Telegram Web Link
چند عکس و فیلم از امروز جلوی اوین و لحظات آزادی نیلوفر حامدی و الهه محمدی
عکس‌ها و فیلم‌ها را از صفحات مختلف در توییتر برداشته‌ام.
.
#عوامل_اجتماعی_تعیین‌کننده_سلامت (SDOH) عوامل یا شرایط غیر پزشکی هستند که بر سلامت و رفاه فرد تأثیر می‌گذارند.

Social Determinants of Health (SDOH)


سلامت یک فرد عمیقاً تحت تأثیر شرایط و محیطی است که در آن متولد می‌شود، رشد می‌کند، زندگی و کار می‌‌کند. این شرایط به عنوان «عوامل تعیین‌کننده اجتماعی» شناخته می‌شوند.

امید به زندگی، کیفیت زندگی، و نابرابری در آنچا در نهایت خروجیِ سلامت افراد است تا حد زیادی به وضعیت اجتماعی-اقتصادی، نژاد/قومیت، یا موقعیت جغرافیایی آنها بستگی دارد.

سیاست‌های اجتماعی، هنجارهای اجتماعی، شیوه‌های فرهنگی و نظام‌های اقتصادی همگی SDOH را شکل می‌دهند.

طبق گزارش وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده (2022):
«عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت (SDOH) در واقع همان شرایطی موجود در محیط‌هایی هستند که افراد در آن متولد می‌شوند، زندگی می‌کنند، یاد می‌گیرند، کار می‌کنند، بازی می‌کنند، عبادت می‌کنند و همین طور سن افراد است که بر طیف وسیعی از سلامت، عملکرد و پیامدهای کیفیت زندگی و ریسک‌های آن تأثیر می‌گذارد.»

عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت به‌طور قابل توجهی بیش از ساختار ژنتیکی یا عادات شخصی بر آنچه در نهایت خروجیِ سلامت فرد است تأثیر می‌گذارد.

یکی از مثال‌ها از عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت «بی‌خانمانی» است.

افراد #بی_خانمان یا کارتون‌خواب‌ها در معرض خطر بیشتری برای چاقی (به دلیل دسترسی نداشتن به مواد غذایی سالم)، سوء مصرف مواد، بیماری‌های عفونی مانند سل یا هپاتیت B و C و همچنین سایر بیماری‌های واگیر به دلیل قرار گرفتن در شرایط ناایمن در پناهگاه‌ها هستند.
علاوه بر این، فقدان امنیت مسکن باعث #استرس مزمن ناشی از شرایط زندگی ناپایدار می‌شود که در طول زمان بر وضعیت سلامت روان تأثیر می‌گذارد (لازار و داونپورت، 2018).

@Shahr_Zanan

https://helpfulprofessor.com/social-determinants-of-health-examples/
Forwarded from حومه
🔍شهرک اکباتان، علیه محصوریت


▪️فضا در معنای عامش، به‌سان قلمرویی تلقی می‌شود که انسان‌ها در آن مناسبات اجتماعی و نیازهای مادی و معنوی خویش را تامین می‌کنند. غالب شدن ایدئولوژی‌های سیاسی نهاد قدرت بر ابعاد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در فضا، همواره به زیان مردم تمام شده است. حاکمیت سیاسی که می‌داند فضا چطور می‌تواند شالوده‌های ساختار موجود و متعاقبا منفعت نهاد قدرت را به پرسش بکشد، همواره بر آن است که این فضای ضمنی را در سیطره خود قرار دهد. با سیاسی شدن فضاها، کارکردشان دگرگون می‌شود. فضاها توامأن در شکل‌دهی و شکل‌گیری کنش و روابط اجتماعی انسان در محیط تاثیر وافری دارند، پلیسی شدن فضا، نیاز و همزیستی اجتماعی انسان‌ها را مختل و شیوه‌ای نوین از انزوای اجتماعی را در فضای محصور تولید و بازتولید می‌کند.

