی مهم نیست چرا معدن را به نشریات برتری می‌دهید و اگر مهم است پس چرا برای رفع تحریم‌ها گامی مؤثر برنمی‌دارید؟

دکتر محمدرضا هاشمیان، فوق تخصص مراقبت های ویژه بیمارستان مسیح دانشوری خطاب به دکتر نمکی: ‏چرا وزارت بهداشت داروی مورد نظر پزشکان را در حالی که موجود است، تحویل نمی دهد؟

🎥 دکتر هاشمیان:
‎ بیست و هفت مریض از سی مریضی که داروی ژاپنی فاویپیراویر را دریافت
کردند ، بهبودی قطعی داشتند ولی حالا از ورود این دارو به کشور جلوگیری می شود!

🔸صحبتهای دکتر محمدحسین نجفی متخصص قلب و فلوشیپ آنژیوپلاستی در حمایت از دکتر هاشمیان در مورد داروی فاویپیراویر
کانال خبری پزشکان

راههای طبقاتی مقابله با کرونا

🔴خانه‌نشینیِ خیابانی!

🔹این روز‌ها که ویروس کرونا شهر را دوره کرده است، همه در خانه نمی‌مانند، نمی‌توانند که بمانند، خانه برای افرادی بی سقف و در و پنجره است؛ زیر پل، در ایستگاه اتوبوس، داخل کوچه. ویروس کرونا زندگی را برای بخشی از جامعه تغییر نداده است و در، هنوز روی همان پاشنه می‌چرخد؛ بدون هیچ محافظ و سرپناه برای در امان ماندن از بیماری.

مترو تهران، امروز صبح!
سعید نمکی روز جمعه در نامه‌ای به حسن روحانی اعلام کرد که نامه قائم مقام وزارت صنعت، معدن و تجارت مبنی بر بازگشایی کلیه مشاغل و مراکز کسب و کار که به استان‌ها ابلاغ شده، با تصمیم‌های ستاد ملی مقابله با کرونا مغایر است.

وزیر بهداشت در این نامه به رییس جمهوری نوشت که شعله‌های تصمیم آتش به اختیار هر دستگاه دولتی، غیردولتی، فرهنگی و مذهبی که مورد تایید نباشد، دامن نظام سلامت و متعاقب آن اقتصاد کشور را خواهد گرفت.