Telegram Web Link
| همانندسازی کودکان با خصوصیات منفی والدین |

درونی‌سازی و یکی شدن با خصوصیات منفی والدین، چیزی است که اغلب اوقات برای بسیاری از کودکان رخ می‌دهد. یکی از دلایل مهم درونی کردن خصوصیات منفی والد، این است که با این کار احساس گناه کودک آرام می‌گیرد. کودک که از والدش به دلیل داشتن آن خصیصه‌های منفی عصبانی است، حالا با درونی کردن آن ویژگی در خویشتن، خشمش اندکی فروکش خواهد کرد و امنیت بیشتری را تجربه می‌کند.

مثلا کودک از عصبی بودن والد، وسواس‌های او یا خساستش عصبانی است و در فانتزی‌های ناخودآگاهش خشم شدیدی را به او تجربه می‌کند. این خشم منجر به احساس گناه کودک می‌شود. او سعی می‌کند خودش هم عصبی، وسواس و یا خسیس باشد تا به این شیوه اندکی آرامش پیدا کند. انگار با خودش بگوید: «اگر مامان وسواسیه یا بابا خسیسه، خب من خودمم همینجوری‌ام».

اما دلیل دیگر این نوع درونی‌سازی، انتقام از والدین هم می‌تواند باشد. کودکی با پدر عصبی و پرخاشگر، خودش هم عصبی و پرخاشگر می‌شود تا با تداوم این چرخه، طعم تلخ رفتار پدر را به او بچشاند. کودکی با مادر وسواسی، خودش هم به شدت روی نظم اتاق یا تمیزی دست‌ها و صورتش حساس می‌شود یا هر لباسی را تن نمی‌کند چون بدنش را می‌خاراند تا بدین شکل به مادر بفهماند که رفتارهای وسواس‌گونه او تا چه حد برای کودک عذاب‌‌آور بوده است.

پس می‌بینیم که درونی‌سازی خصوصیات منفی والدین کارکرد بسیار مهم و عمیقی دارد و رابطه را در یک سیکل منفی نگاه می‌دارد. هر چند این سیکل بسیار آسیب‌رسان است، اما انگار همه‌ی اعضای خانواده را راضی نگاه می‌دارد. شاید در سطح خودآگاه شاکی باشند، اما آنچه باعث تداوم چرخه می‌شود، رضایت و لذت‌مندی در سطح ناخودآگاه است.

والد در ناخودآگاهش راضی است، چراکه عذاب‌وجدانش از پرخاشی که به فرزندش می‌کند کم می‌شود، چون کودکش هم به خاطر هر چیزی کوچکی داد می‌زند و قشقرق راه می‌اندازد. یا مادر کودکی را می‌بیند که با وسواس‌هایش او را درمانده کرده؛ پس خودش هم با عذاب‌وجدان کمتری به رفتارهای وسواس‌گونه‌اش ادامه می‌دهد. کودک هم متقابلاً در سطح ناخودآگاه از انتقامی که می‌گیرد لذت می‌برد و احساس گناهش نیز تا حد زیادی فروکش خواهد کرد.

👶 @childrentherapy
🔥1
آنا فروید، نوجوانی را به عنوان «آشفتگی تکاملی» تعریف کرد که به معنی تغییر اجباری و موقتی است. مطابق با این معنی از نظر زیست‌شناختی، بلوغ سنی است پر از امید و آرزو، هرچند از خطرهاي روانشناختی و اجتماعی آزاد نیست که شامل تغییرات وابسته به خانواده، جستجوی الگوهای جدید و به خاطر وارد شدن در ارتباطاتی با كمترين زمينه حمايتی و اختلاف انتظارات چشمگير است. بنابراين، اين‌ها می‌تواند علت اين امر باشد كه گذشتن از كودكی به فردی فعال، با خودش اضطراب، تعارض و نابهنجاری را به بار می‌آورد.

او معتقد است هنگامی‌که نوجوان برای نخستین بار غلیان احساسات ادیپی را می‌آزماید، اولین برانگیزاننده او فرار کردن است. نوجوان در حضور والدین احساس تنیدگی و اضطراب می‌کند و فقط زمانی‌که از آن‌ها در فاصله باشد، احساس امنیت می‌نماید. درواقع، برخی نوجوانان در چنین مواقعی از خانه فرار می‌کنند، بسیاری در خانه باقی می‌مانند و با وجودی که خود را در خانه مانند یک شاگرد شبانه‌روزی حس می‌کنند؛ گاهی تلاش می‌کنند با اهانت و تحقیر کردن والدین از آن‌ها بگریزند. .آنان خود را در اتاق حبس می‌کنند و تنها هنگامی‌که با همسالان خود هستند احساس راحتی می‌کنند. گاهی می‌کوشند با توهين و تحقير نسبت به والدين از آنان بگريزند و به جای پذيرفتن هر نوع وابستگی و عشق، ديدگاهی بر می‌گزيند که کاملاً برعکس آن است. گویی نوجوان چنین فکر می‌کند که اگر اصلاً به والدین نیندیشد خواهد توانست خود را از قید والدین رها سازد.

👶 @childrentherapy
1👍1
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
اگر می‌خواهید نظریه‌ی دلبستگی را به زبان ساده متوجه شوید که چیست، و همه چیز را در مورد آن بدانید، این ویدیو برای شماست.

#انیمیشن

👶 @childrentherapy
1
⭕️آیا میدانید ذهن آگاهی چیست و چه تاثیری در سبک زندگی دارد؟

در کانال تخصصی زیر علاوه بر تعریف ذهن آگاهی به فواید و نقش مهم آن در مدل زندگی شما پرداخته می شود.👇👇👇

https://www.tg-me.com/+hyzbAlf3L4JhY2U0

باعضویت در کانال سبک زندگی خود را بهبود ببخشید👌
| خاطرات بد و ناگوار کودکی به چهار طریق هنگام بزرگسالی روی ما تاثیر می‌گذارد |

چه اینکه در کودکی شاهد یا مفعول خشونت باشید، یا اینکه از نظر فیزیکی یا روانی مورد بی‌توجهی سرپرست خود قرار گیرید، در هنگام بزرگسالی احتمال زیادی هست که نشانه‌های آن خاطرات بد را بروز دهید. بچه‌ها از اتفاقاتی که می‌بینند یا برایشان رخ می‌دهد برداشتی می‌کنند و بر آن اساس در دنیای درون خود نقشه‌ای از جهان ترسیم می‌کنند. سپس این نقشه به آن‌ها کمک می‌کند تا بتوانند با دنیا همراهی کنند. ولی اگر آن‌ها نتوانند این تصور را هنگام بزرگ‌تر شدن تغییر دهند این می‌تواند توانایی عملکرد آن‌ها را به عنوان یک بالغ تخریب کند. این تاثیرات منفی به طور کلی در چهار حالت می‌توانند روی ما تاثیر بد بگذارند.

۱. هویت اشتباه
به عنوان یک آسیب‌شناس کودک، خیلی از بزرگسالان را دیده‌ام که ناگواری‌های کودکی را با خود در بزرگسالی مانند زخم احساسی حمل می‌کنند. یکی از طُرُقی که این زخم‌ها خود را نشان می‌دهند هویت اشتباه است. به عنوان بچه، ما دوست داریم که والدین، ما را دوست بدارند و از ما مراقبت کنند. وقتی آن‌ها مراقبت نمی‌کنند، ما سعی می‌کنیم آدمی بشویم که آن‌ها دوست دارند و به او توجه می‌کنند.

برای همین یک سری از احساساتمان را که سر راه این خواسته قرار دارند، پنهان می‌کنیم و در واقع شخص دیگری را از خود به دنیا ارائه می‌دهیم. وقتی ما احساساتمان را مخفی کنیم پس از مدتی یادمان می‌رود که چه کسی بوده‌ایم زیرا اصل شخصیت ما همان احساسات ما است. ما تمام عمر احساس می‌کنیم که، وای اگر ماسک ما از چهره بیفتد دیگر کسی من را نمی‌پذیرد و دوست نخواهد داشت. بهترین کار این است که به روانشناس مراجعه کنید تا به شما کمک کند چطور این ترس را کنار بگذارید و به خود حقیقیتان بازگردید.

۲. تفکر قربانی‌وار
تصوری که ما از خودمان داریم سخنگوی درونی ما را هدایت می‌کند. طوری که ما با خودمان حرف می‌زنیم، می‌تواند ما را قوی یا ضعیف کند. حرف‌های منفی می‌تواند این حس را القا کند که ضعیف هستیم و قدرت کنترل زندگی خود را نداریم، مانند قربانی‌ها! ممکن است در کودکی قربانی بوده باشیم، ولی این نباید در بزرگسالی ادامه پیدا کند. در کودکی ما قدرت زیادی در کنترل محیط اطراف خود نداریم ولی ما دیگر کودک نیستیم و بزرگ شده‌ایم. در تمام جوانب زندگی، ما همیشه قدرت انتخاب داریم، حتی در اینکه چگونه در مورد زندگی خود بیاندیشیم. خیلی بیشتر از آنچه فکر کنید می‌توانید موقعیتتان را تغییر دهید، به جای اینکه فکر کنید قربانی بوده‌اید فکر کنید نجات یافته بوده‌اید. دفعه‌ی بعد که در مخمصه‌ای بودید و انتخاب نازلی کردید به خودتان یاد آوری کنید که شما بیشتر از آنچه فکر کنید قدرت کنترل دارید.

۳. پرخاشگری بالقوه
اگر کودک در محیطی بزرگ شود که هر گونه پرخاش غیرقابل قبول بوده، او با این باور بزرگ می‌شود که خشونت غیرقابل قبول است. پس او در هنگام بزرگسالی اگر یک حرکت پرخاشگرانه ببیند فکر می‌کند که این حس باید سرکوب شود. یا اگر در خانواده‌ای بزرگ شود که هر نوع خشونت را سرکوب می‌کنند او نیز در بزرگسالی به همان شیوه عمل خواهد کرد و از ابراز خشمی که می‌تواند برای او مفید باشد، خودداری می‌کند.

حالا چه اتفاقی می افتد اگر نتوانید خشم خود را پنهان کنید؟ اگر شما خودتان از آن دسته افراد باشید، پاسخ این سوال را می‌دانید و احتمالا شما همچنان عصبانی می‌مانید. وقتی عصبانیت که یک احساس سالم و طبیعی است را سرکوب کنید و به جای اینکه عامل ایجاد آن را از بین ببرید عصبانیت را مخفی کنید، این عصبانیت از بین نمی‌رود و باقی می‌ماند. پس از گذر زمان این عصبانیت به پرخاشگری بالقوه تبدیل می‌شود.

۴. بی‌تفاوتی
اگر شما در زمان کودکی از طرف والدین خود نادیده گرفته می‌شدید ممکن است خشم و ترس خود را در آرزوی اینکه دیگر هیچوقت نادیده گرفته نشوید دفن کرده باشید. در واقع اتفاقی که می‌افتد مثل این است که ما خودمان را ترک کرده‌ایم. ما همیشه خود را کنار می‌کشیم و از پتانسیل خود استفاده نمی‌کنیم و بی‌تقاوتی را برمی‌گزینیم. آدم بی‌تفاوت می‌گوید من میدانم باید چه کاری انجام دهم ولی انجام نمی‌دهم.

👶 @childrentherapy
👍3👏1
تحقیقات زیادی نشان می‌دهند والدینی که نه‌تنها در نوباوگی بلکه در سال‌های بعدی نیز به صورت محبت‌آمیز به کودک رسیدگی می‌کنند به جنبه‌های متعدد رشد کمک می‌نمایند: خودپنداره مطمئن‌تر، آگاهی هیجانی پیشرفته‌تر، روابط مطلوب‌تر با معلمان و همسالان، احساس مسئولیت اخلاقی قوی‌تر و انگیزه بیشتر برای موفق شدن در مدرسه. در مقابل فرزندان والدینی که در دوره‌ای طولانی به صورت بی‌عاطفه واکنش نشان می‌دهند، در معرض خطر انواع مشکلات رشد قرار دارند.

در مجموع، دلبستگی ایمن در نوباوگی، رابطه والد و کودک را در مسیر مثبت هدایت می‌کند. اما تاثیرات ایمنی دلبستگی اولیه مشروط هستند به کیفیت روابط آینده بچه بستگی دارند. کودکی که در نوباوگی تحت مراقبت محبت‌آمیز قرار می‌گیرد ولی بعدها فاقد روابط همدل است، در معرض خطر مشکلات قرار دارد. در مقابل، کودکی که مراقبت والدین او بهتر می‌شود یا روابط جبران‌کننده دیگری خارج از خانواده نزدیک دارد، احتمالا از ناملایمات بهبود می‌یابد.

لورا برک، از کتاب روانشناسی رشد، ترجمه یحیی سیدمحمدی

👶 @childrentherapy
👍2👏1
[از نظر بالبی] «اگر کودکان به این نتیجه برسند که مادرشان آنها را دوست ندارد یا آن‌طور که باید از آنها مراقبت نمی‌کند، ممکن است این انتظار در آنها درونی شود که هیچ‌کس دیگری هم آنها را نمی‌خواهد. اما اگر نیازهایشان برآورده شود و به این جمع‌بندی برسند که والدینشان واقعا دوست‌شان دارند، آنگاه این انتظار در آنها شکل می‌گیرد که دیگران هم دوستشان دارند».

تصور می‌شود که این انتظاراتِ ارتباطی که حاصل نخستین تماس‌های ما با مراقبانمان در دوران کودکی هستند به بخشی از ضمیر ناهشیارمان بدل می‌شوند و بر روابط ما در دوران بزرگسالی به شدت تاثیر دارند.

رندی لارسن و دیوید باس، از کتاب روان‌شناسی شخصیت، ترجمه فرهاد جُمهری و همکاران

👶 @childrentherapy
👍1👏1
پسرانی که از کنترل‌ها و نگرانی‌های مداوم مادرانشان شاکی هستند غالبا در رابط عاطفی به دنبال دخترانی ساده، حرف گوش کن و سربه‌زیر می‌باشند تا بدین ترتیب خودشان رابطه را تحت کنترل داشته باشند. اغلب اوقات اگر در رابطه چیزی از سوی دختر بشنوند یا ببینند که نشانی از کنترل‌گری باشد، یا با واکنشی تند و خشن سعی می‌کنند از ادامه آن رفتار جلوگیری کنند یا خودشان رابطه را ترک می‌کنند و یا آنقدر حساسیت و انتقادهای خود را بالا می‌برند که دختر عاصی شده و رابطه را ترک کند.

👶 @childrentherapy
4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
« دوره جامع اختلالات شخصیت و طرحواره ها در ازدواج »


💐«۲۸اسفند تا ۱۳ فروردین»
🔴۵۰ درصد تخفیف🔴


هزینه اصلی: ۱۰+ م
هزینه ای که ما در نظر گرفتیم: ۳ م
با تخفیف: ۱/۵ م.ت

۱۵ ساعته (آفلاین)
مناسب عموم افراد و متخصصین
همراه با جلسات پرسش و پاسخ

✔️ بررسی ۱۳ اختلال شخصیت
✔️ ۱۱ طرحواره
✔️ ۶ نیاز اصلی روان
✔️بیش از ۱۰۰۰ نشانه هشدار

ویژگی های این دوره 👇

🔻استفاده از عکس و ویدئو جهت درک راحت تر مطالب
🔻بررسی دقیق تمامی ملاک های تشخیصی
♦️نشانه ها هشدار در رابطه (جهت ارزیابی اوایل آشنایی )
🔻شکل گیری (تروماهای کودکی، ساختار خانواده)
🔻دلایل جذابیت(افراد چرا عاشق اختلالات شخصیت یا طرحواره ها میشن)
🔻معرفی و تحلیل فیلم

🟣نکات روانکاوانه
🟣عصب شناسانه
🟣علامت های هشدار دهنده کلیدی
🟣تشخیص های افتراقی و اشتراکات
🟣نکات فرزند پروری
🟣دوستی،ازدواج،طلاق

🔵زوج های شایع اختلال شخصیت
🔵«اگه فلان طرحواره رو داشته باشی جذب کدوم اختلال شخصیت میشی؟»

💯 هر آنچه نیاز است

نمونه جلسات کامل👇
Tel : https://www.tg-me.com/cog_neuro_psy
IG: https://B2n.ir/Purmohseni_psy
Adm: @ravan_admin20
به عقیده کاگان، بچه‌های بسیار کم‌رو یا معاشرتی، نوعی فیزیولوژی را به ارث می‌برند که آنها را به سمت سبک خُلق و خوی خاصی سوق می‌دهد. با این حال، پژوهش توارث‌پذیری نشان می‌دهد که ژن‌ها فقط اندکی در کم‌رویی و معاشرتی بودن مشارکت دارند. تجربه نیز تاثیر قدرتمندی دارد.

روش‌های فرزندپروری بر احتمال اینکه بچه‌ای که از لحاظ هیجانی واکنش‌پذیر است کودکی ترسو شود تاثیر می‌گذارند. فرزندپروری صمیمانه و حمایت‌کننده، واکنش فیزیولوژیکی شدید نوباوگان و کودکان پیش‌دبستانی به رویدادهای جدید را کاهش می‌دهد، در حالی که فرزند‌پروری سرد و بدون محبت، اضطراب را افزایش می‌دهد.

و اگر والدین از نوباوگانی که رویدادهای جدید را دوست ندارند در برابر استرس‌های جزئی محافظت کنند، این باعث می‌شود که کودک به سختی بتواند بر میل به عقب‌نشینی چیره شود. والدینی که از بچه خود می‌خواهند به تجربیات تازه نزدیک شود به او در غلبه کردن بر ترس کمک می‌کنند.

در صورتی که کم‌رویی ادامه یابد به احتیاط‌کاری زیاد، عزت‌نفس پایین و تنهایی منجر می‌شود. در نوجوانی، کم‌رویی خطر اضطراب شدید مخصوصا فوبی اجتماعی را افزایش می‌دهد. فوبی اجتماعی ترس شدید از تحقیر شدن در موقعیت‌های اجتماعی است. برای اینکه کودکان کم‌رو مهارت‌های اجتماعی موثری را اکتساب کنند، فرزندپروری باید با خُلق و خوی آنها تنظیم شود.

لورا برک، از کتاب روانشناسی رشد، ترجمه یحیی سیدمحمدی

👶 @childrentherapy
👏1
LOGOTHERAPY
- Dr. Alireza Chehrehsa
- Clinical Psychologist

from Philosophy to Therapy
2 Months - 128 Hours

Admin: @adm_002

خرداد و اردیبهشت ۱۴۰۴
محل برگزاری: بیمارستان روانپزشکی دل‌آرام سینا

دکتر علیرضا چهره‌سا؛ متخصص روان‌شناسی بالینی
شبکه‌های اجتماعی: زیلینک|تلگرام|اینستاگرام|سایت
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌹
هیچ زمستانی ماندنی نیست
و تا رسیدن سال نو
تنها یک سلام خورشید باقیست.🌼

درودهای فراوان💐
بهارتان خجسته 🌺
به امید سالی سرشار از
شادی، امید، فراوانی و صلح
برای مردم‌ ایران 🌿
3👍2
2025/07/13 15:34:42
Back to Top
HTML Embed Code: