با توجه به مطالب قبل

علی میخوابد و خواب میبیند که خودش در عالم خواب به دنبال ماهیت حقیقی خودش است، او مصرانه به دنبال اصل و اساس خودش میگردد.
اصل و اساس علی‌ای که در خواب است چیست؟

جواب: اصل و اساسِ علیِ درونِ خواب، ذهنِ علی‌ای است که در بسترش خوابیده.

سؤال: آیا این کاراکتر درون خواب یعنی علی میتواند اصل و اساس و ماهیت حقیقی خودش را به عنوان یک چیز درون عالم خواب پیدا کند؟
یا به بیانی دیگر آیا علی میتواند ذهن علی‌ای که در بسترش آرام گرفته و خواب میبیند را درون عالم رویا پیدا کند؟

جواب: خیر

سؤال: آیا جهان رویا چیزی جدا از ذهن علی‌ای که در بسترش به خواب رفته، است یا کاملا فقط و فقط عینا همان است؟

سؤال: اصلا خود این علی‌ای که در عالم خواب به دنبال اصل و اساس خودش میگردد کیست؟

جواب: علی‌ای که در عالم خواب به دنبال اصل و اساس خودش میگردد چیزی جز ذهن علی‌ای که در بسترش به خواب رفته نیست.
در حقیقیت هیچ علی‌ای جدا از ذهن علیِ خواب بیننده وجود ندارد.

و در اصل تمام عالم رویا، موجوداتش، اتفاقاتش، ماجراهایش، رنجهایش و شادیهایش هیچ چیزی جز ذهن علی‌ای که در بسترش به خواب رفته نیست.

یک عارف حقیقی نیز خودش و تمامیت این جهان را به همین صورت میبیند او دیگر به دنبال این نیست که آرامش را صرفا در وضعیت خاصی از مدیتیشن پیدا کند،

یک عارف حقیقی دیگر به عنوان یک شخص وجود ندارد تا به دنبال آرامش بگردد.

#مسیرمستقیم

در همین ارتباط این مطلب را بشنوید.

هر کجا پندار توست، دوزخ است و هر کجا تو نیستی، بهشت است.

حجاب میان بنده و خداي، آسمان و زمین و عرش و ترس نیست، پندار تو و منی تو حجاب توست.

از میان برگیر به خداي رسی.

#ابوسعید ابو الخیر



"تو مباش اصلا، کمال اینست و بس

تو ز تو لا شو، وصال اینست و بس"

#عطار - منطق الطیر

"فقط همان‌گونه که اصالتاً یا فطرتاً هستی باش، اینجا و اکنون
خالی از خواسته‌ها
خالی از جستجو
کاملاً خالی از افکاری که حول محور من-شخص می‌گردند.

خالی باش

حتی از همین حسی که از خالی بودن داری هم خالی شو، چون همین هم چیزی مثل همان حس ناکافی بودن و کمبود است که تمام رنج‌ها از همان‌جا رشد می‌کنند.
«تمام حالات ذهنی توهم‌اند، از تمام آنها فراتر برو»
بی ذهن باش. جایی که ذهن نباشد، مشکلی هم نیست.
البته که ذهن همچون بادی که می‌وزد همچنان ادامه خواهد داشت اما آن دیگر هیچ تأثیری روی تو نخواهد داشت چراکه تو حالا خودت را به‌عنوان آن شاهد بی من یا همان آگاهی ناب می‌شناسی."

از تعالیم ذن

ما درنهایت متوجه این موضوع می‌شویم که در جستجوی چه چیزی هستیم؟ خوشبختی.

آن کسی که در این جستجو است اصلاً وجود ندارد.

رامش کسی است که در جستجوی خوشبختی است.
اما رامش در حقیقت کیست؟

رامش آگاهیِ غیرشخصی است که با این اسم و فرم خاص -یعنی اسم رامش و این بدن-به عنوان موجودیتی مجزا با حسی از عاملیتِ شخصی (فاعل بودن) که ایگو نامیده می‌شود هم‌هویت‌شده است.
درنتیجه این ایگو است که تا زمانی که زنده است به دنبال خوشبختی می‌گردد.

و هنگامی‌که بدن می‌میرد، دیگر نیازی به ایگو در زندگی و در رابطه با دیگری وجود ندارد. دیگر به آگاهیِ هم‌هویت‌شده نیازی نیست و آگاهیِ هم‌هویت‌شده دوباره تبدیل به آگاهیِ غیرشخصی می‌شود.

این فرایندی است که میلیون‌ها سال در جریان بوده است.

#رامش بالسکار

Ultimately we realize that- what am I seeking? Happiness.
The one who is seeking doesn't really exist.
Ramesh is the one who is seeking happiness.
Who is Ramesh? Ramesh is the Impersonal Consciousness identified with this particular name and form as a separate entity, with a sense of personal doership, called the ego.
So it is the ego who is seeking happiness only as long as the ego is alive.
And once the body is dead, the ego in life, in relation to the other, is no longer needed. The identified consciousness is not needed and the identified consciousness again becomes the impersonal consciousness. That is the process which has been going on for millions of years.

#Ramesh Balsekar

«آنچه هست»

«آنچه هست» برای کسی اتفاق نمی‌افتد.
بیشتر این بدن‌ها با این توهم درونشان به سر می‌برند. با توهمی از «من» و آنها باور دارند که زندگی برای آن "شخص" اتفاق میفتد.

آن‌ها احساس می‌کنند که آن شخص است که زندگی را تجربه می‌کند درحالی‌که این شخص نیز خودش یک تجربه است،

آن‌ها احساس می‌کنند که آن شخص هستند و زندگی را جداگانه تجربه می‌کنند.

این توهم همان چیزی است که تمام این رنج‌ها را در انسانها به وجود آورده است.
لیسا کرنز

What IS

What IS isn't happening for someone. Most bodies go around with this illusion in them. An illusion of 'I' and they believe that life is happening to that person. They feel that's the person that is experiencing life, rather than that person being an experience as well, they feel that they are that person and that they experience life separately. This illusion is what created all suffering in humans.
Lisa Cairns

خودت را بشناس - #موجی

پیشنهاد ویژه برای مطالعه کتاب

از کتاب سه قصه اثر هرمان هسه – داستان زندگینامه هندی

ترجمه زنده یاد صفیه روحی

چنانچه تمایل داشتید این داستان بسیار عمیق را بصورت صوتی بخوانید تا داخل کانال قرار بگیرد لطفا با این آی دی هماهنگ کنید.

@nimandoart

چه بیهوده است که فکر کنیم می‌توانیم وارد بهشت شویم بدون اینکه ابتدا وارد روح خود شویم، بدون اینکه خودمان را بشناسیم.
به یاد داشته باش که چقدر مهم است که این حقیقت را فهمیده باشی: که خداوند در درون ماست و ما باید در آنجا با او باشیم.
تمام مشکل و بدبختی ما از اینجاست که این حقیقت را ادراک نمی‌کنیم که خدا به ما نزدیک است و تصور می‌کنیم که او دور است، خیلی دور، به‌طوری‌که ما باید به بهشتی دور برویم تا خدا را در آنجا پیدا کنیم.
پروردگارا، چگونه است که ما چهره تو را نمی‌بینیم درحالی‌که تو اینقدر به ما نزدیکی؟

سانتا ترسا د آویلا (از قدیسین مسیحی)
(زاده ۱۵۱۵ میلادی - درگذشته ۱۵۸۲ میلادی)

Es ist absurd zu denken, dass wir in den Himmel kommen können, ohne zuerst in unsere eigene Seele einzutreten, ohne uns selbst kennen zu lernen.
Erinnere dich daran, wie wichtig es für dich ist, diese Wahrheit verstanden zu haben: dass der Herr in uns ist und dass wir bei Ihm sein sollten.
Das ganze Unheil kommt daher, dass wir nicht wirklich begreifen, dass Gott uns nahe ist, und uns einbilden, er sei weit weg, so weit, dass wir in einen fernen Himmel gehen müssten, um Gott zu finden.
Wie kommt es, Herr, dass wir Dein Antlitz nicht anschauen, wenn es uns so nahe ist?
- St. Teresa von Avila

دوست عزیزی پیام دادند که بعد از مطالعه داستان زندگینامه هندی بواسطه وجد و اشتیاقی که درونشان پدیدار شده بود این مطالب از قلبشان جاری شد. سپاس از اینکه این دلنوشته را با ما به اشتراک گذاشتند. 🙏🌸

آگاهی رؤیابین این رؤیا است - #روپرت_اسپایرا

**در ارتباط با پستهای اخیر به خصوص داستان هرمان هسه درنظر بگیرید.

مطلب مرتبط

جستجوگر کسی است که در جستجوی خودش است.
تمام سؤالات را کنار بگذار، جز یک سؤال:
«من کیستم؟»
درنهایت، تنها چیزی که از آن مطمئن هستی این است که تو «هستی».
«من هستم» امری قطعی است؛ اما «من این هستم» نه.
تلاش کن تا دریابی که حقیقتاً چه هستی.
برای اینکه بدانی که چیستی ابتدا باید بررسی کنی و بدانی که چه نیستی.
تمام چیزهایی که نیستی را کشف کن – بدن، احساسات، افکار، زمان، مکان، این یا آن- تو هیچ‌کدام از چیزهای ملموس یا انتزاعی‌ای که بتوانی آنها را درک کنی نیستی. همین عملِ درک کردن خودش به‌تنهایی نشان می‌دهد که تو نمی‌توانی چیزهایی که آنها را درک می‌کنی باشی.
هر چه واضح‌تر درک کنی که در سطح ذهن، تو را فقط می‌توان با عبارات سلبی* توصیف کرد، سریع‌تر به پایان جستجویت خواهی رسید و درک خواهی کرد که تو آن وجود نامحدودی.

#نیسارگاداتا ماهاراج

*عبارات سلبی: عبارات منفی مثل نه این و نه آن (من افکارم نیستم، من احساساتم نیستم، من اسم و فامیلم نیستم و ...)

The seeker is he who is in search of himself
Give up all questions except one: "Who am I?' After all, the only fact you are sure of is that you are. The 'I am' is certain. The 'I am this' is not. Struggle to find out what you are in reality.
To know what you are, you must first investigate and know what you are not.
Discover all that you are not - body, feelings, thoughts, time, space, this or that - nothing, concrete or abstract, which you perceive can be you. The very act of perceiving shows that you are not what you perceive.
The clearer you understand that on the level of mind you can be described in negative terms only, the quicker will you come to the end of your search and realize that you are the limitless being..
Sri #Nisargadatta Maharaj

همین‌که رویابین بیدار شود، کُـلّ جهان رؤیا با تمام واقعیت‌هایش در آگاهی‌ای که در آن خلق شده بود، فرو می‌ریزد.
هنگامی‌که حقیقتا درک کنید که تمام این‌ها یک رؤیا است، در واقع از قبل بیدار شده‌اید.
#نیسارگاداتا ماهاراج


Once the dreamer wakes up, the entire dream world with all its 'realities' collapses into the consciousness in which it was created.
When you do realize this is all a dream, you will’ve already awakened!

~Sri #Nisargadatta Maharaj