🔸مدتی است در شهر تهران فضای‌های مختلفی که اساسا ماهیت فضای عمومی و اجتماعی دارند، توسط نهاد‌های قدرت محصور یا دیوارکشی می‌شوند. همزمان با تئاتر شهر در مرکز شهر، این‌بار در غرب تهران در شهرک اکباتان، محوطه‌ها و فضاهای سبز این شهرک در حال حصارکشی است. این زیرساخت اجتماعی برای ساکنین شهرک اکباتان بسیار حائز اهمیت است. اگر بخواهیم از متن حق به شهر هانری لوفور وام بگیریم، باید بگوییم شهری که حیات مدنی و همزیستی اجتماعی را تعمیم ندهد، تبدیل به سوژه مصرفی منفعل می‌شود. در چنین فضایی نوعی نیاز‌های فردی در راس قرار می‌گیرند، که البته این نیازها پیش از آن‌که به رسمیت شناخته شوند، دستکاری شده‌اند. در برابر چنین نیازهای تولیدشده، نیاز اجتماعی قرار دارد که بنیان و پایه انسان شناختی دارد.

🔹شهرک اکباتان به علت اینکه فضای فزاینده مورد مناقشه‌ای در سال‌های گذشته داشته، امر سیاسی بر فضای شهرک فایق شده است. حصارکشی فضاهای سبز شهرک نیز ارتباط نزدیکی با امر سیاسی دارد. با همه اینها ضروری است اشاره شود با محدود کردن فضاهای بازخواهی، شرایط موجود تغییر نمی‌کند، زیرا نهاد قدرت به نیاز جامعه پاسخی نداده است. با محدود کردن چنین فضاهایی، عملاً  این کنش اجتماعی مبتنی بر حق به شهر، تتمیم نمی‌شود، بلکه به شیوه‌هایی دیگر در فضایی دیگر بازتولید می‌شود. اگرچه با محصور شدن فضاهای اجتماعی که تعامل انسان‌ها در آن رقم می‌خورد، فارغ از آنکه افراد در کدام پایگاه اقتصادی و اجتماعی قرار دارند، به‌تدریج تعامل و حیات مدنی افراد از بین می‌رود، اما منازعات فضایی کماکان برقرار می‌مانند.


#جستارهای‌دریافتی

#حق‌به‌شهر

#شهرک‌اکباتان

#تئاترشهر

#فضاسیاست

#حصارکشی‌فضاهای‌شهری


https://www.tg-me.com/urbannEssay
Forwarded from ديد‌بان آزار
🔹هم‌صدایی بیش از ۳۰۰ کنشگر فمینیست در برابر احکام اعدام

🔹«اعدام هرگز و برای هیچ‌کس»


ما با مادرانی که در مقابل اوین حضور یافتند، همراه می‌شویم. در کنار همسران‌ زندانیانی می‌ایستیم که ما را به یاری فراخوانده‌اند و به این طریق همراه و هم‌صدای تمام کسانی هستیم که به حکم اعدام یک «نه» مطلق می‌گویند.

فرم امضای بیانیه و اسامی امضاکنندگان:
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSf1OG76ivV9-B-WSWLU1U8szfagw5SaKWZVAn3nOOpD9mSPyA/viewform

متن کامل بیانیه: https://harasswatch.com/news/2267/

@harasswatch
در هر نشستِ آگورا، یک اجرای هنری با ارائه‌های مفهومی و کارگروهی ترکیب شده است.

اگر به مواجهه هنر، مطالعات‌ شهری و علوم اجتماعی علاقه‌مندید می‌توانید هم با شماره تماس

۰۹۳۹۱۳۶۷۷۲۴
و هم در
‌⁦
@shak_space

ثبت‌نام کنید.

‏زمان: جمعه‌های بهمن‌ماه ۱۴۰۲ و به مدت چهار جلسه


منبع: توییتر ایمان واقفی

@Shahr_Zanan
Forwarded from شرق
🔺️هدی توحیدی آزاد شد

هدی توحیدی، فعال سیاسی و دانشجوی‌ دانشگاه علامه با پایان دوره محکومیتش از زندان آزاد شد. هدی توحیدی به همراه خواهرش زهرا توحیدی در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت و به اتهام اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام محکوم و راهی زندان شدند.

