صنوبر ها مثل آدم ها نیستند آلکسی فیودورویچ، زمان درازی طول می‌کشد تا تغییر کنند ‌.

برادران کارامازوف - داستایفسکی

حرفای زیادی برای گفتن بود ، اما راهی برای گفتنشون نبود.

اولش کمی گریه کردن
اما الان دیگه عادت کردن.
این موجود نفرت انگیز و حقیر (انسان) به همه چی عادت میکنه.

لاینس:سابرینا می‌شه من رو از سرنوشتی بدتر از مرگ نجات بدی؟
سابرینا:چی؟
لاینس: از مطیع بودن.
سابرینا: آه، فکر کردم می‌خوای بگی از زندگی بدون عشق.
لاینس: خب اون هم هست. نجاتم می‌دی سابرینا؟ تو تنها کسی هستی که می‌تونه نجاتم بده...


سابرینا، ساموئل تیلور، ترجمۀ محمد فتحی

تو بُردی
اما
حق با من بود

از رنجی خسته ام که از آنِ من نیست...

مجنون نبود، فقط بی‌اندازه رنج کشیده بود

آخرش هممون شبیه نقاشی «سیب زمینی خور ها» ونسان ونگوک میشیم!

طبق یک افسانه قدیمی یونانی وقتی خدایان بخواهند کسی را تنبیه کنند یکی از آرزوهای وی را برآورده می‌کنند.

نیچه بود که می‌گفت آنچه آدمی را به دیوانگی می‌کشاند "یقین" است، نه شک

تغییرات اجباری - مالنا بوزینی

«حقیقت از چاه می‌آید» یکی از چهار نقاشی معروف «ژان لئون ژرومه»ست که با همین تم و اواخر ۱۸۹۰ و قبل از مرگ کشیده و اشاره‌اش شاید به سخن معروف «دموکریتوس» فیلسوفه که گفته:
‏«از حقیقت چیزی نمی‌دانیم چرا که حقیقت در چاه است»، به عبارتی حقیقت در اعماقه و عریان.

اگو یک فریب است.

سیب‌زمینی‌خورها - وینسنت ون‌گوگ