Telegram Web Link
🖋 [در سدۀ هجدهم] سفیدپوستان [اروپایی] برای استقرار در افریقا یا مناطق گرمسیری آسیا تلاش نکردند. آب و هوا در این مناطق نامطلوب بود و نرخ هولناک مرگ و میر از صفوف کارگزاران و کارمندان کمپانی می‌کاست. اما در امریکا و جزایر ماسکارین، علاوه بر مقامات رسمی و کارکنان نظامی، اروپایی‌های مقیم -زارعان، تاجران، مدیران و «سفیدهای خرده‌پا» [سفیدپوستان مفلوک و بی‌چیزی که از زمین یا ثروت محروم بودند] با حرفه‌ها و شرایط گوناگون- نیز حضور داشتند. بسیاری از آنان در این مناطق جا افتادند و در اواخر سدۀ هجدهم، اروپاییان زادۀ مستعمرات به مراتب بیش‌تر از اروپاییان کشور مادر بودند.

🖋 به نظر هومبولت [طبیعی‌دان و سیاح سدۀ هجدهم و نوزدهم، اهل آلمان]، نوزده درصد از جمعیت امریکای اسپانیایی‌زبان را سفیدپوستان [اروپایی] تشکیل می‌دادند و نسبت ساکنان اروپایی‌تبار در مکزیک هفت درصد بود. به گفتۀ نکر [بانک‌دار و سیاستمدار سوییسی، سدۀ هجدهم]، دوازده درصد از جمعیت هند غربی فرانسه سفیدپوست بودند؛ وی سه درصد را در زمرۀ «رنگین‌پوستان» آزاد می‌گذاشت. در خارج از کشور، اقلیتی از اربابان با اکثریت عظیمی از شهروندان مواجه بودند. نمی‌شد انکار کرد که خطری بالقوه، در درازمدت یا کوتاه‌مدت، اشغالگران [اروپایی] را تهدید می‌کند.

📚 از کتاب «انقلاب فرانسه از خاستگاه‌های آن تا 1793»، نوشتۀ ژرژ لوفور، ترجمۀ مریم هاشمیان 📚

@philosophycafe
🖋 [در سدۀ هجدهم] اروپا روش‌های حکمرانی خود را به سرزمین‌های ماوراءالبحر صادر کرد: حکومت مطلقه، مرکزگرایی بوروکراتیک، حکومت نظامی و پلیسی و عدم رواداری دینی. فقط انگلستان، که نظامی مشروطه را پرورانده بود، از طریق منشورها تا حدودی به اتباع امریکایی خویش خودمختاری داد. ...
بوروکراسی دولتی‌ای که وظیفۀ تصمیم‌گیری دربارۀ مهم‌ترین مسائل مربوط به آنان [ساکنان زادۀ منطقۀ امریکا که در استعمار دولت‌های اروپایی بودند] را بر عهده داشت برایشان تحمل‌ناپذیر شده بود؛ به نمایندگان سلطنت رشک می‌بردند و سودای خودمختاری، اگر نه استقلال، را در سر می‌پروراندند. اینان [امریکایی‌ها] بیش از همه از حقوق انحصاری بیزار بودند و به ویژه می‌خواستند آزادانه با خارج تجارت کنند. هند غربی [یکی از مناطق زیرمجموعۀ قارۀ امریکایی شمالی] به طور ویژه از برقراری مبادلۀ مستمر لوازم ضروری از نیوانگلند در ازای شکر و عرق نی‌شکر سود می‌برد.

🖋 این مسائل مادی با مسائل فلسفۀ روشن‌اندیشانه، که پای‌شان به امریکا رسیده بود، گره خورده بودند. مستعمره‌نشینان مدارس و دانشگاه‌هایی داشتند؛ کتاب‌ها، به رغم دادگاه تفتیش عقاید، حتی در قلمروهای اسپانیایی و پرتغالی آزادانه منتشر می‌شدند. رودریگس [سرباز و سیاستمدار آرژانتینی، سدۀ هجده و نوزده]، ارباب بولیوار، پیروِ روسو بود. برخی از این مستعمره‌نشینان برای دنبال کردن تحصیلات خود به اروپا می‌رفتند. انقلاب امریکا زمانی رخ داد که وقت مجاب کردن دیگران به کافی نبودنِ نظرورزی فرا رسیده بود.
... انبوه آنگلوساکسون‌هایی که اروپا را ترک کرده بودند، کانون جهان غرب نوین را شکل دادند و قسمی «شخصیت امریکایی» را پروراندند که به واسطۀ روحیۀ ماجراجویی و تهوری که برای اروپایی‌ها آشنا بود تمایز می‌یافت. ... مستعمره‌نشینان حاضر نشدند پارلمان لندن، که هیچ نماینده‌ای در آن نداشتند، برایشان مالیات وضع کند و روابط‌شان را با سرزمین مادری [انگلستان] قطع کردند. بدین سان، جمهوری ایالات متحده پدید آمد.

📚 از کتاب «انقلاب فرانسه از خاستگاه‌های آن تا 1793»، نوشتۀ ژرژ لوفور، ترجمۀ مریم هاشمیان 📚

@philosophycafe
.
تاریخ را انسان‌ها می‌سازند و هر آنچه می‌توانند بدانند همان است که خود پدید آورده‌اند. (شرق‌شناسی / ادوارد سعید)

.

«مداخله» را در کست‌باکس، اپل‌پادکست و اسپاتیفای بشنوید.
🔗لینک مستقیم در بایوی اینستاگرام ما هست.
.

🎙سالار خوشخو و علی سلطان‌زاده
با شما از «مدرنیته» و «وضعیت امروز ایران» می‌گویند.🗞

@modakhelehpodcast
___

#پادکست_مداخله #پادکست #تاریخ #مدرنیته #سنت#کست_باکس #اپل_پادکست
🗯 ژرژ لوفور (مورخ فرانسوی) کتابی داره به اسم «انقلاب فرانسه از خاستگاه‌های آن تا 1793» که سال 1962 منتشر شد. ترجمۀ فارسی این اثر توسط نشر چرخ و به قلم مریم هاشمیان توی سال 1401 چاپ شد. شهرت لوفور به خاطر کارهای پژوهشی‌ای هست که به طور خاص دربارۀ انقلاب 1789 فرانسه انجام داده. لوفور توی این کتاب هم روایتی از اتفاقات اروپا توی قرن هیجدهم ارائه میده و هم جزئیاتی از اتفاقات فرانسه رو توی قرن هیجدهم و حول و حوش انقلاب توضیح میده. این کتاب از یه طرف مجموعۀ نیروهایی که دست به دست هم میدن تا «سیلِ انقلاب» راه بیفته رو به خوبی تشریح می‌کنه و از طرف دیگه تصمیمات و اقدامات روزمرۀ آدم‌ها رو هم توی لحظات حساس نشون میده.

🗯 یکی از نکات جالب این کتاب اینه که توصیفات لوفور فقط به انقلابیون محدود نمیشه، بلکه به کسایی که ضد انقلاب بودن هم پرداخته. بعد از اینکه انقلاب فرانسه به پیروزی می‌رسه، افراد و جریان‌های زیادی توی اروپا ضد این انقلاب میشن و فعالیت‌هایی می‌کنن تا نظام قبل از انقلاب دوباره برگرده. به همین دلیل مخاطب با شخصیت‌های خیلی زیادی توی این کتاب روبه‌رو میشه و ممکنه حتی برای یه مخاطب فرانسوی هم این حجم از شخصیت ناآشنا به نظر بیاد، چه برسه به یه مخاطب خارجی. ولی بعضی از اتفاقات و اماکن احتمالاً برای مخاطب خارجی هم آشناست؛ مثلاً مخاطب علاقه‌مند به تاریخ انقلاب فرانسه پیشاپیش می‌دونه که زندان باستیل و روز 14 ژوئیه 1789 که این انقلاب توسط انقلابیون فتح شد، چرا اهمیت نمادین دارن. در واقع روز پیروزی انقلاب رو همین روز می‌دونن که این زندان فتح شد.

🗯 گفته میشه که یه بار یه خبرنگار از جئو ئن لای، یکی از رهبران کمونیست چینی (که سال 1976 فوت شد)، پرسید «ما چه درس‌هایی باید از انقلاب فرانسه بگیریم؟» و پاسخ جئو این بود که «هنوز خیلی زوده که بگیم ما چه درس‌هایی ممکنه از این انقلاب گرفته باشیم یا باید بگیریم». فارغ از اینکه این داستان واقعی باشه یا نه، ولی یه نکتۀ خیلی مهم داره و اون اینه که کسایی که قصدشون به نوعی «مبارزه» ست، همچنان توی قرن بیست و یکم هم می‌تونن از این انقلاب درس‌هایی رو یاد بگیرن. انقلاب فرانسه، مثل انقلاب پیش از خودش، یعنی انقلاب امریکا (و شاید مثل خیلی از انقلاب‌های سیاسی دیگه)، امروز تبدیل شده به یه سری نماد و پرچم و بزرگداشت‌های مبتذل. اینقدر تأکیدها روی درخت‌ها زیاد شده که کمتر کسی به جنگل توجه می‌کنه.

🗯 در واقع با خوندن این کتاب آدم می‌تونه بهتر متوجه بشه که فتح زندان باستیل نه مهم‌ترین پدیدۀ سیاسی انقلاب فرانسه ست و نه میشه اون رو در کل جزو اتفاقات اصلی این انقلاب دونست. خیلی از اتفاقات مهم انقلاب‌های سیاسی، بعد از اینکه انقلابیون نظام قبلی رو ساقط می‌کنن و قدرت رو به دست می‌گیرن رخ میده. توی انقلاب فرانسه هم به همین ترتیب، باید قطعاً به دادگاه‌های انقلابی و کمیتۀ امنیت عمومی که از سال 1793 تشکیل شد، توجه داشت؛ و همچنین به دو سیاستمدار مهم انقلابی یعنی روبسپیر (رهبر «تندرو» ژاکوبن) و سن ژوست (ایدئولوگ جنجالی انقلاب فرانسه) که هر دو سال 1794 اعدام شدن. این دوره که با اعدام این دو سیاستمدار و بعضی سیاستمدارهای دیگه توسط هم‌حزبی‌های «معتدل‌»ترشون انجام شد، آغاز فرایندی بود که به «واکنش ترمیدوری» معروف شده.

📢 انقلاب‌های سیاسی به نظرم جزو جذاب‌ترین اتفاقات تاریخ مدرن هستن که باید مطالعه بشن. شاید بشه گفت انقلاب، بازی‌ای هست که توسط انقلابیون شروع میشه، اما اینکه در ادامه به کدوم مسیر میره، واقعا برای هیچ کسی قابل پیش‌بینی نیست. شاید هیچ کدوم از انقلابیون تصور نمی‌کردن که انقلاب «کبیر» به دوران وحشت و بعدش هم به حکومت ناپلئونی ختم بشه. قطعاً بخشی از عوامل شکل‌گیری انقلاب فرانسه رو میشه به ارزش‌ها و باورهای روشنگری مربوط دونست؛ باورهایی که معتقدن انسان‌ها تا حدودی به صورت عقلانی می‌تونن نظم جامعه رو به صورتی سامان بدن که این نظم در خدمت عدالت اجتماعی و کرامت انسانی باشه. سالار خوشخو و من توی یکی از قسمت‌های پادکست مداخله، سعی کردیم توضیحاتی متفاوت در ارتباط با انقلاب فرانسه بدیم؛ توضیحاتی که تحت تأثیر این روایته: انقلابیون با خوندن کتاب‌های متفکرها و روشنفکرها انقلابی نمیشن؛ بلکه متفکرها و روشنفکرها توی فضای انقلابی رشد می‌کنن و اندیشه خلق می‌کنن.

نقد و نظر: @Ali_soltanzadeh
«اقلاً یه چیز تازه بگو؛ فقط ساده و رُک و اندازه بگو؛ اگه فرض من غلطه از ذهن بشر؛ اگه واسه‌ت معنا نمی‌سازه بگو» (آینه / بهرام نورایی)

@philosophycafe
Forwarded from شرق
به یاد حسن کامشاد، مترجم و پژوهشگر ادبی؛
🔺خاطره‌های رسته از فراموشی

🔹حسن کامشاد مترجم و پژوهشگر ادبی، در سن صد سالگی در لندن از دنیا رفت. کامشاد تیر ماه سال ۱۳۰۴ در شهر اصفهان به دنیا آمد و تحصیلات اولیه را در دبیرستان ادب اصفهان گذراند و در آن ایام با مصطفی رحیمی، ارحام صدر و شاهرخ مسکوب هم‌کلاسی بود و دوستی‌اش با مسکوب تا آخر عمر او ادامه یافت. بعد از آن به تهران آمد و در دانشکده‌ حقوق دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت.

🔹اینک که کامشاد پس از زیستن در قرنی پر تب و تاب زندگی را ترک گفته است، خاطره‌های رسته از فراموشی او مانده و ترجمه‌هایش از آثاری ناب و خواندنی، که به قول خودش «به زندگی شور می‌بخشند» و چه‌بسا مکاشفه‌ای برای بازماندگان نیز باشد.

💢بیشتر بخوانید

@sharghdaily
🏛️ اندیشکدهٔ ناربلا برای نخستین بار در ایران برگزار می‌کند

دوره‌ای متفاوت با محوریت کتاب: منشور آزادی (The Constitution of Liberty) هایک

━━━━━━━━━━━━━━━

🌟 برخی از عناوین و سرفصل‌های بحث:

🔹 تعریف هایِک از آزادی فردی و آزادی اصیل چیست؟

🔸 از آزادی چه تعاریف و برداشت‌هایی وجود دارد؟ کدام‌یک صحیح و کدام نادرست است؟

🔹 آیا آزادی فردی، همان آزادی مدنی و سیاسی است؟

🔸 آزادی؛ سلبی است یا ایجابی؟

🔹 آیا آزادی مطلق ممکن است؟ معیار محدودسازی آزادی‌ها چیست؟

🔸 اجبار چیست و حدود اِعمال آن کدام است؟

🔹 رابطه آزادی و قانون چیست؟ مراد از قانون حقیقی کدام است: نوموس (قواعد جودجوش و ضامن آزادی) یا تِزیس (قواعد تحمیلی و مصوّبه‌های حکومتی)؟

━━━━━━━━━━━━━━━

🎁 برخی از مزایای دوره:

آشنایی با معنای دقیق و روشن «آزادی فردی»

📖 تسلّط بر متن کتاب و شیوهٔ متن‌خوانی فلسفی

🧠 زمینه و درآمدی بر شناخت دقیق‌تر منظومهٔ فکری، فلسفی و سیاسی هایک

🌍 مقدمه‌ای برای آشنایی با سایر نظریه‌های آزادی از سوی دیگر فیلسوفان

💸 تخفیف ۲۵٪ برای شرکت در دوره‌های بعدی مرتبط با اندیشه‌های هایک (۱.دموکراسی قانونی/ ۲. حفاظ‌ها و ضمانت‌های صیانت از آزادی فردی)

🎓 امکان برخورداری از مشاوره تخصّصی استاد، برای مطالعات گسترده‌تر در فلسفه سیاسی هایک

🔊 دریافت رایگان صوت جلسه اول

📜 اعطای گواهی‌نامهٔ معتبر پایان‌دوره از سوی اندیشکدهٔ ناربلا

━━━━━━━━━━━━━━━

🧾 ویژگی‌ها و توضیحات دوره:

📘 متن‌خوانی و شرح دقیق فصل اول از کتاب منشور آزادی (عنوان: «آزادی و آزادی‌ها»)

🗓 دوره شامل ۱۵ جلسه آموزشی + ۵ جلسه کارگاهی پرسش و پاسخ

✍️ ارائه خلاصه مکتوب هر بند از فصل

برگزاری به‌صورت آفلاین (۳ جلسه در هفته که در گروه مربوطه بارگزاری می‌شود) + ۱ جلسه کارگاهی

👥 ظرفیت محدود: ۲۰ نفر (با اولویت ثبت‌نام زودتر)

━━━━━━━━━━━━━━━

جهت ثبت‌نام و اطلاع از جزئیات، با آی دی زیر در ارتباط باشید:

📬 @AmirAsgharpour

━━━━━━━━━━━━━━━

معاونت روابط عمومی اندیشکدهٔ ناربلا
🖋 روزی روزگاری، در یکی از گوشه‌های پرت و دورافتادۀ عالَمی، که خود مجموعۀ پراکنده‌ای است از منظومه‌های خورشیدی بی‌شمارِ چشمک‌زن، ستارۀ کوچکی وجود داشت که در یکی از سیّارات آن جانورانی زیرک، دانستن [معرفت] را اختراع کردند. این واقعه بی‌شک کبرآمیزترین و کاذب‌ترین لحظۀ «تاریخ جهانی» بود، و با این حال چیزی جز یک لحظه نبود. پس از آنکه طبیعت چند باری نفس کشید، ستاره سرد و منجمد شد و جانوران زیرکِ ما نیز به ناچار تسلیم مرگ شدند.
هر کسی می‌تواند چنین حکایتی را جعل کند و با وجود این، روایت او هنوز هم حق مطلب را ادا نمی‌کند و این حقیقت را به خوبی روشن نمی‌سازد که عقل بشری در متن طبیعت تا چه حد مفلوک، بی‌ریشه، گذرا، سرگردان و مصنوعی است.

🖋 برای زمانی به درازای ابدیت از این عقل خبری نبود، و پس از پایان حکایت آن نیز هیچ تغییری در عالم رخ نخواهد داد. زیرا این عقل فاقد هرگونه رسالت اضافی است که آن را به فراسوی زندگی بشری رهنمون شود. برعکس، این عقلی صرفاً بشری است و فقط مالک و والدش آن را چنین جدی می‌گیرد -تو گویی محور چرخش جهان در همین عقل جای دارد. ولی اگر می‌توانستیم با پشه‌ها ارتباط برقرار کنیم، درمی‌یافتیم که آن‌ها نیز با همین جدیّت و وقار در هوا پرواز می‌کنند و چنین احساس می‌کنند که مرکز متحرک عالَم در دل آن‌هاست.

📚 از مقالۀ «در باب حقیقت و دروغ به مفهومی غیراخلاقی»، نوشتۀ فردریش نیچه، ترجمۀ مراد فرهادپور 📚

@philosophycafe
Forwarded from Frontiers
🔴 دعوت به مشارکت در آزمایش عصب‌شناختی (EEG)

📌 در حال انجام مطالعه‌ای در حوزه علوم اعصاب شناختی با موضوع «Decision-Making» هستیم و برای ثبت سیگنال‌های (EEG)، از داوطلبان علاقه‌مند به شرکت در آزمایش، دعوت به همکاری می‌کنیم. این آزمایش کاملاً ایمن است و شامل قرار دادن کلاه مخصوص ثبت سیگنال برای ثبت فعالیت مغزی در حالت نشسته، و پاسخ به چند سؤال ساده است.

🔸 محل: آزمایشگاه ملی نقشه‌برداری مغز، دانشگاه تهران
🔸 زمان: حدود 60 دقیقه
🎉 هدیه: هدیه نقدی کوچک همراه با گواهی شرکت در آزمایش از دانشگاه صنعتی شریف

📌 شرایط حضور
🔸 سن 20 تا 40 سال
🔸 سلامت عمومی و نداشتن اختلالات مغزی

💢 در صورت تمایل به شرکت یا دریافت اطلاعات بیشتر، لطفاً با شماره 09361084571 تماس بگیرید یا در واتس اپ یا تلگرام پیام ارسال کنید.
https://www.tg-me.com/sharif_unii

🌺 از حمایت شما در پیشبرد علم و پژوهش صمیمانه سپاسگزاریم.
🗯 [توی نوشته‌های هایدگر واژه‌ای وجود داره به اسم Das Seiende که توی فارسی به «موجودات» ترجمه می‌کنن. تعبیر «موجودات» توی اندیشۀ هایدگر اونقدر وسیعه که به هر ذاتی که ما باهاش سروکار داریم، دلالت می‌کنه؛ چه مادّی باشه، چه غیرمادّی، چه واقعی، چه موهوم و خیالی. یه واژۀ مهم دیگه توی نوشته‌های هایدگر «دازاین» هست. دازاین یعنی موجودی که خود «وجود» براش مسئله و موضوع بحث شده. عموماً منظور هایدگر انسان‌هاست، ولی دازاین معادل انسان‌ها نیست. بخشی از نوشتۀ هایدگر رو ببینیم:]

🖋 «چرا موجودات اصولاً هستند، به جای عدم؟» پرسش این است. ظاهراً این پرسش، پرسشی خودسرانه نیست. «چرا موجودات اصولاً هستند، به جای عدم؟» -بدیهی است که این پرسش، نخستین پرسش از میان همۀ پرسش‌هاست. البته نخستین پرسش، به معنای تقویمی کلمه، نیست. افراد و همچنین اقوام در سیر گذر تاریخی‌شان در ظرف زمان، بسی پرسش‌ها می‌پرسند. پیش از مبادرت به این پرسش که «چرا موجودات اصولاً هستند به جای عدم؟» بسی انواع چیزها را بررسی، کاوش و آزمایش می‌کنند. بسیاری از افراد هرگز با این پرسش مواجه نمی‌شوند، البته اگر از مواجهه با این پرسش، نه صرف شنیدن و خواندن این جملۀ سؤالی به شکلی که مطرح می‌شود، بلکه پرسیدن این پرسش، یعنی موضع گرفتن در قبال آن، طرح آن، ناگزیر یافتن خویش از ورود به حالتِ این پرسش‌گری، در مدّنظر باشد.
و با این همه، هر یک از ما یک بار، شاید هرازگاهی، تحت تأثیر نیروی پنهان این پرسش قرار گرفته‌ایم، بی آن‌که حقیقتاً درکی از آنچه برایمان واقع می‌شود، داشته باشیم.

🖋 برای مثال در یأس شدید، آن‌گاه که ممکن است موجودات همۀ اعتبار خود را از کف بدهند و معنای چیزها به ابهام بگراید، این پرسش رخ می‌نُماید. شاید این پرسش فقط یک بار بسانِ صدای گرفتۀ یک زنگ که در دازاین طنین می‌افکند و به تدریج خاموش می‌شود، برای ما مطرح شود. این پرسش در شعف عمیق حضور دارد، چه در آن هنگام همۀ موجودات دگرگون شده و چنان است که گویی برای نخستین بار است که ما را در میان گرفته‌اند، چنان است که گویی آسان‌تر این است که فکر کنیم که آن‌ها نیستند به جای آنکه تصور کنیم که آن‌ها هستند و هستند به همان صورتی که هستند. این پرسش در حین ملال، بر ما عرضه می‌شود، در آن هنگام که به یک اندازه از یأس و شعف دوریم، ولی در آن هنگام روزمره گی بی‌امان موجودات، برهوتی را می‌گشاید که در آن دیگر دغدغۀ آن را نداریم که آیا موجودات هستند یا نیستند- و در این صورت، در یک شکل مشخص، این پرسش یک بار دیگر، طنین‌انداز می‌شود: که «چرا موجودات اصولاً هستند به جای عدم؟»

📚 از کتاب «درآمد به متافیزیک»، نوشتۀ مارتین هایدگر، ترجمۀ انشاءالله رحمتی 📚

@philosophycafe
Forwarded from Sharif Sophia
«دولت و جامعه در ایران از نگاه همایون کاتوزیان»

🔈 ارائه کننده: علی سلطان‌زاده
(دانشجوی دکتری فلسفه علم دانشگاه شریف)

زمان: دوشنبه ۱۲ خردادماه ۱۴۰۴
ساعت ۱۶ تا ۱۸

📍مکان: مجتمع خدمات فناوری دانشگاه شریف- واحد ۳۰۵

💢جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام به آیدی تلگرام @SharifSophia مراجعه فرمایید.
.
اپیزود چهارم فصل دوم «مداخله»،
پنجشنبه، ۸ خرداد ساعت ۱۶ منتشر می‌شود.
.

«مدرنیته، لورل یا هاردی»
.

اگر پرسیده شود که معروف‌ترین سریال طنز سیاسی بعد از انقلاب چیست، احتمالاً به راحتی و بدون تردید می‌توان پاسخ داد: «شب‌های برره». اما اگر بپرسیم برره چرا اینقدر برای مخاطب ایرانی جذاب بود، احتمالاً پاسخ‌های متفاوتی داده می‌شود. فارغ از توانایی‌های سازندگان این سریال در ساخت و اجرا، هستۀ روایت «شب‌های برره» برای مخاطب ایرانی آشنا بود. شاید تعجب کنید اگر بگوییم این هستۀ مرکزی ده‌ها سال است که هستۀ مرکزی تاریخ‌نویسی در ایران را نیز شکل می‌دهد. این هستۀ مرکزی این است: یک دانای ناتوان (کیانوش استقرارزاده)، در میان جمعی نادان و شرور (اهالی برره). در قسمت بعدی مداخله، توضیح خواهیم داد که چرا ادعا می‌کنیم بخش وسیعی از روایت‌های تاریخی ما از گذشته‌مان این هستۀ مرکزی را حفظ کرده است.
.
🔗 در کست‌باکس، اسپاتیفای و اپل پادکست
نام پادکست مداخله را
جست‌وجو کنید و ما را از آن‌جا بشنوید.
.
تهیه‌شده در «گوشه‌ی پادکست»
.
📌این پادکست با حمایت «نشر چرخ»،
ناشر تخصصی علوم‌انسانی، منتشر می‌شود.
@charkhpublication
یارب این نامه‌سِیَه‌کرده‌ی بی‌فایده‌عُمْر

هم‌چُنان، از کَرَمَت بَر نگرفته‌ست امید

گَر به زندانِ عقوبت بَریـَم روزِ شُمار

جای آن است که محبوس بمانم، جاوید

هر درختی، ثمری دارد و؛ هرکس، هُنَری

منِ بی‌مایه‌ی بدبخت، تهی‌دست، چو بید

لیکن از مشرقِ الطافِ الهی نه عجب

که چو شب روز شود، بر همه تابَد خورشید

ما، کیانیم که در معرضِ یاران آییم؟

ماکیان را چه محل در نظرِ بازِ سپید؟

#سعدی
2025/07/08 05:48:13
Back to Top
HTML Embed Code: