🔘 حقیقت؛ نه وابستگی، نه استاندارد دوگانه!

✍🏻 اکبر اعلمی

🔻در جامعه‌ای که داوری و تحلیل، نه بر شالوده‌ی منطق، انصاف و اخلاق، بلکه بر مدار تعصبات قومی، مذهبی، زبانی، صنفی و جناحی می‌چرخد، حقیقت نخستین قربانی است.
در چنین فضایی، نه گفتن آسان است و نه نوشتن بی‌هزینه؛ چرا که هر سخن حقی، اگر با علایق قبیله‌ای در تعارض باشد، با هزار انگ، تهمت و بایکوت پاسخ می‌گیرد.
📌 پیامبر اسلام(ص) هشدار داده است:
«حُبُّكَ الشَّيْءَ يُعْمِي وَ يُصِم»
یعنی محبت کور، چشم و گوش را می‌بندد.
این هشدار، تنها توصیه‌ای اخلاقی نیست، بلکه بازنماییِ یک واقعیت تلخ اجتماعی‌ست:
تا زمانی حقیقت مقبول است، که با تعلقات ما در تعارض نباشد!
همین که نوبت به نقد «خودی»‌ها می‌رسد، سپرها بالا می‌رود:
«گل به خودی نزن»، «خودزنی نکن!»
چرا؟ چون:
«او رهبر است»، «او رئیس‌جمهور است»،
«او آخوند است»، «او ترک است»، «او کرد است»،
«او اصلاح‌طلب است»، «او اصولگراست»،
«او، خودی است...»
📌 و چنین می‌شود که حقیقت، در قربانگاهِ مصلحت‌سنجی‌های آلوده و تعصبات قبیله‌ای ـ که بعضاً «مقدس» هم شده‌اند ـ قربانی می‌شود.
قهرمان‌سازی‌ها و اهریمن‌نمایی‌ها، دوقطبی‌های کاذب و دوگانه‌سازی‌های تصنعی را رونق می‌بخشند؛
در شرایط مشابه، یکی تطهیر می‌شود و دیگری تخریب؛
یکی می‌شود «قهرمان ملی»، و دیگری «خائن به وطن»؛
یکی را نماد نور می‌نامند، و دیگری را سایه‌ی شر؛
نه بر مبنای واقعیت، که بر پایه‌ی تعلقات، وابستگی‌ها و شعارهای پر زرق‌وبرق!
مولانا چه زیبا گفت:
"در وجود تو شوم من مُنعَدم / چون محبّم، حُبُّ یُعمی و یُصِم"
یعنی منِ حقیقت، در تو نابود می‌شوم، چون دلبستگی کور، دیدگانت را ربوده است.
📌 آزاده‌ی واقعی، اصلاح‌طلب اصیل، و حتی اصولگرای مؤمن به ارزش‌های الهی، باید با ترازویی یگانه داوری کند؛ چنان‌که علی(ع) فرمود:
«لا تنظر إلى من قال، وانظر إلى ما قال»
بنگر که چه می‌گوید، نه آن‌که چه‌کسی می‌گوید.
📌 اگر دیروز کسی را، تنها به جرم «غیرخودی بودن» تخطئه کرده‌ایم، و امروز دیگری را، با همان خطا، صرفاً به‌خاطر «خودی بودن» تطهیر می‌کنیم،
نه‌تنها از مسیر عدالت منحرف شده‌ایم، بلکه به حقیقت، به خلق‌الله، و به آینده‌ی این سرزمین خیانت کرده‌ایم.
📌 همین ماله‌کشی‌ها، سفیدشویی‌های قبیله‌ای و معیارهای دوگانه،
مردم را سرگردان،
صندوق رأی را بی‌اعتبار،
و اعتماد عمومی را نابود کرده‌اند.
و نتیجه روشن است:
جماعتی بی‌ریشه، اما پرهیاهو، با تکیه بر جهل سازمان‌یافته و تعصبات توده‌ها،
بر اریکه‌ی قدرت تکیه زده‌اند
و هر بار، خرابی را دوچندان کرده‌اند.
📌 اگر ما با خویشتن و با حقیقت صادق نباشیم،
این پوپولیست‌ها و عوام‌فریبان‌اند که از خاکستر جهل سر برمی‌آورند
و کشور را گام‌به‌گام به ورطه‌ی زوال می‌کشانند.
📌 وانگهی، اگر نقد، موهبتی‌ است که سره را از ناسره بازمی‌شناسد،
آن را صیقل می‌دهد و زنگار از چهره‌ی حقیقت می‌زداید،
چه جای بخل و دریغ است که آن را نثار «خودی»‌ها نکنیم؟
مگر حقیقت به وابستگی‌ها آلوده می‌شود؟
📌 و باید پذیرفت:
خودی آن نیست که شبیه ماست،
خودی آن است که شبیه حقیقت است.
و خودزنی یعنی:
آنگاه که تعصب بر دیدگانت پرده انداخت،
و با ماله‌ی مصلحت، خون بر دیوار حقیقت کشیدی...
▫️پنج‌شنبه، ۱۶ مرداد ۱۴۰۴
@alami_akbar

🔘 «اهمیت جمهوری اسلامی از جان امام زمان هم بالاتر است!»