عصر‌ امروز هدی توحیدی با پایان دوره محکومیتش از زندان اوین آزاد شد.

@sharghdaily
sharghdaily.com
شهرها برای زنان حتی بدتر از آن چیزی‌ست که تصور می‌کنید!

✍🏽برگردان: زهره رجبی

🔻در حالی که هنوز ناشناخته‌های زیادی در مورد همه‌گیری ویروس کرونا وجود دارد، یک چیز مشخص شده است: شهرهای ما آنطور که باید، از ما مراقبت نمی‌کنند.
پیاده‌روها خیلی باریک‌اند. اتوبوس‌ها خیلی کند حرکت می‌کنند. پارک‌ها خیلی شلوغ‌اند (اگر حتی پارکی برای رفتن وجود داشته باشد). خانه‌ها خیلی تنگ‌ و کوچک‌اند (اگر به اندازه کافی خوش‌شانس باشید که خانه داشته باشید). کار از خانه همیشه یک گزینه نیست و برای کسانی که بچه دارند تقریبا غیرممکن است.

کتاب «شهر فمینیستی: ادعای فضا در دنیای مرد-ساخته»

🔻لسلی کرن leslie kern، جغرافیدان شهری، دانشیار دانشگاه مونت آلیسون، و نویسنده کتاب «شهر فمینیستی: ادعای فضا در دنیای مرد-ساخته»، معتقد است هیچ‌یک از مشکلاتی که بالا ذکر شد، جدید نیستند.فقط آنها در طول پاندمی آشکارتر شده‌اند.

🔻کرن می‌گوید: «تکیه اقتصادی گسترده‌ای به نیروی کار بدون دستمزد و کم دستمزد وجود دارد، که بسیاری از آنها توسط زنان، زنان رنگین‌پوست، مهاجران تازه‌وارد و سایر گروه‌های اقلیت انجام می‌شود».
آنچه همه‌گیری یا پاندمی نشان داد این است که وقتی این نوع مشاغل مانند مراقبت از کودکان یا آموزش، قادر به ادامه فعالیت نباشند، همه چیزهای دیگر نیز باید تعطیل شوند...
ما پایه‌ای واقعاً متزلزل برای نیازهای اولیه انسانی خود ایجاد کرده‌ایم: همه چیز از مراقبت از سالمندان گرفته تا تهیه مواد غذایی و مراقبت از فرزندانمان».

🔻شهرهای ما حول محور بهینه‌سازی رشد اقتصادی قشر خاصی از جامعه طراحی شده‌اند و نه بر اساس نیازهای روزمره دیگران. همپوشانی بحران‌های مراقبتی در پاندمی کرونا، ایده ایجاد شهرهای فمینیستی را واضح‌تر از همیشه می‌کند.

🔻او معتقد است که ما باید نگاه دقیق‌تری به چگونگی تداوم نابرابری شهرها از منظر نژاد، جنسیت، توانایی و طبقه بیندازیم.

🔻کرن در کتاب خود می‌نویسد: «همانطور که پدرسالاری در محیط شهری گنجانده شده است، برتری سفیدپوستان نیز زمینی‌ست که ما روی آن قدم می‌گذاریم. با شناخت این سیستم‌های نابرابر و پویایی‌های اجتماعی، می‌توان روش‌های جدیدی برای سکونت در فضاهای شهری را تصور کرد».

ترس زنان؛ نه به پلیسی‌کردن فضا

🔻او‌ می‌گوید: یک شهر فمینیستی با محوریت مراقبت می‌تواند شامل لغو «پلیسی کردن فضا» نیز باشد. ما می‌خواهیم ترس زنان را جدی بگیریم، اما با گسترش و تکیه بسیار بر پلیس و سیستم عدالت کیفری برای انجام این کار، شرایطی را ایجاد کرده‌ایم که در آن سطوح بیشتری از فضای پلیسی و آسیب‌های حاصل از آن، ازجمله استفاده از سلاح توانسته‌اند علیه سیاه‌پوستان، بومی‌‌ها، رنگین پوستان، بی‌خانمان‌ها، کارگران جنسی، جوانان و غیره استفاده شوند.

