#تازه_های_اندیشه
💠 آنتونیو نگری، فیلسوف شورشی
تقاطع همیشگی طرد، تفکر و مقاومت
✍🏻 پارسا حبیبی
بی تردید باید آنتونیو نگری را یکی از مشهورترین و مهم ترین فلاسفه سده حاضر دانست؛ اما حیات او صرفا به تامل، نظریه پردازی و نگارش در حیطه تفکر و فلسفه ختم نمی شود. او تواما مبارزی انقلابی است که از یک سو از دهه پنجاه میلادی تاکنون، کتاب ها و جستارهای فلسفی بسیاری را به چاپ رسانده است و از سوی دیگر در جنبش های مختلف زمانه خویش مشارکت جسته است: از پوتره اپرایو تا اتونومیسم و جنبش های جهانی شدن. او در کنار شهرتش، یکی از مورد لعن ترین متفکران زمانه ماست، کسی که از همه سو، اعم از چپ و راست، همواره مورد حمله، نقد و سرزنش بوده است. در ایران نیز کتاب ها و مقالات بسیاری به فارسی از او ترجمه و درباره او نوشته شده است و بسیاری در اینجا نیز آرای او را به نقد کشیده اند. اما بسیاری از این آثار نقدهایی بیرونی و گزینشی بر اندیشه ها و بسی کمتر بر فعالیت های مبارزاتی، نگری بوده اند. کانون اصلی این نقدها (و در حقیقت اتهامات) طیفی گسترده است از: نادیده انگاشتن نقش دولت- ملت ها تا کنار گذاشتن مفهوم (مقدس) امپریالیسم به نفع امپراتوری، اولویت بخشی به کار غیرمادی و امثالهم.
با این حال، شاید یکی از سوالات مهم پیش از هر بحثی در این باره، چرایی اهمیت نگری باشد؟ چرا باید نگری بخوانیم؟ چه چیز بدیعی در آثار نگری وجود دارد که، سوای صحت و سقم داعیه های او، ما را نیازمند خواندن آنها می کند؟ پاسخ بدین پرسش، پاسخی است دشوار. نگری را می توان قسمی رنسانس در تفکر چپ دانست. شاید اگر بخواهیم به زبان ابنسور، نگری را توصیف کنیم، باید او را متفکر راستین «دموکراسی شورشی» (Insurgent democracy) بدانیم. متفکری که از خلال آثار اسپینوزا و ماکیاولی در رد هر گونه حاکمیت استعلایی و متعالی می نویسد و حاکمیت مطلق را تنها از رهگذر تاسیس، شدن و کنشگری انبوه خلق ممکن می داند. با این حساب، پروژه نظری - عملی نگری را می توان قسمی برساختن «دموکراسی علیه دولت» و آپاراتوس های ایدئولوژیک آن خواند. پروژه ای که در نمونه عملی آن در ایتالیای دهه های ۶۰ و ۷۰ میلادی، دست رد به سینه چپ پارلمانی زد و خط مشی خود را بر قسمی سازماندهی بدون پیشاهنگان، یا جنبشی بدون سر، استوار ساخت. پروژه ای که دست آخر برای نگری بیش از دو دهه تبعید و قریب یک دهه زندان در پی داشت.
ادامه مطلب 👇🏻
(برای مطالعه ادامه این مطلب روی instant view کلیک کنید.)
#فلسفه #آنتونیو_نگری #پارسا_حبیبی
🖇 به نقل از :
📌 اعتماد
🔗 مجموعه الفبا :
🌐 سایت 🚀 تلگرام 📺 یوتیوب 🎞 آپارات
💠 آنتونیو نگری، فیلسوف شورشی
تقاطع همیشگی طرد، تفکر و مقاومت
✍🏻 پارسا حبیبی
بی تردید باید آنتونیو نگری را یکی از مشهورترین و مهم ترین فلاسفه سده حاضر دانست؛ اما حیات او صرفا به تامل، نظریه پردازی و نگارش در حیطه تفکر و فلسفه ختم نمی شود. او تواما مبارزی انقلابی است که از یک سو از دهه پنجاه میلادی تاکنون، کتاب ها و جستارهای فلسفی بسیاری را به چاپ رسانده است و از سوی دیگر در جنبش های مختلف زمانه خویش مشارکت جسته است: از پوتره اپرایو تا اتونومیسم و جنبش های جهانی شدن. او در کنار شهرتش، یکی از مورد لعن ترین متفکران زمانه ماست، کسی که از همه سو، اعم از چپ و راست، همواره مورد حمله، نقد و سرزنش بوده است. در ایران نیز کتاب ها و مقالات بسیاری به فارسی از او ترجمه و درباره او نوشته شده است و بسیاری در اینجا نیز آرای او را به نقد کشیده اند. اما بسیاری از این آثار نقدهایی بیرونی و گزینشی بر اندیشه ها و بسی کمتر بر فعالیت های مبارزاتی، نگری بوده اند. کانون اصلی این نقدها (و در حقیقت اتهامات) طیفی گسترده است از: نادیده انگاشتن نقش دولت- ملت ها تا کنار گذاشتن مفهوم (مقدس) امپریالیسم به نفع امپراتوری، اولویت بخشی به کار غیرمادی و امثالهم.
با این حال، شاید یکی از سوالات مهم پیش از هر بحثی در این باره، چرایی اهمیت نگری باشد؟ چرا باید نگری بخوانیم؟ چه چیز بدیعی در آثار نگری وجود دارد که، سوای صحت و سقم داعیه های او، ما را نیازمند خواندن آنها می کند؟ پاسخ بدین پرسش، پاسخی است دشوار. نگری را می توان قسمی رنسانس در تفکر چپ دانست. شاید اگر بخواهیم به زبان ابنسور، نگری را توصیف کنیم، باید او را متفکر راستین «دموکراسی شورشی» (Insurgent democracy) بدانیم. متفکری که از خلال آثار اسپینوزا و ماکیاولی در رد هر گونه حاکمیت استعلایی و متعالی می نویسد و حاکمیت مطلق را تنها از رهگذر تاسیس، شدن و کنشگری انبوه خلق ممکن می داند. با این حساب، پروژه نظری - عملی نگری را می توان قسمی برساختن «دموکراسی علیه دولت» و آپاراتوس های ایدئولوژیک آن خواند. پروژه ای که در نمونه عملی آن در ایتالیای دهه های ۶۰ و ۷۰ میلادی، دست رد به سینه چپ پارلمانی زد و خط مشی خود را بر قسمی سازماندهی بدون پیشاهنگان، یا جنبشی بدون سر، استوار ساخت. پروژه ای که دست آخر برای نگری بیش از دو دهه تبعید و قریب یک دهه زندان در پی داشت.
ادامه مطلب 👇🏻
(برای مطالعه ادامه این مطلب روی instant view کلیک کنید.)
#فلسفه #آنتونیو_نگری #پارسا_حبیبی
🖇 به نقل از :
📌 اعتماد
🔗 مجموعه الفبا :
🌐 سایت 🚀 تلگرام 📺 یوتیوب 🎞 آپارات
Telegraph
آنتونیو نگری، فیلسوف شورشی
تقاطع همیشگی طرد، تفکر و مقاومت پارسا حبیبی بی تردید باید آنتونیو نگری را یکی از مشهورترین و مهم ترین فلاسفه سده حاضر دانست؛ اما حیات او صرفا به تامل، نظریه پردازی و نگارش در حیطه تفکر و فلسفه ختم نمی شود. او تواما مبارزی انقلابی است که از یک سو از دهه پنجاه…
#مرور_مقالات
📄 تربیت عرفانی بر اساس حکمت سینوی (مفهوم، مبانی، اصول، روش‌ها)
🖋 سعید بهشتی
🖋 مسلم ناظرحسین آبادی
▪️چکیده :
ابن سینا در نمط های هشتم و نهم اشارات و تنبیهات در مورد تربیت عرفانی مسائلی را مطرح و مختصات و مؤلفه هایی را بیان کرده است. شیخ‌الرئیس پس از ارائه تعریفی جامع از تربیت عرفانی به تبیین مبانی، اصول و روش های آن پرداخته است. لذت حقیقی از دیدگاه او، فقط لذت حسی نبوده و لذات عقلی از لحاظ کمی و کیفی بر لذات حسی برتری دارند. افزون بر این، ادراک حضوری به لذات عقلی موجب شوق به ادراک آنها می‌شود. از نظر ابن سینا ادراک و نیل به کمالات مبتنی بر فعلیت هر دو قوه نظری و عملی است. از سوی دیگر نفوس بشری در بهره مندی از سعادت ذو مراتب هستند. لذائذ عقلی عارف، در دو جهانِ فانی و باقی وجود دارد. این موارد را می توان مبانی تربیت عرفانی سینوی به شمار آورد. در نظام تربیتی شیخ اصولی چون تدریجی بودن تربیت عرفانی، توجه به ظرفیت وجودی متربی، ملازمت عقلانیت و عرفان، اعتدال قوا، اجتماعی بودن و روش‌هایی مانند خودشناسی، تزکیه نفس، تطویع نفس و تلطیف سر ارائه شده است.
#عرفان #ابن_سینا #سعید_بهشتی #مسلم_ناظر_حسین_آبادی
🖇 به نقل از :
📌 حکمت سینوی، دوره 16، شماره 48 - شماره پیاپی 48، پاییز و زمستان 1391
🔗 مجموعه الفبا :
🌐 سایت 🚀 تلگرام 📺 یوتیوب 🎞 آپارات
📄 تربیت عرفانی بر اساس حکمت سینوی (مفهوم، مبانی، اصول، روش‌ها)
🖋 سعید بهشتی
🖋 مسلم ناظرحسین آبادی
▪️چکیده :
ابن سینا در نمط های هشتم و نهم اشارات و تنبیهات در مورد تربیت عرفانی مسائلی را مطرح و مختصات و مؤلفه هایی را بیان کرده است. شیخ‌الرئیس پس از ارائه تعریفی جامع از تربیت عرفانی به تبیین مبانی، اصول و روش های آن پرداخته است. لذت حقیقی از دیدگاه او، فقط لذت حسی نبوده و لذات عقلی از لحاظ کمی و کیفی بر لذات حسی برتری دارند. افزون بر این، ادراک حضوری به لذات عقلی موجب شوق به ادراک آنها می‌شود. از نظر ابن سینا ادراک و نیل به کمالات مبتنی بر فعلیت هر دو قوه نظری و عملی است. از سوی دیگر نفوس بشری در بهره مندی از سعادت ذو مراتب هستند. لذائذ عقلی عارف، در دو جهانِ فانی و باقی وجود دارد. این موارد را می توان مبانی تربیت عرفانی سینوی به شمار آورد. در نظام تربیتی شیخ اصولی چون تدریجی بودن تربیت عرفانی، توجه به ظرفیت وجودی متربی، ملازمت عقلانیت و عرفان، اعتدال قوا، اجتماعی بودن و روش‌هایی مانند خودشناسی، تزکیه نفس، تطویع نفس و تلطیف سر ارائه شده است.
#عرفان #ابن_سینا #سعید_بهشتی #مسلم_ناظر_حسین_آبادی
🖇 به نقل از :
📌 حکمت سینوی، دوره 16، شماره 48 - شماره پیاپی 48، پاییز و زمستان 1391
🔗 مجموعه الفبا :
🌐 سایت 🚀 تلگرام 📺 یوتیوب 🎞 آپارات
Telegram
attach 📎
#درسگفتار
📢 فلسفه علوم 1 (فلسفه علم 1)
🎤 سعید زیباکلام
🔹 تعداد کل جلسات : 14
📆 تاریخ : 1399
🌎 مکان : دانشگاه تهران
#فلسفه_علم #سعید_زیباکلام
🖇 به نقل از :
📌 جذوات
🔗 مجموعه الفبا :
🌐 سایت 🚀 تلگرام 📺 یوتیوب 🎞 آپارات
📢 فلسفه علوم 1 (فلسفه علم 1)
🎤 سعید زیباکلام
🔹 تعداد کل جلسات : 14
📆 تاریخ : 1399
🌎 مکان : دانشگاه تهران
#فلسفه_علم #سعید_زیباکلام
🖇 به نقل از :
📌 جذوات
🔗 مجموعه الفبا :
🌐 سایت 🚀 تلگرام 📺 یوتیوب 🎞 آپارات