🎙 برشی جنجالی از مناظره زنده‌ی اکبر اعلمی، نماینده تبریز در مجلس ششم، با غلامحسین الهام، عضو شورای نگهبان و وزیر دولت احمدی‌نژاد، در برنامه‌ای که در تیرماه ۱۳۸۰، چهار شب پیاپی از شبکه ۲ سیما پخش شد.
📌 الهام:
«اهمیت جمهوری اسلامی از جان امام زمان بیشتر است.
بنابراین اقدام علیه نظام اسلامی، بغی محسوب می‌شود و محارب سیاسی حق برخورداری از امتیازات اصل ۱۶۸ قانون اساسی را ندارد!»
📌 اعلمی:
«اولاً، بغی به معنای اقدام مسلحانه علیه امام عادل است و باید تشکیلاتی و مسلحانه باشد.
ثانیاً، نظام جمهوری اسلامی مجموعه‌ای از اشخاص و نهادهاست، نه امر مقدس نازل‌شده از آسمان! و همین نهادها و اشخاص، در معرض فساد و انحراف هستند. در چنین شرایطی در صورت ظهور و بروز فساد در نظام، اقدام علیه نظام فاسد بغی محسوب نمی‌شود!»
⚠️ ببینید در همه این سال‌ها، از تفکر واپسگرای کسانی چون الهام که حقوقدان شورای نگهبان و وزیر دادگستری هم بوده‌اند، چه‌ها کشیده‌ایم!؟
@alami_akbar

🎥 برشی از مناظره جنجالی اکبر اعلمی و غلامحسین الهام درباره مرزهای آزادی مخالفان نظام | تیرماه ۱۳۸۰

۲۴ سال پیش، در روزگاری که بسیاری از چهره‌ها در برابر ساختار قدرت سکوت پیشه کرده بودند، توسط #اکبر_اعلمی، نماینده تبریز در مجلس ششم، در مناظره‌ای با غلامحسین الهام نماینده شورای نگهبان بیان شد:

«یکی از عوامل پویایی نظام، تعمیم فرهنگ نقد و نقدپذیری است. بنابراین باید بستر امنی فراهم شود تا منتقدان و حتی مخالفان نظام، بدون دغدغه و ترس، بتوانند به‌راحتی از عملکرد مسئولان—حتی در عالی‌ترین سطوح—انتقاد و مخالفت خود را بیان کنند و در پایان احساس امنیت کنند و این خاستگاه ما برگرفته از سیره و عملکرد علی(ع) است.»

ای کاش حاکمیت همان زمان، مانند سال‌های ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹، فضای نقد آزاد—حتی در صداوسیما—را برای مخالفان نظام فراهم می‌کرد.
در این‌صورت امروز، شبکه‌های وابسته به دشمن، مانند ایران‌اینترنشنال به مرجع رسانه‌ای بدل نمی‌شدند...
🟠 آن‌چه امروز در آینه می‌بینید، انعکاس تصویر دیروز است...
@alami_akbar

🔘 توافق واشنگتن و چالش‌های راهبردی ایران در بازتعریف توازن قدرت قفقاز

✍ اکبر اعلمی

🔻در هشتم اوت مصادف با ۱۷ مرداد ۱۴۰۴، کاخ سفید شاهد امضای توافقی بود که می‌تواند ساختار ژئوپولیتیکی قفقاز جنوبی را برای دهه‌ها دگرگون سازد. این توافق سه‌جانبه میان آمریکا، آذربایجان و ارمنستان با محوریت ایجاد کریدور زنگزور، آذربایجان را از طریق استان سیونیک ارمنستان به نخجوان و سپس ترکیه متصل می‌کند؛ مسیری که برای ۹۹ سال در اختیار شرکت‌های آمریکایی قرار گرفته و عملاً حضور واشنگتن را در قلب منطقه تثبیت می‌سازد. این تحول نه‌تنها پایان یک مناقشه طولانی را رقم زد، بلکه به بازترسیم توازن قدرت منجر شد؛ روسیه که سال‌ها ضامن امنیت منطقه بود کنار گذاشته شده، و ارمنستان با چرخشی راهبردی به سمت میانجی‌گری آمریکا رفت. ایران اما در مقابل، با تهدیدی راهبردی مواجه است؛ حضور مداوم آمریکا در همسایگی شمالی، تهدیدی جدی برای منافع اقتصادی، امنیتی و نفوذ منطقه‌ای تهران به‌شمار می‌رود.
🔻ریشه این وضعیت به اشتباهات تاریخی و ساختاری دستگاه دیپلماسی ایران بازمی‌گردد که طی سه دهه اخیر، به ویژه از دوران رفسنجانی تا روحانی، استمرار یافت. در دوره رفسنجانی، ایران به دلیل تمرکز بر بازسازی داخلی پس از جنگ، نتوانست سیاستی فعال و متوازن در قفقاز اتخاذ کند؛ روابط محدود و بدون عمق با هر دو کشور برقرار بود. دوره خاتمی تلاش‌هایی برای تقویت رابطه با ارمنستان انجام داد، اما ناتوانی در گسترش روابط با آذربایجان و سردی مستمر در این مناسبات، راه را برای نفوذ ترکیه و اسرائیل هموار ساخت. این روند در دوران روحانی و وزارت خارجه محمدجواد ظریف به اوج رسید؛ تمرکز بیش از حد بر ارمنستان، غفلت از توسعه روابط راهبردی با آذربایجان، و واکنش‌های منفعلانه، جایگاه ایران را به‌شدت تضعیف کرد.
🔻در این بازی پیچیده، نقش نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، نیز شایان توجه است؛ او با پذیرش میانجی‌گری آمریکا و فاصله گرفتن از حمایت سنتی روسیه، عملاً از پشت به ایران خنجر زد، کشوری که سال‌ها حمایت و هزینه سنگینی را برای حفظ امنیت و ثبات ارمنستان در برابر آذربایجان متحمل شده بود. این تصمیم راهبردی، نه تنها منافع ایران را نادیده گرفت، بلکه به افزایش نفوذ آمریکا در منطقه انجامید و معادلات ژئوپولیتیکی را دگرگون کرد.
از سوی دیگر، الهام علی‌اف و دولت آذربایجان نیز با سیاست‌های تهاجمی و هم‌پیمانی آشکار با اسرائیل و غرب، نه تنها فرصت‌های همکاری راهبردی با ایران را تضعیف کردند، بلکه زمینه را برای نفوذ بازیگران فرامنطقه‌ای فراهم کردند؛ اقدامی که برخلاف میل بسیاری از هم‌زبانان و هم‌فرهنگان آذربایجانی در جمهوری آذربایجان است که تمایل دارند روابط متوازن و دوستانه‌ای با ایران حفظ شود.
🔻با این حال، باید به حساسیت‌های عمیق فرهنگی و تاریخی مردم آذربایجان، که پیوندهای مشترک فرهنگی و ملی با برادران و خواهران خود در ایران دارند، نیز توجه کرد. حفظ احترام به هویت و دغدغه‌های مردم دو طرف، پیش‌شرط هر سیاستی است که به صلح پایدار و ثبات منطقه‌ای منجر شود.
علاوه بر این، ناتوانی ایران در بهره‌برداری از فرصت‌های اقتصادی و پروژه‌های زیرساختی مشترک، ضعف در مدیریت ائتلاف‌های منطقه‌ای، و عدم پیشگیری از نزدیکی باکو به بازیگران غربی و اسرائیلی، فرصت‌هایی طلایی را از کشور گرفت. اکنون تهران در شرایطی دشوار قرار دارد که برای بازپس‌گیری جایگاه استراتژیک خود در قفقاز، ناگزیر به بازنگری جدی سیاست‌هاست.
🔻این بازنگری باید مبتنی بر دیپلماسی چندجانبه، احیای روابط متوازن و فعال با هر دو همسایه شمالی، و توسعه همکاری‌های اقتصادی و امنیتی مبتنی بر منافع متقابل باشد. همچنین ایران باید با بهره‌گیری از ظرفیت‌های نرم‌افزاری، فرهنگی و رسانه‌ای، نقش میانجی صلح را به‌طور واقعی به دست آورد و نه صرفاً شعار دهد. همزمان، تقویت ائتلاف‌های منطقه‌ای با روسیه، چین و کشورهای مستقل منطقه، و استفاده هوشمندانه از فرصت‌های ژئوپولیتیکی نوظهور، کلید عبور از بحران کنونی و حفظ منافع ملی است.
در نهایت، استمرار سیاست‌های گذشته، تنها به تضعیف بیشتر نفوذ ایران و تقویت جای پای بازیگران فرامنطقه‌ای منجر خواهد شد؛ چالشی که با اراده و تدبیر راهبردی قابل رفع است.
▫️شنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۴
@alami_akbar

دوستان عزیز،
لطفاً اگر موافقید که بخش نظرات زیر پست‌های کانال باز بشه و همه با رعایت قوانین کانال به‌شرح پیوست نظر بدن، 👍 بزنید. اگه مخالفید، 👎.
📢 قوانین نظرات:
نظرات باید محترمانه باشه و با فرهنگ و ارزش‌های دینی و اخلاقی‌مون هم‌خوانی داشته باشه.
لطفاً فقط درباره موضوع پست نظر بدید.
موارد ممنوعه:
 ۳-۱. توهین، فحاشی، افترا، نشر اکاذیب و هر رفتاری که خلاف قوانین عادلانه باشه ممنوعه.
 ۳-۲. هر چیزی که باعث تفرقه، اختلاف قومی یا مذهبی بشه یا امنیت ملی رو تهدید کنه، ممنوعه.
 ۳-۳. پیام‌های تکراری، تبلیغات یا مطالب نامربوط ارسال نکنید.
مدیران کانال حق دارن هر نظر نامناسب رو پاک کنن و کاربر متخلف رو مسدود کنن.
با رعایت این قوانین، همه‌مون می‌تونیم یه فضای خوب و دوستانه داشته باشیم.
ممنون از همکاری‌تون! 🙏
@alami_akbar

🔘 کریدور زنگزور به‌مدت ۹۹ سال به آمریکا تحویل داده شد

🔺️ارمنستان حقوق توسعه انحصاری کریدور زنگزور را به مدت ۹۹ سال به آمریکا اعطا کرده و آمریکا زمین کریدور را به کنسرسیومی اجاره می‌دهد که خطوط ریلی، نفت، گاز و فیبر نوری و احتمالاً انتقال برق را در امتداد این کریدور ایجاد می‌کند.
محدودیت همکاری نظامی آمریکا با باکو لغو می‌شود!/📍پایش آمریکا
👈لینک مرتبط:
https://www.tg-me.com/alami_akbar/3283
@alami_akbar

🔘ملاک صلاحیت؟

با کنار هم قرار گرفتن متن سوگند ریاست‌جمهوری و اظهارات اخیر پزشکیان، پرسشی قابل‌تأمل پیش می‌آید: رئیس‌جمهوری که در پیشگاه ملت سوگند یاد می‌کند «قدرتی را که ملت به‌عنوان امانتی مقدس به او سپرده است، همچون امینی پارسا و فداکار نگاهدار باشد» و خود را وقف خدمت به مردم و پاسداری از قانون اساسی کند، چگونه می‌تواند برخلاف نظر و اجتهاد خود عمل کند؟
فارغ از ناپختگی‌های سیاسی شخصی که لزوم بهره‌گیری از مشورت و نظارت باتجربه‌ها را دوچندان می‌کند، همچنان‌که درباره احمدی‌نژاد و رئیسی نیز صدق می‌کرد، اصول ۱۱۳ و ۱۲ ق. اساسی رئیس‌جمهور را پس از رهبری، عالی‌ترین مقام رسمی کشور و مسئول اجرا و پاسداری از قانون اساسی می‌داند؛ مقامی که باید در برابر ملت پاسخگو باشد، نه صرفاً مطیع و تأمین‌کننده رضایت رهبری. آیا تبدیل «وظیفه و اختیار قانونی» به «تعهد مطلق به اراده دیگری» به معنای محدودسازی مسئولیت و کاستن از استقلال ریاست‌جمهوری نیست؟ چنین رویکردی، خواه از سر باور شخصی باشد یا مصلحت‌سنجی، با روح سوگند فوق که بر اراده مردم و نص قانون استوار است، سازگار کامل ندارد و خطر تهی‌شدن آن از مضمون را به‌دنبال دارد.
@alami_akbar

در سیاست بین‌الملل، زبان بی‌محابا می‌تواند به ابزار فشار طرف مقابل بدل شود. وقتی پزشکیان می‌گوید «می‌زند و دوباره می‌آید می‌زند»، این پیام آشکار از محدودیت بازدارندگی، به‌سادگی به‌عنوان آمادگی برای پذیرش ضربه بعدی تفسیر می‌شود. از سوی دیگر، تناقض گفتاری میان ادعای عدم تسلیم و بیان محدودیت و ناتوانی، و نیز رد دعوا با جمله «با دعوا به جایی نمی‌رسیم» بدون ارائه جایگزین یا راهکار، پیام انفعال و پذیرش تکرار ضربه را القا می‌کند؛ گویی استقلال از درِ جلو مطرح و از درِ عقب تضعیف می‌شود و در ذهن شنونده، مفهومی نزدیک به «نه جنگ، نه مذاکره مؤثر» شکل می‌گیرد. تجربه نشان داده در دیپلماسی، حتی یک جمله نسنجیده می‌تواند مسیر پرونده‌های حساس را تغییر دهد یا دستاویز تبلیغاتی دشمنان شود. رئیس‌جمهور هر کشوری باید پیش از بیان مواضع عمومی، سنجیده و با مشورت تیم سیاست خارجی سخن بگوید تا هم پیام قدرت منتقل شود و هم از برداشت ضعف جلوگیری گردد. سیاست عرصه تصمیمات پرهزینه و بلندمدت است؛ و بی‌احتیاطی در بیان، هزینه‌هایی می‌سازد که نه امروز، که سال‌ها بعد جبران‌پذیر؛ پیامدی که محدودیت انتخاب‌ها با نظارت استصوابی رقم زده است.
@alami_akbar

در اصل ۶۱ قانون اساسی آمده است: «اعمال قوه قضاییه به وسیله دادگاه‌های دادگستری است.»
بر همین اساس، اصل ۱۶۸ تصریح می‌کند: «رسیدگی به جرائم سیاسی و مطبوعاتی علنی و با حضور هیأت منصفه در محاکم دادگستری صورت می‌گیرد.»
برای اجرای این اصل، در مجلس ششم، طرح قانون هیأت منصفه را تقدیم کردیم. بدون حتی یک کلمه تغییر، عین اصل ۱۶۸ را در متن آوردیم.
با این حال، شورای نگهبان آن را «مغایر شرع و قانون اساسی» اعلام کرد!
وقتی از مرحوم رضوانی، فقیه شورای نگهبان، پرسیدم چرا؟ گفت: «چون شما دادگاه ویژه روحانیت را استثناء نکرده‌اید.»
گفتم: «ما عین اصل قانون اساسی را نوشتیم و افزودن آن خلاف قانون اساسی است.»
پاسخ داد: «این دادگاه با فرمان ولی‌فقیه تشکیل شده و حذفش خلاف شرع و قانون اساسی است؛ باید بنویسید: به استثنای دادگاه ویژه روحانیت!»
غلامحسین الهام، نماینده شورای نگهبان، همین استدلال را تکرار کرد و گفت: «اختیارات ولایت فقیه مطلق، عام و فراتر از قانون اساسی است.»
در این ویدئو، اکبر اعلمی، نماینده تبریز در مجلس ششم، در پاسخ، قلمرو ولایت را محدود می‌داند و دیدگاه‌های متفاوت فقها را در این باره توضیح می‌دهد.
#اکبر_اعلمی

@alami_akbar

🔘 کریدور زنگزور: مسیر ترامپ و تحولات ژئوپلیتیک قفقاز جنوبی

✍ اکبر اعلمی

✳️ برخلاف ساده‌سازی سخنگوی دولت، که با نشان دادن یک نقشه تلاش کرد توافق تاریخ ۸ اوت ۲۰۲۵ (۱۷ مرداد ۱۴۰۴) میان آمریکا، آذربایجان و ارمنستان درباره کریدور زنگزور را پیش‌پاافتاده جلوه دهد، واقعیت‌های ژئوپلیتیک و پیامدهای راهبردی این مسیر ابعاد پیچیده و تعیین‌کننده‌ای دارند.
این توافق که به «مسیر ترامپ برای صلح و شکوفایی بین‌المللی» تغییر نام یافته، فراتر از یک پروژه ترانزیتی است و به نقطه عطفی ژئوپلیتیک در قفقاز جنوبی تبدیل شده است.
🔻 کریدور زنگزور جمهوری آذربایجان را از طریق ارمنستان به خودمختار نخجوان متصل می‌کند و تحت حاکمیت ارمنستان باقی می‌ماند، اما مدیریت و توسعه آن به شرکت‌های آمریکایی واگذار شده است. این مسیر شامل زیرساخت‌های ریلی، انرژی و ارتباطی است و به اتصال مستقیم آذربایجان به ترکیه و اروپا کمک می‌کند و به توسعه تجارت منطقه‌ای و جذب سرمایه‌گذاری غربی یاری می‌رساند.
🔻 ایالات متحده نفوذ خود در قفقاز جنوبی را گسترش می‌دهد، نقش میانجی‌گرانه خود را تقویت می‌کند و دسترسی به منابع انرژی و مسیرهای ترانزیتی استراتژیک اوراسیا را تسهیل می‌نماید.
🔻 آذربایجان مسیر ترانزیتی مستقل پیدا کرده و موقعیت اقتصادی و استراتژیک خود را تقویت می‌کند.
🔻 ارمنستان به غرب نزدیک‌تر شده و نفوذ روسیه کاهش می‌یابد، فرصتی برای توسعه اقتصادی و بهبود روابط با ترکیه و کشورهای غربی ایجاد می‌کند.
🔻 روسیه با کاهش نفوذ و نقش میانجی‌گری مواجه می‌شود و توان چانه‌زنی آن در اوراسیا محدود می‌شود.
🔻 ایران با از دست دادن کنترل مسیرهای ترانزیتی شمال غرب، قدرت چانه‌زنی خود را محدود می‌بیند.
🔻 از منظر نظریه «هارتلند» هال‌فورد مکیندر، اوراسیا قلب قدرت جهانی است و این کریدور مسیر ترانزیتی استراتژیکی ایجاد می‌کند که توازن قدرت منطقه‌ای و جهانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این توافق فراتر از جنبه اقتصادی، تغییر ژئوپلیتیکی است که پیامدهای بلندمدت و عمیقی برای بازیگران اصلی از آمریکا تا ایران و روسیه دارد.
▫️جمعه ۲۴ مرداد ۱۴۰۴
@alami_akbar

🔘 سازمان صدا و سیما زیر نظر چه کسی باید باشد؛ رهبری یا...؟

این مناظره داغ بین مهدی کروبی و اکبر اعلمی را ببینید.
@alami_akbar

🔘 سزا نیست که ایرانیان را به کشتن دهم، خود اندر جهان تاج بر سر نهم!

✍ اکبر اعلمی

"الهیار کنگرلو"، مؤسس و مدیر پروژه ققنوس که پیش‌تر برای گرد آوردن سلطنت‌طلبان قدیمی زیر یک چتر حول رضا پهلوی می‌کوشید، اکنون در آمریکا و از طریق شبکه‌ای ماهواره‌ای همسو با صهیونیسم، رذیلانه از "نتانیاهو" ـ که دادگاه لاهه او را جنایتکار جنگی شناخته و تحت تعقیب قرار داده ـ دفاع کرده و در حمایت قاطع از تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران که موجب کشته‌شدن بیش از هزار هموطن، نابودی بخش بزرگی از تأسیسات نظامی و اقتصادی و تخریب صدها خانه شد، مدعی می‌شود منافع ملی اسرائیل با منافع ملی ما هم‌پوشانی دارد و از صهیونیست‌ها می‌خواهد مجدداً به ایران حمله کنند. این سخنان آن‌چنان وقیحانه است که حتی یکی از مخالفان سرسخت جمهوری اسلامی، "سرکوهی"، نیز برآشفت و وی را با ابیاتی از شاهنامه چنین خطاب کرد:
چنین پاسخ آوردش اسفندیار
که چندین چه گویی چنین نابکار...
مبادا چنین هرگز آیین من
سزا نیست این کار در دین من
که ایرانیان را به کشتن دهم
خود اندر جهان تاج بر سر نهم

@alami_akbar

🔘 از قول رئیس‌جمهور تا کوتاهی وزیران، چرا مرند به لامپ رنگی نرسید؟

✍ اکبر اعلمی

یک نماینده مجلس به دلیل ادای سوگند، باید نماینده ملت ایران و مدافع حقوق همه آنان باشد. در طول ۸ سال نمایندگی، علاوه بر پیگیری مشکلات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و عمرانی حوزه انتخابیه تبریز، اسکو و آذرشهر، در حد توان خود مطالبات سایر نقاط کشور را نیز دنبال می‌کردم. "طرح لامپ تصویر رنگی مرند" یکی از طرح‌های مصوب و دارای توجیه اقتصادی بود که خاتمی، رئیس‌جمهور وقت، در سفر به مرند قول اجرای آن را داده بود، اما با وجود دریافت پول از مردم، به دلیل تعلل وزرای صنایع دولت‌های خاتمی و احمدی‌نژاد، همچنان معوق ماند. در همین ارتباط، وزرای صنایع هر دو دولت را به مجلس کشاندم و با وجود گرفتن قول شفاهی و مکتوب از آنان، پس از ردصلاحیتم، این طرح عملی نشد و به جای آن طرح الیاف را به مردم قالب کردند. بیش از ۱۵۰ بار احضار وزرا به مجلس و پرسش‌هایی که درباره مطالبات مردم مطرح کردم، پاسخی شنیدنی و دیدنی دارد، به‌ویژه برای آنانی که همواره پیش‌داوری کرده و می‌پرسند «فلانی برای ما چه کرده است؟» این اسناد معتبر باید در تاریخ ماندگار بماند.

@alami_akbar

🔘 پس از ردصلاحیتم، یک طرح کم اهمیت را به‌جای طرح ۴۰۰ میلیارد تومانی به آذربایجان قالب کردند!- ۲

(احضار دومین وزیر به مجلس در ارتباط با طرح لامپ تصویر رنگی مرند)

✍ اکبر اعلمی

همان‌طور که در پست قبلی اشاره شد، طرح لامپ تصویر رنگی مرند یکی از طرح‌های مصوب و دارای موافقت اصولی بود که خاتمی، رئیس‌جمهور وقت، در سفر به مرند قول اجرای آن را داده بود. اما با وجود دریافت پول از مردم، به دلیل تعلل وزرای صنایع دولت‌های خاتمی و احمدی‌نژاد، همچنان معوق ماند.
در همین ارتباط، پس از احضار جهانگیری ـ وزیر صنایع دولت خاتمی ـ در مجلس ششم، طهماسبی، وزیر صنایع دولت احمدی‌نژاد را نیز به مجلس هفتم کشاندم و از او هم قول شفاهی و مکتوب گرفتم که این طرح اجرا شود. اما پس از ردصلاحیتم، این پروژه عملی نشد و به جای آن، طرح الیاف را به مردم قالب کردند.
بیش از ۱۵۰ بار احضار وزرا به مجلس و پرسش‌هایی که درباره مطالبات مردم مطرح کردم، پاسخ‌هایی شنیدنی و دیدنی دارد؛ به‌ویژه برای آنان که همیشه پیش‌داوری کرده و می‌پرسند: «فلانی برای ما چه کرده است؟» این اسناد معتبر باید در تاریخ ماندگار بماند.
▫️لینک مرتبط:
www.tg-me.com/alami_akbar/3295

@alami_akbar

🔘 حکایت یک طرحِ چالش‌برانگیز

سال ۷۹، طرحی عمرانی برای استفاده از حقابه ایران در رودخانه ارس را در مجلس ششم دنبال کردم که مخالفان سرسختی داشتند: مجید انصاری، نماینده کرمان و رئیس کمیسیون تلفیق وقت و معاون حقوقی فعلی پزشکیان، مزروعی نماینده اصفهان و حتی سازمان مدیریت و وزارت نیرو! با همه لابی‌ها و مخالفت‌ها، با چنگ و دندان، طرح را بالاخره از طریق ردیف بودجه به تصویب رساندم، بدون نیاز به رأی صحن علنی.
پس از تصویب، همان مخالفان سابق، پس از بازدید از منطقه، اجرای طرح را ضروری دانستند.
وزیر نیرو و معاونینش را برای کلنگ‌زنی به منطقه بردم و با حضور صدها نفر از مردم، مقامات محلی و امام جمعه جلفا، تمام مراحل مستندسازی شد. با وجود پیگیری مستمر تا پایان مجلس هفتم، اجرای طرح پس از من کند شد و به مناطق هدف نرسید.
سال‌ها بعد، این طرح چند پدر پیدا کرد و برخی عکس یادگاری با آن گرفتند، بی‌خبر از تلاش، فیلم‌ها و اسناد واقعی.
این حکایت، داستان اصرار، پیگیری و خدمت به مردم در برابر مقاومت و فراموشکاری برخی است؛ یادآوری اینکه تحقق طرح‌ها گاهی به دستان یک نفر وابسته است و تلاش واقعی هرگز نمی‌میرد.
#حافظه_تاریخی

@alami_akbar

🔘 تکمله‌ای بر یک خاطره هاشمی رفسنجانی

📝خاطرات اکبر هاشمی - ۱۲ بهمن ۱۳۷۹: 

آقاي مجيد انصاري، [رييس‌ كميسيون تلفيق و برنامه و بودجه] ‌گفت، امروز در كميسيون برنامه و بودجه مجلس، درگيري شديدي بين آقايان [اکبر] اعلمي، [نماینده تبریز] و [رجبعلی] مزروعي، [نماینده اصفهان] كه هر دو از افراد تُند چپ هستند، پيش آمد و فضاي مجلس با اين درگيري‌ها بد شده است.

*منبع: روزنامه شرق، پنجشنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۲

✍ اکبر اعلمی
🔻یکم. علت اینکه مرحوم هاشمی رفسنجانی در خاطرات خود از اینجانب با تعبیر یکی از "افراد تند چپ" یاد کرده است، می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:
۱. انتقادات و یادداشت‌ها و مقالات بی‌ملاحظه بنده علیه عملکرد آن مرحوم و سیاست‌های دولتش در سالهای ۷۶-۶۸، از جمله مجموعه مقالاتی که با عنوان"به بهانه دعوت از سرمایه‌داران" در روزنامه سلام می‌نوشتم و پاسخی که به واکنش ایشان در نماز جمعه تهران به این مقالات، در همان روزنامه با عنوان "آقاي رییس‌جمهور! کدام رذالت و ناجوانمردی!؟" دادم؛
۲. مصاحبه‌ای که زیر عنوان "از بهرمان رفسنجان تا تبریز آذربایجان" با یکی از هفته‌نامه‌های آذربایجان در سال ۷۸ آنجام دادم و بازتاب زیادی داشت؛
۳. نطق‌هایی که در مجلس، در نقد عملکرد مداخله‌جویانه ایشان در پست ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام ایراد شد؛
۴. پیگیری اتهام دریافت ۱۵۰ میلیون دلار رشوه از شرکت نروژی استات اویل منسوب به مهدی هاشمی در مجلس ششم؛👇
T.me/alami_akbar/1646
۵. روحیه محافظه‌کارانه خود ایشان که معمولا یکی به میخ می‌زدند و یکی به نعل ولاجرم مواضع امثال ما از نگاهشان تند تلقی می‌شد.

🔻دوم. درگیری و مشاجره مورد اشاره در خاطرات مرحوم هاشمی که به‌طور ناقص و تحریف‌شده نقل شده، پیش از این در تاریخ ۸ مهر ۱۳۹۵، در ص۳۲ پی‌دی‌اف منتشر شده در کانال قبلی‌ام، اجمالا توضیح داده شده است و اتفاقا این درگیری بنده با آقای مجید انصاری نماینده وقت کرمان و رئيس کميسيون تلفيق آن سال مجلس ششم و آقای مزروعی نماینده اصفهان و نایب رییس کميسيون تلفيق، در دفاع از منافع آذربایجان صورت گرفت.
داستان از این قرار است که طبق آیین‌نامه داخلی مجلس، رای‌گیری برای پیشنهادات مطرح شده در کميسيون تلفيق باید بصورت علنی صورت می‌گرفت، اما زمانی که نوبت به طرح‌ها و پروژه‌های پیشنهادی اینجانب برای آذربايجان رسید، ایندو که احتمال می‌دادند درصورت رای گیری علنی، اعضای کميسيون به سه پیشنهاد اینجانب بنفع آذربايجان، از جمله اختصاص یک ردیف برای ایجاد ایستگاه پمپاژ حقابه ایران از رودخانه ارس جهت آبیاری دشت گلفرج، یکانات و هرزندات  در بودجه سال ۸۱، رای خواهند داد، باتفاق به مخالفت و کارشکنی با آن پرداختند و در ادامه کارشکنی‌هایشان، خودسرانه اعلام کردند که از این پس، رای‌گیری‌ها به‌صورت غیرعلنی برگزار خواهد شد!!
مشاجره بنده با ایندو از همین‌جا آغاز شد که خوشبختانه با جانبداری اکثریت اعضای کميسيون از بنده، رای گیری به‌صورت علنی انجام و طرح‌های پیشنهادی‌ام به تصویب رسید. اما پس از تصویب طرح‌های پیشنهادی بنده، رای‌گیری‌ها را خودسرانه بصورت غیرعلنی انجام دادند که آقای اللهیاری نماینده کرمانشاه هم با آنها درگیر شد و چون به او اعتنایی نشد، از روی اعتراض کمیسیون را ترک کرد.👇
👈حکایت یک طرح چالش‌برانگیز
https://www.tg-me.com/alami_akbar/3297
https://www.tg-me.com/akbaralami/1287

👈 اکبر اعلمی و آذربایجان
@azarbayjan_alami
👈کانال رسمی #اکبر_اعلمی
@alami_akbar

🔘 اعدام تدریجی؛ مرگی آرام که جامعه را می‌بلعد

✍ اکبر اعلمی

🔻اصطلاح «اعدام تدریجی» نخست زندان‌های سیاسی عصر پهلوی را توصیف می‌کرد: بلاتکلیفی، نامعلومی محکومیت، کمبود امکانات و خشونت‌های مستمر، زندان را به مرگی آرام بدل می‌کرد. بعدها این تعبیر به استعاره‌ای برای فرسایش انسان و جامعه تبدیل شد.
📌امروز بخش بزرگی از مردم—به‌ویژه طبقات متوسط و محروم—در معرض همین مرگ خاموش‌اند: فرسایشی آرام و هدفمند در گرداب تورم، بیکاری مزمن، تبعیض ساختاری، انحصار منابع، محرومیت شایستگان و کاهش امید اجتماعی.
📌این روند، سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی را می‌بلعد و جامعه را به سکوت و انفعال می‌کشاند. نسلی که آینده‌اش از دست می‌رود، شایستگان منزوی می‌شوند و میدان در اختیار سفلگان و ویژه‌خواران قرار می‌گیرد.
📌مسئولیت توقف این روند بر عهده حاکمیت است؛ تنها با تدابیر جدی و پیوسته و اصلاح ساختارهای معیوب، کاهش تبعیض، توزیع عادلانه منابع، توانمندسازی محرومان و شایسته‌سالاری می‌توان امید، عدالت و رفاه اجتماعی را بازگرداند.
📌مرگ تدریجی جامعه، تنها به همان شیوه‌ای متوقف می‌شود که پدید آمد: تصمیم و تدبیر مستمر و اصلاحات بنیادین.

@alami_akbar