🔴 محکومیت دوباره‌ی محمد حبیبی به شش‌ ماه حبس

به گزارش  «شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان»،  محمد حبیبی، معلم و سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران، به اتهام اعتراض به مسمومیت سریالی دانش‌آموزان، به شش ماه و یک روز حبس محکوم شده است.
این حکم مربوط به آخرین بازداشت وی در فروردین ماه سال گذشته است.

#محمد_حبیبی
#فعال_صنفی
#جنبش_معلمان
#مسمویت‌های_سریالی_دانش‌آموزان

@sarkhatism
@kashowra

🔴 برگزاری جلسه‌ی دادگاه رسیدگی به پرونده‌ی اتهام  مرتضی پروین‌ جدا‌


دیروز‌ یکشنبه‌، ۳۱ تیرماه‌ ۱۴۰۳، دادگاه‌ رسیدگی‌ به پرونده‌‌ی «مرتضی پروین‌ جدا‌» هنرمند‌ و‌ فعال حرکت ملی آذربایجان‌ و محبوس در زندان اوین برگزار شد.

«مرتضی پروین‌ جدا‌»، هنرمند و‌ فعال حرکت‌ ملی آذربایجان که‌ در ششمین‌ ماه‌ بازداشت‌ غیر‌قانونی خود‌ در زندان‌ اوین‌ به‌ سر می‌برد، در «شعبه‌ی ۱۵ دادگاه‌ انقلاب تهران» حضور یافته و دفاعیات خویش را ارائه کرده است.

در این جلسه دادگاه‌  که‌ به‌ ریاست‌ قاضی «ابوالقاسم صلواتی» برگزار شده است، آقای‌ صلواتی‌ به‌ سفارش وزارت‌ اطلاعات، پرونده‌‌های مختومه‌ی چندین‌ سال قبل‌ آقای پروین‌ را که‌ در‌ سال‌های‌ قبل‌، دوران حبس آن‌ را گذرانده‌ و‌ یا‌ در‌ مواردی‌ به‌ حکم‌ دادگاه‌ تبرئه‌ و پرونده‌ مختومه شده است را دوباره‌ بازگو‌ کرده‌ و‌ آقای‌ پروین‌ را‌ مورد‌ دادخواست‌ و بازجویی قرار‌ داده‌ است‌. همچنین‌ قاضی صلواتی به مرتضی پروین‌ گفته‌ است: " تاکنون بازجویی نداده‌ایی و پرونده‌‌ات ناقص است‌. تا‌ کامل‌ شدن‌ پرونده‌‌، جلسه‌ رسیدگی به دادگاهت را به‌ روزها‌ یا‌ شاید ماه‌های آینده‌ موکول‌ خواهم‌ کرد"


طی روزهای۱۶ ، ۱۷ و ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۲، آیدا صدیقی خراسانلو، فاطمه آتشی خیاوی، کرامت روحنواز، علیرضا شیرزاد کوچنقی، امیرعلی برادران، یاشار حسین زاده، لطفعلی جباری، سهیلا اصغری، مرتضی پروین جدا، ودود اسدی، سالار طاهر افشار، سعید جمال زاده، باقر حاجی زاده، آیاز سیف خواه، سعید مینایی، کمال نوری، آراز امان، طاهر نقوی، سعید دوستان، سلیمان «آیدین» محمدی، کرم مردانه مستعلی بیگلو و عبدالله واحدی در شهرهای اردبیل، خیاو «مشگین‌ شهر»، رشت، اورمیه، تبریز، اسلامشهر تهران، کرج و آستارا، توسط نیروهای اطلاعاتی بازداشت شده بودند. که تا لحظه‌ی تنظیم این خبر تعدادی از این فعالین با تودیع قرار وثیقه به طور موقت تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شده اند.

#مرتضی_پروین_جدا
#آذربایجان
#زندانی_سیاسی
#اوین
#جمهوری_سرکوب

@sarkhatism

🔴 آدرس‌های غلط جامعه‌شناسی
🖊 سروصدای تکراری این بار از مصطفی مهرآیین


اسم مصطفی مهرآیین در جریان رقابت‌های انتخاباتی زیاد به گوش رسید. جامعه‌شناسی که در جریان مناظره‌ها سعی کرد جانب جنبش ژينا را بگیرد و با صراحت از نقد ولایت فقیه بگوید و حتی شجاعانه این جمله‌ی درخشان را بر زبان بیاورد که:
«ما را از جلیلی می‌ترسانید؟! ما خمینی را دیده‌ایم!»

اما او خصلت‌ویژه‌ی جامعه‌ی ایران را «وضعیت استثنایی ناشی از ولایت» می‌داند. به نظر او جامعه‌ی ایران به اعتبار قانون اساسی جمهوری اسلامی دچار یک وضعیت دوپاره است: میان سنت و مدرنیته. تکلیفش معلوم نیست.
این گفتمان آدم را یاد گفتمان خود اصلاح‌طلبان در روزنامه‌ها و نشریات دهه‌ی ۱۳۷۰ می‌اندازد:

زمانی که اصول‌گرایی نماد سنت بود و اصلاح‌طلبی نماد مدرنیته.
خامنه‌ای تجلی سنت و خاتمی تجلی مدرنیته.
به‌دست دادن قرائت آزادی‌خواهانه و حقوق بشری از قرآن و اسلام.
به سوی «کنش ارتباطی» هابرماسی و پلورالیسم.

اما واقعیت چیست؟
این جامعه مدت‌هاست که پا در وضعیت مدرن گذاشته. اما اصطلاح «مدرن»، زیبا و دارای بار مثبت است و کسی فکرش به این سمت نمی‌رود که در واقع نام اصلی این وضعیت «سرمایه‌داری» است. یک وضعیت استثماری که البته در قیاس با گذشته دارای پیشرفت‌ها و امکاناتی است. اما این امکانات و پیشرفت‌ها نابرابر توزیع شده که علت آن شیوه‌ی تولید استثماری ذاتی آن است.
بله مدرن بودن از حیث ویژگی‌های مثبتش برای بورژوازی همواره مفید فایده بوده اما در حالی که:

آموزش مناسب پولی است
بهداشت و درمان مناسب پولی است
مسکن مناسب پولی است
و ...

وضعیت مدرن یک وضعیت دو چهره است: چهره‌ی خندان و چهره‌ی غمگین. باید دید کدام چهره برای چه کسانی رُخ می‌نماید.
نادیده گرفتن وجه سرمایه‌دارانه‌ی جمهوری اسلامی و ندیدن کارکردهای سرمایه‌دارانه‌ی ولایت فقیه، آدرس اشتباهی است که باعث می‌شود در مقام طرح استراتژی سیاسی گمان کنیم با «سکولاریسم» و «جمهوری پارلمانی» همه چیز ختم به خیر می‌شود.
امروز دیگر نمی‌توان گفت «حالا بگذارید اول مدرن شویم بعد فکری به حال نابرابری و استثمار هم می‌کنیم». امروز وضعیت «یا اکنون یا هیچ وقت» است.
مسأله‌ی ما مسأله‌ی میلیون‌ها کارگر به عنوان اکثریت جامعه است.
یک جامعه‌شناس باید بپرسد که خصلت ویژه‌ی یک دوران مبتنی بر شیوه‌ی تولید آن چیست؟ و بر آن اساس جامعه را تحلیل کند.


#مهرآیین
#جامعه‌شناسی
#ولایت_فقیه
#سرمایه‌داری
#مدرن
#مدرنیته

@sarkhatism

🔴 فلاخن شماره‌ی دویست و شصت و چهارم. آموزش عالی تحت کنترل شرکت‌های خصوصی
(ویژه‌نامه‌ی جنبش دانشجویی فرانسه؛ از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸)

در فلاخن دویست و شصت و چهارم در ویژه‌نامه‌ی «کمیته‌ی دانشجویی اول اردیبهشت» از جنبش دانشجویی در فرانسه‌ی معاصر می‌خوانیم و توامان از تهاجم نئولیبرالی و نظام‌مند دولت‌های پیاپی این کشور به نهاد آموزش عالی. از مقاومت دانشجویان و گاه اساتید دانشگاه و دانش‌آموزان در مقابل کالایی‌سازی آموزش، از دستاوردها و شکست‌های این جنبش‌ها و از آموزش عالی‌ای که به مرور و قدم به قدم تحت کنترل شرکت‌های خصوصی قرار می‌گیرد. در این فلاخن می‌خوانیم آنها که با دیدن نام ایران و فرانسه در کنار هم روی یک پلاکارد در دانشگاه تهران فغان برآوردند و خاص‌بودگی‌ها را به میان کشیدند در واقع، خواسته یا ناخواسته هم‌دست وضعیتی شدند که در ایران و فرانسه، با شیوه‌هایی مشابه آموزش عالی را تبدیل به کالا می‌کند، دانشگاه‌ها را به انقیاد سرمایه‌گذاران بخش خصوصی درمی‌آورد و آموزش عالی را از دسترس فرودستان خارج می‌کند. در این فلاخن ابتدا متنی را می‌خوانیم از دانیل بن‌سعید که آن را در گرماگرم جنبش‌های اعتراضی دانشجویی در دهه‌ی گذشته نوشته و پای مسائل بااهمیتی را در ارتباط با دانشگاه، بازار و آکادمی به میان کشیده است. سپس دو گفت‌وگو را می‌خوانیم با دو دانشجویی که از ایران در مقاطع مختلفی در دانشگاه پاریس هشت درگیر جنبش‌های اعتراضی دانشجویی بوده‌اند و به میانجی این گفت‌وگوها از تهاجم نئولیبرالی دولت‌های راست و «چپ» فرانسه به نهاد آموزش عالی، مقاومت دانشجویان در مقابل آن و پیوندهای دانشگاه با جنبش‌های بیرون از دانشگاه مطلع می‌شویم؛ نمایی کامل از حراج دانشگاه توسط دولت و انقیاد آن در دست بازار.
‎مرداد ۱۴۰۳

فلاخن شماره‌ی دویست و شصت و چهارم را بخوانید
🚩 برای تماس با منجنیق یا «کمیته‌ی دانشجویی اول اردیبهشت» در تلگرام می‌توانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact

#منجنیق
#کمیته_دانشجویی_اول_اردیبهشت
@ManjanighCollective

آموزش عالی تحت کنترل شرکت‌های خصوصی
(ویژه‌نامه‌ی جنبش دانشجویی فرانسه؛ از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸)

کمیته‌ی دانشجویی اول اردیبهشت

@ManjanighCollective

🔴 بازداشت دوباره‌ی پریوش مسلمی در تهران

«پریوش مسلمی»، که به اتهام «تبلیغ علیه نظام»، «توهین به رهبری» و «اجتماع و تبانی» به دادسرای اوین احضار شده بود، پس از مراجعه به دادسرا بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است.
او پیش از این نیز یک بار در جریان «قیام ژینا» و یک بار در فروردین سال جاری بازداشت و با تودیع وثیقه آزاد شده بود.

#پریوش_مسلمی
#زندانی_سیاسی
#اوین
#جمهوری_سرکوب
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی

@sarkhatism

🔴 تجمع اعتراضی نیروهای نهضت سواد‌آموزی در تهران

امروز، ۱ام مرداد‌ماه، نیروهای «نهضت سواد‌آموزی» در اعتراض به عدم اجرای بند (خ) آیین‌نامه، مبنی بر عقد قرارداد حق‌التدریس، در مقابل وزارت آموزش‌و‌پروش تجمع کرده‌اند.

#نهضت_سوادآموزی
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان

@sarkhatism

🔴 اقدام به خودکشی عیسی ابراهیم‌زاده در پی منع ادامه‌ی مرخصی از زندان

«عیسی ابراهیم‌زاده»، زندانی محبوس در زندان مرکزی «نقده» در واکنش به عدم موافقت مسئولان زندان با تمدید مرخصی پنج روزه، دست به خودکشی زده و به بیمارستان منتقل شده است.
این زندانی سیاسی که برای معالجه‌ی فرزند بیمار خود درخواست مرخصی کرده بود، در جریان قیام «ژینا» بازداشت و به سه سال حبس محکوم شده است.

#عیسی_ابراهیم‌زاده
#زندان_مرکزی_نقده
#زندانی_سیاسی
#جمهوری_سرکوب
#جمهوری_جنایت
#قیام_زندگی
#قیام_ژینا

@sarkhatism

🔴 قرق گورستان توسط دشمنان بامداد و آزادی
ممانعت از برگزاری مراسم بزرگداشت احمد شاملو

به گزارش کانون نویسندگان ایران «عصر روز سه‌شنبه دوم مرداد، شماری از اعضای کانون نویسندگان ایران همراه با گروهی از دوستداران احمد شاملو در امامزاده طاهر کرج حضور یافتند تا در بیست‌و چهارمین سالگرد درگذشت شاعر یاد او را گرامی دارند. اما پیش از آنها لشکری از ماموران امنیتی و انتظامی و لباس شخصی گورستان را قرق کرده و درها را بسته بود. ماموران در پاسخ کسانی که می‌خواستند وارد گورستان شوند می‌گفتند: قرار است مراسم برگزار شود و قبرستان تعطیل است! اصرار برخی اعضای کانون برای گشوده شدن در راه به جایی نبرد. با جمع شدن افراد ماموران بارها به جمعیت اخطار دادند که: محل را ترک کنید. حاضران به‌ناچار به سمت فضای سبز جوار گورستان رفتند و آنجا جمع شدند. ماموران امنیتی برای فشار آوردن به جمعیت جز اصرار برای ترک محل یکی از اعضای هیئت دبیران کانون (رضا خندان) را نیز تحت فشار گذاشتند که از جمعیت بخواهد محل را ترک کنند اما او از این کار سر باز زد. پس از دور شدن ماموران امنیتی لحظاتی بعد چند نیروی گارد ویژه آمدند و به جمعیت اخطار دادند. در میان این کشمکش‌ها که هر لحظه بیم برخورد می‌رفت حاضران چند عکس به‌یادگار گرفتند. امسال میزان فشار و ممانعت حتی از سال پیش که دوستداران شاملو برای چند دقیقه توانستند بر مزار او حاضر شوند و ادای احترام کنند بیشتر و سخت‌تر بود. پس از متفرق شدن جمعیت برای بعضی از حاضران پیامک توقیف خودرو به دلیل "بی‌حجابی" فرستاده شده بود.
با این همه احترام به شاملو همانطور که در بیانیه‌ی امسال کانون آمده است:"تجلیل از آزادی‌ست و تقدیر از آزادیخواهی" و به بیان دیگر نکوداشت شاملو حرمت گذاشتن به همه‌ی نویسندگان مستقل، ضد سانسور و حامی آزادی بیان است. گویا همین وجه نمادین است که حاکمیت هر سال مامورانش را برای جلوگیری از مراسم و حتی حضور ساده‌ی اعضای کانون و دوستداران شاملو به گورستان گسیل می‌دارد.»
دشمنی با احمد شاملو فصل مشترک سلطنت و ولایت است، از کیهان لندن تا کیهان تهران، از زباله‌دانی «من و تو» تا زباله‌دانی «بیست و سی» و از ماموران یونیفرم‌پوش ولایی تا الوات زنجیرپاره‌کرده‌ی سلطنتی در تنفر از شاملو و آزادی اشتراک نظر و عمل دارند.

#احمد_شاملو
#کانون_نویسندگان_ایران
#سرکوب_فراگیر

@kanoon_nevisandegane_iran
@sarkhatism