صدای محیطزیست در همشهری خاموش شد
اسدالله افلاکی
روزنامه نگار
تأسیس روزنامه همشهری به پایمردی غلامحسین کرباسچی، شهردار وقت تهران، بدون شک نقطه‌عطفی در مطبوعات ایران است. رسانه‌ای که با انتشار اولین نسخه آن در ۲۴ آذر سال ۱۳۷۱، تصویری متفاوت از روزنامه و روزنامه‌نگاری را به نمایش گذاشت.
این روزنامه که هم از نظر محتوا و هم از نظر شکل ظاهر، قطع و صفحه‌آرایی با سایر روزنامه‌ها متفاوت بود و تمام‌رنگی منتشر می‌شد، به موضوعاتی پرداخت که تا آن زمان در سایر رسانه‌ها کمتر مورد توجه بود. مشکلات شهر، جوانان، اوقات فراغت و محیطزیست از جمله این موضوعات بودند.
با مدیریت کرباسچی، ساخت‌وساز و اجرای طرح‌های عمرانی سرعت گرفت و در زمانی کوتاه چهره تهران دگرگون شد. هم‌زمان با این تغییرات و افزایش جمعیت شهرنشین، بر معضلات شهری از جمله آلودگی هوا و مشکلات ترافیک افزوده شد. این موضوعات حالا رسانه‌ای برای مطرح شدن داشتند.
شکل‌گیری صفحه مستقل محیطزیست
مباحث محیطزیست برای نخستین‌بار به همت اسماعیل عباسی در کنار دیگر موضوعات شهری در روزنامه همشهری مطرح و با ورود ناصر کرمی به گروه شهری، این مباحث پررنگ‌تر شد. او که دانش‌آموخته محیطزیست بود، با نگاه تخصصی به محیطزیست پرداخت. نگارنده نیز در سال ۸۲ به گروه شهری پیوست و به پیشنهاد ناصر کرمی -دبیر وقت گروه شهری- حوزه محیطزیست را برعهده گرفت.
با تغییر در مدیریت شهری و روی کار آمدن احمدی‌نژاد، مدیریت همشهری نیز تغییر کرد و در مرداد ۸۲ علیرضا شیخ عطار بر مسند مدیریت پرمخاطب‌ترین روزنامه فارسی‌زبان تکیه زد. طی سال‌های ۸۲ تا ۸۵ هنوز صفحه محیطزیست مستقل نشده بود و اخبارمحیط‌زیست در گروه شهری منتشر می‌شد. در آن زمان، گزارش‌های مرتبط با محیطزیست در صفحات دیگر از جمله صفحه سفروطبیعت منتشر می‌شد. با شدت گرفتن تخریب‌های محیطزیست، حجم اخبار و مطالب محیطزیست نیز افزایش یافت و اختصاص صفحه‌ای مستقل به محیطزیست اجتناب‌ناپذیر شد. با همین رویکرد، نخستین صفحه مستقل محیطزیست در سال ۸۵ با عنوان زادبوم منتشر شد. مسئولیت این صفحه که طی سال‌ها با عناوین زادبوم، محیطزیست، سرزمین و زیست‌بوم منتشر می‌شد، از آغاز تا دهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ -پایان همکاری با همشهری- با نگارنده بود.
همراهی با گروه محیطزیست
اسفندماه ۱۳۸۴، شیخ عطار، مدیریت همشهری را به حسین انتظامی که مدیریت روزنامه جام‌جم را در پیشینه خود داشت، واگذار کرد.
انتظامی نیز مردادماه ۱۳۸۷ به مجلس رفت و علی‌اصغر محکی جایگزین او شد. پس از آن در دی‌ماه ۱۳۸۹ حسین قربان‌زاده، سردبیر و بعد ازچندی مدیرمسئول روزنامه همشهری شد و تا شهریور ۱۳۹۶ در این مسئولیت باقی ماند. در همه این دوران با وجود تغییر مدیران همشهری، صفحه محیطزیست با کمترین مشکلی منتشر شد.
خطمشی
خطمشی و رویکرد صفحه محیطزیست از آغاز شکل‌گیری، طرح معضلات محیطزیست و ارائه راهکار با نگاه کارشناسی بود.
ازآنجاکه گروه محیطزیست فارغ از خط‌‌کشی‌ها و جناح‌بندی‌های سیاسی اطلاع‌رسانی می‌کرد و خط قرمز آن منافع ملی بود، در زمانی کوتاه توانست اعتماد کارشناسان و مدیران محیطزیست و منابع‌طبیعی، به‌ویژه مدیران میانی، (اعم از اصلاح‌طلب و اصول‌گرا) را جلب کند و بنا به یک قانون نانوشته، گاه همین کارشناسان و مدیران با اطمینان از محفوظ ماندن منبع خبر، اخبار مرتبط با تخریب‌ها را در اختیار گروه محیطزیست قرار می‌دادند.
همچنین، مجالی برای انتشار مطالب دانشجویان و فعالان محیطزیست فراهم آمد؛ اما این صفحه هرگز تریبون افراد همه‌چیزدان نشد و برای تولید محتوا در هر حوزه‌ای سراغ کارشناسانی می‌رفت که در آن حوزه تخصص داشتند.
دوره شکوفایی
گروه محیطزیست در دوران فعالیت خود با همراهی سایر رسانه‌ها توانست با انتشار گزارش‌های متعدد از احداث جاده در جنگل ابر جلوگیری کند. مانع تخریب‌های ناشی از عبور خط لوله گاز در رویشگاه‌های زاگرسی شود. از احداث جاده در باغ گیاه‌شناسی نوشهر جلوگیری کند. مقابل زیاده‌خواهی افراد ذی‌نفوذ بایستد و با هشدار درباره زمین‌خواری، کوه‌خواری، جنگل‌تراشی، ساخت‌وسازهای غیرقانونی، سدسازی‌های بی‌رویه، بحران آب، خشک شدن تالاب‌ها، گسترش کانون‌های ریزگرد،غارت منابع آبزی خلیج‌فارس و دیگر معضلات محیطزیست روشنگری کند. انتشارگزارش‌های پرشمار و صدها ویژه‌نامه تخصصی و انعکاس دیدگاه‌های کارشناسان دلسوز و نقدهای مشفقانه، همشهری را به رسانه‌ای اثرگذار در حوزه محیطزیست و منابع‌طبیعی تبدیل کرد.
منبع: روزنامه پیام ما
@journalistsclub1
اسدالله افلاکی
روزنامه نگار
تأسیس روزنامه همشهری به پایمردی غلامحسین کرباسچی، شهردار وقت تهران، بدون شک نقطه‌عطفی در مطبوعات ایران است. رسانه‌ای که با انتشار اولین نسخه آن در ۲۴ آذر سال ۱۳۷۱، تصویری متفاوت از روزنامه و روزنامه‌نگاری را به نمایش گذاشت.
این روزنامه که هم از نظر محتوا و هم از نظر شکل ظاهر، قطع و صفحه‌آرایی با سایر روزنامه‌ها متفاوت بود و تمام‌رنگی منتشر می‌شد، به موضوعاتی پرداخت که تا آن زمان در سایر رسانه‌ها کمتر مورد توجه بود. مشکلات شهر، جوانان، اوقات فراغت و محیطزیست از جمله این موضوعات بودند.
با مدیریت کرباسچی، ساخت‌وساز و اجرای طرح‌های عمرانی سرعت گرفت و در زمانی کوتاه چهره تهران دگرگون شد. هم‌زمان با این تغییرات و افزایش جمعیت شهرنشین، بر معضلات شهری از جمله آلودگی هوا و مشکلات ترافیک افزوده شد. این موضوعات حالا رسانه‌ای برای مطرح شدن داشتند.
شکل‌گیری صفحه مستقل محیطزیست
مباحث محیطزیست برای نخستین‌بار به همت اسماعیل عباسی در کنار دیگر موضوعات شهری در روزنامه همشهری مطرح و با ورود ناصر کرمی به گروه شهری، این مباحث پررنگ‌تر شد. او که دانش‌آموخته محیطزیست بود، با نگاه تخصصی به محیطزیست پرداخت. نگارنده نیز در سال ۸۲ به گروه شهری پیوست و به پیشنهاد ناصر کرمی -دبیر وقت گروه شهری- حوزه محیطزیست را برعهده گرفت.
با تغییر در مدیریت شهری و روی کار آمدن احمدی‌نژاد، مدیریت همشهری نیز تغییر کرد و در مرداد ۸۲ علیرضا شیخ عطار بر مسند مدیریت پرمخاطب‌ترین روزنامه فارسی‌زبان تکیه زد. طی سال‌های ۸۲ تا ۸۵ هنوز صفحه محیطزیست مستقل نشده بود و اخبارمحیط‌زیست در گروه شهری منتشر می‌شد. در آن زمان، گزارش‌های مرتبط با محیطزیست در صفحات دیگر از جمله صفحه سفروطبیعت منتشر می‌شد. با شدت گرفتن تخریب‌های محیطزیست، حجم اخبار و مطالب محیطزیست نیز افزایش یافت و اختصاص صفحه‌ای مستقل به محیطزیست اجتناب‌ناپذیر شد. با همین رویکرد، نخستین صفحه مستقل محیطزیست در سال ۸۵ با عنوان زادبوم منتشر شد. مسئولیت این صفحه که طی سال‌ها با عناوین زادبوم، محیطزیست، سرزمین و زیست‌بوم منتشر می‌شد، از آغاز تا دهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ -پایان همکاری با همشهری- با نگارنده بود.
همراهی با گروه محیطزیست
اسفندماه ۱۳۸۴، شیخ عطار، مدیریت همشهری را به حسین انتظامی که مدیریت روزنامه جام‌جم را در پیشینه خود داشت، واگذار کرد.
انتظامی نیز مردادماه ۱۳۸۷ به مجلس رفت و علی‌اصغر محکی جایگزین او شد. پس از آن در دی‌ماه ۱۳۸۹ حسین قربان‌زاده، سردبیر و بعد ازچندی مدیرمسئول روزنامه همشهری شد و تا شهریور ۱۳۹۶ در این مسئولیت باقی ماند. در همه این دوران با وجود تغییر مدیران همشهری، صفحه محیطزیست با کمترین مشکلی منتشر شد.
خطمشی
خطمشی و رویکرد صفحه محیطزیست از آغاز شکل‌گیری، طرح معضلات محیطزیست و ارائه راهکار با نگاه کارشناسی بود.
ازآنجاکه گروه محیطزیست فارغ از خط‌‌کشی‌ها و جناح‌بندی‌های سیاسی اطلاع‌رسانی می‌کرد و خط قرمز آن منافع ملی بود، در زمانی کوتاه توانست اعتماد کارشناسان و مدیران محیطزیست و منابع‌طبیعی، به‌ویژه مدیران میانی، (اعم از اصلاح‌طلب و اصول‌گرا) را جلب کند و بنا به یک قانون نانوشته، گاه همین کارشناسان و مدیران با اطمینان از محفوظ ماندن منبع خبر، اخبار مرتبط با تخریب‌ها را در اختیار گروه محیطزیست قرار می‌دادند.
همچنین، مجالی برای انتشار مطالب دانشجویان و فعالان محیطزیست فراهم آمد؛ اما این صفحه هرگز تریبون افراد همه‌چیزدان نشد و برای تولید محتوا در هر حوزه‌ای سراغ کارشناسانی می‌رفت که در آن حوزه تخصص داشتند.
دوره شکوفایی
گروه محیطزیست در دوران فعالیت خود با همراهی سایر رسانه‌ها توانست با انتشار گزارش‌های متعدد از احداث جاده در جنگل ابر جلوگیری کند. مانع تخریب‌های ناشی از عبور خط لوله گاز در رویشگاه‌های زاگرسی شود. از احداث جاده در باغ گیاه‌شناسی نوشهر جلوگیری کند. مقابل زیاده‌خواهی افراد ذی‌نفوذ بایستد و با هشدار درباره زمین‌خواری، کوه‌خواری، جنگل‌تراشی، ساخت‌وسازهای غیرقانونی، سدسازی‌های بی‌رویه، بحران آب، خشک شدن تالاب‌ها، گسترش کانون‌های ریزگرد،غارت منابع آبزی خلیج‌فارس و دیگر معضلات محیطزیست روشنگری کند. انتشارگزارش‌های پرشمار و صدها ویژه‌نامه تخصصی و انعکاس دیدگاه‌های کارشناسان دلسوز و نقدهای مشفقانه، همشهری را به رسانه‌ای اثرگذار در حوزه محیطزیست و منابع‌طبیعی تبدیل کرد.
منبع: روزنامه پیام ما
@journalistsclub1
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
صدای محیطزیست در همشهری خاموش شد اسدالله افلاکی روزنامه نگار تأسیس روزنامه همشهری به پایمردی غلامحسین کرباسچی، شهردار وقت تهران، بدون شک نقطه‌عطفی در مطبوعات ایران است. رسانه‌ای که با انتشار اولین نسخه آن در ۲۴ آذر سال ۱۳۷۱، تصویری متفاوت از روزنامه و…
پاسخ سردبیر همشهری
دانیال معمار در پاسخ به اسدلله افلاکی نوشت:
با احترام به همکار سابق‌مان جناب آقای افلاکی عزیز، باید خدمت ایشان عرض کنم که صفحه «محیطزیست، میراث و گردشگری» روزنامه همشهری همچنان با عنوان «سرزمین من» هر روز در این روزنامه به دبیری سرکار خانم زهرا عباسی از روزنامه‌نگاران پرسابقه همشهری منتشر می‌شود.
سوژه‌های محیط‌زیستی روزنامه همشهری هم سال‌هاست که توسط سرکار خانم زهرا رفیعی پیگیری و نوشته می‌شود که ایشان هم‌اکنون در همین گروه حضور دارند و فعال هستند.
معلوم نیست چرا تغییر دبیر یک صفحه به دلایل مختلف باید به معنی «خاموش شدن صدای محیطزیست در همشهری» تعبیر شود. مدیران باشگاه روزنامه‌نگاران هم کاش قبل از انتشار این مطلب، نگاهی به صفحات روزنامه همشهری می‌انداختند یا از یکی از روزنامه‌نگاران حاضر در همشهری، صحت این ماجرا را می‌پرسیدند.
@journalistsclub1
دانیال معمار در پاسخ به اسدلله افلاکی نوشت:
با احترام به همکار سابق‌مان جناب آقای افلاکی عزیز، باید خدمت ایشان عرض کنم که صفحه «محیطزیست، میراث و گردشگری» روزنامه همشهری همچنان با عنوان «سرزمین من» هر روز در این روزنامه به دبیری سرکار خانم زهرا عباسی از روزنامه‌نگاران پرسابقه همشهری منتشر می‌شود.
