تجارت جهانی در سال ۲۰۲۰ و پیش‌بینی سال ۲۰۲۱
🔸 با نگاه به آمار و ارقام صادرات و واردات کشورهای جهان به ویژه قدرت‌های بزرگ اقتصادی، می‌توان دریافت که اقتصادهای بزرگ هم در حوزه واردات و هم در حوزه صادرات روندی کاهشی در این سال تجربه کردند. گرچه در انتهای سال ۲۰۲۰ میلادی نشانه‌هایی از بهبود در برخی از کشورها دیده شد اما حجم تجارت جهانی همچنان نسبت به سال پیش از آن پایین است.
🔸 کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل در گزارش اخیر خود تخمین زده که در سه ماه نخست سال ۲۰۲۱ تجارت جهانی بخش کالا با روندی آهسته به سوی رشد حرکت خواهد کرد. در این میان گرچه تجارت جهانی بخش خدمات نیز در تلاش خواهد بود که خود را احیا کند اما سرعت آن به میزان سرعت تجارت کالا نخواهد بود. بخش عمده سرعتِ کند بخش خدمات، بر دوش دشواری‌ها و مصائب پیش روی صنعت سفر و توریسم است.
@monitoreconomy_ir
🔸 با نگاه به آمار و ارقام صادرات و واردات کشورهای جهان به ویژه قدرت‌های بزرگ اقتصادی، می‌توان دریافت که اقتصادهای بزرگ هم در حوزه واردات و هم در حوزه صادرات روندی کاهشی در این سال تجربه کردند. گرچه در انتهای سال ۲۰۲۰ میلادی نشانه‌هایی از بهبود در برخی از کشورها دیده شد اما حجم تجارت جهانی همچنان نسبت به سال پیش از آن پایین است.
🔸 کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل در گزارش اخیر خود تخمین زده که در سه ماه نخست سال ۲۰۲۱ تجارت جهانی بخش کالا با روندی آهسته به سوی رشد حرکت خواهد کرد. در این میان گرچه تجارت جهانی بخش خدمات نیز در تلاش خواهد بود که خود را احیا کند اما سرعت آن به میزان سرعت تجارت کالا نخواهد بود. بخش عمده سرعتِ کند بخش خدمات، بر دوش دشواری‌ها و مصائب پیش روی صنعت سفر و توریسم است.
@monitoreconomy_ir
🔴 طول انتظار برای خرید مسکن در تهران
🔶 طول انتظار برای خرید مسکن در تهران با نرخ فعلی پس‌انداز به ۱۰۹ سال رسید؛
🔷 در دنیا، زمان بالای ۱۰ سال تا صاحب خانه شدن «غیرعادی» توصیف می‌شود؛
🔹 مدت زمان انتظار برای خانه‌دار شدن در تهران به یک قرن رسید. برآوردهای جدید از نسبت متوسط قیمت مسکن به درآمد سالانه خانوارها در پایتخت نشان میدهد تهرانی‌ها با احتساب نرخ فعلی پس‌انداز و در صورت رشد یکسان قیمت و درآمد - احتمال بسیار بعید - ۱۰۹ سال طول می‌کشد تا بتوانند صاحب‌خانه شوند. این شاخص در اواخر دهه ۷۰ حدود ۱۲ سال بود.
🔹 سهم اجاره‌بها به‌عنوان یک مولفه دائمی، ثابت و بدون قابلیت حذف از سبد خانوار، در سال جاری هم در تهران و هم در کشور افزایش یافته است و به‌طور کلی بازار مسکن در بخش خرید و اجاره در شرایط نامطلوبی قرار دارد.
🔹 درخصوص سهم مسکن در سبد هزینه‌ای خانوارها در یک شرایط معمول، مسکن ۲۵ تا ۳۰ درصد یا معادل یک‌چهارم تا یک‌سوم سبد هزینه‌ای را به خود اختصاص میدهد اما این میزان در کشور و به خصوص در پایتخت بسیار بالاتر از عدد متعارف است.
دنیای اقتصاد
@monitoreconomy_ir
🔶 طول انتظار برای خرید مسکن در تهران با نرخ فعلی پس‌انداز به ۱۰۹ سال رسید؛
🔷 در دنیا، زمان بالای ۱۰ سال تا صاحب خانه شدن «غیرعادی» توصیف می‌شود؛
🔹 مدت زمان انتظار برای خانه‌دار شدن در تهران به یک قرن رسید. برآوردهای جدید از نسبت متوسط قیمت مسکن به درآمد سالانه خانوارها در پایتخت نشان میدهد تهرانی‌ها با احتساب نرخ فعلی پس‌انداز و در صورت رشد یکسان قیمت و درآمد - احتمال بسیار بعید - ۱۰۹ سال طول می‌کشد تا بتوانند صاحب‌خانه شوند. این شاخص در اواخر دهه ۷۰ حدود ۱۲ سال بود.
🔹 سهم اجاره‌بها به‌عنوان یک مولفه دائمی، ثابت و بدون قابلیت حذف از سبد خانوار، در سال جاری هم در تهران و هم در کشور افزایش یافته است و به‌طور کلی بازار مسکن در بخش خرید و اجاره در شرایط نامطلوبی قرار دارد.
🔹 درخصوص سهم مسکن در سبد هزینه‌ای خانوارها در یک شرایط معمول، مسکن ۲۵ تا ۳۰ درصد یا معادل یک‌چهارم تا یک‌سوم سبد هزینه‌ای را به خود اختصاص میدهد اما این میزان در کشور و به خصوص در پایتخت بسیار بالاتر از عدد متعارف است.
دنیای اقتصاد
@monitoreconomy_ir
تغییرات لایحه اصلاحی بودجه ۱۴۰۰
🔸 دولت در آخرین روز موعد قانونی لایحه اصلاحی بودجه ۱۴۰۰ را امروز به مجلس ارسال می‌کند.
🔸 بخش‌هایی مانند ارز ۴۲۰۰ تومانی کالاهای اساسی با هدف جلوگیری از شوک تورمی، ثابت مانده، اما برخی از اعداد و ارقام اصلاح شده است.
🔸 مژگان خانلو، سخنگوی ستاد بودجه ۱۴۰۰ گفت: نرخ ارز ترجیحی برای کالاهای اساسی همان ۴۲۰۰ تومان است و نرخ تسعیر ارز نیز تغییری نکرده و مثل گذشته ۱۱ هزار و ۵۰۰ تومان در نظر گرفته شده است. در ضمن به دولت اجازه داده شده تا در شش ماهه اول سال ۱۴۰۰ نرخ ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومان را به تدریج تعدیل کند.
🔸 تغییراتی در میزان منابع، مالیات، بازپرداخت اوراق اعمال شده، اما مقدار نفت صادراتی، نرخ ارز ترجیحی و نرخ تسعیر ارز ثابت مانده است.
🔸 منابع پیش‌بینی شده در لایحه بودجه ۱۴۰۰ از سوی دولت ۸۴۱ هزار میلیارد تومان بود و عنوان شده بود که این منابع نسبت به بودجه ۱۳۹۹ حدود ۴۷ درصد رشد داشت. اکنون در لایحه اصلاحی حدود ۱۳ هزار میلیارد تومان به رقم پیشنهادی اولیه افزوده و به ۸۵۴ هزار میلیارد تومان رسانده است.
🔸 در مورد میزان نفت صادراتی نیز دولت ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه پیش‌بینی کرده بود اما کمیسیون تلفیق آن را به یک میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه کاهش داد. میزان صادرات نفت در لایحه اصلاحی بودجه هیچ تغییری نکرده است. دولت چشم‌انداز آینده روابط خارجی کشور را مثبت می‌بیند و با برداشته شدن تحریم‌ها امکان صادرات بیش از ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز هم وجود دارد.
🔸 یکی دیگر از موارد محل اختلاف دولت و مجلس میزان درآمدهای مالیاتی است. کمیسیون تلفیق در این بخش ورود کرده و ۱۲۸ هزار میلیارد تومان بر درآمدهای مالیاتی افزوده بود. دولت با این مقدار افزایش مالیات نیز مخالف بود. دولت رقم ۱۲۸ هزار میلیارد تومان کمیسیون تلفیق را رد و با افزایش ۲۵ هزار میلیارد تومانی درآمدهای مالیاتی موافقت کرده است. در مقابل به همان اندازه از اوراق کسر شده است.
@monitoreconomy_ir
🔸 دولت در آخرین روز موعد قانونی لایحه اصلاحی بودجه ۱۴۰۰ را امروز به مجلس ارسال می‌کند.
🔸 بخش‌هایی مانند ارز ۴۲۰۰ تومانی کالاهای اساسی با هدف جلوگیری از شوک تورمی، ثابت مانده، اما برخی از اعداد و ارقام اصلاح شده است.
🔸 مژگان خانلو، سخنگوی ستاد بودجه ۱۴۰۰ گفت: نرخ ارز ترجیحی برای کالاهای اساسی همان ۴۲۰۰ تومان است و نرخ تسعیر ارز نیز تغییری نکرده و مثل گذشته ۱۱ هزار و ۵۰۰ تومان در نظر گرفته شده است. در ضمن به دولت اجازه داده شده تا در شش ماهه اول سال ۱۴۰۰ نرخ ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومان را به تدریج تعدیل کند.
🔸 تغییراتی در میزان منابع، مالیات، بازپرداخت اوراق اعمال شده، اما مقدار نفت صادراتی، نرخ ارز ترجیحی و نرخ تسعیر ارز ثابت مانده است.
🔸 منابع پیش‌بینی شده در لایحه بودجه ۱۴۰۰ از سوی دولت ۸۴۱ هزار میلیارد تومان بود و عنوان شده بود که این منابع نسبت به بودجه ۱۳۹۹ حدود ۴۷ درصد رشد داشت. اکنون در لایحه اصلاحی حدود ۱۳ هزار میلیارد تومان به رقم پیشنهادی اولیه افزوده و به ۸۵۴ هزار میلیارد تومان رسانده است.
🔸 در مورد میزان نفت صادراتی نیز دولت ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه پیش‌بینی کرده بود اما کمیسیون تلفیق آن را به یک میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه کاهش داد. میزان صادرات نفت در لایحه اصلاحی بودجه هیچ تغییری نکرده است. دولت چشم‌انداز آینده روابط خارجی کشور را مثبت می‌بیند و با برداشته شدن تحریم‌ها امکان صادرات بیش از ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز هم وجود دارد.
🔸 یکی دیگر از موارد محل اختلاف دولت و مجلس میزان درآمدهای مالیاتی است. کمیسیون تلفیق در این بخش ورود کرده و ۱۲۸ هزار میلیارد تومان بر درآمدهای مالیاتی افزوده بود. دولت با این مقدار افزایش مالیات نیز مخالف بود. دولت رقم ۱۲۸ هزار میلیارد تومان کمیسیون تلفیق را رد و با افزایش ۲۵ هزار میلیارد تومانی درآمدهای مالیاتی موافقت کرده است. در مقابل به همان اندازه از اوراق کسر شده است.
@monitoreconomy_ir
۱۰ برابر شدن قیمت کالاهای وارداتی در طول سه سال
🔸 رئیس اتاق بازرگانی تهران در نشست روز گذشته هیا‌ت نمایندگان این اتاق، به تشریح مشکلات محیط کسب‌وکار پرداخت و گفت: چالش‌های محیط کسب‌وکار دغدغه همه فعالان اقتصادی، صنعتی و تجار کشور است و روزبه‌روز نه‌تنها مشکلات کم نمی‌شود بلکه بر مشکلات قبلی افزون می‌شود و متاسفانه حوزه‌های تجارت و صنعت را دچار چالش‌های جدی کرده است.
🔸 مسعود خوانساری افزود: بررسی‌ها نشان میدهد شاخص ریا‌لی قیمت کالاهای وارداتی در سال ۹۸ نسبت به سال ۹۶ حدود ۱۰ برابر شده است. در حالی که طی این فاصله دو ساله، قیمت ارز اندکی بیش از سه برابر شده و از قیمت ۴ هزار و ۴۵ تومان در سال ۹۶ به ۱۲ هزار و ۹۱۸ تومان در سال ۹۸ رسیده است.
🔸 رئیس اتاق بازرگانی تهران بیان کرد: با در نظر گرفتن رقم حدود ۳.۵ درصد برای میانگین تورم کشورهای صادرکننده کالا به ایران و کاهش حدود ۷ درصد از افزایش قیمت دلاری کالاهای وارداتی برای دو سال می‌توانیم به این نتیجه برسیم که طی سال‌های ۹۷ و ۹۸ به‌طور متوسط در هر سال ۲۲.۵ درصد به هزینه مبادله اضافه شده است.
🔸اگر دقیق محاسبه کنیم معادل ۲۷۶ درصد تورم ریا‌لی متعلق به دو عامل فوق است (افزایش قیمت دلار - ۳ برابر شدن دلار - و افزایش قیمت کالاهای وارداتی ناشی از تورم خود آن کشورها) و مابقی مربوط به افزایش هزینه‌های غیردلاری است که شامل هزینه نحوه تخصیص ارز، هزینه اضافی ترخیص کالا از گمرک، هزینه حمل و نقل اضافی داخلی، هزینه توزیع کالا، هزینه سفته‌بازی و سود توزیع‌کننده کالا می‌شود، که نتیجه سیاستگذاری است.
@monitoreconomy_ir
🔸 رئیس اتاق بازرگانی تهران در نشست روز گذشته هیا‌ت نمایندگان این اتاق، به تشریح مشکلات محیط کسب‌وکار پرداخت و گفت: چالش‌های محیط کسب‌وکار دغدغه همه فعالان اقتصادی، صنعتی و تجار کشور است و روزبه‌روز نه‌تنها مشکلات کم نمی‌شود بلکه بر مشکلات قبلی افزون می‌شود و متاسفانه حوزه‌های تجارت و صنعت را دچار چالش‌های جدی کرده است.
🔸 مسعود خوانساری افزود: بررسی‌ها نشان میدهد شاخص ریا‌لی قیمت کالاهای وارداتی در سال ۹۸ نسبت به سال ۹۶ حدود ۱۰ برابر شده است. در حالی که طی این فاصله دو ساله، قیمت ارز اندکی بیش از سه برابر شده و از قیمت ۴ هزار و ۴۵ تومان در سال ۹۶ به ۱۲ هزار و ۹۱۸ تومان در سال ۹۸ رسیده است.
🔸 رئیس اتاق بازرگانی تهران بیان کرد: با در نظر گرفتن رقم حدود ۳.۵ درصد برای میانگین تورم کشورهای صادرکننده کالا به ایران و کاهش حدود ۷ درصد از افزایش قیمت دلاری کالاهای وارداتی برای دو سال می‌توانیم به این نتیجه برسیم که طی سال‌های ۹۷ و ۹۸ به‌طور متوسط در هر سال ۲۲.۵ درصد به هزینه مبادله اضافه شده است.
🔸اگر دقیق محاسبه کنیم معادل ۲۷۶ درصد تورم ریا‌لی متعلق به دو عامل فوق است (افزایش قیمت دلار - ۳ برابر شدن دلار - و افزایش قیمت کالاهای وارداتی ناشی از تورم خود آن کشورها) و مابقی مربوط به افزایش هزینه‌های غیردلاری است که شامل هزینه نحوه تخصیص ارز، هزینه اضافی ترخیص کالا از گمرک، هزینه حمل و نقل اضافی داخلی، هزینه توزیع کالا، هزینه سفته‌بازی و سود توزیع‌کننده کالا می‌شود، که نتیجه سیاستگذاری است.
@monitoreconomy_ir
99-626.pdf
967.2 KB
تحلیلی بر سیاستگذاری استخراج رمزارزها در ایران و ارائه پیشنهادهای سیاستی
🔹 در این گزارش مرکز بررسی‌های استراتژیک، فرصت‌هایی که این صنعت می‌تواند در دو سطح صنعت (خرد) و سطح ملی (کلان) برای اقتصاد ایران داشته باشد بیان شده است.
🔹 در بخش انتهایی این گزارش پیشنهادهای سیاستی در این حوزه پرداخته شده که می‌تواند مورد استفاده سیاستگذاران قرار گیرد.
@monitoreconomy_ir
🔹 در این گزارش مرکز بررسی‌های استراتژیک، فرصت‌هایی که این صنعت می‌تواند در دو سطح صنعت (خرد) و سطح ملی (کلان) برای اقتصاد ایران داشته باشد بیان شده است.
🔹 در بخش انتهایی این گزارش پیشنهادهای سیاستی در این حوزه پرداخته شده که می‌تواند مورد استفاده سیاستگذاران قرار گیرد.
@monitoreconomy_ir
📈 #نرخ_تورم #بهمن ماه ۱۳۹۹، ۳۴.۲ درصد
🔶 تورم نقطه به نقطه ۴۸.۲ درصد
مرکز آمار ایران اعلام کرد:
🔸 در بهمن ماه ۱۳۹۹ عدد شاخص کل (۱۰۰=۱۳۹۵) به ۲۹۲.۸ واحد رسید که نسبت به ماه قبل ۲.۵ درصد افزایش نشان میدهد.
🔸 در این ماه درصد تغییر شاخص کل نسبت به ماه مشابه سال قبل ۴۸.۲ درصد می‌باشد؛ یعنی خانوارهای کشور به طور میانگین ۴۸.۲ درصد بیشتر از بهمن ماه ۱۳۹۸ برای خرید یک «مجموعه کالا و خدمات یکسان» هزینه کردند که نسبت به این اطلاع در ماه قبل (۴۶.۲ درصد) ۲ واحد درصد افزایش یافته است.
🔹 درصد تغييرات شاخص كل (نرخ تورم کالاها و خدمات مصرفی خانوار) در دوازده ماه منتهی به بهمن ماه سال ۱۳۹۹ نسبت به دوره مشابه سال قبل برای کل کشور ۳۴.۲ درصد است.
#تورم
@monitoreconomy_ir
🔶 تورم نقطه به نقطه ۴۸.۲ درصد
مرکز آمار ایران اعلام کرد:
🔸 در بهمن ماه ۱۳۹۹ عدد شاخص کل (۱۰۰=۱۳۹۵) به ۲۹۲.۸ واحد رسید که نسبت به ماه قبل ۲.۵ درصد افزایش نشان میدهد.
🔸 در این ماه درصد تغییر شاخص کل نسبت به ماه مشابه سال قبل ۴۸.۲ درصد می‌باشد؛ یعنی خانوارهای کشور به طور میانگین ۴۸.۲ درصد بیشتر از بهمن ماه ۱۳۹۸ برای خرید یک «مجموعه کالا و خدمات یکسان» هزینه کردند که نسبت به این اطلاع در ماه قبل (۴۶.۲ درصد) ۲ واحد درصد افزایش یافته است.
🔹 درصد تغييرات شاخص كل (نرخ تورم کالاها و خدمات مصرفی خانوار) در دوازده ماه منتهی به بهمن ماه سال ۱۳۹۹ نسبت به دوره مشابه سال قبل برای کل کشور ۳۴.۲ درصد است.
#تورم
@monitoreconomy_ir
🔴 تصویری از اثر کرونا بر بیکاری در جهان
✍🏻 رضا محمدیان امیری
🔶 طی هفته‌ها و ماه‌های ابتدایی بحران کووید-۱۹ کشورها به سرعت برای تهیه تجهیزات بهداشتی و کمک‌رسانی درمانی اضطراری جهت کنترل بیماری اقدام کردند. همچنین در بسیاری از کشورها سطح بی‌سابقه‌ای از حمایت‌ها جهت محافظت از کسب وکارها و مشاغل و جلوگیری از وقوع بحران در اقتصاد به دلیل محدودیت‌های اجباری ناشی از قرنطینه‌ها و فعالیت‌ها انجام گردید. علی‌رغم تلاش‌های جسورانه دولت‌ها برای حمایت از شرکت‌ها و محافظت از مشاغل از طریق طرح‌های حفظ شغل، میلیون‌ها نفر شغل خود را از دست داده‌اند.
🔶 با شروع همه‌گیری میزان تأثیر آن بر متغیرهای مهم اقتصادی نامشخص بوده است. اکنون پس از گذشت بیش از یکسال از شروع همه‌گیری در جهان می‌توان با بررسی شاخص‌های منتخب نیروی کار در برخی از کشورها تصویر روشن‌تری از آثار و پیامدهای همه‌گیری بر این شاخص مهم اقتصادی داشت.
🔶 بحران کووید-۱۹ شکنندگی بازار کار و نابرابری‌های ساختاری را بیش از پیش روشن‌تر ساخت. نتایج بررسی‌ها نشان میدهد آثار همه‌گیری بر بیکاری برای تمامی کشورها یکسان نبوده است.
متن کامل یادداشت
@monitoreconomy_ir
✍🏻 رضا محمدیان امیری
🔶 طی هفته‌ها و ماه‌های ابتدایی بحران کووید-۱۹ کشورها به سرعت برای تهیه تجهیزات بهداشتی و کمک‌رسانی درمانی اضطراری جهت کنترل بیماری اقدام کردند. همچنین در بسیاری از کشورها سطح بی‌سابقه‌ای از حمایت‌ها جهت محافظت از کسب وکارها و مشاغل و جلوگیری از وقوع بحران در اقتصاد به دلیل محدودیت‌های اجباری ناشی از قرنطینه‌ها و فعالیت‌ها انجام گردید. علی‌رغم تلاش‌های جسورانه دولت‌ها برای حمایت از شرکت‌ها و محافظت از مشاغل از طریق طرح‌های حفظ شغل، میلیون‌ها نفر شغل خود را از دست داده‌اند.
🔶 با شروع همه‌گیری میزان تأثیر آن بر متغیرهای مهم اقتصادی نامشخص بوده است. اکنون پس از گذشت بیش از یکسال از شروع همه‌گیری در جهان می‌توان با بررسی شاخص‌های منتخب نیروی کار در برخی از کشورها تصویر روشن‌تری از آثار و پیامدهای همه‌گیری بر این شاخص مهم اقتصادی داشت.
🔶 بحران کووید-۱۹ شکنندگی بازار کار و نابرابری‌های ساختاری را بیش از پیش روشن‌تر ساخت. نتایج بررسی‌ها نشان میدهد آثار همه‌گیری بر بیکاری برای تمامی کشورها یکسان نبوده است.
متن کامل یادداشت
@monitoreconomy_ir
روزنامه دنیای اقتصاد
تصویر بیکاری در جهان
طی هفته‌ها و ماه‌های ابتدایی بحران کووید-19 کشورها به سرعت برای تهیه تجهیزات بهداشتی و کمک‌رسانی درمانی اضطراری جهت کنترل بیماری اقدام کردند. همچنین در بسیاری از کشورها سطح بی‌سابقه‌ای از حمایت‌ها جهت محافظت از کسب وکارها و مشاغل و جلوگیری از وقوع بحران در…
🔵 جزئیاتی از صادرات ۸.۵ تریلیون دلاری آمریکا در برابر وارادت ۱۱.۱ تریلیون دلاری آن
@monitoreconomy_ir
@monitoreconomy_ir
🛢 نفت ۱۰۰ دلاری بعید است
اوپک کف و شیل سقف قیمت را مشخص می‌کنند
✍🏻 دکتر روح‌اله کهن‌هوش نژاد؛ تحلیلگر اقتصاد انرژی
🔷 منطقه پرمیان تگزاس به عنوان یکی از غنی‌ترین مناطق نفت شیل جهان هر روز شگفتی‌های جدیدی را از حیث میزان نفتی تولیدی برای بازار نفت دارد و این منطقه باعث شد تا در سال ۲۰۱۸ آمریکا به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شود. این روزها تولید نفت در این منطقه به دلیل سرمای شدید (منفی ۱۸ درجه سانتی‌گراد) حدود یک میلیون بشکه در روز کاهش یافته است.
🔷 در هفته‌های اخیر نیز شرایط نامساعد جوی در مناطق شمال آسیا و بخش‌هایی از اروپا برخی فرآورده‌های نفتی را وارد وضعیت پس‌بهين قرار داده بود. پس‌بهین به شرایطی گفته می‌شود که پیش‌بینی می‌شود بازار با کمبود عرضه مواجه خواهد شد و لذا به معنای بالاتر بودن قیمت نفت در سررسیدهای نزدیک و انتظارات افزایشی قیمت است.
🔷 این مسائل جوی به همراه افزایش امیدها برای گسترش واکسیناسیون ایمنی در برابر کرونا (انتظار افزایش مصرف بنزین)، احتمال اعتصاب در نروژ به عنوان بزرگترین تولیدکننده اروپا و افزایش تنش‌ها میان عربستان و حوثی‌های یمن در پی حمله به یک فرودگاه در عربستان باعث شده تا قیمت نفت از کانال ویروسی (سقف ۵۰ دلار به دلیل وجود ویروس و کف ۴۰ دلار به دلیل وجود امیدهایی برای دستیابی به واکسن) خارج شده و وارد کانال ۶۰ دلار گردد و رکورد یکساله را بشکند.
🔷 برخی از تحلیلگران معتقدند قیمت‌های نفت به محدوده‌ای رسیده که اوپک پلاس باید برای افزایش یا عدم افزایش تولید تصمیم بگیرد و در غیر این صورت ممکن است مقابل تولیدکنندگان نفت شیل سهم بازار را مجددا ببازند زیرا با بالا رفتن قیمت‌ها هم حفاری و هم تولید نفت شیل سرعت می‌گیرد.
❓ لذا طی ماه‌های آتی، اوپک پلاس مجدداً با این سوال رو‌به‌رو خواهد شد که آیا می‌خواهد تولیدش را برای کنترل قیمت‌ها افزایش دهد یا خیر.
🔷 تولیدکنندگان نفت اوپک پلاس با توجه به روند بهبود قیمت نفت، احتمالا به تدریج محدودیت عرضه نفت را کمتر خواهند کرد. کاهش تولید داوطلبانه عربستان سعودی نیز ماه آینده به پایان می‌رسد. اعضای اوپک پلاس کمتر از ۲۰ روز دیگر چهارم مارس نشست سیاستگذاری خواهند داشت.
🔷 در روزهای اخیر، تحلیلگران بانک‌های جی‌پی‌مورگان و گلدمن‌ساکس از سطوح جدید و بالاتر قیمتی برای نفت خام حتی نفت ۱۰۰ دلاری سخن به میان آورده‌اند. از سال ۲۰۱۴ تاکنون، بازار دیگر قیمت ۱۰۰ دلاری را ندیده است. این تحلیلگران تعمیق شکاف عرضه و تقاضا در بازار و بسته حدود ۲ تریلیون دلاری تحریک اقتصادی بایدن را مهم‌ترین دلایل این پیش‌بینی می‌دانند. اما به نظر نگارنده این سطور، تحقق چنین قیمتی بسیار دور از دسترس است زیرا با افزایش قیمت نفت، تولید نفت شیل آنقدر افزایش می‌یابد تا قیمت مجدداً روند کاهشی بگیرد. به عبارت دیگر، قیمت نفت در دالانی حرکت می‌کند که کف آن را اوپک پلاس تعیین می‌کند، اما سقف آن توسط نفت شیل تعیین می‌گردد.
