ملت سال به سال میرن آمریکا که ویزاشون باطل نشه ما هم هر سه ماه یه تماس از خط ایرانسلمون میگیریم که نسوزه خدایا این دلخوشیارو ازمون نگیر!

افتصاح ترین قابلیتی که دارم اینه که میتونم با دقت تمام به طرف مقابل موقع حرف زدنش نگاه کنم و با تموم وجودم به یچیز دیگه فکر کنم.

آدما در هر حال پشت سرت حرف میزنن مطمئن شو یه موضوع جذاب بهشون بدى.

یه آدم طبق سلایقتون پیدا کنید،‏باهم فیلم ببینید، غذای خوشمزه بخورید، برید باشگاه، کتاب بخونید، لباسای ست بخرید، عکساتونو قاب کنید، مست زیر بارون بخندید، باهم برقصید، عمیق ببوسید و بغل کنید، همدم باشید، کنار هم پیشرفت کنید؛‏به همه یاد بدین رابطه واقعی اینه نه اون رابطه‌های دوزاری!

همیشه به خاطر آینده‌ مبهمم ترسیدم.
از اینکه بخوام بلند پروازی کنم و آرزوهای بزرگ داشته باشم از اینکه عاشق بشم و دلدادگی کنم از اینکه خواسته‌هام بیشتر و بیشتر بشن.
من از همه اینا و هزارتا چیز دیگه ترسیدم نه تنها من بلکه کل آدمای نسل من ترسیدن ما از هرکاری که طبیعی‌ترین حق یه انسان بود ترسیدیم.

اگه میدونستین نه خوشحالی‌تون کسی‌رو خوشحال میکنه ، نه با ناراحتی‌تون کسی عذاب میکشه ، با هیچکس درباره موضوعاتِ خصوصیِ زندگی‌تون صحبت نمیکردین.

یجا خوندم اونایی که روحاشون خیلی بهم نزدیکه به مرور زمان شبیه هم میشن، چه اخلاق چه رفتار و حتی چهره هاشون.
دقیقا مثل من و تو که کلی از هم دوریم ولی انگار مدت هاست کنارِ هم زندگی میکنیم و شبیهِ هم شدیم.

دلم می‌خواد بدونی؛
هیچ چیز وسط این دنیا دائمی نیست؛ نه حال بد، نه روزای بد، نه حال خوب،‌نه روزای خوب‌، نه حرفای قشنگ،نه آدمای دوستداشتنی،نه نفرت، نه خشم، نه حس کینه و بدبختی، نه آرامش و خوشبختی، پس آروم باش، غصه نخور و خودتو اذیت نکن و اجازه بده زمان، خودش به بهترین نحو ممکن درستش کنه، شاید راز آرامش توی دونستن همین باشه.

آدما خسیس‌تر از اونی هستن که بخوان از قشنگیای زندگیشون برات تعریف کنن
همش یه مشت غم و غصه تحویلت میدن و میخوان ثابت کنن ازت بدبخت‌ترن.