هیچکس نمیتونه قلبت رو بشکنه،
جز همونی که تو قلبته...

من هیچوقت نمیتونم فراموش کنم که تو با اعتمادم چیکار کردی.

میگویند هر کسی شبیه به جایی میشود که به آن تعلق دارد، پس من شبیه وطنم شده‌ام، غمناک، خسته، رنجیده، زخمی و در عمق ناامیدی امیدوار.

مثل مامانا شدم، یکی تا سی ثانیه جوابمو نده فکرم هزار جا میره.

دغدغه‌های هفته پیشم انگار مال زندگی‌های قبلیمه.

عزیزم سینگل بودن بهتره تا اینکه همش از یه مرد بخوای مثل یک مرد رفتار کنه.

‏"تو مسئول سرنوشت خودتی" مسخره‌ترین حرفیه که میتونی به یه ایرانی بزنی.

بمب اصلی وسط آرزو هام وسط جوونیم وسط زندگیم خورده .

یکی بذاره رو 8x، ببینیم تهش چی می‌شه.

وقتی وابستگی عاطفی‌ات به کسی از بین میره تازه متوجه میشی که اون شخص چقدر معمولی بوده، این عشق و انرژی خودت بوده که اون شخص رو خیلی خاص جلوه میداده.

دوره زمونه الان این شکلی شده که نه کسی حاضره برات وقتش رو خالی کنه، نه با ناراحتیت حس ناراحتی میکنه، نه براش مهمه وضعیت روحیت در چه حاله، وقتش نیست خودت اولویت بشی؟

از یه سنی به بعد دیگه وقت نمیکنید گریه کنید، دقیقا وسط کار، سر کلاس، همون موقع که داری تختت رو مرتب میکنی، همون‌جایی که وسط یه جلسه مهمی و داری کار رو توضیح میدی یا داری لباس میپوشی بری جایی یه تیکه از وجودت یواشکی درونت گریه میکنه و تموم میشه چون ادامه دادن تنها کاریه که میتونی بکنی.

اگر آیندگان بخواهند درباره ما و این زمانه بنویسند، خواهند گفت آن‌ها کسانی بودند که زندگیشان بخشی با ناامیدی گذشت، بخشی با خشم، بخشی با ترس، آونگ میان سه ناخواستنی، لغزان و لرزان.

از وقتی که با تموم وجودت اعتماد کردی، تکیه کردی و از همون ادم بزرگترین ضربه رو خوردی،از همونجا به بعد دیگه چیزی واست مهم نمیشه مثل قبل، دیگه اعتماد نمیکنی. دیگه گول هیچ محبتی رو نمیخوری،از همونجا به بعد یه ادم با شخصیت جدی و تنها میشی.که هرکسی رو وارد زندگیش نمیکنه،چون تو تازه ارزش وجود خودتو میفهمی!

هیچوقت ب هیچکس این اطمینان رو ندین ک هر کاری هم بکنه شمارو از دست نمیده دیگه بالاخره اعتماد ب نفسِ دیگه بیشترش کنید واسش ؛ دیگه نمیشناسنت .

هیچ‌وقت فکر نمیکردم بشینم برای تک تک
شهرهای کشورم گریه کنم:)