عزيزدلم، میدانی «سيم آخر» چيست!؟ همه خيال می‌كنند كه سيمِ آخر ساز است. حتی يك نوازنده بی‌سواد روی صحنه زد به سيم آخر تارٙش گفت:

"اين هم سيم آخر...!"

اما سيم آخر يعنی وقتی می‌رفتند «قمار» و آخرین سكه زرشان را كه می‌باختند، جيبشان را مي‌گشتند و آخرين سكه «سيم»(نقره) را هم به قمار مي‌زدند.
می‌زدند به سيم آخر، به «اميد» بُردن همه «هستی»، يا به باد دادن آخرين سكه «نيستی»!!






عباس معروفی

رابطه انسانی مثل کارِ بدنی، انرژی می برد و سخت‌کوشی می‌طلبد. هزینه روانی ادامه دادن یک رابطه همواره از شروع آن بیشتر است. به همین دلیل است که عشق، تنها می‌تواند دلیلِ شروع یک رابطه باشد و به برقراری بلند مدت آن کمکی نمی‌کند. در بلندمدت، مثل هر معادله روانی دیگر، ما باید هوشِ عاطفی کافی برای محاسبه هزینه فایده های روانی رابطه را داشته باشیم. کسی که رشد عاطفی کافی نداشته، رابطه ها را طوفانی شروع می‌کند و به محض برخورد با یک مانع، پا پس می‌کشد.

من از آدم‌هایی که روی لبه می‌ایستند و پناهگاهی ندارند خوشم می‌آید. روی این لبه است که شما هر چه قدرت در درونتان دارید خارج می‌کنید که اگر در ساحل امن باشید، هرگز از آن قدرت‌های درونی استفاده نخواهید کرد، چون نیازی ندارید.

✍ #ایزابل_آلنده

فروید خاطرنشان کرد؛ موقعیت‌های اضطراب آور دوران کودکی پابه پای فرد تا بزرگسالی می‌روند و واکنش‌های اضطرابی را در ایگو ایجاد می‌کنند. دیگر اینکه؛ اضطراب اختگی تنها دلیل ایجاد نوروز نیست و زنان به جای اضطراب اختگی درگیر عقده های اختگی هستند.

موقعیت خطرناک برای زنان ترس از دست دادن ابژه نیست، بلکه از دست دادن عشق ابژه است.

کسی که برایت آرامش بیاورد مستحق ستایش است...

در سال‌هایی که در یک شرکت معروفِ تولید پوشاک مشغول به کار بودم، متوجه شدم که شرکت لباس‌هایی را که فروش نمی‌رود را دور می‌اندازد. فوری به رییس شرکت مراجعه کردم و از او پرسیدم: چرا این محصولات را به جای انداختن در میان زباله‌ها در میان کسانی که به لباس‌ها نیاز دارند، پخش نمی‌کنید؟ رییس این گونه پاسخ داد: محصولات ما را فقط ثروتمندان می‌توانند بخرند. اگر این لباس‌ها را در تن فقرا ببینند، ناراحت می‌شوند. جدای از این ارزش معنوی شرکت پایین می‌آید و ضرر می‌کنیم...
آن روز فهمیدم که:
*فقر به خاطر این نیست که* *فقرا را نمی‌توانیم سیر کنیم* *بلکه علت فقر این است که* *نمی‌توانیم ثروتمندان را سیر کنیم...*

   چارلز بوکوفسکی

گاهی آن‌قدر از «دیو نزدیک» خسته‌ایم،
که به «اهریمن دور» پناه می‌بریم.
فقط برای اینکه زنده بمانیم.
و دشمن دیروز، فقط چون کمتر زخم زده، به ناجی امروز بدل می‌شود.نه از روی نادانی،بلکه از سر جان به لب‌رسیدگی.
و در این وضعیت،این پناه بردن،نه از سر عشق یا اعتماد،
بلکه از سر فروپاشی درک خاکستری‌هاست.
روان در چنین لحظه‌ای،نه می‌تواند پیچیدگی دشمنی را تحمل کند،و نه ظرفیت امیدواری به اصلاح را دارد.
پس ساده‌سازی می‌کند:اگر این یکی تماماً شر است، پس دیگری شاید نجات باشد.
@arameshdron☘️