سوژه‌های محیط‌زیستی روزنامه همشهری هم سال‌هاست که توسط سرکار خانم زهرا رفیعی پیگیری و نوشته می‌شود که ایشان هم‌اکنون در همین گروه حضور دارند و فعال هستند.
معلوم نیست چرا تغییر دبیر یک صفحه به دلایل مختلف باید به معنی «خاموش شدن صدای محیطزیست در همشهری» تعبیر شود. مدیران باشگاه روزنامه‌نگاران هم کاش قبل از انتشار این مطلب، نگاهی به صفحات روزنامه همشهری می‌انداختند یا از یکی از روزنامه‌نگاران حاضر در همشهری، صحت این ماجرا را می‌پرسیدند.
@journalistsclub1
بیژن اشتری درگذشت
بیژن اشتری منتقد پیشین فیلم و سینما و مترجم سرشناس، ساعاتی پیش درگذشت. آقای اشتری متولد ۱۳۳۹ بود و در زمان فوت ۶۴ سال داشت.
آقای اشتری سال‌های طولانی نقد فیلم می‌نوشت که عمدتاً در مجلۀ «دنیای تصویر» منتشر می‌شدند. در دهه هشتاد نیز مطالب بسیاری در مجله مهرنامه منتشر کرد. او از میانه‌های دهۀ هشتاد پروژۀ بزرگ ترجمۀ زندگی‌نامه‌ها و رخدادنامه‌های مربوط به اتحاد شوروی و بلوک شرق را آغاز کرد.
درگذشت ایشان را به خانواده، دوستان و همکاران ایشان تسلیت می‌گوئیم.
@journalistsclub1
بیژن اشتری منتقد پیشین فیلم و سینما و مترجم سرشناس، ساعاتی پیش درگذشت. آقای اشتری متولد ۱۳۳۹ بود و در زمان فوت ۶۴ سال داشت.
آقای اشتری سال‌های طولانی نقد فیلم می‌نوشت که عمدتاً در مجلۀ «دنیای تصویر» منتشر می‌شدند. در دهه هشتاد نیز مطالب بسیاری در مجله مهرنامه منتشر کرد. او از میانه‌های دهۀ هشتاد پروژۀ بزرگ ترجمۀ زندگی‌نامه‌ها و رخدادنامه‌های مربوط به اتحاد شوروی و بلوک شرق را آغاز کرد.
درگذشت ایشان را به خانواده، دوستان و همکاران ایشان تسلیت می‌گوئیم.
@journalistsclub1
مترجم دیکتاتورها درگذشت
بیژن اشتری منتقد پیشین فیلم و سینما و مترجم سرشناس، را به نام «مترجم دیکتارتورها» می‌شناسند؛ مترجمی که عزمش را برای شناساندن حکومت‌های توتالیتر کمونیستی به ایرانیان جزم کرد و ادبیات را وسیله‌ای برای معرفی استبداد دانست.
آقای اشتری معتقد بود نسل جوان امروز نیاز دارد به صورت جدی‌تری با تاریخ جهان آشنا شود و جامعه استبدادی، مقوله دیکتاتوری و تاریخ کمونیسم را بهتر بشناسد.
او همت خود را بر شناساندن دیکتاتورها گذاشت. تمرکزش بر زندگی‌نامه‌ی دیکتاتورها بود و طی دو دهه اخیر روی تاریخ شوروی متمرکز شد و به تاریخ کمونیسم و استبداد در بلوک شرق پرداخت.
مجموعه «کتاب‌های سرخ» هم که در نشر ثالث به چاپ رساند، زندگینامه‌هایی است از لنین، تروتسکی، استالین، بوخارین و دیگر رهبران انقلاب اکتبر که همه علیه سرخ به رشته تحریر کشیده شدند.
روحش شاد و یادش گرامی
@journalistsclub1
بیژن اشتری منتقد پیشین فیلم و سینما و مترجم سرشناس، را به نام «مترجم دیکتارتورها» می‌شناسند؛ مترجمی که عزمش را برای شناساندن حکومت‌های توتالیتر کمونیستی به ایرانیان جزم کرد و ادبیات را وسیله‌ای برای معرفی استبداد دانست.
آقای اشتری معتقد بود نسل جوان امروز نیاز دارد به صورت جدی‌تری با تاریخ جهان آشنا شود و جامعه استبدادی، مقوله دیکتاتوری و تاریخ کمونیسم را بهتر بشناسد.
او همت خود را بر شناساندن دیکتاتورها گذاشت. تمرکزش بر زندگی‌نامه‌ی دیکتاتورها بود و طی دو دهه اخیر روی تاریخ شوروی متمرکز شد و به تاریخ کمونیسم و استبداد در بلوک شرق پرداخت.
مجموعه «کتاب‌های سرخ» هم که در نشر ثالث به چاپ رساند، زندگینامه‌هایی است از لنین، تروتسکی، استالین، بوخارین و دیگر رهبران انقلاب اکتبر که همه علیه سرخ به رشته تحریر کشیده شدند.
روحش شاد و یادش گرامی
@journalistsclub1
یک گفتگوی جمعی
تمجید هادی خانیکی از کنسرت علیرضا قربانی
دکتر هادی خانیکی استاد ارتباطات و روزنامه‌نگاری که به عنوان تئوریسین «گفتگو» در ایران شناخته می‌شود پس از حضور در کنسرت «ایرانم» علیرضا قربانی در فضای باز ورزشگاه آزادی که این شب‌ها با حضور بیش از ۷۵۰۰ نفر برگزار می‌شود، گفت: این کنسرت را می‌توان فضای گفت‌وگو دانست زیرا اولاً سخن و هنر آقای قربانی همیشه چون از دل برمی‌خیزد بر دل می‌نشیند و این خود شرط اول گفت‌وگوست که در واقع در آن تصنع و ساختگی بودن به چشم نخورد.
وی ادامه داد: دوم اینکه ترکیب جمعیت کاملا ترکیبی است که در آن می‌توان ایران را دید چراکه هنرمندی از ایران یک کار هنری درباره ایران انجام می‌دهد. سوم اینکه، انتخاب شعر و موسیقی آن بخش‌های اصلی گفت‌وگو را سامان می‌دهد به این دلیل که گفت‌وگو فقط اعتراف نیست بلکه احساس و عاطفه هم است.
خانیکی در پايان تاکید کرد: به نظر من کنسرت جدید آقای قربانی یک رخداد فوق‌العاده هنری است که در آن ابعاد مختلف ارتباط را می‌توان دید؛ هم زیبایی هنری هم انتخاب مضمون و هم حس و درکی که در خلال برنامه به مخاطبان منتقل می‌شود.
@journalistsclub1
تمجید هادی خانیکی از کنسرت علیرضا قربانی
دکتر هادی خانیکی استاد ارتباطات و روزنامه‌نگاری که به عنوان تئوریسین «گفتگو» در ایران شناخته می‌شود پس از حضور در کنسرت «ایرانم» علیرضا قربانی در فضای باز ورزشگاه آزادی که این شب‌ها با حضور بیش از ۷۵۰۰ نفر برگزار می‌شود، گفت: این کنسرت را می‌توان فضای گفت‌وگو دانست زیرا اولاً سخن و هنر آقای قربانی همیشه چون از دل برمی‌خیزد بر دل می‌نشیند و این خود شرط اول گفت‌وگوست که در واقع در آن تصنع و ساختگی بودن به چشم نخورد.