🔻کرن معتقد است: «این اتفاق به گونه‌ای رخ داده است که من فکر نمی‌کنم در واقع هیچ زنی با این شرایط پلیسی احساس ایمنی بیشتری داشته باشد، اما در عوض این گونه اقدامات روکش ایمنی برای شهرها و سیاست‌گذاران ایجاد کرده و به نظر آنها خوب است، اما واقعاً چیزی را در شهر یا در خانه تغییر نداده است».

@Shahr_Zanan

مطالعه بیشتر👇:
https://archive.curbed.com/2020/7/7/21315882/feminist-cities-leslie-kern-book
Forwarded from شرق
🔺زهرا توحیدی از زندان آزاد شد

زهرا توحیدی، فعال سیاسی که برای گذراندن دوران محکومیتش در زندان اوین محبوس بود، امروز با پایان دوران محکومیتش از زندان آزاد شد.
@sharghdaily
sharghdaily.com
صندوق جمعیت سازمان ملل در کتابچه راهنمایی که از درس‌آموخته‌های بحران سوریه استخراج شده به چگونگی ایجاد #فضاهای_امن برای دختران و زنان پرداخته است

برای داشتن فضاهای امن باید:

📍زنان و دختران را توانمند کرد و به آنها آموزش‌هایی در حوزه «مدیریت و رهبری» داد

📍طراحی فضاهای امن باید بر اساس نیازهای آنان باشد

📍فضا باید امن و دسترس‌پذیر باشد

📍جامعه محلی باید در تصمیمات درگیر باشند

📍بخش‌های مختلف تصمیم‌گیری باید هماهنگ و متنوع (چند بخشی) باشند

📍فضاهای امن متناسب با نیازهای زنان باشد

🔻در توضیح امن و دسترس‌پذیر اشاره شده که:

فضای امن باید در محلی واقع شود که به راحتی برای زنان و دختران قابل دسترسی باشد و امنیت و حفظ حریم خصوصی را تضمین کند. تصمیم در مورد مکان‌یابی فضای امن باید توسط زنان و دختران هدایت شود. اگر این امر امکان‌پذیر نیست، حداقل باید با آنها مشورت شود. در دسترس‌پذیر بودن، دسترسی به وسایل حمل و نقل برای رفت و‌آمد زنان و دختران نیز بایستی مورد توجه قرار گیرد.


@Shahr_Zanan

https://www.tg-me.com/Zananmedia/112

منبع:
https://www.refworld.org/pdfid/551158134.pdf
مریم لطفی:

#سروناز_احمدی برای گذران ۳سال و ۶ماه حکم در زندانه.
گفته بود "با حقوق ۱م و ۹۰۰ در دروازه‌غار کار می‌کردم ودر کیفرخواستم نوشته شد به کار در NGOهای معلوم‌الحال مثل خانه خورشید مبادرت ورزیده‌‌م». مادرش و لیلی ارشد درباره اقدامات او و ضرورت مددکاری اجتماعی گفتن:

https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-918968


@Shahr_Zanan
مانده از دانشگاه، خسته از ازدواج

نویسنده: ژاله


حالا هرچه که باشد، آرزو می‌ کنم طفلم دختر نباشد و دیگر هیچ دختری در این کشور به دنیا نیاید…


«حمل گرفته ‌ام و با گذشت هر روز به ولادت نزدیک می‌ شوم. مضطربم و دلهره دارم. هضم این ‌که چند هفته بعد قرار است مادر شوم، خیلی برایم سخت است. چون همه‌ی این اتفاقات ظرف یک سال رخ داد.

من دوست داشتم درس بخوانم و استاد دانشگاه شوم. بی‌ خبر از آن بودم که در آینده ‌ی نچندان دور از همه چیز محروم خواهم شد. دیشب وقتی در آشپزخانه، برای دیگ شب پیاز می‌ بریدم، برای لحظه ‌ای با خودم فکر کردم که اگر طالبان روی‌کار نمی‌ آمدند، حالا من به ‌جای آشپزخانه در کجا ایستاده بودم؟ شاید با لباس فراغت رودرروی مادرم ایستاده بودم، شاید هم در صحن دانشگاه جدیدم ایستاده بودم تا با عزم بیشتر، ماستری‌ ام را شروع کنم یا شاید هم رودرروی شاگردانم ایستاده بودم تا برای‌شان درس جدید را تدریس نمایم. واقعا برایم سؤال شده است که اگر #طالبان سرزمینم را صاحب نمی‌ شدند و زنان را از حق کار و تحصیل محروم نمی‌ کردند، حالا من به کجا رسیده بودم؟»

@Shahr_Zanan

https://www.etilaatroz.com/184161/مانده-از-دانشگاه،-خسته-از-ازدواج/
Forwarded from دیگرشهر
موسسه "ته رنگ اندیشه و خیال" برگزار می کند:
رویداد"بدن و دیگری سازی"
انسانی که از بدنش سخن بگوید،مالک بدن خود خواهد شد
با حضور:
شیوا علینیقیان
سپیده پوراکبران
مائده صدیقی
مهدی سلیمانی
شنبه ۱۲ اسفند ، ساعت ۱۹
ثبت نام از طریق پیام به تلگرام موسسه:
@InstTahrang
علل سکوت بازماندگان خشونت جنسی از نگاه روانشناختی

چرا بازماندگان آزار جنسی زودتر قدم پیش نمی‌گذارند؟

نویسنده : بورلی انگل
برگردان: نرگس حسن‌لی

آمارهای جدید نشان می‌دهد که 70 درصد زنان از آزار جنسی در محل کار رنج می‌برند. در حقیقت آمار آزار جنسی مشابه آمار تجاوز جنسی است: در سطح کشور(آمریکا) از هر چهار زن یکی مورد آزار جنسی در محل کار قرار می‌گیرد. و با این حال زنان زیادی، حتی افرادی با تحصیلات بالا، درباره‌ی این که دقیقا چه چیزی آزار جنسی است آموزش ندیده‌اند، آزار جنسی را یک خطر واقعی نمی‌دانند، متوجه تأثیر آزار یا تجاوز جنسی بر خودشان نیستند و از پیامدهای عملی کمک نگرفتن یا گزارش نکردن مطلع نیستند.

مثلاً تأثیرات عاطفی این نوع آزار می‌تواند نتایج روانی ویرانگری داشته باشد، از جمله:
 
• اضطراب

• کمبود اعتمادبه‌نفس

• اختلال استرسی پس از حادثه؛ تحقیقات نشان داده که بین قربانیان آزار جنسی و بروز PTSD ارتباطی وجود دارد که باعث می‌شود قربانی آزار را بازسازی کند و از موقعیت‌هایی که امکان تکرار
واقعه هست اجتناب کند.

• رفتارهای معطوف به خودکشی؛ تحقیقات نشان می‌دهد که آزار جنسی می‌تواند به رفتار معطوف به خودکشی منتهی شود. بالغ بر 15 نفر از هر هزار نفر تحت مطالعه گفتند که پس از تجربه‌ شکلی از آزار جنسی دست به خودکشی زده‌اند. /دیده‌بان آزار

@Shahr_Zanan


https://harasswatch.com/news/1532/چرا-بازماندگان-آزار-جنسی-زودتر-قدم-پیش-نمی%E2%80%8Cگذارند؟
Forwarded from حومه
فضا و جنسیت: علیه نابرابری

▪️با سیر در تاریخ ایران، خواهیم دید فضاهای شهری نسبتی نامعین و غالبا نابرابر با جنسیت داشتند. خیابان که جزو اولین عناصر مدرن فضای شهری است، در ابتدا به روی زنان گشوده نبود. زنان به‌میانجی‌ بدن‌هایشان، توامأن در حال مبارزه در آستانه‌های رویت‌پذیری/‌ناپذیری در فضا بوده‌اند که در نهایت توانستند با پیشروی آرام و مستمر، قسمی عاملیت زنانه را در فضا حک کنند.

🔹در ابتدا، فضاهای عمومی نسبت بیگانه‌ای با زنان داشته و همواره محدودیت‌هایی بر آن‌ها وارد می‌آوردند. به بیانی دیگر بسیاری از فضاهای شهری تحت سیطره مردان بودند که کمتر فضایی برای زنان نداشتند. از خلال چنین فرایندی بود که همواره زنان- در ساحت فضامندی- غالبا تحت کنترل و نظارت آپاراتوس مردانه قرار می‌گرفتند.

🔸جنسیت‌زدگی فضاهای شهری که غالباً دلیل آن را استقرار سیستماتیک زنان در محیط خانه تا محیط‌های عمومی شهری می‌دانند، صرفاً به‌واسطه نوعی رقابت فیزیکی برای بازنمایی عاملیت در فضا نیست. به‌طور معمول، فضاها نه‌تنها به‌لحاظ جنسیتی، بلکه به‌شکل نمادین نیز جنسیت‌زد‌ه‌اند. زنانگی با خانه و امر محلی احساس دوگانه‌ای برای آنها به وجود آورده است. می‌دانیم فرآیند صنعتی‌شدن و مدرنیزاسیون، نوعی دیگر از حس تعلق برای زنان ایجاد کرده که به شکاف و جداسازی هرچه بیشتر خانه و فضای حق‌خواهی برای زنان دامن زده است. با این‌حال به نظر می‌رسد روند مدرنیزاسیون، کارکردهای آزادی‌بخشی نیز برای زنان در فضاهای شهری داشته است.

🔸گسترش تجارت فروشگاهی و بازار مصرف، حضور زنان را در فضا شهری تسهیل کرده است. اولین‌بار زنان از طریق تصاحب فضاهای مصرف موفق شدند به فضاهای شهری ورود کنند و استراتژی خرید کردن را به نمایش دربیاوردند. فضاهای مصرفی که برای زنان به وجود آمده بود این را ایجاب می‌کرد که زنان به شکلی بتوانند فضا را مصرف کرده و به دنبال آن بتواند فضاها را تصاحب کنند. مصرف در چنین فضاهایی، صرفا به کالاها و ابزارها محدود نمی‌شود. فضاها نیز در این مکان‌ها تولید و مصرف می‌شوند. با دیدگاه ساده‌تر، می‌توان این‌طور درک کرد که ورود مدرنیته و بازار مصرف مدرن نوعی رهایی‌بخشی برای زنان ایجاد کرد که زنان از طریق تصرف فضاهای مصرف توانستند به فضاهای شهری دسترسی بیشتری پیدا کنند. اما اگر کمی زاویه‌مان را تغییر دهیم، متوجه می‌شویم مدرنیته شاید بعضی امکان‌های رهایی‌بخش برای زنان تولید کرده، ولی بخواهیم یا نخواهیم باز به شکلی دیگر باعث ایجاد نوعی نابرابری و تبعیض‌های جدید شده است.

▪️دورن مسی در  کتاب فضا، مکان و جنسیت نشان می‌‌دهد مدرنیزاسیون زنان کارگر را در فرایند تقسیم کار صنعتی مستعمل می‌کند. زنان خانه‌دار حومه که عموما کارگران پاره‌وقت با دستمزد پایین‌اند به واسطه مشکلات فضایی و اقتصادی، روی به نظام صنعت می‎‌آورند. در این سیستم تقسیم کار، بخش‌های خدماتی جدیدی شکل می‌گیرد که انطباق و انعطاف‌پذیری زمان و مکان برای زنان کارگر بسیار دشوار می‌شود. از خلال چنین مکانیسم‌هایی زنان دچار بیگانگی جنسیتی شده و همزمان مردانگی فضا بازتولید شده و در نهایت نابرابری جنسیتی اشتغال در فضا تداوم می‌يابد.
🔹دوستان عزیز می‌توانند ادامه مطلب را در نشریه انجمن انسان شناسی دانشگاه تهران که به‌زودی منتشر می‌شود، مطالعه کنند.

#جستارهای‌دریافتی

#عاملیت‌زنان

#تولیدفضا

#علیه‌تبعیض‌جنسیتی

https://www.tg-me.com/urbannEssay
2025/07/06 17:14:38
Back to Top
HTML Embed Code: