Telegram Web Link
علوم اجتماعی و« نقشه‌های از پیش تعیین شده»!

عباس کاظمی، جامعه‌شناس
@varijkazemi
🧊بعد از بازگشایی دانشگاهها، تنش میان دانشجویان با دانشگاه به موضوع مهمی در این روزها تبدیل شده است. مهم نیست داستان از کجا شروع شد مهم این است که معاون فرهنگی یک دانشگاه، داستان را از کجا شروع می‌کند:‌«دانشجوی خانمی که رنگ موهای خود را فیروزه‌ای یا آبی می‌کند و موهای خود را از مقتعه بیرون می‌گذارد و از نشان دادن کارت دانشجویی خود امتناع می‌کند و قصد دارد به زور وارد دانشگاه شود، مشخص است در حال اجرا کردن نقشه‌هایی از پیش تعیین شده است» ! در جایی دیگر، یکی از معلم‌های مدرسه گزارش کرده است که« دانش آموزان دختر در یک مدرسه، به دلیل رنگ مو، برداشتن ابرو، استفاده از زیرورآلات و.. قوانین مدرسه را زیرپا می‌گذارند و مهمتر اینکه والدین با مدرسه همکاری نمی‌کنند». اینها تنها نمونه‌هایی کوچک از تغییراتی است که دوران قرنطینه کرونا آنها را تشدید کرده است. دانشجویانی که دو سال از تحصیل‌شان گذشته اما هنوز دانشگاه را ندیده‌اند و تازه به فضای دانشگاه و یا مدرسه پا می‌گذارند با ارزشهایی بزرگ شدند که حتی صرفا، تحت کنترل والدین هم نیستند. این دانش آموزان، ذیل نظام‌ «جامعه پلتفرمی» رشد کرده‌اند. ارزشها، سبک زندگی، مد، امیال، شبکه‌های دوستی، حساسیت‌های فرهنگی و اجتماعی، نظامهای تشویقی و...همه و همه درون شبکه‌های اجتماعی تعریف و تعیین شده‌اند. این در حالی‌ست که در دوران همه‌گیری کرونا، نظامهای آموزشی رسمی، نقش پرورشی‌خود را به کل از دست دادند و صرفا دلمشغول مسایل آموزشی شدند اما دانش آموزان بیکار ننشستند و هرچه بیشتر به گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های خود وابسته شدند از سویی دیگر، وابستگی ارزشی بیشتری میان والدین و فرزندان( به دلیل مجاورت بیشتر) در طول دوره همه‌گیری ایجاد شده است.
آیا با پدیده تازه‌ای روبرو هستیم؟ آیا منازعه جدید دانشجویان و دانش آموزان بر سر سبک زندگی قرار است مسئله‌ای مهم در دهه‌ی پیش رو باشد؟ زیرپاگذاشتن ارزش‌های مدرسه و دانشگاه امری جدید نیست، هر نسلی قواعد خود را برای دستکاری و مناقشه با ارزش‌های رسمی داشته است و این برای افرادی که به‌طور مستمر، به تماشاگری جامعه می‌نشینند، داستانی تکراری است. واقعیت مهم، عدم همراهی دانش آموزان و دانشجویان با ارزش‌های رسمی مدارس و دانشگاه‌ها نیست مسئله این خواهد بود که والدین تا چه اندازه قرار است مدرسه را همراهی کنند؟ و آیا عدم همراهی والدین با سیاست‌های تربیتی رسمی به خصومت میان دو نهاد خانواده و مدرسه دامن خواهد زد؟ و آیا جنگ فرهنگی به مرحله جدیدی وارد خواهد شد؟ پاسخ به این پرسش‌های مهم آسان نیست اما در حد فرضیه می‌توان گفت پس از همه‌گیری کرونا، افکار عمومی هرچه بیشتر در قابلیت نظام آموزشی تردید کرده است. از سویی دیگر، در طول چهل سال گذشته، در حالی‌که والدین به لحاظ نسلی، تغییر کرده‌اند اما نهاد آموزش، تغییر محسوسی نداشته است! والدین دهه 60، علاقه به تکرار تجربیات زمان خود ندارند. این امر تنش‌ها را بین والدین و مدرسه- و نه صرفا دانش آموزان- بیشتر خواهد کرد. @varijkazemi
🧊با این حال، در جامعه‌شناسی چیزی به اسم «نقشه‌های از پیش تعیین شده» وجود ندارد بلکه« نقشه‌ها»، محصول عمل اجتماعی مدرسه یا دانشگاه، کردارهای معلمان و مدیران انضباطی، نظام ارزشی در خانه، گروه‌های متعدد دوستی دانش آموزان و دانشجویان، رسانه‌های قدیم و جدید، فشارهای ایدولوژیک دستگاه‌های‌فرهنگی، سیاست‌های رسمی و غیررسمی بکارگرفته شده در جامعه و در مجموع، مواجهه فردی و ابتکاری کنشگر با همه این مولفه‌هاست. نقشه‌ها از پیش،تعیین نمی‌شوند بلکه در جریان اجتماعی ساخته و مصرف می‌شوند. مشقِ جامعه را مجموعه‌ی متعددی از نیروهای انسانی و غیرانسانی تدوین می‌کنند. مدیران فرهنگی ابتدا باید بتوانند درک درستی از مسئله فرهنگی در یک نهاد آموزشی داشته باشند. جمله مشهوری است که می‌گوید: فهم مسئله نیمی از مسیر برای حل مسئله است. در این میان، یادمان باشد برخی اوقات، راه حلی جز انحلال خود مسئله، وجود ندارد. همان‌اندازه که دانش‌آموزان و دانشجویان باید متناسب با فضای آموزشی رفتار کنند، نهادهای آموزشی باید تکانی به خود بدهند و اندکی بیشتر خود را با شرایط در حال تغییر همراه کنند و مدیران فرهنگی نیز برحسب ضرورت، خود را با سازوکارهایی که جامعه با آن کار می‌کند آشنا سازند.

#اموزش #مدرسه #دانشگاه #فرهنگ #کرونا #یاد_داشت

https://www.tg-me.com/Varijkazemi
✴️ «تجربهٔ مادری و امر اجتماعی»
معرفی کتاب
عباس کاظمی
https://www.tg-me.com/Varijkazemi

چگونه ازطریق تجربهٔ مادری، درباب موقعیت‌هایی که ازلحاظ قومیتی، جنسیتی و طبقاتی ساخته می‌شوند بیندیشیم؟
آیا مادری موضوعی صرفاً ساده است یا می‌توان به‌کمک آن، درباب جامعه و تضادها و نابرابری‌ها، ترس‌ها و شادی‌های آن نیز سخن گفت؟

⬅️ کتاب علینقیان، روایتی شیوا از تجربهٔ مادری در بستری انسان‌شناسانه ارائه می‌دهد. کتاب، پژوهشی خودمردم‌نگارانه است که در آن، نویسنده ازخلال تجربهٔ مادری، ابتدا درخصوص کلیت مادری و سپس دربارهٔ مناسبات جنسیتی و... در جامعه ‌سخن می‌گوید.

🔸با مسیری که نعمت‌الله فاضلی به‌میانجی روش خودمردم‌نگارانه در ایران باز کرده است، نسل‌های جدید کوشیدند طریق خود را برای بیان موقعیت‌های اجتماعی پیدا کنند.
اینک اگر در رشته‌ای غیر از علوم انسانی تحصیل کرده‌‌اید و می‌خواهید بدانید که علوم اجتماعی چگونه می‌تواند ازطریق تجربه‌های زیستهٔ فردی، درباب واقعیت‌های اجتماعی و ازجمله مادری سخن بگوید، کتاب خط آبی کمرنگ، همان اثری است که می‌توانید آن را چونان کتاب رمان بگشایید و خستگی‌ناپذیر مطالعه‌اش کنید.
شیوا علینقیان موفق شده است مفاهیم نظری را به‌شکلی ملایم در متنی روایت‌گونه بگنجاند، تجربه‌های زیسته را با شواهد کلان‌تر ترکیب کند و درنهایت تحلیلی از وضعیت جامعهٔ متأخر ایران ارائه دهد.

🔸هنگام خواندن کتاب، مفاهیم و مقولات متعددی از پیش چشم عبور می‌کنند؛ پزشکی‌شدن مادری، شکل مناسبات ‌جدید در میان مادران باردار، تغییر تعاملات خانوادگی، تجربهٔ زیستهٔ بارداری، اقتصاد سیاسی زایمان، کالایی‌شدن بارداری و کودک، مداخلهٔ امر سیاسی با تجربهٔ مادری، تجربهٔ مادران فرودست. همهٔ این مقولات، ازجمله موفقیت‌های کتاب برای درهم‌آمیزی امر جزئی با امر کلی است.

🔸کتاب از وجهی روش‌شناسانه نیز واجد اهمیت است، چراکه به ما نشان می‌دهد که علوم اجتماعی چگونه می‌تواند ازطریق قصه‌گویی، مسائل بنیادین را برای عموم بشر توضیح دهد. انسان‌شناسی و جامعه‌شناسی چگونه می‌توانند بدون آنکه درگیر مفاهیم غامض شوند، شیوا و روان برای عموم مردم سخن بگویند.

☑️ جای خوشحالی است که پژوهشگران جوان در سال‌های اخیر برای ارتقا یا برای صرف تدریس درون کلاس‌های درس، کتاب نمی‌نویسند. آنها کتاب می‌نویسند تا عموم بخوانند، می‌نویسند تا خود را بیان کنند، و می‌نویسند تا ازطریق خوانده‌شدن، دانش‌اجتماعی را درون متن زندگی جای دهند.

@Varijkazemi

📙مشخصات کتاب:
علینقیان، شیوا(۱۴۰۱)، خط آبی کمرنگ، روایتی بازاندیشانه از تجربهٔ مادری در ایران مدرن، تهران: فرهنگ جاوید.

#معرفی_کتاب #نقد_کتاب #کتاب #فرهنگ_جاوید #فاضلی #مادری #شیوا_علینقیان #یاد_داشت
Audio
📘زندگی روزمره در سایه انقلاب
عباس کاظمی
چهارشنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۱

🔷مکان: انجمن علمی جامعه‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی
💧زمان: ۵۳ دقیقه
@varijkazemi

#زندگی_روزمره #انقلاب
#سخنرانی
🧊Gendered space: Women's presence and use of space in Sabzeh-meydan of Tehran Bazaar

🔷Cities,Volume 126, 2022

🔸Anyone clicking on this link before May 31, 2022 will be taken directly to the final version of the article on ScienceDirect
👇👇👇

https://authors.elsevier.com/c/1eujXy5jOnHJZ
#سایت🔸پیوست
"ماهنامه #پیوست اولین رسانه مدیریتی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران است. این ماهنامه در حقیقت حاصل وصلت روزنامه‌نگاری فناوری ایران با راهبران بازار فاوای کشور است که می‌کوشد گره‌ها و چالش‌های سیاست‌گذاری، مدیریت و توسعه کسب و کار در این بازار را شناسایی کند و با همراهی نخبگان این بازار برای آنها راه‌حلی ارایه کند. از جمله مهمترین بخش‌های این ماهنامه که توسط جمعی از روزنامه‌نگاران با سابقه این حوزه و مدیران ارشد فناوری کشور تاسیس شده است می‌توان به پرونده ماه، باشگاه مدیران، خدمت و تجارت، حقوق فناوری اطلاعات، پیوست جهان و راه‌حل اشاره کرد. پرونده‌ای مفصل در مورد مهمترین اتفاق هر ماه، ثبت تاریخ شفاهی در قالب گفت و گو با یک مدیر، یک شرکت باسابقه حوزه فناوری و استارت‌آپ‌ها، معرفی و بازشناسی خدمات بانکداری و دولت الکترونیک، استفاده از ظرفیت‌های قانونی برای فناوری اطلاعات کشور و معرفی مهم‌ترین گرایش‌های فناوری در جهان در همین بخش‌ها از ماهنامه اتفاق می‌افتد. ماهنامه پیوست که زمستان سال ۱۳۹۰ رسما کار خود را با ۱۲۰ صفحه تمام گلاسه آغاز کرده است در سال‌های اخیر توانسته روایت به روز‌تر و جوان‌تری هم از اخبار راهبری فناوری اطلاعات کشور روی سایت و توییتر خود ارایه کند. مجموعه تصویری « پیوست سی» هم بخشی از همین رویکرد چندرسانه‌ای به مخاطبان جدید است."
https://peivast.com
💢 آگهی دعوت مجمع عمومی عادی انجمن جامعه‌شناسی ایران
yun.ir/boc1o

اعضای محترم پیوسته انجمن جامعه شناسی ایران

پیرو اطلاع رسانی‌ها و هماهنگی‌های قبلی، به آگاهی می‌رساند مجمع عمومی انجمن جامعه شناسی ایران برای انتخاب اعضای هیات مدیره و بازرسان دوره یازدهم ساعت 16 روز پنجشنبه مورخ 26 خرداد 1401 با حضور اعضای پیوسته انجمن در تالار ابن خلدون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به آدرس بزرگراه جلال آل احمد، ابتدای خیابان دکتر احمدی برگزار می‌شود.

در خصوص رای گیری اعضای محترم پیوسته لطفا به موارد زیر توجه فرمایند:

▫️انتخابات انجمن به صورت آنلاین ظرف دو روز برگزار خواهد شد.
▫️رأی گیری از ساعت 10 صبح روز چهارشنبه 25 خرداد شروع می شود و رای دهندگان فرصت دارند تا ساعت 17:30 روز 26 خرداد 1401 رای دهند.
▫️رای گیری با استفاده از سامانه رای شمار (https://rayshomar.ir) به صورت رمزگذاری شده، گمنام و تحت نظارت نماینده وزارت علوم انجام می گیرد.
▫️همان طورکه در اطلاعیه قبلی هم اعلام شده، از آنجا که اطلاعات اعضا باید در سامانه رای شمار وارد شود، اعضای پیوسته انجمن که قصد شرکت در انتخابات را دارند، لازم است تا تاریخ 22 خرداد عضویت خود را تمدید کرده باشند.
▫️با شروع انتخابات، رای دهندگان می‌توانند از طریق لینک زیر و دریافت کد احراز هویت شخصی خود که به صورت پیامک یا ایمیل دریافت می کنند در سامانه رای شمار وارد شوند و با انتخاب نامزدهای مورد نظر، رای خود را اعلام نمایند.
▫️هر رای دهنده می‌تواند تا 7 نفر را برای هیئت مدیره اصلی و یک نفر را به عنوان بازرس اصلی برگزیند (لیست کاندیداها را اینجا yun.ir/14oat6 ملاحظه کنید).
▫️کلیپ کوتاه نحوه ورود به سامانه و رای دادن را نشان می دهد (برای مشاهده اینجا yun.ir/6yt7k9 را کلیک کنید).
▫️چنانچه برای ورود به سامانه با مشکلی روبرو شدید با شماره‌های 88631891 و 09372076785 تماس داشته باشید تا برای رفع مشکل راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.

♦️لینک شرکت در رای گیری آنلاین:
http://app.rayshomar.ir/

هیات مدیره انجمن جامعه شناسی ایران

@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران
📝«مصائب جامعه‌شناس‌بودن»
✍️عباس کاظمی
https://www.tg-me.com/Varijkazemi

🔹میان آنچه یک جامعه‌شناس در نقش استاد دانشگاه انجام می‌دهد و آنچه دلش می‌خواهد انجام دهد، تفاوت زیادی هست. اغلب، وظایف کاری و به‌اصطلاح حرفه‌ای، مزاحم تعهدات اجتماعی یا دنبال‌کردن علایق فردی می‌شوند. صرفاً ملاحظات سیاسی نیست که از یک استاد، شخصیتی محافظه‌کار می‌سازد، بلکه دل‌مشغولی‌های روزانه که فرد موظف به انجامشان است، موجب می‌شود او از نقش اصلی‌اش بازبماند.

🔹نقش مهم جامعه‌شناس، گفت‌وگوکردن بدون ترس، هم با مردم و هم با قدرتمندان است. وظیفۀ او، ارائۀ تحلیلی از وضعیت جامعه است که اغلب نه به مذاق قدرتمندان خوش می‌آید و نه مردم.
اما در بسیاری از جوامع و ازجمله ایران کار حرفه‌ای، جامعه‌شناس را از این نقش مهم دور نگاه داشته است؛ ما چنان درگیر انجام فعالیت‌های تخصصی‌مان می‌شویم که یادمان می‌رود مسائل مهمی را که در اطرافمان می‌گذرد، به ‌شیوۀ قابل‌فهم با جامعه در میان بگذاریم. ما جامعه‌شناسان، مفاهیمی غامض و پیچیده‌ را در دانشگاه به کار می‌بریم که عمدتاً برای عموم، چیزی جز لفاظی و عبارات فهم‌ناپذیر تلقی نمی‌شوند. آن مفاهیم دشوار، هرچه بیشتر ما را از جامعه دور ساخته‌اند. بااین‌حال، گفتن اینکه جامعه‌شناس باید فراتر از زبان دانشگاهی با جامعه‌نشینان سخن بگوید، بدین معنا نیست که باید انتظار داشته باشد از سخنانش استقبال شود.

🔹هم مردم و هم قدرتمندان، برای فهم رویدادهایی که در اطرافشان می‌گذرد، شیوه‌های دم‌دستی خود را دارند اما جامعه‌شناس چه چیزی می‌گوید که مردم از پیش نمی‌دانند؟

⬅️ پاسخ این است که جامعه‌شناسان چیزهایی را که مردم فکر می‌‌کنند می‌دانند، به شیوه‌ای بازگو می‌کنند که درکی کاملاً متفاوت از آنها حاصل می‌شود. این شیوه‌های متفاوت فهمیدن، اغلب، خشم یا بی‌علاقگی مخاطب را موجب می‌شوند، برای‌اینکه به‌تعبیر بوردیو، جامعه‌شناس، چیزی را به جامعه نشان‌می‌دهد که از شنیدن آن واهمه دارد. آنجا که پای منافع به میان می‌آید، تمایلی آشکار برای طرد تحلیل‌های جامعه‌شناسانه وجود خواهد داشت.

🔹کاری که جامعه‌شناس انجام می‌دهد، از وجهی شبیه کار روانکاو است. بیمار گاهی از دردِ آنچه خودش به خاطر می‌آورد خواب آسوده‌ای ندارد. مردم و قدرتمندان نیز وقتی تحلیل‌های جامعه‌شناسی را می‌شنوند، انتظار می‌رود به همان اندازه برآشفته شوند.
اما درحالی‌که بیمار برای این برهم‌آشفتگی به روانکاو حمله نمی‌کند و او را مقصر حال‌وروز خود نمی‌داند، جامعه‌شناس، نقشِ بز بلاگردان را ایفا می‌کند. جامعه‌شناس، قربانی تحلیل‌های خود می‌شود، چراکه این‌گونه القا می‌شود که او خود نیز در ایجاد و ساخته‌شدن آن‌چیزی که نشان داده است، نقش داشته است؛ به‌خصوص وقتی‌که قدرتمندان، هشدارهای جامعه‌شناسان را می‌شنوند، گمان می‌کنند جامعه‌شناسان هم‌زمان در ایجاد آنها هم نقش داشته‌اند و نمی‌خواهند بپذیرند که اتفاقاتی که ما تحلیل می‌کنیم، بیش از هر چیز، محصول فرایندهایی اجتماعی است که قدرتمندان و الباقی مردم نیز در ساختنشان سهیم بوده‌اند.

☑️ جامعه‌شناسی به مردم یاد می‌دهد که اگر در جامعه‌ای زندگی می‌کنند که دوستش ندارند، از آن فرار نکنند، چراکه آنها نیز بخشی از آن نیرویی‌اند که چنین موجودی را ساخته است!

https://www.tg-me.com/Varijkazemi
#جامعه‌شناسی #مردم #علوم_اجتماعی. #یاد_داشت
📘معرفی کتاب سفر نظریه‌ها
عباس کاظمی

@Varijkazemi

کتاب سفر نظریه‌ها را «نشر اگر» در هزار نسخه و صدوپنجاه صفحه منتشر کرده است.
کتاب در پنج فصل به‌همراه یک مقدمه و مؤخره آمده است.

🔸فصل یک با عنوان «استعارهٔ سفر برای نظریه»، به این پرسش پاسخ داده است که چرا استعارهٔ سفر، در نحوهٔ مواجههٔ ما با نظریه‌ها مفید است: "تامل در باب سرشت سفر و خاصیت جادویی آن، به ما کمک می‌کند که تحول نظریه‌ها را بهتر درک کنیم... ازسوی‌دیگر، ما را به زمین و زمینه گره می‌زند و تاریخمندی نظریه‌ها را مستمرا یادآور می‌شود" (ص۳۸).

🔸در فصل دوم با عنوان «ادوارد سعید و نظریه‌های مسافر»، دو مقالهٔ مهم و کمتردیده‌شدهٔ سعید به بحث گذاشته شده است. شرح مسیرهای متفاوت و گاه متضاد سفر یک نظریه، هدف فصل دوم است. در این فصل سفر نظریه انتقادی به عنوان یک نمونه به بحث گذاشته شده‌است. دو مسیر متفاوت سفر روایت می‌شود در یک مسیر نظریه‌انتقادی نحیف‌تر شده و در مسیری دیگر نشان داده شده که چگونه آن، سرکش‌تر شده‌است.

🔸فصل سوم با عنوان «تحول در ایماژ سفر و تزلزل در مکان»، نقش مطالعات انسان‌شناسانه در مفهوم سفر را نشان داده‌ ‌است. این فصل به تشریح ایده‌های جیمز کلیفورد و به‌طور خاص ایدهٔ «فرهنگ‌های مسافر» او اختصاص یافته است.

🔸فصل چهار با عنوان «مفاهیم مسافر»، شرح داده است که چگونه به‌جای سفر کلیت یک نظریه، یک یا چند مفهوم می‌تواند به مسافرت برود. شرح ایدهٔ مایک بال تحت عنوان «نظریه‌های مختصر»، در کانون این فصل قرار دارد.

🔸فصل پنجم با عنوان «سفر به جنوب یا سفر از جنوب»، به شرح پارادایم «نظریهٔ جنوب» پرداخته است. نظریات مختلفی در این فصل بحث شده‌اند اما ایده‌های ریون کونل و مایکل بوراووی، در سرنوشت مسافرت نظریات کشورهای شمالی در جوامع به‌اصطلاح جنوبی شرح داده شده است.

⬅️ سرانجام در مؤخره با عنوان «سفر بی‌بازگشت»، این پرسش طرح شده است که چگونه نظریه‌های علوم انسانی، در کشورهایی چون ایران سفر بی‌بازگشت داشته‌اند.
@varijkazemi

📘👌خرید آنلاین
خرید از ایده بوک با ۳۶ درصد تخفیف

https://idebook.ir/product/p-237758

▪️معرفی اجمالی کتاب
https://www.tg-me.com/Varijkazemi/1124

لینک اینستاگرام «انتشارات اگر»
https://instagram.com/agarpub?igshid=YmMyMTA2M2Y=

لینک شرح کوتاه خبرگزاری کتاب
https://www.ibna.ir/fa/book/324801

نقد و معرفی دکتر جبار رحمانی در روزنامه ایران
https://www.irannewspaper.ir/newspaper/item/635532/%D8%B3%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DA%AF%D8%B4%D8%AA

نقد و معرفی محسن آزموده، روزنامه اعتماد
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/195634/

نقد و نظر آقای دکتر شهرام احمدی از نگاه تخصص برندینگ و تبلیغات به کتاب
http://adsplot.com/
لینک اینستاگرامی مصاحبه با روزنامه هم میهن
https://www.instagram.com/p/ChUOvxGqw9I/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

متن مصاحبه با روزنامه هم‌میهن
https://ketabnews.com/fa/news/18347/%D8%B3%D9%81%D8%B1-%D9%86%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%87%D9%87%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%88%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%DA%A9%D8%A7%D8%B8%D9%85%DB%8C

گزارش تفصیلی کاماپرس از کتاب،نویسنده سعید روستایی

https://kamapress.com/%d8%b3%d9%81%d8%b1-%d9%86%d8%b8%d8%b1%db%8c%d9%87%d9%87%d8%a7-%d9%88-%d9%85%d9%81%d8%a7%d9%87%db%8c%d9%85-%d8%a8%d9%87-%d8%b1%d9%88%d8%a7%db%8c%d8%aa-%d8%b9%d8%a8%d8%a7%d8%b3-%da%a9%d8%a7/

#کتاب #سفر_نظریه #نظریه #سفر_نظریه_ها #مطالعات_فرهنگی #سفر #کتاب
👍5
عباس کاظمی در کتاب خواندنی اش «سفر نظریه» (1401) شرحی از چگونگی و چرایی «مسئله نظریه گریزی» در دانشگاه ایرانی می دهد؛ مسئله ای که من نیز در کتاب «زندگی سراسر فهم مسئله است» (1399) و نوشته های دیگرم به آن پردخته ام. قصه سر راست و روشن است؛ در دانشگاه ایرانی از توضیح و تفسیر «چیستی» و «چرایی» و «چگونگی» پدیده ها سرباز می زنیم؛ و اهمیتی جدی برای «فهمیدن» امور قایل نیستیم؛ و میدان اندیشه را برای «رقابت نظری» یا به تعبیر فرهنگ رجایی «معرکه آراء» باز نمی کنیم.

🔻کشمکش ها، اگر کشمکشی کلا در میان باشد، بر سر «مواضع سیاسی و ایدئولوژیک» و «منافع شخصی» است و نه مواضع معرفت شناختی و «جنگ پارادایم ها». به تعبیر علی پایا «زیست بوم عقلانیت» در دانشگاه های ما ضعیف است؛ و میل جدی برای انباشت انتقادی دانش نداریم و به شیوه ای نقادانه در امتداد یکدیگر نمی اندیشیم.

اندیشه ورز کسی است که مسئله ای را در امتداد سنت فکری به منظور شناخت چیستی و چرایی و چگونگی آن می کاود و می کوشد با مفاهیمی روشن و دقیق آن مسئله را صورت بندی کند. چنین اندیشه ای در قید این نیست که «نیاز فوری» را پاسخ دهد و «نتایج اقتصادی و سیاسی کارش هدایت کننده فرایند اندیشه ورزی او نیست».

🔻چنین اندیشه ورزی از نفس اندیشیدن لذت می برد و باور دارد که سودمندی کار فکری در خود آن است و نه چیز دیگری. این سخن به معنای جدا بودن نظر و عمل نیست، بلکه نظرورزی ماهیتا کاری عملی است؛ زیرا به انکشاف و آشنایی زدایی از واقعیت ها می انجامد و موجب تعامل و گفتگوی عقلانی و انتقادی می شود و این کار عمیق ترین شکل مداخله در زندگی و جهان است. البته «مداخله ای شتابزده» نیست و پیامدهای واقعی و عینی آن در بستر تاریخ ظهور می یابد.

عمل گرایی کور، شیوه ای از اندیشیدن است که ثمره آن علم نارس و پیامدهای آن شتابزدگی، قضاوت های نادرست و سوگیرانه و سیاست ها و نهادهای ظاهرا فعال و گاه بیش فعال اما همراه با نتایج مخرب است. عمل گرایی کور با درک نظری پدیده سر ستیز دارد و آن را همچون خصمی می پندارد که موجب مرگش می شود.

🔻امیل دورکیم دانش نظری را «دانش مقدس» می دانست، و معتقد بود همان طور که ادیان شناختی از انسان و جهان و هستی ارایه می کنند که هدف نهایی آن فایده ی مادی نیست، بلکه رشد معنوی بشر است؛ علم نیز مانند دین اولا «برای دیدن امر فراسوی فردی»، و ثانیا «برای برقراری ارتباطاتی میان جهان های مادی و غیرمادی» به کار می رود (ویلاهان 101:1396).
🔷مراسم رونمایی از کتاب سفر نظریه‌ها با حضور نویسنده، همین طور سخنرانی دکتر حسن محدثی و دکتر شیوا علینقیان.
💐جشن امضای کتاب
🗓 دوشنبه ساعت ۵ عصر ۲۴ مرداد
🛖مکان: شهر کتاب تجریش
🕔ورود برای عموم آزاد است
@varijkazemi
مقدمه کتاب سفرنظریه.pdf
138.8 KB
🧊عباس کاظمی
👨‍💻کتاب سفر نظریه‌ها
🌸مقدمه کتاب سفر نظریه‌ها برای آشنایی بیشتر خوانندگان علاقمند تقدیم می‌شود
#سفر_نظریه_ها
https://www.tg-me.com/Varijkazemi
🔸کتاب‌های‌ من
#یونس_شکرخواه #رخ‌نما
🔹 تالیف:
*واژه‌نامه پژوهش‌های ارتباطی و رسانه‌ای، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، ۱۳۷۰.
*تکنولوژی‌های‌ارتباطی و جامعه اطلاعاتی، تهران: انوشه، ۱۳۷۹.
*مبانی خبرنویسی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۰.
*مجموعه مقالات خبرنویسی مدرن، تهران: روابط عمومی و امور بین‌الملل توانیر، ۱۳۸۰.
واژه‌نامه ارتباطات، تهران: سروش، چاپ دوم، ۱۳۸۲.
*خبر، تهران: مرکز گسترش آموزش رسانه‌ها، ویراست دوم، ۱۳۹۲، چاپ یازدهم ۱۳۹۲.
*خبرنویسی مدرن، تهران: خجسته، ۱۳۸۱، ویراست دوم، چاپ پنجم ۱۳۹۸.
*روزنامه‌نگاری سایبر: جامعه‌اطلاعاتی و آزادی بیان، تهران: ثانیه، ۱۳۸۴.
*سبک‌های خبرنویسی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی واجتماعی وزارت‌علوم، ۱۳۸۵.
*انفجار بزرگ خاموش، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۶.
*فضای مجازی، ملاحظات اخلاقی، حقوقی و اجتماعی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۹۰.
*تاریخ مطبوعات ایران، سیدفرید قاسمی، پیشینه مطبوعات جهان، یونس شکرخواه، تهران: انتشارات ثانیه، ۱۳۹۰.
*جامعه اطلاعاتی چیست؛ پیشینه و نشست‌های جهانی دربارهٔ یک مفهوم، تهران: مؤسسه مطالعات آمریکای شمالی و اروپای دانشگاه تهران، ۱۳۹۰.
*روابط عمومی از زاویه ارتباطات، تهران: انتشارات سیمای شرق، ۱۳۹۳.
*گرافیک خبری و اطلاع‌رسان، تهران: دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها، ۱۳۹۳.
🔹ترجمه
*وینکلر، جیمز، عصر اقیانوس آرام، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: کیهان، ۱۳۶۵
*جی. بارکلی، گلن، ناسیونالیسم قرن بیستم، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: نشر سفیر، ۱۳۶۹.
*جی. ویلسون، لاری و مولانا، حمید، گذر از نوگرایی، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، ۱۳۷۱.
*مولانا، حمید، جریان بین‌المللی اطلاعات، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، ۱۳۷۱.
*جاشواس، گلداستین، خیابان سه طرفه: کنش و واکنش استراتژیک در سیاست جهانی، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۲.
*جیکس، جان، شمال وجنوب، مترجمان یونس شکرخواه و احمد صدارتی، تهران: نشر نی، چاپ چهارم ۱۳۷۲.
*لوپیکوپی، خوان پنه، سپید در اندلس، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: برگ، ۱۳۷۳.
*شیلر، هربرت، اطلاعات و اقتصاد بحران، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: آفتاب، ۱۳۷۵.
*بلاکمن، مالوری، اسم رمز، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: آتش، ۱۳۷۷.
*اینگلیس، سارا، ارتباطات، ترجمهٔ یونس شکرخواه، تهران: آتش، ۱۳۷۸.
*دان، سوزان، شیوه‌های مصاحبه در مطبوعات، مترجمان یونس شکرخواه، علی کسمایی، تهران: روزنامهٔ ایران، ۱۳۸۱.
*هربرت، جان، هربرت، روزنامه‌نگاری جهانی، مترجمان یونس شکرخواه، علی کسمایی، تهران:روزنامهٔ ایران، ۱۳۸۳.
مجموعه کتابهای دکتر یونس شکرخواه 👆
2025/07/08 19:25:18
Back to Top
HTML Embed Code: