📣 فراخوان دعوت به همکاری های پژوهشی انجمن علمی روانشناسی شبکه نخبگان ایران در حوزه بالین

🔸انجمن علمی روانشناسی شبکه نخبگان ایران با همکاری معاونت پژوهشی گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گروهی جهت همکاری مشترک پژوهشی ایجاد کرده اند.💯
گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با پژوهشکده گوارش شهید بهشتی،  انستیتو کانسر علوم پزشکی تهران،  مرکز تحقیقات پزشکی قانونی کشور، واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان طالقانی، مرکز مطالعات دین و سلامت و با گروه های زنان، نورولوژی، نوروساینس، سرطان، قلب، ایمونولوژی، تغذیه، داخلی، جراحی (انواع جراحی ها)، روانپزشکی، علوم شناختی و گوش و حلق و بینی همکاری تحقیقاتی دارند.

🔹از علاقمندان به پژوهش دعوت می شود جهت عضویت در گروه، به آیدی زیر پیام دهند‌:
@PsychologyAssociation_Admin


در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

مقصود یونگ در اینجا مفهومی به نام "سایه" است.
و اما "سایه" چیست؟

سایه قسمت تاریک شخصیت ماست. سایه تمام خصوصیات اخلاقی، باورها و تمایلاتی را شامل می‌شود که به هر دلیلی توسط خودآگاهمان منفور، غیراخلاقی، دوست نداشتنی، برخلاف تمدن و  قوانین محیطی  شناخته شده و به  ناخوداگاه تبعید شده اند. از آنجایی که ما به شکل عادی و خودخواسته به ناخوداگاه دسترسی نداریم، این بخش مهم از شخصیت خود را نمی‌شناسیم. به زبان ساده تر چیزی که در حال حاضر هستیم دقیقا آن چیزی نیست که می‌توانستیم باشیم و سایه یکی از علل اصلی این مسئله است.

آیا سایه قابل حذف است؟

محتویات سایه چه مورد تایید ما باشند و چه نباشند، بخشی از شخصیت ما هستند بنابراین در ماهیت ما نیز سهیم اند و حذف شدنی نیستند. اصالت ما در سایه های ماست. برای اصیل زیستن باید در ابتدا با خودمان روراست باشیم و این صداقت با خود در گرو شناخت و پذیرش سایه هاست. در غیر اینصورت ما نسخه ای تحریف شده و دروغین از خود را زندگی می‌کنیم و تجربه ای تحریف شده از جهان خواهیم داشت.

مهم ترین سایه های فرد چگونه ساخته می شوند؟

مهمترین سایه های هر آدمی احتمالا توسط خانواده او ساخته می‌شوند. یک کودک با هر منع شدن یا سرزنش شنیدن در معرض این اتفاق قرار می‌گیرد. چرا که در کودکی روان درحال انسجام و باورها در حال شکل گیری هستند.  فرض کنید  پسربچه ای برای گم شدن توپش بزند زیر گریه و از بزرگترها بشنود :«مرد که گریه نمیکنه!» در این شرایط گریه کردن و به شکل کلی بروز احساسات به ناخودآگاه می‌رود و تبدیل به سایه می‌شود چرا که محیط احساساتی بودن را اشتباه می‌داند.
پس این فرد در بزرگسالی  نه تنها احساساتش را نشان نمیدهد بلکه احتمالا برای احساسات بقیه نیز ارزشی قائل نخواهد بود. یا مثلا ممکن است پدر و مادری متوجه شوند که فرزندشان کودک دیگری را کتک زده و به او بگویند« زدن آدم ها کار خوبی نیست تو باید بلد باشی خواسته هایت را با حرف زدن مطرح کنی» در اینصورت هم خشونت فیزیکی تبدیل به سایه کودک می‌شود و احتمالا در آینده مذاکره کننده خوبی خواهد بود. پس سایه ها همیشه رفتارهای زننده و شرم آور و غیراخلاقی را شامل نمی‌شوند و به همین دلیل برخی از سایه ها را «طلای درون» می‌نامند.


سوالی که پیش می آید این است که آیا سایه به عنوان جزء تاریک شخصیت ما همیشه خاموش و پنهان خواهد ماند؟ جواب منفی است.


انرژی روانی  یا همان لیبیدو هم به ناخوداگاه و هم به خودآگاه ما دسترسی دارد و بهترین و آرمانی ترین حالت وقتی است که جریان آزاد و همه جانبه آن حفظ شود و به اصطلاح در بخشی از روان ما به دام نیفتد. اما در اکثر مواقع لیبیدو در قسمتی از عمارت روان ما محصور میشود و هرچقدر که آن قسمت لیبیدوی بیشتری را به خود جذب کند تعادل روانی ما بیشتر به خطر  می افتد و مسلما بقیه عملکردهای روانی ما دچار اختلال میشوند.
هرچقدر ما محتویات روانی بیشتری را سرکوب کرده باشیم، سایه بزرگتری خواهیم داشت که لیبیدوی بیشتری را هم جذب می‌کند پس خودآگاه ما به نحوی متوجه این خطر می‌شود و در این مرحله هشیاری از سایه امکان پذیر است.
ماریان ویلیامسون میگوید: « سایه، خود ذهن است که برعلیه شما شده است» درواقع بالاخره روزی فرا می‌رسد که سایه خودش را یادآوری می‌کند.  فرد کاملا معتمدی  دست به دزدی کلانی میزند، فرد مومنی که تجاوز میکند، معتادی که ادامه تحصیل داده و رتبه درخشانی در کنکور می آورد،  آدمی به شدت خجالتی که بازیگری سرشناس میشود کمدینی که افسردگی میگیرد و….
همه این ها مثال هایی از اثرگذاری سایه بر زندگی آدم هاست که شاید در نگاه اول اغراق آمیز به نظر برسند اما غیرممکن نیستند کمااینکه هرکسی به همان نسبتی که سایه هایش را سرکوب کند اثر سایه ای را دریافت میکند. شما هرچقدر بیشتر دروغگویی را سرکوب کرده باشید و وجودش را انکار کنید، بیشتر امکان دارد که دروغ بزرگ تری بگویید.


در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

🗣تصور اینکه در ارتباطات بین افراد تنها کلام تاثیرگذار است ،تصوری بس اشتباه است. در یک مکالمه تنها زبان ها نیستند که سخن می گویند بلکه تمام بدن آن فرد نیز در حال صحبت با ماست حال آنکه ما متوجه معنی اکثر آنها نمی شویم. حتی اکثر اوقات آنچه بدن فرد به ما می‌گوید در تضاد با آن چیزی است که وی صرفا به زبان می آورد. مقصود از سخن گفتن بدن ، نشانه های غیرکلامی همچون حالات صورت، تغییر صدا،تکان های بدن ،حرکات عصبی و ... است. به عبارت دقیق تر ما هیچ حالت یا حرکتی نداریم که بیهوده و بدون انتقال پیام باشد و بدن ما تحت تاثیر عوامل مختلف همچون ترشح هورمون ها،سوابق فرهنگی و احساسات لحظه ای، نشت هیجانی خود را به گونه ای نشان می دهد.


🖥در این ویدیو نمونه ای از نشت های هیجانی مختلف و معانی آنها به تصویر کشیده شده است.



در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

چقدر امکان تغییر شخصیت در یک فرد وجود دارد؟ آیا ممکن است فردی برون گرا به فردی درون گرا تبدیل شود یا بالعکس؟ اصلا ماجرای برون گرایی و درون گرایی دقیقا چیست؟👇


در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

برون گرایی یا درون گرایی ؟ مسئله این است!

📌پارت اول

☝️یکی از مهم ترین دروسی که علم روانشناسی به ما می آموزد ، منحصر به فرد بودن هر کدام از ما انسان هاست اما آیا این بدان معناست که هیچ شباهت خاصی بین افراد مختلف در شخصیت آنها و در الگوهای رفتاری شان وجود ندارد؟
یکی از راه هایی که به تعیین و فهم بهتر الگوهای رفتاری افراد کمک می کند، تیپ بندی های شخصیتی است.

⚡️برون گرایی و درونگرایی افراد از مهم ترین فاکتورهای تمییز کننده آنها به شمار می رود . اما واقعا چه تفاوت هایی بین افراد درون گرا و برون گرا وجود دارد؟چگونه می توانیم تشخیص دهیم که متعلق به کدام دسته هستیم؟

📍برون گراها "دیگری محور" هستند؛ یعنی انرژی خود را از افراد یا چیزهای بیرون از خودشان می گیرند و این انرژی را روی آنها نیز متمرکز می کنند. اما درونگراها بیشتر "خود محور" هستند؛ منظور این نیست که آنها آدم های خودخواهی هستند؛ بلکه بیشتر خودکفا و خوداتکا هستند.
📍از آنجا که برون گراها از بودن در کنار دیگران انرژی می گیرند به شکلی طبیعی بیش از درونگراها جوینده و خواهان دیگران هستند و به همین دلیل است که برونگراها معمولا دوستان و معاشران زیادی دارند.

📍برونگراها دوست دارند توجه خود را به ماجراهای دنیای پیرامون منعطف کنند، درحالیکه درونگراها اغلب ترجیح می دهند غرق در کاری کنند که به آن علاقه مند شده اند. استقلال ذاتی آنها باعث می شود کار در انزوا و تنهایی و غور و تفحص دقیق در مسائل هم برانگیزاننده باشد هم نشاط انگیز و روح بخش. این تمرکز و ثبات قدم ممکن است آنها را در رویدادهایی که درپیرامونشان میگذرد به کلی غافل کند. این در حالی است که برونگراها به هر بهانه ای متوسل می شوند تا روی یک کار تمرکز نکنند چون به محرک های خارجی گوناگون به مراتب علاقه بیشتری دارند و از آنها انرژی خیلی بیشتری می گیرند.

📌یک مثال عالی برای درک تفاوت برونگرایی و درونگرایی:
در مورد برونگراها اینطور بنظر می رسد که بودن در کنار دیگران باعث شارژ شدن باتری آنها می شود درحالیکه تعامل زیاد یا مداوم اغلب باعث خالی شدن باتری درونگراها می گردد و آنها برای شارژ مجدد باید مدتی تنها باشند.

❓آیا برونگرایی یا درونگرایی ریشه جنسیتی دارد؟
خیر، از نظر درصد افراد برونگرا و درونگرا فرقی بین مردان و زنان نیست. به عبارت دیگر آنچه بر رفتار فرد تاثیر میگذارد نه جنسیت او بلکه گرایش وی به برونگرایی و درونگرایی است.


در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

روح حقیقی یک گفتگو این است که هوشمندی دیگران و نه ویژگی های مثبت خودتان را به رخ بکشید؛ وقتی یک نفر از خودش،رفتارها و ویژگی هایش خشنود شود قطعا از شما نیز لذت خواهد برد. بیشتر مردم در پی آن نیستند که کسی به آنها چیزی یاد دهد یا حتی آنها را سرگرم کند، بلکه تمایل دارند تحسین و تجمید شوند.

ژان دو لا برویر


#سخن_طلایی_روز
#هوش_هیجانی
#هوش_اجتماعی



در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

⁉️آیا عادات زندگی ما قابل حذف هستند؟

💬هر عادت [چرخه عادت] از سه بخش اصلیِ انگیزه یا سرنخ (Cue)، روتین (Routine) و پاداش (Reward) تشکیل شده است. 👇
مقصود از انگیزه یا سرنخ نوعی هشدار یا نوعی محرک یادآورنده برای مغز🧠 است که به او بفهماند کدام عادت باید اجرا شود. سرنخ همان چیزی است که ما را وسوسه به انجام و تکرار یک عادت می کند.
روتین همان پروسه انجام خود عادت است و پاداش🎉 همان حس خوب و به واقع جایزه ای است که مغز به ازای انجام آن عادت دریافت می کند. به عبارتی مغز مطمئن می شود که ماموریت به انجام رسیده و عادت تکمیل شده است.