وی ادامه داد: دوم اینکه ترکیب جمعیت کاملا ترکیبی است که در آن می‌توان ایران را دید چراکه هنرمندی از ایران یک کار هنری درباره ایران انجام می‌دهد. سوم اینکه، انتخاب شعر و موسیقی آن بخش‌های اصلی گفت‌وگو را سامان می‌دهد به این دلیل که گفت‌وگو فقط اعتراف نیست بلکه احساس و عاطفه هم است.
خانیکی در پايان تاکید کرد: به نظر من کنسرت جدید آقای قربانی یک رخداد فوق‌العاده هنری است که در آن ابعاد مختلف ارتباط را می‌توان دید؛ هم زیبایی هنری هم انتخاب مضمون و هم حس و درکی که در خلال برنامه به مخاطبان منتقل می‌شود.
@journalistsclub1
مردی که قلمش چون شمشیر بُرنده بود
۲۵ سال از مرگ هوشنگ گلشیری، سردبیر مجله کارنامه، گذشت
۲۵ سال از خاموشی هوشنگ گلشیری گذشت؛ مردی که کلمه را به سلاح بدل کرد، قلم را به شمشیر و روایت را به میدان نبرد. نویسنده‌ای که هر واژه‌اش زخمی تازه بر پیکره‌ی کهنه‌ی ادبیات زد و هر اثرش نوید یک دوران. سردبیر سخت‌گیر و عاشقِ «کارنامه»؛ همان مجله‌ی افسانه‌ای که نامش چون فانوسی در شبِ تار فرهنگ ایران روشن ماند.
گلشیری از نوجوانی با ادبیات الفتی غریب داشت. شعر می‌گفت، اما خیلی زود دریافت که جانِ ماجرا در نثر است، در روایت، در داستان. در دهه‌ی ۴۰، در قلب اصفهان، همرکاب با جوانانی دیگر «جُنگ اصفهان» را بنیاد نهاد؛ محفلی که از دل آن، حلقه‌ای ادبی سربرآورد، حلقه‌ای که به مصاف سنت رفت و پرچم نوگرایی را در داستان‌نویسی برافراشت. جلسات اولیه در کنار مزار صائب بود؛ گویی که شاعر قرن‌ها پیش، پشتیبان نسلی دیگر از اهل قلم شده باشد. همان‌جا بود که بذر تغییر کاشته شد، بذر طغیان.
اما نقطه‌ی طلایی زندگی گلشیری، انتشار رمان درخشان شازده احتجاب در ۱۳۴۸ بود. رمانی که مثل پتک بر فضای ادبی آن سال‌ها فرود آمد؛ با نثری موجز، تلخ، جسور و بی‌رحم. بعد از آن، دیگر هیچ‌کس نمی‌توانست گلشیری را نبیند یا نادیده بگیرد. او نه‌تنها داستان‌نویس بود، بلکه به ناقدی بدل شد که تیغ نقدش برنده و بی‌ملاحظه بود؛ بی‌آن‌که بخواهد در سایه‌روشن‌ها بایستد. همین نقدها دوستان اندک و دشمنان بسیار برایش ساخت. اما تاریخ به شیوه‌ای طنزآمیز کار کرد: پس از مرگ، دشمنانش خاموش شدند و ستایشگرانش رو به فزونی گذاشتند.
پس از انقلاب، همراه با بزرگان دیگر، «نقدآگاه» را راه انداخت. بعد، در روزگار درخشش «آدینه»، چنان که خودش گفته، گل از گلش شکفت. نسخه‌های مجله را زیر بغل می‌زد، راهی خیابان انقلاب می‌شد، کتابفروشی‌ها را یکی‌یکی می‌رفت، مجله را می‌داد دستشان و می‌گفت: این را بفروشید، این را بخوانید، این را پخش کنید. نه سردبیر بود، نه مدیرمسئول، اما جانش با مجله گره خورده بود. بعدها در انتشار «دوران» و «مفید» هم نقش‌آفرین بود؛ حتی اگر اسمش در شناسنامه نبود، روحش در آن‌ها جاری بود.
و سرانجام، «کارنامه» آمد. نشریه‌ای که نام گلشیری را یدک می‌کشید و با هر شماره‌اش، قلب ادبیات ایران تندتر می‌تپید. انتشار هر شماره، جنگی بود میان اراده و موانع. گاه نارس به دنیا می‌آمد، گاه دیر، گاه پرخطا، اما همواره زنده و زنده‌کننده. کارنامه گلشیری، فقط یک مجله نبود؛ یک جبهه‌ی فرهنگی بود. سنگری برای نویسندگانی که نمی‌خواستند شبیه گذشته بنویسند، نمی‌خواستند سانسور را بپذیرند، نمی‌خواستند تکرار شوند.
کارنامه‌ی گلشیری در روزنامه‌نگاری ادبی، بخشی از میراث بزرگ اوست. جایی برای پرورش استعدادها، برای ریسک، برای تجربه، برای تمرین نقد. همچنان که در «جنگ اصفهان» به نسل پیشین بال‌وپر داده بود، در «کارنامه» هم به جوانان میدان داد. جلسات پنج‌شنبه‌ها در خانه‌اش در شهرک اکباتان، خودش کلاس درسی بود: داستان‌نویسی، بازنویسی، نقد، دوباره‌نویسی، دوباره‌خوانی، و دوباره‌ساختن.
او نمی‌خواست معلم باشد، اما مدرسه‌ای ساخت. نمی‌خواست راهبر باشد، اما راهی گشود. نمی‌خواست الگو باشد، اما شد. مجله‌ی کارنامه، تجربه‌ی شخصی‌اش نبود، طرحی برای آینده بود؛ جایی برای خلق نثرهای دیگر، زاویه‌های تازه، جهان‌بینی‌های بی‌سابقه.
۲۵ سال گذشته، اما طنین صدای گلشیری هنوز در کوچه‌پس‌کوچه‌های ادبیات ایران شنیده می‌شود. هنوز شازده احتجاب، معصوم‌ها و بره راعی و... را می‌خوانند، هنوز از جلسات نقدش می‌گویند، هنوز کارنامه‌اش راهنمای نویسندگان جوان است. ۱۶ خرداد ۱۳۷۹، گلشیری از میان ما رفت؛ در ۶۲ سالگی، در بیمارستان ایران‌مهر تهران، در سکوتی که بلافاصله پر شد از فریاد ستایشگرانش. پیکرش را در امامزاده طاهر کرج به خاک سپردند، اما روحش هنوز در کتاب‌ها، در کلمه‌ها، در نگاه‌ها، در نقدها و در آرمان‌های ادبیات ایران می‌تپد.
گلشیری مرد، اما خاموش نشد. نامش زنده است، قلمش بیدار، کارنامه‌اش باز، و صدایش، هنوز... شنیده می‌شود.
@journalistsclub1
۲۵ سال از مرگ هوشنگ گلشیری، سردبیر مجله کارنامه، گذشت
۲۵ سال از خاموشی هوشنگ گلشیری گذشت؛ مردی که کلمه را به سلاح بدل کرد، قلم را به شمشیر و روایت را به میدان نبرد. نویسنده‌ای که هر واژه‌اش زخمی تازه بر پیکره‌ی کهنه‌ی ادبیات زد و هر اثرش نوید یک دوران. سردبیر سخت‌گیر و عاشقِ «کارنامه»؛ همان مجله‌ی افسانه‌ای که نامش چون فانوسی در شبِ تار فرهنگ ایران روشن ماند.
گلشیری از نوجوانی با ادبیات الفتی غریب داشت. شعر می‌گفت، اما خیلی زود دریافت که جانِ ماجرا در نثر است، در روایت، در داستان. در دهه‌ی ۴۰، در قلب اصفهان، همرکاب با جوانانی دیگر «جُنگ اصفهان» را بنیاد نهاد؛ محفلی که از دل آن، حلقه‌ای ادبی سربرآورد، حلقه‌ای که به مصاف سنت رفت و پرچم نوگرایی را در داستان‌نویسی برافراشت. جلسات اولیه در کنار مزار صائب بود؛ گویی که شاعر قرن‌ها پیش، پشتیبان نسلی دیگر از اهل قلم شده باشد. همان‌جا بود که بذر تغییر کاشته شد، بذر طغیان.
اما نقطه‌ی طلایی زندگی گلشیری، انتشار رمان درخشان شازده احتجاب در ۱۳۴۸ بود. رمانی که مثل پتک بر فضای ادبی آن سال‌ها فرود آمد؛ با نثری موجز، تلخ، جسور و بی‌رحم. بعد از آن، دیگر هیچ‌کس نمی‌توانست گلشیری را نبیند یا نادیده بگیرد. او نه‌تنها داستان‌نویس بود، بلکه به ناقدی بدل شد که تیغ نقدش برنده و بی‌ملاحظه بود؛ بی‌آن‌که بخواهد در سایه‌روشن‌ها بایستد. همین نقدها دوستان اندک و دشمنان بسیار برایش ساخت. اما تاریخ به شیوه‌ای طنزآمیز کار کرد: پس از مرگ، دشمنانش خاموش شدند و ستایشگرانش رو به فزونی گذاشتند.
پس از انقلاب، همراه با بزرگان دیگر، «نقدآگاه» را راه انداخت. بعد، در روزگار درخشش «آدینه»، چنان که خودش گفته، گل از گلش شکفت. نسخه‌های مجله را زیر بغل می‌زد، راهی خیابان انقلاب می‌شد، کتابفروشی‌ها را یکی‌یکی می‌رفت، مجله را می‌داد دستشان و می‌گفت: این را بفروشید، این را بخوانید، این را پخش کنید. نه سردبیر بود، نه مدیرمسئول، اما جانش با مجله گره خورده بود. بعدها در انتشار «دوران» و «مفید» هم نقش‌آفرین بود؛ حتی اگر اسمش در شناسنامه نبود، روحش در آن‌ها جاری بود.
و سرانجام، «کارنامه» آمد. نشریه‌ای که نام گلشیری را یدک می‌کشید و با هر شماره‌اش، قلب ادبیات ایران تندتر می‌تپید. انتشار هر شماره، جنگی بود میان اراده و موانع. گاه نارس به دنیا می‌آمد، گاه دیر، گاه پرخطا، اما همواره زنده و زنده‌کننده. کارنامه گلشیری، فقط یک مجله نبود؛ یک جبهه‌ی فرهنگی بود. سنگری برای نویسندگانی که نمی‌خواستند شبیه گذشته بنویسند، نمی‌خواستند سانسور را بپذیرند، نمی‌خواستند تکرار شوند.
کارنامه‌ی گلشیری در روزنامه‌نگاری ادبی، بخشی از میراث بزرگ اوست. جایی برای پرورش استعدادها، برای ریسک، برای تجربه، برای تمرین نقد. همچنان که در «جنگ اصفهان» به نسل پیشین بال‌وپر داده بود، در «کارنامه» هم به جوانان میدان داد. جلسات پنج‌شنبه‌ها در خانه‌اش در شهرک اکباتان، خودش کلاس درسی بود: داستان‌نویسی، بازنویسی، نقد، دوباره‌نویسی، دوباره‌خوانی، و دوباره‌ساختن.
او نمی‌خواست معلم باشد، اما مدرسه‌ای ساخت. نمی‌خواست راهبر باشد، اما راهی گشود. نمی‌خواست الگو باشد، اما شد. مجله‌ی کارنامه، تجربه‌ی شخصی‌اش نبود، طرحی برای آینده بود؛ جایی برای خلق نثرهای دیگر، زاویه‌های تازه، جهان‌بینی‌های بی‌سابقه.
۲۵ سال گذشته، اما طنین صدای گلشیری هنوز در کوچه‌پس‌کوچه‌های ادبیات ایران شنیده می‌شود. هنوز شازده احتجاب، معصوم‌ها و بره راعی و... را می‌خوانند، هنوز از جلسات نقدش می‌گویند، هنوز کارنامه‌اش راهنمای نویسندگان جوان است. ۱۶ خرداد ۱۳۷۹، گلشیری از میان ما رفت؛ در ۶۲ سالگی، در بیمارستان ایران‌مهر تهران، در سکوتی که بلافاصله پر شد از فریاد ستایشگرانش. پیکرش را در امامزاده طاهر کرج به خاک سپردند، اما روحش هنوز در کتاب‌ها، در کلمه‌ها، در نگاه‌ها، در نقدها و در آرمان‌های ادبیات ایران می‌تپد.
گلشیری مرد، اما خاموش نشد. نامش زنده است، قلمش بیدار، کارنامه‌اش باز، و صدایش، هنوز... شنیده می‌شود.
@journalistsclub1
صدای میراث پایگاه خبری شد
هیات نظارت بر مطبوعات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بررسی پرونده سایت صدای میراث، مجوز فعالیت رسمی این رسانه را با عنوان «پایگاه خبری صدای میراث» به مدیر مسئولی «محمد باریکانی» در حوزه فعالیت اجتماعی، فرهنگی به شماره مجوز ۹۷۷۴۶ صادر كرد و از این پس صدای میراث به عنوان رسانه رسمی حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به فعالیت خود ادامه می دهد.
پایگاه خبری صدای میراث، دوم خردادماه سال ۱۳۹۷ با همراهی دغدغه‌مندان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آغاز به كار كرد و تاكنون با یاری فعالین میراث فرهنگی سراسر كشور توانسته است فعالیت حرفه ای خود را تداوم بخشد و به گفته ناظرین، به رسانه‌ای تاثیرگذار تبدیل شود.
صدای میراث در مسیر فعالیت خود با همراهی و اعتماد مردمی و فعالین میراث توانست در جریان سازی اجتماعی جهت حفظ داشته های تاریخی و فرهنگی از رسانه‌های موفق این حوزه باشد. لینک سایت اینجا
@journalistsclub1
هیات نظارت بر مطبوعات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بررسی پرونده سایت صدای میراث، مجوز فعالیت رسمی این رسانه را با عنوان «پایگاه خبری صدای میراث» به مدیر مسئولی «محمد باریکانی» در حوزه فعالیت اجتماعی، فرهنگی به شماره مجوز ۹۷۷۴۶ صادر كرد و از این پس صدای میراث به عنوان رسانه رسمی حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به فعالیت خود ادامه می دهد.
پایگاه خبری صدای میراث، دوم خردادماه سال ۱۳۹۷ با همراهی دغدغه‌مندان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آغاز به كار كرد و تاكنون با یاری فعالین میراث فرهنگی سراسر كشور توانسته است فعالیت حرفه ای خود را تداوم بخشد و به گفته ناظرین، به رسانه‌ای تاثیرگذار تبدیل شود.
صدای میراث در مسیر فعالیت خود با همراهی و اعتماد مردمی و فعالین میراث توانست در جریان سازی اجتماعی جهت حفظ داشته های تاریخی و فرهنگی از رسانه‌های موفق این حوزه باشد. لینک سایت اینجا
@journalistsclub1
محسنی اژه‌ای، رئیس قوه‌ی قضائیه: رسانه‌ها در مواقعی مثل ماجرای قتل الهه حسین‌نژاد در دام معاندان نیفتند.
@journalistsclub1
@journalistsclub1
سازمان بهشت زهرا، مسابقه عکس، فیلم و گزارش با موضوع کرونا را با همکاری انجمن عکاسان مطبوعاتی و خبرگزاری برنا برگزار می‌کند.
جلال خوش چهره(سردبیر خبرگزاری برنا)، مهتاب اشرفی(سردبیر خبرگزاری شهر) و سیامک صدیقی(سردبیر ماهنامه صبا) به عنوان اعضای هیئت داوران آثار رسیده به بخش گزارش رویداد ملی عکس، فیلم و گزارش کرونا معرفی شدند.
نتایج نهایی داوری روز پنجشنبه ۲۹ خردادماه و در اختتامیه رویداد کرونا اعلام خواهد شد.
@journalistsclub1
جلال خوش چهره(سردبیر خبرگزاری برنا)، مهتاب اشرفی(سردبیر خبرگزاری شهر) و سیامک صدیقی(سردبیر ماهنامه صبا) به عنوان اعضای هیئت داوران آثار رسیده به بخش گزارش رویداد ملی عکس، فیلم و گزارش کرونا معرفی شدند.
نتایج نهایی داوری روز پنجشنبه ۲۹ خردادماه و در اختتامیه رویداد کرونا اعلام خواهد شد.
@journalistsclub1
.
یک فرزند یا دو فرزند؟
در حالی‌که خبرگزاری فارس اعلام کرده بود دو فرزند کاظم صدیقی از دو هفته پیش بازداشت شده‌اند، امروز آقای صدیقی اعلام کرد که یک فرزندش از یک هفته پیش بازداشت شده است.
هنوز مشخص نیست که فرزند دوم آقای صدیقی که خبرگزاری فارس از بازداشت او خبر داده بود آزاد شده است یا آنکه انتشار اولیه آن اشتباه بوده است.
@journalistsclub1
یک فرزند یا دو فرزند؟
در حالی‌که خبرگزاری فارس اعلام کرده بود دو فرزند کاظم صدیقی از دو هفته پیش بازداشت شده‌اند، امروز آقای صدیقی اعلام کرد که یک فرزندش از یک هفته پیش بازداشت شده است.
هنوز مشخص نیست که فرزند دوم آقای صدیقی که خبرگزاری فارس از بازداشت او خبر داده بود آزاد شده است یا آنکه انتشار اولیه آن اشتباه بوده است.
@journalistsclub1
ابهام حل شد
فرزند و عروس کاظم صدیقی بازداشت شده‌اند
خبرگزاری فارس نوشت: حجت‌الاسلام صدیقی از بازداشت ۲ نفر از بستگانش (فرزند و همسر فرزند ) با دستور قضایی خبر داد و تأکید کرد که در صورت اثبات اتهامات، تابع قانون خواهد بود.
@journalistsclub1
فرزند و عروس کاظم صدیقی بازداشت شده‌اند
خبرگزاری فارس نوشت: حجت‌الاسلام صدیقی از بازداشت ۲ نفر از بستگانش (فرزند و همسر فرزند ) با دستور قضایی خبر داد و تأکید کرد که در صورت اثبات اتهامات، تابع قانون خواهد بود.
@journalistsclub1
بدرقه ابدی بیژن
مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد بیژن اشتری روزنامه‌نگار، نویسنده و مترجم ایرانی ساعت ۹:۳۰ صبح سه‌شنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۴ از مقابل ورودی خانهٔ هنرمندان ایران برگزار خواهد شد.
آقای اشتری منتقد پیشین فیلم، مترجم زندگی‌نامه‌ی دیکتاتورها روز گذشته، به دلیل ابتلا به بیماری سرطان درگذشت. او در هنگام مرگ ۶۴ سال داشت.
@journalistsclub1
مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد بیژن اشتری روزنامه‌نگار، نویسنده و مترجم ایرانی ساعت ۹:۳۰ صبح سه‌شنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۴ از مقابل ورودی خانهٔ هنرمندان ایران برگزار خواهد شد.
آقای اشتری منتقد پیشین فیلم، مترجم زندگی‌نامه‌ی دیکتاتورها روز گذشته، به دلیل ابتلا به بیماری سرطان درگذشت. او در هنگام مرگ ۶۴ سال داشت.
@journalistsclub1
باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
سازمان بهشت زهرا، مسابقه عکس، فیلم و گزارش با موضوع کرونا را با همکاری انجمن عکاسان مطبوعاتی و خبرگزاری برنا برگزار می‌کند. جلال خوش چهره(سردبیر خبرگزاری برنا)، مهتاب اشرفی(سردبیر خبرگزاری شهر) و سیامک صدیقی(سردبیر ماهنامه صبا) به عنوان اعضای هیئت داوران…
.
ما در برگزاری مسابقه عکس، فیلم و گزارش با موضوع کرونا نقشی نداریم
پاسخ انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران به باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
پس از درج یک اطلاعیه در باشگاه روزنامه‌نگاران ایران مبنی بر برگزاری مسابقه عکس و فیلم و گزارش درباره کرونا توسط سازمان بهشت‌زهرا، انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران خبر داد از برگزاری این رویداد خبری ندارد.
در اطلاعیه این انجمن که برای ما ارسال شده آمده است: احتراما با توجه به درج خبری با عنوان «برگزاری مسابقه عکس، فیلم و گزارش با موضوع کرونا» توسط سازمان بهشت زهرا، به اطلاع می‌رساند: «انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی» در جریان برگزاری چنین رویداد و مسابقه‌ای نیست و همکاری، مشارکتی یا مشاوره‌ای در برگزاری این رویداد ندارد.
بنابراین ذکر این نکته در خبر منتشر شده در آن رسانه مبنی بر «همکاری انجمن عکاسان مطبوعاتی» نادرست است.
همچنین اعلام می‌دارد مطابق مصوبه هیئت‌مدیره، این انجمن در فرایند اجرایی رویدادها، مسابقات و جشنواره‌های سازمانی دخالت یا نظارتی ندارد و تنها در صورت درخواست برگزارکنندگان، مشاوره‌های لازم را جهت برگزاری باکیفیت ارائه می‌دهد.
تنها رویداد رقابتی که انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی به طور مستقیم برگزارکننده و مسئول آن است، «نشان عکس سال مطبوعاتی ایران» است که هفتمین دوره آن نیز در حال برگزاری است.
لذا خواهشمند است به جهت شفاف‌شدن موضوع برای عکاسان مطبوعاتی، این اطلاعیه در آن رسانه محترم درج شود.
@journalistsclub1
ما در برگزاری مسابقه عکس، فیلم و گزارش با موضوع کرونا نقشی نداریم
پاسخ انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران به باشگاه روزنامه‌نگاران ایران
پس از درج یک اطلاعیه در باشگاه روزنامه‌نگاران ایران مبنی بر برگزاری مسابقه عکس و فیلم و گزارش درباره کرونا توسط سازمان بهشت‌زهرا، انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران خبر داد از برگزاری این رویداد خبری ندارد.
در اطلاعیه این انجمن که برای ما ارسال شده آمده است: احتراما با توجه به درج خبری با عنوان «برگزاری مسابقه عکس، فیلم و گزارش با موضوع کرونا» توسط سازمان بهشت زهرا، به اطلاع می‌رساند: «انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی» در جریان برگزاری چنین رویداد و مسابقه‌ای نیست و همکاری، مشارکتی یا مشاوره‌ای در برگزاری این رویداد ندارد.
بنابراین ذکر این نکته در خبر منتشر شده در آن رسانه مبنی بر «همکاری انجمن عکاسان مطبوعاتی» نادرست است.
همچنین اعلام می‌دارد مطابق مصوبه هیئت‌مدیره، این انجمن در فرایند اجرایی رویدادها، مسابقات و جشنواره‌های سازمانی دخالت یا نظارتی ندارد و تنها در صورت درخواست برگزارکنندگان، مشاوره‌های لازم را جهت برگزاری باکیفیت ارائه می‌دهد.
تنها رویداد رقابتی که انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی به طور مستقیم برگزارکننده و مسئول آن است، «نشان عکس سال مطبوعاتی ایران» است که هفتمین دوره آن نیز در حال برگزاری است.
لذا خواهشمند است به جهت شفاف‌شدن موضوع برای عکاسان مطبوعاتی، این اطلاعیه در آن رسانه محترم درج شود.
@journalistsclub1
تسلیت به همکار
همکارمان آقای حسن وزینی از روزنامه‌نگاران باسابقه، در غم از دست دادن برادر بزرگوارش به سوگ نشسته است.
این مصیبت را به ایشان و خانواده گرامی‌شان تسلیت می‌گوییم و برایشان آرزوی صبر و بردباری داریم.
@journalistsclub1
همکارمان آقای حسن وزینی از روزنامه‌نگاران باسابقه، در غم از دست دادن برادر بزرگوارش به سوگ نشسته است.
این مصیبت را به ایشان و خانواده گرامی‌شان تسلیت می‌گوییم و برایشان آرزوی صبر و بردباری داریم.
@journalistsclub1
پاسداشت پناهی
شماره ۴۰ دوره جدید مجله «تجربه» با صفحاتی درباره موفقیت جعفر پناهی و سینمای مستقل ایران در جشنواره‌ی کن، گفت‌وگویی تفصیلی با فرزان سجودی درباره نسبت روشنفکر و اندیشه‌ورز و پرونده‌ای تحلیلی درباره انتشار کتاب صوتی «سووشون» منتشر شد.
مدیر مسئول تجربه کتایون بناساز است و پژمان موسوی سردبیری آن را بر عهده دارد. سما بابایی هم دبیر تحریریه‌ی «تجربه» است. تجربه را «فرهنگان» منتشر می‌کند.
@journalistsclub1
شماره ۴۰ دوره جدید مجله «تجربه» با صفحاتی درباره موفقیت جعفر پناهی و سینمای مستقل ایران در جشنواره‌ی کن، گفت‌وگویی تفصیلی با فرزان سجودی درباره نسبت روشنفکر و اندیشه‌ورز و پرونده‌ای تحلیلی درباره انتشار کتاب صوتی «سووشون» منتشر شد.
مدیر مسئول تجربه کتایون بناساز است و پژمان موسوی سردبیری آن را بر عهده دارد. سما بابایی هم دبیر تحریریه‌ی «تجربه» است. تجربه را «فرهنگان» منتشر می‌کند.
@journalistsclub1
نشستی برای حل مشکلات بیمه‌ای و صنفی خبرنگاران
نشست هم‌اندیشی بررسی مسائل بیمه‌ای و صنفی اصحاب رسانه با حضور مصطفی سالاری، مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، محمدرضا نوروزپور، معاون امور رسانه‌ای و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد محمدی، معاون بیمه‌ای سازمان تأمین اجتماعی، و جمعی از مدیران و نمایندگان رسانه‌ای در معاونت امور رسانه‌ای این وزارتخانه برگزار شد.
نمایندگان انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران، انجمن مدیران مسئول رسانه‌ها، خانه مطبوعات ایران و صندوق اعتباری هنر در این نشست دغدغه‌ها و پیشنهادهای خود را مطرح کردند.
مصطفی سالاری از آمادگی سازمان تأمین اجتماعی برای عقد تفاهم‌نامه با وزارت ارشاد خبر داد و بر اصلاح عناوین شغلی و تسریع رسیدگی به پرونده‌ها تأکید کرد.
محمدرضا نوروزپور نیز با تقدیر از تعامل مثبت و سازنده سازمان تأمین اجتماعی، بر توجه ویژه به ویژگی‌های شغلی و شرایط خاص خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای تأکید کرد.
در پایان مقرر شد کارگروهی تخصصی با مشارکت نمایندگان دو طرف تشکیل شود و جلسات منظم هفتگی برای رفع تدریجی مشکلات صنفی حوزه رسانه برگزار گردد.
@journalistsclub1
نشست هم‌اندیشی بررسی مسائل بیمه‌ای و صنفی اصحاب رسانه با حضور مصطفی سالاری، مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، محمدرضا نوروزپور، معاون امور رسانه‌ای و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد محمدی، معاون بیمه‌ای سازمان تأمین اجتماعی، و جمعی از مدیران و نمایندگان رسانه‌ای در معاونت امور رسانه‌ای این وزارتخانه برگزار شد.
نمایندگان انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران، انجمن مدیران مسئول رسانه‌ها، خانه مطبوعات ایران و صندوق اعتباری هنر در این نشست دغدغه‌ها و پیشنهادهای خود را مطرح کردند.
مصطفی سالاری از آمادگی سازمان تأمین اجتماعی برای عقد تفاهم‌نامه با وزارت ارشاد خبر داد و بر اصلاح عناوین شغلی و تسریع رسیدگی به پرونده‌ها تأکید کرد.
محمدرضا نوروزپور نیز با تقدیر از تعامل مثبت و سازنده سازمان تأمین اجتماعی، بر توجه ویژه به ویژگی‌های شغلی و شرایط خاص خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای تأکید کرد.
در پایان مقرر شد کارگروهی تخصصی با مشارکت نمایندگان دو طرف تشکیل شود و جلسات منظم هفتگی برای رفع تدریجی مشکلات صنفی حوزه رسانه برگزار گردد.
@journalistsclub1
پوسترِ اشتباهی را ارسال کردند
دبیرخانه رویداد عکس، فیلم و گزارش کرونا در پاسخی به انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران تاکید کرده است: متأسفانه پوستر اولیه این دبیرخانه به اشتباه تهیه و برای برخی رسانه‌ها ارسال شده است.
این دبیرخانه در توضیح خود آورده است: پس از طرح اولیه برگزاری رویداد «کرونا در بهشت زهرا» و با توجه به ضرورت گردآوری آثار تولیدشده از آن دوران به‌ویژه در حوزه عکس و فیلم فراخوان نخستین تهیه و روند اجرایی پروژه آغاز شد.از آنجا که بخش عمده‌ای از ثبت و ضبط خاطرات آن دوره بر عهده عکاسان و خبرنگاران بوده، دو مجموعه رسانه‌ای برنا و صبا به دلیل تمرکز محتوایی بر حوزه‌های فیلم و عکس و نیز مخاطبان جوان، به عنوان بازوان رسانه‌ای این طرح انتخاب شدند.در کنار این دو مجموعه، نام دو انجمن تخصصی یعنی انجمن سینمای جوانان ایران و انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران نیز با توجه به ماهیت فعالیت‌شان و سابقه ارتباطی با فیلم‌سازان و عکاسان حرفه‌ای، به‌عنوان همراهان بالقوه در نظر گرفته شد تا زمینه مذاکرات برای مشارکت فراهم گردد.
در همین راستا، مکاتبات اولیه صورت گرفت و پوستر فراخوان اولیه نیز طراحی شد که در آن، نام این دو انجمن به‌عنوان همراه رویداد قید شده بود. در ادامه، با انجمن سینمای جوانان ایران نامه‌نگاری و هماهنگی‌های لازم انجام شد، اما مکاتبات با انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران به دلیل ضرورت طرح موضوع در هیئت‌مدیره و طولانی‌شدن فرآیند، متوقف گردید.در پی این تصمیم، نام این انجمن از محتوای اخبار بعدی و نسخه نهایی پوستر حذف شد. لازم به تأکید است که در هیچ‌یک از اخبار رسمی منتشرشده از سوی دبیرخانه، پس از این مرحله، نامی از انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران برده نشده است.
متأسفانه پوستر اولیه به اشتباه به برخی رسانه‌ها ارسال شد و این مجموعه‌ها هم در بازنشر اخبار خود، از نسخه اولیه پوستر استفاده کرده‌اند که در آن، نام این انجمن دیده می‌شود. دبیرخانه با طراحی نسخه نهایی و ارسال آن به رسانه‌ها، تلاش خواهد کرد هرگونه شائبه در این زمینه را برطرف نماید.در پایان، ضمن پوزش از پیشامد رخ‌داده و با تأکید مجدد بر عدم مشارکت انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران در این رویداد، امیدواریم توضیحات ارائه‌شده برای آن انجمن محترم و جامعه عکاسان روشن و قابل‌قبول بوده باشد.
@journalistsclub1
دبیرخانه رویداد عکس، فیلم و گزارش کرونا در پاسخی به انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران تاکید کرده است: متأسفانه پوستر اولیه این دبیرخانه به اشتباه تهیه و برای برخی رسانه‌ها ارسال شده است.
این دبیرخانه در توضیح خود آورده است: پس از طرح اولیه برگزاری رویداد «کرونا در بهشت زهرا» و با توجه به ضرورت گردآوری آثار تولیدشده از آن دوران به‌ویژه در حوزه عکس و فیلم فراخوان نخستین تهیه و روند اجرایی پروژه آغاز شد.از آنجا که بخش عمده‌ای از ثبت و ضبط خاطرات آن دوره بر عهده عکاسان و خبرنگاران بوده، دو مجموعه رسانه‌ای برنا و صبا به دلیل تمرکز محتوایی بر حوزه‌های فیلم و عکس و نیز مخاطبان جوان، به عنوان بازوان رسانه‌ای این طرح انتخاب شدند.در کنار این دو مجموعه، نام دو انجمن تخصصی یعنی انجمن سینمای جوانان ایران و انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران نیز با توجه به ماهیت فعالیت‌شان و سابقه ارتباطی با فیلم‌سازان و عکاسان حرفه‌ای، به‌عنوان همراهان بالقوه در نظر گرفته شد تا زمینه مذاکرات برای مشارکت فراهم گردد.
در همین راستا، مکاتبات اولیه صورت گرفت و پوستر فراخوان اولیه نیز طراحی شد که در آن، نام این دو انجمن به‌عنوان همراه رویداد قید شده بود. در ادامه، با انجمن سینمای جوانان ایران نامه‌نگاری و هماهنگی‌های لازم انجام شد، اما مکاتبات با انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران به دلیل ضرورت طرح موضوع در هیئت‌مدیره و طولانی‌شدن فرآیند، متوقف گردید.در پی این تصمیم، نام این انجمن از محتوای اخبار بعدی و نسخه نهایی پوستر حذف شد. لازم به تأکید است که در هیچ‌یک از اخبار رسمی منتشرشده از سوی دبیرخانه، پس از این مرحله، نامی از انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران برده نشده است.
متأسفانه پوستر اولیه به اشتباه به برخی رسانه‌ها ارسال شد و این مجموعه‌ها هم در بازنشر اخبار خود، از نسخه اولیه پوستر استفاده کرده‌اند که در آن، نام این انجمن دیده می‌شود. دبیرخانه با طراحی نسخه نهایی و ارسال آن به رسانه‌ها، تلاش خواهد کرد هرگونه شائبه در این زمینه را برطرف نماید.در پایان، ضمن پوزش از پیشامد رخ‌داده و با تأکید مجدد بر عدم مشارکت انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران در این رویداد، امیدواریم توضیحات ارائه‌شده برای آن انجمن محترم و جامعه عکاسان روشن و قابل‌قبول بوده باشد.
@journalistsclub1
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from سبک زندگی روزنامه‌نگاران
روایت‌های ناب یک روزنامه‌نگار در بوم‌رنگ
سومین فیلم از مستند های بوم‌رنگ به زندگی افسانه پرچکانی، خبرنگار با سابقه اختصاص دارد.این مستند به زندگی خبرنگاری که جهانش را از خبر به هنر پیوند میزند می‌پردازد.
در شرح این مستند آمده است: افسانه پرچکانی یک ماجراجو نیست. او جستجوگری در مسیر شدن است خواه کاغذ خبر باشد خواه بوم نقاشی.او در پی فهم رازهای جهان از سیاست به هنر و از هنر به معنا پل می زند.
«عبور از دیوارها» مستندی برای معرفی هنرمندی است که فریاد دیوارها را شنیده است. این مستند را می توانید در یوتیوب بوم‌رنگ مشاهده کنید.
@journalistslifestyle
سومین فیلم از مستند های بوم‌رنگ به زندگی افسانه پرچکانی، خبرنگار با سابقه اختصاص دارد.این مستند به زندگی خبرنگاری که جهانش را از خبر به هنر پیوند میزند می‌پردازد.
در شرح این مستند آمده است: افسانه پرچکانی یک ماجراجو نیست. او جستجوگری در مسیر شدن است خواه کاغذ خبر باشد خواه بوم نقاشی.او در پی فهم رازهای جهان از سیاست به هنر و از هنر به معنا پل می زند.
«عبور از دیوارها» مستندی برای معرفی هنرمندی است که فریاد دیوارها را شنیده است. این مستند را می توانید در یوتیوب بوم‌رنگ مشاهده کنید.
@journalistslifestyle
YouTube
مستند های بوم رنگ | عبور از دیوار ها
با سابسکرایب کردن کانال و فعال کردن زنگوله و همچنین به اشتراک گذاشتن کانال به ما کمک می کنید که این تجربه جدید ادامه پیدا کند.
مستند های بوم رنگ به کارگردانی کیوان مهرگان و تهیه کنندگی مشترک بهروز داوری و کیوان مهرگان تولید می شوند. و همچنین موسیقی استفاده…
مستند های بوم رنگ به کارگردانی کیوان مهرگان و تهیه کنندگی مشترک بهروز داوری و کیوان مهرگان تولید می شوند. و همچنین موسیقی استفاده…