از نظر تاریخی، تنهایی احساسی «مدرن» شناخته می‌شود، مفهومی که لایه‌های مختلفی از معنا را در بر می‌گیرد. کتاب «سرگذشت تنهایی» دربارۀ مفهوم تنهایی در تاریخ و همچنین فصول مشترک آن با اذهان، کالبدها، اشیا و مکان‌هاست.
آیا تنهایی درمان دارد؟ یا بهتر بگویم، برای تنهایی ناخواسته درمانی وجود دارد؟ مسئله اینجاست: عامل انتخاب. این مشکل نه راه‌حلی فوری دارد و نه نسخه‌ای که بشود برای همه تجویز کرد. تنهایی، این بیماری مدرن اجتماعی، در هر رخنه‌ای ریشه دوانده است، در صورت‌بندیِ جامعه‌ای که دیگر مثل گذشته این‌همه بر یکرنگی و یکپارچگی تأکید نداشت و رویکردش به ذهن فرد بیشتر بر مبنای علم و پزشکی بود و آن را جدا از دیگران می‌دید. گسست ارتباط بین فرد و جهان اطرافش حس تنهایی را تشدید می‌کند. چنین گسستی از مشخصه‌های بارز نئولیبرالیسم است، اما این‌گونه نیست که بخشی طبیعی از زندگی انسان باشد و گریزی از آن نداشته باشیم.

(سرگذشت تنهایی: تاریخچۀ یک احساس، فِی باوند آلبرتی، ترجمۀ اکرم رضایی بایندر)

نقاشی‌ها: اثر ادوارد هاپر
به‌زودی منتشر می‌شود...

هر روایتی از آزادی یک برهۀ تاریخی خاص را به‌عنوان نقطۀ آغاز داستان خود برمی‌گزیند. در روایت نقل‌شده به‌وسیلۀ آنتونی گرِیلینگ، نویسندۀ کتاب به سوی فروغ آزادی، نقطۀ آغاز قصۀ بلند آزادی پیکرهای شعله‌ور کسانی است که در آتش کینه و تعصب دادگاه‌های تفتیش عقاید سوختند و خاکستر شدند. اما آنان، به‌عنوان نخستین شهدای راه آزادی در دوران جدید، درواقع شمع‌های فروزانی بودند که با طلب کردن آزادی مذهبی، و ایجاد رخنه در حاکمیت مطلق‌العنان کلیسا، راه را برای طرح مطالبات آزادی‌خواهانه بعدی در همۀ عرصه‌ها، اعم از سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، گشودند و آغازگر فصلی نوین و درخشان در تاریخ بشریت شدند.

در روایت گرِیلینگ، که با تمرکز کامل بر غرب دربرگیرندۀ یک بازۀ زمانی حدوداً پانصدساله است، شعله‌ای که متعصبان مذهبی در آغاز عصر جدید برافروختند ناخواسته به چراغ روشنی برای حق‌طلبان بدل گشت، تکاپویی به‌غایت پرهزینه اما بی‌نهایت ارزشمند...

(به سوی فروغ آزادی: مبارزات آزادی‌خواهانه و حق‌طلبانه‌ای که جهان غرب امروزی را ساختند، آنتونی کلیفورد گریلینگ، ترجمۀ مهدی نصراله‌زاده)
لیدیا و لوکاس دو خواهر و برادر در آستانۀ سی‌سالگی‌ هستند که با یکدیگر در جزیره‌ای کوچک زندگی می‌کنند. لوکاس پسری خجالتی و منزوی است که بدون خواهرش تقریباً از زندگی کردن ناتوان است؛ همین مسئله باعث شده تا لیدیا، در کنار اینکه برادرش را عاشقانه دوست دارد، احساس کند تا ابد در این جزیرۀ کوچک گرفتار است. آنها پس از مرگ والدینشان با یکدیگر در خانۀ دوران کودکی‌شان در کنار دریا زندگی می‌کنند. وارد شدن مردی غریبه به دنیای کوچک لیدیا و لوکاس سرآغاز اتفاقات عجیبی است که تا انتهای رمان دنبالشان می‌کنیم.

(شب به خیر غریبه، مکایا بِی گالت، آرش افراسیابی)
به زودی
کتابی جدید از یانیس واروفاکیس، اقتصاددان مشهور،
در نشر بیدگل منتشر می‌شود...


یانیس واروفاکیس، اقتصاددان و سیاستمدار مشهور اهل آتن، پس از سال‌ها تدریس اقتصاد در بریتانیا، استرالیا و ایالات متحده وزیر دارایی یونان شد و شهرتی جهانی یافت.
او در پی مخالفت با تحمیل سیاست‌های ریاضتی اروپا از وزارت کناره گرفت و مشغول تدریس و نویسندگی شد.
واروفاکیس خودش را یک مارکسیست لیبرتارین (طرفدار آزادی و اختیار فردی) معرفی می‌کند و منِشی به دور از تعصب در طرح مسائل دارد.
واروفاکیس پیش‌تر کتاب محبوب «حرف‌هایی با دخترم دربارۀ اقتصاد» را در پاسخ به پرسش بنیادین دخترش دربارۀ منشأ نابرابری نوشته بود و در جدیدترین کتابش «تکنوفئودالیسم: آنچه سرمایه‌داری را نابود کرد» تلاش می‌کند به پرسش پدرش دربارۀ تأثیر اینترنت بر سرمایه‌داری پاسخ دهد.
مشخصۀ اصلی نوشته‌های واروفاکیس زبان ساده و همه‌فهم، و استفاده از قالب گفتگو، پرسش‌وپاسخ، و مموار همراه با مفاهیم نظری است.
منتشر شد...

نکته‌ای که کتاب به‌سوی فروغ آزادی بر آن تأکید می‌کند این است که همۀ کوشش‌ها در جهت دستیابی به حقوق و آزادی‌هایی که امروزه از آنها برخورداریم هزینه‌های انسانی بسیار داشته و قرن‌ها زمان برده‌اند. اگر امروز این واقعیت را از یاد ببریم، به آنان که برای آن حقوق و آزادی‌ها جنگیده‌اند بی‌احترامی کرده‌ایم.
فهم کردن هزینۀ هنگفتی که در راه آزادی صرف شده عزممان را جزم می‌کند که اجازه‌ ندهیم آزادی‌هایمان به بهانۀ دروغین امنیت تحلیل بروند، چرا که به گفتۀ بنجامین فرانکلین آن‌کس که امنیت را بر آزادی مقدم دارد لایق هیچ‌یک نیست.

آزادی و حقوقْ دارای جایگاه بسیار واقعی، بسیار عمیق و بسیار مهم هستند؛ آنها موضوعاتی به‌غایت خطیرند –مسئلۀ آنها مسئلۀ مرگ و زندگی است؛ فوق‌العاده حیاتی‌اند؛ به تک‌تک ما مربوط می‌شوند –و ما اکنون در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که آنها زیر ضرب قرار دارند.

(به‌سوی فروغ آزادی: مبارزات آزادی‌خواهانه و حق‌طلبانه‌ای که جهان غرب امروزی را ساختند، آنتونی کلیفورد گرِیلینگ، ترجمۀ مهدی نصراله‌زاده)
‌یک سهو قلم از سوی تدوین‌کنندگان قانون اساسیِ سال ۱۷۹۰ ایالت نیوجرسی به زنان و سیاهپوستان اجازۀ رأی دادن می‌داد، چون در آن قانون صراحتاً آمده بود هرکس که واجد صلاحیت‌های معینی از حیث دارایی و سکونتگاه باشد می‌تواند رأی دهد. پیداست که تدوین‌کنندگان قانون گول فرض نابخردانۀ خودشان را خوردند که همۀ انسان‌های عالم مردان (سفیدپوست) هستند. یکی از نمایندگان ایالت که در تجربه‌ای دلسردکننده کم مانده بود به‌واسطۀ مجموع رأی زنان و سیاهپوستان شکست بخورد در سال ۱۸۰۷ لایحه‌ای را به مجلس ایالتی ارائه کرد که به‌موجب آن حق رأی از هر دو این گروه‌ها سلب می‌شد. این لایحه مصوب و تبدیل به قانون شد.
یک نقطۀ عطف در تاریخ جنبش زنان آمریکا واقعه‌ای است که در سال ۱۸۴۰ در همایش مجمع جهانی ضدبرده‌داری در لندن اتفاق افتاد و در آن الیزابت کیدی استنتن و لوکریشا مات را به‌عنوان مدافعان الغای برده‌داری مجبوربه نشستن در راهرو کردند، چون به‌عنوان زن اجازه نداشتند به نمایندگان در داخل سالن بپیوندند...

(به‌سوی فروغ آزادی: مبارزات آزادی‌خواهانه و حق‌طلبانه‌ای که جهان غرب امروزی را ساختند، آنتونی کلیفورد گرِیلینگ، ترجمۀ مهدی نصراله‌زاده)
به زودی
کتابی جدید از یانیس واروفاکیس
در نشر بیدگل منتشر می‌شود...

شاید آن‌قدر درگیر بحران‌های مالی بی‌امان و همه‌گیری کووید بوده‌ایم که ظهور یک نظام جهانی جدید از نظرمان دور مانده، نظامی که در استثمارگری از سرمایه‌داری پیشی گرفته است.

واروفاکیس در کتاب «تکنوفئودالیسم» تلاش می‌کند به پرسش پدرش دربارۀ تأثیر اینترنت بر سرمایه‌داری پاسخ دهد. او ادعا می‌کند سرمایه‌داری مرده و جایش را به نظام جدیدی داده که او «تکنوفئودالیسم» می‌خواندش.

به گفتۀ واروفاکیس عامل نابودی سرمایه‌داری شکلی جهش‌یافته از سرمایه است که از دو دهه پیش و به دو دلیل عمده سربرآورده: خصوصی‌سازی اینترنت به‌واسطۀ شرکت‌های عظیم آمریکایی و چینی و عملکرد بانک‌های مرکزی کشورهای غربی پس از بحران مالی سال ۲۰۰۸. واروفاکیس در خلال روایت‌هایی از اساطیر یونانی و فرهنگ عامه با توصیف این تغییر شکل اساسی نشان می‌دهد که نظام جدید چطور ذهن ما را به بند می‌کشد، چطور مناسبات قدرت را در سطح جهان از نو شکل می‌دهد و نهایتاً چگونه و به چه قیمتی سرنگون خواهد شد.
به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر...

برخیزید، دوزخیان زمین!
برخیزید، زنجیریان گرسنگی!
عقل از دهانۀ آتشفشان خویش تندروار می‌غرد
اینک! فورانِ نهائی‌ست این.
بساط گذشته بروبیم،
به پا خیزید! خیل بردگان، به پا خیزید!
جهان از بنیاد دیگرگون می‌شود
هیچیم کنون، «همه» گردیم!
رهانندۀ برتری در کار نیست،
نه آسمان، نه قیصر، نه خطیب.
خود به رهائی خویش برخیزیم، ای تولیدگران!
رستگاری مشترک را بر پا داریم!
تا راهزن، آنچه را که ربوده رها کند،
تا روح از بند رهائی یابد،
خود به کورۀ خویش بردمیم
و آهن را گرما گرم بکوبیم!
کارگران، برزگران
فرقۀ عظیم زحمتکشانیم ما
جهان جز از آن آدمیان نیست
مسکن بی‌مصرفان جای دیگری است
تا کِی از شیرۀ جان ما بنوشند؟
اما، امروز و فردا،
چندان که غرابان و کرکسان نابود شوند
آفتاب، جاودانه خواهد درخشید.

(سرود بین‌الملل، اوژن پوتیه، ترجمۀ احمد شاملو)

عکس‌ها: مجموعۀ «کارگر»، کاوه گلستان، تهران، ۱۳۵۵
تلاش در جهت تأمین حقوق قشر کارگر، در برابر مقامات حاکمی که علاقۀ چندانی به دادن امتیازات به قیمت برخورداری‌های خودشان نداشتند، تلاشی تلخ و دشوار بوده است.
از منظر امروز و برای اهداف فعلی، تلاش‌های قشر کارگر را به بهترین شکل با نگریستن به آنها از خلال عدسیِ دستاوردهای این قشر می‌توان فهم کرد. به زمان حال فکر کنید —با قراردادهای استخدامی، مرخصی زایمان، روزهای تعطیل همراه با مزد، قوانین در خصوص ساعات کاری، جبران خسارت، پرداخت برابر، نظام‌های سلامت و مقررات مربوط به ایمنی محل کار، محافظت‌های قانونی در مقابل اذیت و آزار و اخراج غیرمنصفانه، شرایط تعدیل نیرو، بیمه، و بسیاری چیزهای دیگر مانند آن— و آن را فقط با همین دویست سال پیش مقایسه نمایید، موقعی که کودکان هشت‌ساله چهارده ساعت در روز، در کارخانه‌های کثیف و خطرناک، کار می‌کردند. اختلاف بین این دو تصویر گویای همه‌چیز است.


(به‌سوی فروغ آزادی: مبارزات آزادی‌خواهانه و حق‌طلبانه‌ای که جهان غرب امروزی را ساختند، آنتونی کلیفورد گرِیلینگ، ترجمۀ مهدی نصراله‌زاده)
پا به سن گذاشتن شاید مسئله‌ای است که زیاد ذهن کتاب‌خوان‌های جوان را به خود جلب نمی‌کند، اما مرحلۀ سالمندی و تنهایی‌ای که از پس آن می‌آید از مهم‌ترین مسائل جامعۀ مدرن‌اند. سالمندی فصلی ناگزیر از زندگی است که به ابعاد آن کمتر پرداخته شده است. شخصیت‌ها، عشق‌ها، ناکامی‌ها، امیدها، شکست‌ها، و به‌طورکلی فراز و فرودهای زندگی سالمندان دقیقاً می‌تواند به‌اندازۀ زندگی جوانان متنوع و گسترده باشد و موضوعی است که تاکنون توانسته جای خود را در ادبیات داستانی هم باز کند.

در هشتگ #همخوانهای_بیدگل کتاب‌هایی را معرفی می‌کنیم که موضوع اصلی یا دغدغه‌‌شان اشتراکاتی باهم دارند. هدفمان در #همخوانهای_بیدگل معرفی کتابها با تأکید بر شباهت‌هایشان است تا راهنمایی باشد برای دوستانی که موضوعی خاص را دنبال می‌کنند یا ویژگی‌ خاصی از یک کتاب برایشان جذاب بوده و به دنبال کتاب‌های مشابه آن هستند. در #همخوانهای_بیدگل به مخاطبانمان راهنمای مسیری ارائه می‌کنیم برای مطالعۀ متمرکز.
به زودی
کتابی جدید از یانیس واروفاکیس
در نشر بیدگل منتشر می‌شود...

شاید آن‌قدر درگیر بحران‌های مالی بی‌امان و همه‌گیری کووید بوده‌ایم که ظهور یک نظام جهانی جدید از نظرمان دور مانده، نظامی که در استثمارگری از سرمایه‌داری پیشی گرفته است. واروفاکیس پیش‌تر کتاب محبوب حرف‌هایی با دخترم دربارۀ اقتصاد را در پاسخ به پرسش بنیادین دخترش دربارۀ منشأ نابرابری نوشته بود و این بار در تکنوفئودالیسم تلاش می‌کند به پرسش پدرش دربارۀ تأثیر اینترنت بر سرمایه‌داری پاسخ دهد. او ادعا می‌کند سرمایه‌داری مرده و جایش را به نظام جدیدی داده که او «تکنوفئودالیسم» می‌خواندش.
به گفتۀ واروفاکیس عامل نابودی سرمایه‌داری شکلی جهش‌یافته از سرمایه است که از دو دهه پیش و به دو دلیل عمده سربرآورده: خصوصی‌سازی اینترنت به‌واسطۀ شرکت‌های عظیم آمریکایی و چینی و عملکرد بانک‌های مرکزی کشورهای غربی پس از بحران مالی سال ۲۰۰۸. واروفاکیس در خلال روایت‌هایی از اساطیر یونانی و فرهنگ عامه با توصیف این تغییر شکل اساسی نشان می‌دهد که نظام جدید چطور ذهن ما را به بند می‌کشد...

(تکنوفئودالیسم، یانیس واروفاکیس، ترجمهٔ سیامک کفاشی)
به‌زودی
کتاب جدیدی از آصف بیات
در نشر بیدگل منتشر خواهد شد...

آصف بیات (زادۀ ۱۳۳۳) پژوهشگر جامعه‌شناسی و نویسندۀ ایرانی است. وی در حال حاضر استاد جامعه‌شناسی دانشگاه ایلینوی در اربانا شمپین در آمریکای شمالی است. او پیشتر، به مدت ۱۷ سال، استاد دانشگاه آمریکایی قاهره (AUC) بوده‌ است. مهم‌ترین پروژه فکری بیات ارائۀ چشم‌اندازی جدید از بهار عربی و معنای انقلاب و همچنین جنبش فرودستان ایران است.

شما تاکنون چه کتابی از آصف بیات خوانده‌اید؟
2024/05/03 03:37:33
Back to Top
HTML Embed Code: