Forwarded from نشر نو
«ویز، نیش، گاز» منتشر شد.
حشرات به معنای واقعی کلمه بی‌شمارند. این بار که گذارتان به ساحل دریا افتاد، آزمایش فکری کوچکی انجام دهید. کمی ماسه بردارید و سعی کنید تعدادشان را بشمارید. بعد نگاهی به چپ و راست بیندازید و سعی کنید تخمین بزنید چند تریلیون ماسه در اطرافتان می‌بینید. و بعد که کارتان تمام شد به این واقعیت فکر کنید: بعضی برآوردها نشان می‌دهند که تعداد حشرات روی زمین از تعداد ماسه‌های تمام سواحل جهان روی هم بیشتر است. درک شمار و گوناگونی حشرات برای انسان غیرممکن است، اما نویسندۀ کتاب ویز، نیش، گاز تلاش می‌کند دریچه‌ای بگشاید تا از آن به این دنیای شگفت‌انگیز بیندازیم.
ویز، نیش، گاز انباشته از ماجراهای شگفت‌انگیز و باورنکردنی دربارۀ حشرات است. درواقع نویسنده می‌کوشد در این کتاب به پرسشی پاسخ دهد که همواره از او پرسیده می‌شود: حشرات به چه درد می‌خورند؟ جدا از فایده‌هایی که حشرات در قالب خدمات اکوسیستمی به ما می‌رسانند و می‌توان آنها را به شکل اعداد و ارقامی هنگفت نشان داد، یک فایدۀ دیگر که نویسنده در این کتاب به‌خوبی از عهدۀ نشان دادنش برآمده تنوع سرگیجه‌آور راه‌حل‌هایی است که حشرات برای مسائل بی‌شماری یافته‌اند که سیارۀ زمین پیش رویشان نهاده بود تا مجوز زیستن بر آن را به دست آورند. بسیاری از این مسائل ممکن است مسألۀ ما هم باشند و در آن صورت شاید راه‌حلی که حشرات یافته‌اند به‌کار ما هم بیاید.
با این کتاب گام‌به‌گام با دنیای حشرات آشنا می‌شویم تا بفهمیم که چرا ما و سیاره‌ای که در آن زندگی می‌کنیم بدون آنها بختی برای بقا نداریم. خیلی‌ها گمان می‌کنند زندگی در نبود حشرات دلپذیرتر خواهد بود، اما در واقع بدون آنها زندگی ناممکن خواهد شد. حشرات هستند که گیاهان و جانوران مرده را به خاک تبدیل می‌کنند و گل‌ها را گرده‌افشانی می‌کنند و بود و نبود بسیاری از محصولات کشاورزی وابسته به آنها است. زندگی، آن‌طور که می‌شناسیم، بدون حشرات چندان نخواهد پایید و این در حالی است که در سالهای اخیر گزارش‌های نگران‌کننده‌ای منتشر شده است دربارۀ کاهش چشمگیر شمار و تنوع حشرات؛ روندی که برای ما و سیاره‌مان پیامدهای جدی خواهد داشت.
□ ویز، نیش، گاز | آنه اسوردروپ-تایگسون | ترجمۀ کاوه فیض‌اللهی | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۲، قطع رقعی، جلد سخت، سی و هشت + ۳۴۵ صفحه، #چاپ_اول.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
حشرات به معنای واقعی کلمه بی‌شمارند. این بار که گذارتان به ساحل دریا افتاد، آزمایش فکری کوچکی انجام دهید. کمی ماسه بردارید و سعی کنید تعدادشان را بشمارید. بعد نگاهی به چپ و راست بیندازید و سعی کنید تخمین بزنید چند تریلیون ماسه در اطرافتان می‌بینید. و بعد که کارتان تمام شد به این واقعیت فکر کنید: بعضی برآوردها نشان می‌دهند که تعداد حشرات روی زمین از تعداد ماسه‌های تمام سواحل جهان روی هم بیشتر است. درک شمار و گوناگونی حشرات برای انسان غیرممکن است، اما نویسندۀ کتاب ویز، نیش، گاز تلاش می‌کند دریچه‌ای بگشاید تا از آن به این دنیای شگفت‌انگیز بیندازیم.
ویز، نیش، گاز انباشته از ماجراهای شگفت‌انگیز و باورنکردنی دربارۀ حشرات است. درواقع نویسنده می‌کوشد در این کتاب به پرسشی پاسخ دهد که همواره از او پرسیده می‌شود: حشرات به چه درد می‌خورند؟ جدا از فایده‌هایی که حشرات در قالب خدمات اکوسیستمی به ما می‌رسانند و می‌توان آنها را به شکل اعداد و ارقامی هنگفت نشان داد، یک فایدۀ دیگر که نویسنده در این کتاب به‌خوبی از عهدۀ نشان دادنش برآمده تنوع سرگیجه‌آور راه‌حل‌هایی است که حشرات برای مسائل بی‌شماری یافته‌اند که سیارۀ زمین پیش رویشان نهاده بود تا مجوز زیستن بر آن را به دست آورند. بسیاری از این مسائل ممکن است مسألۀ ما هم باشند و در آن صورت شاید راه‌حلی که حشرات یافته‌اند به‌کار ما هم بیاید.
با این کتاب گام‌به‌گام با دنیای حشرات آشنا می‌شویم تا بفهمیم که چرا ما و سیاره‌ای که در آن زندگی می‌کنیم بدون آنها بختی برای بقا نداریم. خیلی‌ها گمان می‌کنند زندگی در نبود حشرات دلپذیرتر خواهد بود، اما در واقع بدون آنها زندگی ناممکن خواهد شد. حشرات هستند که گیاهان و جانوران مرده را به خاک تبدیل می‌کنند و گل‌ها را گرده‌افشانی می‌کنند و بود و نبود بسیاری از محصولات کشاورزی وابسته به آنها است. زندگی، آن‌طور که می‌شناسیم، بدون حشرات چندان نخواهد پایید و این در حالی است که در سالهای اخیر گزارش‌های نگران‌کننده‌ای منتشر شده است دربارۀ کاهش چشمگیر شمار و تنوع حشرات؛ روندی که برای ما و سیاره‌مان پیامدهای جدی خواهد داشت.
□ ویز، نیش، گاز | آنه اسوردروپ-تایگسون | ترجمۀ کاوه فیض‌اللهی | نشرنو، چاپ اول ۱۴۰۲، قطع رقعی، جلد سخت، سی و هشت + ۳۴۵ صفحه، #چاپ_اول.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
سفارش و خرید از وب‌سایت نشرنو:
@nashrenow | nashrenow.com
https://meet.google.com/dai-aovo-nwn
{سی‌و‌‌سومین نشست کودک‌وطبیعت}
📌نگاهی به مدرسه سادبری‌ولی
نقد و بررسی کتاب‌های:
📍تجربیات مدرسه سادبری‌ولی
📍نمایی روشن‌تر
زمان:سه‌شنبه؛۱۴ آذر۱۴۰۲ ساعت ۵تا۸عصر
با حضور مترجمان:محبوبه گل‌فشانی /شقایق آراسته و «عبدالحسین وهاب‌زاده»
پوشش زنده سی و سومین نشست کودک و طبیعت| امیدواریم از ساعت ۱۷ لینک فعال شود.🌱
{سی‌و‌‌سومین نشست کودک‌وطبیعت}
📌نگاهی به مدرسه سادبری‌ولی
نقد و بررسی کتاب‌های:
📍تجربیات مدرسه سادبری‌ولی
📍نمایی روشن‌تر
زمان:سه‌شنبه؛۱۴ آذر۱۴۰۲ ساعت ۵تا۸عصر
با حضور مترجمان:محبوبه گل‌فشانی /شقایق آراسته و «عبدالحسین وهاب‌زاده»
پوشش زنده سی و سومین نشست کودک و طبیعت| امیدواریم از ساعت ۱۷ لینک فعال شود.🌱
Forwarded from تکامل و فلسفه | هادی صمدی
به طور میانگین، آنها که زیبایی طبیعت را درک می‌کنند انسان‌هایی اخلاقی‌ترند.
کریستیانه نوسلاین-فولهارت که علاوه‌بر نوبل فیزیولوژی و پزشکی، جوایز علمی مهم دیگری را در کارنامه‌ی خود دارد، در کتاب زیبایی جانوران به زبانی ساده شرح می‌دهد که چگونه این میزان زیبایی در طبیعت به‌وجود آمده است.
خانم نوسلاین-فولهارت همچنین خواننده و نوازنده‌ی آماتور است و به میزانی به آشپزی علاقه داشته که کتابی نیز در این زمینه نگاشته و کاملا کلیشه‌های ذهنی نادرست ما از یک دانشمند را شکسته است.
خوشبختانه ترجمه‌ی فارسی کتاب در نشر دکسا منتشر شده است و در مراسم رونمایی کتاب علاوه‌بر مترجم، کاوه فیض‌الهی، در خدمت دو تن از زیست‌شناسان نام‌آشنای کشور هستیم: عبدالحسین وهاب‌زاده و رضا ندرلو.
فریبرز حیدری، عکاس نام‌آشنای حیات وحش ایران، که مترجم این ترجمه را به او تقدیم کرده است گزیده‌ای از عکس‌های خود را در حاشیه‌ی مراسم به نمایش درخواهد آورد تا نمونه‌هایی از زیبایی حیات وحش ایران را نیز شاهد باشیم.
جمعه ۱۷ آذر ساعت ۱۵
ایران‌مال، نشر ثالث، طبقه G3، پلاک ۱۸۳
ورود برای عموم آزاد است.
هادی صمدی
@evophilosophy
کریستیانه نوسلاین-فولهارت که علاوه‌بر نوبل فیزیولوژی و پزشکی، جوایز علمی مهم دیگری را در کارنامه‌ی خود دارد، در کتاب زیبایی جانوران به زبانی ساده شرح می‌دهد که چگونه این میزان زیبایی در طبیعت به‌وجود آمده است.
خانم نوسلاین-فولهارت همچنین خواننده و نوازنده‌ی آماتور است و به میزانی به آشپزی علاقه داشته که کتابی نیز در این زمینه نگاشته و کاملا کلیشه‌های ذهنی نادرست ما از یک دانشمند را شکسته است.
خوشبختانه ترجمه‌ی فارسی کتاب در نشر دکسا منتشر شده است و در مراسم رونمایی کتاب علاوه‌بر مترجم، کاوه فیض‌الهی، در خدمت دو تن از زیست‌شناسان نام‌آشنای کشور هستیم: عبدالحسین وهاب‌زاده و رضا ندرلو.
فریبرز حیدری، عکاس نام‌آشنای حیات وحش ایران، که مترجم این ترجمه را به او تقدیم کرده است گزیده‌ای از عکس‌های خود را در حاشیه‌ی مراسم به نمایش درخواهد آورد تا نمونه‌هایی از زیبایی حیات وحش ایران را نیز شاهد باشیم.
جمعه ۱۷ آذر ساعت ۱۵
ایران‌مال، نشر ثالث، طبقه G3، پلاک ۱۸۳
ورود برای عموم آزاد است.
هادی صمدی
@evophilosophy
چند تصویر و لحظات پایانی سخنرانی عبدالحسین وهاب‌زاده در مراسم رونمایی کتاب «زیبایی جانوران». این کتاب را نشر دکسا منتشر کرده است. نشر ثالث میزبان این رویداد بود و دکتر هادی صمدی دبیر جلسه. علی رغم دوری مسیر، خیل مشتاقان گرد آمده بودند.👇
زیبایی جانوران – موسسه فرهنگی دُکسا
https://doxa-v.org/product/beauty-of-animals/
https://doxa-v.org/product/beauty-of-animals/
📌بازیِ آزادْ مغز کودکان را شکل می‌دهد و سودمندی‌های مادام‌العمری به آنها اعطا می‌کند
📍جک میلر
🔅ترجمه‌ی محمد عظیمی
« کودک پنج سالهای که پیراهن راه راه صورتی ارغوانی پوشیده، دندانهایش را نشان می‌دهد و غرغرکنان به گروهی گره خورده از بچه‌هایی که دندان قروچه می کنند یورش می‌برد. در وضعیتی شبیه اسکرام( شروع مجدد بازی راگبی) دو جین کودک که کم‌وبیش سه تا هشت ساله به نظر می‌رسند در جوش‌وخروش انجام بازی هستنند که به تازگی سرهم بندی کرده‌اند: نزاع شیر و یوزپلنگ. در حالیکه بچه‌های بزرگتر غرولندکنان با یکدیگر گلاویز می‌شوند، بچه‌های خردسال‌تر به ملایمت با هم یکی به دو می‌کنند و روی چهار دست‌وپا جست‌وخیز می‌کنند و در حال غلت خوردن هستند.»
... این صحنه شاد و آشوبناک، منعکس کننده آن چیزی است که پژوهشگران حوزه‌های عصب‌شناسی، روان‌شناسی، زیست‌شناسی تکاملی، نظریه‌های آموزشی و زیست‌شناسی حیات‌وحش به عنوان راهکاری قدرتمند برای ساختن مغز از آن یاد می‌کنند: بازی آزادِ کودک انگیخته . ادامه (👇)
@cnstudy| مطالعات کودک و طبیعت
📍جک میلر
🔅ترجمه‌ی محمد عظیمی
« کودک پنج سالهای که پیراهن راه راه صورتی ارغوانی پوشیده، دندانهایش را نشان می‌دهد و غرغرکنان به گروهی گره خورده از بچه‌هایی که دندان قروچه می کنند یورش می‌برد. در وضعیتی شبیه اسکرام( شروع مجدد بازی راگبی) دو جین کودک که کم‌وبیش سه تا هشت ساله به نظر می‌رسند در جوش‌وخروش انجام بازی هستنند که به تازگی سرهم بندی کرده‌اند: نزاع شیر و یوزپلنگ. در حالیکه بچه‌های بزرگتر غرولندکنان با یکدیگر گلاویز می‌شوند، بچه‌های خردسال‌تر به ملایمت با هم یکی به دو می‌کنند و روی چهار دست‌وپا جست‌وخیز می‌کنند و در حال غلت خوردن هستند.»
... این صحنه شاد و آشوبناک، منعکس کننده آن چیزی است که پژوهشگران حوزه‌های عصب‌شناسی، روان‌شناسی، زیست‌شناسی تکاملی، نظریه‌های آموزشی و زیست‌شناسی حیات‌وحش به عنوان راهکاری قدرتمند برای ساختن مغز از آن یاد می‌کنند: بازی آزادِ کودک انگیخته . ادامه (👇)
@cnstudy| مطالعات کودک و طبیعت
بر اساس مطالعات پژوهشگران حوزه رشد مغز و رفتار، بازی با پرورش حس همدلی منجر به شکل‌گیری گروههای اجتماعی پیچیده می‌شود. نه تنها مدیران بخش‌های مختلف که نیازمند استخدام افراد توانمند برای حل مشکلات هستند، بلکه مربیان دوران ابتدایی کودکی نیز فهمیده‌اند بازی در دوران کودکی بنیانی قوی از هسته اصلی تخیل و ابتکار و نوآوری است.
بازی ممکن است همچنین به عنوان یک عامل کوتاه مدت برای افزایش مهارت‌های حل مسئله نیز موثر باشد: محققان علوم شناختی دریافته‌اند کودکان خردسالی که رویکرد آنها به حل مسئله در یک بافت بازی‌محور بوده است در حل مسایل منطقیِ فراتر از توانایی شناختی‌شان، عملکرد درخور توجهی داشته‌اند.
بازیْ امری متوجه فرایندها است تا محتویات. در بهترین حالت بازی امری خودراهبر است که توسط قواعدی شناور و مورد تایید شرکت کنندگان هدایت می‌گردد؛ اما خواه خشن و زمخت باشد یا ساکن و آرام، ذهنی یا جسمی، اجتماعی یا انفرادی، بنظر می‌رسد بازی کردن برای مغز امکان‌های محتمل فراوانی را گشوده می‌سازد. شاید بازی یکی از مهمترین ابزارهایی است که برای تکوین مغزمان به شکلی که بتواند ما را برای بقا و زیستن در جهان پیشبینی ناپذیر پیش‌رو آماده کند در اختیار داریم.
📍حیات وحش
پژوهشگران دریافته‌اند، گونه‌هایی در طبیعت که رفتارهای بازی‌گوشانه از خودشان بروز می‌دهند مستعد این هستند که حیوانات باهوش‌تر و دارای توانایی سازگاری بالاتری باشند نسبت به گونه‌هایی که کمتر بازیگوش هستند یا اصلا بازیگوش نیستند.
در یک مطالعه بلندمدت طراحی شده به منظور ارزیابی و تشخیص هزینه-فایده بازی از منظر تکاملی در بین خرس‌های گریزلی در یک جزیره در آلاسکا، میزان بازیگوشی خرس‌های نابالغ اندازه‌گیری شد و سپس شیوه گذراندن زندگی این خرس‌ها تا دوران بلوغ پیگیری شد. خرس‌های متعلق به گروههای بازیگوش در دوران رشد و بلوغ، در بزرگسالی در مواجهه با مسایل بقا و به تبع آن تولید مثل، احتمال موفقیت بیشتری از خود نشان دادند تا آنهایی که در دوران رشد و بلوغ‌شان متعلق به گروههای کمتر بازیگوش بودنند. مطالعات آزمایشگاهی همچنین نشان داده‌اند پستانداران جوانی که محروم از فرصت بازی بوده‌اند یا فقط به انجام تکالیفی که روش یادگیری مشخصی داشته است، مشغول بوده‌اند، رشد فیزیکی مغز آنها نسبت به همتایان پر جنب‌وجوش خود کمتر بوده است. در مجموعْ یافته‌های تحقیقی نشان می‌دهد که نخستی‌های محروم از بازی، از توانایی کمتری برای مواجهه با استرس برخوردارند که این می‌تواند به رفتارهای وحشت‌بار در شرایط محیطی ناآشنا و خشم بیش از اندازه در تعاملات اجتماعی منجر گردد. ما ممکن است شواهدی مشابه از این تاثیرات را در کودکان مشاهده کنیم. بعضی کارشناسان معتقدند که از اوایل قرن بیستم فرصت برای بازی آزاد کودکان رو به کاهش گذاشته است. بطور همزمانْ با کاهش بازی آزاد، روانپزشکان افزایش مواردی چون ازخودشیفتگی، افسردگی، اضطراب و احساس درماندگی را در بین کودکان ردیابی کرده‌اند. محققان می‌گویند همانندی روند رو به رشد موارد ذکر شده در ساختار جمعیتی کودکان با نتایج مربوط به آزمایشات روی حیوانات، اشاره به رابطه‌ای علّی دارد. به این ماجرا این را هم باید اضافه کرد تغییر جهت از فضای کودکی با رده‌های سنی مختلط که می‌توانسته‌اند آزادانه و مستقل به فعالیت مشغول شوند به محیط‌های کودکی مدرسه‌ای بسیار ساختارمند که فرصت محدودی برای فراغت و بازی مهیا می‌کند – طوری که فعالیت‌های فوق‌برنامه‌ای(بزرگسال محور) حتی برای کودکان خیلی خردسال افزایش داشته است- باعث شده است تا نسلی محروم از دستیابی به توانایی تفکر خلاقانه و مهارت‌های حل مسئله رشد نمایند.
📍مدارس قدیم
با نگاهی گذرا به گزارش‌های انسان‌شناس‌هایی که فرهنگ‌های جوامع قبل از کشاورزی را مطالعه کرده‌اند می‌توان در خصوص تغییراتی که در زندگی کودکان رخ داده است به بینش‌هایی دست یافت. کودکان در جوامع قبل از کشاورزی به فرصت نامحدودی برای فراغت دسترسی داشتند در حالیکه در جوامع امروزی اوقات فراغت کودکان از پیش برنامه‌ریزی شده و ساختارمند است. در جوامع شکارچی گردآورنده، کودکان و خردسالان بیشتر اوقات دوران رشد تا بلوغ خود را به بازی کردن و داستان‌پردازی و آوازخواندن می‌گذراندند: فعالیت‌های بزرگسالان را تقلید می‌کردند؛ و یاد می‌گرفتند آنها و دیگر موجودات زنده چگونه با محیط در هم بافته هستند.
بازی ساختارنیافته شیوه‌ای بوده و هست که کودکان یاد می‌گیرند چگونه یاد بگیرند. به نقل از لین سوزان :
« کودکان یاد می‌گیرند تا تجربه کنند وآنها از این طریق می‌فهمند که می‌توانند در دنیای اطرافشان تغییر ایجاد کنند!»
لین از پیشگامان درمانِ بازی‌بنیان برای کمک به کودکان بستری شده و آسیب دیده روانی است؛ او در باره تاثیرات کاهش فرصتِ بازی آزاد بر رشد مغز تحقیقات می‌کند:
@cnstudy| مطالعات کودک و طبیعت
بازی ممکن است همچنین به عنوان یک عامل کوتاه مدت برای افزایش مهارت‌های حل مسئله نیز موثر باشد: محققان علوم شناختی دریافته‌اند کودکان خردسالی که رویکرد آنها به حل مسئله در یک بافت بازی‌محور بوده است در حل مسایل منطقیِ فراتر از توانایی شناختی‌شان، عملکرد درخور توجهی داشته‌اند.
بازیْ امری متوجه فرایندها است تا محتویات. در بهترین حالت بازی امری خودراهبر است که توسط قواعدی شناور و مورد تایید شرکت کنندگان هدایت می‌گردد؛ اما خواه خشن و زمخت باشد یا ساکن و آرام، ذهنی یا جسمی، اجتماعی یا انفرادی، بنظر می‌رسد بازی کردن برای مغز امکان‌های محتمل فراوانی را گشوده می‌سازد. شاید بازی یکی از مهمترین ابزارهایی است که برای تکوین مغزمان به شکلی که بتواند ما را برای بقا و زیستن در جهان پیشبینی ناپذیر پیش‌رو آماده کند در اختیار داریم.
📍حیات وحش
پژوهشگران دریافته‌اند، گونه‌هایی در طبیعت که رفتارهای بازی‌گوشانه از خودشان بروز می‌دهند مستعد این هستند که حیوانات باهوش‌تر و دارای توانایی سازگاری بالاتری باشند نسبت به گونه‌هایی که کمتر بازیگوش هستند یا اصلا بازیگوش نیستند.
در یک مطالعه بلندمدت طراحی شده به منظور ارزیابی و تشخیص هزینه-فایده بازی از منظر تکاملی در بین خرس‌های گریزلی در یک جزیره در آلاسکا، میزان بازیگوشی خرس‌های نابالغ اندازه‌گیری شد و سپس شیوه گذراندن زندگی این خرس‌ها تا دوران بلوغ پیگیری شد. خرس‌های متعلق به گروههای بازیگوش در دوران رشد و بلوغ، در بزرگسالی در مواجهه با مسایل بقا و به تبع آن تولید مثل، احتمال موفقیت بیشتری از خود نشان دادند تا آنهایی که در دوران رشد و بلوغ‌شان متعلق به گروههای کمتر بازیگوش بودنند. مطالعات آزمایشگاهی همچنین نشان داده‌اند پستانداران جوانی که محروم از فرصت بازی بوده‌اند یا فقط به انجام تکالیفی که روش یادگیری مشخصی داشته است، مشغول بوده‌اند، رشد فیزیکی مغز آنها نسبت به همتایان پر جنب‌وجوش خود کمتر بوده است. در مجموعْ یافته‌های تحقیقی نشان می‌دهد که نخستی‌های محروم از بازی، از توانایی کمتری برای مواجهه با استرس برخوردارند که این می‌تواند به رفتارهای وحشت‌بار در شرایط محیطی ناآشنا و خشم بیش از اندازه در تعاملات اجتماعی منجر گردد. ما ممکن است شواهدی مشابه از این تاثیرات را در کودکان مشاهده کنیم. بعضی کارشناسان معتقدند که از اوایل قرن بیستم فرصت برای بازی آزاد کودکان رو به کاهش گذاشته است. بطور همزمانْ با کاهش بازی آزاد، روانپزشکان افزایش مواردی چون ازخودشیفتگی، افسردگی، اضطراب و احساس درماندگی را در بین کودکان ردیابی کرده‌اند. محققان می‌گویند همانندی روند رو به رشد موارد ذکر شده در ساختار جمعیتی کودکان با نتایج مربوط به آزمایشات روی حیوانات، اشاره به رابطه‌ای علّی دارد. به این ماجرا این را هم باید اضافه کرد تغییر جهت از فضای کودکی با رده‌های سنی مختلط که می‌توانسته‌اند آزادانه و مستقل به فعالیت مشغول شوند به محیط‌های کودکی مدرسه‌ای بسیار ساختارمند که فرصت محدودی برای فراغت و بازی مهیا می‌کند – طوری که فعالیت‌های فوق‌برنامه‌ای(بزرگسال محور) حتی برای کودکان خیلی خردسال افزایش داشته است- باعث شده است تا نسلی محروم از دستیابی به توانایی تفکر خلاقانه و مهارت‌های حل مسئله رشد نمایند.
📍مدارس قدیم
با نگاهی گذرا به گزارش‌های انسان‌شناس‌هایی که فرهنگ‌های جوامع قبل از کشاورزی را مطالعه کرده‌اند می‌توان در خصوص تغییراتی که در زندگی کودکان رخ داده است به بینش‌هایی دست یافت. کودکان در جوامع قبل از کشاورزی به فرصت نامحدودی برای فراغت دسترسی داشتند در حالیکه در جوامع امروزی اوقات فراغت کودکان از پیش برنامه‌ریزی شده و ساختارمند است. در جوامع شکارچی گردآورنده، کودکان و خردسالان بیشتر اوقات دوران رشد تا بلوغ خود را به بازی کردن و داستان‌پردازی و آوازخواندن می‌گذراندند: فعالیت‌های بزرگسالان را تقلید می‌کردند؛ و یاد می‌گرفتند آنها و دیگر موجودات زنده چگونه با محیط در هم بافته هستند.
بازی ساختارنیافته شیوه‌ای بوده و هست که کودکان یاد می‌گیرند چگونه یاد بگیرند. به نقل از لین سوزان :
« کودکان یاد می‌گیرند تا تجربه کنند وآنها از این طریق می‌فهمند که می‌توانند در دنیای اطرافشان تغییر ایجاد کنند!»
لین از پیشگامان درمانِ بازی‌بنیان برای کمک به کودکان بستری شده و آسیب دیده روانی است؛ او در باره تاثیرات کاهش فرصتِ بازی آزاد بر رشد مغز تحقیقات می‌کند:
@cnstudy| مطالعات کودک و طبیعت
« بازی‌های همراه با دست‌ورزی که توسط کودکان هدایت می‌شوند ، بنیانی برای خلاقیت و کسب مهارت‌های حل مسئله و ظرفیت خود‌تنظیمی است» لین همچنین می‌گوید:« بازی شیوه‌ای است برای تقلا و کشمکش کودکان با زندگی تا آن را معنادار کنند، بازی در ذات خود نوعی مهارت بقا است». به تازگی در تحقیقی دستاوردهای شناختی کودکان در کلاسهای پیش دبستانی رسمی و رایج با دستاوردهای شناختی کودکان کلاسهای مشابه در سیستم با رویکرد منتسوری مقایسه شده است. محققان دریافتند کودکان در نظام منتسوری که به گروههای ناهمگن اهمیت داده می‌شود و بر بازی و یادگیری از طریق عمل تاکید می‌شود؛ در خواندن، ریاضی، لغات و همچنین در تسلط بر خویشتن و مهارت‌های اجتماعی نسبت به همتایان خود که در نظام رسمی بوده‌اند، عملکرد بهتری داشته‌اند. تسلط برخویشتن و مهارت‌های اجتماعی، رفتارهایی قلمداد می‌شوند که توسط قشر پیش‌پیشانی -جایگاه پردازش‌های شناختی سطح بالا در مغز- هدایت می‌شود.
این همه یا هیچ نیست، محققان دریافته‌اند که بازی ساختارنیافته حتی در مقدار کم‌اش نیز مفید است. در مطالعاتی روی کودکستان‌ها و مدارس ابتدایی که متکی بر آموزش‌های ساختارمند هستند، فراغت و زنگ تفریح توانایی دانش‌آموزان را برای توجه و درک مطالب و کسب مهارت‌ها افزایش می‌دهد.
📍تغییر شکل یافتن
یادگیری باعث تغییر در ساختار مغز می‌گردد. هنگامی که ما چیزی را یاد می‌گیریم اتصالات سیناپسی جدید شکل می‌گیرند و در پاسخ به تحرکات محیطی، ارتباطات نرونی جدیدی اضافه می‌گردد. این ظرفیت برای تغییر که به انعطاف‌پذیری معروف است با تجربیاتی که بازی مهیا می‌کند، تشدید می‌گردد.
بازی آزاد، محیطی غنی برای برانگیخته‌شدن که می‌تواند به شکل‌گیری اتصالات نرونی جدید منجر شود، مهیا می‌کند. تخیلات کودک نیز می‌تواند اتصالات جدیدی به پا کند که به لحاظ زیستی نواحی مجزا از مغز را بهم گره بزند و به لحاظ شناختی تجربیات ظاهرا نا‌همخوان را بهم متصل کند. مجید فتوحی ، متخصص علوم اعصاب می‌گوید شما می‌توانید همانگونه که عضلات خود را از طریق تمرین پرورش می‌دهید، مغز خود را نیز تقویت کنید. انجام ورزش‌ها و تمرین‌هایی که شما دوست ندارید- برای مثال شنا و بارفیکس در باشگاه- بعضی از محرکات لازم را برای ساخته شدن عضلاتتان مهیا می‌کند با اینحال تشویش و بیقراری حاصل شده از تمرین طاقت‌فرسا یا فشار برای متناسب شدن، تنش‌های شیمیایی ایجاد می‌کند. بر همین سیاق، فشارها و تنش‌های مرتبط با تمرین‌های شناختی مانند باعجله برای امتحان آماده‌شدن به منظور موفقیت در یک امتحان مهم می‌تواند دقیقا نتیجه معکوس داشته باشد. دکتر فتوحی بنیانگذار و مدیر ارشد پزشکی مرکز رشد مغز و اعصاب در مریلند با تاکید بر اینکه تناسب قلبی-عروقی و رژیم مناسب نیز برای سلامتی شناختی و نرولوژیکی مهم و حیاتی هستند، رویکردی جامع به سلامت مغز اتخاذ می‌کند. او می‌گوید: « در یادگیری ساختارمند شما یک بخش از مغز را تحریک می‌کنید و اگر این تحریک همراه با فشار و تنش باشد منجر به افزایش ترشح کورتیزول می‌گردد که مانع از یادگیری و سپرده شدن به حافظه می‌شود و این وضعیت برای نواحی دیگر مغز نیز اساسا سمی است». نسخه فتوحی برای سبک زندگیِ سالم-مغز تمرینات ورزشی فیزیکی و یک تعادلی بین یادگیری‌های ساختارمند و بازی آزاد است. او در زندگی شخصی خود این فرصت را داشته تا ببیند که چگونه بازی بدون ساختار به دختران هفت و هشت ساله‌اش اجازه داده است استعدادها و علایق خود را کشف کنند. یکی از دخترها علاقمند به ساخت سازه با قطعات هم‌چین ، حل جدول معما و انجام مسایل ریاضی است. وقتی فتوحی به خانه می‌آید او در باره مواردی که بیشتر جذاب بوده‌اند و در طول روز دخترش با آنها مواجه شده است از او می‌پرسد. دختر دیگرش به هنر علاقمند است و اوقات فراغتش را با طراحی، نقاشی، گوش‌دادن به موسیقی و طراحی لباس خلاقانه برای عروسک‌هایش سپری می‌کند. فتوحی می‌گوید: « آنها شادتر خواهند بود و موفق‌تر و رشد مغزی بهتری خواهند داشت اگر کاری را که دوست دارند انجام دهند نسبت به زمانی که ما آنها را وادار می‌کنیم آنچه را که ما می‌خواهیم یاد بگیرند».
تصور دسته‌ای از شیرها و یوزپلنگ‌ها بعضی با نوارهای ارغوانی وبعضی صورتی، پرخروش و غرش‌کنان اما در توافق و در کنار همدیگر سخت نیست!
@cnstudy| مطالعات کودک و طبیعت
این همه یا هیچ نیست، محققان دریافته‌اند که بازی ساختارنیافته حتی در مقدار کم‌اش نیز مفید است. در مطالعاتی روی کودکستان‌ها و مدارس ابتدایی که متکی بر آموزش‌های ساختارمند هستند، فراغت و زنگ تفریح توانایی دانش‌آموزان را برای توجه و درک مطالب و کسب مهارت‌ها افزایش می‌دهد.
📍تغییر شکل یافتن
یادگیری باعث تغییر در ساختار مغز می‌گردد. هنگامی که ما چیزی را یاد می‌گیریم اتصالات سیناپسی جدید شکل می‌گیرند و در پاسخ به تحرکات محیطی، ارتباطات نرونی جدیدی اضافه می‌گردد. این ظرفیت برای تغییر که به انعطاف‌پذیری معروف است با تجربیاتی که بازی مهیا می‌کند، تشدید می‌گردد.
بازی آزاد، محیطی غنی برای برانگیخته‌شدن که می‌تواند به شکل‌گیری اتصالات نرونی جدید منجر شود، مهیا می‌کند. تخیلات کودک نیز می‌تواند اتصالات جدیدی به پا کند که به لحاظ زیستی نواحی مجزا از مغز را بهم گره بزند و به لحاظ شناختی تجربیات ظاهرا نا‌همخوان را بهم متصل کند. مجید فتوحی ، متخصص علوم اعصاب می‌گوید شما می‌توانید همانگونه که عضلات خود را از طریق تمرین پرورش می‌دهید، مغز خود را نیز تقویت کنید. انجام ورزش‌ها و تمرین‌هایی که شما دوست ندارید- برای مثال شنا و بارفیکس در باشگاه- بعضی از محرکات لازم را برای ساخته شدن عضلاتتان مهیا می‌کند با اینحال تشویش و بیقراری حاصل شده از تمرین طاقت‌فرسا یا فشار برای متناسب شدن، تنش‌های شیمیایی ایجاد می‌کند. بر همین سیاق، فشارها و تنش‌های مرتبط با تمرین‌های شناختی مانند باعجله برای امتحان آماده‌شدن به منظور موفقیت در یک امتحان مهم می‌تواند دقیقا نتیجه معکوس داشته باشد. دکتر فتوحی بنیانگذار و مدیر ارشد پزشکی مرکز رشد مغز و اعصاب در مریلند با تاکید بر اینکه تناسب قلبی-عروقی و رژیم مناسب نیز برای سلامتی شناختی و نرولوژیکی مهم و حیاتی هستند، رویکردی جامع به سلامت مغز اتخاذ می‌کند. او می‌گوید: « در یادگیری ساختارمند شما یک بخش از مغز را تحریک می‌کنید و اگر این تحریک همراه با فشار و تنش باشد منجر به افزایش ترشح کورتیزول می‌گردد که مانع از یادگیری و سپرده شدن به حافظه می‌شود و این وضعیت برای نواحی دیگر مغز نیز اساسا سمی است». نسخه فتوحی برای سبک زندگیِ سالم-مغز تمرینات ورزشی فیزیکی و یک تعادلی بین یادگیری‌های ساختارمند و بازی آزاد است. او در زندگی شخصی خود این فرصت را داشته تا ببیند که چگونه بازی بدون ساختار به دختران هفت و هشت ساله‌اش اجازه داده است استعدادها و علایق خود را کشف کنند. یکی از دخترها علاقمند به ساخت سازه با قطعات هم‌چین ، حل جدول معما و انجام مسایل ریاضی است. وقتی فتوحی به خانه می‌آید او در باره مواردی که بیشتر جذاب بوده‌اند و در طول روز دخترش با آنها مواجه شده است از او می‌پرسد. دختر دیگرش به هنر علاقمند است و اوقات فراغتش را با طراحی، نقاشی، گوش‌دادن به موسیقی و طراحی لباس خلاقانه برای عروسک‌هایش سپری می‌کند. فتوحی می‌گوید: « آنها شادتر خواهند بود و موفق‌تر و رشد مغزی بهتری خواهند داشت اگر کاری را که دوست دارند انجام دهند نسبت به زمانی که ما آنها را وادار می‌کنیم آنچه را که ما می‌خواهیم یاد بگیرند».
تصور دسته‌ای از شیرها و یوزپلنگ‌ها بعضی با نوارهای ارغوانی وبعضی صورتی، پرخروش و غرش‌کنان اما در توافق و در کنار همدیگر سخت نیست!
@cnstudy| مطالعات کودک و طبیعت
📌«آموزش طبیعت» یا «تجربه طبیعت» ؟
کودکان در سنین حدود ۵ تا ۱۲ نسبت به عناصر مختلف تشکیل‌دهنده طبیعت و بخصوص قسمت‌های متحول و متحرک آن، یعنی گیاهان، جانوران، آب جاری، ابر، باد و امثال آن توجه ذاتی دارند. این گرایش گرچه گنگ و مبهم است اما جنبه‌های منفی و مثبت دارد؛ به این معنی که نسبت به برخی از آنها همچون خزندگان یا ارتفاع، گرایش‌ها منفی و نسبت به برخی، گرایش‌ها مثبت است و بسته به اینکه عناصر مختلف طبیعت در این سنین چگونه تجربه شود بر دیدگاه و تمایلات کودک در آینده‌ی بزرگسالی‌اش به طور پایدار تاثیر خواهد گذاشت(کلرت و ویلسون ،1993؛ ویلسون،1986) .این تمایلات از عشق وعلاقه‌ی شدید تا ترس و نفرت می‌تواند متغیر باشد لذا اهمیت نحوه تجربه شدن طبیعت در این دوره حیاتی بخوبی روشن است و مربیان، والدین و نهادهای عمومی و دولتی در فراهم‌آوری مناسب این تجربه به گونه‌ای که فرد در آینده شهروند علاقمند و متعهد به حفظ میراث‌های طبیعی و محیط‌زیست خود باشد دارای نقشی سرنوشت‌ساز هستند. از آنجا که تمایلات کودکانه ذاتی است و در تعامل بی‌واسطه با طبیعتِ پیرامون، تکوین می‌یابد در واقع طبیعت خود از درون و بیرون آموزگار کودک است و آموزش، به مفهوم متداول آن، نقش ثانوی دارد. بنابراین به جای «آموزشِ طبیعت» نیز عبارت «تجربهِ طبیعت» مناسبت بیشتری خواهد داشت.کودک در سنین ۵ تا ۱۲ بیش از آنکه به آموزش مستقیم مفاهیم محیط‌زیست نیاز داشته باشد نیازمند تجربه کردن و یادگیری از رهگذر عمل خود در محیط طبیعی پیرامون خویش است.
@cnstudy| مطالعات کودک و طبیعت
کودکان در سنین حدود ۵ تا ۱۲ نسبت به عناصر مختلف تشکیل‌دهنده طبیعت و بخصوص قسمت‌های متحول و متحرک آن، یعنی گیاهان، جانوران، آب جاری، ابر، باد و امثال آن توجه ذاتی دارند. این گرایش گرچه گنگ و مبهم است اما جنبه‌های منفی و مثبت دارد؛ به این معنی که نسبت به برخی از آنها همچون خزندگان یا ارتفاع، گرایش‌ها منفی و نسبت به برخی، گرایش‌ها مثبت است و بسته به اینکه عناصر مختلف طبیعت در این سنین چگونه تجربه شود بر دیدگاه و تمایلات کودک در آینده‌ی بزرگسالی‌اش به طور پایدار تاثیر خواهد گذاشت(کلرت و ویلسون ،1993؛ ویلسون،1986) .این تمایلات از عشق وعلاقه‌ی شدید تا ترس و نفرت می‌تواند متغیر باشد لذا اهمیت نحوه تجربه شدن طبیعت در این دوره حیاتی بخوبی روشن است و مربیان، والدین و نهادهای عمومی و دولتی در فراهم‌آوری مناسب این تجربه به گونه‌ای که فرد در آینده شهروند علاقمند و متعهد به حفظ میراث‌های طبیعی و محیط‌زیست خود باشد دارای نقشی سرنوشت‌ساز هستند. از آنجا که تمایلات کودکانه ذاتی است و در تعامل بی‌واسطه با طبیعتِ پیرامون، تکوین می‌یابد در واقع طبیعت خود از درون و بیرون آموزگار کودک است و آموزش، به مفهوم متداول آن، نقش ثانوی دارد. بنابراین به جای «آموزشِ طبیعت» نیز عبارت «تجربهِ طبیعت» مناسبت بیشتری خواهد داشت.کودک در سنین ۵ تا ۱۲ بیش از آنکه به آموزش مستقیم مفاهیم محیط‌زیست نیاز داشته باشد نیازمند تجربه کردن و یادگیری از رهگذر عمل خود در محیط طبیعی پیرامون خویش است.
@cnstudy| مطالعات کودک و طبیعت
📌افزایش آلرژی و بیماریهای خودایمنی به خاطر تمیزی بیش از حد شایع است. آیا وقت آن است فرضیه بهداشت رها شود؟
ادامه👇
@cnstudy| مطالعاتکودکوطبیعت
ادامه👇
@cnstudy| مطالعاتکودکوطبیعت