﴿ کتاب البیع - ۳۱ -﴾
مسائل خرید و فروش به سود/ربا - ۴ -:

مسائل خرید و فروش طلا و نقره و اشیائی‌که از آنها ساخته شده است (۲)

مسئله ۳: صورت آسان صحیح بودن اینگونه معاملات این است که طلا یا نقره را در مقابل پول خرید و فروش کنند که به اینگونه هیچ نوع معاملۀ سودی لازم نمی آید.

مسئله ۴: اگر کسی می خواست نقرۀ کهنه و خراب خود را در مقابل نقرۀ اعلی تبادله کند، و کسی هموزن آن نقرۀ اعلی نمی دهد، آسان ترین صورت اینست که این نقرۀ خراب را در مقابل پول بفروشد و سپس با آن پول، نقرۀ اعلی خریداری کند.

مسئله ۵: زنان بعضی اوقات چادر یا لباسی را می خرند که در آنها نقره یا طلا کار شده است، در این مورد آسانترین صورت پرهیز از سود و صحت خرید و فروش این است که آنها را در مقابل پول بخرند.

مسئله ۶: اگر دو نفر خواستند که انگشترهای نقره ای خویش را با یکدیگر تبدیل نمایند، در این صورت باید دید که اگر هر دو انگشتر نگینه دارند، تبدیل آنها جایز است، چه مقدار نقرۀ هر دو برابر باشد یا کم و بیش. البته داد و گرفت و تبادله آن دست به دست و در همان مجلس لازم می باشد.
و اگر هر دو ساده و بدون نگینه است، در این صورت هموزن بودن آنهـا شرط است، و اگر اندکی هم کمی و بیشی در وزن آنها باشد، این معامله، معاملة سودی خواهد بود.
و اگر یکی از انگشترها نگینه دارد و دومی بدون نگینه است، اگر انگشتر ساده نقرۀ بیشتری دارد، در این صورت این معامله جایز است. وگرنه این معامله، معاملۀ سودی و حرام خواهد بود.
به همین صورت اگر معامله از هر دو جانب تکمیل نگردید، بلکه یک جانب انگشتر را همان لحظه داد و جانب دوم گفت که من انگشتر را بعداً می دهم، این نیز معاملۀ سودی است.(۱)
ا................

(۱)   و شکل آسان صحت معامله و اجتناب از سود در تمام صورت های بالا اینست که آنها انگشترهای خود را در مقابل پول به یکدیگر بفروشند.

ملاحظاتی در خصوص تحصیلات عالی زنان:

در اینجا فهرستی از مشکلاتی درج می گردد که در نتیجۀ تحصیلات عالی زنان با هدف مساوات جنسیتی و توانمندسازی اجتماعی زنان به وجود می‌آیند. (این مشکلات زمانى رخ نمی‌دهند که هدف از تحصیلات آموزش دینی یا فراگیری امور  تبدیل‌شدن به مادرانی بهتر باشد.)

مشکل ۱: تحصیلات عالی زنان باعث کاهش شادی و رضایت از زندگی در میان زنان می‌شود.

مشکل ۲: تحصیلات عالی زنان تعداد زنان بی شوهر را افزایش می‌دهد؛ زیرا زنان تحصیل‌کرده عموماً ترجیح می‌دهند با مردانی تحصیل‌کرده‌تر و قدرتمندتر ازدواج کنند. اما تعداد این‌گونه مردان محدود است، بنابراین زنان بیشتری برای گروه محدودی از مردان رقابت می‌کنند، که در نتیجه بسیاری از آن زنان بی‌شوهر خواهند ماند.

مشکل ۳: تحصیلات عالی زنان، جوانی و انرژی زنان را که می‌توان آن را صرف ازدواج و فرزندآوری کرد، هدر می‌دهد. این کار ساختار طبیعی زندگی را که در فطرت انسانی قرار دارد مختل می‌کند. زمانی که از لحاظ ساختار طبیعی، زنان در اوج نیاز بیالوژیکی برای ازدواج هستند، بجای آن آنها مشغول دنباله‌گردی مدرک تحصیلی هستند. این روند همچنین باعث افزایش زنا در اجتماع می‌شود.

مشکل ۴: تحصیلات عالی زنان به روابط محبتی در ازدواج آسیب می‌زند. محبت و عشق برای هر دو جنس نیاز به احساس آسیب‌پذیری و متکی بودن به شوهر از سوی زن دارد. اما فمینیزم زنان را به قوی بودن، مستقل بودن و زیر سؤال بردن اقتدار شوهر تشویق می‌کند. تحصیلات عالی زنان وسیله‌ای برای رسیدن به این اهداف است.

مشکل ۵: تحصیلات عالی زنان به کانون خانواده آسیب می‌زند. زنان تحصیل‌کرده به‌ دنباله‌گردی حرفه و شغل سوق داده می‌شوند. داشتن حرفه و شغل؛ نیازمند اشتیاق، رقابت‌جویی و سایر صفات ویژۀ مردانه است که انوثت/صفت زن‌بودن در زنان را تضعیف می‌کند، که در نتیجه، روابط محبتانه و عاشقانه در ازدواج را تضعیف می‌کند. همچنین این موضوع، تمرکز و پایبندی زنان در مورد همسر بودن و مادر بودن را کاهش می‌دهد که این باعث تضعیف کانون خانواده می‌شود.

مشکل ۶: تحصیلات عالی زنان اقتدار شوهر در خانه را تضعیف می‌کند. ازدواج نیازمند سلسله‌مراتب است که در آن شوهر رئیس خانواده باشد. اگر زن موفق‌تر باشد و در مسیر شغلی و تحصیلی پیشرفت بیشتری دارد، احترام او به اقتدار شوهرش کاهش می‌یابد و جذابیت شوهرش برای او کم می‌شود. فمینیست‌ها این را به حساب عدم اعتمادبه‌نفس شوهر می‌گذارند، اما در واقع این زن است که دچار ناامنی می‌شود و شوهر را تحت فشار می‌گذارد که «بیشتر تلاش کند» تا جایی که زن با خود حس/فکر می‌کند چرا با این آدم بی‌ارزش ازدواج کرده‌ام؟

مشکل ۷: تحصیلات عالی زنان باعث افزایش طلاق می‌شود. این مسئله نتیجهٔ منطقی مشکلات قبلی است. وقتی احساس جذابیت وجود نداشته باشد و زن فکر کند با مردی بی‌ارزش زندگی می‌کند، میل به طلاق پیدا می‌کند. در دنیای مدرن، اکثر موارد تقاضاهای طلاق در محاکم/دادگاه‌ها از سوی زنان مطرح می‌شود.

مشکل ۸: تحصیلات عالی زنان باعث افزایش بی‌عدالتی در جامعه می‌شود. زیرا با افزایش سطح تحصیلات زنان، فضای عمومی جامعه زنانه شده و امور اجتماعی بیشتری در دست زنان تحصیل‌کرده واگذار می‌شود. روان‌شناختی خوئی در زنان برای داشتن چنین مقام‌ها سازگاری ندارد. اسلام این مسئله را با احکامی مانند: نیاز به دو شاهد زن در شهادت، ممنوعیت رهبری سیاسی برای زنان، تفکیک اختلاط زن و مرد، اجازه گرفتن برای خروج از خانه، و وجود مَحْرَم برای سفرهای طولانی زنان و غیره، تحت اداره قرار داده است.

مشکل ۹: تحصیلات عالی زنان باعث فروپاشی جامعه و تمدن می‌شود. زیرا تحصیلات عالی زنان منجر به پیدایش رهبران زن می‌شود، و نتیجۀ اینکار همان است که پیامبر اسلام صلی‌اللّٰه‌علیه‌وسلم فرموده‌اند:«هیچ ملتی که رهبری‌اش را زنی به عهده گیرد، رستگار نخواهد شد.»

تفاصیل این مباحث را می توان در ویدیدهای زیر دنباله کرد:
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

کانال علمی و عرفانی

﴿ کتاب البیع - ۳۲ -﴾
مسائل خرید و فروش به سود/ربا - ۵ -:

مسائل خرید و فروش طلا و نقره و اشیائی‌که از آنها ساخته شده است (۳)

مسئله ۷: در  مسائلی که تکمیل خرید و فروش در همان مجلس شرط است، معنایش این است که خریدار و فروشنده قبل از جدا شدن از هم معامله را به پایان برسانند و بر جنس خود قبضه نمایند. و اگر یکی از آندو از دیگری جدا شد و آنگاه معامله را تکمیل نمود، اینگونه معامله و بیع اعتباری ندارد، و اینکار نیز معاملۀ سودی می باشد.
به طور مثال شما در مقابل ده سکة نقره از زرگر، نقره یا طلا یا چیزی ساخته شده از طلا یا نقره را خریدید، در این صورت بر شما لازم است که سکه های نقره را در همانوقت به او بدهید و بر زرگر لازم است تا شی خریده شدۀ شما را در همان وقت به شما بدهد.
و اگر زرگر نقره ... را همراه خود نداشت و به شما گفت که اکنون آن را از فلان جا برای تان می آورم، اینکار جایز نیست، بلکه بر زرگر لازم است تا نقره ... را در همانجا بطلبد و تا زمانی که نقره ... نیامده است خریدار نیز از آنجا بر نخیزد و نه زرگر را بگذارد از وی جدا شود.
و اگر زرگر به وی گفت که همراه من بیا، من نقره ... را از خانه ام به تو می دهم، بر خریدار لازم است تا هرجائی که زرگر می رود همراهش باشد.
اگر زرگر داخل خانه رفت و خریدار بیرون خانه ایستاد و به اینگونه زرگر از خریدار جدا شد، این صورت معامله گناه است و این بیع ناجایز می باشد. اکنون هر دو از سر نو معامله کنند.

مسئله ۸: اگر کسی پولی {مثلاً پول افغانی} را در مقابل پول {کشورِ} دیگری خرید و فروش نمود، حکم آن است که قبضۀ هر دو جانب بر پول ها در این صورت تبادله لازم نمی باشد، بلکه قبضۀ فقط یک طرف معامله نیز کافی خواهد بود.
به طور مثال شما پول خود را در همان مجلس دادید، ولی جانب مقابل پول {کشورِ} دیگر را کمی بعد به شما داد، و یا اینکه او پول دیگر را در همان وقت به شما تسلیم نمود، لیکن شما بعداً به او پول خود را دادید، این صورت های معامله جایز است.(۱) 

مسئله ۹: اگر کسی در مقابل سکۀ طلای خود، نقره خریداری می کرد، در این صورت قبضۀ هر دو جانب در همان مجلس بر ایشان واجب است.

مسئله ۱۰: اگر کسی چیزی ساخته شده از طلا یا نقره را در مقال سکۀ طلا یا نقره خریداری نموده شرط گذاشت که از یک تا سه روز، مهلت دارم که آن را بگیرم یا مسترد کنم، این معامله جایز نیست. نباید در این گونه خرید و فروش چنین شرطی گذاشت.

ا...................
(۱) لَوْ بَاعَ الْفُلُوسَ بِالْفُلُوسِ أَوْ بِالدَّرَاهِمِ أَوْ بِالدَّنَانِيرِ فَنَقَدَ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَرِ جَازَ، وَإِنْ افْتَرَقَا لَا عَنْ قَبْضِ أَحَدِهِمَا جَازَ. البحرالرائق: 
وَإِنْ اسْتَقْرَضَ الْفُلُوسَ مِنْ رَجُلٍ وَدَفَعَ إلَيْهِ قَبْلَ الِافْتِرَاقِ أَوْ بَعْدَهُ فَهُوَ جَائِزٌ إذَا كَانَ قَدْ قَبَضَ الدَّرَاهِمَ فِي الْمَجْلِسِ وَكَذَلِكَ لَوْ افْتَرَقَا بَعْدَ قَبْضِ الْفُلُوسِ قَبْلَ قَبْضِ الدَّرَاهِمِ كَذَا فِي الْمَبْسُوطِ.
عالمگیری: ۱۲۰/۴ و رد المختار: ۲۸۴/۴

چنانکه در مسئلۀ بالا درج شد، تبادله پول کشورهای مختلف با کمی و بیشی یا عدم قبض یک جانب در همان نشست، جایز است.

🌲﴿ کتاب البیع - ۳۳ -﴾🌲
مسائل ن، مرغ، سبزیجات، نمک و امثال آنها ...
اگر کسی می خواست که یکی از این گونه اشیاء و اجناس را در مقابل همانگونه شی و جنس تبادله یا خرید و فروش کند، مثلاً گندم بدهد و در مقابل آن گندم بگیرد، یا برنج داده در مقابل برنج بگیرد، یا آرد داده در مقابل آرد بگیرد، و یا چیزی امثال آنها را داده در مقابل آن، همان جنس را بگیرد، خلاصه اینکه جنس تحت معامله از هر دو جانب یکی باشد، در این صورت واجب است که دو امر باید مراعات گردد:

یکی اینکه وزن جنس مورد معامله از هر دو جانب با هم برابر باشد و حتی اندکی نیز کم و بیش نباشد، در غیر آن این معامله، معاملۀ سودی خواهد گردید.

و دوم اینکه هر دو جانب، در همانوقت بر جنس معامله شدۀ خود قبضه کنند. و اگر قبضه نکردند، پس لازم است که حد اقل هر دو جانب {آن جنس، مثلاً}گندم خود را وزن نموده جداگانه بگذارند.
مثلا یک جانب گندم خود را وزن نموده جداگانه نهاده به جانب مقابل بگوید که این گندم ترا گذاشتم، هر وقت دلت شد آن را ببر، و به همین صورت جانب مقابل نیز گندم خود را وزن نموده جداگانه بگذارد و به شخص اول بگوید که این گندم تو را جدا گذاشتم، هر وقتی که دلت شد آن را بردار و ببر.
و اگر اینکار را هم انجام ندادند و از یکدیگر جدا شدند، مرتکب گناه سود می باشند.

مسئله ۲: اگر کسی می خواست گندم خراب خود را در مقابل گندم خوب تبادله کند، یا آرد خراب را داده آرد خوب بگیرد، و هیچ کسی برابر با وزن آن تبادله نمی کند، راه حل اجتناب از سود در این صورت اینست که این گندم یا آرد و غیرۀ خود را در مقابل پول بفروشد، مثلاً به طرف مقابل بگوید که این مقدار آرد را در مقابل صد روپیه به تو فروختم، و چون او پذیرفت، سپس در مقابل آن صد روپیه، گندم یا آرد خوب بخرد. اینکار جایز می باشد.

مسئله ۳: و اگر اشیائی که به وزن فروخته می شوند، در هنگام تبادله و خرید و فروش از یک جنس نباشند، به طور مثال کسی گندم داده برنج گرفت، یا گندم داده در مقابل آن جو یا نخود یا جواری یا نمک یا گوشت یا سبزی یا چیزی امثال آنها را گرفت، خلاصه آنکه جنس تحت معامله از دو طرف مختلف بود، در این صورت برابر بودن وزن هر دو جنس واجب نمی باشد، و جایز است که شخص ده کیلو گندم داده صد کیلو برنج بگیرد یا دو کیلو. البته شرط دوم هنوز هم در اینجا واجب است و آن اینکه هر دو جانب در همان مجلس بر اجناس خود قبضه کنند، یا حد اقل جنس های زیر تبادله را علیحده نموده جداگانه بگذارند، و اگر چنین نکردند مرتکب گناه سود خواهند بود.

مسئله ۴: اگر کسی مثلاً مقداری سبزی را از سبزی فروش در مقابل یک کیلو نخود خرید و سپس
به خاطر نخود آوردن، داخل خانه رفت و از سبزی فروش جدا شد، این معامله اکنون ناجایز و حرام می گردد. اکنون از سر نو معامله کنند.

❤️﴿ کتاب البیع - ۳۵ -﴾❤️
مسائل خرید و فروش به سود/ربا - ۸ -:

مسائل آن اشیائی‌که به وزن خرید و فروش می‌شود (۳)

مسئله ۹: اگر کسی گوشت گاو را به شخص دیگری داده از او در مقابل آن گوشت گوسفند گرفت، در این صورت هموزن بودن گوشت ها واجب نیست و کمی و بیشی در آنها جایز است، اما قبضه در همان مجلس هنوز هم لازم می باشد.(۱)

مسئله ۱۰: اگر کسی ظرف مسی خود را در مقابل ظرف مسی دیگری تبدیل نمود، در ایـن صورت برابر بودن هر دو ظرف در وزن و قبضه بر آنها در همان مجلس شرط است، زیرا هر دو ظرف مسی می باشند، بنابرین از یک جنس محسوب می گردند. به همین گونه اگر هر دو ظرف مسی در وزن برابر یکدیگر باشند، ولی در همان مجلس قبضه صورت نگرفت، این صورت نیز معاملۀ سودی می باشد.
البته اگر از یک جانب ظرف مسی باشد و از جانب دیگر ظرف آهنی یا برنجی و غیره ... در این صورت کمی و بیشی در وزن جایز است، اما قبضۀ دست به دست در همان مجلس هنوز هم شرط می باشد.

مسئله ۱۱: اگر کسی از شخص دیگری مثلاً یک کیلو گندم قرض گرفت و سپس به او گفت، من گندم ندارم، لیکن در عوض آن دو کیلو نخود به تو می دهم، این گونه معامله جایز نیست، زیرا گندم اینجا در مقابل نخود تبادله می گردد، و در چنین تبادله ای، اجناس دست به دست در همان مجلس معامله باید قبضه گردد و نباید چیزی بر هیچ کدام باقی بماند.
البته اگر چنین ضرورتی پیش آمد، راه حل آن این است که گندم را به قرض بگیرد، لیکن در آن وقت نگوید که در عوض آن به تو نخود می دهم، بلکه آن را برده بعداً در وقت دیگری نخود را آورده به او بدهد که این نخود را در مقابل آن گندمت بگیر، این صورت معامله جایز است.

مسئله ۱۲: در تمامی مسائل فوق این شرط است که معامله در همانجا تکمیل گردد و قبضه بر آنها در همان مجلس صورت گیرد، یا حد اقل هر دو جنس زیر معامله در همان مجلس به طور جداگانه نهاده شود. اگر چنین نکردند، معامله، معاملۀ سودی خواهد بود.

ا.................
(۱)  و اگر گوشت گاو را داده در مقابل آن گوشت گاومیش گرفت، یا گوشت گوسفند را داده در مقابل آن گوشت بز گرفت، در این صورت هموزن بودن هر دو گوشت شرط است، و کمی و بیشی در یکی آنها جایز نیست.

🌲﴿ کتاب البیع - ۳۶ -﴾🌲
مسائل خرید و فروش به سود/ربا - ۹ -:

مسائل آن اشیائی‌که به اندازه یا عدد خرید و فروش می‌شوند

مسئله ۱: اشیائی که نه به وزن، بلکه به اندازه {گز و متر} یا به شمار {عدد} خرید و فروش می شوند،
حکم آنها اینست که اگر چیزی از یک جنس را در مقابل چیزی از همان جنس تبادله می کنید، مثلاً اناری را داده انار دیگری را گرفتید، یا نارنجی را داده نارنج دیگری را گرفتید، یا تکه ای را داده، تکۀ دیگری از همان نوع گرفتید، در این صورت برابری آنها شرط نمی باشد، بلکه کمی و بیشی در آنها جایزاست، لیکن واجب است تا داد و گرفت {قبضه} در همان مجلس تکمیل گردد.
و اگر یک جانب یک جنس را دارد و جانب دیگر جنس مختلف از آن را، مثلاً یک جانب انار داده از جانب دیگر نارنج می گیرد، یا گندم داده انار می گیرد، یا تکۀ اعلی را داده تکۀ کم ارزش می گیرد، در این صورت اینکار جایز بوده و اکنون نه واجب است تا هر دو جنس برابر باشند، و نه واجب است که داد و گرفت {قبضه} در همان مجلس و همان وقت انجام گیرد.

🌲﴿ کتاب البیع - ۳۷ -﴾🌲
مسائل خرید و فروش به سود/ربا - ۱۰ -:

چند نکتهٔ مهم:

مسئله ۱: خلاصۀ تمام مسائل مذکور در بالا این است که برعلاوة طلا و نقره، اگر چیزی که بر آن معامله می کنند، از یک جنس باشد و به وزن خرید و فروش می شود، مثلاً گندم در مقابل گندم، یا نخود در مقابل نخود و امثال آن در این صورت هموزن بودن آنها از هر دو جانب واجب است. و همچنین این نیز واجب است که داد و گرفت {قبضۀ} آن در همان مجلس صورت بگیرد.
و اگر شی که بر آن معامله می کنند، گرچه از یک جنس است، اما به وزن خرید و فروش نمی شود، مثلاً انار در مقابل انار یا نارنج در مقابل نارنج، تکه در مقابل تکه ای از همان نوع، یا اینکه از یک جانب یک جنس است و از جانب دیگر جنس دیگری، اما هر دوی آنها به وزن خرید و فروش می شود، مثلاً گندم در مقابل نخود، یا نخود در مقابل لوبیا و غیره ... در این صورت، هموزن بودن آنها واجب نیست، کمی و بیشی در آنها جایز است، لیکن داد و گرفت {قبضۀ} اجناس در همان مجلس واجب می باشد.
و در هر معامله ای که شی زیر معامله نه به وزن خرید و فروش می شود، و نه از یک جنس است، یعنی هر دو جانب، یک جنس را خرید و فروش نمی کنند، بلکه یک جانب یک جنس را دارد و جانب دیگر جنس دیگری را، و هر دوی این اجناس نیز به وزن خرید و فروش نمی شوند، در این صورت، هم کمی و بیشی در آنها جایز است و هم داد و گرفت {قبضۀ} آنها در همان وقت واجب نمی باشد. به طور مثال، تبادلۀ انار در مقابل نارنج.
این نکات را درست به یاد بسپارید.

مسئله ۲: اگر کسی یک ظرف چینی را در مقابل ظرف چینی دیگری تبادله کرد، یا ظرف چینی را در مقابل ظرف پلاستیک تبادله نمود، در این صورت برابری در آنها واجب نیست، بلکه اگر یک ظرف را در مقابل دو ظرف هم تبادله کنند، بازهم این بیع جایز است. به همین صورت در مقـابـل
دادن یک سوزن، گرفتن دو یا سه یا چهار سوزن هم جایز است.
ولی باید متوجه بود که اگر از هر دو جانب ظروف چینی یا پلاستیک باشد، در این صورت داد و گرفت {قبضۀ} آنها در همان مجلس باید انجام بگیرد.
و اگر نوعیت جنس تبدیل شود، مثلاً از یک جانب ظرف چینی باشد و از طرف دیگر ظرف پلاستیک، در این صورت قبضه در همان مجلس لازم نمی باشد.

مسئله ۳: اگر همسایه آمده گفت که سه کیلو آردی را که خمیر کرده نان پخته اید، چون خانه ما مهمان آمده به ما بدهید و در مقابل آن سه کیلو یا سه و نیم کیلو آرد یا گندم از ما بگیرید، و یا اینکه به شما گفت که حالا نان را به ما بدهید، بعداً از ما آرد یا گندم بگیرید، اینگونه معامله جایز است.

مسئله ۴: اگر نوکر یا خدمتکار خویش را برای سودا آوردن می فرستید، او را به خوبی از این مسائل آگاه بگردانید تا نادانسته چیزی را خلاف قوانین شریعت به معاملة سودی خریداری نموده مبادا بیاورد، و آنگاه شما و اهل خانه و اطفال شما آن را خورده به وبال حرام خوردن گرفتار شوید، و اگر آن را به کس دیگری مثلاً مهمانان خویش بخورانید، گناه همۀ ایشان بر سر شما خواهد بود.

🌲﴿ کتاب البیع - ۳۸ -﴾🌲

بیع سَلَم (خرید و فروش به میعاد مقرره)- ۱ -:

مسئله۱ : اگر کسی قبل از درو{برداشت}حاصلات زمین یا بعد از آن، يك هزار روپیه به شخص دیگری داده گفت که دو سه ماه بعد در فُلان ماه و فُلان تاریخ، از تو در مقابل این هزار روپیه گندم می گیرم، و نرخ را نیز در همانوقت تعیین کردند که کیلوی یک روپیه یا هفت کیلو شش روپیه، این معامله درست است. و اکنون بر فروشنده لازم است که در همان تاریخ معیَّن شده گندم را به همان قیمت طی شده به خریدار بدهد، چه گندم حالا در بازار به قیمت گران تر از آن فروخته می شود یا ارزان تر. گرانی و ارزانی قیمت گندم در بازار حالا اعتباری ندارد.
این گونه خرید و فروش را در اصطلاح «بیع سَلَم» می گویند.
لیکن جواز «بیع سَلَم» چندین شرایط دارد. آنها را به خوبی به یاد بسپارید:

شرط اول:
این است که نوعیت و کیفیّت {جنس مثلاً}گندم بطور واضح به گونه ای بیان گردد که در هنگام گرفتن، نزاعی بین خریدار و فروشنده پیدا نشود.
مثلاً خریدار چنین بگوید که فلان نوع گندم باشد، خُرد دانه نباشد و نه بزرگ دانه، سـالـم باشد خراب نباشد، چیز دیگری مانند نخود یا جو و غیره ... در آن مخلوط نباشد، خشک باشد نه نمدار ... خلاصه آنکه تمام اوصاف آنچه را که می خواهد بگیرد، به وضوح بیان نماید تا در هنـگـام گرفتن آن جنجال یا نزاعی میان او و فروشنده رو ندهد.
و اگر خریدار در وقت معاملۀ «سَلَم» فقط این قدر گفت که هزار روپیه را گندم بده، این صورت بیع ناجایز است. و همچنین اگر به خریدار گفت که هزار روپیه را {در فُلان تاریخ} برنج بده یا لوبیا بده، لیکن نوعیت و اوصاف آنها را بیان نکرد، این صورت های «بیع سَلَم» نیز ناجایز است.

🌲﴿ کتاب البیع - ۳۹ -﴾🌲

بیع سَلَم (خرید و فروش به میعاد مقرره)- ۲ -:

شرط دوم:
این است که نرخ نیز در همان وقت معامله مشخص شود، مثلاً کیلوی یک روپیه، یا سیری شش روپیه. و اگر معامله را به این گونه طی کردند که قیمت را مطابق نرخ بازاری همان زمان تحویل گیری حساب خواهیم کرد، یا آنکه یکی دو سیر بیشتر از نرخ بازاری آن وقت خواهم گرفت، این صورت معامله ناجایز است.
نرخ بازاری را در معاملة «سَلَم» هیچ گونه اعتباری ندهید، بنابرین نرخ خریدن خود را در همان وقت تعیین و طی کنید، و در هنگام گرفتن، جنس خود را مطابق همان نرخ طی شده بگیرید.

شرط سوم:
این است که هر اندازه پولی را که می خواهید خریداری کنید، مبلغ آن را باید در همان وقت بیان نمائید که مثلاً یک هزار روپیه یا ده هزار روپیه را گندم می گیرم. اگر مقدار پول را بیان نکردید، بلکه به طور مبهم گفتید که من نیز مقداری پول را گندم می گیرم، این صورت معامله صحیح نیست.

شرط چهارم:
این است که تمام مبلغ پول معامله در همان وقت و در همان مجلس به فروشنده پرداخته شود. اگر خریدار و فروشنده بعد از معامله، از یکدیگر جدا شدند و سپس خریدار پول را پرداخت، معامله در این صورت باطل می باشد، بنابرین باید از سر معامله کنند.
به همین ترتیب اگر خریدار نصف پول را در همان وقت پرداخت و نیم پول را در زمان دیگری، «بیع سَلَم» در نصف پول باقی بوده و در نصف دیگر باطل گردیده است.

🌲﴿ کتاب البیع - ۴۱ -﴾🌲

بیع سَلَم (خرید و فروش به میعاد مقرره)- ۴ -:

مسئله ۴: برای صحیح بودن «بیع سَلَم» این نیز شرط است که جنسی که بر آن معاملۀ «سَلَم» انجام شده است، از زمان معامله تا زمان حصول آن از فروشنده، در بازار موجود باشد و نایاب نگردد. اگر در دوران این دو وقت، آن جنس به طور کامل به گونه‌ای مفقود شد که در تمام بازارهای آن کشور پیدا نمی شود، گرچه می توان آن را از کشور دیگری به مشکلات بسیار وارد کرد، در این صورت «بیع سَلَم» باطل می‌گردد.

مسئله ۵: اگر خریدار در هنگام «بیع سَلَم» شرط گذاشت که بعد از درو حاصلات زمین، در فُلان ماه گندم نَو یا گندم فلان زمین را از تو می گیرم، این معامله جایز نیست، بنابرین نباید چنین شرطی نهاد. فروشنده اختیار دارد که در وقت مقرره، گندم نَو به خریدار بدهد یا گندم کهنه.
البته اگر در هنگام معامله، گندم نَو درو شده باشد، چنین شرطی گذاشتن جایز است.

مسئله ۶: اگر شما در مقابل یک هزار روپیه گندم «بیع سَلَم» نموده بودید و مدت مقرره به پایان رسید بلکه مدت بیشتری هم برآن گذشت، لیکن فروشنده هنوز هم گندم را نداده است و نه امید دادنش می رود، اکنون برای شما جایز نیست که به فروشنده بگوئید؛ خیلی خوب، گندم نده، بلکه در مقابل آن گندم، فُلان مقدار نخود یا فُلان مقدار برنج و یا این اندازه فُلان چیز بده. برای شما جایز نیست که در مقابل گندم، چیزی دیگری از فروشنده بگیرید. در چنین صورتی، یـا پول خود را از او پس بگیرید و یا او را مدت بیشتری مهلت بدهید و بعد از ختم آن مدت، گندم خود را از او اخذ کنید.
به همین ترتیب اگر هر دوی شما «بیع سَلَم» خویش را خود شکستید، مثلاً با هم گفتید که ما این معاملۀ «سَلَم» را فسخ می کنیم، گندم را داد و گرفت نمی کنیم، بلکه پول را مسترد می نمائیم، و یا آنکه اگرچه شما آن را نشکستید، اما معاملۀ «سَلَم» خود به خود فسخ شد، مثلاً جنس زیر معامله از بازارها مفقود گردید و در جائی پیدا نمی شد، در این صورت شما فقط حق دارید پول خویش را از فروشنده پس بگیرید، و برای تان جایز نیست تا در مقابل آن پول، جنس دیگری را از او بگیرید.
نخست پول خویش را بازپس بگیرید و سپس هر چیزی را که خواستید، توسط آن بخرید.

﴿ کتاب البیع - ۴۲ -﴾

مسائل قرض گرفتن:
مسئله ۱: قرض گرفتن هر چیزی که می توان مانندش را بازپس داد جایز است، مثلاً غله جات، حبوبات، تخم مرغ، گوشت و امثال آنها، و هر چیزی که پس دادن مانندش مشکل باشد، قرض گرفتن آن جایز نیست، مثلاً انار، نارنج، بز و گوسفند، مرغ و امثال آنها.

مسئله ۲: اگر کسی در زمانی که گندم کیلوی یک روپیه بود، ده کیلو گندم قرض گرفت و اکنون گندم ارزان شده دو کیلویش به یک روپیه فروخته می شود، در این صورت نیز فقط ادای ده کیلو گندم بر او لازم است.
به همین ترتیب اگر اکنون گندم گران شده و کیلوی دو روپیه فروخته می شود، باز هم بر او لازم است تا همان ده کیلو گندم را پس بدهد.

مسئله ۳: اگر كسى به شخص دیگری مقداری گندم قرض داد و سپس آن شخص گندم بهتر از گندم وی را به او داد، اینکار جایز است، سود نیست. اما در هنگام قرض دادن چنین گفتن که برایم گندم بهتر از گندمم را بده، جایز نیست.
البته در مسئلۀ بالا گندم ها نباید به حساب وزن از یکدیگر کم و بیش شود. اگر کسی از گندم های قرض دادة خود بیشتر گرفت، اینکار ناجایز است. بنابرین در وقت دادن و گرفتن، باید گندم ها را درست و دقیق وزن نمود.
البته اگر کسی در هنگام پس دادن قرض، کمی بیشتر از وزن اصلی پس داد، طوری که کفۀ ترازو کمی خم شود، اینکار جایز است.

مسئله ۴: اگر کسی از شخصی دیگر، مبلغی پول یا {جنسی مثلاً} مقداری گندم بر این وعده قرض گرفت که آن را بعد از یک ماه یا پانزده روز خواهد پرداخت و او هم پذیرفت، باز هم بیان مدت در این صورت لغو بلکه ناجایز می باشد. اگر قبل از ختم میعـاد، ضرورتی برای قرض دهنده پیش آمد و پول قرض خود را خواست، یا بدون ضرورتی آن را طلبید، بر قرض گیرنده لازم است تا قرض او را همین حالا بپردازد.

مسئله ۵: اگر کسی ده کیلو گندم یا آرد و یا امثال آن را از شخصی قرض گرفته بود و چون شخص قرض دهنده قرض خود را طلب کرد، او گفت؛ من حالا گندم ندارم، تو در مقابل آن ده روپیه بگیر، و آن شخص نیز پذیرفت، در این صورت لازم است که این ده روپیه باید در همانجا داده و گرفته شود.
اگر نفر اولی به خاطر پول آوردن به خانه رفت و از شخص دوم جدا شد، این معامله باطل می گردد. اکنون بعد از آوردن پول، آن شخص دوباره بگوید که این ده روپیه را در مقابل آن گندم قرضت بگیر.

مسئله ۶: اگر کسی در زمانی صد روپیه از شخصی قرض گرفته بود{و صد روپیه در آن زمان مثلاً در مقابل ده دالر تبادله می شد،} سپس ارزش پول روپیه پائین افتاد و اکنون هزار روپیه در مقابل ده دالر تبادله می شود، در این صورت ادای هزار روپیه بر او لازم نمی گردد، بلکه فقط دادن همان صد روپیه واجب می باشد. شخص قرض دهنده نمی تواند بگوید؛ من صد روپیه نمی گیرم، بلکه حالا هزار روپیه به من بده.(۱)

مسئله ۷: در بین همسایه ها رواج است که یکی از دیگری دو سه نان قرض می گیرد و سپس چون خودش نان پخت، دو سه نان برایش می فرستد، این صورت جایز است.

ا..............
(۱) ارزش کنونی و گذشتة یک واحد پولی در معاملات قرضی اعتباری ندارد.

┈•••❈﴿نغمۀ توحید﴾❈•••┈

حضرت فقیه الاُمت مولانا مفتی محمود حسن گنگوهی قُدِّسَ سِرُّہُ متوفی ۱۴۱۶ق.

حمد اعلیٰ بهر ربّ العالَمین
نعت اولیٰ بهر ختمُ المُرسَلین
ساقی کوثر شفیعُ المُذنبین
کرد باطل کفر و شرک مُبطِلین
داد توحید خدایِ وَحْدَہُ
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

بود تنها کنز مخفی بی‌نشان
نی قمر نی شمس و اختر نی زمان
نی ملائک نی زمین نی آسمان
لوح و کرسی، عرش اعلیٰ بُد نهان
بحر وحدت کرد جاری آب جو
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

آب جو از بحر وحدت شد روان
ابر رحمت از کَرَم شد دُر فشان
یافت هستی از عطایش کُل جهان
جذب عشق از فطرت هر شئ عیان
غلغله افتاد ازان دم چارسو
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

هرچه بینی از زمین و آسمان
هرچه دانی از نهان و از عیان
هرچه باشد از همه کَون و مکان
هرچه هست از عَرْض و جوهرْ جسم و جان
هست قائم در وجود از عشق او
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

در ثنایش محفل کرُّوبیان
در ستایش مَحمَل قُدُّوسیان
در پسِ جبریل هاتف خوش‌بیان
حاملان عرش اعظم یک زبان
هست تسبیح ملائک ذکر او
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

نخل طوبیٰ برگ و بارش بی‌مثیل
آب می‌نوشد ز نهر سَلْسَبیل
راحت جسم است آن ظِلِّ ظلیل
فرْحت روح است آن فیض جمیل
طایر لاهوت بر وی نغمه‌گو
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

آسمان دارد نجوم بی‌شمار
هر یکی روشن ز نور کردگار
آفتابش از جلالش شعله‌بار
ماهتابش از جمالش گُلعِذار
هر یکی در محورش در گفتگو
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

موج خوش در بحر ناپیدا کِنار
سرفرازد جانب مه باربار
هم نظر دارد قمر بر آبشار
ربط مخفی در میان شد آشکار
قطره قطره می‌سراید سو به سو
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

سرو در گلشن نماید در علو
در درختان بیش دارد آبرو
آب رحمت آسمان‌ ریزد برو
شاخ شاخش برگ برگش شسته‌رو
نغمۀ قُمرِی برآن حق سِرّهُ
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

در گلستان عندلیب خوش‌گلو
ناله کردی بر گلاب شعله‌رو
برگ در منقار حسب آرزو
بازهم شام و سحر در جستجو
گوش کردم نعره‌ها از صوت او
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

شمع در محفل همه شب اشکبار
می‌کند پروانه بر وی جان نثار
رو نماید چون سحر در انتظار
شمع هم یکبار گردد جان‌سپار
رمز عشق از شمع و پروانه بجو
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

دوش گفتم با گُلی ای خوبرو
از کجا آورده‌ای این رنگ و بو
این لطافت این نظافت نرم‌خو
این قبای چاک هم از چارسو
خنده کرد و گشت محو ها و هو
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

زرع روید از عطاهای سَحَاب
دانه پوزد از شعاع آفتاب
وَرْد شُگْفد از سخای ماهتاب
می‌برد باد صبا فیض گلاب
کارفرما در همه شئ امرِ او
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

می‌وزد باد بهاری در چمن
آسمان ریزد برو دُرِّ عَدَن
برگ‌ها و شاخ‌ها زو نغمه‌زن
سبزه سبزه در ثنای ذُو المَنَن
حیف باشد گر نئی اسرارجو
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

تیغ ابرو زلف دو تا هیچ نیست
چشم میگون لب شکرزا هیچ نیست
رنگ شیرین نقش لیلیٰ هیچ نیست
مه‌جبین حُسْنِ سراپا هیچ نیست
حُسْن هر شئ مظهر انوار او
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

شکر نعمت بر همه کس واجب است
شکر نعمت نعمتی را جالب است
کفر نعمت نعمتی را سالب است
کفر نعمت از عطاها حاجب است
شکر نعمت قدر نعمت‌های او
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

حضرت حق در سرت دو شمع داد
در دماغت جوهر عقلی نهاد
سینه‌ات از فقه و فتویٰ کرد شاد
تا نماند اشتباه جَور و داد
ذکر حق از شکر نعمت‌های او
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

حق تعالیٰ کرد ما را مقتدا
رحمت عالَم محمد مصطفیٰ
فخر جمله اولیاء و انبیا
در رضایش هست مَرضِیِّ خدا
ظاهر و باطن فدای سِرِّ او
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

کرد نازل بر رسول او کتاب
وانموده راه باطل از صواب
تا نماند بر سبیل او حجاب
تا نیاید عاطشی نزد سراب
بار یابد هر که گیرد راه او
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

ای خدا بر بنده‌ات احسان کن
نفس سرکش تابع قرآن کن
جان من بر حکم خود قربان کن
زندگیم ختم بر ایمان کن
اعتمادم آیۀ لَا تَقْنَطُوا
اللہُ اللہْ هُو اللہْ هُو

🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲

کانال علمی و عرفانی

🌲 مناجات 🌲


عاصی ام و نا قبول بار خدایا ببخش
حرمتِ اهل رسول بار خدایا ببخش

عمری جوانی که بود جمله به غفلت گذشت
موسم پیری رسید بار خدایا ببخش

بندۀ بی طاعتم گشته گناه عادتم
دور بکن غفلتم بار خدایا ببخش

در عملِ روزگار گریه کنم زار زار
گریه چو ابر بهار بار خدایا ببخش

در لحد سهمناک زیر سرم خشت و خاک
با کفن چاک چاک بار خدایا ببخش

جامی بی چاره را از وطن آواره را
با دلی صد پاره را بار خدایا ببخش

🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲

کانال علمی و عرفانی را عضو شوید و از محتویات آن استفاده کنید

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺




🌿عشق از نظر مولانا

ﺩﺭ ﺗﻨﻮﺭ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺳﺮﺩﯼ ﻣﻜﻦ
ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﻋﺸﻖ ، ﻧﺎﻣﺮﺩﯼ ﻣﻜﻦ! ...

ﻻﻑ ﻣﺮﺩﯼ ﻣﯽﺯﻧﯽ! ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺑﺎﺵ !
ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﺎﺵ ... !

ﺩﯾﻦ ﻧﺪﺍﺭﯼ ، ﻣﺮﺩﻣﯽ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﺑﺎﺵ!
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺭﻭﯼ ، ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺎﺵ ! ...

ﺩﺭ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﯾﻦ ، ﺩﻛﺎﻥﺩﺍﺭﯼ ﻣﻜﻦ !
ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺕ ﻣﯽﺭﻭﯼ ، ﻛﺎﺭﯼ ﻣﻜﻦ! ...

ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺎﻃﻦ ﻧﻤﺎ!
ﺑﺎﻃﻨﯽ ﺁﻛﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺧﺪﺍ ! ...

ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﻋﺎﺭﻑ ِ ﺑﯽ ﺧﺮﻗﻪﺍﯼ!
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻨﺪﻩﯼ ﺑﯽ ﻓِﺮﻗﻪﺍﯼ! ...

ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺁﻥﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﯿﺴﺘﯽ ،
ﺗﺎ ﻛﻪ ﻣﻌﺸﻮﻗﺖ ﻧﺪﺍﻧﺪ ﻛﯿﺴﺘﯽ! ...

ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺫﻫﻦ ﺯﯾﺒﺎﺁﻓﺮﯾﻦ
ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻛﺮﺩﻥ ِ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ! ...

ﻋﺸﻖ ﮔﻮﯾﺪ ﻣﺴﺖ ﺷﻮ ﮔﺮ ﻋﺎﻗﻠﯽ
ﺍﺯ ﺷﺮﺍﺏ ﻏﯿﺮ ﺍﻧﮕﻮﺭﯼ ﻭﻟﯽ ... !

ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪ ، ﻣﺴﺖ ﺷﺪ!
ﻭﺍﺭﺩ ﯾﮏ ﺭﺍﻩ ﺑﯽ ﺑﻦﺑﺴﺖ ﺷﺪ ! ...

ﻛﺎﺵ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻢ ﺷﺮﺍﺏ ِ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺩ
ﺧﺎﻧﻪﯼ ﺟﺎﻧﻢ ﺧﺮﺍﺏ ِ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺩ ! ...

ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﻋﺸﻖ ﺁﯾﺪ ﻭ ﺳﺎﻛﻦ ﺷﻮﺩ ،
ﻫﺮ ﭼﻪ ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮَﺩ ، ﻣﻤﻜﻦ ﺷﻮﺩ ! ...

ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺮ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻧﯽﺳﺖ ،
ﺭﺩّﭘﺎﯼ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺩﯾﺪﻧﯽﺳﺖ! ...

ﺷﻌﺮﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ِ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺟﻬﺎﻥ ،
ﺳِﺮّ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺮﻭﺩ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ! ...

‏« ﺳﺎﻟﮏ !« ﺁﺭﯼ ... ؛ ﻋﺸﻖ ﺭﻣﺰﯼ ﺩﺭ ﺩﻝﺳﺖ
ﺷﺮﺡ ﻭ ﻭﺻﻒ ِ ﻋﺸﻖ ﻛﺎﺭﯼ ﻣﺸﻜﻞ ﺍﺳﺖ! ...

ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ: ﺷﻮﺭ ﻫﺴﺘﯽ ﺩﺭ ﻛﻼﻡ !
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ: ﺷﻌﺮ ، ﻣﺴﺘﯽ ، ﻭﺍﻟﺴﻼﻡ ...!

"مولانا "


🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲

❋✿❋✾❂❀۝❀❂✾❋✿❋

((خطاب جامی در حضور به بارگاه نبوی ﷺ))

❋✿❋✾❂❀۝❀❂✾❋✿❋

ز مهجوری برآمد جان عالَم
ترحُّم یا نبی الله ترحَّم
نه آخر رحمةٌ لِّلعالمینی
ز محرومان چرا فارغ نشینی

ز خواب ای لالۀ سیراب برخیز
چو نرگس خواب چند از خواب برخیز
برون آور سر از بُرْد یمانی
ڪه روی توست صبح زندگانی

شب اندوه ما را روز گردان
ز رویت روز ما فیروز گردان
به تن در پوش عنبر بوی جامه
به سر بربند ڪافوری عمامه

فرو آویز از سر گیسوان را
فڪن سایه به پا سرو روان را
ادیم طایفی نعلین پا ڪن
شراڪ از رشتۀ جانهای ما ڪن

جهانی دیده ڪرده فرش راهند
چو فرش اقبالِ پابوس تو خواهند
ز حجره پای در صحن حرم نِه
به فرق خاڪ ره بوسان قدم نِه

بده دستی ز پا افتادگان را
یڪی دلداری ای دلدادگان را
اگر چه غرق دریای گناهیم
فتاده خشڪ لب بر خاڪ راهیم

تو ابر رحمتی آن بِه ڪه گاهی
ڪنی بر حال لب خشڪان نگاهی
به خود درمانده ایم از نفس خودرای
ببین درمانده ای چند و ببخشای

اگر نَبْوَد چو لطفت دستیاری
ز دست ما نیاید هیچ ڪاری
قضا می افڪند از راه ما را
خدا را از خدا درخواه ما را

ڪه بخشد از یقین اول حیاتی
دهد آنگه به ڪار دین ثباتی
چو هول روز رستاخیز خیزد
به آتش آب روی ما نریزد

ڪند با این همه گمراهی ما
تو را اِذن شفاعت خواهی ما
چو چوگان سرفڪنده آوری روی
به میدان شفاعت امتی گوی

به حُسن اهتمامت ڪار «جامی»
طفیل دیگران یابد تمامی

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

کانال علمی و عرفانی https://www.tg-me.com/bonyadgailany

❋✿❋✾❂❀۝❀❂✾❋✿❋

(( یا رب هوس مدینه دارم))

❋✿❋✾❂❀۝❀❂✾❋✿❋

یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم

از شوق مدینه بی قرارم
از ذوق مدینه در شرارم
از ذکر مدینه غمگسارم
وز فکر مدینه اشکبارم
دورم ز مدینه خوار و زارم
گرچه که من اندرین دیارم
یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم
دارم به دلم همین تمنّا
سازم به مدینه باز مأوا
این روی سیاه بمالم آنجا
در سر نَبُوَد جز این سودا
زخمم نکنی اگر مداوا
هرشب بکنم فغان و غوغا
یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم
دارم به دلم هوای یَثرِب
ای کاش رَوم بسوی یثرب
نوشم من از آب جوی یثرب
باشم ز سگان کوی یثرب
سرشار شوم ز بوی یَثرِب
نالم ز فراق روی یَثـْرِب
یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم
جز شاه مدینه یاورم نیست
جز ماه مدینه خاورم نیست
جز خاک مدینه عنبرم نیست
جز بوی مدینه راهبرم نیست
جز کلب مدینه دلبرم نیست
جز فکر مدینه در سرم نیست   
یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم
تا کی ز مدینه دور باشم
در وادی پر شرور باشم
تا چند به دل صبور باشم
چون دیده به آب شور باشم
از هجر مدینه کور باشم
در نالۀ خود صبور باشم
یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم
از هجر مدینه در عذابم
از بُعد مدینه دل خرابم
دورم ز وی و به پیچ و تابم
در مَجْمَر ذوق او کبابم
بیدار وَرا اگر نیابم
شاید که ببینمش به خوابم
یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم
من گرچه ضعیف و ناتوانم
نابودترین مردمانم
عاصی تر جمله بندگانم
از فضل عمیم خود رسانم
کن سوی مدینه اش روانم
از فِرقت طِیْبَه سوخت جانم
یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم
هستم به هوای کوی جانان
سرگشته و زار و هم پریشان
از شوق مدینه ای عزیزان
هستم همه سو به چشم گریان
گردیده دلم کباب و بِریان
دارم به خدا همیشه گریان
یا رب هوس مدینه دارم
آتش بـه درون سینه دارم
دارم به خدا امید بسیار
بوسم کف پای کلب آن یار
شاید برسم به کوی دلدار
بینم رخ طِیْبَه را دگر بار
مرهم بنهم به قلب افگار
اینست هوسِ دلِ منِ زار
یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم
هر چند که من سیاه رویم
چون حنظل تلخ و ترش رویم
شاید نظری کنی به سویم
در آب مدینه جمله شویم
نالایقم و خطیب اویم
با حضرت حق همیشه گویم
یا رب هوس مدینه دارم
آتش به درون سینه دارم

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

«خطیبی»رحمه الله

کانال علمی و عرفانی https://www.tg-me.com/bonyadgailany

رسول خدا ﷺ را در همان اوان طفولیت برای رضاعت به بی بی حلیمۀ سعدیهؓ داده بودند و بی بی حلیمۀ سعدیهؓ آنحضرت را با خود به طائف برده و محمد ڪودڪ ﷺ تا دو سه سال از مادر دور بود و چون سه چهار ساله شد دایه اش حلیمۀ سعدیهؓ او را به مڪه نزد مادرش آورد و محمد ڪودڪ ﷺ برای چند روزی در آغوش مادر بود. اما در مڪه بیماری شدید آمده بود لذا چند روز بعد بخاطر سلامتش تصمیم گرفتند تا ایشان ﷺ را دوباره با حلیمهؓ به طائف بفرستند. حلیمۀ سعدیهؓ ڪه این نعمت بزرگ را از خدا می خواست بلافاصله بار شتران را بست و فوراً با ڪاروان حرڪت کرد و ساربان نیز شتران را به سرعت تند می رانید تا بی بی آمنهؓ مادر محمد ڪودڪ ﷺ پشیمان نشود و محمد مصطفی ﷺ را از آنها باز نگیرد. بی بی آمنهؓ مادر این سرور دو جهان با چشمان اشڪبار در پشت قافله می رفت و با نگاه های اشڪ آلودِ مادرانه رفتنِ ڪودڪ ڪوچڪ خود و روح و روان خود را بدرقه می ڪرد و هر نگاهش از اعماق قلبش خطاب به ساربان می گفت:
💐💖💐💖💐💖💐💖💐

ای ساربان آهسته ران ڪآرام جانم می‌رود
وآن دل ڪه با خود داشتم با دلستانم می‌رود

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او
گویی ڪه نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

گفتم به نیرنگ و فسون پنهان ڪنم ریش درون
پنهان نمی‌ماند ڪه خون بر آستانم می‌رود

محمل بدار ای ساروان تندی مڪن با ڪاروان
ڪز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود

او می‌رود دامن ڪشان من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان ڪز دل نشانم می‌رود

برگشت یار سرڪشم بگذاشت عیش ناخوشم
چون مَجْمَری پرآتشم ڪز سر دُخَانم می‌رود

با آن همه بیداد او وین عهد بی‌بنیاد او
در سینه دارم یاد او یا بر زبانم می‌رود

بازآی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین
ڪآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می‌رود

شب تا سحر می‌نَغْنَوَم و اندرز ڪس می‌نَشْنَوَم
وین ره نه قاصد می‌روم ڪز ڪف عنانم می‌رود

گفتم بگریم تا اِبِل چون خر فرو مانَد به گِل
وین نیزُ نتوانم ڪه دل با ڪاروانم می‌رود

صبر از وصال یار من برگشتن از دلدار من
گر چه نباشد ڪار من هم ڪار از آنم می‌رود

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم ڪه جانم می‌رود

«سعدی» فغان از دست ما لایق نبود ای بی‌وفا
طاقت نمی آرم جفا ڪار از فغانم می‌رود

💦💦 صَلَوات بر محمد 💦💦




بشنو ز من سلامی صَلَوات بر محمد
برسان ز من پیامی صَلَوات بر محمد

درِ کعبه باز کردم به حَرَم نماز کردم
به خدا نیاز کردم صَلَوات بر محمد

درِ توبه را گرفتم به مقام رُکْن رفتم
به صفا و مَرْوَہ گفتم صَلَوات بر محمد

حَرَم و حطیم و زمزم، عَرَفات و حِلِّ اعظم
پی گفتگوست باهم صَلَوات بر محمد

صَلَوات بر محمد بَرَکات بر محمد
رَحَمات بر محمد صَلَوات بر محمد

ز من ای صبا روانی ز منش دعا بخوانی
ز من ای خدا رسانی صَلَوات بر محمد

منم آن گدای کویش همه دم به جستجویش
نگرم به مو و رویش صَلَوات بر محمد

به چمن گلی شگفته بُنِ خود به گل نهفته
به زبانِ حال گفته صَلَوات بر محمد

به ریاض جنَّت او پُرِ نور تربت او
تو بگوی اُمّت او صَلَوات بر محمد

صَلَوات بر محمد بَرَکات بر محمد
رَحَمات بر محمد صَلَوات بر محمد

همه خاکیان دنیا همه مُقْرِبان اعلی
همه دم به شور و غوغا صَلَوات بر محمد

ز ثَرِی الیٰ ثُرَیَّا دل ذرَّه های اشیاء
همه جهر و خُفیه گویا صَلَوات بر محمد

به بهشت عَدْن بگذر که نوشته اند برِ در
به زر و زبرجد انور صَلَوات بر محمد

ز ثنای او ندانم که چسان کند جانم
دل و مغز و جسم و جانم صَلَوات بر محمد

چو روی صبا به سویش به طواف خاک کویش
ز من این سلام بگویش صَلَوات بر محمد

صَلَوات بر محمد بَرَکات بر محمد
رَحَمات بر محمد صَلَوات بر محمد