تو این چند روزه به معنیِ واقعی کلمه فهمیدم غرب‌گدایی که اولادِ خودتحقیریه، چه زوالِ عقل و تناقضاتِ رفتاری میاره. طرف برا این‌که مژگان شجریان گفته «ما این‌جا -امریکا- برق نداریم و فکر می‌کردم فقط ایرانه اما اینجام این مشکلات هست» رفته فحش بهش کشیده. نه تنها فحش کشیده! بلکه به این هم راضی نشده، یه سری سلبریتی هم برداشتن استوری‌ش کردن. همون‌ متخصصین در همهٔ امور که اگه یه‌جایی دور و برِ ما بلای طبیعی و غیرطبیعی‌ای پیش بیاد؛ با این عبارت که «این‌جا ایرانه دیگه..» بجایِ همدلی و بستنِ دهانِ مبارک برای لحظاتِ اندک، و نمک به زخمِ مخاطب نپاشیدن؛ ناامیدی رو تا خرخره به جامعهٔ مخاطب تزریق می‌کنن. تفاوت واکنش بعضی سلبریتی‌هایِ داخلی و بعضی سلبریتی‌هایِ تُرک دربارهٔ یک موضوعِ واحد بنام زلزله رو که فراموش نمی‌کنیم!
و مسئله دقیقاً همین تناقضاتِ شماست.

تا دیروز بابتِ ربنایِ شجریانِ پدر سر تا پایِ فرهنگ ملی-مذهبیِ ایران رو به توپ می‌بستید؛ اما حالا جوری فحش می‌دید و رگِ گردن برایِ چند جملهٔ با لبخند(!) باد می‌کنید که انگار طرف از دستورِ ارباب‌تون سرپیچـی کرده. یا به ساحتِ وطـن و خانواده و ارباب‌تون اهانت کرده. مقصر نیستید؛ ذهن‌تون نمی‌پذیره. ذهنی‌که تا خرخره غرب‌زده‌ست و خودتحقیر. ذهنِ استعمارزده‌ای که روی این استعمار، تعصبِ بامزه‌ای هم داره.

بنا به گفتهٔ سخنگوی مجمع تشخیصِ مصلحت، بررسیِ لوایحِ پیوستن ایران به کنوانسیونِ مقابله با تأمینِ مالیِ تروریسم (CFT) و کنوانسیون پالرمو (لوایح مربوط به FATF) در کمیسیون‌های تخصصیِ مجمع تشخیص مصلحت آغاز شده!!

از اظهاراتِ مدافعین سرسختِ FATF این‌طور برداشت می‌شه که از ارائهٔ حتی یک‌خط توضیح و تعریف از روندِ این ساز و کار هم عاجزند، و صرفاً طوطـی‌وار می‌گن بهش بپیوندیم تا تحـریم‌ها لغو شه. اصراری شبیه به اصرار رویِ برجام!درصورتی‌که به گفتهٔ همین‌ها، اساساً این موضوع تاثیری در لغو تحریم‌ها نداره و هیچ تضمینی هم در این راستا نمی‌دن. از ۴۱ بندِ FATF ما ۳۹ بند رو اجرایی کردیم و اگر بنا به رفع تحریم‌ها بود؛ چرا با اجرایِ ۳۹ بند تاثیری دیده ‌نشد و تحریم‌ها تشدید شد؟ بحث بر سرِ همین دو لایحـه‌ست، که هدفِ دو لایحــه هم از اسم‌شون پیداست.


به همین مناسبت(!)
این صوت رو دربارهٔ FATF بشنویم،
این‌جا رو بخونیم،
و این ویدیو رو هم ببینیم.

شش‌دقیقه عبادت!
که پیغمبر(ص) فرمود «ذِکرُ علیٍّ عِبادة»

ببینید و با گوشِ جان بشنوید نوایِ زیبای «علـی یاعلی» رو، تا تپش‌هایِ قلب‌تون با این نامِ مبارک، نظم و صفا بگیره! که علی امامِ من است و منم غلامِ علی..

تو همـان که فاتح خـیبری؛
تو همان که ساقیِ کوثری؛
که بدون اینهمه دلبــــری؛
دو جهان چه فایده، یاعلی..
امامِ من!♥️

-
عالَــم تماماً آیتِ حق است؛
امّا!
شأنِ علی را؛
آیتِ اعظـم نوشتند..
دردِ فراقـش؛
گرچه دردی بی‌مُداواست؛
ذکرِ علی را؛
نُسخهٔ مَرهَــم نوشتند..

-علی!‌ یاعلی…

جـــآن می‌شود علی
ضربان می‌شود علی
مَهــدیِ صاحب‌الزمان، می‌شود علی..
آخر قرارِ کلِ جهان می‌شود نجف!
آخر شعــارِ کلِ جهــان، می‌شود علی..

برای فتحِ خیبــرها؛
مردِ خیبرشکن آید!
آخرین حیدرِ کَرّار، حُجّت‌ابن‌الحَسَن آید..

•بَـــه‌بَـــه!♥️

«بِبَذلِ‌الرحمَةِ تُستَنزَل‌الرحمَةُ»
با مهربانى‌ست كه رحمت [خدا] فرود می‌آيد.
- امیرالمؤمنین(ع) فرمودند.

- پدرانگی‌هایِ پدر.♥️

یکی از زیبا‌ترین کلیپ‌هایی که دیدم و دیدم و بارها دیدم..
————-
«مردانگی» برای هرکسی تعریف و قالبِ خاصی دارد. و برایِ من تعریف می‌شود در این غیرت‌ها، وطن‌دوستی‌ها، پایِ عشق ماندن‌ها، معرفتِ ماندن و ساختن، مرامِ جنگیدن و جهاد، دانستنِ الفبای ایثار، امید و ایمان، روزِ مرد مبارک باشد بر مردانِ مردِ روزگارِ ما، فرماندهانی که سرباز شدند نه «سربار»، و سربازانی که هرکدام یک فرمانده‌‌اند! گمنامانِ نام‌دار؛ از آن روزهایِ جنگ تا جهادِ امروز..

دیشب اسرائیل طیِ دوساعت ۲۰ حملهٔ وحشیانه به غزه انجام داد. چادرِ آوارگانِ فلسطینی‌ باز هم در آتشِ حملاتِ‌عمدی صهیونیست‌ها، با سلاح‌هایِ غربــی سوخت و چندین‌نفر شهید شدن. اما صدایی از کسی درنیومد!

سوختن با سوختن فرق می‌کنه، آتش با آتش فرق می‌کنه؛ برایِ عده‌ای که این‌روزها، بی‌تفاوت نسبت به سال‌ها کُشتار، غصب و نسل‌کشیِ عیان، فقط می‌نویسن pray for L.A.

«این دلسوزیِ گزینشی باور نکردنیه!»
+ و تهوع‌آوره!

از این دست ویدیوها توی تیک‌تاکِ غیرفارسی زیاد منتشر شده، محتواهایی که فعالینِ مجازی خارجی نسبت به این همدردی‌هایِ گزینشی تولید می‌کنن. بنظرِ من هم انتشارِ این تصاویر از ذوق یا حتی ژستِ ناراحتـی‌ای که این‌روزها مُد شده نیست، بلکه رسواکنندهٔ همین تناقضاتِ رفتاریه!

تناقضاتـی که اکثرِ شما هم نمونه‌ش رو از نزدیک می‌بینید و می‌شنوید و تعجب می‌کنید! تناقضاتِ رفتاری دربارهٔ بحـران‌هایی که دور و برمون اتفاق میفته؛ و یا دربارهٔ نسل‌کشی در غزه! شاید عصبانیتِ یه عدهٔ خودتحقیر از دیدنِ این تصاویر و اخبار هم برای همین باشه که «تناقضاتشـون» داره روی آب میاد؛ ولی ذهنِ استعمارزده‌شون پس می‌زنه!

بچه‌ها ممنونم که هرسال روزِ مرد رو بهم تبریک می‌گید. ولی بخدا من آقا، مَرد، پسر، مذکر نیستم. =)))))))

به یکی‌تون که گفتم: ممنون! ولی من مَرد نیستم. گفت: چه حرفیه داداش؟! نامَرد دشمناتن. گفتم: مرسی ولی من خانم هستم. داداش نیستم! شاکـی شد که چرا محتوایِ کانال دخترونه نیست؟ =)))
سطحِ دقت و توقعات یه مقدار عجیب شده. فکر کنم باید یه پروفایلِ صولَتی بذارم برا کانال.

پزشکانِ «ایرانـی» برای «اولیـن‌بار در منطقـه» «مغزِ جنینِ داخل رحمِ مادر» رو عمل کردن تا بعد از تولد دچارِ سکتهٔ مغزی نشه. هربار که این خبر رو می‌خونی باز خارق‌العاده و عجیبه! ماشاالله.

امیدوارم این خبـرها انقدر بچرخـه تا برسه ‌دستِ سیاسیونــی که این‌روزها پشتِ تریبــون‌هاشون از «خودباوری» هیچ خبری نیست! ولی از حرف‌های تکراری، چرا!

سالروزِ فرارِ شاهِ «چمدان‌به دست!»

از عصر عاشورا زینب تجلی می‌كند.
از آن به بعد به او واگذار شده بود. رئیسِ قافله اوست چون یگانه مرد، زین‌العابدین (ع) است كه در این وقت به شدت مریض است و احتیاج به پرستار دارد تا آنجا كه دشمن طبق دستورِ كلی پسرِ زیاد كه از جنس ذكورِ اولاد حسین هیچكس نباید باقی بماند، چند بار حمله كردند تا امام زین‌العابدین را بكشند ولی بعد خودشان گفتند: این خودش دارد می‌میرد. و این هم خودش یک حكمت و مصلحتِ خدایی بود كه حضرت امام زین‌العابدین بدین وسیله زنده بماند و نسل مقدس حسین‌بن‌علی باقی بماند. یكی از كارهای زینب پرستاری امام زین‌العابدین است.

مجلس عزایِ حسین را برای اولین بار زینب ساخت. ولی در عینِ حال از وظایف خودش غافل نیست. پرستاری زین‌العابدین به عهدهٔ اوست؛ نگاه كرد به زین‌العابدین، دید حضرت آنچنان ناراحت است كأنّه می‌خواهد قالب تهی كند؛ فوراً بدن أباعبداللّه را رها كرد و آمد سراغ زین‌العابدین؛ ای‌پسر برادر! چرا تو را در‌حالی می‌بینم كه می‌خواهد روح تو از بدنت پرواز كند؟ فرمود: عمه‌جان! چطور می‌توانم بدن‌هایِ عزیزان خودمان را ببینم و ناراحت نباشم؟ زینب در همین شرایط شروع می‌كند به تسلیتِ خاطر دادن به زین‌العابدین؛

-ام اَیمَن زن بسیار مجلّله‌ای است كه ظاهراً كنیز خدیجه(س) بوده و بعداً آزاد شده و سپس در خانهٔ پیغمبر و مورد احترام پیغمبر بوده است؛ كسی است كه از پیغمبر حدیث روایت می‌كند. روایتی از پیغمبر را برای زینب نقل كرده بود ولی چون روایت خانوادگی بود؛ یعنی مربوط به سرنوشت این خانواده در آینده بود، زینب یک روز در اواخر عمرِ علی(ع) برای اینكه مطمئن بشود كه آنچه امّ‌ایمن گفته صددرصد درست است، آمد خدمت پدرش: یا ابا! من حدیثی اینچنین از امّ‌ایمن شنیده‌ام، می‌خواهم یكبار هم از شما بشنوم تا ببینم آیا همینطور است؟ همه را عرض كرد. پدرش تأیید كرد و فرمود: درست گفته امّ‌ایمن، همین‌طور است.

زینب در آن شرایط این حدیث را برای امام زین‌العابدین روایت می‌كند. در این حدیث آمده است این قضیه فلسفه‌ای دارد، مبادا در این شرایط خیال كنید كه حسین كشته شد و از بین رفت. پسر برادر! از جدّ ما چنین روایت شده است كه حسین(ع) همین جا، كه اكنون جسد او را می‌بینی، بدون اینكه كفنی داشته باشد دفن می‌شود و همین جا، قبرِ حسین، مطاف خواهد شد. آینده را كه اینجا كعبهٔ اهلِ خلوص خواهد بود، زینب برای امام زین‌العابدین روایت می‌كند.


وضع عجیبی است غیرِ قابل توصیف! دم دروازهٔ كوفه [دخترِ علی، دختر فاطمه اینجا تجلی می‌كند] این زن باشخصیت كه در عینِ حال زن باقی ماند و گرانبها، خطابه‌ای می‌خواند. راویان چنین نقل كرده‌اند كه در یک موقع خاصی زینب موقعیت را تشخیص داد؛ دخترِ علی یک اشاره كرد. عبارت تاریخ این است: «وَ قَدْ أَوْمَأَتْ اِلَی الناسِ اَنْ اُسْكُتوا فَارْتَدَّتِ الْاَنْفاسُ وَ سَكَنَتِ الأجْراسُ» یعنی در آن هیاهو و غلغله كه اگر دهل می‌زدند صدایش به جایی نمی‌رسید، گویی نفس‌ها در سینه‌ها حبس شد و صدای زنگها و هیاهوها خاموش گشت، مركبها هم ایستادند. خطبه‌ای خواند.
راوی گفت: «وَ لَمْ اَرَ وَ اللّهِ خَفِرَةً قَطُّ اَنْطَقَ مِنْها» این «خَفِره» خیلی ارزش دارد. «خَفِره» یعنی زن باحیا. این زن نیامد مثل یک زن بی‌حیا حرف بزند.
زینب آن خطابه را در نهایتِ عظمت القاء كرد. در عین حال دشمن می‌گوید: «وَ لَمْ اَرَ وَ اللّهِ خَفِرَةً قَطُّ اَنْطَقَ مِنْها» یعنی آن حیای زنانگی از او پیدا بود. شجاعت علی با حیایِ زنانگی درهم آمیخته بود.

در كوفه كه بیست سال پیش علی(ع) خلیفه بود و در حدود پنج سال خلافت خود خطابه‌های زیادی خوانده بود، هنوز در میان مردم خطبه خواندن علی(ع) ضرب المثل بود. راوی گفت: گویی سخن علی از دهان زینب می‌ریزد، گویی كه علی زنده شده و سخن او از دهان زینب می‌ریزد. می‌گوید وقتی حرفهای زینب- كه مفصل هم نیست، ده دوازده سطر بیشتر نیست- تمام شد، مردم را دیدم كه همه، انگشتانشان را به دهان گرفته و می‌گزیدند.

این است نقش زن به شكلی كه اسلام می‌خواهد؛ «شخصیت» در عینِ حیا، عفاف، عفت، پاكی و حریم. تاریخ كربلا به این دلیل مذكّر-مؤنّث است كه در ساختن آن، هم جنسِ مذكّر عامل مؤثری است ولی در مدار خودش، و هم جنس مؤنّث در مدارِ خودش. این تاریخ به دست این دو جنس ساخته شد…

-کتاب «حماسهٔ حسینی»
-شهید مرتضی مطهری.

-
این جمله طلایی‌ست! «ما در برجِ امنیت نشسته‌ایم و حتی ذره‌ای از رنجِ آن‌ها را حس نکرده و نخواهیم کرد!»

بعضی از مفــادِ این آتش‌بس بینِ حماس و رژیم صهیونی در مرحلهٔ اول این‌هاست؛ عقب‌نشینیِ کامل رژیم از مرزهای نوار غزه، بازگشاییِ گذرگاهِ مرزی رفح، انتقالِ مجروهان به خارج برایِ درمان، ورود کمک‌هایِ انسان‌دوستانه، تبادلِ اسرا، بازگشتِ آوارگان به محلِ سکونت و …

در صورتی‌که اهدافِ اعلامیِ رژیم از ابتدا؛ اشغالِ کامل نوارِ غزه با اخراجِ فلسطینی‌ها، نابودیِ کاملِ حماس و برگرداندنِ اسرا بود. حالا بدونِ این‌که باوجودِ ما‌هها کشتار و نسل‌کشی، به هیچ‌کدوم از این اهداف برسن، علیرغمِ عصبانیتِ کابینهٔ دولت نتانیاهو از این توافق؛ تن به آتش‌بسی که خواسته یا ناخواسته؛ اهدافِ مقاومت رو در خودش جای داده، می‌دن. از نابودیِ کاملِ حماس تا تن‌دادن به خواستهٔ حماس! با انبوهی از نفرتِ روزافزونِ جهانی نسبت به اسرائیل، که با یک «بیداریِ متأثر از طوفان‌الاقصی» همراه بود! فراموش نمی‌کنیم که حماس یک گروهِ کوچکِ مقاومت در غزه بود که روز به‌روز بیشتر حمایتِ مردمِ غزه رو به‌دست آورد، و اسرائیل، دولتی -یک سازمانِ تروریستی- دارای پیشرفته‌ترین و کشنده‌ترین سلاح‌هایِ غربی، با التهاب و آشوب‌هایِ داخلی!
ما ذره‌ای از رنجِ مردمِ غزه رو درک نکرده و نخواهیم کرد!

جایِ شهدایِ مقاومت خالی‌! حاج‌قاسم، شهید ابومهدی، سیدحسن نصرالله، شهید هنیه، یحیی‌سنوار، سید هاشم صفی‌الدین؛ رئیسیِ عزیز و سردارِ «دیپلماسیِ عزت‌» امیرعبداللهیان. که بی‌اغـراق، با خبرِ شهادتِ هرکدوم، تکه‌هایی از وجودم کنده شد و دیگه برنگشت…
گرچه پیروزیِ نهایی، نابودی کاملِ رژیمِ قاتل و غاصبِ ‌صهیونی‌ست.