🔷 باتوجه به وقایع بازار نفت پس از سال ۲۰۱۴، بازگشت نفت ۱۰۰ دلاری بسیار بعید به‌نظر می‌رسد. بار دیگر به منطقه پرمیان تگزاس اشاره می‌کنیم. در سال ۲۰۱۴ تولید نفت پرمیان از پایین‌ترین حد آن در سـال ۲۰۰۷ که معادل ۸۵۰ هزار بشکه بود به دو میلیون بشکه رسید، که تقریباً ۲۵ درصد از مجموع خروجی نفت خام در ایالات متحده بود. نفت شیل در زمانی بسیار کوتاه تگزاس را متحول ساخت و آن را در مسیر رشدی خارق‌العاده قرار داد. در فاصله بین ژانویه ۲۰۰۹ تا دسامبر ۲۰۱۴ مجموع تولید نفت خام در این ایالت بیش از سه برابر شد. تا آن زمان تولید نفت تگزاس از مکزیک و همه کشورهای اوپک به جز عربستان سعودی و عراق بیشتر شده بود. این انقلاب غیرمتعارف نقشه منابع نفتی جهان را هم تغییر داد. یکی از مناطق پرمیان به نام اسپرابری و ولف‌کمپ اکنون به دومین میدان میدان نفتی بزرگ جهان مبدل شده که تنها از غوار، یعنی میدان نفتی بسیار عظیم عربستان سعودی، کوچک‌تر است. ایگل فورد در رتبة پنجم، پس از میدان برقان در کویت و یکی دیگر از میدان‌های عربستان سعودی، قرار دارد و جایگاه آن از میدان عظیم ساموتلور، که منبع قدرت نفتی روسیه است، بالاتر است.
@monitoreconomy_ir
اوپک کف و شیل سقف قیمت را مشخص می‌کنند
✍🏻 دکتر روح‌اله کهن‌هوش نژاد؛ تحلیلگر اقتصاد انرژی
🔷 منطقه پرمیان تگزاس به عنوان یکی از غنی‌ترین مناطق نفت شیل جهان هر روز شگفتی‌های جدیدی را از حیث میزان نفتی تولیدی برای بازار نفت دارد و این منطقه باعث شد تا در سال ۲۰۱۸ آمریکا به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شود. این روزها تولید نفت در این منطقه به دلیل سرمای شدید (منفی ۱۸ درجه سانتی‌گراد) حدود یک میلیون بشکه در روز کاهش یافته است.
🔷 در هفته‌های اخیر نیز شرایط نامساعد جوی در مناطق شمال آسیا و بخش‌هایی از اروپا برخی فرآورده‌های نفتی را وارد وضعیت پس‌بهين قرار داده بود. پس‌بهین به شرایطی گفته می‌شود که پیش‌بینی می‌شود بازار با کمبود عرضه مواجه خواهد شد و لذا به معنای بالاتر بودن قیمت نفت در سررسیدهای نزدیک و انتظارات افزایشی قیمت است.
🔷 این مسائل جوی به همراه افزایش امیدها برای گسترش واکسیناسیون ایمنی در برابر کرونا (انتظار افزایش مصرف بنزین)، احتمال اعتصاب در نروژ به عنوان بزرگترین تولیدکننده اروپا و افزایش تنش‌ها میان عربستان و حوثی‌های یمن در پی حمله به یک فرودگاه در عربستان باعث شده تا قیمت نفت از کانال ویروسی (سقف ۵۰ دلار به دلیل وجود ویروس و کف ۴۰ دلار به دلیل وجود امیدهایی برای دستیابی به واکسن) خارج شده و وارد کانال ۶۰ دلار گردد و رکورد یکساله را بشکند.
🔷 برخی از تحلیلگران معتقدند قیمت‌های نفت به محدوده‌ای رسیده که اوپک پلاس باید برای افزایش یا عدم افزایش تولید تصمیم بگیرد و در غیر این صورت ممکن است مقابل تولیدکنندگان نفت شیل سهم بازار را مجددا ببازند زیرا با بالا رفتن قیمت‌ها هم حفاری و هم تولید نفت شیل سرعت می‌گیرد.
❓ لذا طی ماه‌های آتی، اوپک پلاس مجدداً با این سوال رو‌به‌رو خواهد شد که آیا می‌خواهد تولیدش را برای کنترل قیمت‌ها افزایش دهد یا خیر.
🔷 تولیدکنندگان نفت اوپک پلاس با توجه به روند بهبود قیمت نفت، احتمالا به تدریج محدودیت عرضه نفت را کمتر خواهند کرد. کاهش تولید داوطلبانه عربستان سعودی نیز ماه آینده به پایان می‌رسد. اعضای اوپک پلاس کمتر از ۲۰ روز دیگر چهارم مارس نشست سیاستگذاری خواهند داشت.
🔷 در روزهای اخیر، تحلیلگران بانک‌های جی‌پی‌مورگان و گلدمن‌ساکس از سطوح جدید و بالاتر قیمتی برای نفت خام حتی نفت ۱۰۰ دلاری سخن به میان آورده‌اند. از سال ۲۰۱۴ تاکنون، بازار دیگر قیمت ۱۰۰ دلاری را ندیده است. این تحلیلگران تعمیق شکاف عرضه و تقاضا در بازار و بسته حدود ۲ تریلیون دلاری تحریک اقتصادی بایدن را مهم‌ترین دلایل این پیش‌بینی می‌دانند. اما به نظر نگارنده این سطور، تحقق چنین قیمتی بسیار دور از دسترس است زیرا با افزایش قیمت نفت، تولید نفت شیل آنقدر افزایش می‌یابد تا قیمت مجدداً روند کاهشی بگیرد. به عبارت دیگر، قیمت نفت در دالانی حرکت می‌کند که کف آن را اوپک پلاس تعیین می‌کند، اما سقف آن توسط نفت شیل تعیین می‌گردد.
🔷 باتوجه به وقایع بازار نفت پس از سال ۲۰۱۴، بازگشت نفت ۱۰۰ دلاری بسیار بعید به‌نظر می‌رسد. بار دیگر به منطقه پرمیان تگزاس اشاره می‌کنیم. در سال ۲۰۱۴ تولید نفت پرمیان از پایین‌ترین حد آن در سـال ۲۰۰۷ که معادل ۸۵۰ هزار بشکه بود به دو میلیون بشکه رسید، که تقریباً ۲۵ درصد از مجموع خروجی نفت خام در ایالات متحده بود. نفت شیل در زمانی بسیار کوتاه تگزاس را متحول ساخت و آن را در مسیر رشدی خارق‌العاده قرار داد. در فاصله بین ژانویه ۲۰۰۹ تا دسامبر ۲۰۱۴ مجموع تولید نفت خام در این ایالت بیش از سه برابر شد. تا آن زمان تولید نفت تگزاس از مکزیک و همه کشورهای اوپک به جز عربستان سعودی و عراق بیشتر شده بود. این انقلاب غیرمتعارف نقشه منابع نفتی جهان را هم تغییر داد. یکی از مناطق پرمیان به نام اسپرابری و ولف‌کمپ اکنون به دومین میدان میدان نفتی بزرگ جهان مبدل شده که تنها از غوار، یعنی میدان نفتی بسیار عظیم عربستان سعودی، کوچک‌تر است. ایگل فورد در رتبة پنجم، پس از میدان برقان در کویت و یکی دیگر از میدان‌های عربستان سعودی، قرار دارد و جایگاه آن از میدان عظیم ساموتلور، که منبع قدرت نفتی روسیه است، بالاتر است.
@monitoreconomy_ir
🔸 خوش‌بینی دولت برای "بازگشت به برجام" همون اشتباهی است که در موقع برجام هم مرتکب شد.
🔸 به دو دلیل، اقتصاد با بازگشت به برجام در کوتاه‌مدت سروسامان نمی‌گیره:
۱- حجم کسری‌ها و چالش‌های اقتصادی زیاده.
۲- ترمیم روابط بین‌المللی موانع زیادی داره و وقتگیره.
🔹 جای برنامه‌های بلندمدت در کشور خالیه.
کانال علی چشمی
@monitoreconomy_ir
🔸 به دو دلیل، اقتصاد با بازگشت به برجام در کوتاه‌مدت سروسامان نمی‌گیره:
۱- حجم کسری‌ها و چالش‌های اقتصادی زیاده.
۲- ترمیم روابط بین‌المللی موانع زیادی داره و وقتگیره.
🔹 جای برنامه‌های بلندمدت در کشور خالیه.
کانال علی چشمی
@monitoreconomy_ir
تحلیل اکونومیست از رقابت غول‌های بزرگ فناوری بر سر مشتری و اطلاعات
🔹گزاره «انحصارگران درحال سلطه بر صنعت تکنولوژی هستند» روز به روز بیشتر به‌گوش می‌رسد و بر استراتژی‌های سرمایه‌گذاران و گزارش‌هایی که ناظران به رشته تحریر درمی‌آورند، اثر گذاشته است.
هفته‌نامه اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود توضیح داده که چرا ایجاد یک انحصار در حوزه دیجیتال، کاری بس دشوار است.
🔹 اکونومیست تحلیل می‌کند پس از یک دوره طولانی سختگیری، این صنعت اکنون وارد مرحله پویایی شده است. بازارهای دیجیتال در آمریکا به سوی الیگوپلی (رقابت محدود میان چند شرکت، مرحله پیشا انحصار مطلق) در حال تغییر هستند که در آن شرکت‌های رده دوم و سوم در رقابتی نفسگیر با شرکت پیشرو در این صنعت دست و پنجه نرم می‌کنند. غول‌های بزرگ فناوری بر سر مشتری و اطلاعات با یکدیگر در حال رقابت هستند.
🔹 به‌طور مثال شاهد تقابل اپل و فیس‌بوک بر سر اینکه چه کسی حریم خصوصی کاربران آی‌فون را کنترل می‌کند، وجود دارد. در سراسر آسیا نیز دعوای دیجیتال در جریان است. گرچه ساختار نوظهور این صنعت، از دنیای بازار آزاد فاصله دارد و مورد حمایت هفته‌نامه اکونومیست نیست اما بی‌شک، فضای الیگوپولی بهتر از انحصار مطلق است.
🔹 بسیاری از کمپانی‌های فناوری، به‌ویژه شرکت‌های بزرگ، در تخصص خود سرآمد و پیشرو شده‌اند با همه این احوال این شرکت‌ها در یک دهه اخیر اشتیاق چندانی برای رقابت مستقیم با یکدیگر نداشته‌اند.
چالش‌های انحصارگرایی در صنعت تکنولوژی
@monitoreconomy_ir
🔹گزاره «انحصارگران درحال سلطه بر صنعت تکنولوژی هستند» روز به روز بیشتر به‌گوش می‌رسد و بر استراتژی‌های سرمایه‌گذاران و گزارش‌هایی که ناظران به رشته تحریر درمی‌آورند، اثر گذاشته است.
هفته‌نامه اکونومیست در سرمقاله تازه‌ترین شماره خود توضیح داده که چرا ایجاد یک انحصار در حوزه دیجیتال، کاری بس دشوار است.
🔹 اکونومیست تحلیل می‌کند پس از یک دوره طولانی سختگیری، این صنعت اکنون وارد مرحله پویایی شده است. بازارهای دیجیتال در آمریکا به سوی الیگوپلی (رقابت محدود میان چند شرکت، مرحله پیشا انحصار مطلق) در حال تغییر هستند که در آن شرکت‌های رده دوم و سوم در رقابتی نفسگیر با شرکت پیشرو در این صنعت دست و پنجه نرم می‌کنند. غول‌های بزرگ فناوری بر سر مشتری و اطلاعات با یکدیگر در حال رقابت هستند.
🔹 به‌طور مثال شاهد تقابل اپل و فیس‌بوک بر سر اینکه چه کسی حریم خصوصی کاربران آی‌فون را کنترل می‌کند، وجود دارد. در سراسر آسیا نیز دعوای دیجیتال در جریان است. گرچه ساختار نوظهور این صنعت، از دنیای بازار آزاد فاصله دارد و مورد حمایت هفته‌نامه اکونومیست نیست اما بی‌شک، فضای الیگوپولی بهتر از انحصار مطلق است.
🔹 بسیاری از کمپانی‌های فناوری، به‌ویژه شرکت‌های بزرگ، در تخصص خود سرآمد و پیشرو شده‌اند با همه این احوال این شرکت‌ها در یک دهه اخیر اشتیاق چندانی برای رقابت مستقیم با یکدیگر نداشته‌اند.
چالش‌های انحصارگرایی در صنعت تکنولوژی
@monitoreconomy_ir
🔵 قدرت‌های بزرگ اقتصادی در طول چهل سال گذشته (به روز رسانی شده در فوریه ۲۰۲۱)
🔹 قبل از این دهه، ایالات متحده به طور مداوم بزرگترین اقتصاد در ۴۰ سال گذشته جهان را داشته است، از ۲.۸۶ تریلیون دلار در سال ۱۹۸۰ به ۲۲.۹۷ تریلیون دلار پیش‌بینی شده در سال ۲۰۲۲ رسید.
🔹 ایتالیا دیگر در بین ۱۰ کشور برتر نیست و آلمان، فرانسه و انگلیس همگی در رتبه‌بندی سقوط کرده‌اند.
🔹 پیش‌بینی می‌شود چین با تولید ناخالص داخلی ۲۸.۷۸ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۲ بزرگترین اقتصاد جهان باقی بماند.
@monitoreconomy_ir
🔹 قبل از این دهه، ایالات متحده به طور مداوم بزرگترین اقتصاد در ۴۰ سال گذشته جهان را داشته است، از ۲.۸۶ تریلیون دلار در سال ۱۹۸۰ به ۲۲.۹۷ تریلیون دلار پیش‌بینی شده در سال ۲۰۲۲ رسید.
🔹 ایتالیا دیگر در بین ۱۰ کشور برتر نیست و آلمان، فرانسه و انگلیس همگی در رتبه‌بندی سقوط کرده‌اند.
🔹 پیش‌بینی می‌شود چین با تولید ناخالص داخلی ۲۸.۷۸ تریلیون دلار در سال ۲۰۲۲ بزرگترین اقتصاد جهان باقی بماند.
@monitoreconomy_ir
چگونه در کسب و کار ریسک‌ها را مدیریت کنیم؟
🔹 مدیریت ریسک همواره یکی از مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین موضوعات مدیریتی در هر کسب‌وکاری بوده است. Kurt Meyer و Anette Mikes و Robert S Kaplan در مقاله اخیر خود در Harvard Businuss Review به این موضوع پرداخته و با نگاهی جدید و با تحلیل یک شرکت، دو فرآیند موفقیت آمیز و ویژگی‌های آن‌ها را معرفی می‌کنند.
متن کامل مقاله:
https://bit.ly/2MszoKi
@monitoreconomy_ir
🔹 مدیریت ریسک همواره یکی از مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین موضوعات مدیریتی در هر کسب‌وکاری بوده است. Kurt Meyer و Anette Mikes و Robert S Kaplan در مقاله اخیر خود در Harvard Businuss Review به این موضوع پرداخته و با نگاهی جدید و با تحلیل یک شرکت، دو فرآیند موفقیت آمیز و ویژگی‌های آن‌ها را معرفی می‌کنند.
متن کامل مقاله:
https://bit.ly/2MszoKi
@monitoreconomy_ir
افزایش حداقل دستمزد به‌عنوان یک دستور کار اجتماعی
دارون عجم‌اوغلو؛ استاد اقتصاد دانشگاه ام.آی.تی، در ایران با کتاب «چرا ملت‌ها شکست می‌خورند» شناخته می‌شود. اخیراً در پروجکت سندیکیت از او یادداشتی دربارۀ ضرورت افزایش حداقل دستمزد منتشر شده که بخش‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید.
🔸 با قدرت‌گرفتن دموکرات‌ها در کاخ سفید، تلاش‌ها برای افزایش حداقل دستمزد از ۷.۲۵ دلار به ۱۵ دلار در ازای هر ساعت افزایش یافته؛ اقدامی که چه به‌لحاظ اقتصادی و چه به‌لحاظ سیاسی منطقی است. برخلاف گذشته، اقتصاددانان دیگر نسبت به حداقل دستمزد بدبین نیستند. قبلاً فرض می‌شد که بازار کار مانع از قدرت انحصاری کارفرمایان در رانت‌جویی از سرمایه می‌شود. با چنین فرضی، پیش‌بینی می‌شد که حداقل دستمزد به کاهش اشتغال منجر می‌شود.
🔸 اما در پژوهش‌هایی که از اواخر دهۀ ۸۰ انجام شده، شواهدی مبنی بر تأثیر افزایش حداقل دستمزد بر بیکاری به‌دست نیامده است. دیوید کارد از دانشگاه کالیفرنیا و آلن کروگر از دانشگاه پرینستون در کتاب «افسانه و اندازه‌گیری: اقتصاد جدید حداقل دستمزد» نشان داده‌اند که کاهش اشتغال نه‌تنها ربطی به افزایش حداقل دستمزد ندارد، بلکه در مواردی با افزایش کف دستمزد، اشتغال افزایش می‌یابد. هرچند این یافته‌ها در ابتدا جنجال‌برانگیز بود، اما شواهد بعدی مبتنی بر نمونه‌های بزرگتر و رویکردهای تجربی دقیق‌تر آن‌را تأیید کرد. اگر افزایش حداقل دستمزد اشتغال را کاهش نمی‌دهد، پس می‌توان استدلال کرد که کارفرمایان بزرگی نظیر مک‌دونالد یا والمارت عملاً دارند از قدرت بازار برای کسب رانت بهره می‌برند.
🔸 ادبیات اولیۀ اقتصاد، دستاوردهای حداقل دستمزد را بسیار دست کم گرفته است. چنین سیاست‌هایی بسیار فراتر از افزایش درآمد کارگران است. حداقل دستمزد، انگیزۀ ایجاد مشاغل با دستمزد بالاتر و باثبات‌تر را تقویت می‌کند و امکان پیشرفت شغلی را نیز فراهم می‌کند. برخی اقتصاددانان نگران‌اند که حداقل دستمزد ممکن است میل به سرمایه‌گذاری برای آموزش‌های مهارتی و افزایش بهره‌وری نیروی کار را تضعیف کند. اما همانطورکه در کار مشترکم با استیو پیشکه نشان داده‌ام، این نگرانی اغراق‌آمیز است. وقتی کارفرمایی باید به کارگران خود دستمزد بالاتری پرداخت کند، اتفاقاً انگیزۀ قوی‌تری برای بهره‌وری آن‌ها دارد.
🔸 توجه به عوامل غیراقتصادی، اهمیت توجه به حداقل دستمزد را بیشتر هم می‌کند. همانطورکه فیلیپ پتی؛ فیلسوف، توضیح داده، «انسان‌ها برای آزادی از سلطه تلاش می‌کنند. زندگی تحت سلطه به‌معنای وابستگی به رحم و بخشش دیگری است؛ زندگی در معرض رنج‌هایی که دیگری می‌تواند دلبخواهانه به تو تحمیل کند». این تعریف، تجربۀ کسانی را که در طول تاریخ رعیت و برده بوده‌اند به تصویر می‌کشد. همانطورکه به همراه جیمز رابینسون در کتاب «راه باریک آزادی» تأکید کرده‌ایم، حتی اگر امروزه بیشتر کارگران در غرب دربارۀ وحشیانه‌ترین اشکال کار اجباری نگرانی چندانی نداشته باشند، اما نبود امنیت شغلی و ناکافی‌بودن حقوق به این معنا است که کسانی هنوز تحت سلطه هستند.
🔸 البته نه پتی، و نه من و رابینسون اولین کسانی نیستیم که به این نکته اشاره می‌کنیم. ویلیام بوریج؛ از معماران دولت رفاه انگلیس، در سال 1945 استدلال کرد «آزادی معنایی فراتر از آزادی از قدرت خودسرانۀ دولت‌ها است. آزادی به‌معنای رهایی از بندگی اقتصادی در برابر شرهای اجتماعی است. آزادی به‌معنای آزادی از هر نوع قدرت خودسرانه است». از همین رو است که در مادۀ ۲۳ اعلامیۀ جهانی حقوق بشر آمده «هر کسی که کار می‌کند حق دارد از حق‌الزحمۀ منصفانه و مطلوب برخوردار باشد به‌اندازه‌ای‌که برای خود و خانواده‌اش زندگی شایسته و توأم با کرامت انسانی را فراهم کند».
🔸 براین‌اساس، تلاش دموکرات‌ها برای افزایش حداقل دستمزد و گسترش حمایت از کارگران باید به‌عنوان بازگشت به یک دستور کار اجتماعی تلقی شود که برای مدتی طولانی نادیده گرفته شده است. در اقتصادی که با نابرابری و طبقاتی‌شدن فزاینده مواجه است، سیاست‌های مربوط به هموارکردن شرایط بازی و کاهش سلطه مدت‌ها به تأخیر افتاده است. باید در نظر داشت که امروزه مشکل بزرگتر اقتصادهای غربی کمبود مشاغل خوب به‌دلیل تمرکز بیش‌ازحد بر اتوماسیون و تلاش ناکافی برای توسعۀ فناوری‌های جدیدی است که از همه نظر برای کارگران مفید باشد. افزایش حداقل دستمزد اولین قدم مهمی است که باید برداشته شود، اما باید با سیاست‌های تغییرِ جهت فناوری و ایجاد انگیزه برای ایجاد مشاغل خوب و شرایط کار بهتر همراه باشد.
رضا امیدی؛ کانال سیاستگذاری اجتماعی
@monitoreconomy_ir
لینک یادداشت در پروجکت سندیکیت
https://www.project-syndicate.org/commentary/case-for-higher-minimum-wage-in-the-us-by-daron-acemoglu-2021-02
دارون عجم‌اوغلو؛ استاد اقتصاد دانشگاه ام.آی.تی، در ایران با کتاب «چرا ملت‌ها شکست می‌خورند» شناخته می‌شود. اخیراً در پروجکت سندیکیت از او یادداشتی دربارۀ ضرورت افزایش حداقل دستمزد منتشر شده که بخش‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید.
🔸 با قدرت‌گرفتن دموکرات‌ها در کاخ سفید، تلاش‌ها برای افزایش حداقل دستمزد از ۷.۲۵ دلار به ۱۵ دلار در ازای هر ساعت افزایش یافته؛ اقدامی که چه به‌لحاظ اقتصادی و چه به‌لحاظ سیاسی منطقی است. برخلاف گذشته، اقتصاددانان دیگر نسبت به حداقل دستمزد بدبین نیستند. قبلاً فرض می‌شد که بازار کار مانع از قدرت انحصاری کارفرمایان در رانت‌جویی از سرمایه می‌شود. با چنین فرضی، پیش‌بینی می‌شد که حداقل دستمزد به کاهش اشتغال منجر می‌شود.
🔸 اما در پژوهش‌هایی که از اواخر دهۀ ۸۰ انجام شده، شواهدی مبنی بر تأثیر افزایش حداقل دستمزد بر بیکاری به‌دست نیامده است. دیوید کارد از دانشگاه کالیفرنیا و آلن کروگر از دانشگاه پرینستون در کتاب «افسانه و اندازه‌گیری: اقتصاد جدید حداقل دستمزد» نشان داده‌اند که کاهش اشتغال نه‌تنها ربطی به افزایش حداقل دستمزد ندارد، بلکه در مواردی با افزایش کف دستمزد، اشتغال افزایش می‌یابد. هرچند این یافته‌ها در ابتدا جنجال‌برانگیز بود، اما شواهد بعدی مبتنی بر نمونه‌های بزرگتر و رویکردهای تجربی دقیق‌تر آن‌را تأیید کرد. اگر افزایش حداقل دستمزد اشتغال را کاهش نمی‌دهد، پس می‌توان استدلال کرد که کارفرمایان بزرگی نظیر مک‌دونالد یا والمارت عملاً دارند از قدرت بازار برای کسب رانت بهره می‌برند.
🔸 ادبیات اولیۀ اقتصاد، دستاوردهای حداقل دستمزد را بسیار دست کم گرفته است. چنین سیاست‌هایی بسیار فراتر از افزایش درآمد کارگران است. حداقل دستمزد، انگیزۀ ایجاد مشاغل با دستمزد بالاتر و باثبات‌تر را تقویت می‌کند و امکان پیشرفت شغلی را نیز فراهم می‌کند. برخی اقتصاددانان نگران‌اند که حداقل دستمزد ممکن است میل به سرمایه‌گذاری برای آموزش‌های مهارتی و افزایش بهره‌وری نیروی کار را تضعیف کند. اما همانطورکه در کار مشترکم با استیو پیشکه نشان داده‌ام، این نگرانی اغراق‌آمیز است. وقتی کارفرمایی باید به کارگران خود دستمزد بالاتری پرداخت کند، اتفاقاً انگیزۀ قوی‌تری برای بهره‌وری آن‌ها دارد.
🔸 توجه به عوامل غیراقتصادی، اهمیت توجه به حداقل دستمزد را بیشتر هم می‌کند. همانطورکه فیلیپ پتی؛ فیلسوف، توضیح داده، «انسان‌ها برای آزادی از سلطه تلاش می‌کنند. زندگی تحت سلطه به‌معنای وابستگی به رحم و بخشش دیگری است؛ زندگی در معرض رنج‌هایی که دیگری می‌تواند دلبخواهانه به تو تحمیل کند». این تعریف، تجربۀ کسانی را که در طول تاریخ رعیت و برده بوده‌اند به تصویر می‌کشد. همانطورکه به همراه جیمز رابینسون در کتاب «راه باریک آزادی» تأکید کرده‌ایم، حتی اگر امروزه بیشتر کارگران در غرب دربارۀ وحشیانه‌ترین اشکال کار اجباری نگرانی چندانی نداشته باشند، اما نبود امنیت شغلی و ناکافی‌بودن حقوق به این معنا است که کسانی هنوز تحت سلطه هستند.
🔸 البته نه پتی، و نه من و رابینسون اولین کسانی نیستیم که به این نکته اشاره می‌کنیم. ویلیام بوریج؛ از معماران دولت رفاه انگلیس، در سال 1945 استدلال کرد «آزادی معنایی فراتر از آزادی از قدرت خودسرانۀ دولت‌ها است. آزادی به‌معنای رهایی از بندگی اقتصادی در برابر شرهای اجتماعی است. آزادی به‌معنای آزادی از هر نوع قدرت خودسرانه است». از همین رو است که در مادۀ ۲۳ اعلامیۀ جهانی حقوق بشر آمده «هر کسی که کار می‌کند حق دارد از حق‌الزحمۀ منصفانه و مطلوب برخوردار باشد به‌اندازه‌ای‌که برای خود و خانواده‌اش زندگی شایسته و توأم با کرامت انسانی را فراهم کند».
🔸 براین‌اساس، تلاش دموکرات‌ها برای افزایش حداقل دستمزد و گسترش حمایت از کارگران باید به‌عنوان بازگشت به یک دستور کار اجتماعی تلقی شود که برای مدتی طولانی نادیده گرفته شده است. در اقتصادی که با نابرابری و طبقاتی‌شدن فزاینده مواجه است، سیاست‌های مربوط به هموارکردن شرایط بازی و کاهش سلطه مدت‌ها به تأخیر افتاده است. باید در نظر داشت که امروزه مشکل بزرگتر اقتصادهای غربی کمبود مشاغل خوب به‌دلیل تمرکز بیش‌ازحد بر اتوماسیون و تلاش ناکافی برای توسعۀ فناوری‌های جدیدی است که از همه نظر برای کارگران مفید باشد. افزایش حداقل دستمزد اولین قدم مهمی است که باید برداشته شود، اما باید با سیاست‌های تغییرِ جهت فناوری و ایجاد انگیزه برای ایجاد مشاغل خوب و شرایط کار بهتر همراه باشد.
رضا امیدی؛ کانال سیاستگذاری اجتماعی
@monitoreconomy_ir
لینک یادداشت در پروجکت سندیکیت
https://www.project-syndicate.org/commentary/case-for-higher-minimum-wage-in-the-us-by-daron-acemoglu-2021-02
Project Syndicate
The Case for a Higher Minimum Wage
Daron Acemoglu points to strong empirical and symbolic reasons for raising the US pay floor after years of neglect.
Extreme Poverty by Country.jpg
1.3 MB
🔴 وضعیت فقر شدید در جهان
▫️ بانک جهانی فقر شدید را با زندگی کمتر از ۱.۹ دلار در روز تعریف می‌کند.
🔶 درصد جمعیت زیر خط فقر ۱.۹ دلار در روز (نرخ فقر)
🔸 کشورهای سودان جنوبی (۸۵٪)، بوروندی (۸۰٪) و جمهوری آفریقای مرکزی (۷۹٪) بالاترین نرخ فقر را در جهان دارند.
🔹 ایران با نرخ فقر ۰.۳ درصد (۲۱۴ هزار نفر)، در کنار کشورهایی همچون چین، آمریکا، ژاپن، کره‌جنوبی، آلمان و کانادا با نرخ فقر بین ۰.۱ تا ۰.۵ درصد قرار گرفته است.
@monitoreconomy_ir
▫️ بانک جهانی فقر شدید را با زندگی کمتر از ۱.۹ دلار در روز تعریف می‌کند.
🔶 درصد جمعیت زیر خط فقر ۱.۹ دلار در روز (نرخ فقر)
🔸 کشورهای سودان جنوبی (۸۵٪)، بوروندی (۸۰٪) و جمهوری آفریقای مرکزی (۷۹٪) بالاترین نرخ فقر را در جهان دارند.
🔹 ایران با نرخ فقر ۰.۳ درصد (۲۱۴ هزار نفر)، در کنار کشورهایی همچون چین، آمریکا، ژاپن، کره‌جنوبی، آلمان و کانادا با نرخ فقر بین ۰.۱ تا ۰.۵ درصد قرار گرفته است.
@monitoreconomy_ir
🏠 تحولات بازار معاملات مسکن شهر تهران در بهمن ماه ۱۳۹۹
🔶 افزایش ۹۷.۲ درصدی قیمت مسکن نسبت به ماه مشابه سال گذشته
🔸 بر اساس اعلام بانک مرکزی، در #بهمن ماه سال ۱۳۹۹ متوسط قيمت خريد و فروش يک متر مربع واحد مسکونی در شهر تهران به ۲۸ ميليون و ۳۸۹ هزار تومان رسيد که نسبت به ماه قبل ۳.۷ درصد و نسبت به ماه مشابه سال قبل ۹۷.۲ درصد افزايش نشان میدهد.
🔹 تعداد معاملات آپارتمان‌های مسکونی شهر تهران در بهمن ماه سال ۱۳۹۹ به ۳۹۱۷ واحد مسکونی رسید که نسبت به ماه قبل ۱۱.۴ درصد افزایش و نسبت به ماه مشابه سال قبل ۷۰.۵ درصد کاهش نشان میدهد.
◽️ متن کامل گزارش بانک مرکزی از تحولات بازار معاملات مسکن شهر تهران؛ بهمن ماه ۱۳۹۹
#مسکن
@monitoreconomy_ir
🔶 افزایش ۹۷.۲ درصدی قیمت مسکن نسبت به ماه مشابه سال گذشته
🔸 بر اساس اعلام بانک مرکزی، در #بهمن ماه سال ۱۳۹۹ متوسط قيمت خريد و فروش يک متر مربع واحد مسکونی در شهر تهران به ۲۸ ميليون و ۳۸۹ هزار تومان رسيد که نسبت به ماه قبل ۳.۷ درصد و نسبت به ماه مشابه سال قبل ۹۷.۲ درصد افزايش نشان میدهد.
🔹 تعداد معاملات آپارتمان‌های مسکونی شهر تهران در بهمن ماه سال ۱۳۹۹ به ۳۹۱۷ واحد مسکونی رسید که نسبت به ماه قبل ۱۱.۴ درصد افزایش و نسبت به ماه مشابه سال قبل ۷۰.۵ درصد کاهش نشان میدهد.
◽️ متن کامل گزارش بانک مرکزی از تحولات بازار معاملات مسکن شهر تهران؛ بهمن ماه ۱۳۹۹
#مسکن
@monitoreconomy_ir
در باب «دامنه نوسان» و «شرکت بورس»
✍🏻 حامد قدوسی
۱) بورس در خیلی کشورهای دنیا یک «شرکت خصوصی» است و نه یک نهاد دولتی (دقت کنید که این بار اتفاقا می‌گوییم «بورس» و نه بازار سهام). یعنی چی؟ یعنی همان طور که «ساختمان پزشکان» یا «شرکت تاکسی اینترنتی فلان» یا «پاساژ علاالدین» و «مجتمع پایتخت» و یک بستر خصوصی هستند که ایجاد شده تا طرفین معامله - مثلا دکتر و بیمار - در آن‌جا هم‌دیگر را ملاقات کنند، «بورس» هم یک پلتفورم - فیزیکی یا الکترونیکی - است که اجازه میدهد فعالان دارایی‌های مالی هم‌دیگر را ملاقات کنند. همان طور که چند پاساژ موبایل‌فروشی داریم، NYSE هم داریم و نزدک و بورس شیکاگو و ... که هر کدام در مالکیت یک شرکت خصوصی هستند. جالب است که گاهی «سهام شرکت بورس» در خودش معامله می‌شود، یعنی شما می‌توانید سهام‌دار بورسی باشید که روی آن معامله انجام میدهید.
۲) برای یک «بورس» چه چیزی از همه مهم‌تر است؟ اعتبار! به اصطلاح می‌گوییم بورس‌ها عرضه کننده اعتبار (Reputation) هستند. یعنی چی؟ یعنی همان طور که شما مثلا ترجیح می‌دید مرکز خریدی نروید که آسانسورهایش خراب است و هواکش ندارد و دزدی در آن زیاد است و ...، به همین شیوه هم ترجیح میدهید که در «بورسی» معامله کنید که کشف قیمت کاراتر است، امکان دست‌کاری کم‌تری میدهد، نقدینگی بیشتر است، سرعت اجرای سفارش‌ها بالاتر است و ...
۳) خب یک بورس چه طور به اعتبار و کیفیت بالا دست پیدا می‌کند؟ با زیرساخت قوی‌تر و با تنظیم مقررات مناسب. همان طور که یک مرکز خرید خوب هم با مقررات و قوانین و اصول پذیرش و ساعت کار و ... که تنظیم می‌کند، سعی می‌کند جذابیتش را برای مشتریان بالقوه‌اش بیشتر کند.
با همین منطق است که بورس شیکاگو (یعنی یک شرکت خصوصی)، برای یک سری نمادهایش (عمدتا در حوزه کومودیتی) یک سری «دامنه نوسان» می‌گذارد و بورس نیویورک برای نمادهایش (عمدتا سهام) دامنه نوسان مشابهی ندارد! همان طور که یک بورس ممکن است قیمت‌گذاری پیوسته (یعنی اعداد حقیقی) و بورس دیگری قیمت‌گذاری دیجیتال (با حداقل پله یک سنت) و ...
چرا بورس‌ها مقررات مختلف دارند؟ چون نوع مشتریان، دارایی‌های معامله شده، زیرساخت و ... متفاوتی دارند و مقررات را متناسب با بازار و خدمات خود بهینه‌سازی می‌کنند. پس دوباره مرور کنیم: دامنه نوسان از جنس استاندارد کیفی است که یک پاساژ یا یک شرکت تاکسی‌رانی خصوصی به اعضایش اعمال می‌کند.
۴) آیا نهاد ناظر هم در این میان دخالت می‌کند؟ بلی! یک حالت دخالت این است که مقررات خاص هر بورس (مثلا دامنه نوسان) باید توسط نهاد ناظر تایید شود تا مثلا اصول کلی مثل شفافیت و محافظت از مشتریان نقض نشود. یک حالت هم مقررات احتیاطی است که نهاد ناظر از همه بورس‌ها می‌خواهد رعایت کنند، مثل توقف موقع معاملات در زمان کاهش خیلی ناگهانی شاخص سهام (نه تک سهم). در واقع نهاد ناظر فقط نگران «ریسک سیستمی بزرگ» است و سعی می‌کند نوسانات بسیار بزرگ ولی کم‌احتمال را کنترل کند (مثلا افت خیلی شدید قراردادهای آتی روی شاخص کل). از آن به بعدش، دیگر استاندارد مختص هر بورس خصوصی است که خودش تصمیم می‌گیرد چه مقرراتی پیاده کند و چه «کیفیت و اعتباری» برای خودش بسازد.
متوجهم که شرکت و سازمان بورس در ایران سال‌ها است جدا شده‌اند ولی با این مثال ساده می‌خواهیم نشان بدهیم که جای بحث نظری در مورد مفهوم «شرکت بورس» و رابطه درست آن با نهاد ناظر و میزان مداخله و حتی رقابت و بخش‌بندی بازار بین بورس‌های متعدد در کشور جای کار خیلی زیادی دارد.
@monitoreconomy_ir
✍🏻 حامد قدوسی
۱) بورس در خیلی کشورهای دنیا یک «شرکت خصوصی» است و نه یک نهاد دولتی (دقت کنید که این بار اتفاقا می‌گوییم «بورس» و نه بازار سهام). یعنی چی؟ یعنی همان طور که «ساختمان پزشکان» یا «شرکت تاکسی اینترنتی فلان» یا «پاساژ علاالدین» و «مجتمع پایتخت» و یک بستر خصوصی هستند که ایجاد شده تا طرفین معامله - مثلا دکتر و بیمار - در آن‌جا هم‌دیگر را ملاقات کنند، «بورس» هم یک پلتفورم - فیزیکی یا الکترونیکی - است که اجازه میدهد فعالان دارایی‌های مالی هم‌دیگر را ملاقات کنند. همان طور که چند پاساژ موبایل‌فروشی داریم، NYSE هم داریم و نزدک و بورس شیکاگو و ... که هر کدام در مالکیت یک شرکت خصوصی هستند. جالب است که گاهی «سهام شرکت بورس» در خودش معامله می‌شود، یعنی شما می‌توانید سهام‌دار بورسی باشید که روی آن معامله انجام میدهید.
۲) برای یک «بورس» چه چیزی از همه مهم‌تر است؟ اعتبار! به اصطلاح می‌گوییم بورس‌ها عرضه کننده اعتبار (Reputation) هستند. یعنی چی؟ یعنی همان طور که شما مثلا ترجیح می‌دید مرکز خریدی نروید که آسانسورهایش خراب است و هواکش ندارد و دزدی در آن زیاد است و ...، به همین شیوه هم ترجیح میدهید که در «بورسی» معامله کنید که کشف قیمت کاراتر است، امکان دست‌کاری کم‌تری میدهد، نقدینگی بیشتر است، سرعت اجرای سفارش‌ها بالاتر است و ...
۳) خب یک بورس چه طور به اعتبار و کیفیت بالا دست پیدا می‌کند؟ با زیرساخت قوی‌تر و با تنظیم مقررات مناسب. همان طور که یک مرکز خرید خوب هم با مقررات و قوانین و اصول پذیرش و ساعت کار و ... که تنظیم می‌کند، سعی می‌کند جذابیتش را برای مشتریان بالقوه‌اش بیشتر کند.
با همین منطق است که بورس شیکاگو (یعنی یک شرکت خصوصی)، برای یک سری نمادهایش (عمدتا در حوزه کومودیتی) یک سری «دامنه نوسان» می‌گذارد و بورس نیویورک برای نمادهایش (عمدتا سهام) دامنه نوسان مشابهی ندارد! همان طور که یک بورس ممکن است قیمت‌گذاری پیوسته (یعنی اعداد حقیقی) و بورس دیگری قیمت‌گذاری دیجیتال (با حداقل پله یک سنت) و ...
چرا بورس‌ها مقررات مختلف دارند؟ چون نوع مشتریان، دارایی‌های معامله شده، زیرساخت و ... متفاوتی دارند و مقررات را متناسب با بازار و خدمات خود بهینه‌سازی می‌کنند. پس دوباره مرور کنیم: دامنه نوسان از جنس استاندارد کیفی است که یک پاساژ یا یک شرکت تاکسی‌رانی خصوصی به اعضایش اعمال می‌کند.
۴) آیا نهاد ناظر هم در این میان دخالت می‌کند؟ بلی! یک حالت دخالت این است که مقررات خاص هر بورس (مثلا دامنه نوسان) باید توسط نهاد ناظر تایید شود تا مثلا اصول کلی مثل شفافیت و محافظت از مشتریان نقض نشود. یک حالت هم مقررات احتیاطی است که نهاد ناظر از همه بورس‌ها می‌خواهد رعایت کنند، مثل توقف موقع معاملات در زمان کاهش خیلی ناگهانی شاخص سهام (نه تک سهم). در واقع نهاد ناظر فقط نگران «ریسک سیستمی بزرگ» است و سعی می‌کند نوسانات بسیار بزرگ ولی کم‌احتمال را کنترل کند (مثلا افت خیلی شدید قراردادهای آتی روی شاخص کل). از آن به بعدش، دیگر استاندارد مختص هر بورس خصوصی است که خودش تصمیم می‌گیرد چه مقرراتی پیاده کند و چه «کیفیت و اعتباری» برای خودش بسازد.
متوجهم که شرکت و سازمان بورس در ایران سال‌ها است جدا شده‌اند ولی با این مثال ساده می‌خواهیم نشان بدهیم که جای بحث نظری در مورد مفهوم «شرکت بورس» و رابطه درست آن با نهاد ناظر و میزان مداخله و حتی رقابت و بخش‌بندی بازار بین بورس‌های متعدد در کشور جای کار خیلی زیادی دارد.
@monitoreconomy_ir
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 تاثير كرونا بر جهان
🔸«مجمع جهانی اقتصاد» در تحلیلی کوتاه به این نکته می‌پردازد که چین به دلیل شیوع کرونا پنج سال زودتر از پیش‌بینی‌ها به اقتصاد اول جهان تبدیل می‌شود و هفت سال بعد تولید ناخالص داخلی آن از آمریکا سبقت می‌گیرد.
▫️ موسسه مطالعات اقتصادی بامداد
@monitoreconomy_ir
🔸«مجمع جهانی اقتصاد» در تحلیلی کوتاه به این نکته می‌پردازد که چین به دلیل شیوع کرونا پنج سال زودتر از پیش‌بینی‌ها به اقتصاد اول جهان تبدیل می‌شود و هفت سال بعد تولید ناخالص داخلی آن از آمریکا سبقت می‌گیرد.
▫️ موسسه مطالعات اقتصادی بامداد
@monitoreconomy_ir
🔵 اندازه تقریبی بازار تکنولوژی‌های پیشرو (Frontier Technology) در سال ۲۰۱۸ و پیش‌بینی آن در سال ۲۰۲۵ (بر حسب میلیارد دلار)
🔹 بنا بر گزارش آنکتاد، «تکنولوژی و نوآوری در سال ۲۰۲۱»؛ فناوری‌های پیشرو در حال حاضر بازاری ۳۵۰ میلیارد دلاری دارد که پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ ارزش این بازار به ۳.۲ تریلیون دلار ارتقا یابد.
🔹 فناوری‌های پیشرو به فناوری‌های جدیدی اطلاق می‌شود که به سرعت درحال پیشرفت هستند و از دیجیتال‌سازی و ارتباطات بهره می‌برند.
🔹 فناوری‌هایی چون هوش مصنوعی (AI)، اینترنت اشیا، بیگ دیتا، بلاک‌چین، 5G، چاپ سه‌بعدی، روباتیک، پهپادها، مهندسی ژنوم، فناوری نانو و فتوولتائیک خورشیدی در این دسته قرار می‌گیرند. با استفاده از این فناوری‌ها، شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی فعال در کشورهای درحال توسعه می‌توانند به رشد اقتصادی خود کمک کنند.
🔹 به‌عنوان مثال در نیجریه از «اینترنت اشیا» در توسعه تکنیک‌های کشاورزی و در گامبیا از چاپگرهای سه‌بعدی در صنعت مد بهره گرفته می‌شود.
@monitoreconomy_ir
🔹 بنا بر گزارش آنکتاد، «تکنولوژی و نوآوری در سال ۲۰۲۱»؛ فناوری‌های پیشرو در حال حاضر بازاری ۳۵۰ میلیارد دلاری دارد که پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ ارزش این بازار به ۳.۲ تریلیون دلار ارتقا یابد.
🔹 فناوری‌های پیشرو به فناوری‌های جدیدی اطلاق می‌شود که به سرعت درحال پیشرفت هستند و از دیجیتال‌سازی و ارتباطات بهره می‌برند.
🔹 فناوری‌هایی چون هوش مصنوعی (AI)، اینترنت اشیا، بیگ دیتا، بلاک‌چین، 5G، چاپ سه‌بعدی، روباتیک، پهپادها، مهندسی ژنوم، فناوری نانو و فتوولتائیک خورشیدی در این دسته قرار می‌گیرند. با استفاده از این فناوری‌ها، شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی فعال در کشورهای درحال توسعه می‌توانند به رشد اقتصادی خود کمک کنند.
🔹 به‌عنوان مثال در نیجریه از «اینترنت اشیا» در توسعه تکنیک‌های کشاورزی و در گامبیا از چاپگرهای سه‌بعدی در صنعت مد بهره گرفته می‌شود.
@monitoreconomy_ir