بالغ بر ۱۰۰ شهید در ۲۴ ساعت اخیر در غزه

این تنها یک تیتر خبری نیست.
هر کدام از آن ۱۰۰ نفر، زندگی‌ و برنامه و رویایی منحصر به خود داشته‌اند؛ این اعداد را ساده نبینید...
خون هر کدامشان، وزن و هیبتی دارد که باید خشمی را روشن کند!
این خون‌ها که ریخته می‌شوند، باید روحی بیدار شود، آتشی در دل یک مسلمان به راه بیفتد، فرزندی با آرمان آن شهید بزرگ شود، تا پیروزی نزدیک گردد... صرف خواندن خبر، چیزی را عوض نخواهد کرد!

اگر سرنوشت من این است که کشته شوم؛ تو زنده بمان تا قصه‌ام را حکایت کنی، تا رویایم را تحقق بخشی...

@Raaasekh | راسخ

بزرگترین جنایت‌ها در حال وقوعند؛ در سرزمینی کوچک، به نام غزه!
داستان اصحاب اخدود دوباره دارد تکرار می‌شود. اما این‌بار با حضور تماشاچیانی از جنس مومنان! تماشاگرانی که سوختن و از بین رفتن همنوعانشان را به نظاره نشسته‌اند.
امت دو میلیاردی، به گونه‌ای ساکت است که گویی هیچ روحی در آن زنده نیست!
غزه دارد جان می‌دهد، و این‌بار ما شده‌ایم شاهدان این مرگ و قتل و کشتار...

﴿وَٱلسَّمَاۤءِ ذَاتِ ٱلۡبُرُوجِ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡمَوۡعُودِ وَشَاهِدࣲ وَمَشۡهُودࣲ قُتِلَ أَصۡحَـٰبُ ٱلۡأُخۡدُودِ ٱلنَّارِ ذَاتِ ٱلۡوَقُودِ إِذۡ هُمۡ عَلَیۡهَا قُعُودࣱ وَهُمۡ عَلَىٰ مَا یَفۡعَلُونَ بِٱلۡمُؤۡمِنِینَ شُهُودࣱ وَمَا نَقَمُوا۟ مِنۡهُمۡ إِلَّاۤ أَن یُؤۡمِنُوا۟ بِٱللَّهِ ٱلۡعَزِیزِ ٱلۡحَمِیدِ ٱلَّذِی لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَـٰوَ ٰ⁠تِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَیۡءࣲ شَهِیدٌ﴾
«سوگند به آسمان که دارای بُرج‌هاست و سوگند به روز موعود و سوگند به هرکس که گواهی دهد و به هرکس که مورد گواهی قرار گیرد. مرگ بر آدم‌سوزان خندق‌ها! همان آتشِ افروخته از هیزم‌های بسیار که مؤمنان را در آن می‌سوزاندند؛و آنچه را با مؤمنان انجام می‌دادند، تماشا می‌کردند؛ و آن مومنان هیچ تقصیری نداشتند جز اینکه به الله پیروزمندِ ستوده ایمان آورده بودند. همان ذاتی که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ اوست؛ و الله بر همه چیز گواه است».

@Raaasekh | راسخ

این حال و روز اهل ماست در غزه...

@Raaasekh | راسخ

﴿أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُوا۟ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا یَأۡتِكُم مَّثَلُ ٱلَّذِینَ خَلَوۡا۟ مِن قَبۡلِكُمۖ مَّسَّتۡهُمُ ٱلۡبَأۡسَاۤءُ وَٱلضَّرَّاۤءُ وَزُلۡزِلُوا۟ حَتَّىٰ یَقُولَ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ مَعَهُۥ مَتَىٰ نَصۡرُ ٱللَّهِۗ أَلَاۤ إِنَّ نَصۡرَ ٱللَّهِ قَرِیبࣱ﴾
(سوره بقره / آیه ٢١٤)
«آیا پنداشته‌اید که وارد بهشت می‌شوید و حال آنکه هنوز مانند آنچه بر پیشینیان شما گذشت، بر سرِ شما نیامده است؟ دشواری و زیان بسیاری به آنان رسید و چنان سختی کشیدند که به لرزه افتادند، تا جاییکه پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند گفتند: یاریِ الله چه زمانی فرا خواهد رسید؟ آگاه باشید! بی‌تردید، یاریِ الله نزدیک است».

خداوندا مردم‌ غزه، پناهی جز تو ندارند.
خداوندا از همه ناامیدیم جز رحمت واسعت.
خداوندا گشایشی حاصل کن یا رب...

@Raaasekh | راسخ

تظاهرات ضد ترامپ-ماسک در نیویورک

@Raaasekh | راسخ

آغاز تظاهرات گسترده‌ی آمریکایی‌ها علیه ترامپ

در پی فراخوان سازمان‌ها و مراکز مردمی، تظاهرات گسترده علیه رئیس‌جمهور آمریکا در واشنگتن آغاز شد. امروز بیش از ۱۲۰۰ تجمع علیه اقدامات و سیاست‌های ترامپ در ۵۰ ایالت آمریکا برنامه‌ریزی شده است

@Raaasekh | راسخ

این روزها برای کسانی که کوچکترین ولائی نسبت به امت خود دارند، چقدر سخت و سنگین است!
رنج‌ها و سختی‌ها بسیار شدید است. هر کس به آنچه که از عهده‌اش بر می‌آید می‌نگرد، کار خود را کوچک می‌یابد و هر که به آنچه از دستش ساخته نیست بیندیشد، ناامید و درمانده می‌شود!
برای خروج از این ناامیدی (پس از انجام آنچه امروز از دستمان ساخته‌است) جز کار واقعی و مجدانه در همین صفوف آخر، جبران کمبودهای امت در مشکلات پیش‌رو و سپس ایمان به وعده‌ی خدا، راهی دیگر وجود ندارد.
هر که را خداوند توفیق دهد، در این مسیر پر از شوق عمل می‌شود و ناامیدی در دلش راه نمی‌یابد ان‌شاءالله.

• غیث الوحی

@Raaasekh | راسخ

ما یک مجرم را انتخاب کردیم، چون نمی‌خواستیم یک زن سیاه‌پوست را به عنوان رئیس‌جمهور ببینیم...

ادی گلاد، استاد دانشگاه پرینستون و تحلیل‌گر سیاسی در شبکه ام‌اس‌ان‌بی‌سی، در واکنشی آتشین نسبت به تحولات سیاسی اخیر آمریکا گفت: ما کسی را انتخاب کردیم که به‌جای خدمت به مردم، به دنبال وفاداری کورکورانه، انتقام‌جویی و سوءاستفاده شخصی از قدرت است.

@Raaasekh | راسخ

عکس بالا: شش برادر با پدرشان.
همه‌ی آنها به جز پدر، امروز در ماشینشان هدف قرار گرفتند و همگی شهید شدند.
و در عکس پایین همان پدر که پس از جمع‌آوری اجساد پاره شده‌ی شش پسرش، بر آن‌ها نماز جنازه می‌خواند...

پست ترین انسان کسی‌ست که در این ظلم و کشتار مستمر، به خاطر لذت‌های زودگذر دنیوی و اطاعت از افرادی که در قیامت هیچ سودی به او نمی‌رساند، ظالمان را کمک کند.

خدایا ما از همه‌ی کسانی که در این ظلم شرکت کردند، توطئه کردند، کمک کردند و از ظالمان حمایت کردند، بیزاری می‌جوییم و از تو می‌خواهیم که ما را در رسیدن به پیروزی بزرگی که گناه خیانت را از ما دور کند، توفیق دهی‌.

• دکتر ایاد قنیبی

@Raaasekh | راسخ

پایان کار رستوران KFC در ترکیه

تمام ۵۳۷ شعبه KFC در ترکیه پس از اعلام ورشکستگی که تحت تاثیر جنبش بایکوت برای دفاع از مردم فلسطین اتفاق افتاده بود، تعطیل شدند.

@Raaasekh | راسخ

برای امت یار باش نه بار ...

آیا انسانیت بدون دین کافی است؟
(قسمت اول)

در دنیای امروز، عباراتی مانند «دین من انسانیت است!» یا «برای خوب بودن نیازی به دین نیست!» را به‌وفور شنیده‌ایم.
ظاهر این جمله فریبنده است و این‌گونه القا می‌کند که برای خوب بودن، فقط باید "انسان" بود؛ نه نیازی به دین هست و نه عبادت. در حالیکه این ادعا با تأمل عقلی و دینی، دچار ایراداتی بنیادین است.

1. انسان بدون دین؛ اخلاقی نسبی و سلیقه‌ای دارد.
به عبارتی در غیاب دین، اخلاق انسانی به‌طور نسبی و بر اساس تمایلات و سلایق افراد، قراردادهای اجتماعی یا تحولات فرهنگی تعریف می‌شود و از یک مبنای مطلق و فراگیر برخوردار نیست.

برخی فیلسوفانِ اخلاق سکولار نظیر دیوید هیوم و فریدریش نیچه، اخلاق را برآمده از احساسات، خواست‌های فردی یا قراردادهای اجتماعی می‌دانند. در این دیدگاه، آنچه "خوب" تلقی می‌شود، ممکن است صرفاً نتیجه‌ی توافقی جمعی یا فرهنگی باشد، نه برخوردار از ارزش ذاتی. چنین دیدگاهی مستعد بروز اشکالاتی همچون نسبی‌گرایی اخلاقی، تعدد نظام‌های متعارض ارزشی، و تنزّل اخلاق به سطح سلیقه‌هاست.
اما در چارچوب دینی، اصول اخلاقی از منبعی قدسی و ثابت سرچشمه می‌گیرند که از تأثیر شرایط زمانی و مکانی مصون است. چنین اخلاقی نه‌تنها جنبه‌ی الزام‌آور دارد، بلکه نوعی مشروعیت جهان‌شمول نیز می‌یابد؛ چرا که مبتنی بر اراده و حکمت الهی است.
اما در نظام‌های اخلاقی سکولار، معیارهای خوب و بد تابع برداشت‌های ذهنی یا منافع جمعی‌اند، و همین امر موجب تشتت در نظام‌های ارزشی و کاهش قابلیت تعمیم و الزام اخلاق می‌شود.

بنابراين اگر دین را کنار بگذاریم، تعریف خوبی و بدی، درست و نادرست، به دست انسان‌ها و فرهنگ‌ها می‌افتد. اما:

آیا انسان‌ها معیار واحدی برای اخلاق دارند؟
آیا همه‌ی فرهنگ‌ها از نظر اخلاقی برابرند؟
آیا عقل بشر، در همه زمان‌ها، بهترین راه را یافته است؟

پاسخ به همه‌ی این پرسش‌ها منفی است. مثلاً در برخی جوامع، برده‌داری مشروع است و در برخی دیگر اعدام ممنوع. یک جامعه روابط آزاد را مصداق آزادی و دیگری آن را فساد اخلاقی می‌داند.
پس اخلاق بدون دین، به‌جای اینکه قطب‌نمایی مطمئن باشد، به قطب‌نمایی خراب می‌ماند که هر لحظه جهتش عوض می‌شود.

@Raaasekh | راسخ

آیا انسانیت بدون دین کافی است؟
(قسمت دوم)

• نگاهی به دین انسانيت در آیینه‌ی تاریخ

بسیاری تصور می‌کنند که حذف دین از جامعه، آن را انسانی‌تر و پیشرفته‌تر می‌کند. اما تجربه‌ی تاریخی چه می‌گوید؟
فجایع دو جنگ جهانی، توسط انسان‌هایی صورت گرفت که داعیه‌ی عقلانیت، علم و انسان‌گرایی داشتند، نه دینداری.
در نظام‌های کمونیستی که دین حذف شده بود، میلیون‌ها انسان قربانی اصولی شدند كه دين را در مناسبات اخلاقی و اجتماعی كنار گذاشته بودند.
تمدن امروز غرب، با وجود ادعای حقوق بشر، در عمل گرفتار شکاف طبقاتی، خشونت، افسردگی و بحران خانواده است.

• دین، حافظ و کمال‌بخش انسانیت

دین، اخلاق را «قانون‌مند، پایدار و متعهد به معنا» می‌سازد. در دین اخلاق نه بر اساس نفع، بلکه بر اساس حقیقت تنظیم می‌شود.
نیکی به دیگران، عبادت محسوب می‌شود و پاداش اخروی دارد.
انسان مسئول اعمال خویش است، حتی اگر کسی نبیند یا قاضی‌ای در کار نباشد.
پیامبر اسلام (ص) فرمود:
﴿إِنَّما بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الأخْلاق﴾
«من برای کامل کردن کرامات اخلاقی مبعوث شده‌ام».
این یعنی دین، انسانیت و خوب بودن را نه‌تنها رد نمی‌کند، بلکه تعالی می‌بخشد.

• انسان فقط اخلاق نیست؛ معنا می‌خواهد

انسان، صرفاً یک ماشین اخلاقی نیست که از او انتظار برود فقط خوبی کند. او به دنبال معنا، هدف، آرامش، عدالت نهایی و ارتباط با خالق است.
دین، به انسان امید می‌دهد حتی در ظلم و رنج.
دین، آخرت را پیش چشم می‌آورد، جایی برای تحقق عدالت مطلق.
دین، به اعمال ما معنا می‌دهد، حتی یک لبخند هم عبادت است.
لذا ادعای "انسانیت بدون دین کافی است" ادعایی اشتباه و سطحی می‌باشد که هیچ شاهد فرهنگی و تاریخی برای آن یافت نمی‌شود.

@Raaasekh | راسخ

بالی برای پرواز، یا زنجیری برای اسارت؟

در دنیای پرآشوب امروز، جایی‌که ارزش‌ها در گرداب تردید و وسوسه فرو می‌افتند، جوانان همچون فانوس‌هایی برافروخته، روشنی‌بخش شب‌های تاریکند. اما این روشنایی، زمانی ماندگار و راه‌گشا خواهد بود که از سرچشمه‌ای زلال و آسمانی سیراب شود: شریعت اسلام.
شریعت، نه زنجیری بر پای جوان، که بالی‌ست برای پرواز به سوی کمال...
التزام به این شریعت، به‌معنای بستن درهای لذت نیست، بلکه یافتن لذتی عمیق‌تر در ایمان، اخلاق، بندگی و معناست!
جوانی که در فضای ایمان رشد می‌کند، در برابر طوفان‌ها نمی‌لرزد، چراکه ریشه‌اش در خاکی مقدس محکم شده است.
نسلی که به شریعت پایبند باشد، نه‌تنها خود را از سقوط حفظ می‌کند، بلکه جامعه‌ای آباد، پاک و پیشرو می‌سازد.
بدانید که شما امید فردای این امت هستید، ستون‌های آینده‌اید، و پرچمداران اسلام در قرن‌ها و نسل‌های بعد. خداوند متعال نعمتی به شما داده که اگر قدردان آن باشید، دنیا و آخرت را به دست خواهید آورد؛ و آن نعمت جوانی‌ست.
بدانید هر گناهی که ترک می‌کنید، نوری در قلبتان روشن می‌کند؛ و هر طاعتی که انجام می‌دهید، پله‌ای به سوی بهشت بالا می‌روید.
پس برخیزید و دین خدا را یاری دهید، که خداوند شما را یاری خواهد کرد. آینده از آن کسانی‌ست که با دل‌های پاک، قدم در راه حق بگذارند و ثابت‌قدم بمانند.

@Raaasekh | راسخ

وقارِ علم، فروتنیِ قدرت

در روزگاری که امپراتوری اسلام، آفتاب سلطه‌اش از خاور تا باختر می‌تابید و «ولید بن عبدالملک» بر بلندای قدرتمندترین نظام حکومتی جهان ایستاده بود؛ پادشاهان جهان، با دست تهی و دلی لرزان، در برابرش زانو می‌زدند و جزیه می‌پرداختند. با این حال، در موسم حج، وقتی خلیفه‌ این مقتدر در مسجد قدم نهاد، چشمانش به سیمای آرام و باوقارِ «شیخ سعید بن مسیب» افتاد.
با تواضع، سلام کرد.
و شیخ، همان‌گونه که با هر مؤمنی سخن می‌گفت، پاسخ داد:
«و علیک السلام، ای امیرالمؤمنین».

ولید با شوقی کودکانه، رو به همراهان کرد و گفت: «دیدید؟ دیدید که ابن مسیب جواب سلامم را داد؟»
او، که حاکم زمین بود، دلش را به سلامِ یک عالم روشن کرده بود؛ چرا که در نگاه مردان بزرگ، هیبتِ علم، بسی برتر از هیمنه‌ی سلطنت است.

@Raaasekh | راسخ

صرفا جهت اطلاع شما مخاطبان گرانقدر:
تبلیغاتی که در پایین صفحه‌ی خود در کانال مشاهده می‌فرمایید، مربوط به خود تلگرام بوده و ربطی به کانال راسخ ندارد.

میان گناه و آمرزش، یک "یا الله" فاصله است!

گاهی آن‌قدر در تاریکی گناه فرو می‌رویم که گمان می‌کنیم راهی به روشنایی نمانده.
آن‌قدر دور می‌شویم که صدای قلب‌مان را هم نمی‌شنویم. انگار با بار گناهانمان تنها مانده‌ایم، مایوس و درمانده، در سرزمینی دور دست، بی هیچ یار و یاروی...

اما حقیقت این نیست!
حتی اگر هزار بار زمین خورده باشی، حتی اگر همه‌ی پل‌های پشت سر بنظرت ویران شده می‌آیند، هنوز یک راه باز مانده... راهی که نه قفل دارد، نه شرط و نه حتی منت!
کافی است از عمق دل بگویی:
"یا الله..."
و ناگهان می‌بینی چگونه آسمان به رویت گشوده می‌شود، چگونه خداوندی که تو را بهتر از خودت می‌شناسد، تو را در آغوش رحمتش می‌گیرد، گویی همه‌چیز از نو رنگ می‌گیرد و تو سرزمین امنت را باز می‌یابی‌.

پیامبر اکرمﷺ فرمودند:
﴿التّائِبُ مِنَ الذنبِ كَمَن لٰا ذَنبَ له﴾
«توبه‌کننده از گناه، مانند کسی است که هرگز گناه نکرده است».

چه کرامتی بالاتر از این؟
که تو با یک آه، با یک قطره اشک، با یک ندای "یا رب"، پاک شوی از همه‌ی آنچه که اتفاق افتاده...
اینجاست که می‌فهمی، میان گناه و بخشش، فقط یک فاصله است؛
فاصله‌ای به اندازه‌ی گفتن "یا الله"...

@Raaasekh | راسخ

حال و روز اهلمان در غزه این است.
بیش از یک‌سال‌و‌نیم‌ است که هر روز و هر شب، آتش می‌بارد بر سر خواهران و برادرانمان در این سرزمین مبارک!
خداوندا دستمان کوتاه است و قلبمان غمگین از این همه ناتوانی...
خداوندا بار دیگر بندگان صالحت را نصرت ده و عزت را به اسلام و مسلمین برگردان

@Raaasekh | راسخ

در همان ایامی که پیامبر خداﷺ پس از هجرت به مدینه، دست صلح به سوی مخالفان دینی خود دراز می‌کرد و پایه‌های همزیستی و آرامش را در جامعه‌ی نوپای اسلامی بنا می‌نهاد، آیات قرآن همزمان فرو می‌آمد تا باطلِ آنان را رسوا کند، سخنان بی‌پایه‌شان را در هم بشکند، پرده از تاریخ پرآسیب‌شان بردارد، و حقانیت دین اسلام را با شکوه و روشنی، و برتری آن بر دیگر آئین‌ها به روشنی آشکار سازد.

چنین وضعی پیش از آن، در دوران استضعاف مکه نیز جاری بود؛ همان زمان که خداوند به پیامبر خویش فرمان می‌داد که:
﴿فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ﴾
«از آنان درگذر و با آنان سخن از صلح بگو»

ولی همزمان، آیاتی پیاپی نازل می‌شد تا طعنشان گوید، پرده از گمراهی‌شان بردارد، و حق را با شکوهی فکری، ایمانی و روشی، بر فراز هر باطلی بنشاند.

پیام دین، در همه حال استوار و روشن است؛ آشکار ساختنش واجب، و جایگاهش باید در جان مؤمنان، بلند و خالص باقی بماند. حق را نباید با باطل درآمیخت، و در اصول آن مداهنه روا نیست. این استواری، زیربنای هر عزت و پیروزی در آینده است.

اما حرکت و کنش‌های دینی، به اقتضای زمان و شرایط، رنگ می‌گیرد؛گاه فرمان به فروبستن دست و برپا داشتن نماز است:
﴿كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ﴾.
گاه امر به جهاد:
﴿فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ﴾.
گاه صلحی چون «صلح حدیبیه»
و گاه برائتی بی‌پرده از دشمنان پیمان‌شکن: ﴿بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ﴾.

هر کس این دوگانه‌ی بنیادین، یعنی ثبات پیام و پویایی حرکت را درنیابد، دچار آشفتگی و مغالطه خواهد شد.
دین، امانت خداست، میثاق او با بندگان، و عهدی جاودان. چنان‌که می‌فرماید:
﴿شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ﴾
«خداوند آئینی را برای شما (مؤمنان) بیان داشته و روشن نموده است که آن را به نوح توصیه کرده است و ما آن را به تو وحی و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش نموده‌ایم (به همه‌ی آنان سفارش کرده‌ایم که اصول) دین را پابرجا دارید».

• شیخ احمد سید

@Raaasekh | راسخ

هر آن‌کس که از مدرسه‌ی غزه رفوزه شود، نه‌فقط از معارف سیاست، که از دفتر دیانت و صحیفه‌ی انسانیت نیز قلم‌خورده است.

غزه، نام یک جغرافیا نیست؛ صراط مستقیم وجدان‌هاست، میزانِ صدق مدعیان، محکِ حقیقت‌باوری.

در این کارزار، موضع‌گیری‌ها منشورِ باطن‌اند؛ و هر دلی که در برابر فریاد مظلومان لب فروبندد، از شرافت ساقط، و از قافله‌ی آزادگان منفصل است.

اینجا، کارزار غزه است؛ و مردود این میدان، هرچند هزاران سطر از دین به حافظه بسپارد، جز پوسته‌ای تهی و شعاری بی‌سَمْت در چنته ندارد.

@Raaasekh | راسخ