This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
هدف همیشه به شکل یک موضوع مشخص و طلایی خود را آشکار نمی‌سازد، بلکه اغلب در قالب اشتیاقی مبهم، دردسرساز و نوعی تردید و دودلی ظاهر می‌شود
@compound_mind
@compound_mind
هنگامی‌که می‌گویی بوسۀ اول شیرین‌ترین و زیباترین بوسه است، با این گفته مایۀ وهن معشوق می‌شوی زیرا آنگاه زمان و تعین‌های زمان است که ارزش بی‌چون‌وچرای آن بوسه را رقم می‌زند!
@compound_mind
@compound_mind
«فرمانروایی بر خویشتن»
آن معلّمان ِاخلاقی که عمدتاً به انسان توصیه می‌کنند که «بر خویشتن مسلّط باش!» بیماریِ عجیبی را در او مُزمِن می‌سازند.
این بیماری نوعی حسّاسیّت دائم نسبت به طبیعی ترین تمایلات و انگیزه های وجودی ِ خویشتن است. به بیان ِدیگر نوعی خارش در او پیدا می شود.
به نظرِ این انسان ِحسّاس که فرمانروای خویش است هر چیزی که از درون یا برون رخ دهد، هر چیزی که او را بر انگیزد، او را جلب یا ترغیب نماید خطری عظیم برای فرمانروایی او بر خویشتن است. او حق ندارد به هیچ غریزه‌ای یا به هیچ پروازی اعتماد کند؛ او دائماً در حالت ِ تدافعی خواهد بود. علیه خویش مسلّح خواهد شد و تا ابد با چشمانی نگران و بی اعتماد نگهبانِ قلعه‌ای خواهد بود که از وجود ِخویش ساخته است.
او خود را از حالات زیبای ِروح، و از هر گونه تجربه‌ی نو و تازه در خویشتن محروم می‌سازد
@compound_mind
آن معلّمان ِاخلاقی که عمدتاً به انسان توصیه می‌کنند که «بر خویشتن مسلّط باش!» بیماریِ عجیبی را در او مُزمِن می‌سازند.
این بیماری نوعی حسّاسیّت دائم نسبت به طبیعی ترین تمایلات و انگیزه های وجودی ِ خویشتن است. به بیان ِدیگر نوعی خارش در او پیدا می شود.
به نظرِ این انسان ِحسّاس که فرمانروای خویش است هر چیزی که از درون یا برون رخ دهد، هر چیزی که او را بر انگیزد، او را جلب یا ترغیب نماید خطری عظیم برای فرمانروایی او بر خویشتن است. او حق ندارد به هیچ غریزه‌ای یا به هیچ پروازی اعتماد کند؛ او دائماً در حالت ِ تدافعی خواهد بود. علیه خویش مسلّح خواهد شد و تا ابد با چشمانی نگران و بی اعتماد نگهبانِ قلعه‌ای خواهد بود که از وجود ِخویش ساخته است.
او خود را از حالات زیبای ِروح، و از هر گونه تجربه‌ی نو و تازه در خویشتن محروم می‌سازد
@compound_mind
وقتی پدر ۵۰ ساله‌ای از پسر پانزده ساله‌اش
می‌خواهد که دو سال دیگر صبر کند تا صاحب اتومبیلی برای خودش شود،
این فاصله ی ۷۳۰ روزه،
فقط ۴ درصد عمر پدر را تشکیل می‌دهد
اما این دو سال، ۱۳ درصد از عمر پسر را در بر می‌گیرد.
پس عجیب نیست اگر برای پسر،
این مدت، سه یا چهار بار طولانی‌تر باشد.
به همین صورت، دو ساعت از زندگی یک کودک ۴ ساله، مساوی است با دوازده ساعت از زندگی مادر ۲۴ ساله‌اش یعنی
اگر از کودک بخواهیم که برای گرفتن یک آب نبات، دو ساعت صبر کند، مثل این است که از مادرش بخواهیم برای خوردن یک فنجان قهوه، دوازده ساعت انتظار بکشد.
خواهشا متوجه باشید زمان کودک
زمان انسان جوان مهم است
با مدرسه و دانشگاه تلف نکنید این زمان را ….
خواهشا….
اون ۶ ساعتی که میره مدرسه
دقیقا نزدیک به ۲۴ ساعت از عمر شما پدر و مادر هستش که تلف میکنید …
می‌خواهد که دو سال دیگر صبر کند تا صاحب اتومبیلی برای خودش شود،
این فاصله ی ۷۳۰ روزه،
فقط ۴ درصد عمر پدر را تشکیل می‌دهد
اما این دو سال، ۱۳ درصد از عمر پسر را در بر می‌گیرد.
پس عجیب نیست اگر برای پسر،
این مدت، سه یا چهار بار طولانی‌تر باشد.
به همین صورت، دو ساعت از زندگی یک کودک ۴ ساله، مساوی است با دوازده ساعت از زندگی مادر ۲۴ ساله‌اش یعنی
اگر از کودک بخواهیم که برای گرفتن یک آب نبات، دو ساعت صبر کند، مثل این است که از مادرش بخواهیم برای خوردن یک فنجان قهوه، دوازده ساعت انتظار بکشد.
خواهشا متوجه باشید زمان کودک
زمان انسان جوان مهم است
با مدرسه و دانشگاه تلف نکنید این زمان را ….
خواهشا….
اون ۶ ساعتی که میره مدرسه
دقیقا نزدیک به ۲۴ ساعت از عمر شما پدر و مادر هستش که تلف میکنید …
حسد تحسینی است در خفا... تحسین‌کننده‌ای که احساس میکند نمی‌تواند با تسلیم‌کردن خودش به دست آنچه تحسینش میکند خشنود شود، حسد‌ورزیدن به آن را برمی‌گزیند. از این قرار، او به زبان دیگری سخن می‌گوید که در آن آنچه به‌واقع تحسینش میکند چیزی پیش‌پا‌افتاده، کم‌وبیش احمقانه، بی‌روح، غیر عادی و اغراق شده است. تحسین، تسلیم کردن خشنودانه‌ی خویش است؛ حسد، عرض وجود ناخشنودانه...
وقتی کسی برتریِ فکریِ مخاطبِ خود را درک و احساس میکند در نهان و بی‌آنکه خود بداند نتیجه می‌گیرد که مخاطب نیز به همان اندازه، حقارت و محدود بودنِ او را درک و احساس میکند، این قیاسِ پنهان، تلخ ترین نوعِ نفرت و خشم و کینه را در او تحریک میکند.
@compound_mind
وقتی کسی برتریِ فکریِ مخاطبِ خود را درک و احساس میکند در نهان و بی‌آنکه خود بداند نتیجه می‌گیرد که مخاطب نیز به همان اندازه، حقارت و محدود بودنِ او را درک و احساس میکند، این قیاسِ پنهان، تلخ ترین نوعِ نفرت و خشم و کینه را در او تحریک میکند.
@compound_mind