Telegram Web Link
کسی که در سختی‌ها از یاری خدا ناامید شود، هر پنجره‌ی روشن، هر نسیم گشایش‌بخش و هر امیدی به فرج را از دست می‌دهد. تنگنا بر او چیره می‌شود و اندوه بر سینه‌اش سنگینی می‌کند؛ و این نیز، شدت مصیبت و بلا را بیشتر می‌کند.
آگاه باشید! تنها راه تحمل بلا، امید به یاری خداوند است و تنها راه گشایش، روی آوردن به سوی اوست. و هیچ راهی برای پیروزی بر سختی‌ها و کوشش برای رهایی نیست، مگر با استعانت از خداوند.
هر حرکتی که بدون امید باشد، بی‌ثمر است و نتیجه‌ای ندارد جز آنکه اندوه را افزون و دوچندان کند و انسان را در دفع آن -بدون یاری خدا- ناتوان سازد.
پس باید کسی که دچار مشکلات و سختی‌ها شده‌ است، به سوی آن پنجره‌ی روشنی بشتابد، که نسیم امید الهی بر آن می‌وزد.

سید قطب، فی ظلال القرآن

@Raaasekh | راسخ
طاغوت، هیچ گونه‌ای از وجود حق را برنمی‌تابد! حتی اگر حق بخواهد در انزوا و دور از باطل زندگی کند و سرنوشت هر دو را به حکم خدا واگذارد، باز باطل این موضع را نمی‌پذیرد. بلکه پیوسته حق را زیر نظر می‌گیرد، با آن درمی‌افتد و آن را دنبال می‌کند. شعیب به قومش گفت:

﴿وَإِن كَانَ طَآئِفَةٞ مِّنكُمۡ ءَامَنُواْ بِٱلَّذِيٓ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦ وَطَآئِفَةٞ لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ فَٱصۡبِرُواْ حَتَّىٰ يَحۡكُمَ ٱللَّهُ بَيۡنَنَاۚ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ﴾ (سوره اعراف/ آیه ٨٧)
«اگر گروهى از شما به آنچه با آن فرستاده شده‌ام ایمان آوردند و گروه دیگر ایمان نیاوردند، صبر كنید تا الله میان ما داورى كند و او بهترین داور است».

اما آنها این پیشنهاد را نپذیرفتند و تحمل نداشتند که حق زنده بماند، یا گروهی تنها برای خدا عبادت کنند و از سلطهٔ طاغوت‌ها خارج شوند:

﴿قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَنُخۡرِجَنَّكَ يَٰشُعَيۡبُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَكَ مِن قَرۡيَتِنَآ أَوۡ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَاۚ﴾ (سوره اعراف/ آیه ٨٨)
«اشراف و بزرگان قومش كه تكبر مى‌ورزیدند گفتند: ای شعیب، قطعاً تو و کسانی را که همراهت ایمان آورده‌اند از شهرمان بیرون می‌کنیم؛ یا باید به آیین ما باز‌گردید».

این روایت به همهٔ داعیان می‌آموزد که نبرد با طاغوت‌ بر آنها تحمیل شده و گریزی از آن نیست و فرار از آن فایده‌ای ندارد. چرا که طاغوتیان آنها را رها نخواهند کرد، مگر اینکه آنان دین را به کلی رها کنند و پس از نجات یافتن به دست خدا، دوباره به آیین طاغوت‌ بازگردند.

• سید قطب | فی ظلال القرآن

@Raaasekh | راسخ
مَتیٰ نصرُ اللهِ؟

کسی که به‌خاطر فراوانی مصیبت‌هایی که بر امت وارد آمده و تأخیر پیروزی، یأس به دلش راه یافته، باید به این پرسش خوب بیندیشد؛ پرسشی که در ارتباط مستقیم با این فرمایش خداوند متعال است:

«آیا گمان کردید که به بهشت درخواهید آمد، در حالی که هنوز آنچه بر پیشینیان شما گذشت، بر شما نیامده؟ آنان دچار سختی و آسیب شدند و آن‌چنان به خود لرزیدند که حتی پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند گفتند: پس چه زمان یاری خدا فرا می‌رسد؟ آگاه باشید! یاری خدا نزدیک است.» (سوره بقره، آیه ۲۱۴)

پرسش این‌جاست:
چه نوع ابتلاء و با چه شدت و چه مدتی بود که پیامبر و مؤمنان همراهش را به جایی رساند که با چنان اشتیاق و فشاری بپرسند:
«مَتیٰ نصرُ اللهِ؟»

اکنون این پرسش را بر شرایط خودت تطبیق بده، در حالی که با تأمل در پاسخ آن، به درون خود رجوع می‌کنی:
تو چه زمانی چنین جمله‌ای را خواهی گفت؟
چقدر می‌توانی صبر کنی پیش از آنکه لب به این پرسش بگشایی؟
و چگونه بلایی، با چه شدتی و در چه مدتی، تو را وامی‌دارد به گفتنش؟

آیا نه آن‌گاه که درها بسته شده‌اند، اسباب ظاهری پایان یافته‌اند، سختی طولانی شده و مصیبت‌ها عظیم گشته‌اند؟
پس اگر چنین حالتی تو را به این مرحله می‌رساند، اندیشه کن:
اگر گوینده‌ی این جمله پیامبر خدا و مؤمنان همراه او بوده‌اند، آیا این بدان معنا نیست که آن‌ها از چیزی به‌مراتب شدیدتر عبور کرده‌اند؟

و بعد به این اصل فکر کن که:
«آگاه باشید! یاری خدا نزدیک است».
تا بدانی که معیار زمان در نگاه خداوند، با سنجش‌های محدود ما بسیار متفاوت است.

کسی که این حقیقت را درک کند، هرگز به پروردگارش بدگمان نمی‌شود...
چراکه خداوند، خود، ما را از پیش آگاه کرده، و این واقعیت را برای‌مان روشن ساخته، و حتی توهمِ خلاف این را نیز از دل‌ها زدوده است، آنگاه که فرمود:
«آیا گمان بردید...؟»

و نیز ما را آگاه کرده که این، سنتی است جاری، هم‌چون آنچه بر پیشینیان رفته است:
«همچون آنچه بر پیشینیان شما گذشت...»

و این وعده، ویژه‌ی مؤمنانِ مجاهد و اهل عمل است، نه برای غافلان و اهل تفریط.

پس ای مؤمن!
شکیبا باش، پایداری نما و در سنگرت استقامت کن.
ثابت‌قدم باش، نیت خود را خالص گردان و توکلت را بر آن زنده‌ی جاوید قرار بده.
از هیچ‌کس جز او نترس، تا خداوند فرمان خود را به انجام رساند و به حق، گشایشی عطا کند؛ که او نیکوترین گشایندگان است.

@Raaasekh | راسخ
پیش از آنکه در پی گشایش باشی
به یادآور که اصحاب کهف، هیچ وقت احساس نمی‌کردند که نجاتشان با خوابی آرام صورت گیرد.


@Babakhamzeh1924
ما نه ناامید می‌شویم
نه از این راه باز می‌مانیم
این دین، دین تسلیم و شکست نیست.
شاید برای مدتی متوقف شویم؛ دردمند شویم و در تنگنا قرار گیریم
اما ما اهل هجرتیم!
هجرت از محاصره‌ی شعب‌ابی‌طالب به پیروزی بدر
هجرت از اُحد به خیبر
هجرت از پناهجویی به حبشه، تا فتح قصر کسری و روم...
ما اهل فتحیم!
سرنوشت این امت همین است به اذن الله:
﴿هُوَ ٱلَّذِیۤ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِینِ ٱلۡحَقِّ لِیُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّینِ كُلِّهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ﴾
حتی اگر مشرکان را خوش نیاید...

@Raaasekh | راسخ
وظیفه‌ی ما در عصر غفلت

برخی از افراد، واقعیتِ زمانه‌ی خود را به‌درستی درک کرده‌اند؛ آنان ماهیت مشکلات، نقشه‌ها و مکر دشمنان، ضعف دوستان، و وضعیت ناتوان و آسیب‌دیده‌ امت اسلامی را به‌خوبی شناخته‌اند و به نیاز ضروری جامعه برای اصلاح آگاه‌اند. با این حال، پس از این شناخت، از اقدام و عمل فاصله گرفته‌اند.

این کناره‌گیری نه از ضعف ایمان یا غیرت آن‌هاست، و نه از علاقه آن‌ها به دنیا، بلکه دلیل آن، ناتوانی در تشخیص راه درستِ عمل در چنین شرایط دشوار و پیچیده‌ایست.
برخی با وجود آگاهی‌شان، تصور می‌کنند که تلاش فردی در برابر این حجم از مشکلات بی‌فایده است؛ یا اینکه از آنجا که صداقت درونی بالایی دارند، نمی‌توانند در واقعیتی پر از کاستی و نارسایی فعالیت کنند و تنها در شرایطی کامل و شفاف توان ورود به میدان را در خود می‌بینند و در غیر این صورت، ترجیح می‌دهند کناره‌گیر باشند و عمر خود را در ناامیدی، نارضایتی و انتقاد از همه‌چیز سپری کنند.

اگرچه ممکن است این افراد به‌سبب غیرت و ناراحتی‌شان برای رضای خداوند مأجور باشند، اما در حقیقت از فرصتی بزرگ محروم مانده‌اند؛ فرصتی برای حمل پرچم حقیقت در دوران سردرگمی، حرکت با نور یقین، و پیش‌برد امید و خوش‌بینی نسبت به وعده‌های الهی، در زمانی که افق‌ها بسته و دل‌ها غافل‌اند.

از همین رو، یکی از بزرگ‌ترین نشانه‌های هدایت الهی در این دوران، آن است که انسان مؤمن به مسیر صحیح و مؤثرِ اصلاحی هدایت شود؛ مسیری که برای خود و دیگران روشنی‌بخش و راهنما باشد، با گذشت زمان نتیجه دهد، و نیکی‌های فراوانی در آینده بر جای بگذارد.
در چنین مسیری، توکل به خدا، یقین به وعده‌های او و پیروی از سیره پیامبر اکرمﷺ در همه حالات، حضوری پررنگ دارد.

اما رسیدن به چنین مسیر و برنامه درستی، تنها با تلاش شخصی یا تجربه و مهارت به دست نمی‌آید، بلکه هدایت ویژه‌ای است از جانب خداوند هدایت‌گر.
و این هدایت، نصیب دل‌های صادق، بردبار، خالص، و آگاه به خداوند و سنت پیامبرش می‌شود...

@Raaasekh | راسخ
ابن‌حجر رحمه‌الله در کتاب فتح‌الباری نقل کرده است که مردی از امام حسن بصری رحمه‌الله درباره‌ی این آیه‌ی قرآن سوال پرسید:

﴿رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ﴾

«پروردگارا! از همسران و فرزندانمان روشنی چشم نصیبمان فرما».

پرسید: قُرَّةُ أَعْيُن چیست؟
آیا منظور دنیا است یا آخرت؟
حسن بصری پاسخ داد: بلکه در دنیاست...
و سپس ادامه داد: به خدا قسم قُرَّةُ أَعْيُن آن است که بنده، طاعت خدا را در فرزند خود ببیند؛
و هیچ چیز برای چشم مؤمن روشنی‌بخش‌تر از این نیست که محبوبش را در حال بندگی خدا ببیند».

@Raaasekh | راسخ
Forwarded from برهان
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
ثبت‌نام آغاز شد! 🎉

🔻 مدرسۀ دینی امام شافعی – شهر اوز
با افتخار از علاقه‌مندان واجد شرایط جهت ثبت‌نام در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۵ دعوت به عمل می‌آورد.



🔹 مقاطع و رشته‌های آموزشی:

🔸 حوزۀ دینی:
دورۀ آمادگی: ویژۀ دانش‌آموزان پایۀ نهم با معدل بالای ۱۶.
دورۀ چهارساله: مناسب قبول‌شدگان پایۀ دهم با معدل بالای ۱۶.
دورۀ دوساله: ویژۀ دانشجویان، دارندگان مدرک دیپلم و متقاضیانی که در مدارس دولتی تحصیل نمی‌کنند.

🔸آموزش رسمی (دولتی):
مدرسه با فراهم‌سازی شرایط لازم، زمینۀ تحصیل در رشته‌های مختلف دولتی را نیز برای جوانان فراهم می‌کند.



🔹 امکانات ویژه:
• مدرسه شبانه‌روزی با خوابگاه‌های مجهز
• بهره‌مندی کامل طلاب از امکانات رفاهی و آموزشی
• محیطی سالم، منظم و الهام‌بخش برای رشد علمی و اخلاقی



🔹 برنامه‌ها و فعالیت‌های متنوع:
• کنفرانس‌های علمی و درسی
• دوره‌های پاسخ به شبهات خداناباوران و معرفت شناسی و مسائل فکری و غیره
• دوره‌های عقیده و تعامل با انحرافات عصر
• دوره‌های منهجیت طلب علم و تعامل با کتاب‌ها
• و دوره‌های دیگر
• مسابقات علمی
• اردوهای تفریحی و ایمانی
• کلاس‌های تخصصیِ ورزشی از قبیل: کاراته، شطرنج، ووشو و بدنسازی



📅 مهلت ثبت‌نام:
از ۱ خرداد تا ۳۱ مرداد ۱۴۰۴

📞 جهت اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام:
تماس با: 09171802232
مدیر مدرسه: ایوب انصاری

⛳️ نشانی:
• استان فارس- شهرستان اوز – شهر اوز – خیابان مدرسۀ دینی امام شافعی – روبروی ورزشگاه.
اگر دعوت‌ آسان و هموار بود و مسیرش با گل فرش شده بود، و مخالفان و دشمنان سر راهش ظاهر نمی‌شدند، برای هر انسانی آسان بود که یک دعوتگر باشد.

تنها کسانی که به دعوت حق ایمان دارند و در آن جدی و پایبندند، و دعوتشان را بر راحتی‌ها و لذت‌های دنیوی، بلکه حتی بر خود زندگی ترجیح می‌دهند، آماده‌اند تا در راه آن جان بدهند.

در این راه پرمشقت، تنها باایمان‌ترین افراد که محکم‌ترین قلب‌ها را دارند ایستادگی می‌کنند؛ آنان که به آنچه نزد خداست امید دارند و به آنچه در دست مردم است، بی‌اعتنا هستند.

در آن هنگام است که دعوت حق از ادعاهای باطل متمایز می‌شود، صف‌ها خالص می‌شوند و نیرومندان از ضعیفان جدا می‌گردند.
این افراد همان امانت‌داران حقیقی دعوت هستند، کسانی که هزینه‌ها و بارهای پیروزی را بر دوش می‌کشند، و این پیروزی را به بهایی بسیار گران به دست آورده‌اند، و این بها را صادقانه و از روی ایثار پرداخته‌اند.

• سید قطب

@Raaasekh | راسخ
بر این سنگر پاک، استوار بمان!

اگر خداوند مقدر کرده که تو الگویی دینی در میان خانواده‌ات باشی
یا دستی پاک در محیطی که حرام در آن فراوان است
یا زبانی عفیف در جامعه‌ای که ناسزا و دشنام در آن رواج یافته است
یا مشغول به دین در میان قومی که یک بازیکن فوتبال، آن‌ها را از گلوله‌ی دشمن غافل می‌کند
و اگر خداوند مقدر کرده که تو شمعی تنها، در اوج تاریکی باشی، پس استوار بمان بر آنچه هستی!
زیرا این خیری که خداوند در تو نگه داشته، به منزله‌ی آخرین تکیه‌گاه برای خستگان، یگانه شعار دین در میان گمشدگان و سهل‌انگاران، و بالابرنده و دفع‌کننده بلا از گناهکاران است!

ابومسلم می‌گوید از علی رضی‌الله‌عنه شنیدم که می‌گفت:
«اگر بازمانده‌ای از مسلمانان در میان شما نبود، هلاک می‌شدید».

و از ابن عباس در تفسیر این آیه که:
﴿وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضࣲ لَّفَسَدَتِ ٱلۡأَرۡضُ﴾
«و اگر خداوند بعضی از مردم را به وسیله بعضی دیگر دفع نمی‌کرد، زمین تباه می‌شد.»
آمده است:
خداوند به وسیله کسی که نماز می‌خواند از کسی که نماز نمی‌خواند عذاب دفع می‌کند، و به وسیله کسی که حج می‌گزارد از کسی که حج نمی‌گزارد عذاب دفع می‌کند، و به وسیله کسی که زکات می‌دهد از کسی که زکات نمی‌دهد و ...».

یعنی عذاب این را به وسیله آن به تاخیر می‌اندازد، شاید رحمت خدا او را دریابد و بعد از مدتی توبه کند.

@Raaasekh | راسخ
آیا اتفاقات اخیر امت، در تو تغییری ایجاد کرده است؟
یا حداقل قصد داری تغییر کنی؟!

حال امت اسلامی نگران‌کننده است!
پس اگر به گناهی گرفتار شده‌ای، به‌خاطر خدا از آن دست بکش.
اگر نماز نمی‌خوانی، وقتش رسیده که عمل به این فریضه را آغاز کنی...
اگر از قرآن دور شده‌ای، بازگرد و به تلاوت مداوم آن پایبند باش.
امت به صلاح افرادش پیروز می‌شود و به سبب گناهانشان شکست می‌خورد؛ بر همه ماست که امت خود را با اصلاح حال خود یاری دهیم!

@Raaasekh | راسخ
شر و باطل اوج می‌گیرند و قوی می‌شوند؛ تا جایی که برخی مردم گمان کنند که دیگر حقی باقی نمانده است، در این هنگام خداوند شرایط را به نفع حق و اهل آن تغییر می‌دهد.

دعا هرگز بی‌ثمر نمی‌ماند، اما خداوند برای زمان اجابت آن حکمتی دارد، پس باید به او حسن ظن داشت. پیامبر اکرمﷺ در مکه به محاصره افتاد، اما گرفتاری‌اش تا سه سال برطرف نشد، در حالی که او بهترین خلق خدا بود!
خداوند برای بنده‌اش، در اجابت دعا، بهترین زمان را انتخاب می‌کند، نه سریع‌ترین آن را.

• شیخ عبدالعزیز الطریفی
﴿ويَمْنَعُونَ الماعُونَ﴾

خداوند در این آیه، پس از ذکر غفلت از نماز، از خودداری در بخشش و انفاق به دیگران سخن گفته است. او انفاق نکردن (و نپرداختن زکات و صدقات) را به عنوان ویژگی کسانی معرفی کرده است که از نمازشان غافل‌اند و نسبت به آن سهل‌انگاری می‌کنند. زیرا نماز کامل، نشانه‌ای از ایمان قوی به آخرت است، و کسی که ایمانش به آخرت قوی باشد، دستش برای صدقه دادن باز می‌شود؛ تا خانه آخرتش را آباد کند و برای آنچه در آخرت در انتظارش است، توشه‌ای فراهم کند. اما کسی که نمازش ضعیف باشد، ایمانش هم ضعیف است و به همان اندازه، دستش از صدقه دادن بسته می‌شود. زیرا انسان در دنیا، خانه‌هایش را به اندازه امیدش به ماندن در آنجا آباد می‌کند. پس کسی که در شهری مسافر است، خانه‌ای در آنجا نمی‌سازد، اما هر چه یقینش به ماندن در جایی بیشتر باشد، به همان اندازه، آبادانی‌اش برای آنجا بیشتر است.

• عبدالعزیز الطریفی

@Raaasekh | راسخ
فرعون با آن‌که یقین داشت موسی پیامبری از سوی پروردگار است و معجزاتی آشکار دارد، اما غرور و تکبر و میل به سلطه و انتقام، او را کور و کر کرده بود. خداوند در قرآن می‌فرماید:

﴿فَأَتبَعَهُم فِرعَونُ بِجُنودِهِ فَغَشِيَهُم مِنَ اليَمِّ ما غَشِيَهُم﴾ (سوره طه/ آیه ۷۸)
«آنگاه فرعون با سپاهیانش آنان را دنبال کرد و آب دریا آنان را فروپوشاند؛ چنان پوشاندنی (که حقیقتش را کسی جز الله نمی‌داند)».

فرعون وارد دریا شد، با این‌که انشقاق دریا معجزه‌ای واضح بود و عقل حکم می‌کرد توقف کند. اما این، همان مکر الهی بود؛ و خداوند کافران را گام به گام به سوی هلاکت می‌کشاند، در حالی که خودشان نمی‌فهمند...

﴿قَد مَكَرَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم فَأَتَى اللَّهُ بُنيانَهُم مِنَ القَواعِدِ فَخَرَّ عَلَيهِمُ السَّقفُ مِن فَوقِهِم وَأَتاهُمُ العَذابُ مِن حَيثُ لا يَشعُرونَ﴾ (سوره نحل/ آیه۲۶)
«در حقیقت، کسانی که پیش از آنان بودند نیز نیرنگ کردند؛ اما فرمان الله فرا رسید که بنیادشان را از اساس برانداخت و سقف بر سرشان فرو ریخت و از جایی که گمان نمی‌کردند عذاب دامن‌گیرشان شد».

@Raaasekh | راسخ
«از اُخدود تا غزه»

•می‌دانم قلبت در فشاری جان‌کاه است، وقتی غزه را می‌بینی که در آتش می سوزد و شاهدِ مردمی هستی که با سلاح دشمن و با سکوت و خیانت حُکام کشورهای همسایه کشته می‌شوند. اما این را بدان که در این غم و اندوه، مأجور و مشمول پاداشی؛ چرا که در آیین ما، احساس نیز عبادت است.

اما لحظه‌ای درنگ کن... و سنت الهیِ «تدافع» را به‌درستی دریاب. آن‌چه امروز به چشمِ فاجعه می‌بینی، در حقیقت تولدِ دوباره‌ی امت است.

اگر مردم غزه گاهی لب به شکایت گشودند، اگر صبرشان شکست و اعتراضی کردند، به خدا قسم که معذورند!
این خون، خونِ فرزندان‌شان است که بر خاک می‌ریزد. این پاره‌های گوشت، تکه‌هایی از جان‌شان است که در آتش می‌سوزد!

•در معیارهای زمینی، پیروزی را با آمارِ کشته‌ها می‌سنجند؛ اما در ترازوی آسمان، پیروزی یعنی پایداری بر حق.

•اگر ماجرای «اصحاب الاخدود» را بنگری، شاید بگویی: همه سوختند، همه باختند، حتی روایت‌گری نماند که روایت‌شان کند. اما خداوند آنان را یاد کرد و از دل آن آتش، پیروزی آفرید.

•و امروز، همان حکایت است: حق و باطل، بی‌هیچ پرده و شبهه‌ای، رویاروی یکدیگرند. با این تفاوت که در غزه، برخلاف اصحاب الاخدود، مقاومتی مسلحانه وجود دارد که هیبت ارتشی را درهم کوبید که جهان، شکست‌ناپذیرش می‌پنداشت.

•آنان که امروز زبان به طعن مردم غزه گشوده‌اند، اگر در روزگار اصحاب اُخدود می‌زیستند، بی‌تردید کنار پادشاه می‌ایستادند و مؤمنان را به خاطر سازش‌ناپذیری‌شان ملامت می‌کردند! اینان بزدلانی‌اند که نه از مرگ دشمن، بلکه از زندگی حماسی مؤمنان می‌هراسند؛ همچون گناه‌کاری که از دیدن پاک‌دامنی، در رنج می‌افتد، زیرا آینه‌ای در برابر پستی خویش می‌بیند.

•مشکل آنان، با مجاهدان غزه نیست؛ مشکل آنان با خویشتن خویش است؛ با ضعف‌شان، با حقارتی که در چهره‌ی مجاهدان، نمی‌خواهند تماشا کنند.

@Babakhamzeh1924
احتمالاً این چهره‌ی منفور را می‌شناسید. یک انگلیسیِ شیاد، که دو سال تمام است از جنایات صهیونیست‌ها دفاع می‌کند، اما اکنون که اربابانش در اروپا به این نتیجه رسیده‌اند که به عنوان اهرم فشار به آمریکا، باید از اسراییل انتقاد کنند، او هم به جمع منتقدان پیوسته است.
این را نوشتم که خدایی‌نکرده کسی در میان ما نباشد که فریب خزعبلاتی همچون آزادی‌بیان را بخورد و فکر کند پیرس مورگان لابد تابع حق و حقیقت است!
حتما این سوال را از خود بپرسید که آیا واقعا تازه پس از دو سال، برایش روشن شد که اسراییل جنایت می‌کند؟
قطعا خیر... او هم مانند سایرین، سربازِ گوش به فرمان اربابانش است!
فریب نخورید. ما باید یاد بگیریم که چگونه به اربابانی که بعنوان شخصیت‌ها و رسانه‌های آزاد به ما معرفی شده‌اند، نگاه کنیم.
و بدانیم که همه‌ی آن‌ها تنها دنباله‌روی سیاست‌های حکومت‌های خود هستند و هیچ بویی از انسانیت و وجدان، نبرده‌اند.

@Raaasekh | راسخ
شما هم این خطر را حس می‌کنید که داریم همه‌ی ارزش‌هایمان را در نسل جدید می‌بازیم؟

شاید فکر کنید این بخاطر ویژگی‌های نسل جدید است؛ بهرحال آن‌ها نسلی هستند که خیلی از چارچوب‌ها را نمی‌پذیرد، نسلی که خط‌شکن است، نسلی که‌ بی‌محابا به سراغ تجربه‌های جدید می‌رود و ...!
این سخنان و تعاریف را بسیار شنیده‌ایم‌.
اما بیایید کمی دقیق‌تر نگاه کنیم:
این ماییم که ارزش‌هایمان را دست کم گرفته‌ایم، و چارچوب‌های درست را آموزش نداده‌ایم.
این ماییم که تحت تاثیر فضای مجازی به خودمان قول داده‌ایم به اصطلاح به "حریم شخصی" فرزندانمان احترام بگذاریم و محدودیتی برای آن‌ها قائل نشویم!
چرا؟
چون میخواهیم متمدن رفتار کنیم!

متمدن در تعاریف امروزی یعنی چه؟
یعنی بگذار هرچه رسانه‌ها به خورد فرزندت می‌دهند بدهند، هرچه آن‌ها ارزش تعریف می‌کنند در جانش بنشیند و ارزش‌های ما را بی ارزش تلقی کند...
لوح سفیدی تحویل رسانه‌‌ها داده‌ایم که هرچه می‌خواهند بر رویش بنویسند!

در حقیقت این ماییم که اجازه‌ی عبور از هر مرزی را به فرزندانمان داده‌ایم...
این ماییم که "گول خورده‌ایم"
این ماییم که فرزندانمان را دو دستی تقدیم بی‌ارزش‌ها کرده‌ایم.
نسلی که به ناگاه در میان سیل اطلاعات قرار گرفت و توان تجزیه و تحلیل درست را نداشت، ما بودیم، ما بودیم که نتوانستیم از فرزندانمان محافظت کنیم.

پس لطفا برگردید، کمی درست‌تر اصول و ارزش‌های اصیل فرهنگی و دینی را مطالعه کنید، ارزش‌های دینی‌تان را محکم‌تر بگیرید و به فرزندانتان انتقال دهید، پیش از آنکه دیر شود؛ باید خودمان و نسل بعدی را نجات دهیم... برای برگشتن و ساختن نسلی پایبند، هنوز هم دیر نیست، به اذن خدا!

@Raaasekh | راسخ
🤍اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أَكْبَرُ
لَا إلَهَ إلَّا الله
اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أَكْبَرُ
وَلِله الْحَمْدُ
🍃

عید قربان است.
عید اثبات حقیقی بندگی
عید تسلیم مخلوق در برابر خالق!
مبارک باشد.
و به برکت این روز بزرگ، از خدا می‌خواهیم پر رهرو باشد راه خلیل‌الله...

@Raaasekh | راسخ
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
فرمایش زیبای شیخ عبدالعزیز الطریفی را بخوانید:

"دعا، سلاح مؤمن است، و این سلاح در زمان اجابت نیرومندتر می‌شود. پس در چنین زمانی، باید دشمن سرسخت خود را هدف قرار دهد تا دفع شود، و محبوب‌ترین چیز نزد خود را محافظت کند. هیچ‌چیز نزد مؤمن محبوب‌تر از دین نیست و هیچ چیزی امروز بیش از فتنه‌ها او را تهدید نمی‌کند."

این می‌تواند معیاری برای سنجش ایمان باشد. به خاطر بیاور، که هنگام دعاکردن معمولاً از خداوند چه درخواستی کرده‌ای؟
محبوب‌ترین چیزی که از خداوند خواسته‌ای، دین بوده است؟ بیشترین دعایی که کرده‌ای، برای استقامت بر دین بوده است؟
بیشترین چیزی که از آن ترسیده‌ای، فتنه‌ها بوده‌اند؟
نکند خدای نکرده، بیشترین خواسته‌ات، پول، ثروت، قبولی کنکور، مدرک تحصیلی و حتی و حتی سلامتی خودت و اطرافیانت بوده باشد! همه‌ی این‌ها می‌تواند دعاهای مشروع و قابل قبولی باشد، اما هرکسی خود می‌داند که مهمترین خواسته‌اش از پروردگار چه بوده است.
آیا فرزند تحصیلکرده‌ی دین‌گریز را برمی‌تابی؟ نه! پس قبل از هر چیز، برای ایمانش دعا کن. برای دینش پافشاری کن. بیشتر از این که نگران باشی نکند کنکور قبول نشود، نگران باش نکند دچار فتنه گردد و در دینداری‌اش سست شود. درجه‌ی ایمان را، از روی اولویت‌های قلبت می‌توانی رصد کنی. بنگر که قلبت نگران چیست، به همان اندازه می‌دانی بهره‌ات از ایمان چقدر است.

{ قُلۡ إِن كَانَ ءَابَآؤُكُمۡ وَأَبۡنَآؤُكُمۡ وَإِخۡوَٰنُكُمۡ وَأَزۡوَٰجُكُمۡ وَعَشِيرَتُكُمۡ وَأَمۡوَٰلٌ ٱقۡتَرَفۡتُمُوهَا وَتِجَٰرَةٞ تَخۡشَوۡنَ كَسَادَهَا وَمَسَٰكِنُ تَرۡضَوۡنَهَآ أَحَبَّ إِلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَجِهَادٖ فِي سَبِيلِهِۦ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ ٱللَّهُ بِأَمۡرِهِۦۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ }
[سُورَةُ التَّوۡبَةِ: ٢٤]


[ای پیامبر، به مؤمنان] بگو: «اگر پدران‌ و فرزندان و برادران و همسران و خویشاوندانتان و اموالی که به دست آورده‌اید و تجارتی که از [بی‌رونقی و] کسادی‌اش می‌ترسید و خانه‌هایی که به آن دلخوش هستید، نزد شما از الله و پیامبرش و جهاد در راه او محبوب‌ترند، منتظر باشید تا الله فرمان [عذاب] خویش را نازل کند؛ و الله گروه نافرمان را هدایت نمی‌کند».

@Raaasekh | راسخ
﴿عَنْ جريرِ بنِ عبدِ اللهِ (رَضْيَ‌اللهُ‌عَنْه) قَالَ: بَايَعتُ رسولَ اللهِ ﷺ علَى إقامِ الصَّلاةِ، وإيتاءِ الزكاةِ، والنُّصحِ لكلِّ مُسلمٍ﴾
(متفقٌ عليه)
«از جریر بن عبدالله رضی‌الله‌عنه روایت شده است که گفت: با رسول خداﷺ بیعت کردم بر اقامه‌ی نماز، پرداخت زکات، و خیرخواهی برای تمام مسلمانان».

دقایقی در این پیمان و عهد، که خداوند آن را در تاریخ جاودانه‌ کرد، بیندیشید.
پیامبر خدا با آن جایگاه باعظمتش، با یکی از یاران بزرگوار خود، عهدی می‌بندند. در نگاه اول، می‌توان نماز و زکات را حدس زد، بخاطر اهمیت بسیار زیاد این دو در قرآن و سنت.
اما چیزی که توجه را بیشتر جلب می‌کند، خیرخواهی است. گویی دستش را به سوی جریر دراز می‌کند، دستش را می‌گیرد، و می‌فرماید: به من قول بده خیرخواه مردم باشی!
خیرخواهی، از خصلت‌های جامع یک انسان است. خیرخواه متواضع است. تکبر ندارد. حسادت نمی‌ورزد. سخاوتمند است. خطاهای دیگران را می‌بخشد. حاضر نیست غیبت کند. به سالمندان و کودکان و ناتوانان، توجه ویژه دارد.
شما وقتی بخواهید به کسی خیر برسانید، با دست و زبان‌تان تلاش خواهید کرد. خیرخواه که باشی، همه را مانند فرزندان خود می‌بینی. همه را مانند برادر و خواهر خود می‌بینی. از حقش دفاع می‌کنی، به او ظلم نمی‌کنی، پشت سرش غیبت نمی‌کنی. عروسی که خیرخواه باشد، سخنان مادر همسرش را به دل نمی‌گیرد، مادری که خیرخواه باشد، از بی‌تجربگی‌های عروسش می‌گذرد، مردی که خیرخواه باشد، عزت و احترام همسرش را خدشه‌دار نمی‌کند، معلمی که خیرخواه باشد، با شاگردانش به گونه‌ای رفتار می‌کند گویی که فرزندانش هستند، و موارد فراوانی که در اینجا نمی‌گنجند...
بیایید به محض خواندن این حدیث، صلواتی بر پیامبرﷺ بفرستیم، خودمان را در حضور مبارکش تصور کنیم، که با قلبی راسخ و قدم‌هایی محکم، با او پیمان می‌بندیم، بر نماز و بر زکات و بر خیرخواهی برای تمام مسلمانان.

@Raaasekh | راسخ
2025/06/30 17:48:44
Back to Top
HTML Embed Code: