-
یمن! یمن، و مَا أَدْرَاکَ‌ما یمن.
از تداومِ تظاهراتِ میلیونی هفتگی برایِ حمایت از مقاومت؛ تا تداومِ هدف قرار دادنِ اسرائیل!

شمشیری برای امام‌زمان(عج)!
مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی(ره) دوسال قبل از شهادت حاج‌قاسم به رحمتِ خدا رفت؛ در بحبوحهٔ حملاتِ سعودی‌ها به یمن -که با حمایت کاملِ غرب و اسرائیل انجام شد- فرمود:
«عربستان نمی‌داند دارد با یمن چه می‌کند؛ با این کارها شمشیری برای امام‌زمان درست می‌کند که این شمشیر کم‌نظیر است، انقدر که امام‌صادق(ع) از این یمانی تعریف می‌کند! این‌ها يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی‌النُّور است! ندیدید در هشت سال دفاعِ مقدس؛ مثلاً یک قاسم‌سلیمانی شمشیری بود که ایجاد شد؟»

اینجا ببینید.

نامه‌ای به امام هـادی(عليه‌السلام) نوشت و
از دوری‌ِ راه برای عرض حاجت و پرسش از
ايشان گلايه كرد.
امام مرقوم فرمودند: هرگاه... درخواسـت و
كاری داشـتی، كافی است آن را بر لب آوری!
به تو پاسخ خواهيم داد.

‏﴿كَشفُ المُحجّة، صفحه۲۱۱﴾

کسی که «شُکرگزاری» نصیبش شد؛ باید بهش گفت تولدت مبارک! چون اون‌موقع‌ست که به مقامِ انسانی می‌رسه.

به تعبیر و فرمایشِ امام‌هادی(ع)؛ اون شُکرِ‌نعمتی که به‌جا میاری، تورو به سعادت نزدیک‌تر می‌کنه تا خودِ اون نعمت! نعمت کالای دنیاست؛ اما شُکرگزاری هم خاصیتِ دنیایی داره و هم اخروی!

پس بیا یه دفتر برداریم؛ بنامِ دفتر شکرگزاری!
•استاد شجاعی| پیشنهادِ خوب!

ما می‌شینیم یه گوشه و مشغولِ غر زدن می‌شیم تا از قافله عقب نیفتیم؛ اما یادمون می‌ره در شرایطی‌که یک کشور بغل گوشِ ما تحت سلطهٔ تروریست‌های آنکارد‌کردهٔ کت‌شلوارپوش قرار گرفته و تروریست‌ها با حمایتِ غربی‌ها و صهیونیست‌ها در منطقه به آزادی عمل رسیدن؛ تامینِ امنیتِ مراسم‌هایی مثل سالگردِ شهادت حاج‌قاسم و لیلهٔ‌الرغائب و این قبیل مراسم‌ها، چه زحمت و تلاش شبانه‌روزی‌ای رو پشتِ سر گذاشته. منتظریم اتفاقِ تلخی بیفته تا صفر تا صدِ زحمات عاملان امنیت رو زیرسوال ببریم؛ درحالی‌که حواس‌مون به این زحمت‌ها و تلاش‌ها که در این سکوتِ خبری- و در این شرایطِ منطقه- اتفاق میفته؛ نیست!
خدا به عاملانِ تامینِ امنیت که گمنا‌م‌ و نامدارند؛ سلامتی، قوّت، ایمانِ روزافزون و توانِ بیشتر و بیشتر بده.

معنی، منشاء و هدفِ واقعی شعارِ «زن‌زندگی‌آزادی» در چندثانیه! پِلَنی که «حقوق بشر غربی» با شعارِ صلح و آزادی برایِ کشورها چیده.

از یادگاری خبرنگارِ اینترنشنال بر ویرانه‌هایِ نوارِ‌ غزه؛ با پشت‌صحنهٔ تخریب و غصب و نسل‌کشی؛ کُشتار بیش از ۵۰ هزار انسان، تجــاوز و شکنجه، بمبارانِ خبرنگار و پزشک و زن و بچه و بیمارستان و مدرسه و پناهگاه! تا یادگاری رویِ دیوار سفارت ایران در سوریه و پاره کردنِ عکس حاج‌قاسم؛ با پشت‌صحنهٔ بمباران و تخریبِ همهٔ زیرساخت‌های سوریه، اشغال سوریه توسط اسرائیل و حملات بی‌امان و تثبیت پایگاههای نظامی توسطِ غربی‌ها، کُشتار دسته‌جمعی و شکنجهٔ مردم کفِ خیابان توسطِ تروریست‌های داعشی؛ که سابقهٔ سر بُریدن و تجاوز و ایجاد جوی‌هایِ خون رو در کارنامه‌شون دارن. تروریست‌هایی که زنان رو در خیابان اعدامِ خیابانی می‌کردند!
و این بین، شاید پیامِ ویژهٔ نتانیاهو برای ایرانی‌ها مهم‌ترین تفسیر از هدفِ شعار زن‌زندگی‌آزادی برای ایران بود.


و همگی با یک جمله؛ زن‌زندگی‌آزادی!
بنظرم باید از این رسانه‌ها تشکر کرد! طور دیگه‌ای نمی‌شد هدفِ واقعـیِ از تکرار این شعار توسطِ این اوباش رو برایِ ایرانی‌ها ترسیم کرد.

-
«امریکا اینجا تملّک کرده بود، از قبضهٔ اون بیرون کشیده شد. کینهٔ او، کینهٔ شتری‌ست! به این آسونی‌ها دست‌بردار نیست؛ فرق می‌کنه با کشور اروپایی. بله اون کشور اروپایی هم دوستِ عزیزکردهٔ ملت ایران نیست؛ می‌دونیم و بلدیم. اما این با اون خیلی فرق داره؛ امریکا یک ثروت عظیمِ سیاسی و اقتصادی رو با انقلاب اسلامی از دست داده؛ چهل و چند‌سال خرج کرده تا مجددا ایران رو از چنگِ انقلاب‌اسلامی دربیاره و در اختیار خودش قرار بده و نتوانسته! کینهٔ اون با کینهٔ فلان کشورِ اروپایی خیلی فرق می‌کنه.» ۱۴۰۳/۱۰/۱۹.

————-
بیاناتِ امروز رهبــری هم مثلِ همهٔ سخنرانی‌های ایشون کامل و همه‌جانبه بود. و این هم پاسخِ مستدلی که به فهرستِ تاکید‌هایِ مکرر و واضحِ ایشون نسبت به چراییِ مذاکره‌نکردن با امریکا -که چندین موردش در کانال هم هست- اضافه شد؛ تا کسی با نگاه ساده‌لوحانه از گوشه و کنار و از بینِ سیاست‌مداران، حرف از «مذاکره با امریکا، مذاکره با ترامپ بعنوانِ یک تاجر!» نزنه و برایِ توجیه این نگاهِ ساده‌سازِ ساده‌لوحانه، این موضوع رو به سیاستِ رهبری نسبت نده.
ترامپ جدیداً از الحاقِ کانادا به خاکِ امریکا حرف به میون آورده؛ و خواستارِ تبدیل کانادا به بعنوان ایالتِ پنجاه و یکمِ امریکا شده؛ یعنی این سیاست‌مدارِ امریکایی عملاً به ماهیتِ کانادا هم رحم نمی‌کنه اما بعضی‌ها همچنان توقع دارن که امریکا با این کینهٔ شتری در جایگاهِ طرفِ مذاکره، به منافعِ ملی و ارزش‌هایِ ایران احترام بذاره و اون‌ها رو به رسمیت بشناسه. با این تفکّرِ جماعتِ مرعوبِ امریکا، باید چه کرد؟

-
چرا سخنرانی‌هایِ رهبری «همه‌جانبه»‌ست؟ یکی از هزاران دلیل.
در مناظرات و اظهاراتِ بسیاری از سیاسیون رشد ۸ درصدی یک «نظریهٔ باطل» تلقی می‌شد و همچنان می‌شه؛ در ایام انتخابات اقای پزشکیان هم معتقد بود که رشد ۸ درصدی امکان نداره!با این روند ممکن نیست و نمی‌توانیم. که این هم ناشی از مشاوره‌هایِ غلطی‌‌ست که به ایشون داده می‌شه.
اما همون‌طور که رهبری گفتن؛ رئیس‌جمهور بعد از بازدید از نمایشگاه فعالانِ اقتصادی و با مشورتِ فعالین اقتصادی و «مشاوره‌هایِ خوب» تغییرِ نظر داد.

بنابراین:
«ما در همه‌ی زمینه‌ها باید امیدوار باشیم؛ منتها امیدواری بدونِ تلاش معنی ندارد. امیدوار باشیم و تلاش کنیم، امیدوار باشیم و به لوازم پیشرفت عمل کنیم، امیدوار باشیم و بدانیم چه می‌خواهیم و دنبال چه هستیم و چگونه باید به دنبال آن حرکت بکنیم.» ۱۴۰۳/۱۰/۱۹.

—————-
+معتقدم این قاعدهٔ درست، دربارهٔ تمامِ جنبه‌هایِ زندگی شخصی هم صدق می‌کنه. امیدواری و تلاش، امیدواری و این‌که بدانیم چه می‌خواهیم و چطور باید به دنبالش حرکت کنیم.

-
این‌که رهبری در خیلی از سخنرانی‌ها، به ایرانِ قبل از انقلاب اشاره می‌کردن برایِ خیلی‌ها بخاطرِ عدم فهمِ دقیق این بیانات، متاسفانه تکرارِ مکررات بود!
اما؛
بعد از این‌که در سالِ ۱۴۰۱ عده‌ای از سلبریتی‌ها بعد از رفتن از ایران؛ درصددِ وکالت به بازماندهٔ سلسلهٔ پهلوی بعنوانِ نمایندهٔ ایران(!) براومدن و منوتو و اینترنشنال و این قبیل رسانه‌ها از یک خاندانِ فراریِ وابسته که قوای نظامی‌ش حتی در مقابل تعرضِ بیگانه هم مقاومتی نشون نداد و کشور ظرفِ چندساعت -علیرغمِ بی‌طرفی- به اشغالِ بیگانه دراومد؛ یک قهرمان می‌سازن؛ متوجهِ کم‌کاری‌ها در حوزهٔ رسانه و معرفی و تبیینِ تاریخ صدسالهٔ گذشته می‌شیم. که اگه تبیینِ تاریخ به درستی انجام می‌شد؛ شاید منبعِ معتبر خیلی‌ها برایِ ادعایِ موهومِ «هویدا قیمت خودکار رو چندین سااال ثابت نگه داشت!!» فلان پیجِ آیا می‌دانستیدِ اینستاگرامی نبود!

و رهبری بارها این وظیفه رو به تنهایی به دوش کشیدن! دونستنِ تاریخ -خصوصاً صدسالهٔ اخیر- خیلی از گره‌هایِ ذهنی ما رو باز می‌کنه. منابعِ خوب زیادی در این حوزه وجود داره؛ مثلاً کلاس‌ جریان‌شناسی دکتر زادبر که به شخصه خیلی خیلی استفاده کردم. کتاب‌های «صعود چهل‌سالهٔ ۱ و۲» رو هم بعنوان کتابی که دستاوردهای چهل سالهٔ جمهوری‌اسلامی بر اساس منابعِ بین‌المللی در مقایسه با قبل از انقلاب تبیین کرده؛ می‌تونیم بخونیم.

-
این بخشِ مهم از بیاناتِ امروز رهبری منو یاد این مقالهٔ اقای ظریف در نشریهٔ فارن افرزِ امریکایی انداخت. در بخشی از این مقاله اومده که: «اگر ترامپ تصمیم به انجام چنین اقداماتی بگیرد، ایران آماده است تا گفت‌وگویی داشته باشد که به نفع تهران و واشنگتن باشد.تمام کشورها، شامل ایران و ایالات‌متحده، منافع‌مشترکی در رفع عللِ ریشه‌ای بی‌ثباتی در منطقه دارند.»

طبیعتاً این مقاله بخش‌های مختلفی داره که ترجمه‌ش توی لینک هست. اما سوالِ من نسبت به این بخش از مقاله هنوز پابرجاست. چطور ایران بعنوانِ عضو اصلی منطقه و حامی اصلی مقاومت؛ با امریکا بعنوانِ «مزاحمِ ثباتِ منطقه»، «عاملِ دخالت‌ در امور داخلیِ کشورهای منطقه»، «حامیِ جنگ‌افروزیِ صهیونیست‌ها»، «آغازگرِ جنگ‌هایِ منطقه از جمله عراق و افغانستان» و «کشوری که به غربِ آسیا لشکــر کشیده» می‌تونه منافـع مشترک داشته باشه؟ و این درحالیه که به تحریم‌های ناعادلانه‌ای که صرفاً در جهت منافعِ امریکا به ما و بسیاری کشورهای دیگه تحمیل شده، و ترورِ حاج‌قاسم و فرماندهان مقاومت که با دستورِ مستقیم و یا چـراغ‌سبزِ امریکا انجـام گرفته، اشاره نکنیم.

-
حتماً حتماً و حتماً صوتِ این دیدار رو بشنوید. رهبری تویِ این دیدار هم مطالبِ خیلی مهم، جدی و راهبردی گفتن که ممکنه خیلی‌هاش تویِ تیترِ رسانه‌ها دیده نشه. حتما بشنوید.
تبیینِ‌ همه‌جانبهٔ این گزارهٔ مهم که مردم‌سالاری، عزّت و جمهوریت؛ در گرویِ استقلالِ ملی‌ست!
بجایِ پرداختن به دعواهایِ واهی انتخاباتی، کل‌کل‌هایِ بچگانه بین طرفداران اقای قالیباف و اقای جلیلی، و پرداختن به حواشی بجایِ اصول و اولویت‌ها -هم از سمتِ دولتی‌ها و هم از سمتِ ما مخاطبین- راهبردها رو بشنویم.


«همهٔ کسانی‌که در زمینه‌های‌تبلیغاتی مخاطبی دارند، می‌توانند حرف بزنند، زبان گویایی دارند، یکی از بزرگ‌ترین و اوّلی‌ترین اهدافشان بایستی این باشد که #امید را در دلها زنده کنند و حرفِ ناامیدکننده بر زبان جاری نکنند.» ۱۴۰۳/۱۰/۱۹.

ما باید فهمِ خودمون از دین و انقلاب رو، به یک «فهمِ تمدنی» تبدیل کنیم. باید نقش خودمون رو درست پیدا و ایفــا کنیم و وقت‌مون رو برایِ «هیچ» هدر ندیم!
چون در حالِ برداشتن تعیین‌کننده‌ترین گام‌ها، برای ظهورِ امام‌مهدی (عج) هستیم!

•استاد شجاعی| پیشنهادِ به‌موقع و خوب.👌🏻

-
«اطّــلاع از متنِ آنچه در زندگـیِ مردم می‌گذرد، با کارتابل و گزارشِ‌کتبی امکان‌پذیر نیست؛ باید بروید ببینید و از خودِ مردم بشــنوید… بروید بینِ مردم؛ بروید با مردم گرم بگیرید، صحبت کنید.»

- رهبر انقلاب- ۱۴۰۳/۶/۶.

ترامپ گفته بود:
«اگه تا روزِ تحلیف من گروگان‌هایِ اسرائیلـی در غزه آزاد نشن، در خاورمیانه جهنمی به‌پا می‌شه!» اما حالا همهٔ تصاویری که در فیلم‌های اخرالزمانی هالیوود می‌دیدیم؛ در آتش‌سوزی منطقهٔ معروف و سلبریتی‌نشین در کالیفرنیای امریکا می‌بینیم.

درحالیکه امریکا ۴۰ میلیارد دلار به اسرائیل برایِ جنگ و کُشتار و نسل‌کشی و به بار آوردنِ ویرانی در غزه کمک کرده؛ خسارات این آتش‌سوزی به ۱۵۰ میلیارد ‌دلار رسیده!
تصاویرِ سوختن مک‌دونالد در آتش، پر کردنِ آب داخل کیف‌دستیِ خانم‌ها توسط اتش‌نشان‌ها برای مهارِ آتش! تخلیهٔ بیمارستان، فرارِ مردم و سوختنِ خانه‌های اعیانی، دزدی و غارت از خانه‌ها، گریهٔ جیمز وود بازیگرِ امریکایی -که حامیِ نسل‌کشی در غزه بود- روی آنتن سی‌ان‌ان! اگه یکی از این تصاویر از ایران مخابره می‌شد؛ نمی‌دونم چندتا سلبریتی و بلاگر و فعالِ مجازی می‌خواستن با عبارتِ «مملکتِ نفرین‌شده! این‌ها همه‌ش بخاطر اون شعار‌های مرگ بر امریکاست که می‌گید! بجای کمک به غزه و لبنان، به خودتون برسید! ای جهان‌سومی‌ها!» رو زخمِ بقیه نمک بپاشن.

امریکا اینترنشنال و سلبریتی و خودتحقیر نداره که این‌جور وقتا اظهار‌فضل کنن؟

عه؟ چه جالب.

جلال‌ آل‌احمد ذهنِ یک انسان غرب‌زده رو خوب توصیف می‌کنه. «یک غرب‌زده کاری به اساسِ فلسفه غرب ندارد! وقتی هم که بخواهد از حالِ شرق خبری بگیرد متوسل به مراجعِ غربی می‌شود. در هر موضوع شرقیِ دیگر فقط نوشتهٔ غربی را ماخذ و ملاک می‌داند!»

برای همین اگه ببینه مرفه‌نشین‌ترین و اعیانی‌ترین منطقهٔ قبلهٔ آمال‌ش داره تو آتیش می‌سوزه؛ می‌گه عوضش برق و آبشون قطع نشده! وقتی می‌فهمه یکی از نزدیکی‌هایِ لس‌آنجلس لایو گرفته و می‌گه ما ۳۶ ساعته برق نداریم و هر لحظه باید اینجا رو تخلیه کنیم؛ بازم باور نمی‌کنه. باور نمی‌کنه وسطِ یه بحران که به گفتهٔ سازمان جهانی هواشناسی یک تراژدی محسوب می‌شه؛ عده‌ای ریختن وسایلِ باقی‌مونده از خونه‌های سوخته رو غارت می‌کنن و می‌دزدن. باور نمی‌کنه تپه‌هایِ هالیوود هم می‌تونن بسوزن و خاکستر بشن و کاری از دستِ ربات‌هایِ ساختهٔ ایلان‌ماسک که قرار بود بشر رو بی‌نیاز از هرچیزی بکنه؛ برنیاد! حتی باور نمی‌کنه نیروهای امنیتیِ امریکا برایِ کنترل این غارت‌ها به گاردِ ملی متوسل شدن. باور نمی‌کنه تویِ امریکا آتش‌نشان‌ها برایِ اطفایِ حریق از کیفِ دستیِ زنانه و سطلِ زباله استفاده می‌کنن. باور نمی‌کنه یک زمستانِ سخت در اروپا ۶۸ هزار‌نفر قربانی می‌گیره. همون‌طور که باور نمی‌کرد تو افتتاحیهٔ المپیک در فرانسه هم افتضاح بار میاد و برق می‌ره و کیفیتِ هتل‌ و پذیرایی باعثِ اعتراضِ ورزشکارها می‌شه. باور نمی‌کنه و می‌گه «مگه امریکا عراق و افغانستانه؟» و از خودش نمی‌پرسه امریکا بیست‌سال توی افغانستان چی‌کار می‌کرده؟ بیست‌سال جنگ و حضور نظامی و غارت منابعِ افغانستان توسطِ امریکا رو نمی‌بینه؛ کُشتارِ چندمیلیون غیرنظامی تویِ عراق توسط امریکا رو نمی‌بینه!

نه که نخواد باور کنه، در واقع ذهنش پس می‌زنه! ذهنی که همه‌چیز و همه‌کس رو با معیارهایِ غرب می‌سنجه؛ و به قولِ جلال «این جوری است که آدم غرب‌زده حتی خودش را از زبان شرق‌شناسانِ غربی می‌شناسد!» برای همین وقتی می‌خواد از بچه‌هایِ یخ‌زدهٔ فلسطینی که با بمب‌ها و دلارهایِ امریکایی آواره و مجروح و شهید شدن حرف بزنه؛ می‌گه اونا به ما چه ربطی دارن؟ وقتی یه بحران تو کشورِ خودش پیش بیاد تمامِ تلاشش رو می‌کنه تا نمکی رویِ زخم باشه؛ از هر آنچه از زبان و قلم‌ش برمیاد در این راستا استفاده می‌کنه؛ اما حالا گوشــی رو برمی‌داره و در عینِ ناباوری یه قلبِ سیاه استوری می‌کنه و می‌نویسه «برای لس‌آنجلس دعا کنید.»

این‌جا بایدن و جیمی لی‌ کرتیس- بازیگرِ امریکاییِ حامی‌اسرائیل- وضعیتِ لس‌انجلس رو به مناطقِ جنگ‌زده‌ای مثل غزه تشبیه می‌کنن! و برایِ من جدای از همه‌چی، یه چیزی عجیبه!

این‌که این‌ها با ناراحتی وضـعیتِ خودشـون رو به مناطقی تشبیه می‌کنن که «خودِ امریکا، عاملِ اصلی و پایِ ثابتِ تحمیلِ جنگ و ویرانی در اون مناطق جنگ‌زده‌ست!» در واقع وضعیت فعلی مناطق جنگ‌زده حاصلِ اقداماتِ عمدی عوامل نظامی و تحریمیِ تحت‌الحمایهٔ امریکاست! غزه، لبنان، افغانستان، عراق، سوریه، لیبی و … و همهٔ اون کشورهایی که امروز حتی غرب‌گراها هم از شباهتِ بین لس‌آنجلسِ سوخته با اون‌ها، احساسِ ناراحتی و حقارت می‌کنن؛ یا توسطِ نظامیانِ امریکایی و غربی ویران شدن، یا سلاح‌هایِ کشندهٔ امریکایی، یا تحریم‌هایِ غربی، یا وِتویِ قطعنامه‌هایِ آتش‌بس. و این چیزیه که خیلی از صفحات مجــازی غیرایرانی دارن این‌روزها بهش می‌پردازن.

چرا از این مقایسه احساسِ حقارت می‌کنن؟ مگه این کشورهای جنگ‌زده‌ که در بحبوحهٔ جنگ هم از تحریم‌ها، وتوها و ممانعت‌هایِ اینا از دریافتِ کمک‌های بشردوستانه هم در امان نبودن؛ از روزِ اول چنین اوضاعـی داشتن؟ همین بِیروت، عروسِ خاورمیانه نبود؟