باب (6):

#پاداش_حاكمي_كه_اجتهاد_نمايد_و_دچار_اشتباه_شود_و_يا_درست_قضاوت_نمايد

2194ـ عَنْ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ رضی الله عنه : أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ يَقُولُ: «إِذَا حَكَمَ الْحَاكِمُ فَاجْتَهَدَ ثُمَّ أَصَابَ فَلَهُ أَجْرَانِ، وَإِذَا حَكَمَ فَاجْتَهَدَ ثُمَّ أَخْطَأَ فَلَهُ أَجْرٌ».

( #بخارى_7352)

ترجمه: روايت است که عمرو بن عاص رضی الله عنه از نبي اکرم ﷺ شنيد که مي فرمود: «اگر حاکم، اجتهاد کند و حکمي را صادر نمايد كه درست باشد، دو پاداش به او مي رسد. و اگر اجتهاد کند و حکمي را صادر نمايد ولي در آن، دچار اشتباه شود، يک پاداش به او مي رسد».

✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ قَالَ: «إِذَا قُلْتَ لِصَاحِبِكَ أَنْصِتْ يَوْمَ الْجُمُعَةِ، وَالإِمَامُ يَخْطُبُ فَقَدْ لَغَوْتَ».

📚صحیح‌مسلم:851

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه می‏گوید: رسول الله ﷺ فرمود: «اگر روز جمعه که امام مشغول ایراد خطبه است، به کسی که کنارت نشسته است، بگویی: ساکت باش، سخن بیهوده ای گفته‌ای».

 ـ┓━━━🕌🕋🕌━━━┏ ـ
   « بَلِّغــوا عَنِّـي وَلَـــوْ آيَـــةً »
ـ┛━━━🕌🕋🕌━━━┗ ـ

باب (7):

#كسي_كه_فقط_سكوت_پيامبر_اكرمﷺرا_حجت_مي_داند_نه_سكوت_ديگران_را

2195ـ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ رضی الله عنه : أَنَّهُ كَانَ يَحْلِفُ بِاللَّهِ: أَنَّ ابْنَ الصَّائدِ الدَّجَّالُ. قُلْتُ: تَحْلِفُ بِاللَّهِ؟ قَالَ: إِنِّي سَمِعْتُ عُمَرَ يَحْلِفُ عَلَى ذَلِكَ عِنْدَ النَّبِيِّ ﷺ ، فَلَمْ يُنْكِرْهُ النَّبِيُّ ﷺ .

(#بخارى_7355)

ترجمه: روايت است که جابر بن عبدالله رضی الله عنه به نام خدا سوگند ياد مي کرد که ابن صياد، همان دجال است. راوي مي گويد: گفتم: بخدا سوگند مي خوري؟ گفت: شنيدم که عمر t در اين مورد نزد نبي اکرم ﷺ سو گند ياد مي کرد و آنحضرت ﷺ هم او را منع نفرمود.

✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :

مَنِ الْتَمَسَ رِضَاءَ اللَّهِ بِسَخَطِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَّهُ مُؤْنَةَ النَّاسِ، وَمَنِ الْتَمَسَ رِضَاءَ النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى النَّاسِ.

📚سنن الترمذي 2414

🔸رسول اللّه ﷺ فرمودند: هر کس در پی رضیت الله باشد حتی اگر با ناراحت شدن مردم همراه باشد پس الله عزوجل او را در مقابل خشم مردم کفایت می کند.

🔸و هر کس که در پی رضایت مردم باشد حتی اگر با ناراضی بودن الله همراه باشد پس الله عزوجل او (و کارهایش) را به مردم واگذار می کند.


 ـ┓━━━🕌🕋🕌━━━┏ ـ
   « بَلِّغــوا عَنِّـي وَلَـــوْ آيَـــةً »
ـ┛━━━🕌🕋🕌━━━┗ ـ

باب (1):

#دربارة_دعوت_پيامبر_اكرمﷺاز_امت_به_سوي_يكتاپرستي

2196ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا: أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ بَعَثَ رَجُلاً عَلَى سَرِيَّةٍ، وَكَانَ يَقْرَأُ لأَصْحَابِهِ فِي صَلاتِهِمْ فَيَخْتِمُ بِـقُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ. فَلَمَّا رَجَعُوا ذَكَرُوا ذَلِكَ لِلنَّبِيِّ، ﷺ فَقَالَ: «سَلُوهُ لأَيِّ شَيْءٍ يَصْنَعُ ذَلِكَ»؟ فَسَأَلُوهُ، فَقَالَ: لأَنَّهَا صِفَةُ الرَّحْمَنِ، وَأَنَا أُحِبُّ أَنْ أَقْرَأَ بِهَا. فَقَالَ النَّبِيُّ ﷺ : «أَخْبِرُوهُ أَنَّ اللَّهَ يُحِبُّهُ».


( #بخارى_7375)

ترجمه: عايشه رضي الله عنها مي گويد: نبي اکرم ﷺ مردي را بعنوان فرمانده يک دسته ي نظامي، تعيين و اعزام کرد. او كه نماز را براي يارانش امامت مي کرد، قرائت اش را با قل هو الله احد به پايان مي رساند. آنان هنگام بازگشت، مسئله را براي نبي اکرم ﷺ بازگو کردند. پيامبر خدا ﷺ فرمود: «از او بپرسيد که چرا چنين مي کند». از وي پرسيدند. گفت: چون در اين سوره، صفت خداي رحمان، بيان شده است لذا دوست دارم آنرا بخوانم. نبي اکرم ﷺ فرمود: «‌به او بگوييد که خداوند هم او را دوست دارد».

✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :

ﻣَﺜَﻞُ ﺍﻟَّﺬِﻱ ﻳَﺬْﻛُﺮُ ﺭَﺑَّﻪُ ﻭَﺍﻟَّﺬِﻱ ﻟَﺎ ﻳَﺬْﻛُﺮُ ﺭَﺑَّﻪُ ﻣَﺜَﻞُ ﺍﻟْﺤَﻲِّ ﻭَﺍﻟْﻤَﻴِّﺖِ

📚ﺻﺤﻴﺢ ﺍﻟﺒﺨﺎﺭﻱ: 6407

مثال کسی که ذکر و یاد خدا را انجام می دهد و کسی که ذکر و یاد خدا را انجام نمی دهد، همچون زنده و مرده است.

⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜

❶" سُبْحَانَ اللَّه ♥️
پاڪی و بێگەردی بۆ خوا "🥀

❷" الْحَمْدُ لِلَّه "♥️
سوپاس و ستایش بۆ خوا "🥀

❸ " لا إِلَهَ إِلا اللَّه "♥️
هیچ خوایەڪ نییە تەنها الله نەبێ
ڪەپەرستراوە بەحەق "🥀

❹" اللَّهُ أَكْبَر "♥️
خودا گەورەترینە "🥀


 ـ┓━━━🕌🕋🕌━━━┏ ـ
   « بَلِّغــوا عَنِّـي وَلَـــوْ آيَـــةً »
ـ┛━━━🕌🕋🕌━━━┗ ـ

باب (2):

#دربارة_اين_سخن_خداوند_متعال_كه_ميفرمايد:  #بدرستيكه_خداوند_رزاق_و_نيرومند_و_استوار_است

2197ـ عَنْ أَبِي مُوسَى الأَشْعَرِيِّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ﷺ : «مَا أَحَدٌ أَصْبَرُ عَلَى أَذًى سَمِعَهُ مِنَ اللَّهِ، يَدَّعُونَ لَهُ الْوَلَدَ، ثُمَّ يُعَافِيهِمْ وَيَرْزُقُهُمْ».

( #بخارى_7378)

ترجمه: ابو موسي اشعري رضی الله عنه مي گويد: «هيچ کس در برابر بد و بيراه شنيدن، از خداوند صبر بيشتري ندارد. مردم ادعا مي کنند که خدا، فرزند دارد ولي او به آنان تندرستي و رزق، عنايت مي فرمايد».

✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :


المُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ المُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَيَدِهِ، وَالمُهَاجِرُ مَنْ هَجَرَ مَا نَهَى اللَّهُ عَنْهُ

📚صحیح بخاری: 10

مسلمان کسی است که مسلمانان از زبان و دست او در امان باشند؛ و مهاجر کسی است که آنچه را الله از آن نهی کرده، ترک گوید.


 ـ┓━━━🕌🕋🕌━━━┏ ـ
   « بَلِّغــوا عَنِّـي وَلَـــوْ آيَـــةً »
ـ┛━━━🕌🕋🕌━━━┗ ـ

باب (3):

#در_بارة_اين_سخنان_خداوند_متعال_كه_ميفرمايد:  #و_او_عزيز_و_حكيم_است  #و_عزت_از_آن_خدا_و_رسول_خدا_است

2198ـ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ الله عَنْهُمَا: أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ كَانَ يَقُولُ: «أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ، الَّذِي لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، الَّذِي لا يَمُوتُ، وَالْجِنُّ وَالإِنْسُ يَمُوتُونَ».

( #بخارى_7383)

ترجمه: ابن عباس رضي الله عنهما مي گويد: نبي اکرم ﷺ مي فرمود: «أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ، الَّذِي لا إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، الَّذِي لا يَمُوتُ، وَالْجِنُّ وَالإِنْسُ يَمُوتُونَ». يعني پروردگارا! به عزت ات كه هيچ معبودي بجز تو وجود ندارد، پناه مي برم. همان ذاتي که هرگز نمي‏ميرد ولي جن و انسانها مي‏ميرند».

✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :

🔸 عَنْ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ الله عَنْهُمَا: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ قَالَ: «الَّذِي تَفُوتُهُ صَلاةُ الْعَصْرِ كَأَنَّمَا وُتِرَ أَهْلُهُ وَمَالُهُ».

📚صحیح‌بخارى:552

🔹ترجمه: عبد الله بن عمر رضي الله عنهما مي‏گويد: رسول اكرم ﷺ فرمود: «كسي كه نماز عصرش  فوت گردد، مانند اين است كه اهل ومالش را از دست داده باشد».

✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :

🔸عَنْ بُرَيْدَةَ رضی الله عنه: أَنَّهُ قَالَ فِي يَوْمٍ ذِي غَيْمٍ: بَكِّرُوا بِصَلاةِ الْعَصْرِ فَإِنَّ النَّبِيَّ ﷺ قَالَ: «مَنْ تَرَكَ صَلاةَ الْعَصْرِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ».

📚صحیح‌بخارى:553

🔹ترجمه: روايت است كه بريده رضی الله عنه در يك روز ابري، فرمود: نماز عصر را زود بخوانيد زيرا رسول اكرم ﷺ فرمود: «هركس، نماز عصر را ترك نمايد، تمام اعمال نيك اش از  بين مي‏رود».


 ـ┓━━━🕌🕋🕌━━━┏ ـ
   « بَلِّغــوا عَنِّـي وَلَـــوْ آيَـــةً »
ـ┛━━━🕌🕋🕌━━━┗ ـ

باب (4):

#در_بارة_اين_سخن_خداوند_متعال_كه_ميفرمايد:  #خداوند_شما_را_از_خويشتن_برحذر_مي_دارد

2199ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضی الله عنه عَنِ النَّبِيِّ ﷺ قَالَ: «لَمَّا خَلَقَ اللَّهُ الْخَلْقَ، كَتَبَ فِي كِتَابِهِ، وَهُوَ يَكْتُبُ عَلَى نَفْسِهِ، وَهُوَ وَضْعٌ عِنْدَهُ عَلَى الْعَرْشِ: إِنَّ رَحْمَتِي تَغْلِبُ غَضَبِي».

( #بخارى_7404)

ترجمه: ابوهريره رضی الله عنه مي گويد: نبي اکرم ﷺ فرمود: «هنگامي که خداوند مخلوقات را آفريد، در كتابي که براي خودش مي نويسد و نزد خودش بالاي عرش، نگه مي دارد، چنين نوشت: همانا رحمت من بر خشم ام، غلبه پيدا مي کند».

2200ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ﷺ : «يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى: أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِي بِي، وَأَنَا مَعَهُ إِذَا ذَكَرَنِي، فَإِنْ ذَكَرَنِي فِي نَفْسِهِ ذَكَرْتُهُ فِي نَفْسِي، وَإِنْ ذَكَرَنِي فِي مَلإٍ ذَكَرْتُهُ فِي مَلإٍ خَيْرٍ مِنْهُمْ، وَإِنْ تَقَرَّبَ إِلَيَّ بِشِبْرٍ تَقَرَّبْتُ إِلَيْهِ ذِرَاعًا، وَإِنْ تَقَرَّبَ إِلَيَّ ذِرَاعًا تَقَرَّبْتُ إِلَيْهِ بَاعًا، وَإِنْ أَتَانِي يَمْشِي أَتَيْتُهُ هَرْوَلَةً».

( #بخارى_7405)


ترجمه: ابوهريره رضی الله عنه مي گويد: نبي اکرم ﷺ فرمود: «خداوند متعال مي فرمايد: من با بنده ام بر اساس گماني که به من دارد، رفتار مي نمايم. و هنگامي که مرا ياد مي کند، من با او هستم. پس اگر در تنهايي مرا ياد کند، من هم او را در تنهايي، ياد خواهم کرد. و اگر مرا در ميان جمع، ياد کند، من او را در ميان جمع بهتري، ياد خواهم کرد. و اگر به اندازة يک وجب به من نزديک شود، من به اندازة يک ذراع به او نزديک مي شوم. و اگر به اندازة يک ذراع به من نزديک شود، من به اندازة يک با ع (فاصلة باز کردن دو دوست) به او نزديک مي شوم. و اگر قدم زنان به سوي من بيايد، من دوان دوان به سوي او خواهم آمد».

✰...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :

يَأْتي علَى النَّاسِ زَمانٌ، لا يُبالِي المَرْءُ ما أخَذَ منه، أمِنَ الحَلالِ أمْ مِنَ الحَرامِ.

📚صحيح بخارى: 2059

«روزگارى فرا خواهد رسيد كه مردم اهميت نمى‌دهند كه آنچه بدستشان مى‌رسد از راه حلال است يا حرام».


 ـ┓━━━🕌🕋🕌━━━┏ ـ
   « بَلِّغــوا عَنِّـي وَلَـــوْ آيَـــةً »
ـ┛━━━🕌🕋🕌━━━┗ ـ

باب (5):

#در_بارة_اين_سخنان_خداوند_متعال_كه_ميفرمايد:  #ميخواهند_كلام_خدا_را_تغيير_دهند

2201ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضی الله عنه : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ قَالَ: «يَقُولُ اللَّهُ: إِذَا أَرَادَ عَبْدِي أَنْ يَعْمَلَ سَيِّئةً فَلا تَكْتُبُوهَا عَلَيْهِ حَتَّى يَعْمَلَهَا، فَإِنْ عَمِلَهَا فَاكْتُبُوهَا بِمِثْلِهَا، وَإِنْ تَرَكَهَا مِنْ أَجْلِي فَاكْتُبُوهَا لَهُ حَسَنَةً، وَإِذَا أَرَادَ أَنْ يَعْمَلَ حَسَنَةً فَلَمْ يَعْمَلْهَا، فَاكْتُبُوهَا لَهُ حَسَنَةً، فَإِنْ عَمِلَهَا فَاكْتُبُوهَا لَهُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا، إِلَى سَبْعِ مِائةِ ضِعْفٍ».

( #بخارى_7501)

ترجمه: ابوهريره رضی الله عنه مي گويد: رسول الله ﷺ فرمود: «خداوند عز وجل مي فرمايد: هرگاه، بنده ام نيت کرد که کار بدي انجام دهد تا زماني که مرتكب آن نشده است، برايش ننويسيد. و اگر مرتكب آن شد، فقط يک بدي برايش بنويسيد. و اگر آنرا بخاطر من ترک کرد، برايش يک نيکي ثبت کنيد. و اگر قصد انجام عمل نيکي را کرد ولي آنرا انجام نداد، برايش يک نيکي بنويسيد. و اگر آنرا انجام داد، ده تا هفت صد برابر نيکي برايش بنويسد».

2202ـ ابوهريره رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ ﷺ قَالَ: «إِنَّ عَبْدًا أَصَابَ ذَنْبًا ـ وَرُبَّمَا قَالَ: أَذْنَبَ ذَنْبًا ـ فَقَالَ: رَبِّ، أَذْنَبْتُ ـ وَرُبَّمَا قَالَ: أَصَبْتُ ـ فَاغْفِرْ لِي. فَقَالَ رَبُّهُ: أَعَلِمَ عَبْدِي أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ وَيَأْخُذُ بِهِ؟ غَفَرْتُ لِعَبْدِي. ثُمَّ مَكَثَ مَا شَاءَ اللَّهُ. ثُمَّ أَصَابَ ذَنْبًا أَوْ أَذْنَبَ ذَنْبًا، فَقَالَ: رَبِّ، أَذْنَبْتُ، أَوْ أَصَبْتُ آخَرَ فَاغْفِرْهُ. فَقَالَ: أَعَلِمَ عَبْدِي أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ وَيَأْخُذُ بِهِ؟ غَفَرْتُ لِعَبْدِي. ثُمَّ مَكَثَ مَا شَاءَ اللَّهُ. ثُمَّ أَذْنَبَ ذَنْبًا ـ وَرُبَّمَا قَالَ: أَصَابَ ذَنْبًا ـ قَالَ: قَالَ: رَبِّ، أَصَبْتُ ـ أَوْ قَالَ: أَذْنَبْتُ ـ آخَرَ فَاغْفِرْهُ لِي. فَقَالَ: أَعَلِمَ عَبْدِي أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ وَيَأْخُذُ بِهِ؟ غَفَرْتُ لِعَبْدِي، ثَلاثًا. فَلْيَعْمَلْ مَا شَاءَ».

( #بخارى_7507)

ترجمه: همچنين ابوهريره رضی الله عنه مي گويد: شنيدم که نبي اکرم ﷺ فرمود: «يکي از بندگان، مرتکب گناهي شد و يا گناهي انجام داد و گفت: پروردگارا! مرتکب گناهي شدم. پس مرا مغفرت کن. پروردگارش مي گويد: آيا بنده ام دانست که پرور دگاري دارد که گناهان را مي بخشد و بخاطر آنها مجازات مي کند؟ بنده ام را بخشيدم.
آنگاه پس از مدتي، مرتکب گناهي ديگر شد و دوباره گفت: پروردگارا! مرتکب گناهي ديگر شدم. پس آنرا مغفرت کن. خداوند مي فرمايد: آيا بنده ام دانست که پروردگاري دارد که گناهان را مي بخشد و بخاطر آنها مجازات مي کند؟ پس بنده ام را بخشيدم.
سپس بعد از مدتي، مرتکب گناهي ديگر شد و گفت: پروردگارا! مرتکب گناهي ديگر شدم. آنرا نيز ببخش. خداوند مي فرمايد: «آيا بنده ام دانست که پروردگاري دارد که گناهان را مي بخشد و بخاطر آنها مجازات مي کند؟ پس بنده ام را بخشيدم. و بعد از مرحلة سوم مي گويد: پس هر چه مي خواهد، انجام دهد».

⿻...رسول اللّٰه ﷺ فــرمودند :

🔹وعن الأسوَد بنِ يَزيدَ قال: سُئلَتْ عَائِشَةُ : ما كانَ النَّبِيُّ ﷺ يَصنعُ في بَيْتِهِ؟ قالت: كان يَكُون في مِهْنَةِ أَهْلِهِ يَعني: خِدمَةِ أَهلِه فإِذا حَضَرَتِ الصَّلاة، خَرَجَ إِلى الصَّلاةِ» .

📗صحیح‌بخاری676

🔸از اسود بن یزید روایت شده است که گفت: از حضرت عایشه  پرسیدم: پیامبر ﷺ در منزل چکار می‌کرد؟ گفت: ایشان در خدمت اهل خانه مشغول بودند (یعنی کمک به آنها در انجام دادن کارهای خانه) و چون وقت نماز فرا می‌رسید، برای ادای آن از خانه خارج می‌شد».

 ـ┓━━━🕌🕋🕌━━━┏ ـ
   « بَلِّغــوا عَنِّـي وَلَـــوْ آيَـــةً »
ـ┛━━━🕌🕋🕌━━━┗ ـ

باب (6):

#سخن_گفتن_خداوند_متعال_در_روز_قيامت_با_پيامبران_و_ديگران

2203ـ عَنْ أَنَسٍ انس رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ ﷺ يَقُولُ: «إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ، شُفِّعْتُ، فَقُلْتُ: يَا رَبِّ أَدْخِلِ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ خَرْدَلَةٌ، فَيَدْخُلُونَ. ثُمَّ أَقُولُ أَدْخِلِ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ أَدْنَى شَيْءٍ». فَقَالَ أَنَسٌ: كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى أَصَابِعِ رَسُولِ اللَّهِ ﷺ .

( #بخارى_7509)

ترجمه: انس انس رضی الله عنه مي گويد: شنيدم که نبي اکرم ﷺ مي فرمود: «روز قيامت، شفاعت من پذيرفته مي شود. لذا من مي گويم: پروردگارا! هرکس، در دل اش به اندازة يک دانة اسپند، ايمان وجود دارد، او را وارد بهشت گردان. پس آنان وارد بهشت مي شوند. سپس مي گويم: هركس كه در قلبش ذره اي ايمان وجود دارد، او را نيز وارد بهشت گردان». انس انس رضی الله عنه مي گويد: گويا هم اكنون انگشتان رسول خدا ﷺ را مي بينم (که به آن ذرة كوچك اشاره مي نمايد).

2204ـ انس رضی الله عنه ذَكَرَ حَدِيثَ الشَّفَاعَةِ وَقَدْ تَقَدَّمَ مُطَوَّلاً مِنْ رِوَايَةِ أَبِيْ هُرَيْرَةَ رضی الله عنه وَزَادَ هُنَا فِيْ آخِرِهِ: «فَيَأْتُونَ عِيسَى فَيَقُولُ: لَسْتُ لَهَا وَلَكِنْ عَلَيْكُمْ بِمُحَمَّدٍ ﷺ فَيَأْتُونِي، فَأَقُولُ: أَنَا لَهَا، فَأَسْتَأْذِنُ عَلَى رَبِّي، فَيُؤْذَنُ لِي، وَيُلْهِمُنِي مَحَامِدَ أَحْمَدُهُ بِهَا لاَ تَحْضُرُنِي الآنَ، فَأَحْمَدُهُ بِتِلْكَ الْمَحَامِدِ، وَأَخِرُّ لَهُ سَاجِدًا. فَيَقُولُ: يَا مُحَمَّدُ، ارْفَعْ رَأْسَكَ، وَقُلْ يُسْمَعْ لَكَ، وَسَلْ تُعْطَ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ. فَأَقُولُ: يَا رَبِّ، أُمَّتِي أُمَّتِي. فَيَقُولُ: انْطَلِقْ، فَأَخْرِجْ مِنْهَا مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ شَعِيرَةٍ مِنْ إِيمَانٍ. فَأَنْطَلِقُ، فَأَفْعَلُ، ثُمَّ أَعُودُ، فَأَحْمَدُهُ بِتِلْكَ الْمَحَامِدِ، ثُمَّ أَخِرُّ لَهُ سَاجِدًا. فَيُقَالُ: يَا مُحَمَّدُ، ارْفَعْ رَأْسَكَ، وَقُلْ يُسْمَعْ لَكَ، وَسَلْ تُعْطَ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ. فَأَقُولُ: يَا رَبِّ، أُمَّتِي أُمَّتِي. فَيَقُولُ: انْطَلِقْ فَأَخْرِجْ مِنْهَا مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ أَوْ خَرْدَلَةٍ مِنْ إِيمَانٍ، فَأَخْرِجْهُ. فَأَنْطَلِقُ فَأَفْعَلُ. ثُمَّ أَعُودُ فَأَحْمَدُهُ بِتِلْكَ الْمَحَامِدِ. ثُمَّ أَخِرُّ لَهُ سَاجِدًا. فَيَقُولُ: يَا مُحَمَّدُ، ارْفَعْ رَأْسَكَ، وَقُلْ يُسْمَعْ لَكَ، وَسَلْ تُعْطَ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ. فَأَقُولُ: يَا رَبِّ، أُمَّتِي أُمَّتِي. فَيَقُولُ: انْطَلِقْ فَأَخْرِجْ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ أَدْنَى أَدْنَى أَدْنَى مِثْقَالِ حَبَّةِ خَرْدَلٍ مِنْ إِيمَانٍ، فَأَخْرِجْهُ مِنَ النَّارِ. فَأَنْطَلِقُ فَأَفْعَلُ».

( #بخارى_7510)

ترجمه: انس رضی الله عنه حديث شفاعت را که به روايت ابوهريره رضی الله عنه بطور مفصل در شمارة (1725) بيان شد، ذکر کرد و در پايان آن، افزود: پيامبر خدا ﷺ فرمود: آنگاه مردم نزد عيسي عليه السلام مي روند. او مي گويد: اين، كار من نيست. شما نزد محمد ﷺ برويد. سپس مردم نزد من مي آيند. من مي گويم: اين، کار من است. آنگاه از پروردگارم اجازه مي خواهم. پس به من اجازه داده مي شود و خداوند ثناهايي را که اكنون به خاطر ندارم، به من الهام مي کند. من او را با همان ثناها مورد ستايش قرار مي دهم و به سجده مي افتم. آنگاه خداوند متعال مي فرمايد: اي محمد! سرت را بلند کن و بگو. زيرا سخن ات شنيده مي شود. و بخواه كه به تو عنايت مي شود. و شفاعت کن كه شفاعت ات پذيرفته مي شود. من مي گويم: پرور دگارم! امتم ، امتم. خداوند مي فرمايد: برو و هر کس را که در قلب اش به اندازة يك دانة جو، ايمان وجود دارد، از آتش بيرون بياور. من مي روم و اين کار را انجام مي دهم. سپس بر مي گردم و دوباره او را با همين ثناها مورد ستايش قرار مي دهم و به سجده مي افتم.آنگاه خداوند مي فرمايد: اي محمد! سرت را بلند کن و بگو. زيرا سخن ات شنيده مي شود. و بخواه كه به تو عنايت مي شود. و شفاعت کن كه شفاعت ات پذيرفته مي شود. من دوباره مي گويم: پرور دگارم! امتم، امتم. خداوند مي فرمايد: برو و هر کس را که در قلب اش به اندازه ي ذره اي يا دانة اسپندي، ايمان وجود دارد، از آتش بيرون بياور. من مي روم و اين کار را انجام مي دهم. سپس براي سومين بار بر مي گردم و با همين ثناها او را مورد ستايش، قرار مي دهم و به سجده مي افتم. خداوند مي فرمايد: اي محمد! سرت را بلند کن و بگو. زيرا سخن ات شنيده مي شود. و بخواه كه به تو عنايت مي شود. و شفاعت کن كه شفاعت ات پذيرفته مي شود. پس من مي گويم: پروردگارا! امتم، امتم. خداوند مي فرمايد: برو و هرکس را که در قلبش به اندارة کوچکترين ذرة دانة اسپند، ايمان وجود دارد، از آتش بيرون بياور. من مي روم و اين کار را انجام مي دهم».