نکته قابل توجهی که وجود دارد این است که عادات هیچگاه به طور کامل نابود یا محو نمی شوند بلکه تنها امکان تغییر دارند.

📍برای مثال فردی که سیگار 🚬می کشد نمی تواند چرخه عادتی که مربوط به سیگار کشیدن است را به کلی نابود کند.
برای تغییر این چرخه وی ابتدائا باید سرنخ ها و پاداش ها را ثابت نگه دارد و روتین عادت را تغییر دهد. در این مثال سرنخ او کلافکی، بی حوصلگی، عصبانیت یا کمبود انرژی است. ( چنین حس هایی مقدمه سیگار کشیدنش را فراهم می کنند). پاداشی که از سیگار کشیدن در چنین موقعی بدست می آید، احساس آرامش ،انرژی و رفع خستگی و اضطراب است. حال وی باید برای تغییر و جایگزینی سیگار کشیدن، عادتی را جایگزین آن کند که با سرنخ های مشابه فعال شود و پاداشی مشابه به او بدهد. برای مثال ورزش کردن را جایگزین کند. [ در هنگام اضطراب یا کلافگی یا عصبانیت سراغ ورزش برود و پس از ورزش آن حس خوب را بدست بیاورد] .

📌بدون شک  تغییر عاداتی همچون سیگار کشیدن به این راحتی ها نیست و مراحل بیشتری دارد اما بدین صورت میتوان اولین قدم در جهت ترک آن را برداشت.


📚 برگرفته از کتاب قدرت عادت نوشته چارلز دوهیگ


در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

#معرفی_کتاب
📚مبانی روان کاوی فروید_لکان

📝بسیاری از مطالب این کتاب بر اساس سمینار یک ساله ای است که در آن دکتر لکان به مخاطبان بزرگتر و کمتر تخصصی تر از همیشه، که با کار او آشنایی زیادی نداشتند سخنرانی کرد. برای شنوندگانش در آن زمان، و برای خوانندگانش اکنون، او می‌خواست انسجام خاصی را در مفاهیم عمده‌ای که روانکاوی بر آن‌ها استوار است،  (ناخودآگاه، تکرار، انتقال، و رانش) وارد کند. در طول راه، او برای قرابت ساختاری بین روانکاوی و زبان و همچنین در مورد رابطه روانکاوی با دین بحث می کند و موضع خاص خود را در مورد موضوعاتی از جنسیت و مرگ گرفته تا از خودبیگانگی و سرکوب آشکار می کند.

بخش دیگری از کتاب به روانکاوی فروید می پردازد و نحوه ی شکل گیری رانش ها را از نوزادی در انسان توضیح می دهد.

📍در مقدمه ی کتاب آمده است:
"نوزاد به قول فروید درحالتی از عسرت و درماندگی به سر می برد و به تنهایی قادر به ارضای نیازهای خود نبوده و متّکی به توجّه و مراقبت ازسوی مادرست. عالم کودک عالمی است همواره دستخوش بی سامانی، عالمی که درآن سردی، گرسنگی، درد جسمانی و هرنیاز دیگری حالتی غیرمشخص و نامتمایز دارد. مادر به این بی سامانی ها شکل می دهد و نیازهای کودک را ازهم متمایز می سازد. تمایز و سامان بخشی مادر درپاسخ مناسبی است که به نیازهای کودک میدهد. اگر مادر قادر به درک صحیح این نیازها نباشد کودک همچنان در بی سامانی باقی خواهد ماند.
نکته اصلی این است که برای مادر نیاز نوزاد چیزی جز درخواست محبت نیست. به عبارت دیگر میل و تمنّای شخصی مادر نسبت به فرزند در‌ ذهن او حالتی واژگونه پیدا می کند: برای مادر، این طفل است که با اظهار نیازهای خود میل و تمنّای خویش را به او آشکار می سازد. مادر دراینجا مانند دستگاهی است فرستنده که پیام خود را از طریق کودک بطور معکوس دریافت می کند ".


در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

کالبدشکافی مفهوم "سایه شخصیت"

📌پارت دوم

📍سایه و نقاب

از منظر یونگ هرکدام از ما شخصیت هایی کاذب و دروغینی تحت عنوان نقاب یا پرسونا ارائه می‌دهیم که برخلاف سایه همان چیزی است که می‌خواهیم با آن شناخته شویم. [نه خود حقیقی مان]  مثلا در جمع های رسمی مودبانه تر از همیشه صحبت می‌کنیم یا در مراسم عزاداری یک فرد غریبه با چهره ای محزون حاضر می‌شویم.

❓سوالی که پیش می آید این است که چرا به زندگی با نقاب ها ادامه ندهیم و همچنان رضایت محیط را کسب نکنیم؟

واقعیت این است که حتی اگر میل به خودشناسی بالایی در شما وجود نداشته باشد و  تمایلی به صداقت با خود و شناخت تاریکی ها نداشته باشید بازهم مجبورید که به سراغ سایه های خود بروید وگرنه او به سراغ شما می آید.

⁉️چطور؟

هر دستی از نگه داشتن مداوم نقاب بر بروی چهره اش خسته می‌شود. حقیقتی که پشت نقاب های ما پنهان شده بالاخره روزی خود را نشان خواهد داد. ممکن است در یک جلسه مهم حرف بیجا و زننده ای بزنید. در یک رابطه دوست داشتنی به شکلی انزجارکننده طرف مقابل را از خود برانید، با شنیدن انتقاد یک دوست حسابی از کوره دربروید، به معشوقه خود خیانت کنید، با دیدن یک سوپراستار  احساس پوچی عمیقی پیدا کنید و هزاران موقعیت دیگر که احتمالا بی ربط به ماهیت سایه های شما نیست.

شناسایی نیمه تاریک وجود

پیدا کردن سایه و شناسایی دقیق آن معمولا به تنهایی و صرفا با مطالعه مقالات و کتاب های مربوطه امکان پذیر نیست و توصیه ما این است که از یک روانکاو کمک بگیرید اما با این حال نشانه هایی وجود دارد که میتوانند راهگشا باشند و تا حدودی ما را از ابهام بالایی که در ابتدای این مسیر داریم نجات دهد. برای شروع  میتوانید سوالات زیر را از خودتان بپرسید و برای جواب دادن به آنها عجله نکنید. درنهایت به جوابهای حود نگاه کنید و سعی کنید ارتباط بین آنها و نقاب هایتان را پیدا کنید.

1⃣از کدام ویژگی‌های خودم، بدم می‌آید؟

2⃣فهمیدن چه چیزی در مورد خودم، بیش از هر چیز برایم ترسناک است؟

3⃣کدام بخش‌های وجود خود را نفی می‌کنم؟

4⃣پذیرش کدام ویژگی‌هایم، برایم مشکل است؟

5⃣از چه چیزی بیش از هر چیزی می‌ترسم؟

6⃣بزرگ‌ترین دروغی که تاکنون به خودم گفته ام چیست؟

7⃣بزرگ‌ترین دروغی که تاکنون به دیگران گفته‌ام چیست؟

 
اگر به سوالات بالا صادقانه پاسخ داده باشید احتمالا بیشتر متوجه حضور قسمت های تاریک در شخصیتتان شده اید.


در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

#سخن_طلایی_روز


👤فردریش نیچه



در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |

یکی از نکات متمایزکننده فرد بااعتماد به نفس و افراد کمال گرا در همین مسیرگرا یا نتیجه گرا بودن آنهاست. فرد کمال گرا به طور وسواس گونه ای تنها در پی رسیدن به نتیجه است و همین وسواس کیفیت کار او را پایین می آورد حال آنکه فرد با اعتماد به نفس در قید و بند نتیجه نیست، از مسیر لذت می برد، کوچکترین پیشرفتی را موفقیت قلمداد می کند و نسبت به رسیدن یا نرسیدن به نتیجه وسواسی ندارد!



در کانال انجمن علمی روانشناسی با ما همراه باشید 🌱
| @Psychology_Foundation |