✝️ Մյուռոնօրհնեքի և Մայր Տաճարի վերաօծման
արարողությունների ժամանակացույց

🟣 Սեպտեմբերի 28-ին՝ շաբաթ օրը, Սուրբ Գևորգ քաջամարտիկ զորավարի հիշատակության օրը, ժամը 17:00-ին Մայր Աթոռի Սուրբ Տրդատի բաց խորանում կկատարվի Սրբալույս Մյուռոնի օրհնություն՝ ձեռամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի։

🟣 Սեպտեմբերի 29-ին՝ կիրակի օրը, Վարագա Սուրբ Խաչի տոնին, ժամը 10:30-ին, տեղի կունենա Մայր Տաճարի վերաօծման արարողությունը և Հայրապետական Սուրբ Պատարագ։

[ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին ]

Հայկական ալիք | @hayaliq

Սովետի վերջին տարիներին հայերս միութենական բոլոր ֆիլմերի լուսագրերում որոնում էինք -ЯН ազգանուն և վստահ էինք, որ «Նուպոգոդին» էլ է հայ։ Մեծ ու հզոր ազգ լինելու մտայնությունն էր նաև, որ հնարավոր դարձրեց Արցախյան առաջին հաղթանակը։

Թուրքական քարոզչության (այդ թվում՝ լևոնականության) հիմնական նպատակներից է եղել հայերիս համոզելը, որ մենք «սովորական ազգ» (©ԼՏՊ) ենք, իսկ մեր օրերում՝ արդեն ալիևա-կապիտուլյանտական քարոզի պայմաններում՝ որ մենք անարգ ու թերի, անվճռական ու անպտուղ ազգ ենք, ուստի և՝ վերանալու արժանի։

Դժբախտաբար, այդ քարոզը տեղ է գտնում նաև հայ հայրենասերների շրջանում։ Որովհետև քաղաքականապես հայ հայրենասերները հիմնականում միջին և բարձր եկամուտ ունեցող մարդիկն են, որոնք հայտնի են բարձր ինքնագնահատականով։ Իրենց համար անցյալ և ներկա հայ ազգը ոչ թե այն է, ինչ կա, որից պետք է ձուլել այն, ինչ պետք է, այլ այն է, ինչ իրենք են ցանկանում տեսնել, ինչն իրենց «արժանի» են համարում։

Անհնար է նվիրվել մի ժողովրդի դատին, որի պատմության դժբախտություններն ու անկումները քոնը չես համարում, որովհետև դու «կայացած» մարդ ես, ուստի՝ «լուզեռությունը» քոնը չէ։

Թե բա՝ կաթողիկոսը հրավիրել է կապիտուլյանտին։ Գևորգ Ե Սուրենյանց կաթողիկոսն էլ, որով հիանում եք Սարդարապատի ճակատամարտից առաջ ցուցաբերած վարքի համար, 1918 թ․ օգոստոսին Էջմիածնում պաշտոնական ճաշ է հյուրասիրել ցեղասպան Խալիլ փաշային…

Ո՛ւժ գտեք՝ լինելու հալածված ժողովրդի անդամն ու առաջնորդը, ուժ չունեք, խոստովանե՛ք, որ ուժ չունեք, ոչ թե ազգային թերարժեքության ցողարձակումներ տարածեք ձեր շուրջը։

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

2020 թ․ Արցախյան երրորդ պատերազմի 4-րդ տարելիցին նվիրված թերևս միակ ֆիլմային անդրադարձը մեր «Հայկական նախագծի» կողմից

Ֆիլմում խոսում են մեր Հայկական համալսարանի՝ պատերազմին մասնակցած շրջանավարտները։

Ֆիլմը կենդանի վկայություն է, որ բանակ կար, բանակը կռվում էր․ չկար հայկական իշխանություն, որն անպայման լինելու է։

https://www.youtube.com/watch?v=2S1rK-pbkDI

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

ԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ

• Արմավիրի բնակավայրերից մեկում մի արցախցի բռնի տեղահանված տղամարդ կա, ում որդին զոհվել է Արցախյան վերջին անավարտ պատերազմներում։ Հանգստյան օրերին միջին տարիքի այդ տղամարդը երբեմն քայլերն ուղղում է դեպի բակային տաղավարը, որտեղ բնակիչները նարդի, թուղթ ու շաշկի են խաղում։ Արցախցի տղամարդը հեռվից հետևում է խաղերին, բայց չի առաջանում, որովհետև տեղացիները ցուցադրական կերպով ուշադրություն չեն դարձնում իր վրա։ Որովհետև տեղացիները թուրքական քարոզչության լծի տակ են գտնվում, դրա համար՝ արհամարհում են մի մարդու, որն իր համերկրացիների հետ 30 տարի շարունակ ծնկի բերած է պահել թուրքերին, ում քարոզչության լծի տակ գտնվում են տեղացիները…

• Ցանկացած առաջնորդի պարտականությունն է արդարություն հաստատել և արդար օրենքներով դատել։ Այսօր Հայոց աշխարհում անարդարության մեծագույն զոհերն Արցախն ու արցախցիներն են, ուստի՝ չի կարող լինել առաջնորդություն, որ հոգ չի տանում Արցախի հարցով արդարության վերականգնման համար։

• Որդիական բավականությամբ լսեցի Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի հայրապետական խոսքի համապատասխան հատվածը․ «Հայրապետական Մեր հորդորն է ձեզ, սիրելի արցախահայեր, աննկուն և անվհատ դիմագրավեք նեղություններն ու դժվարությունները։ Արցախյան ոճրագործությունը իրականացվել է ոչ միայն ձեր, այլև մեր ողջ ժողովրդի հանդեպ։ Ազգովի հետևողական պիտի լինենք հայրենի բնօրրանում ազատ ու արժանապատիվ ապրելու ձեր իրավունքի պահանջատիրության մեջ։ Այս սուրբ խորանից Մեր սերն ու օրհնությունն ենք բերում ձեզ՝ հայցելով, որ երկնային շնորհները հեղվեն ձեր կյանքից և ընտանեկան հարկերից ներս։ Որպես Հայրապետ Ամենայն Հայոց՝ հավատում ենք մեր ազգի ներքին ուժականությանն ու մեր ժողովրդի վերհառնումին, մեր լուսավոր ու հաղթական գալիքին»։

Սա պիտի օրինակ և պատգամ լինի քաղաքական կյանքում գործող բոլոր ուժերին ու միավորներին։ Չկա առաջնորդություն առանց արդարության ձգտումի, չկա հայոց արդարություն առանց Արցախի ու արցախցիների հարցի օրակարգավորման ու դատի հետապնդման։

• «Թող արքան իրավունք տա ժողովրդի աղքատներին, պահպանի տնանկների որդիներին և ընկճի ամբարտավաններին» (Սաղմոս 71․4)։

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

Թշնամական պետության ղեկավար Ի․ Ալիևն այսօր խոստացել է, որ Գեղարքունիքի մարզի Ազատ գյուղում ադրբեջանական մշակութային միջոցառում է կազմակերպելու, «երբ օրը գա»։

2018 թ․, առավելապես՝ 2020 թ․-ից հետո թշնամական երկրներ Թուրքիայից և Ադրբեջանից հնչող այսօրինակ հայտարարություններն անտեսվում են ՀՀ դե-ֆակտո իշխանությունների կողմից։ Անշուշտ, ԱԳՆ-ի ոչինչ չասող հայտարարություններից որոշներում ձևական դատապարտման խոսքեր միգուցե և գտնեք, բայց ասելիքիս իմաստը դա չէ։

Իմաստն այն է, որ իրական ազգային իշխանությունների դեպքում ամբողջ հանրային ուշադրությունն ու պետական համակարգը կմոբիլիզացվեր թշնամական նման հայտարարությունների դեմ՝ ժողովրդին ցույց տալով, որ մենք ունենք արտաքին թշնամի, որի դեմ պիտի պայքարենք։

Փոխարենը, ՀՀ դե-ֆակտո իշխանությունների կողմից թշնամի և պատերազմի հրձիգ են ներկայացվում Հայաստանի և Սփյուռքի այն ուժերը, որոնք ցանկանում են երկիրն անվտանգ տեսնել արտաքին թշնամու ոտնձգություններից և օրեցօր մեծացող ախորժակից։

Այստեղից ևս մեկ անգամ պարզ հետևություն կարելի է անել, որ ՀՀ դե-ֆակտո իշխանությունները փաստացի ծառայում են արտաքին թշնամու շահերին։

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

Հայկական և հայաստանյան հանրային խոսույթում, ցավալիորեն, դեռևս կենսունակ ամենավնասակար, վտանգավոր ու քայքայիչ մտասևեռումներից մեկն այն է, թե Թուրքիայի (այժմ նաև արհեստածին Ադրբեջանի) հետ մեր խնդիրների պատճառը հենց մենք ենք, և եթե մենք փոխվենք, ապա դրանք կլուծվեն։

Ընդ որում, «փոխվելը», փաստացի, մեղմասացություն է, որի տակ իրականում թաքնված է թուրքական ագրեսիվ պահանջների առջև տեղի տալը, ծավալապաշտական նկրտումների հետ համակերպվելը, լայն իմաստով հրաժարվելն այն ամենից, ինչը կարող է «զայրացնել» Թուրքիային և փաստացի ազգագրական ռեզերվացիայի անպատիվ կարգավիճակով թուրքական տեսլականին «ինտեգրվելը»։

Ծագումնաբանորեն թուրքական պատումի (նարատիվի) այս վտանգավոր մտասևեռման ներմուծումը հայկական և հայաստանյան խոսույթ մոտավորապես նույնն է, թե, պատկերավոր ասած, ազատ հագնված պարկեշտ կնոջ և նրան բռնաբարողի միջև առաջացած խնդրում հենց կնոջը, այլ ոչ թե բռնարարին մեղավոր կողմ դիտարկել, իսկ խնդրի լուծմանը կնոջը չադրա հագնել ստիպելու և պարբերաբար կամավոր կերպով բռնարարին տրվելու ու «հաճույք» ստանալու միջոցով հասնել։

Այս կործանարար մտասևեռումը ոչ միայն չունի ապացուցողական որևէ հիմք, այլ նաև հակամարդկային է և ամոթալի, իսկ դրանով շարժվելը հայության և Հայաստանի՝ դեպի ֆիզիկական և բարոյական ոչնչացում տանող ուղիղ ճանապարհ է։

#չՀայաստանը

🆔 @vardan_voskanyan

Հատկապես երեկվանից հետո ՇԱՏ հարցերի պատասխաններ ու լուծման ուղիներ կարող եք գտնել այսօրվա երկար զրույցիս մեջ։

Ուրախ կլինեմ կարծիքների համար։

https://www.youtube.com/watch?v=kY-vJLxxftA

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

Խոսում եմ մի շարք օրախնդիր և օդում ծանրացած հարցերից, որպիսիք են «նախկինները թող գնան, որ նորերը գան» թեման, ազգային էլիտային վերաբերող հարցերը, «բեմը զանիտ անելու» մեղադրանքները, «Զանգեզուրի միջանցքի» շուրջ Ռուսաստանի նորագո շահերը և ազգային-ազատագրական պայքարի էությունը, ու թե ինչպիսի մարդիկ կարող են մոտ գալ այդ շարժման առաջնորդությանը։

Անդրադարձել եմ նաև քաղաքական գործիչների վարկանիշների ու հակավարկանիշների անպտուղ թեմային, որը մերօրյա սպառնալիքների պայմաններում համարում եմ արհեստածին ու անտեղին։

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

https://www.youtube.com/watch?v=JIcQF78Z6jI

Լսելու


https://youtube.com/shorts/wTu8GZ8URaU?si=YaekBXK_0PHTfHUA

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

Ի պատասխան և ի հերքումն «խեղճ Նիկոլն ի՞նչ անի, աշխարհը խառն ա, ռուսն իրա շահերի համար թուրքերի հետ բարեկամացել ա» քարոզչական ստի՝ կարճ հիշեցում, թե ինչպես է 2018 թ․-ից «խեղճ Նիկոլի» և իր ռեժիմի կողմից միտումնավոր կերպով ոչնչացվել հայ-ռուսական ռազմավարական դաշինքը։

Կարնո բարբառով խոսողների ասած՝ «լալու բան է, խնդանք գը»։

https://youtube.com/shorts/Lrei-M9poqo?si=PyTnNkGrBoy1GmlH

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

‼️‼️‼️🇹🇷🇦🇿🇦🇲 Թուրքիայի տրանսպորտի և ենթակառուցվածքների նախարար Աբդուլքադիր Ուրալօղլուն այսօր հայտարարել է, որ Հայաստանի տարածքով անցնելիք 61 կիլոմետրանոց միջանցքի բացումը ընդամենը ժամանակի հարց է։

🔺 Նախարարը նշել է, որ թեև Անկարան ուղղակիորեն չի մասնակցում Հարավային Կովկասում տրանսպորտային ուղիների բացման շուրջ ընթացող բանակցություններին, բայց Բաքվի հետ մշտական կապի մեջ է։

Նա մասնավորապես ասել է․

🗣️ «Թուրքիան և Ադրբեջանը համատեղ նախագիծ են իրականացնում։ Կան որոշակի խնդիրներ, բայց դրանք առաջիկայում կարող են լուծվել։ Ժամանակի հարց է»։

Հայկական ալիք | @hayaliq

ԴԱՇՆԱԿԻՑ ՈՒՆԵՆԱԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

• Դաշնակցակերտումը, նույն ինքը՝ դաշնակից ձեռք բերելը, ցանկացած պետության (հատկապես՝ փոքր) ռազմավարական մտքի խորության ցուցիչն է։ Եթե կարողանում ես հաջող դաշնակցակերտում իրականացնել, ուրեմն կենսունակ ես։ Մեծ առումով սա մարդու կենսաբանական բնույթի արտահայտումն է մեծ քաղաքականության մեջ։ Պատահական չէ, որ կենցաղային խոսքում ևս «էդի իսկի 1 հատ նորմալ ընկեր չունի»-ն սոցիալական պարսավանք է, իսկ «մեծ շրջապատի տեր մարդ»-ը՝ գովեստ։

• Պատմականորեն հայոց քաղաքական նախագծի հաջողությունը միշտ մեծապես պայմանավորվել է արդյունավետ դաշնակցակերտմամբ, իսկ ձախողումը՝ «սխալ շրջապատ ընկնելով»։ Դաշնակից կերտելու համար նախ հարկավոր է սեփական շահերը ճշգրիտ սահմանել, ապա՝ ցուցաբերել մարտավարական ճկունություն՝ առանց զոհաբերելու ռազմավարական առաջնահերթությունները։

• Մի անգամ հայոց ռազմաքաղաքական էլիտան այդպիսի ճկունություն ցուցաբերեց՝ Աբդուլ Համիդի ստեղծած «համիդիե» գնդերից մեկի սպային ընդունելով հայոց բանակի շարքեր, և չսխալվեց։ Նաև այդ քայլի շնորհիվ երկարաժամկետ հեռանկարում հայությունը ձեռք բերեց ռազմավարական դաշնակից։ Փորձե՛ք գուշակել, որ հերոսի մասին է խոսքը, որի պատվին նաև արձաններ են կանգնեցված Հայաստանում։

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

ԱՐՑԱԽԻ ՎԵՐԱԴԱՐՁԻ ՄԱՍԻՆ

• Ձեզնից ոմանք այս գրառումը կկարդան լույս օրով, ոմանք՝ գիշերը, որովհետև ճակատագիրն ու մեր սեփական թուլությունը հայերիս ցաքուցրիվ են արել աշխարհի ժամային գոտիներով մեկ։ Ինքս այս տողերը գրում եմ հեռավոր Ամերիկայից, ուր ֆիզիկապես գտնվում եմ եռաշաբաթյա գործուղման մեջ, իսկ հոգիս ու միտքս Արցախում են, որտեղից 3000 տարի շարունակ հայերը երբեք ցաքուցրիվ չէին եղել աշխարհի ժամային գոտիներով մեկ։ Բայց արի ու տես, որ հոգիս ու միտքս հիմա դեգերում են Արցախի մարդաթափ փողոցներում…

• Շատերդ տեսած չեք լինի այս հոլովակը։ 2023 թ․ սեպտեմբերի 27-ն է։ Փրկարար Սաշա Ավանեսյանը վերջին մարդկանցից է, որ բռնագաղթի ճամփան է բռնել հայրենի քաղաքից, որի փողոցներից մեկում հանդիպում է Ֆրեդերիկին՝ ստեփանակերտցիներին քաջածանոթ Ֆրեդիկին։ Վերջինիս բարի բնությունը հայտնի էր քաղաքի յուրաքանչյուր բնակչի։ Ականատեսները պատմում են, որ բռնագաղթի օրերին կորամեջք Ֆրեդիկը քայլում էր Ստեփանակերտի ամայացած փողոցներում, զգուշությամբ ուղղում տապալված մանկասայլակները՝ ասես փորձելով սեփական վտիտ ուժերով վերականգնել տիեզերական մի մեծ անարդարություն։

• Իսկ Ֆրեդիկը վտիտ է ի ծնե։ Հաշմանդամ է և տառապում է մանկական ուղեղային կաթվածով։ Չնայած սովետական տարիներին պետական խնամքի զարգացած համակարգին՝ ծնողներն իրենք էին պահել և սիրո ու հոգածության արժանացրել իրենց զավակին։ Արդեն մեծ տարիքում Ֆրեդիկն այդ բարությունը վերադարձնում էր մյուսներին՝ շրջափակման օրերին իրեն բաժին հասած սնունդը կիսելով այլոց հետ։

• Փրկարար Սաշայի համար անկարելի էր քշել-անցնել՝ առանց Ֆրեդիկին զգուշացնելու, որ պետք է հրապարակ գնալ և տարհանվել։ Ստանալով վերջինիս բացասական պատասխանը՝ Սաշան ասում է մի նախադասություն, որն առաջին անգամ լսելուց հետո մինչ օրս դաջվել է ականջներիս մեջ և թերևս մինչև օրերիս ավարտը կշարունակի հնչել ու հիշեցնել մեծ ողբերգությունը՝ «Ֆրեդո՛, մենակ տուվըս հայ մնացալ»։

• Ի՞նչ էր ուզում ասել Սաշան։ Միգուցե նա պարզապես նկատի ուներ, որ բոլոր հայերը բռնագաղթեցվել են, և միայն Ֆրեդիկն է մնացել, ուստի՝ նա էլ պետք է դուրս գա։ Իսկ միգուցե հոգու խորքից Սաշան իր ակնածանքն էր հայտնում այդ վտիտ, բայց ներքին մի զորավոր ուժով մարդու հանդեպ, որ մեն-մենակ հայ է մնում իր հայրենիքում։ Իսկ միգուցե Ֆրեդիկն այս դեպքում հանդես է գալիս որպես «մեկ հայ, այն էլ՝ թանգարանում» եղերական արքետիպի իրական մարմնավորում…

• Ֆրեդիկին միգուցե տեսած լինեք ադրբեջանական տեսանյութերից մեկում՝ մեն-մենակ Ստեփանակերտի փողոցներում քայլելիս և թշնամու կողմից ծաղրվելիս։ Միգուցե և տեսած չլինեք, և առաջին անգամ միայն այս գրառումից իմացաք նման մարդու գոյության մասին։ Բայց նա կա և գոյություն ունի և Արցախում է։

• Եվ ես երկու ցանկություն ունեմ։ Մեկը, որ Ֆրեդիկը հիշվի հենց այս կադրերով՝ ինքնավստահ, սեփական հողի վրա խրոխտ կանգնած, խոնարհ, բայց չխոնարհվող։ Եվ երկրորդը, որ Արցախի վերածնվող քաղաքներում ու գյուղերում մի օր բոլորս կարողանանք ասել՝ «Ֆրեդո՛, մենակ տու չըս հայ մնացալ, հասե եշի՛, հիշքան հայ կա Արցախում, մենակ տու չըս հայ մնացալ, Ֆրեդո՛»…

Լոս Անջելես, 5 նոյեմբերի 2024 թ․

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԱՂՈԹՔ
(հեղ․՝ Էդգար Էլբակյան)

Հազարագանձ, մեսրոպաշունչ հին լեզվիս
Անշունչ ու անբարբառ մի՛ թող, Հա՛յր մեր։
Կա՛մ դու հեթանոս արա ժողովրդիս,
Կա՛մ առանց Նարեկի մի՛ թող, Հա՛յր մեր։
Լուսավորչի աթոռը՝ պարապ, զորքիս
Առանց սպարապետի մի՛ թող, Հա՛յր մեր։
Ստի զնդանում պատմության մատյանիս
Առանց Խորենացու մի՛ թող, Հա՛յր մեր։
Հայրական տո՛ւն դարձրու եղբայրներիս,
Հային անհայրենիք մի՛ թող, Հա՛յր մեր։
Հողահավա՛ք տուր մեզ․ մե՛զ՝ առանց Մասիս,
Սասունն առանց Դավիթ մի՛ թող, Հա՛յր մեր։

Ֆրանկֆուրտ՝ տունդարձի ճանապարհին, 17.11.2024 թ․

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar

ՀԻՇԱՏԱԿՆ ԱՐԴԱՐՈՒՅՆ ՕՐՀՆՈՒԹՅԱՄԲ ԵՂԻՑԻ

• Այսօր Զորավար Մանվել Գրիգորյանի մահվան 4-րդ տարելիցն է։

• Մի անգամ, երբ հայրենակիցները Հովհաննես Բաղրամյանին դիմել են «զորավար» բառով, մարշալը պատասխանել է, որ ինքը և իր մարտական ընկերները զորավար չեն, իրենց արածը սոսկ մաթեմատիկական հաշվարկ է, այսքան՝ ինքնաթիռ, այսքան տանկ, իսկ իր ճանաչած միակ զորավարը Անդրանիկն էր, որ մաթեմատիկայի կանոններին հակասող հրաշքներ էր գործում մարտադաշտում։

• Իսկ մի ուրիշ անգամ Վազգեն Սարգսյանը բաժակաճառի ժամանակ, դիմելով Մանվելին, ասել է՝ «Մանվե՛լ, դու պիտի իմանաս, որ դու Անդրանիկից ավելի ուժեղ հերոս ես, որովհետև դու հող ես գրավել…»։

• Մանվելին կարելի է ընդունել կամ չընդունել որպես կերպար, բայց ուրանալ երկու պարզ ճշմարտություն անկարելի է․ Մանվելը երբեք զինվորի բաժին հացը չի կերել ու երբեք թուրքին հող չի հանձնել։

• Ու հենց այս պատճառով էլ նրա կերպարն ամենայն արդարությամբ է հառնում հայոց պատմության դատաստանի առաջ, ինչը չես ասի նրան հալածողների և ուրացողների մասին, որոնց հատուցման օրը դեռ գալու է…

քաղաքագետ Էդգար Էլբակյան
@elbakyan_edgar