📎 «آقاجان، خانم هست دیگه !»

♦️جمله ای از آشیخ جعفر مجتهدی که مرا زیر و رو کرد...

🔸ارادت آیت‌الله سیدعبدالله فاطمی‌نیا به #حضرت_معصومه سلام الله علیها

#آیت_الله_فاطمی_نیا (ره)

▫️برنامه تلویزیونی کلمه
🏷️ https://www.tg-me.com/kalame_tv1/1517
🔸
@Salehi786

بسم الله
#حدیث
🔸تجلی محبت الهی در لحظه مرگ مومن و تجلی غضب الهی در لحظه مرگ کافر

🔹نقش ولایت اهل بیت (علیهم السلام) در آرامش مؤمن هنگام مرگ
🔸
جامع الاحادیث
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/108207
الکافي، ج ۳، ص ۱۳۱
شناسه حدیث: ۱۰۸۲۰۷

قائل: پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) >امیرالمؤمنین (علیه السلام) >امام صادق (علیه السلام)
---
🔻 محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد عن محمد بن سنان عن عمار بن مروان قال حدثني من سمع أبا عبد الله (علیه السلام) يقول:
⚡ از عمار بن مروان روایت شده که گفت کسی که از امام صادق (علیه السلام) شنیده بود، برایم حدیث کرد که ایشان می‌فرمود:

🔻 مِنْكُمْ وَ اَللَّهِ يُقْبَلُ وَ لَكُمْ وَ اَللَّهِ يُغْفَرُ، إِنَّهُ لَيْسَ بَيْنَ أَحَدِكُمْ وَ بَيْنَ أَنْ يَغْتَبِطَ وَ يَرَى اَلسُّرُورَ وَ قُرَّةَ اَلْعَيْنِ إِلاَّ أَنْ تَبْلُغَ نَفْسُهُ هَاهُنَا، وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى حَلْقِهِ.
⚡ به خدا سوگند، از شما (شیعیان) پذیرفته می‌شود و به خدا سوگند، شما آمرزیده می‌شوید. همانا میان هیچ‌یک از شما و اینکه غرق در شادی شود و سرور و روشنی چشم را ببیند، فاصله‌ای نیست جز آنکه جانش به اینجا برسد، و با دست خود به گلویشان اشاره کردند.

🔻 ثُمَّ قَالَ إِنَّهُ إِذَا كَانَ ذَلِكَ وَ اُحْتُضِرَ حَضَرَهُ رَسُولُ الله (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِيٌّ (علیه السلام) وَ جَبْرَئِيلُ وَ مَلَكُ اَلْمَوْتِ (علیه السلام).
⚡ سپس فرمود: همانا هنگامی که چنین شود و [مؤمن] در حال احتضار باشد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) و جبرئیل و ملک‌الموت (علیه السلام) نزد او حاضر می‌شوند.

🔻 فَيَدْنُو مِنْهُ عَلِيٌّ (علیه السلام) فَيَقُولُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّ هَذَا كَانَ يُحِبُّنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ فَأَحِبَّهُ، وَ يَقُولُ رَسُولُ الله (صلی الله علیه و آله) يَا جَبْرَئِيلُ إِنَّ هَذَا كَانَ يُحِبُّ الله وَ رَسُولَهُ وَ أَهْلَ بَيْتِ رَسُولِهِ فَأَحِبَّهُ.
⚡ پس علی (علیه السلام) به او نزدیک شده و می‌گوید: ای رسول خدا، این شخص ما اهل بیت را دوست می‌داشت، پس او را دوست بدار. و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: ای جبرئیل، این شخص خدا و رسولش و اهل بیت رسولش را دوست می‌داشت، پس او را دوست بدار.

🔻 وَ يَقُولُ جَبْرَئِيلُ لِمَلَكِ اَلْمَوْتِ إِنَّ هَذَا كَانَ يُحِبُّ اَللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ أَهْلَ بَيْتِ رَسُولِهِ فَأَحِبَّهُ وَ اُرْفُقْ بِهِ.
⚡ و جبرئیل به ملک‌الموت می‌گوید: این شخص خدا و رسولش و اهل بیت رسولش را دوست می‌داشت، پس او را دوست بدار و با او مدارا کن.

🔻 فَيَدْنُو مِنْهُ مَلَكُ اَلْمَوْتِ فَيَقُولُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ أَخَذْتَ فَكَاكَ رَقَبَتِكَ أَخَذْتَ أَمَانَ بَرَاءَتِكَ تَمَسَّكْتَ بِالْعِصْمَةِ اَلْكُبْرَى فِي اَلْحَيَاةِ اَلدُّنْيَا؟
⚡ پس ملک‌الموت به او نزدیک شده و می‌گوید: ای بنده خدا، آیا سند آزادی‌ات را گرفته‌ای؟ آیا امان‌نامه رهایی‌ات را دریافت کرده‌ای؟ آیا در زندگی دنیا به دستاویز استوار و بزرگ چنگ زده‌ای؟

🔻 قَالَ فَيُوَفِّقُهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَيَقُولُ نَعَمْ، فَيَقُولُ وَ مَا ذَلِكَ؟ فَيَقُولُ وَلاَيَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (علیه السلام).
⚡ [راوی] گوید: پس خداوند (عز و جل) او را توفیق می‌دهد و می‌گوید: آری. [ملک‌الموت] می‌گوید: و آن چیست؟ پس می‌گوید: ولایت علی بن ابی طالب (علیه السلام).

🔻 فَيَقُولُ صَدَقْتَ، أَمَّا اَلَّذِي كُنْتَ تَحْذَرُهُ فَقَدْ آمَنَكَ اَللَّهُ مِنْهُ وَ أَمَّا اَلَّذِي كُنْتَ تَرْجُوهُ فَقَدْ أَدْرَكْتَهُ، أَبْشِرْ بِالسَّلَفِ اَلصَّالِحِ مُرَافَقَةِ رَسُولِ اَللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ (علیها السلام).
⚡ [ملک‌الموت] می‌گوید: راست گفتی. بدان که از آنچه می‌ترسیدی، خداوند تو را ایمن ساخت و به آنچه امید داشتی، رسیدی. تو را به همنشینی با گذشتگان صالح، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و علی و فاطمه (علیها السلام) بشارت باد.

🔻 ثُمَّ يَسُلُّ نَفْسَهُ سَلًّا رَفِيقاً، ثُمَّ يَنْزِلُ بِكَفَنِهِ مِنَ اَلْجَنَّةِ وَ حَنُوطِهِ مِنَ اَلْجَنَّةِ بِمِسْكٍ أَذْفَرَ، فَيُكَفَّنُ بِذَلِكَ اَلْكَفَنِ وَ يُحَنَّطُ بِذَلِكَ اَلْحَنُوطِ ثُمَّ يُكْسَى حُلَّةً صَفْرَاءَ مِنْ حُلَلِ اَلْجَنَّةِ.
⚡ سپس جانش را به نرمی و آرامی بیرون می‌کشد. آنگاه کفنش از بهشت و حنوطش از بهشت همراه با مشک خوشبو فرود می‌آید، پس با آن کفن، کفن می‌شود و با آن حنوط، حنوط می‌گردد، سپس جامه‌ای زرد از جامه‌های بهشتی بر او پوشانده می‌شود.

🔻 فَإِذَا وُضِعَ فِي قَبْرِهِ فُتِحَ لَهُ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ اَلْجَنَّةِ يَدْخُلُ عَلَيْهِ مِنْ رَوْحِهَا وَ رَيْحَانِهَا ثُمَّ يُفْسَحُ لَهُ عَنْ أَمَامِهِ مَسِيرَةَ شَهْرٍ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ يَسَارِهِ، ثُمَّ يُقَالُ لَهُ نَمْ نَوْمَةَ اَلْعَرُوسِ عَلَى فِرَاشِهَا، أَبْشِرْ بِرَوْحٍ وَ رَيْحَانٍ وَ جَنَّةِ نَعِيمٍ وَ رَبٍّ غَيْرِ غَضْبَانَ.
⚡ و چون در قبرش نهاده شود، دری از درهای بهشت برایش گشوده می‌شود که از آن، نسیم و عطر بهشتی بر او وارد می‌گردد. سپس از پیش رو و از راست و چپش به اندازه یک ماه راه، [قبرش] گشاده می‌شود. آنگاه به او گفته می‌شود: همچون عروس در بسترش بخواب، تو را به آسایش و رحمت و بهشت پرنعمت و پروردگاری که خشمگین نیست، بشارت باد.

🔻 ثُمَّ يَزُورُ آلَ مُحَمَّدٍ فِي جِنَانِ رَضْوَى فَيَأْكُلُ مَعَهُمْ مِنْ طَعَامِهِمْ وَ يَشْرَبُ مِنْ شَرَابِهِمْ وَ يَتَحَدَّثُ مَعَهُمْ فِي مَجَالِسِهِمْ حَتَّى يَقُومَ قَائِمُنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ.
⚡ سپس آل محمد را در باغ‌های رضوی زیارت می‌کند، پس با آنان از طعامشان می‌خورد و از نوشیدنی‌شان می‌نوشد و در مجالسشان با آنان هم‌سخن می‌شود تا زمانی که قائم ما اهل بیت قیام کند.

🔻 فَإِذَا قَامَ قَائِمُنَا بَعَثَهُمُ اَللَّهُ فَأَقْبَلُوا مَعَهُ يُلَبُّونَ زُمَراً زُمَراً، فَعِنْدَ ذَلِكَ يَرْتَابُ اَلْمُبْطِلُونَ وَ يَضْمَحِلُّ اَلْمُحِلُّونَ وَ قَلِيلٌ مَا يَكُونُونَ، هَلَكَتِ اَلْمَحَاضِيرُ وَ نَجَا اَلْمُقَرَّبُونَ مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ قَالَ رَسُولُ الله (صلی الله علیه و آله) لِعَلِيٍّ (علیه السلام) أَنْتَ أَخِي وَ مِيعَادُ مَا بَيْنِي وَ بَيْنَكَ وَادِي اَلسَّلَامِ.
⚡ پس چون قائم ما قیام کند، خداوند آنان را برمی‌انگیزد و آنان گروه گروه لبیک‌گویان همراه او بازمی‌گردند. در آن هنگام است که باطل‌گرایان به شک می‌افتند و پیمان‌شکنان نابود می‌شوند و اندک‌اند آنان. شتاب‌کنندگان [به سوی باطل] هلاک شدند و مقربان نجات یافتند. به همین جهت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود: تو برادر منی و وعده‌گاه میان من و تو، وادی‌السلام است.

🔻 قَالَ وَ إِذَا اُحْتُضِرَ اَلْكَافِرُ حَضَرَهُ رَسُولُ اَللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِيٌّ (علیه السلام) وَ جَبْرَئِيلُ (علیه السلام) وَ مَلَكُ اَلْمَوْتِ (علیه السلام).
⚡ [امام] فرمود: و هنگامی که کافر در حال احتضار باشد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) و جبرئیل (علیه السلام) و ملک‌الموت (علیه السلام) نزد او حاضر می‌شوند.

🔻 فَيَدْنُو مِنْهُ عَلِيٌّ (علیه السلام) فَيَقُولُ يَا رَسُولَ الله إِنَّ هَذَا كَانَ يُبْغِضُنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ فَأَبْغِضْهُ، وَ يَقُولُ رَسُولُ الله (صلی الله علیه و آله) يَا جَبْرَئِيلُ إِنَّ هَذَا كَانَ يُبْغِضُ الله وَ رَسُولَهُ وَ أَهْلَ بَيْتِ رَسُولِهِ فَأَبْغِضْهُ.
⚡ پس علی (علیه السلام) به او نزدیک شده و می‌گوید: ای رسول خدا، این شخص با ما اهل بیت دشمنی می‌ورزید، پس با او دشمن باش. و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: ای جبرئیل، این شخص با خدا و رسولش و اهل بیت رسولش دشمن بود، پس با او دشمن باش.

🔻 فَيَقُولُ جَبْرَئِيلُ يَا مَلَكَ اَلْمَوْتِ إِنَّ هَذَا كَانَ يُبْغِضُ اَللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ أَهْلَ بَيْتِ رَسُولِهِ فَأَبْغِضْهُ وَ اُعْنُفْ عَلَيْهِ.
⚡ پس جبرئیل می‌گوید: ای ملک‌الموت، این شخص با خدا و رسولش و اهل بیت رسولش دشمنی می‌کرد، پس با او دشمن باش و بر او سخت بگیر.

🔻 فَيَدْنُو مِنْهُ مَلَكُ اَلْمَوْتِ فَيَقُولُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ أَخَذْتَ فَكَاكَ رِهَانِكَ أَخَذْتَ أَمَانَ بَرَاءَتِكَ تَمَسَّكْتَ بِالْعِصْمَةِ اَلْكُبْرَى فِي اَلْحَيَاةِ اَلدُّنْيَا؟ فَيَقُولُ لَا.
⚡ پس ملک‌الموت به او نزدیک شده و می‌گوید: ای بنده خدا، آیا سند آزادی‌ات را گرفته‌ای؟ آیا امان‌نامه رهایی‌ات را دریافت کرده‌ای؟ آیا در زندگی دنیا به دستاویز استوار و بزرگ چنگ زده‌ای؟ پس می‌گوید: نه.

🔻 فَيَقُولُ أَبْشِرْ يَا عَدُوَّ اَللَّهِ بِسَخَطِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عَذَابِهِ وَ اَلنَّارِ أَمَّا اَلَّذِي كُنْتَ تَحْذَرُهُ فَقَدْ نَزَلَ بِكَ، ثُمَّ يَسُلُّ نَفْسَهُ سَلًّا عَنِيفاً.
⚡ [ملک‌الموت] می‌گوید: ای دشمن خدا، تو را به خشم و عذاب خداوند (عز و جل) و آتش بشارت باد. بدان که آنچه از آن می‌ترسیدی، بر تو فرود آمد. سپس جانش را به سختی و خشونت بیرون می‌کشد.

🔻 ثُمَّ يُوَكِّلُ بِرُوحِهِ ثَلَاثَمِائَةِ شَيْطَانٍ كُلُّهُمْ يَبْزُقُ فِي وَجْهِهِ وَ يَتَأَذَّى بِرُوحِهِ فَإِذَا وُضِعَ فِي قَبْرِهِ فُتِحَ لَهُ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ اَلنَّارِ فَيَدْخُلُ عَلَيْهِ مِنْ قَيْحِهَا وَ لَهَبِهَا.
⚡ سپس سیصد شیطان را بر روح او می‌گمارد که همگی به صورتش آب دهان می‌اندازند و او با روحش آزار می‌بیند. و چون در قبرش نهاده شود، دری از درهای آتش برایش گشوده می‌شود که از آن، چرک و شعله آتش بر او وارد می‌گردد.

