Tarihteki en yüksek siyah kuşak seviyesine ulaşan judonun kurucusu Jigoro Kano , beyaz kuşağı ile gömülmek istedi.
- Neden?
Usta olarak değil, öğrenci olarak hatırlanmak istedi.
Beyaz kuşak zihniyetine sahipti: sonsuza kadar öğrenci.
Hayattaki en büyük hatalardan biri, "Sorun değil, ustalaştım herşeyi biliyorum" demektir! “
Kendine bunu söylediğinde zaten çöküş içindesin.
hayat basit ya büyürsün ya da ölürsün.
Bir bitki ya büyür ya da ölür.
Gerçekten durgun bir şey bulamazsınız.
Durgunluk zaten aşağı doğru.
Alıntı

İnsan əyninə geyindiyi libasdan, istifadə etdiyi aksesuar və texnikadan ucuz olsa, heç nə! İnsan əynindəkilərindən baha olmalıdır, nəinki əksinə.

Bir şeyin digər şeyi yaxşılaşdırması zaman apara, hətta mümkün olmaya bilər, lakin bir şeyin başqa bir şeyi sıradan çıxartmaq cəhdi, pisləşdirməsi, zərərli etməsi daha sürətlə baş verir.
Ona görə də yaxşı olmaq kifayət etmir, pisdən uzaq durmaq da önəmlidir.

Əgər həyatınıza yenilik qatmaq istəyir, lakin nə edəcəyinizi bilmirsinizsə, bunları bir yerə yazıb reallaşdıra bilərsiniz. Ümid edirəm ki, həyatınıza zövq qatmış olar.
1 – Yeni dil öyrənmək;
2 – Meşədə gəzmək;
3 – Günəşin batmasını izləmək;
4 – Yürüşə çıxmaq;
5 – Yeni bir şey öyrənmək;
6 – Dostlarla şam yeməyi yemək;
7 – Özünüzə dadlı bir şey almaq;
8 – Sevdiyiniz yeməyi hazırlamaq;
9 – Muzeyə getmək;
10 – Təklikdə səhər yeməyi yemək;
11 – Günəşin altında qızınmaq;
12 – Telefonsuz gün keçirmək;
13 – Piknikə getmək;
14 – Evinizi bayram üçün bəzəmək;
15 – Qaçışa çıxmaq;
16 – Sabun köpükləri üfürmək;
17 – Kinoya getmək;
18 – Doyunca yatmaq;
19 – Yağışın səsinə qulaq asmaq;
20 – Çərpələng uçurmaq;
21 – Köpüklü vanna qəbul etmək;
22 – Yaxın və doğma insanın üzünə gülümsəmək;
23 – Faydalı vərdişə yiyələnmək;
24 – Sevimli filmi izləmək;
25 – Dənizdə çimmək;
26 – İdmanla məşğul olmaq;
27 – Gecə vaxtı səmanı müşahidə etmək;
28 – Evdə təmizlik işləri aparmaq və onu sahmana salmaq;
29 – Bitki almaq;
30 – Yayda dondurma yemək;
31 – Quşların oxumasına qulaq asmaq;
32 – Özünə gül almaq;
33 – Valideynlərinin fotolarına baxmaq;
34 – Yaxın hesab etdiyiniz adamla görüşmək;
35 – Sevdiyiniz musiqini dinləmək;
36 – Maşınla şəhərdən kənara çıxmaq;
37 – Təzə meyvə və tərəvəz yemək;
38 – Otun üzərində ayaqyalın gəzmək;
39 – Günəşin doğuşunu müşahidə etmək;
40 – Yelləncəkdə yellənmək.
@faridabdullah

Hə, bu hal təkcə uşaqlarda yox, böyüklərdə də olur. Depressiya odur ki, sən telefonunu söndürürsən və sənin getməyə bir yerin, görməyə bir işin olmur. Telefonun "zaryatkası" az qalan kimi dünyanı bir birinə qatırsan. Ayaqyoluna belə telefonsuz getmək sənin üçün 40 il təkhücrəli kamerada tək qalmaqdan betər cəza olur. Allah hər birimizi belə bir asılılıqdan qorusun.

Sevdiyin bir şeyi etmək azadlıqdır.
Etdiyin şeyi sevmək isə xoşbəxtlikdir.

İstək ardıcıllığı. Xoşbəxt ola bilməmək mütəmadi insanların əllərində olanlardan gözü çəkməməkdir. Kimsə mənim əlimə baxır, mən də kiminsə əlinə baxırıq və hər birimiz əlimizdə olmayan, lakin başqasında olana baxırıq. Halbuki xoşbəxtlik əlində olana baxmaq və gözünü camaatın əlində olanlardan çəkməkdir.

40000 boşanma işinə baxan və 2000 evli cütlüyü barışdırmağı bacaran Çikaqodan olan hakim Cozef Sabbat deyirdi: "Əksər evli cütlüklərin faciəsinin əsasında gündəlik həyatın xırdalıqları yatır. Məsələn, işə gedərkən ərin sağollaşmaq üçün əlini yelləməsi kimi adi bir şey bir çox boşanmanın qarşısını ala bilərdi".

Deyir, heç bir sevgi öz əcəli ilə ölməyib. Öldürüblər, öldürürlər və öldürəcəklər.

Hər müharibə adı gələndə bəzi insanlar şouya baxar kimi rəftar edirlər. Məsələn, binayi-qədimdən, qladiator döyüşlərindən bəri, boks, mma, nə bilim bu qəbil şeylər olduqca maraqla izlənir. Üstəlik şou verlişlər, kriminal xəbərlər, qalmaqallar, sarı press və s. İnsanların bir qismi səs-küyə meyillidirlər. Lakin nəticədə zərəri sən çəkmirsən. Sadəcə əylənirsən.

Deyirdilər ki, tarixin ən əminaman dövrü indi sayılır. Ta qədimlərlərdən maksimal orta yaş 35 idi ki, kişi yazıqlar müharibə üzündən qocala bilmirdilər. İndi başqa səbəblərdən qocala bilməsələr də, yenə 60-a çatanlar var.

Müharibə adı çəkiləndə bizim regionun şərhlərinə baxın, bir də dinc ölkələrin. Axı bu nə müharibə həvəsidir. Xüsusilə bir dəstə çıxıb ki, harda bir müsəlman əzilir sevinir, "məhv olsun" deyir. O ki qalsın qeyri-müsəlmana. İndi daha orta əsrlər deyil ki, neytral yerdə iki qoşun bir-birinə girsin. İndi konvensiyalar var, sərhədlər var, yaşayış yerləri və s. İndiki dövrdə müharibə ən son qaçılmaz seçim olmalıdır. Küçə döyüşüdür bu?

Əlbıttə, əgər ki sən, məhəllə dili ilə desək, "bespredel" İ.rail deyilsənsə. Geci-tezi var. Hər yanda "biz soyqırımı yaşamışıq" deyənlər, başqa xalqları namərdcəsinə soyqırımına məruz qoyurlar, hədd də tanımırlar. O rejim kiminsə əlində qalacaq. Belə getməyəcək.

Bizə gəlincə, yenə Avstraliya kimi yerdə olsa, bu bəzilərini başa düşmək olar. Ən dilxor coğrafi mövqedəsən. Hansı gününə gülürsən?! Ətrafdan müharibələr, sən də episentrda.

Allah bu müharibələrin kökünü kəssin. Dinc insanlar ölməsin. Kaş kiminsə sözü düşsəydi, rinqdə bir-birilə həll edərdi məsələni. Lakin arada körpələr, qocalar, qadınlar, gənclər - kimsəyə pislik etməmiş insanlar ölür. Allah yer üzünə barış və əminananlıq gətirsin. Amin.

Kəssə hər kim tökülən qan izini
Qurtaran dahi odur yer üzünü (H.Cavid)

İnsanlar düşünür ki, harasa köçsələr, xoşbəxt olacaqlar. Sonra məlum olur ki, sən demə, hara getsən də, özünü də yanında daşıyırsan.

Deyir, İlahi, bu gün Səndən bir şey diləmək istəmirəm. Sadəcə demək istəyirəm ki, mənə vermiş olduğun şeylərə görə Sənə təşəkkür edirəm.

Ömrümüzün böyük hissəsini, enerjimizi bizi sevməyən adamlara həsr edir, daim deyirik: "Axı mənim nə günahım var ki, məni sevmirsən?"
Bəli, bizi sevən adamlar da var. Deyə bilərsiniz ki, niyə onlara diqqət etmirik? Xeyr, biz istəyirik ki, bizim sevib istədiyimiz adam bizi sevsin. Bizə bu əhəmiyyətlidir. Marağımızda olmayan insanın sevgisi bizə lazım deyil.
Bu zəncir daim belə davam edir: biz kimisə sevirik, kimsə başqasını sevir, bizi yox. Başqası da bizi sevir, lakin biz onu yox.

Deyir, bir zaman gələcək və deyəcəksən: Vəssəlam, bu artıq sondur!
Və bu, başlanğıc olacaq.

"Elə adamlar var ki, səni alqışlayırlar, lakin eyni zamanda səni məhv etmək üçün planlar qururlar.".

Bir ailənin övladı olmurdu. Xanım daha çox əziyyət çəkirdi. Bir gün psixoloqla danışırdılar. Psixoloq qəşəng söz dedi. Dedi ki, səndən çox soruşurlar və soruşacaqlar ki, bir şey var? Niyə yoxdur? Sən uzun-uzadı izah verəcəksən, eyni halda hislərin oyanacaq. Söhbət elə orada bağlanacaq. Amma sən o iztirabı yenə yaşayacaqsan. De ki, inşallah, fikrimizdə var. Bu barədə düşünəcəyik. Vəssəlam.