در یکی از نادرترین لحظات پس از ۲۶ سال حبس، عبدالله اوجالان، رهبر در بند حزب کارگران کردستان (PKK) برای نخستین بار موفق به دیدار با کودکان خانواده‌اش در زندان امرالی شد. اوجالان در این دیدار به کودکان خانواده‌اش قلم هدیه داد و با شور و امید از ساخت «زندگی نو» در امرالی سخن گفت.

👇👇👇👇

در زندان فوق امنیتی امرالی به مناسبت عید قربان، در روزهای ۷ و ۸ ژوئن دیداری خانوادگی با عبدالله اوجالان صورت گرفت. این دیدار برای نخستین بار پس از ۲۶ سال شامل کودکان خانواده اوجالان نیز می‌شد. در این دیدار، علی اوجالان (خواهرزاده عبدالله اوجالان)، دو نوه خواهرش فاطمه اوجالان، یعنی روناهی آرژین (۱۰ ساله) و دیلان آرین (۱۱ ساله)، و همچنین عمر اوجالان، نماینده دم پارتی از حوزهٔ ریحا، حضور داشتند.
علی اوجالان که برای نخستین بار به جزیره امرالی رفته بود، در گفت‌وگو با خبرگزاری مزوپوتامیا (MA) جزئیات این دیدار را بازگو کرد.
او گفت که سال‌ها برای گرفتن اجازه ملاقات تلاش کرده و تنها چند روز پیش از عید، تماسی از وکیل خانواده دریافت کرده‌اند مبنی بر اینکه درخواست همراهی علی به‌عنوان مراقب مادرش پذیرفته شده است. اما به دلیل بیماری و نیاز فاطمه اوجالان به ویلچر، حضور او در این دیدار ناممکن تشخیص داده شد.
علی اوجالان در ادامه افزود که با شور و شوق فراوان، دختر خردسالش روناهی، خواهرزاده‌اش دیلان و عمر اوجالان را برای این سفر آماده کرده‌اند و پس از یک ساعت سفر با کشتی از جملیک، به جزیره امرالی رسیده‌اند. پس از مدتی انتظار، آن‌ها به سالن ملاقات برده شدند.
او ادامه داد:
«حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه پس از ورود به سالن، رهبر (عبدالله اوجالان) وارد شد. ما ایستاده از او استقبال کردیم. با ما دست داد و عید را تبریک گفت. برای اولین بار پس از ۲۶ سال، با کودکان روبه‌رو شد، آن‌ها را بوسید، ازشان سوال پرسید، و برایشان قلم هدیه آورد و گفت: “درس بخوانید”. از روناهی پرسید: “وقتی بزرگ شدی می‌خواهی چه کاره بشوی؟” و او پاسخ داد: “وکیل می‌شوم.”»
به گفته علی اوجالان، عبدالله اوجالان با انرژی و اراده‌ای بالا ظاهر شد و در گفت‌وگو با او، از وضعیت روستا، اورفا و شهرستان خَلَفتی پرسیده و از بستگان و درگذشتگان یاد کرده است.
اوجالان همچنین پیامی به خانواده، روستاییان و مردم خَلَفتی داده و گفته است:
«به همه سلام برسانید. به هر کسی که حال مرا پرسید، سلام برسانید.»
علی اوجالان تأکید کرد که روحیه‌ی عبدالله اوجالان بسیار امیدوارکننده و سرشار از نشاط بود. به گفته او، اوجالان گفته است:«ما اینجا در حال ساخت زندگی نو هستیم، من جوانم، سرحال هستم و خوب از خودم مراقبت می‌کنم.»
علی همچنین از لحظه‌ی نمادین اهدای تسبیح خود به عبدالله اوجالان سخن گفت:«تسبیحم را به او هدیه دادم. او هم گفت: “پس تو هم مال من را بردار.”»
این دیدار پس از دو ساعت به پایان رسید و خانواده با اوجالان وداع کردند.

🎥 در حاشیه آیین رونمایی از دو کتاب استاد محمد علی موحد


@hammihanonline
hammihanonline.ir

🌎 *صدور قطعنامه محکومیت علیه ایران در نشست شورای حکام*

🔹آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، قطعنامه‌ای علیه ایران، در نشست شورای حکام تصویب کرد.

*آرای موافق: (۱۹)*
آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، اسپانیا، آرژانتین، استرالیا، بلژیک، اکوادور، اوکراین، کانادا، گرجستان، ژاپن، کره جنوبی، مراکش، ایتالیا، لوگزامبورگ، هلند، کلمبیا

*آرای مخالف: (۳)*
روسیه، چین، بورکینافاسو

*آرای ممتنع: (۱۱)*
آفریقای جنوبی، هند، پاکستان، مصر، اندونزی، برزیل، غنا، تایلند، الجزایر، ارمنستان، بنگلادش.

● پاراگوئه و ونزوئلا از حق رأی برخوردار نبود.

➖ *در همین رابطه #رویترز به نقل از دیپلمات‌ها نوشت:*

● شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرده که ایران تعهدات خود در چارچوب پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) را نقض کرده است

🔺منطقه در آستانه درگیری یا….؟!

از دیروز ناگهان حمله به ایران پس از مجموعه تحرکات و تصمیمات غیر منتظره آمریکا در سطح منطقه از افزایش آماده باش در پایگاه‌های خود تا کاهش تعداد کارکنان در برخی سفارتخانه‌ها در منطقه در صدر اخبار رسانه‌های جهان قرار گرفته است.

این تحولات در آستانه دو اتفاق مهم رخ می‌دهد؛ نخست رسیدن بحران داخلی در اسرائیل به آستانه انحلال کنست و به تبع آن سقوط کابینه نتانیاهو و دوم نیز برگزاری دور ششم مذاکرات میان ایران و آمریکا در یکشنبه آینده آن هم پس از کش و قوس‌های فراروان متعاقب ارسال طرح پیشنهادی به ایران و انتظار پاسخ تهران.

در خوشبیانه‌ترین حالت می‌توان اتفاقات را تلاشی هدفمند برای عبور نتانیاهو از بحران انحلال کنست و در عین حال تاثیر آمریکا بر تصمیم تهران و به نوعی قبولاندن پذیرش توقف غنی‌سازی و طرح آمریکا قبل از دور ششم مذاکرات در یکشنبه آینده در مسقط دانست.

اما در بدبینانه‌ترین حالت می‌توان این اتفاقات را نوعی پیش‌درآمد برای حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران دانست که شواهد و قراینی هم در این خصوص وجود دارد؛ از تحرکات اسرائیل در دو سه هفته اخیر گرفته تا بیانیه‌ها و مواضع چند روز اخیر تهران و نوعی ابراز نومیدی ترامپ نسبت به آینده مذاکرات با ایران و تاکید بر این که «احتمال رسیدن به توافق را خیلی کمتر از قبل می‌دانم».

این در حالی است که ترامپ قبلا قبل و بعد از مذاکرات از احتمال «توافق قریب الوقوع» می‌گفت. این بدبینی رئیس جمهور آمریکا می‌تواند فی نفسه نوعی «چراغ سبز اولیه» به اسرائیل برای اقدام علیه ایران تلقی شود.

در این میان، هم گزارش اخیر آژانس و همچنین اقدام تروئیکای اروپا (فرانسه، انگلیس و آلمان) در شورای حکام آژانس بین‌المللی برای صدور قطعنامه ضد ایرانی نیز خواسته یا ناخواسته می‌تواند در جهت آماده کردن بستر و فضای بین‌المللی برای تحرک نظامی احتمالی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران باشد.

از این رو، می‌توان گفت که پرونده هسته‌ای ایران وارد حساس‌ترین و بی‌سابقه‌ترین وضعیت خود شده است که احتمالا اسرائیل آن را فرصتی «راهبردی» برای حمله به تاسیسات هسته‌ای بداند. ناگفته هم نماند که از 15 سال پیش همواره مترصد فرصتی برای این کار بوده؛ اما با مخالفت آمریکا روبرو شده است، ولی اکنون به نظر می‌رسد که یک «‌هم‌پوشانی کامل منافع» میان دو طرف حداقل برای سطحی از حمله وجود دارد.

با وجود تدابیری امنیتی که آمریکا در حال اتخاذ آن‌ها در منطقه است، اما قابل توجه این که حضور نیروها و جنگ افزارهای آن در منطقه دستکم «تا این لحظه» در سطحی نیست که نشانگر آماده شدن آمریکا برای یک حمله نظامی یا درگیری بزرگ در منطقه باشد. با این حال، هر گونه حمله احتمالی اسرائیل به ایران نیز بدون موافقت و همکاری اعلام نشده آمریکا تقریبا منتفی است. به هر حال اسرائیل برای چنین حمله‌ای به بمب آمریکایی «جی بی یو-43/بی» معروف به «مادر همه بمب‌ها» نیاز دارد.

اما اکنون پرسش این است که آیا ترامپ «چراغ سبز نهایی» را برای این حمله اسرائیل نشان داده است و این که در صورت وقوع در چه سطحی خواهد بود؟
سطح فعلی حضور نظامی «غیر جنگی» آمریکا در منطقه یا نشانه آن است که این حمله در آینده نزدیک اتفاق نمی‌افتد یا این که رخ می‌دهد اما «محدود و متمرکز» و معطوف به این برآورد آمریکایی‌هاست که به یک درگیری نظامی بزرگ در منطقه ختم نمی‌شود که در این صورت مفروض آن اعزام بیشتر ناوهای جنگی بیشتری به منطقه و در کل تقویت گسترده سطح حضور نظامی متناسب این وضعیت بود.

اما چرا هر گونه حمله در صورت وقوع می‌تواند محدود شروع شود؟ واقعیت این است که هر گونه حمله بزرگی می‌‎تواند اولا به یک درگیری و جنگ گسترده و کنترل نشده در منطقه تبدیل شود و این چیزی نیست که ترامپ و حتی خود اسرائیل بخواهد و ثانیا ممکن است که اهداف مورد نظر را هم محقق نکند.

اما تبعات حمله محدود «ولی متمرکز» هم قابل کنترل است و هم می‌تواند در کنترل واکنش و رفتار طرف مقابل تاثیرگذار باشد. به این معنا که احتمالا اسرائیل برای کنترل و مهار واکنش طرف مقابل، طرح حمله به تاسیسات هسته‌ای را تدریجی و در قالب حملاتی رفت و برگشتی پیش ببرد و این گونه بدون وقوع یک جنگ گسترده هدف خود را دنبال کند.

اما احتمال دیگر که نباید از نظر دور داشت این که دستکم «فعلا» حمله‌ای در کار نباشد و اسرائیل بخواهد یک «خرابکاری یا ترور بزرگ» انجام هد.

فعلا قبل از هر چیز باید دید که دور ششم مذاکرات در صورت برگزاری چه نتیجه‌ای خواهد داشت. در واقع می‌توان آن را متفاوت‌ترین دور مذاکراتی نامید که در فضای بدبینی و به نوعی تحت فشار «وضعیت حمله» برگزار می‌شود؛ در حالی که پنج دور قبلی در فضایی از خوشبینی و امیدواری نسبی برگزار شدند.
البته در صورت تداوم مواضع کنونی دو طرف دور جدید هم چندان نمی‌تواند راهگشا باشد.
#صابر_گل_عنبری
@Salehnikbakht

کودک کشی رسم دیرینه اوست
از فلسطین تا تهران

کشته شدن تعدادی از هموطنانمان از جمله تعدادی از کودکان در حمله تجاوزکارانه و وحشیانه ی رژیم اسرائیل به کشورمان بویژه در مناطق مسکونی تهران را به عموم مردم ایران تسلیت می‌گوئیم🏴🖤🌹
برای برقراری امنیت ، صلح و آزادی دعا می کنیم
@salehnikbakht

هشدار : تصویر کاملا دلخراش

گوشه ای از خباثت قصابان غاصب در تهران
@salehnikbakht

طبق قواعد حقوق بین‌الملل بشردوستانه، طرف‌های درگیر باید بین اهداف نظامی و غیرنظامی تمایز قائل شوند. حمله به غیرنظامیان یا اماکن غیرنظامی ممنوع است.
حمله مستقیم به غیرنظامیان یا استفاده از آنها به عنوان هدف، نقض قوانین جنگ است و به عنوان جنایت جنگی شناخته می‌شود.
@salehnikbakht

نخستین برنده نبرد ایران-اسراییل

طبق معمول دهه های گذشته، نخستین برنده تنش، منازعه، مناقشه و نبردهای مستقیم و غیر مستقیم ایران-اسراییل(اشغالگر) ترکیه و اردوغان خواهند بود.
الکساندورونا گورکیان کارشناس سیاسی روسی، باورمند است که: اگر نبرد بین ایران-اسراییل همچنان ادامه داشته باشد، اصلا بعید نیست به همین زودی، آذربایجان و ترکیه طی هماهنگی عملیات نظامی را در مرز ایران- ارمتستان برای اشغال زنگزور (سیونیک) آغاز کنند.
یادمان باشد بیش از ۳۰ سال سرمایه گذاری ایران در سوریه برای رویارویی با اسراییل با فرصت طلبی، صبوری و طراحی استراتژیک، طی ۱۱ روز به کلی از میان رفت و سوریه در چنگ‌ اردوغان قرار گرفت.
به اغلب احتمال اردوغان، دلمشغولی ایران- اسراییل را در هفته های آتی از دست نداده و هدف تاریخی انصال به دریای خزر و ماوراءالنهر را از طریق تصرف زنگزور از دست نخواهد داد.
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

جغد جنگ
فغان ز جغد جنگ و مُرغوای او
که تا ابد بریده باد نای او
بریده باد نای او و تا ابد
گسسته و شکسته پر و پای او
ز من بریده یار آشنای من
کزو بریده باد آشنای او
چه باشد از بلای جنگ صعب‌تر
که کس امان نیابد از بلای او
شراب او ز خون مرد رنجبر
وز استخوان کارگر غذای او ...
به هر زمین که باد جنگ بر وزد
به حلق‌هاگره شود هوای او
در آن زمان که نای حرب دردَمد
زمانه بی‌نوا شود ز نای او
به گوش‌ها خروش تندر اوفتد
ز بانگ توپ و غرش و هرای او ...
زغول جنگ وجنگبارگی بتر
سرشت جنگباره و بقای او...
محمدتقی بهار
@salehnikbakht

🔴 به‌عنوانِ یک زنِ وطن‌پرست به حاکمان هشدار می‌دهم!

✍️ زهرا رهنورد
زندان اختر

پناه بر خداوندِ سپیده‌دم

دستِ جنایت‌کار و خویِ متجاوزِ نتانیاهو با نقض آشکار همه موازین بین المللی، در یک حملهٔ نظامی و بمبارانِ کشورمان ایران، زیرساخت‌ها، دانشمندان و حتی جانِ غیرنظامیانِ بی‌گناه را نشانه گرفت و زن و مرد و کودک را نیز به خاک و خون کشید.

زنان همچون همیشه نخستین قربانیان از میانِ غیرنظامیان هستند و اگرچه از زن‌ستیزیِ حاکمانِ ایران لطمه‌ها می‌خوردند اما این بار قربانیانِ تجاوز و بمباران، به دستِ جنایت‌کاری شدند که شهرهٔ زن‌کُشی و کودک‌کُشی در سطحِ جهان، از غزه تا ایران است؛ پرنیا عباسی، شاعر و مترجمِ جوان؛ زهرا شمس‌بخش، دانش‌آموختهٔ جامعه‌شناسی؛ منصوره عالیخانی، هنرمندِ نقاش و خانواده‌اش و ده‌ها زنِ دیگر…

اینک به‌عنوانِ یک زنِ وطن‌پرست به حاکمان هشدار می‌دهم اجازه ندهند جنگ فرسایشی شود و حَرث و نسل را به آتش کشد. تا دیرتر از این نشده با روش‌های ابتکاری و هوشمندانه و ایستادن در کنار مردم به چاره‌ای سرافرازانه برای پایانِ جنگ اقدام کنید.

۲۶ خرداد ۱۴۰۴
زهرا رهنورد
استادِ سابقِ دانشکدهٔ هنرهای زیبا

@Kaleme

✍پرستو فروهر
یادگار داریوش و پروانه

به عنوان کسی که سالهاست تلاشهای مدنی خود را با دادخواهی تعریف کرده است ، بر خود لازم میبینم که ابراز تأسف عمیقی بکنم از این که میبینم این روزها واژه ی < #دادخواهی > به بمب و موشک و پهپاد سنجاق میشود....
دادخواهی ، تلاشیست اخلاقی و انسانی و مردمی برای پاسخگو کردن ساختار قدرت برای شکستن چرخه باطل خشونت و توانمند کردن جامعه در برابر سرکوب.
دادخواهی تنیده در جنبش مردم است برای بازپس گیری کرامت و آزادی ، نه هم صدا شدن با بمبهایی که بر شهر و دیار مردم فرو می بارند.
ارضای حس انتقام را با دادخواهی یکی نگیریم
@salehnikbakht

🔗 Masoumeh Naseri (@mimnoon):
سی‌ان‌ان مجموعه‌ای از کلیپ‌های ادعاهای نتانیاهو را که از سال ١٩٩۶ تاکنون مدام تکرار کرده ایران به سلاح هسته‌ای نزدیک است کنار هم گذاشته. تقریبا ٣٠ سال است که می‌گوید ایران به سلاح هسته‌ای خیلی نزدیک است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔗 Acyn (@Acyn):
CNN put together a collection of clips of Netanyahu warning Iran is close to a nuclear weapon going back to 1996

هم زمان .. صدای گوش نواز ویولن با صدای دلخراش بمب،

سکوت غم‌انگیز خیابانی در تهران خلوت
@salehnikbakht

مرهمی بر زخم...

@salehnikbakht

من اینجا ریشه در خاکم

من اینجا عاشق این خاک، اگر آلوده یا پاکم

من اینجا تا نفس باقی است می مانم

من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم

امید روشنائی گر چه در این تیرگی ها نیست

من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم

من اینجا روزی آخر از دل این خاک٫ با دست تهی
گل بر می افشانم

✍فریدون مشیری

@salehnikbakht

چهره پلید جنگ

✍جواد کاشی

باید اجازه دهیم جنگ در همان چهره نفرت‌انگیز و پلیدش بماند. سر و صداهای بلند پس از یک جنگ خونین، این چهره پلید را می‌آراید. اگر جنگ برکتی هم داشته باشد، باطل کردن صداهاست. هر آن مدعا و صدایی که پیش از جنگ شنیده می‌شده، باید سکوت پیشه کند به خود بیاندیشد. نکند بستری برای چنین فاجعه‌ای گسترده باشد.
البته و صد البته حساب آنکه جنگ را آغاز کرده با آنکه دفاع کرده یکی نیست. اما هر دو سوی ماجرا خواسته یا ناخواسته دست به کار یک رویداد پلید شده‌اند. نخستین واکنش انسانی در مقابل چنین پدیده‌ای سکوت و تامل فردی و جمعی است. همزمان با تصویر اجساد بر زمین مانده، ویرانی‌های گسترده، چشم‌های اشک‌آلود و امیدهای برباد رفته، اجازه دهیم آدمیان از خود و دیگران بپرسند چرا چنین شد؟
سیاست به شرطی شریف است که از ظهور جنگ ممانعت کند. اگر نتوانست و لاجرم دست به گریبان آن شد، به آن افتخار نکند. تا جایی که ممکن است از شدت و گسترش آن جلوگیری کند. اگر افتخاری هست، پایان دادن به فاجعه خونین جنگی است.
جنگ هنگامی که در لباس‌های رنگین افتخار و پیروزی و حقانیت مزین می‌شود، از خود پدیده جنگ خطرناک‌تر و پلیدتر می‌شود. همه هستی جامعه و سیاست را می‌بلعد به طوری که لذت زندگی و دین و اخلاق و معنویت و اقتصاد و معاش، در ربط و نسبت با لحظه موعود جنگ بازتعریف می‌شوند.
نمی‌توان بر این واقعیت عرصه سیاست چشم پوشید که هر کشوری نیازمند بمب و موشک و نیروی جنگ‌آور است. اگر جنگ‌آوران در روز مبادای جنگ نقش خود را خوب بازی کردند، دست‌شان را هم باید بوسید. اما قبل از آنکه دست آنان را ببوسیم، باید مردان سیاست و ایده‌ها و مدعاها و نهادهای دیگر اجتماعی و سیاسی را به پرسش کشید. آنها باید پاسخگوی این روز مبادا باشند. اجتماع سیاسی باید برای آن روز مبادا تجهیز شده باشد، اما همزمان توان و توش اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و همه هستی داخلی و بین‌المللی باید در جهت ممانعت از آن روز مبادا ساخته و پرداخته شده باشند.
آراستن چهره پلید جنگ با سر و صدای فراوان، فرصت آن پرسشگری را از جامعه می‌رباید. سبب می‌شود تا یک جامعه به فقر تجهیزات مدنی‌اش افتخار هم بکند. به محض پایان جنگ، خود را برای یک موقعیت تازه جنگ آماده کند. به این دور باطل باید پایان داد.
اگر جنگ را آرایش ندهیم، آدمیان در پرتو چهره پلید جنگ، به کاستی‌های سرشت خود می‌اندیشند. به کلام و مدعاها و آرزوهای و حسرت‌ها و کینه‌ها و اشتیاق‌های روزمره خود بیشتر فکر می‌کنند. متواضع و نقدپذیر می‌شوند. دیگری را بیشتر می‌بینند و به رسمیت می‌شناسند. دوستی به شرط چهره پلید جنگ در عرصه سیاست معنادار می‌شود.
وای به آنانکه این همه را خطری برای موجودیت خود می‌بینند.
@salehnikbakht

در روزهای جنگ، در بازارِ آَشفته و شلوغ توییتر، کاربرانی نگران از جنگ و پیامدهایش، حاشیه‌های آنرا موضوع طنز قرار دادند؛ طنزی گاه تلخ و گاه شیرین و سرخوشانه. بخشی از این توییت‌ها را اینجا می‌آورم تا بماند به یادگار و نشانگر روحیۀ ایرانی باشد که در اوج بی‌پناهی، طنز را وسیله‌ای می‌کند تا بلکه روح و روانش بتواند در تندباد حوادث  اندکی هم که شده بیارامد و نفسی تازه کند:

+۲۵۰۰سال گذشته و تاریخ داریم، دریغ از یه مثقال آینده.

+... وقتی با صدای هواپیما بیدار می‌شی ولی یادت می‌افته فرودگاه‌ها تعطیله!

+آسمان ایران عین دفاع استقلال شده. همه بهش ضربه میزنن.

+فکر کنم مملکت به حالت عادی برگشت، چون برقمون قطع شد.

+نحوۀ برقراری عدل الهی تو ایران اینجوریه که مثلاً سمنان بمب نخورده بود، زلزله نازل شد.

+بمب اصلی وسط جوانی ما خورد.

+شما بزنی ایران اینترنشنال، فقط کارای اداری انتقال قدرت مونده. بزنی شبکۀ خبر، نتانیاهو خودشو به پاسگاه کمال‌آباد معرفی کرده. بزنی بی‌بی‌سی هم بازپخشه.

+دقیقاً همون موقع که داشتید تار موی دخترکا رو می‌شمردید، اسراییل داشت کامیون کامیون موشک و پهباد اینور اونور می‌برد.

+باز این سایبریای پهلوی اومدن با هشتگ انقلاب کنند.

+والدینم قرار بود زود از تهران خارج بشن. زنگ زدم ببینم رفتن یا نه، بابام گفت عزیزم مامانت داره واسه تو راه الویه درست می‌کنه. تموم بشه راه میفتیم:))

+کمپین راضی کردن پدر مادرها به پیاده شدن از خر شیطون و ترک شهر.

+ همه فامیلا جمع شدیم خونه بابابزرگم تو روستا که از جنگ درامان باشیم. سر ارثیه دعوا شد. همه دارن همو فحش کش می‌کنن و می‌زنن. سر عموم شکست. تلفاتمون از جنگ بیشتر شد.

+خانواده با بقیه فامیل از تهران رفتن. خواهرم زنگ زده می‌گه شوهرعمه‌ام گیر داده ما باید بفهمیم جنگ کی تموم می شه یه روز زودتر برگردیم وگرنه می‌خوریم به ترافیک:))

+خوبی مایی که الآن هنوز تهرانیم اینه که اگه خلاء قدرت به وجود بیاد، چون نزدیکیم سریع خودمون رو به پاستور می‌رسونیم و رئیس جمهوری، چیزی می‌شیم. ولی شماها که رفتید، در بهترین حالت مدیر سرای محله دروازه غاری، چیزی بشید.

+اینترنتم مثل کله‌پاچه شده. باید ۵ صبح پاشی براش!

+دوستم ایران نیست. امروز زنگ زدم به مامانش. خانومه خیلی ناز و بی اعصاب گوشی رو برداشت گفت: «مرسی دخترم، ما خوبیم. بهش بگو دست از سرِ ما برداره. کاری نداری؟ خدافظ.» بعدم قطع کرد:))

+یکی توییت کرده بود به‌جای ایران، اینترنت خارجیارو قطع کنید. دهنمون رو سرویس کردن بخدا:))

+از هم طلاق گرفتن. خانومه اومده ایران. آقاهه شماره‌شو داده که باهاش تماس بگیرین بهم خبر بدین که نگرانشم... مگه مرض داشتین جدا شدین آخه؟!

+بابام زنگ زده می‌گه اونجا تخمه بو دادن یا ندادن؟ ولمون کن مرد، با این تکنیک‌های ضد شنودت!

+صبح با صدای انفجار شدید بیدار شدم. انفجارها طوری بود که خونه قشنگ لرزید. بعد از اتاق اومدم بیرون بابا می‌گه نترس بمبارانه. پدر من! خب من دیگه از بمباران نترسم، از چی بترسم؟

+این جنگ تموم بشه، شوهرم هر جا دلش خواست جوراباشو گوله کنه بندازه دیگه کارش ندارم. حقیقتاً دنیا ارزشش رو نداره:))

+به داداشم گفتم چطور این‌قدر آرومی؟ گفت اسراییل موشک‌های میلیون دلاریشو خرج من نمی‌کنه!


+ما شیرازیا می‌خوایم بگیم بیاتو، می‌گیم B2

+ترامپ گفته این سنگین‌ترین بمب دنیا رو هم بندازیم بعدش دیگه PEACE، PEACE، PEACE

+سرعت اتفاقات خاورمیانه خیلی بالاست، یه دستشویی بری 100 صفحه کتاب تاریخ از دست دادی.

+خاورمیانه یه قسمت رو نبینی، عمراً قسمت بعدی رو بفهمی.

+پوتینی که تو جنگ به کار نیاد، دمپایی هم نیست! حالا شما هی واکسش بزن. (همراه با عکس ولادیمیر پوتین)

بعد از خبر آتش بس:
+رضا پهلوی نتانیاهو و ترامپ را آنفالو کرد.

پاپ لئون، رهبر جدید کاتولیکهای جهان: مایوس کننده ست که می بینیم قوانین بین الملل و بشردوستانه، گویی دیگر کارایی ندارند و جای خودشان را به این حق فرض شده داده اند که میتوان دیگران را مغلوب کرد.این درخور بشریت نیست و برای رهبران جهانی شرم آور است.

#قانون_جنگل

@salehnikbakht

‍ ‍ *سرزمینم چی بَلی با*/سرزمینم چو بلوط باش

ایرج رحمانپور

سرزمینم، سرزمینم ،کُت کُت اّنو نشینم
{ سرزمینم سرزمینم، شرحه‌شرحهُ غمگین نشینم}

چی کویا با زخمی امٌا سر وه بالا
{ چون کوهها باش زخمی اما سربلند}

چی دِنا اّفتو ِبئیرِ ،بَر کو و یارو
{ چون کوه دنا آفتاب را بگیر و بین یاران تقسیم کن}

چی گَهَِر، بَسپار وه خاطر، شُرِ بارو
{ مانند دریاچه گهر صدای شر شر باران را به‌خاطر بسپار }
چی گِری ،طاقت بیار بَرفِ نِسارو
{و چو کوه گرین، برفهایی را که آفتاب نمی‌گیرند، تحمل کن}

چی کَوَر، بو وِ پناه ،بچه مَیارو
{ مانند کبیرکوه، پناهگاه زنان نازا باش}

سرزمینم، سرزمینم ،چی بلی با
{ سرزمینم سرزمینم چون بلوط باش}

کُت کُت انو نشینم، چی بلی با
شرحه‌شرحهُ غمگین نشینم چون بلوط باش}

چُو مَتِ  رَوَن، دِ شُوگار، تَشِ تژگاه ،حُونَیا  ژار
{ مانند مشعل راه شبگردهای گمگشته، آتش آتشگاه خانه‌های فقرا }

سا خَسِ شکتِ گایار، ترمِ رَیا دیرِ بیمار
{ سایه پرپشتی برای زمان خستگیِ گاویار(شخم‌زن) باش}

یار دیرِ سفره هالی ،سال نَوار
{ دوست کهنه سفره های خالی سالهای قحطی}

لیز گرم مَل زخمی ،د زِمِسو
{آشیانه گرم پرنده زخمی در زمستان}

رِم رِم رامِشگرونه ،سینِه برگ ئو پنجهِ بارو
{ از برخورد باران با برگ درختان، صدایی مانند صدای نوازندگان ایجاد می شود}

دار صد جا بُرِسَم ،هم میکه وا نو، باد دورو ،میزنش و بَرزی آسو
{باز درخت صد جا بریده‌ام دوباره شکوفه می‌دهد و درگذر زمان، در افق کوهساران، با وزش باد به رقص در می‌آید}

سرزمینم، سرزمینم ،کُت کُت اّنو نشینم
{ سرزمینم سرزمینم شرحه‌شرحهُ غمگین‌نشینم}

کوه اَلوَن آو میکه ،برفیا نساری، کِل شادی می زنَن دُو بختیاری
{و الوند کوه، برفهای سایه سارانش را آب میکند و در سرزمین بختیاری نیز صدای هلهله و شادی بر می خیزد}

سرزمینم ،سرزمینم ،کُت کُت اّنو نشینم
{ سرزمینم سرزمینم شرحه‌شرحهُ غمگین نشینم}

لینک تصویری آهنگ

https://www.aparat.com/v/2IJtB

https://www.tg-me.com/kurdistanname