🔸
🔸مهمترین نکات حدیث:

🔻 تجلی تکوینی محبت الهی در لحظه مرگ: این حدیث، تصویری روشن از چگونگی تحقق هدایت تکوینی خداوند برای مؤمن در لحظه مرگ ارائه می‌دهد. حضور رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، امیرالمؤمنین (علیه السلام)، جبرئیل و ملک‌الموت، و سلسله توصیه‌های محبت‌آمیز آنان («فَأَحِبَّهُ»، «اُرْفُقْ بِهِ»)، تجلی عینی و ملموس محبت و رضایت خداوند است. این صحنه باشکوه، همان عاملی است که کراهت طبیعی مؤمن از مرگ را به سرور و روشنی چشم («اَلسُّرُورَ وَ قُرَّةَ اَلْعَيْنِ») تبدیل کرده و او را مشتاق لقاءالله می‌سازد.

🔻 ولایت علی (علیه السلام)؛ عصمت کبرای الهی: محور اصلی نجات و شرط دریافت این رحمت خاص، «ولایت» است. سوال کلیدی ملک‌الموت از مؤمن در حال احتضار این است: «تَمَسَّكْتَ بِالْعِصْمَةِ اَلْكُبْرَى فِي اَلْحَيَاةِ اَلدُّنْيَا؟» (آیا به دستاویز استوار و بزرگ در دنیا چنگ زدی؟). پاسخ مؤمن که با توفیق الهی همراه است، «وَلاَيَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ»، نشان می‌دهد که محبت و پیروی از اهل بیت (علیهم السلام)، همان دستاویز محکمی است که انسان را از هراس‌های مرگ و پس از آن ایمن می‌سازد.

🔻 تقابل عشق و بغض؛ معیار رحمت و عذاب: حدیث با ترسیم صحنه‌ای متضاد برای محتضر کافر (و دشمن اهل بیت)، اهمیت محوری محبت را دوچندان می‌کند. همان حضرات مقدس که برای مؤمن منشأ رحمت بودند، برای کافر منشأ اعلان غضب الهی هستند. توصیه‌ها از «او را دوست بدار» به «با او دشمن باش» («فَأَبْغِضْهُ») و از «با او مدارا کن» به «بر او سخت بگیر» («اُعْنُفْ عَلَيْهِ») تغییر می‌یابد. این تقابل نشان می‌دهد که معیار نهایی در دریافت لطف یا قهر الهی در آن لحظه سرنوشت‌ساز، حب و بغض نسبت به مظاهر تامّ محبت الهی، یعنی اهل بیت (علیهم السلام) است.

🔻 پیوستگی نعمت از برزخ تا رجعت: پاداش محب اهل بیت (علیهم السلام) به لحظه مرگ محدود نمی‌شود. این حدیث، تصویری از یک حیات طیبه مستمر را ترسیم می‌کند: از تشریفات تکفین و تدفین بهشتی، گشایش قبر و خوابی آرام چون عروس، تا همنشینی و هم‌سفره شدن با آل محمد (صلی الله علیه و آله) در باغ‌های رضوی در عالم برزخ، و نهایتاً برخاستن و لبیک گفتن به امام قائم (عجل الله فرجه) در دوران ظهور و رجعت. این پاداش، نهایت قرب و رضوان الهی برای مؤمن است.
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

.
♦️عشق و ارادت شهید نیری به امام زمان (عج)

#شهید_نیری ارتباط خاصی با #امام_زمان (عج) داشت. یک بار یکی از خواب‌هایش را داشت تعریف می کرد:

🔹«چند نفر پشت ماشینی سوار شده بودیم. ماشین در جاده‌ای بسیار خراب و با سرعت زیاد حرکت می‌کرد و حفاظی هم نداشت که بچه‌ها آن را محکم بچسبند. سر هر پیچی که می‌رسیدیم یکی دو نفر از پشت ماشین زمین می افتادند.

یک‌باره به اطراف خودم نگاه کردم. جز من کسی پشت ماشین نمانده بود. سر پیچ بعدی ماشین آن قدر تند رفت که من هم دستم کنده شد. نزدیک بود از پشت ماشین پرت شوم. در آن لحظه فریاد زدم: «یا صاحب الزمان». در همین حال یک نفر دستم را گرفت و اجازه نداد به زمین بیفتم. من به سلامت توانستم آن گردنه‌ها را طی کنم.

در همین لحظه از خواب پریدم و فهمیدم باید در سخت‌ترین شرایط هم دست از دامن امام زمان (عج) برنداریم وگرنه تندباد حوادث همه ما را نابود خواهد کرد.

👈کتاب عارفانه؛ خاطرات شهید احمدعلی نیری؛ صفحه 36


اَلــِــفِ قامَـــتِ دوسْــــــت👇🏻
https://eitaa.com/ghamt_dost/217
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

📺 «داستان‌های قرآن افسانه نیست!»
‌
‌صدای علامه سید محمدحسین طباطبایی رحمه‌الله علیه را می‌شنوید.

...
https://eitaa.com/AmamehKhakestari/17877
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

🌀من اصلا حال شنیدن این حرف را هم ندارم که یک کافر حربی، رهبر انقلاب را تهدید به مرگ بکند...

🔸جنگ ۱۲ روزه نمونه: "از علم به عین آمد و از گوش به آغوش"

🔹 در توحید ضعیفیم که ترامپ رهبر مسلمین را تهدید می کند

📻 #آیت_الله_جوادی_آملی

#الاهیات_جنگ
#روایت_الهی

🌏 eitaa.com/rastakhiz_ir/1411
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

بسم الله
#حدیث
🔸 تقدیر الهی و اختیار انسان: تفکیک میان مشیت تکوینی و رضایت تشریعی خداوند در انجام امور
🔸
✅ قال الله تعالی فی کتابه الکریم:
🔻«كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَعَسَىٰٓ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ، وَعَسَىٰٓ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ، وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ»
(سوره مبارکه بقرة، آیه ۲۱۶)
⚡ «جنگ و جهاد (با کفار) بر شما مقرر شده است، در حالی که برایتان ناخوشایند است. و چه بسا چیزی را خوش نمی‌دارید و آن برای شما خیر است، و چه بسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما شر است. و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید.»
🔸
🔸 حدیث اول
جامع الاحادیث
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/453593
غرر الحکم و درر الکلم، ج ۱، ص ۲۲۲

https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/153724
عیون الحکم و المواعظ، ج ۱، ص ۱۴۹

قائل: امیرالمؤمنین (علیه السلام)
---
🔻 إِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ يُجْرِي اَلْأُمُورَ عَلَی‌ مَا يَقْتَضِيهِ، لَا عَلَی‌ مَا تَرْتَضِيهِ؛ (لاَ عَلَى مَا تَرْضَاهُ).
⚡ همانا خداوند سبحان، کارها و امور را بر اساس آنچه اقتضای‌شان هست (در حکمت و مصلحت الهی)، به جریان می‌اندازد، نه بر اساس آنچه تو می‌پسندی (که مطابق میل تو باشد).

🔸
🔸 حدیث دوم
جامع الاحادیث
https://hadith.inoor.ir/hadith/104289
الکافي، ج ۱، ص ۱۵۱

قائل: امام صادق (علیه السلام)
---
🔻 علي بن إبراهيم عن أبيه عن علي بن معبد عن درست بن أبي منصور عن فضيل بن يسار قال سمعت أبا عبد الله (علیه السلام) يقول:
⚡ از فضیل بن یسار روایت شده که گفت از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود:

🔻 شَاءَ وَ أَرَادَ وَ لَمْ يُحِبَّ وَ لَمْ يَرْضَ،
⚡ خداوند در مشیت‌ش خواسته و اراده کرده است (در اراده تکوینی و قضاء)، درعین حال آن را دوست نداشته و راضی نبوده است (در اراده تشریعی و رضاء).

🔻 شَاءَ أَنْ لَا يَكُونَ شَيْءٌ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَ أَرَادَ مِثْلَ ذَلِكَ، وَ لَمْ يُحِبَّ أَنْ يُقَالَ «ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ» وَ لَمْ يَرْضَ «لِعِبَادِهِ اَلْكُفْرَ».
⚡ خداوند (تکوینا) خواسته است که چیزی نباشد مگر به علمش، و مثل آن را که به علم و مشیت خواسته، اراده هم کرده است، درحالی که دوست نداشته که (در کفرگویی مسیحیان) گفته شود: «[خدا] سومیِ سه تاست» [یعنی خدایی که او را کنار خلایقش دانسته و سومِ سه تا بدانند؛ مثل قول مسیحیان].
⚡و خداوند راضی نیست به کفر و کفرگویی برای بندگانش (و آن کفرگویی مسیحیان را که در علم و اراده‌ی قضاءش بوده که چنین می‌کنند، اما رضایت به آن ندارد و نپسندیده است).
🔸
🔸 حدیث سوم
جامع الاحادیث
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/223416
بحار الأنوار، ج ۵، ص ۱۲۱

قائل: امام صادق (علیه السلام)
---
🔻 سن، [المحاسن]، النضر عن هشام و عبيد بن زرارة عن حمران عن أبي عبد الله (علیه السلام) قال: كُنْتُ أَنَا وَ اَلطَّيَارُ جَالِسَيْنِ فَجَاءَ أَبُو بَصِيرٍ فَأَفْرَجْنَا لَهُ فَجَلَسَ بَيْنِي وَ بَيْنَ اَلطَّيَّارِ فَقَالَ فِي أَيِّ شَيْءٍ أَنْتُمْ فَقُلْنَا كُنَّا فِي اَلْإِرَادَةِ وَ اَلْمَشِيَّةِ وَ اَلْمَحَبَّةِ.
⚡ از حمران روایت شده که گفت: من و طیار نشسته بودیم که ابوبصیر آمد، پس ما برایش جا باز کردیم و او میان من و طیار نشست. پس گفت: درباره چه چیزی [صحبت می‌کردید]؟ گفتیم: درباره اراده و مشیت و محبت [خداوند] بودیم.

🔻 فَقَالَ أَبُو بَصِيرٍ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ (علیه السلام): شَاءَ لَهُمُ اَلْكُفْرَ وَ أَرَادَهُ؟
⚡ پس ابوبصیر گفت: به امام صادق (علیه السلام) گفتم: [آیا خداوند] برای آنان (کافران) کفر را خواست و اراده کرد؟
🔻 فَقَالَ نَعَمْ.
⚡ فرمود: آری.

🔻 قُلْتُ فَأَحَبَّ ذَلِكَ وَ رَضِيَهُ؟
⚡ گفتم: پس آن را دوست داشت و به آن راضی بود؟
🔻 فَقَالَ لَا.
⚡ فرمود: نه.

🔻 قُلْتُ شَاءَ وَ أَرَادَ مَا لَمْ يُحِبَّ وَ لَمْ يَرْضَ؟
⚡ گفتم: پس خواست و اراده کرد چیزی را که دوست نداشت و به آن راضی نبود؟

🔻 قَالَ هَكَذَا خَرَجَ إِلَيْنَا.
⚡ فرمود: این‌گونه به ما [از جانب خداوند] رسیده است.
🔸
🔸 حدیث چهارم
جامع الاحادیث
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/310598
التوحيد، ج ۱، ص ۳۶۹

https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/303746
تحف العقول عن آل الرسول (علیهم السلام)، ج ۱، ص ۲۰۶

قائل: امیرالمؤمنین (علیه السلام) > امام رضا (علیه السلام)
---
🔻 حدثنا أبو الحسن محمد بن عمرو بن علي البصري ... قال سمعت أبي علي بن أبي طالب (علیه السلام) يقول:
⚡ از امام رضا (علیه السلام) به نقل از پدرانشان تا امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت شده است که فرمودند:

🔻 اَلْأَعْمَالُ عَلَی‌ ثَلَاثَةِ أَحْوَالٍ: فَرَائِضُ وَ فَضَائِلُ وَ مَعَاصِي:
⚡ اعمال بر سه گونه‌اند: واجبات، مستحبات (فضائل) و گناهان.

🔻 وَ أَمَّا اَلْفَرَائِضُ فَبِأَمْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بِرِضَی‌ اَللَّهِ وَ قَضَاءِ اَللَّهِ وَ تَقْدِيرِهِ وَ مَشِيَّتِهِ وَ عِلْمِهِ، [يَعْمَلُهَا اَلْعَبْدُ فَيَنْجُو مِنَ اَللَّهِ بِهَا].
⚡ اما واجبات، به امر خداوند (عز و جل)، به رضایت خدا، به قضای خدا، به تقدیر خدا، به مشیت خدا و به علم خداست، [بنده آن را انجام می‌دهد و به وسیله آن از [عذاب] خدا نجات می‌یابد].

🔻 وَ أَمَّا اَلْفَضَائِلُ فَلَيْسَتْ بِأَمْرِ اَللَّهِ وَ لَكِنْ بِرِضَی‌ اَللَّهِ وَ بِقَضَاءِ اَللَّهِ وَ بِقَدَرِ اَللَّهِ وَ بِمَشِيَّتِهِ وَ بِعِلْمِهِ، [يَعْمَلُهَا اَلْعَبْدُ فَيُثَابُ عَلَيْهَا].
⚡ و اما مستحبات، به امر خدا نیست، ولی به رضایت خدا، به قضای خدا، به تقدیر خدا، به مشیت خدا و به علم خداست، [بنده آن را انجام می‌دهد و بر آن پاداش داده می‌شود].

🔻 وَ أَمَّا اَلْمَعَاصِي فَلَيْسَتْ بِأَمْرِ اَللَّهِ [وَ لَا بِرِضَاهُ] وَ لَكِنْ بِقَضَاءِ اَللَّهِ وَ بِقَدَرِ اَللَّهِ وَ بِمَشِيَّتِهِ وَ بِعِلْمِهِ ثُمَّ يُعَاقِبُ عَلَيْهَا.
⚡ و اما گناهان، به امر خدا نیست [و نه به رضایت او]، ولی به قضای خدا، به تقدیر خدا، به مشیت خدا و به علم خداست، سپس بر آن کیفر می‌دهد.

🔻 [وَ بِقَدَرِهِ يُقَدِّرُهَا لِوَقْتِهَا فَيَفْعَلُهَا اَلْعَبْدُ بِاخْتِيَارِهِ فَيُعَاقِبُهُ اَللَّهُ عَلَيْهَا لِأَنَّهُ قَدْ نَهَاهُ عَنْهَا فَلَمْ يَنْتَهِ.]
⚡ [و به تقدیرش آن را برای زمان انجامش مقدّر می‌کند، پس بنده با اختیار خود آن را انجام می‌دهد و خداوند او را بر آن کیفر می‌دهد، زیرا او را از آن نهی کرده بود ولی او باز نایستاد.]
🔸
🔸 حدیث پنجم
جامع الاحادیث
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/345157
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج ۱، ص ۱۳۸

قائل: امیرالمؤمنین (علیه السلام)
---
🔻 حدثنا علي بن أحمد بن محمد بن عمران الدقاق رضي الله عنه ... عن ابن عباس قال: لَمَّا اِنْصَرَفَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (علیه السلام) مِنَ اَلصِّفِّينِ قَامَ إِلَيْهِ شَيْخٌ من [مِمَّنْ] شَهِدَ مَعَهُ اَلْوَاقِعَةَ فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ أَخْبِرْنَا عَنْ مَسِيرِنَا هَذَا بِقَضَاءٍ مِنَ اَللَّهِ تَعَالَى وَ قَدَرِهِ.
⚡ از ابن عباس روایت شده که گفت: هنگامی که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) از صفین بازگشت، پیری از کسانی که در آن واقعه همراه ایشان بود برخاست و گفت: ای امیرالمؤمنین، ما را از این مسیرمان آگاه کن، آیا به قضا و قدر الهی بود؟

🔻 فَقَالَ لَهُ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام) أَجَلْ يَا شَيْخُ فَوَ اَللَّهِ مَا عَلَوْتُمْ تَلْعَةً وَ لَا هَبَطْتُمْ بَطْنَ وَادٍ إِلَّا بِقَضَاءٍ مِنَ اَللَّهِ وَ قَدَرِهِ.
⚡ امیرالمؤمنین (علیه السلام) به او فرمود: آری ای شیخ، به خدا سوگند از هیچ تپه‌ای بالا نرفتید و به هیچ دره‌ای فرود نیامدید مگر به قضا و قدر الهی.

🔻 فَقَالَ اَلشَّيْخُ عِنْدَ اَللَّهِ أَحْتَسِبُ عَنَائِي يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ؟ فَقَالَ (علیه السلام) مَهْلًا يَا شَيْخُ لَعَلَّكَ تَظُنُّ قَضَاءً حَتْماً وَ قَدَراً لَازِماً.
⚡ شیخ پرسید: ای امیرمؤمنان، پس آیا رنج و زحمت من نزد خدا به حساب می‌آید [و اجری دارد]؟ امام (علیه السلام) فرمود: آرام باش ای شیخ! شاید گمان می‌کنی قضایی حتمی و قدری لازم [و جبر] بوده است؟

🔻 لَوْ كَانَ كَذَلِكَ لَبَطَلَ اَلثَّوَابُ وَ اَلْعِقَابُ وَ اَلْأَمْرُ وَ اَلنَّهْيُ وَ اَلزَّجْرُ وَ أُسْقِطَ مَعْنَى اَلْوَعْدِ وَ اَلْوَعِيدِ وَ لَمْ تَكُنْ عَلَى اَلْمُسِيءِ لَائِمَةٌ وَ لَا لِمُحْسِنٍ مَحْمَدَةٌ وَ لَكَانَ اَلْمُحْسِنُ أَوْلَى بِاللَّائِمَةِ مِنَ اَلْمُذْنِبِ وَ اَلْمُذْنِبُ أَوْلَى بِالْإِحْسَانِ مِنَ اَلْمُحْسِنِ.
⚡ اگر چنین بود (که جبر باشد)، ثواب و عقاب کنار می‌رفت، و امر و نهی الهی باطل می‌شد، و معنای وعده و وعید از بین می‌رفت، و نه بر بدکار سرزنشی بود، و نه برای نیکوکار ستایشی، بلکه نیکوکار به سرزنش سزاوارتر از گنه‌کار بود، و گنه‌کار به احسان شدن سزاوارتر از نیکوکار.

🔻 تِلْكَ مَقَالَةُ عَبَدَةِ اَلْأَوْثَانِ وَ خُصَمَاءِ اَلرَّحْمَنِ وَ قَدَرِيَّةِ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ وَ مَجُوسِهَا. يَا شَيْخُ إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى كَلَّفَ تَخْيِيراً وَ نَهَى تَحْذِيراً وَ أَعْطَى عَلَى اَلْقَلِيلِ كَثِيراً وَ لَمْ يُعْصَ مَغْلُوباً وَ لَمْ يُطَعْ مُكْرِهاً.

⚡ این، گفتار بت‌پرستان و دشمنان خدای رحمان و قَدَریه و مجوس این امت است. ای شیخ، همانا خداوند متعال با اختیار تکلیف کرده و با برحذر داشتن نهی نموده، و بر [عمل] کم، [پاداش] بسیار عطا کرده است. و از روی مغلوب شدن نافرمانی نشده و به اکراه اطاعت نشده است.

🔻 وَ لَمْ يَخْلُقِ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضَ وَ مٰا بَيْنَهُمٰا بٰاطِلاً ذٰلِكَ ظَنُّ اَلَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ اَلنّٰارِ
⚡ و آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است را بیهوده نیافریده است؛ «این گمان کسانی است که کافر شدند، پس وای بر کافران از آتش».

🔻قَالَ فَنَهَضَ اَلشَّيْخُ وَ هُوَ يَقُولُ:
أَنْتَ اَلْإِمَامُ اَلَّذِي نَرْجُو بِطَاعَتِهِ يَوْمَ اَلنَّجَاةِ مِنَ اَلرَّحْمَنِ غُفْرَاناً
أَوْضَحْتَ مِنْ دِينِنَا مَا كَانَ مُلْتَبِساً جَزَاكَ رَبُّكَ عَنَّا فِيهِ إِحْسَاناً...
⚡راوی گوید: پس آن شیخ برخاست در حالی که می‌گفت:
تو آن امامی هستی که به طاعتش امید داریم / روز نجات از خدای رحمان، آمرزش را.
از دین ما آنچه را پیچیده بود روشن ساختی / پروردگارت تو را از جانب ما در این باره جزای خیر دهد.

🔸
🔸 حدیث ششم
جامع الاحادیث
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/106228
الکافي، ج ۲، ص ۲۴۶

قائل: حديث قدسی > پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) > امام صادق (علیه السلام)
---
🔻 محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد ... قالا سمعنا أبا عبد الله (علیه السلام) يقول قال رسول الله (صلی الله علیه و آله):
🔻قَالَ اَللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ): مَا تَرَدَّدْتُ فِي شَيْءٍ أَنَا فَاعِلُهُ كَتَرَدُّدِي فِي مَوْتِ عَبْدِيَ اَلْمُؤْمِنِ.
⚡ از منصور صیقل و معلی بن خنیس روایت شده که گفتند شنیدیم امام صادق (علیه السلام) می‌فرمود که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:
⚡خداوند (عز و جل) فرمود: من در هیچ کاری که انجام‌دهنده‌ی آنم، (در مقام فعل) تردید نکرده‌ام، مانند تردیدم در [گرفتن جان و] مرگ بنده مؤمنم (بخاطر حال کراهت و ترددی که نفس مؤمن هنگام مرگش دارد).

🔻 إِنَّنِي لَأُحِبُّ لِقَاءَهُ وَ يَكْرَهُ اَلْمَوْتَ فَأَصْرِفُهُ عَنْهُ، وَ إِنَّهُ لَيَدْعُونِي فَأُجِيبُهُ وَ إِنَّهُ لَيَسْأَلُنِي فَأُعْطِيهِ.
⚡ همانا من دیدار او را دوست دارم و او مرگ را ناخوش می‌دارد، پس مرگ را از او بازمی‌گردانم. و همانا او مرا می‌خواند، پس اجابتش می‌کنم و همانا از من درخواست می‌کند، پس به او عطا می‌کنم.

🔻 وَ لَوْ لَمْ يَكُنْ فِي اَلدُّنْيَا إِلَّا وَاحِدٌ مِنْ عَبِيدِي مُؤْمِنٌ لَاسْتَغْنَيْتُ بِهِ عَنْ جَمِيعِ خَلْقِي وَ لَجَعَلْتُ لَهُ مِنْ إِيمَانِهِ أُنْساً لَا يَسْتَوْحِشُ إِلَی‌ أَحَدٍ.
⚡ و اگر در دنیا جز یک بنده مؤمن از بندگانم نبود، فقط او برایم از میان همه خلقتم کافی بود، و از ایمانش [به خدا] برای او چنان انسی قرار می‌دادم که احتیاجی به هیچ‌کس نداشته باشد و احساس وحشت [و غربت و تنهایی] نکند (چون همیشه مونس حقیقی‌اش خداست).
🔸
🔸 حدیث هفتم
جامع الاحادیث
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/108215
الکافي، ج ۳، ص ۱۳۴

قائل: امام صادق (علیه السلام)
---
🔻 محمد بن يحيى عن أحمد بن محمد ... عن أبي عبد الله (علیه السلام) قال: قُلْتُ: أَصْلَحَكَ اَللَّهُ، مَنْ أَحَبَّ لِقَاءَ اَللَّهِ أَحَبَّ اَللَّهُ لِقَاءَهُ، وَ مَنْ أَبْغَضَ لِقَاءَ اَللَّهِ أَبْغَضَ اَللَّهُ لِقَاءَهُ؟ قَالَ: نَعَمْ.
⚡ از یکی از اصحاب امام صادق (علیه السلام) روایت شده که گفت: به امام عرض کردم: خدا کارتان را به صلاح آورد، [آیا این درست است که] هر کس دیدار خدا را دوست داشته باشد، خدا دیدارش را دوست دارد و هر کس دیدار خدا را ناخوش بدارد، خدا دیدارش را ناخوش می‌دارد؟
⚡امام (ع) فرمودند: آری.

🔻 قُلْتُ: فَوَ اَللَّهِ إِنَّا لَنَكْرَهُ اَلْمَوْتَ.
⚡ گفتم: پس به خدا سوگند، ما مرگ را ناخوش می‌داریم.

🔻 فَقَالَ: لَيْسَ ذَلِكَ حَيْثُ تَذْهَبُ، إِنَّمَا ذَلِكَ عِنْدَ اَلْمُعَايَنَةِ، إِذَا رَأَى مَا يُحِبُّ فَلَيْسَ شَيْءٌ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ أَنْ يَتَقَدَّمَ وَ اَللَّهُ تَعَالَى يُحِبُّ لِقَاءَهُ وَ هُوَ يُحِبُّ لِقَاءَ اَللَّهِ حِينَئِذٍ،
⚡ فرمود: آن‌گونه که تو فکر می‌کنی نیست. این [دوست داشتن یا نداشتن] مربوط به هنگام مشاهده [لحظه مرگ] است. هنگامی که [مؤمن] آنچه را دوست دارد می‌بیند، چیزی برایش دوست‌داشتنی‌تر از آن نیست که [به سوی آن] پیش رود، و خداوند متعال نیز دیدار او را دوست دارد و او در آن هنگام دیدار خدا را دوست دارد.

🔻 وَ إِذَا رَأَى مَا يَكْرَهُ فَلَيْسَ شَيْءٌ أَبْغَضَ إِلَيْهِ مِنْ لِقَاءِ اَللَّهِ وَ اَللَّهُ يُبْغِضُ لِقَاءَهُ.
⚡ و هنگامی که [کافر] آنچه را ناخوش می‌دارد می‌بیند، چیزی برایش ناخوشایندتر از دیدار خدا نیست و خداوند نیز دیدار او را ناخوش می‌دارد.

🔸
🔸 حدیث هشتم
جامع الأحادیث
https://hadith.inoor.ir/hadith/441328
کلیات حدیث قدسی، ج ۱، ص ۶۲۵

قائل: امام سجاد (علیه السلام)
---
🔻 الحسن بن محمد بن الحسن الطوسي ... عن أبي عبد الله (علیه السلام) قال قال علي بن الحسين (علیهما السلام): قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ:
⚡ از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که امام سجاد (علیه السلام) فرمود: خداوند (عز و جل) فرمود:

🔻 مَا تَرَدَّدْتُ فِي شَيْءٍ أَنَا فَاعِلُهُ تَرَدُّدِي عَنْ قَبْضِ رُوحِ اَلْمُؤْمِنِ، يَكْرَهُ اَلْمَوْتَ وَ أَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ، فَإِذَا حَضَرَهُ أَجَلُهُ اَلَّذِي لَا تَأْخِيرَ فِيهِ بَعَثْتُ إِلَيْهِ بِرَيْحَانَتَيْنِ مِنَ اَلْجَنَّةِ تُسَمَّى إِحْدَاهُمَا اَلْمُسْخِيَةَ وَ اَلْأُخْرَى اَلْمُنْسِيَةَ، فَأَمَّا اَلْمُسْخِيَةُ فَتُسْخِيهِ عَنْ مَالِهِ، وَ أَمَّا اَلْمُنْسِيَةُ فَتُنْسِيهِ أَمْرَ اَلدُّنْيَا.
⚡ من در هیچ کاری که انجام‌دهنده آنم، تردید نکرده‌ام، مانند تردیدم درباره گرفتن جان مؤمن. او مرگ را ناخوش می‌دارد و من ناراحتی او را ناخوش می‌دارم. پس چون اجلش که تأخیری در آن نیست، فرا رسد، دو شاخه ریحان از بهشت به سوی او می‌فرستم که یکی «مُسخِیَه» (سخاوتمند کننده) و دیگری «مُنْسِیَه» (فراموشی‌آور) نام دارد. اما «مُسخِیَه»، او را نسبت به مالش سخاوتمند می‌کند، و اما «مُنْسِیَه»، امور دنیا را از یادش می‌برد.
🔸
🔸مهمترین نکات حدیث:

