Мазкур адабий танлов Мустақил ижодкор ёшлар ташаббуси билан ўтказилмоқда. Ташаббускорлар ижодкор аёл-қизларнинг асарларини кенгроқ аудиторияга етказиш, уларни маънавий ва моддий қўллаб-қувватлаш, ижодий ва интеллектуал соҳаларда кучли эканлигини намоён этишни ўз олдига мақсад қилган.

Танлов низоми билан танишиш учун босинг!

Мен сени соғиниб қайтсам қачондир,
Кўксимдан итарма, лабингни бурма.
Тушун, бир тушум йўқ бу азиз жондан,
Мен – шунчаки бўзлаб юрган ғурурман.

Оссанг, деворингга соат бўлмасман,
Боссанг, нон ушоғи бўлмасман, узр.
Мен фақат, кўнгиллар тархида расман
Яшаб юргувчиман – фикрни бузиб.

Эшик эмасдирман, тутқичим йўқдир,
Дераза эмасман, синдирмас шамол.
Мен фақат – муқаддас аталган йўқлик,
Йўқлик – илоҳийёт тимсоли, тамом.

Мен сени соғиниб қайтсам қачондир,
Бўйнимда дор бўлур, санам ё хочмас.
Сени соғинганим – кечганим жондан,
Ҳеч қачон...
Ҳеч қачон эшикни очма...
2024

ФЕРУЗШОҲ

* * *

Биз бебок кунларда учрашдик,
Даҳрнинг бўғзида ногаҳон.
Сен шаҳид кетгандинг, ачиндинг –
"Тирик жон экансан, тирик жон."

Елкамга қўндилар зарқанот
Фалакнинг кавокиб қушлари.
Дедим, ишқ бенажот, бенажот –
Сафарйўл тулпорлар кишнади.

Сўнг қайтдим, қичқирди кунботар,
Чўкаркан қуёш ўз қонига.
Қачондир албатта беҳадик
Руҳ бўлиб қайтаман ёнига.

Madina Norchayeva

Ustoz shoir Xurshid Davronga adabiyotshunos olim Ibrohim Haqqul shunday ta'rif beradi:

“Xurshid Davron millatimizning beqiyos shoiri, hassos, zukko tarixnavisi. Uning ijodiy qiyofasi tozaligi, samimiyati, haqqoniyligi bilan ajralib turadi. Bolalik pokligi va tabiiyligiga xilof bir harakat qilmagan ikkita shoir bo‘lsa, bizningcha, biri Xurshiddir. Axir, ilm va ijodkorlar orasida mustaqillik va istiqlol bayroqdorlaridan biri ham Xurshid Davron edi-ku! Unga teng keladigan shoir, olim, muarrix yana qachon paydo bo‘ladi?! Xudo biladi… Ehtimol, injiqligi, cho‘rtkesarligi, hatto isyonkorligini kimlardir qabul etolmas. Shu “qaysarlik”lari bilan u Xurshid Davron. Bugun shu xususiyatlarni kimga nisbat berib bo‘ladi? So‘zi, fikri, iste’dodi va erkini sotmagan ijodkor bormi hozir? Bo‘lsa, nechta?..”

Ibrohim G‘afurov Xurshid Davron she'rlarini Klod Lorren suvratlariga mengzaydi:

“Klod Lorren suvratlarini ko‘rganman. Ularda qasrlarning vayronalari juda qadim zamonlardan qissalar aytayotganday. Sokin ko‘rfazlar, qanotli maolika, ko‘pirib yotgan oq bulutlar, tonglar, tunlar, so‘lim choshgohlar. Eski g‘isht ko‘priklar chuqur oqayotgan daryolar uzra... Daraxtlar esa... Klod Lorren suvratlarida daraxtlar doim markazda, doim borliq uzra yuksalib sirli hikoyatlar so‘ylaydilar. Ular go‘yo ko‘p yurib, zaminni aylana-aylana horib shu yerga cho‘kkandaylar, nafas rostlayotgandaylar. Xurshid Davronning she’rlarini o‘qiganda Klod Lorren suvratlari yodimga tushadi. O‘xshashlik bor edi ular o‘rtasida...”

Yozuvchi Ahmad A'zam esa “nekbin qarashlar shoiri” deya tavsiflaydi:

“Xurshid – tabiatan yorug‘ kechinmalar, nekbin qarashlar shoiri. Uning ko‘zyoshlari qanaqadir tiniq, dardlarida mas’um bir tortinchoqlik bor. U hatto qahramonlarining fojiiy kechinmalarini yoritishga intilganda ham mas’umligicha qoladi. Uning qayg‘usi ham hayotiy qonun bo‘yicha quvonchiga uzviy: “Nega baxt to‘ldirsa yurak ichini Biz o‘lim haqida o‘ylay boshlaymiz?... O‘lim haqidamas bu o‘ylar, Hayotga muhabbat erur balki g‘am”...

Bugun ustoz Xurshid Davron tavallud topgan kun. Umrlari uzoq bo‘lsin!

VIDO

Men sendan ketmoq istayman,
Yomg‘irdek emas, –
Yomg‘ir yana qaytib keladi.
Shamoldek emas, –
Shamol yana qaytib yeladi.
Men sendan ketmoq istayman
Muhabbat kabi…

Xurshid Davron

👉 @xurshidabdurashid

Хуршид Даврон
БОБУР

Отлар елар шиддатдан терлаб,
Янграр хатар тўла тўқалар.
Ҳуркиб кўкка сапчир патирлаб,
Тун уйқуси — қора қарғалар.

Отлар елар, тилларанг хазон
Суворийлар узра сочилар.
Элас-элас янграйди азон –
Тоғлар узра осмон очилар.

Отлар елар, елар кўпириб,
Уйғотганча мудроқ йўлларни,
Гўё тўғон бандин ўпириб,
Тошқин қувиб келар уларни.

«Заҳириддин, қайга борурсан,
Бобонг тахтин, юртингни ташлаб?!
Қора тақдир сени қул каби
Қаёнларга кетмоқда бошлаб?!

Заҳириддин, бу қандай савдо,
Қора ҳижрат сари юз тутмоқ?
Юрагингни этар-ку адо –
Тирик туриб Ватандан кетмоқ?

Заҳириддин, ортга бир қара,
Ортга бир боқ, токи сен омон,
Ахир кейин тушларингда ҳам,
Бу тупроқни кўрмоғинг гумон.»

От пишқириб тўхтар, чавандоз
Узангига тирар оёғин
Ва бўғзига тўплар беовоз
Вужудига тўлган ингроғин.

Алам билан юраги урар,
Шивирлайди титроқ лаблари:
«Ҳамма ердан кўриниб турар
Самарқанднинг миноралари».
1981

Мактуб ёздим қаро тунлар
Кипригингдай узун-узун.
Мактуб ёздим юрагимни
Қилма дея маҳзун-маҳзун…

Алвидомас, Салом ёздим,
Дил ўртаган калом ёздим.
Мужда кутиб сиз томондан
Кеча-кундуз, мудом ёздим.

Булбулларнинг ноласини
Қўшиб ёздим сўзларимга,
Бутун дунё ғамларини
Жо айладим кўзларимга.

Олиб қайтсин дея чиздим
Кабутарнинг қанотини,
Четларига битиб қўйдим
Фузулийнинг баётини.