🔻 حاکمیت حکمت الهی بر امیال انسانی: حدیث اول، اصل بنیادینِ حاکم بر تمامی تقدیرات الهی را بیان می‌کند: «إِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ يُجْرِي اَلْأُمُورَ عَلَی‌ مَا يَقْتَضِيهِ، لَا عَلَی‌ مَا تَرْتَضِيهِ» (خداوند کارها را بر اساس اقتضای آن امور -در حکمت خویش- به جریان می‌اندازد، نه بر اساس پسند تو). پذیرش این اصل، مقدمه ورود به مقام تسلیم و رضاست و به انسان می‌آموزد که در برابر وقایعی که برخلاف میل اوست، به علم و حکمت مطلق خداوند اعتماد کند.
🔸
🔻 تفکیک مشیت تکوینی و رضایت تشریعی (جمع‌بندی احادیث ۲، ۳، ۴ و ۵): این مجموعه روایات به روشنی میان سطوح مختلف اراده الهی تمایز قائل می‌شوند. خداوند در حوزه تکوین «می‌خواهد و اراده می‌کند» («شَاءَ وَ أَرَادَ») که کفر و گناه در عالم (در بستر اختیار انسان) رخ دهد، اما هرگز در حوزه تشریع آن را «دوست ندارد و به آن راضی نیست» («وَ لَمْ يُحِبَّ وَ لَمْ يَرْضَ»). این قضا و قدر تکوینی، به معنای جبر نیست؛ چنانکه در حدیث پنجم، امیرالمؤمنین (علیه السلام) به آن شیخ فرمودند این گمان که قضا و قدر «حتمی و لازم» است («قَضَاءً حَتْماً وَ قَدَراً لَازِماً») باطل است، چرا که در این صورت امر و نهی و ثواب و عقاب بی‌معنا می‌شود. بلکه قضای الهی بر این تعلق گرفته که انسان مختار باشد «إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى كَلَّفَ تَخْيِيراً وَ نَهَى تَحْذِيراً» (خداوند با اختیار تکلیف کرده و با برحذر داشتن نهی نموده). این اختیار، خود جزئی از نظام قضا و قدر است تا انتخابِ عاشقانه ایمان و طاعت، موجب کمال مقام رضا و بهشت رضوان الهی برای بنده شود.
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج ۱، ص ۱۳۸
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/345157
🔸
🔻 هماهنگی هدایت تکوینی و تشریعی برای رشد مؤمن (جمع‌بندی احادیث ۶، ۷ و ۸): خداوند همان‌گونه که در هدایت تشریعی (قرآن) می‌فرماید چه بسا امری ناخوشایند برای شما خیر باشد «وَعَسَىٰٓ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»، در هدایت تکوینی نیز همین لطف را جاری می‌سازد. اوامر تکوینی (مانند مرگ مؤمن) که ممکن است ظاهری ناخوشایند داشته باشند، در باطن با رضایت تشریعی او برای کمال مؤمن هماهنگ است. خداوند از کراهت مؤمن نسبت به مرگ آگاه است و چون، طبق حدیث هشتم ، «ناراحتی او را ناخوش می‌دارد» («أَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ»)، در لحظه احتضار با هدایت تکوینی، با چشاندن «روایح بهشتی» («بِرَيْحَانَتَيْنِ مِنَ اَلْجَنَّةِ») و نمایاندن لذت لقاء، حالت کراهت را به رضایت و شوق تبدیل می‌کند تا انتقال او به آخرت، آن‌گونه که در حدیث هفتم آمده، با تسلیم و عشق صورت پذیرد.
🔸
🔻 "رضا"؛ عالی‌ترین مقام بندگی و ثمره محبت الهی: این روایات نشان می‌دهند که هدف غایی تربیت الهی، رساندن بنده به «مقام رضا» است.
⚡«رَأْسُ طَاعَةِ اَللَّهِ اَلصَّبْرُ وَ اَلرِّضَا عَنِ اَللَّهِ» (رأس طاعت خدا، صبر و رضایت از خداست).
الکافي، ج ۲، ص ۶۰
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/105475

⚡«عَلَامَةُ رِضَا اَللَّهِ... رِضَاهُ بِمَا قَضَى» (نشانه رضایت خدا از بنده، رضایت بنده از قضای الهی است).
غرر الحکم و درر الکلم، ج ۱، ص ۴۶۷
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/456447

🔻خداوند در حدیث قدسی به حضرت موسی (علیه السلام) می‌فرماید: «أَنَّ رِضَايَ فِي رِضَاكَ بِقَضَائِي» (همانا رضایت من در رضایت تو به قضای من است).
بحار الأنوار، ج ۱۳، ص ۳۵۸
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/227699

🔻این «مقام رضا» آنچنان والاست که خداوند به پیامبرش می‌فرماید هر مؤمنی که به قضای الهی راضی باشد، او را «أَكْتُبْهُ... مِنَ اَلصِّدِّيقِينَ عِنْدِي» (از صدیقین نزد خود می‌نویسم).
الکافی، ج ۲، ص ۶۱
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/105480
🔸
🔻 خیر مطلق در تقدیر الهی برای مؤمن: از منظر ایمان، هیچ قضای الهی برای مؤمن جز خیر نیست. این اصل بنیادین در کلام امام صادق (علیه السلام) به زیبایی بیان شده است:
⚡«عَجِبْتُ لِلْمَرْءِ اَلْمُسْلِمِ لاَ يَقْضِي اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ قَضَاءً إِلاَّ كَانَ خَيْراً لَهُ وَ إِنْ قُرِضَ بِالْمَقَارِيضِ كَانَ خَيْراً لَهُ وَ إِنْ مَلَكَ مَشَارِقَ اَلْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا كَانَ خَيْراً لَهُ»
(در شگفتم از مرد مسلمان که خداوند برای او هیچ قضایی مقرر نمی‌کند مگر آنکه برایش خیر است، اگر با قیچی‌ها تکه تکه شود برایش خیر است و اگر مالک شرق و غرب زمین شود برایش خیر است).
الکافی، ج ۲، ص ۶۲
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/105482

🔻 این باور، ریشه در تسلیم محض به علم و حکمت پروردگار دارد، همان‌طور که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود:
«فِي كُلِّ قَضَاءِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ خِيَرَةٌ لِلْمُؤْمِنِ» (در هر قضای خداوند برای مؤمن خیری نهفته است).
عیون أخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۴۱
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/345161
🔸
🔻 پس هر قضاء و تقدیر الهی برای هر نفس مطمئن به خدا، تجلی‌ای از لطف خدا به اوست، و نفس انسان با رضای کامل به آن قضاء الهی به «بهشت عشق ذات الهی و لذت بینهایتِ رضایتِ ربّ خویش» می‌رسد:
⚡ يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً، فَادْخُلِي فِي عِبادِي، وَ ادْخُلِي جَنَّتِي

🔻خداوند انسان را برای رسیدن به همین «بهشت رضوان و مقام رضا» آفرید.

🔻مولوی می‌گوید:

گفت بهلول آن یکی درویش را
چونی ای درویش واقف کن مرا
گفت چون باشد، کسی که جاودان
بر مراد او رود کار جهان

سیل و جوها بر مراد او روند
اختران زان سان که خواهد آن شوند
زندگی و مرگ سرهنگان او
بر مراد او روانه کو بکو

هر کجا خواهد فرستد تعزیت
هر کجا خواهد ببخشد تهنیت
سالکانِ راه هم بر گام او
ماندگان از راه هم در دام او
هیچ دندانی نخندد در جهان
بی رضا و امر آن فرمان‌روان

گفت ای شه راست گفتی همچنین
در فر و سیمای تو پیداست این
این و صد چندینی ای صادق ولیک
شرح کن این را بیان کن نیک نیک

گفت این باری یقین شد پیش عام
که جهان در امر یزدان‌ست رام
هیچ برگی در نیفتد از درخت
بی قضا و حکم آن سلطان بخت

از دهان، لقمه نشد سوی گلو
تا نگوید لقمه را حق که «ادخلوا»
میل و رغبت کان زمام آدمی‌ست
جنبش آن رامِ امرِ آن غنی‌ست

در زمین‌ها و آسمان‌ها ذره‌ای
پر نجنباند نگردد پره‌ای

⚡چون قضای حق رضای بنده شد
⚡حکم او را بنده‌اش خواهنده شد
بی تکلف نه پی مزد و ثواب
بلک طبع او چنین شد مستطاب

هست ایمانش برای خواست او
نه برای جنت و اشجار و جو
ترک کفرش هم برای حق بود
نه ز بیم آنک در آتش رود

این چنین آمد ز اصل، آن خوی او
نه ریاضت نه به جست و جوی او
آنگهان خندد که او بیند «رضا»
همچو حلوای شکر او را «قضا»
بنده‌ای کش خوی و خلقت این بود
نُه‌جهان بر امر و فرمانش رود
🔸
🔻 سعدی هم چنین می‌سراید:
ای یار ناگزیر که دل در هوای توست
جان نیز اگر قبول کنی هم برای توست
غوغای عارفان و تمنای عاشقان
حرص بهشت نیست، که شوق لقای توست
گر تاج می‌دهی غرض ما قبول تو
ور تیغ می‌زنی طلب ما رضای توست

سعدی رضای دوست طلب کن، نه حظّ خویش
عبد آن کند که رأی خداوندگار اوست
🔸
🔻 و حافظ شیرازی می‌فرماید:
ای درد تواَم درمان، در بستر ناکامی
و ای یاد تواَم مونس، در گوشه‌ی تنهایی

در دایره‌ی قسمت، ما نقطه‌ی تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی، حکم آن چه تو فرمایی
🔸
🔻 باباطاهر هم «مقام رضا» را اینگونه توصیف می‌کند:
یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد
🔸
🔻 فیض کاشانی هم چنین با «خدای عزیز» عاشقانه می‌گوید:

فخر دو عالمیم و گدای تو آمدیم
بر درگه تو بهر عطای تو آمدیم

در گوش ما فتاد بناگه ندای «کن»
جستیم از عدم، به ندای تو آمدیم

ما را نبود هیچ مهمی در آب و خاک
در آتش بلا به هوای تو آمدیم

ما از کجا و خون جگر خوردن از کجا
بر خوان این‌جهان به صلای تو آمدیم

این آمدن برای تو بود و برای تو
بهر تو آمدیم و برای تو آمدیم

هم راه را به‌ما تو نمودی ز ابتدا
هم گام گام را به هِدای تو آمدیم

با پای سعی خود بکجا میتوان رسید
این راه را تمام، به‌پای تو آمدیم

این راه پرنشیب و فراز خطیر را
در آرزوی وصل و لقای تو آمدیم

ما را تو میسری و توئی آب روی ما
ما خاکیان ولی نه سزای تو آمدیم

امر امر توست، هرچه تو گوئی چنان کنیم
در دایره‌ی قَدَر، به قضای تو آمدیم

کاری برای خود نکنیم و هوای خود
فرمان‌برانِ رأی و رضای تو آمدیم

هرجا که رفته‌ایم ز بهر تو رفته‌ایم
هرجا که آمدیم برای تو آمدیم

تو آنِ خویش باشی و ما نیز آنِ تو
ما مای خود نه‌ایم که مای تو آمدیم

بی‌فیضِ تو ز فیض نیاید نَفَس زدن
در فن شاعری به رضای تو آمدیم

🔸
🔻 جمع‌بندی نهایی:
⚡مجموعه این روایات، تصویری جامع از نظام حکیمانه الهی ارائه می‌دهند. اساس این نظام بر حکمت مطلق خداوند استوار است (حدیث اول) که بر امیال ما برتری دارد. در این چارچوب، خداوند به انسان قدرت انتخاب داده (حدیث پنجم) و به همین دلیل، میان «مشیت تکوینی» او (اجازه وقوع امور، حتی گناهان) و «رضایت تشریعی» او (محبت به نیکی‌ها و کراهت از بدی‌ها) تفاوت وجود دارد (احادیث ۲، ۳ و ۴) .

⚡غایت سلوک مؤمن، رسیدن به مقام «رضا» و تسلیم عاشقانه در برابر این تقدیر حکیمانه است، با این ایمان که هر آنچه برای او رقم می‌خورد، عین خیر است. اوج این لطف الهی در سخت‌ترین لحظات، یعنی مرگ، تجلی می‌یابد؛ جایی که خداوند با هدایت تکوینی و محبت‌آمیز خود، ترس طبیعی مؤمن را به شوقی برای وصال تبدیل می‌کند (احادیث ۶، ۷ و ۸) .
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

🎙 #صوت منتشرشده مربوط است به مرحوم #آیت‌_الله_سیدحسن_میرجهانی (متوفی ۱۳۷۱) از ملازمان آیت‌الله العظمی #سیدابوالحسن_اصفهانی.

در این صوت، داستان #تشرف سید ابوالحسن و همچنین #بحرالعلوم_یمنی و شیعه شدن بیش از ۲۰۰۰ نفر از مقلدان وی روایت می‌شود.

" زندگانی عالمان "
🔰 https://eitaa.com/Alemin/1504
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

🔴پیام فرزند شهید سید حسن نصرالله به مردم ایران

#حزب_الله_لبنان
#حزب_الله_پیروز_است
#سید_مقاومت
#انا_علی_العهد
#قرارگاه_ثامن_قم
🔹 eitaa.com/samenqom313/28838
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

💥از "صفین" تا "برجام" ❗️

بسیار زیبا ساخته! وقتی که برای نگاه کردن به آن گذاشته میشود ارزش دارد!
برای این کلیپ خیلی زحمت کشیده شده
و مناسب با این روزهای کشور ما است.

🔹 eitaa.com/omidreza_sattari/2579
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

🎙 🔹#استاد_فیاض_بخش🔹

✨ منافقین در قیامت
از نور اعمال خیر محروم‌اند...

💡 از جمله: نورِ #نماز_شب
که بهره‌ای از آن ندارند.

🕯 ولی مؤمن،
با #نماز_شب، نوری پیدا می‌کند
که نگهدار او از گناه است.

🌙 حالِ مناجات مؤمن
در دل شب با خدا...
چه‌حال لطیفی‌ست...😢😢😢

📥 بشنوید این صوت نورانی...
التماس دعا
#نماز_شب

اَلــِــفِ قامَـــتِ دوسْــــــت👇🏻
https://eitaa.com/ghamt_dost/250
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

🖼️ #لوح | سید بوی خدا را می دهد..

✏️ برگرفته از دست خط تازه منتشر شده #حاج_قاسم نسبت به سید حسن نصرالله

📆 به مناسبت سالگرد #شهادت سید‌ مقاومت

#سید_حسن_نصرالله
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

🎥سیّدحسن نصرالله و حزب‌الله لبنان، ثروتی برای دنیای اسلام

🔸رهبر انقلاب در سخنرانی تلویزیونی اخیر، یاد شهید سیّدحسن نصرالله را به مناسبت سالگرد شهادت این مجاهد کبیر گرامی داشتند و حزب‌الله را ثروتی برای دنیای اسلام دانستند. این فیلم را ببینید.

🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

💠آیت‌ الله جوادی آملی: فقط در یک مجلس ترحیم تا آخر نشستم و گریستم!

🔻آیت الله جوادی آملی: معمولاً ما که مجلس ترحیم می رفتیم، مجلس عزا بالاخره یک فاتحه ای می خواندیم و رسم بود؛ تا آخر که نمی نشینیم.

🔸️آن شب ( تا آخر، یعنی تا آخر ) نشستم، گریه کردم " گریه خجالت ". نه برای اینکه ثواب ببرم! اینقدر آدم مجاهد می شود؟! خُب مرگ روبرویت است‌! گفتند نه، سنگر را خالی نمی کنیم؛ اینها عمود دین هستند.

🌹هفته دفاع مقدس گرامی باد

#شهادت #جنگ

┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄
🔺کانال معرفتي طَریقُ السُّلُوک «کانال تخصصی یادنامه اولیاء الله و احوالات بزرگان عالم اسلام»
https://eitaa.com/solook110/5877
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786