چینیها خوشحالند
محمد فاضلی
ترامپ و زلنسکی در کاخ سفید مشاجره کردهاند و این بر جریان سیاست داخلی و خارجی ایران هم اثر میگذارد، اما فراتر از اینها میخواهم به این ماجرا و آینده رابطه جهان و چین، از زاویهای خاص نگاه کنم.
بعضی کتابها خیلی ایدههای مهمی دارند و یکی از آنها کتاب «راههای ابریشم نو: اکنون و آینده جهان» (۲۰۱۸) اثر #پیتر_فرانکوپن است که به فارسی هم ترجمه شده است. هفت سال پیش، فرانکوپن در فصل آخر این کتاب با عنوان «راههای آینده» عبارات قابل توجهی نوشته که به درد تحلیل این لحظه هم میخورند. فرانکوپن نوشته:
«زیگمار گابریل وزیر خارجهی آلمان در سال ۲۰۱۷ میگوید اگر ما نتوانیم مثلاً راهبرد واحدی در برابر چین اتخاذ کنیم، آن کشور موفق خواهد شد چنددستگی در اروپا پدید آورد. ... در حال حاضر چین تنها کشور جهان است که درک اصیلی از مفهوم ژئواستراتژی جهانی دارد. ... چیزی که میتوانیم خودمان را به خاطر آن سرزنش کنیم این است که ما، یعنی غرب، راهبرد خودمان را برای یافتن موازنه جدیدی بین منافع جهانی نداریم، راهبردی که مبتنی بر توافق و ارزش افزوده مشترک باشد نه بر اساس نظریه بازی سرجمع صفر، یعنی سودجویی یکجانبه.»
فرانکوپن بعد از این نقل قول از گابریل مینویسد:
«هر چقدر پیام چین انسجام دارد، پیامهایی که از واشنگتن بیرون میآید بیحساب و کتاب و ضد و نقیض است. برای کسان بسیاری در جهان این خبر تازهای است، زیرا آمریکا – گاهی نامنصفانه – مشهور شده به اینکه اول شلیک میکند، بعد سؤال میکند. ولی تاریخدانان میدانند که طرز بیان نیز فینفسه مهم است – به این معنی که باید بتوان فواید همکاری را نشان داد و ثابت کرد، باید بتوان نشان داد که «برد-برد» ممکن است و به سود همگان است.»
فرانکوپن در ادامه تحلیل ناتوانی آمریکا در شکل دادن به بازیهای برد-برد، مینویسد:
«سیاستهای آمریکا نه تنها کشورها را به آغوش یکدیگر سوق میدهد بلکه موجب تحکیم روابط اقتصادی و مذهبی آنها میشود. ... فعلاً واشنگتن با پشتکار سرگرم انتقاد از چین و روشها و نقشههای آن کشور است. ... سیاست آمریکا در واکنش به طرحهای چین و روسیه اتخاذ میشود، نه بر اساس دیدگاه مستقل خودخواستهای که تأمینکننده حمایت عملی بلندمدتتری باشد. ... شی جینپینگ میگوید ابتکار کمربند و جاده از اینرو که اجتماعی «با آینده مشترک برای بشر» خلق میکند به سود همگان است.»
و نکته مهم فرانکوپن این است:
«در میانه این شبههها دولتی در آمریکا سر کار است که میخواهد جهان را از نو برابر منافع خود سامان دهد، در عوض هویج از چماق استفاده کند، و در چین دولتی که به زبان منافع متقابل، افزایش همکاری، و مشوق برای نزدیک کردن ملتها و کشورها و فرهنگها و فرهنگها به یکدیگر با سناریوهای برد-برد میگوید، اما عملاً در دلهای بسیاری ترس از ظهور امپراتوریای مطابق نقشه یا به صورت پیشفرض میافکند.»
«در دوره بسیار بسیار نگرانکنندهای به سر میبریم. آتلانتیک دوپاره میتواند اروپا را ضمیمه اوراسیا کند، که دیگر نه به غرب، بلکه به شرق بنگرد که میخواهد مشاور اصلی کل بشر بشود.»
در جایی که مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بعد از مجادله ترامپ و زلنسکی میگوید «جهان به رهبری جدید نیاز دارد.» و اروپاییها از تضعیف زلنسکی در مقابل پوتین شکایت دارند، نوشتههای پیتر فرانکوپن در سال ۲۰۱۸ معنای خاص و پیشبینانه عمیقی پیدا میکند. این وضعیت برای پکن، معنای مهمی دارد.
چینیها جهان را به مشارکت دعوت میکنند، از بازیهای برد-برد میگویند، منابع مالی عظیمی برای سرمایهگذاری دارند، و طبق سنت چینی با مهمانانشان با ادب و احترام برخورد میکنند، حتی در شرایطی که خیلی سفت و سخت دنبال منافعشان هستند.
نوع رفتار #ترامپ این جمله فرانکوپن را معنادارتر میکند «غرب با این خطر مواجه شده که هر روز بیشتر به حاشیه رانده شود. هرگاه غرب وارد میشود و ایفای نقش میکند بدون استثنا برای مداخلهای است که مسائل نه تنها حل نمیکند، بلکه حادتر میکند، یا برای ایجاد مانع و تضییقی که رشد و امکانات دیگران را محدود میکند. عصر شکل دادن غرب به جهان به صورت خود، دیری است که پایان یافته.»
اگر ایده فرانکوپن درست باشد، الزامات سیاسی و سیاستی آن برای جهان، و برای ایران – به تبع جهان و مستقل از جهان – زیاد است. ما باید وضعیت خود را بشناسیم، عطف به اینکه میدانیم چینیها به احتمال زیاد بسیار خوشحالند.
#دغدغه_ایران #چین #زلنسکی #اوکراین
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
ترامپ و زلنسکی در کاخ سفید مشاجره کردهاند و این بر جریان سیاست داخلی و خارجی ایران هم اثر میگذارد، اما فراتر از اینها میخواهم به این ماجرا و آینده رابطه جهان و چین، از زاویهای خاص نگاه کنم.
بعضی کتابها خیلی ایدههای مهمی دارند و یکی از آنها کتاب «راههای ابریشم نو: اکنون و آینده جهان» (۲۰۱۸) اثر #پیتر_فرانکوپن است که به فارسی هم ترجمه شده است. هفت سال پیش، فرانکوپن در فصل آخر این کتاب با عنوان «راههای آینده» عبارات قابل توجهی نوشته که به درد تحلیل این لحظه هم میخورند. فرانکوپن نوشته:
«زیگمار گابریل وزیر خارجهی آلمان در سال ۲۰۱۷ میگوید اگر ما نتوانیم مثلاً راهبرد واحدی در برابر چین اتخاذ کنیم، آن کشور موفق خواهد شد چنددستگی در اروپا پدید آورد. ... در حال حاضر چین تنها کشور جهان است که درک اصیلی از مفهوم ژئواستراتژی جهانی دارد. ... چیزی که میتوانیم خودمان را به خاطر آن سرزنش کنیم این است که ما، یعنی غرب، راهبرد خودمان را برای یافتن موازنه جدیدی بین منافع جهانی نداریم، راهبردی که مبتنی بر توافق و ارزش افزوده مشترک باشد نه بر اساس نظریه بازی سرجمع صفر، یعنی سودجویی یکجانبه.»
فرانکوپن بعد از این نقل قول از گابریل مینویسد:
«هر چقدر پیام چین انسجام دارد، پیامهایی که از واشنگتن بیرون میآید بیحساب و کتاب و ضد و نقیض است. برای کسان بسیاری در جهان این خبر تازهای است، زیرا آمریکا – گاهی نامنصفانه – مشهور شده به اینکه اول شلیک میکند، بعد سؤال میکند. ولی تاریخدانان میدانند که طرز بیان نیز فینفسه مهم است – به این معنی که باید بتوان فواید همکاری را نشان داد و ثابت کرد، باید بتوان نشان داد که «برد-برد» ممکن است و به سود همگان است.»
فرانکوپن در ادامه تحلیل ناتوانی آمریکا در شکل دادن به بازیهای برد-برد، مینویسد:
«سیاستهای آمریکا نه تنها کشورها را به آغوش یکدیگر سوق میدهد بلکه موجب تحکیم روابط اقتصادی و مذهبی آنها میشود. ... فعلاً واشنگتن با پشتکار سرگرم انتقاد از چین و روشها و نقشههای آن کشور است. ... سیاست آمریکا در واکنش به طرحهای چین و روسیه اتخاذ میشود، نه بر اساس دیدگاه مستقل خودخواستهای که تأمینکننده حمایت عملی بلندمدتتری باشد. ... شی جینپینگ میگوید ابتکار کمربند و جاده از اینرو که اجتماعی «با آینده مشترک برای بشر» خلق میکند به سود همگان است.»
و نکته مهم فرانکوپن این است:
«در میانه این شبههها دولتی در آمریکا سر کار است که میخواهد جهان را از نو برابر منافع خود سامان دهد، در عوض هویج از چماق استفاده کند، و در چین دولتی که به زبان منافع متقابل، افزایش همکاری، و مشوق برای نزدیک کردن ملتها و کشورها و فرهنگها و فرهنگها به یکدیگر با سناریوهای برد-برد میگوید، اما عملاً در دلهای بسیاری ترس از ظهور امپراتوریای مطابق نقشه یا به صورت پیشفرض میافکند.»
«در دوره بسیار بسیار نگرانکنندهای به سر میبریم. آتلانتیک دوپاره میتواند اروپا را ضمیمه اوراسیا کند، که دیگر نه به غرب، بلکه به شرق بنگرد که میخواهد مشاور اصلی کل بشر بشود.»
در جایی که مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بعد از مجادله ترامپ و زلنسکی میگوید «جهان به رهبری جدید نیاز دارد.» و اروپاییها از تضعیف زلنسکی در مقابل پوتین شکایت دارند، نوشتههای پیتر فرانکوپن در سال ۲۰۱۸ معنای خاص و پیشبینانه عمیقی پیدا میکند. این وضعیت برای پکن، معنای مهمی دارد.
چینیها جهان را به مشارکت دعوت میکنند، از بازیهای برد-برد میگویند، منابع مالی عظیمی برای سرمایهگذاری دارند، و طبق سنت چینی با مهمانانشان با ادب و احترام برخورد میکنند، حتی در شرایطی که خیلی سفت و سخت دنبال منافعشان هستند.
نوع رفتار #ترامپ این جمله فرانکوپن را معنادارتر میکند «غرب با این خطر مواجه شده که هر روز بیشتر به حاشیه رانده شود. هرگاه غرب وارد میشود و ایفای نقش میکند بدون استثنا برای مداخلهای است که مسائل نه تنها حل نمیکند، بلکه حادتر میکند، یا برای ایجاد مانع و تضییقی که رشد و امکانات دیگران را محدود میکند. عصر شکل دادن غرب به جهان به صورت خود، دیری است که پایان یافته.»
اگر ایده فرانکوپن درست باشد، الزامات سیاسی و سیاستی آن برای جهان، و برای ایران – به تبع جهان و مستقل از جهان – زیاد است. ما باید وضعیت خود را بشناسیم، عطف به اینکه میدانیم چینیها به احتمال زیاد بسیار خوشحالند.
#دغدغه_ایران #چین #زلنسکی #اوکراین
@fazeli_mohammad
Forwarded from هممیهن
نیازمند ترس هستیم
سرمقاله هممیهن
۱۱ اسفند ۱۴۰۳
🔹آقای رئیسجمهور در بخش دوم سفر خود به شهرهای استان تهران چندین سخنرانی داشتند که در عمل چیزی از آنها در نمیآید و قرار نیست کسانی که برای آمدن ایشان و از آن مهمتر نیامدن افراد خطرناک فعالیت کردند، همچنان سکوت کنند.
🔹این خیانت به مسئولین است. آنان نباید گمان کنند که چنین سخنانی رافع مسئولیت و حلال مشکلات است یا نور امیدی را در دل مخاطب روشن میکند؛ درحالیکه این سخنان تکرار مکررات است و سخنانی که ناظر به واقعیت و راهگشا نباشد، هیچ کمکی به جامعه نمیکند.
🔹مردم و مخاطبان به تلاشهای دولت کاری ندارند، بلکه دستاوردها و نتایج آن تلاشها برایشان راهگشاست. از این پس روشن بفرمایید کدام مانع برداشته شده یا کدام موانع اضافه شده است؟
🔹مردم در انتخابات شرکت میکنند که مشکلات آنان را دولت برآمده از انتخابات حل کند. آحاد مردم جز با تولید و پرداخت مالیات خود، هیچ کمکی به دولت نه میکنند و نه میتوانند کمک کنند و نه دولت نیازی به کمک آنان دارد. یک نگاه به دولت بیندازید تا ببینید با هیولایی بزرگ مواجه هستید که هیچکس نمیتواند به آن نزدیک هم بشود. اصلاً مردم را قبول ندارند که به آنان کمک کنند.
🔹کی به شما گفته جلوی قلدری سر خم کنید؟ نام ببرید. فرضاً کسی هم بگوید، مگر تاثیری بر شما دارد؟ خُب خیلیها حرف میزنند. کسان دیگری هم هستند که بهطور کلی متفاوت میگویند چرا حرف آنها را نقل نمیکنید؟ اصلاً چرا ایده روشن خود را نمیگویید؟
🔹حالا شما هم که هر روز چند سخنرانی میکنید بفرمایید با این وضع چه کار خواهید کرد؟ اقتصاد را از طریق بازرگانی با همسایگان، آنطور که گفتهاید نمیتوان اداره کرد. آن اقتصاد مبتنی بر قاچاق است که فعلاً وجود دارد.
🔹مردم میترسند. ترس هم لزوماً چیز بدی نیست؛ اتفاقاً خیلی جاها لازم است که مسئولان هم بترسند. بترسیم از اینکه مردم عصبانی شوند. بترسیم از اینکه فرزندانمان و دوستانمان و خانواده ما نیز از ما رویگردان شوند. بترسیم کسانی باشند که نتوانند زندگی آبرومندانهای را برای خود تدارک ببینند.
🔹بترسیم از اینکه نتوانیم آب و برق مردم را تامین کنیم و کارخانجات و حتی دولت تعطیل شوند. بترسیم از اینکه مردم به ما امید ببندند ولی ناامیدشان کنیم و رویبرگردانند. اتفاقاً ما بیش از هر چیز نیازمند ترس هستیم.
📌ادامه مطلب در سایت هممیهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
WhatsApp
سرمقاله هممیهن
۱۱ اسفند ۱۴۰۳
🔹آقای رئیسجمهور در بخش دوم سفر خود به شهرهای استان تهران چندین سخنرانی داشتند که در عمل چیزی از آنها در نمیآید و قرار نیست کسانی که برای آمدن ایشان و از آن مهمتر نیامدن افراد خطرناک فعالیت کردند، همچنان سکوت کنند.
🔹این خیانت به مسئولین است. آنان نباید گمان کنند که چنین سخنانی رافع مسئولیت و حلال مشکلات است یا نور امیدی را در دل مخاطب روشن میکند؛ درحالیکه این سخنان تکرار مکررات است و سخنانی که ناظر به واقعیت و راهگشا نباشد، هیچ کمکی به جامعه نمیکند.
🔹مردم و مخاطبان به تلاشهای دولت کاری ندارند، بلکه دستاوردها و نتایج آن تلاشها برایشان راهگشاست. از این پس روشن بفرمایید کدام مانع برداشته شده یا کدام موانع اضافه شده است؟
🔹مردم در انتخابات شرکت میکنند که مشکلات آنان را دولت برآمده از انتخابات حل کند. آحاد مردم جز با تولید و پرداخت مالیات خود، هیچ کمکی به دولت نه میکنند و نه میتوانند کمک کنند و نه دولت نیازی به کمک آنان دارد. یک نگاه به دولت بیندازید تا ببینید با هیولایی بزرگ مواجه هستید که هیچکس نمیتواند به آن نزدیک هم بشود. اصلاً مردم را قبول ندارند که به آنان کمک کنند.
🔹کی به شما گفته جلوی قلدری سر خم کنید؟ نام ببرید. فرضاً کسی هم بگوید، مگر تاثیری بر شما دارد؟ خُب خیلیها حرف میزنند. کسان دیگری هم هستند که بهطور کلی متفاوت میگویند چرا حرف آنها را نقل نمیکنید؟ اصلاً چرا ایده روشن خود را نمیگویید؟
🔹حالا شما هم که هر روز چند سخنرانی میکنید بفرمایید با این وضع چه کار خواهید کرد؟ اقتصاد را از طریق بازرگانی با همسایگان، آنطور که گفتهاید نمیتوان اداره کرد. آن اقتصاد مبتنی بر قاچاق است که فعلاً وجود دارد.
🔹مردم میترسند. ترس هم لزوماً چیز بدی نیست؛ اتفاقاً خیلی جاها لازم است که مسئولان هم بترسند. بترسیم از اینکه مردم عصبانی شوند. بترسیم از اینکه فرزندانمان و دوستانمان و خانواده ما نیز از ما رویگردان شوند. بترسیم کسانی باشند که نتوانند زندگی آبرومندانهای را برای خود تدارک ببینند.
🔹بترسیم از اینکه نتوانیم آب و برق مردم را تامین کنیم و کارخانجات و حتی دولت تعطیل شوند. بترسیم از اینکه مردم به ما امید ببندند ولی ناامیدشان کنیم و رویبرگردانند. اتفاقاً ما بیش از هر چیز نیازمند ترس هستیم.
📌ادامه مطلب در سایت هممیهن آنلاین
@hammihanonline
hammihanonline.ir
Forwarded from قفسه کتاب
📚 کتاب، بهترین آغاز برای شکفتن... 🌸
چه هدیهای ارزشمندتر از یک کتاب برای خودت و عزیزانت؟ 📖✨
در قفسه کتاب، منتخبی از بهترین کتابها را با قیمتهای مناسب پیدا کن و نوروزت را با عطر دانایی تازه کن.
📍 همین حالا به کانال قفسه کتاب سر بزن:
🔗 www.tg-me.com/ghafasebook
چه هدیهای ارزشمندتر از یک کتاب برای خودت و عزیزانت؟ 📖✨
در قفسه کتاب، منتخبی از بهترین کتابها را با قیمتهای مناسب پیدا کن و نوروزت را با عطر دانایی تازه کن.
📍 همین حالا به کانال قفسه کتاب سر بزن:
🔗 www.tg-me.com/ghafasebook
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۲۲۰ سال تکاپوی امنیت
🔵 محمدجواد ظریف، معاون راهبردی پیشین ریاست جمهوری ایران، در بهمنماه ۱۴۰۳ متنی را با عنوان «راهبرد وفاق برای تأمین امنیت ملی: مبتنی بر رویکردی تاریخی به مسائل امنیت ملی ایران» منتشر کرد.
🔵 استدلال اصلی این متن آن است که ایران بهمثابه موجودیتی ژئوپلتیک به مدت یکونیم قرن از ۱۸۰۴ تا ۱۹۴۶ در معرض اشغال، از دست رفتن قطعاتی از سرزمین و تهدید امنیتی بوده است. ایران، صرفنظر از نوع حکومت و ایدئولوژی هر حکومت، پس از یکونیم شکست و تحقیر، از میانه قرن بیستم، تلاش برای رسیدن به استقلال در تأمین امنیت خود را آغاز کرد و امروز در دهه سوم قرن بیستویکم به موقعیت تأمین امنیت درونزا دست یافته است.
🔵 سخن مهم این متن که پیام ایران برای جهان خوانده شده، اعلام شروع دوران جدیدی است که در آن ایران تلاش میکند این دستآورد را به توسعه اقتصادی و بازیهای برد-برد با سایر کشورها تبدیل کند.
🔵 محمدجواد ظریف در این گفتوگو، اصول و دیدگاههای مندرج در این متن راهبردی را تشریح میکند.
نسخه کامل گفتوگو در یوتیوب
https://youtu.be/h86f_b8Q55o
#محمدجواد_ظریف #امنیت_ایران #امنیت_و_توسعه #ظریف
@fazeli_mohammad
🔵 محمدجواد ظریف، معاون راهبردی پیشین ریاست جمهوری ایران، در بهمنماه ۱۴۰۳ متنی را با عنوان «راهبرد وفاق برای تأمین امنیت ملی: مبتنی بر رویکردی تاریخی به مسائل امنیت ملی ایران» منتشر کرد.
🔵 استدلال اصلی این متن آن است که ایران بهمثابه موجودیتی ژئوپلتیک به مدت یکونیم قرن از ۱۸۰۴ تا ۱۹۴۶ در معرض اشغال، از دست رفتن قطعاتی از سرزمین و تهدید امنیتی بوده است. ایران، صرفنظر از نوع حکومت و ایدئولوژی هر حکومت، پس از یکونیم شکست و تحقیر، از میانه قرن بیستم، تلاش برای رسیدن به استقلال در تأمین امنیت خود را آغاز کرد و امروز در دهه سوم قرن بیستویکم به موقعیت تأمین امنیت درونزا دست یافته است.
🔵 سخن مهم این متن که پیام ایران برای جهان خوانده شده، اعلام شروع دوران جدیدی است که در آن ایران تلاش میکند این دستآورد را به توسعه اقتصادی و بازیهای برد-برد با سایر کشورها تبدیل کند.
🔵 محمدجواد ظریف در این گفتوگو، اصول و دیدگاههای مندرج در این متن راهبردی را تشریح میکند.
نسخه کامل گفتوگو در یوتیوب
https://youtu.be/h86f_b8Q55o
#محمدجواد_ظریف #امنیت_ایران #امنیت_و_توسعه #ظریف
@fazeli_mohammad
سهگانهای درباره برق
محمد فاضلی
صنعت برق در چند سال گذشته وضعیت بحرانی پیدا کرده است. ریشههای این بحران در گذشتهای دورتر و حداقل در دو دهه قبل است. من در سه سال گذشته، سه قسمت ویژه صنعت برق در #پادکست_دغدغه_ایران ساختم که بخشهای مهمی از بحران در این صنعت را نشان میدهند.
شنیدن این سه قسمت در کنار یکدیگر، تصویر نسبتاً روشنی از صنعت برق ایران، چرایی در بحران رفتن آن، و آینده محتملش ارائه میکند.
قسمت یک. کیفیت مداخله دولت و توسعه: مورد صنعت برق
شنیدن این قسمت
قسمت دو. چرا برق رفت؟
شنیدن این قسمت
قسمت سه. آیا برق میآید؟
شنیدن این قسمت
این محتوای سهگانه درباره صنعت برق ایران، نشان میدهد بحران صنعت برق ایران پیچیدهتر از آن است که سیاستگذاران سادهانگار فکر میکنند؛ و درآمدن از این بحران هم دشوارتر از آن است که برخی با نسخههای ساده تجویز میکنند.
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
صنعت برق در چند سال گذشته وضعیت بحرانی پیدا کرده است. ریشههای این بحران در گذشتهای دورتر و حداقل در دو دهه قبل است. من در سه سال گذشته، سه قسمت ویژه صنعت برق در #پادکست_دغدغه_ایران ساختم که بخشهای مهمی از بحران در این صنعت را نشان میدهند.
شنیدن این سه قسمت در کنار یکدیگر، تصویر نسبتاً روشنی از صنعت برق ایران، چرایی در بحران رفتن آن، و آینده محتملش ارائه میکند.
قسمت یک. کیفیت مداخله دولت و توسعه: مورد صنعت برق
شنیدن این قسمت
قسمت دو. چرا برق رفت؟
شنیدن این قسمت
قسمت سه. آیا برق میآید؟
شنیدن این قسمت
این محتوای سهگانه درباره صنعت برق ایران، نشان میدهد بحران صنعت برق ایران پیچیدهتر از آن است که سیاستگذاران سادهانگار فکر میکنند؛ و درآمدن از این بحران هم دشوارتر از آن است که برخی با نسخههای ساده تجویز میکنند.
@fazeli_mohammad
Castbox
قسمت صدوسیودو - آیا برق میآید؟
<p>قسمت صدوسیودو پادکست دغدغه ایران</p>
<p><strong>آیا برق میآید؟</strong></p><p> </p><p>صنعت برق ایران چرا به روز بد افتاد؟ آیا سپردن صنعت برق به...
<p><strong>آیا برق میآید؟</strong></p><p> </p><p>صنعت برق ایران چرا به روز بد افتاد؟ آیا سپردن صنعت برق به...
Forwarded from آینده (عباس عبدی)
🔴دولت در غیاب امر سیاسی
🔺 اعتماد ۱۵ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘استیضاح وزیر اقتصاد فارغ از اینکه چه انگیزهای پشت آن بود، تبعات گوناگونی دارد. این تبعات بستگی تمام به نحوه واکنش دولت و آقای پزشکیان دارد. میتواند هم فرصت باشد و هم تهدید. فرصت است اگر دولت و پزشکیان خود را در همان چارچوبی که به پاستور آمده است، تعریف کند و این استیضاح را اقدامی علیه آن چارچوب بداند. تهدید است اگر گمان کند اتفاق مهمی نیفتاده و به روند کنونی خود ادامه دهد.
🔘پزشکیان برخلاف انتظار تأیید صلاحیت شد. ابتدا هم با اکثریت قاطع آرا که شاید هر ۱۲ نفر رای منفی داده بودند، رد صلاحیت میشود. بنابراین آمدن او معطوف به هدفی بوده است. اگر شانسی برای رای آوردن او نبود، به طور طبیعی میشد حدس زد که برای گرم کردن تنور خاموش و سرد انتخابات تأیید صلاحیت شده است. تنوری که در اسفند سال ۱۴۰۲، برخلاف هوای آن ماه آخر سال سرد بود. ولی اگر شانس انتخاب شدنش جدی بود، که بود، بنابراین باید به این نتیجه رسید که ساختار سیاسی آمادگی پذیرش پرداخت هزینه حضور بیشتر مردم پای صندوق را پذیرفته است. چون در غیر این صورت یا باید بگوییم که شانسی برای پزشکیان قایل نبودند که براساس شواهد دور از واقعیت است، یا باید بگوییم که آماده بودند که او بیاید ولی سیاستهای تندروها و جریان رسمی را اجرا کند و اگر نکرد با او نیز تقابل کنند که این رویکرد نه تنها غیر معقول؛ به مراتب زیانبار و خطرناکتر از هر حالت دیگری بود و جز زیان برای کشور و حکومت هیچ نتیجه دیگری نداشت و همچنان ندارد.
🔘پس لازمه موافقت با آمدن پزشکیان؛ رسیدن به وفاقی درون ساختاری بود که براساس گفتگو و تفاهم، حد و حدودی را برای دولت تعیین کنند، که در آن حد و حدود بتواند شرایط کشور را بهبود بخشید. اتفاقاً اغلب کسانی که پای صندوق آمدند و رأی دادند با این پیشفرض امدند که چنین وفاق نانوشتهای شکل گرفته است و قرار نیست رییس جمهور منتخب در تقابل با ساختار باشد، یا در تقابل با مردم تعریف شود. شخص خودم نیز بر همین اساس از حضور پزشکیان دفاع و در انتخابات مشارکت کردم.
https://telegra.ph/دولت-در-غیاب-امر-سیاسی-03-04
🔺 اعتماد ۱۵ اسفند ۱۴۰۳
✍️عباس عبدی
🔘استیضاح وزیر اقتصاد فارغ از اینکه چه انگیزهای پشت آن بود، تبعات گوناگونی دارد. این تبعات بستگی تمام به نحوه واکنش دولت و آقای پزشکیان دارد. میتواند هم فرصت باشد و هم تهدید. فرصت است اگر دولت و پزشکیان خود را در همان چارچوبی که به پاستور آمده است، تعریف کند و این استیضاح را اقدامی علیه آن چارچوب بداند. تهدید است اگر گمان کند اتفاق مهمی نیفتاده و به روند کنونی خود ادامه دهد.
🔘پزشکیان برخلاف انتظار تأیید صلاحیت شد. ابتدا هم با اکثریت قاطع آرا که شاید هر ۱۲ نفر رای منفی داده بودند، رد صلاحیت میشود. بنابراین آمدن او معطوف به هدفی بوده است. اگر شانسی برای رای آوردن او نبود، به طور طبیعی میشد حدس زد که برای گرم کردن تنور خاموش و سرد انتخابات تأیید صلاحیت شده است. تنوری که در اسفند سال ۱۴۰۲، برخلاف هوای آن ماه آخر سال سرد بود. ولی اگر شانس انتخاب شدنش جدی بود، که بود، بنابراین باید به این نتیجه رسید که ساختار سیاسی آمادگی پذیرش پرداخت هزینه حضور بیشتر مردم پای صندوق را پذیرفته است. چون در غیر این صورت یا باید بگوییم که شانسی برای پزشکیان قایل نبودند که براساس شواهد دور از واقعیت است، یا باید بگوییم که آماده بودند که او بیاید ولی سیاستهای تندروها و جریان رسمی را اجرا کند و اگر نکرد با او نیز تقابل کنند که این رویکرد نه تنها غیر معقول؛ به مراتب زیانبار و خطرناکتر از هر حالت دیگری بود و جز زیان برای کشور و حکومت هیچ نتیجه دیگری نداشت و همچنان ندارد.
🔘پس لازمه موافقت با آمدن پزشکیان؛ رسیدن به وفاقی درون ساختاری بود که براساس گفتگو و تفاهم، حد و حدودی را برای دولت تعیین کنند، که در آن حد و حدود بتواند شرایط کشور را بهبود بخشید. اتفاقاً اغلب کسانی که پای صندوق آمدند و رأی دادند با این پیشفرض امدند که چنین وفاق نانوشتهای شکل گرفته است و قرار نیست رییس جمهور منتخب در تقابل با ساختار باشد، یا در تقابل با مردم تعریف شود. شخص خودم نیز بر همین اساس از حضور پزشکیان دفاع و در انتخابات مشارکت کردم.
https://telegra.ph/دولت-در-غیاب-امر-سیاسی-03-04
Telegraph
دولت در غیاب امر سیاسی
🔺 اعتماد ۱۵ اسفند ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘استیضاح وزیر اقتصاد فارغ از اینکه چه انگیزهای پشت آن بود، تبعات گوناگونی دارد. این تبعات بستگی تمام به نحوه واکنش دولت و آقای پزشکیان دارد. میتواند هم فرصت باشد و هم تهدید. فرصت است اگر دولت و پزشکیان خود را در همان چارچوبی…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مرجعیت کل رسانه داخلی در حال از دست رفتن است.
نسخه کامل گفتوگو در یوتیوب
https://youtu.be/h86f_b8Q55o
#محمدجواد_ظریف #امنیت_ایران #امنیت_و_توسعه #ظریف
@fazeli_mohammad
نسخه کامل گفتوگو در یوتیوب
https://youtu.be/h86f_b8Q55o
#محمدجواد_ظریف #امنیت_ایران #امنیت_و_توسعه #ظریف
@fazeli_mohammad
خب! شما که طبق پیشبینیهای دولت قبل در اوایل امسال - که ظاهرا امروز منتشر شده - میدانستید تا آخر سال با ادامه روندهای موجود و انواع ناترازی، قیمت دلار بین ۹۰ تا ۱۰۰ هزار تومان است. این اداها علیه دولت پزشکیان و وزیر اقتصادش؛ و آن همه ننه من غریبم بازی علیه خاموشیها چه بود؟!
@fazeli_mohammad
@fazeli_mohammad
سیاستورزی بیمسئولیت
محمد فاضلی
مقدمه
دیروز دو صفحه سند منتشر شد (اینجا) که یکی از ارزشمندترین اسناد منتشرشده در سالهای اخیر است؛ و از هر افشاگری جنجالآفرینی، مهمتر است. سندی که ارزش تاریخی دارد.
این دو صفحه سند، نامهای است که در رئیس دفتر مرحوم ابراهیم رئیسی به پانزده نفر از مقامات دولت سیزدهم ارسال، و در آن پیشبینی سه متغیر مهم اقتصادی تا پایان سال را ارائه کرده است:
🔵 نرخ ارز بین ۹۰ تا ۱۰۰ هزار تومان (دقیقا همان نرخی که الان در اسفند ۱۴۰۳ هست)
🔵 نرخ تورم بین ۴۵ تا ۵۰ درصد
🔵 کسری برق بین ۱۰.۵ تا ۱۲.۵ هزار مگاوات
وزیر اقتصاد و رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت قبل که در نقش منتقدان دولت پزشکیان ظاهر شدند؛ و رئیس بانک مرکزی و وزیر صمت (که این دو نفر در دولت پزشکیان هم حضور دارند) از دریافتکنندگان این نامه بودهاند. محال است نمایندگان مجلس و سایر مقامات هم از این پیشبینی بیخبر بوده باشند.
آنچه بر دولت پزشکیان گذشت!
نمایندگان مجلس، وزرای دولت قبل، و بسیاری دیگر از این پیشبینی خبر داشتهاند. اما وقتی دولت پزشکیان شروع بهکار کرد، و همه ریسکهای سیاسی که در زمان ارسال این نامه وجود نداشتند، بر دولتش بار شد، مخالفانش در مجلس و سایر جاها:
🔴 خاموشیها را بهانه حمله به دولت کردند.
🔴 افزایش قیمت ارز را به سیاستهای وزارت اقتصاد نسبت دادند.
🔴 نرخ تورم را ابزار حمله به دولت و تضعیف آن کردند.
مجلسیها و مخالفان دولت، هرگز به گونهای رفتار نکردند که نشان دهد میدانند آنچه رخ میدهد (از نرخ ارز تا تورم و ناترازی) نتیجه گذشته اقتصاد ایران و حتی تشدید آن بر اثر افزایش ریسکهای سیاسی است. فرصتی پیدا شده بود تا کاسه و کوزه همه آن چیزی را که خودشان پیشبینی کرده بودند، و نتیجه طبیعی مسیر طیشده سیاست داخلی، سیاست خارجی و سیاست اقتصادی و تحریم دو دهه گذشته است، بر سر دولت #پزشکیان بشکنند.
اینها همان کسانی هستند که اگر دولت مرحوم رئیسی باقی مانده بود، باید نه در موضع منتقد این وضعیت، بلکه در مقام حامیان و توجیهکنندگان وضعیت ظاهر میشدند.
نتیجه
سیاستورزی در ایران امروز بیمسئولیت شده است. یعنی جریان اصلی سیاست، اکثریت مناقشات و گفتار سیاسی که در ظاهر به اسم مردم، کشور یا نظام صورت میگیرد، در اصل دعوا بر سر جابهجایی دار و دستهها، رانتها و افراد است. موضوع وطن، چیزی به نام ایران خانه ایرانیان، و مردم، سرزمین یا منافع ملی، از دستور کار طیف گستردهای از سیاسیون خارج است.
اگر چنین نبود، آنها که میدانستند حتی اگر دولت قبل میماند، و حتی اگر هیچ ریسک سیاسیای افزوده نمیشد، باز هم ارز به ۹۰ تا ۱۰۰ هزار تومان میرسید، خاموشیهای گسترده رخ میداد و تورم به ۴۵ تا ۵۰ درصد میرسید؛ به عوض عربدهکشی و ننه من غریبمبازی، کمک دولت میکردند تا سیاستهای بهتری اجرا کند، تا منسجمتر باشد، تا کمتر در چالههای سیاست هر روزه گیر بیفتد و وزرایش وقت داشته باشند با تمرکز بیشتری به درد این کشور برسند.
سیاستورزی بیمسئولیت، یعنی لخت و عریان منافع شخصی و جناحی را به زیان یک ملت دنبال کردن؛ یعنی حرف از مردم زدن اما با وقیحترین ابزارها دنبال رانت و منافع بودن.
سیاستورزی بیمسئولیت، یعنی بدانی که تحت شرایط موجود، قیمت ارز در پایان سال ۱۴۰۳ به ۹۰ تا ۱۰۰ هزار تومان میرسد، حتی اگر هیچ ریسک سیاسیای افزوده نشود و هیچ بازار ارز توافقی هم اجرا نشود، اما جلوی دوربینهای تلویزیونی عربده بکشی و از تأثیر بازار ارز توافقی بر افزایش قیمت ارز بگویی؛ قیافه دفاع از مردم هم بگیری!
حرف آخر
سیاستورزی بیمسئولیت، آن نوع سیاستورزی که ذرهای از ارزش قائل شدن برای ایران و ایرانی، بویی نبرده، و صرفا منافع شخصی را دنبال میکند، این کشور را به خاک سیاه مینشاند، بیشتر از آنچه اکنون هست.
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
مقدمه
دیروز دو صفحه سند منتشر شد (اینجا) که یکی از ارزشمندترین اسناد منتشرشده در سالهای اخیر است؛ و از هر افشاگری جنجالآفرینی، مهمتر است. سندی که ارزش تاریخی دارد.
این دو صفحه سند، نامهای است که در رئیس دفتر مرحوم ابراهیم رئیسی به پانزده نفر از مقامات دولت سیزدهم ارسال، و در آن پیشبینی سه متغیر مهم اقتصادی تا پایان سال را ارائه کرده است:
🔵 نرخ ارز بین ۹۰ تا ۱۰۰ هزار تومان (دقیقا همان نرخی که الان در اسفند ۱۴۰۳ هست)
🔵 نرخ تورم بین ۴۵ تا ۵۰ درصد
🔵 کسری برق بین ۱۰.۵ تا ۱۲.۵ هزار مگاوات
وزیر اقتصاد و رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت قبل که در نقش منتقدان دولت پزشکیان ظاهر شدند؛ و رئیس بانک مرکزی و وزیر صمت (که این دو نفر در دولت پزشکیان هم حضور دارند) از دریافتکنندگان این نامه بودهاند. محال است نمایندگان مجلس و سایر مقامات هم از این پیشبینی بیخبر بوده باشند.
آنچه بر دولت پزشکیان گذشت!
نمایندگان مجلس، وزرای دولت قبل، و بسیاری دیگر از این پیشبینی خبر داشتهاند. اما وقتی دولت پزشکیان شروع بهکار کرد، و همه ریسکهای سیاسی که در زمان ارسال این نامه وجود نداشتند، بر دولتش بار شد، مخالفانش در مجلس و سایر جاها:
🔴 خاموشیها را بهانه حمله به دولت کردند.
🔴 افزایش قیمت ارز را به سیاستهای وزارت اقتصاد نسبت دادند.
🔴 نرخ تورم را ابزار حمله به دولت و تضعیف آن کردند.
مجلسیها و مخالفان دولت، هرگز به گونهای رفتار نکردند که نشان دهد میدانند آنچه رخ میدهد (از نرخ ارز تا تورم و ناترازی) نتیجه گذشته اقتصاد ایران و حتی تشدید آن بر اثر افزایش ریسکهای سیاسی است. فرصتی پیدا شده بود تا کاسه و کوزه همه آن چیزی را که خودشان پیشبینی کرده بودند، و نتیجه طبیعی مسیر طیشده سیاست داخلی، سیاست خارجی و سیاست اقتصادی و تحریم دو دهه گذشته است، بر سر دولت #پزشکیان بشکنند.
اینها همان کسانی هستند که اگر دولت مرحوم رئیسی باقی مانده بود، باید نه در موضع منتقد این وضعیت، بلکه در مقام حامیان و توجیهکنندگان وضعیت ظاهر میشدند.
نتیجه
سیاستورزی در ایران امروز بیمسئولیت شده است. یعنی جریان اصلی سیاست، اکثریت مناقشات و گفتار سیاسی که در ظاهر به اسم مردم، کشور یا نظام صورت میگیرد، در اصل دعوا بر سر جابهجایی دار و دستهها، رانتها و افراد است. موضوع وطن، چیزی به نام ایران خانه ایرانیان، و مردم، سرزمین یا منافع ملی، از دستور کار طیف گستردهای از سیاسیون خارج است.
اگر چنین نبود، آنها که میدانستند حتی اگر دولت قبل میماند، و حتی اگر هیچ ریسک سیاسیای افزوده نمیشد، باز هم ارز به ۹۰ تا ۱۰۰ هزار تومان میرسید، خاموشیهای گسترده رخ میداد و تورم به ۴۵ تا ۵۰ درصد میرسید؛ به عوض عربدهکشی و ننه من غریبمبازی، کمک دولت میکردند تا سیاستهای بهتری اجرا کند، تا منسجمتر باشد، تا کمتر در چالههای سیاست هر روزه گیر بیفتد و وزرایش وقت داشته باشند با تمرکز بیشتری به درد این کشور برسند.
سیاستورزی بیمسئولیت، یعنی لخت و عریان منافع شخصی و جناحی را به زیان یک ملت دنبال کردن؛ یعنی حرف از مردم زدن اما با وقیحترین ابزارها دنبال رانت و منافع بودن.
سیاستورزی بیمسئولیت، یعنی بدانی که تحت شرایط موجود، قیمت ارز در پایان سال ۱۴۰۳ به ۹۰ تا ۱۰۰ هزار تومان میرسد، حتی اگر هیچ ریسک سیاسیای افزوده نشود و هیچ بازار ارز توافقی هم اجرا نشود، اما جلوی دوربینهای تلویزیونی عربده بکشی و از تأثیر بازار ارز توافقی بر افزایش قیمت ارز بگویی؛ قیافه دفاع از مردم هم بگیری!
حرف آخر
سیاستورزی بیمسئولیت، آن نوع سیاستورزی که ذرهای از ارزش قائل شدن برای ایران و ایرانی، بویی نبرده، و صرفا منافع شخصی را دنبال میکند، این کشور را به خاک سیاه مینشاند، بیشتر از آنچه اکنون هست.
@fazeli_mohammad
Telegram
دغدغه ایران
Audio
قسمت صدوبیستوچهارم پادکست دغدغه ایران
چرا برق رفت؟
مشکل صنعت برق ایران چیست؟ و چرا کشوری با منابع عظیم نفت و گاز به ناترازی در تولید و مصرف برق رسیده است؟ چرا سرمایهگذاری در منابع برق تجدیدپذیر یا بهبود راندمان نیروگاهها صورت نگرفته است؟ دکتر #کیومرث_حیدری، متخصص اقتصاد برق، در این قسمت به این سؤالات و وجوه مهمی از سیاستگذاری و اقتصاد صنعت برق ایران میپردازد.
مهمان: دکتر کیومرث حیدری
میزبان: محمد فاضلی
امور فنی و صوت: مرتضی مشیریخواه
گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)
حامیان مالی
صرافی ارز دیجیتال والکس
@Wallexchange
محصولات بهداشتی ساختمانی سارودی
اپیزود هفده – کیفیت مداخله دولت و توسعه: مورد صنعت برق
کتاب اصلاحات اقتصادی صنعت برق (نوشته کیومرث حیدری)
حمایت از پادکست دغدغه ایران
شماره تماس برای حمایت مالی
09965691194
شناسه پیپال
[email protected]
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
Email: [email protected]
تاریخ انتشار
آذر هزار و چهارصدوسه
@dirancast_official
چرا برق رفت؟
مشکل صنعت برق ایران چیست؟ و چرا کشوری با منابع عظیم نفت و گاز به ناترازی در تولید و مصرف برق رسیده است؟ چرا سرمایهگذاری در منابع برق تجدیدپذیر یا بهبود راندمان نیروگاهها صورت نگرفته است؟ دکتر #کیومرث_حیدری، متخصص اقتصاد برق، در این قسمت به این سؤالات و وجوه مهمی از سیاستگذاری و اقتصاد صنعت برق ایران میپردازد.
مهمان: دکتر کیومرث حیدری
میزبان: محمد فاضلی
امور فنی و صوت: مرتضی مشیریخواه
گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)
حامیان مالی
صرافی ارز دیجیتال والکس
@Wallexchange
محصولات بهداشتی ساختمانی سارودی
اپیزود هفده – کیفیت مداخله دولت و توسعه: مورد صنعت برق
کتاب اصلاحات اقتصادی صنعت برق (نوشته کیومرث حیدری)
حمایت از پادکست دغدغه ایران
شماره تماس برای حمایت مالی
09965691194
شناسه پیپال
[email protected]
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
Email: [email protected]
تاریخ انتشار
آذر هزار و چهارصدوسه
@dirancast_official
Audio
قسمت صدوبیستوپنجم پادکست دغدغه ایران
چین: قرن اول تا هفتم پس از میلاد
چین در فاصله سال اول پس از میلاد تا اوایل قرن هفتم، شاهد شکلگیری سلسله هان شرقی، دوران سه پادشاهی، حکومت خاندان جین (Jin)، دوران سلسلههای شمالی و جنوبی، و حکومت کوتاهمدت سویی (Sui) است. این دوران ششصد ساله، با شکلگیری حکومت سلسله تانگ (Tang) پایان مییابد. همین دوران ششصد ساله شکلدهنده به ابعاد مهمی از تاریخ فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی چین است که در قسمت ۱۲۵ بررسی میشود.
🔴 شنیدن از کستباکس 🔴
⭕ شنیدن از پادبین ⭕
حامی مالی
صرافی ارز دیجیتال والکس
حمایت از پادکست دغدغه ایران
شماره تماس برای حمایت مالی
09965691194
نقشه سیاسی چین
نقشه طبیعی چین
شناسه پیپال
[email protected]
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
Email: [email protected]
گوینده: محمد فاضلی
امور فنی و صوت: مرتضی مشیریخواه
گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)
تاریخ انتشار
دی هزار و چهارصدوسه
@dirancast_official
چین: قرن اول تا هفتم پس از میلاد
چین در فاصله سال اول پس از میلاد تا اوایل قرن هفتم، شاهد شکلگیری سلسله هان شرقی، دوران سه پادشاهی، حکومت خاندان جین (Jin)، دوران سلسلههای شمالی و جنوبی، و حکومت کوتاهمدت سویی (Sui) است. این دوران ششصد ساله، با شکلگیری حکومت سلسله تانگ (Tang) پایان مییابد. همین دوران ششصد ساله شکلدهنده به ابعاد مهمی از تاریخ فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی چین است که در قسمت ۱۲۵ بررسی میشود.
🔴 شنیدن از کستباکس 🔴
⭕ شنیدن از پادبین ⭕
حامی مالی
صرافی ارز دیجیتال والکس
حمایت از پادکست دغدغه ایران
شماره تماس برای حمایت مالی
09965691194
نقشه سیاسی چین
نقشه طبیعی چین
شناسه پیپال
[email protected]
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
Email: [email protected]
گوینده: محمد فاضلی
امور فنی و صوت: مرتضی مشیریخواه
گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)
تاریخ انتشار
دی هزار و چهارصدوسه
@dirancast_official
Forwarded from دغدغه ایران
اولین گفتوگو
محمد فاضلی
اولین گفتوگوی صفحه من در یوتیوب در طول یک هفته گذشته منتشر شد.
من (محمد فاضلی) و #مصطفی_مهرآیین در گفتوگویی مفصل، شرایط ایران امروز را بررسی کردیم و هر کدام نظرمان درباره راههای برونرفت از این وضعیت به سمت بهبود را شرح دادیم.
این گفتوگو را میتوانید در دو بخش در یوتیوب مشاهده کنید.
بخش اول
جهان ایرانی: جامعه-حکومت ناخوش
https://youtu.be/6NgR-L9lwUY
بخش دوم
جامعه-حکومت ناخوش: راه برونرفت
https://youtu.be/eNziqP36RQY
این گفتوگوها ادامه خواهد داشت.
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
اولین گفتوگوی صفحه من در یوتیوب در طول یک هفته گذشته منتشر شد.
من (محمد فاضلی) و #مصطفی_مهرآیین در گفتوگویی مفصل، شرایط ایران امروز را بررسی کردیم و هر کدام نظرمان درباره راههای برونرفت از این وضعیت به سمت بهبود را شرح دادیم.
این گفتوگو را میتوانید در دو بخش در یوتیوب مشاهده کنید.
بخش اول
جهان ایرانی: جامعه-حکومت ناخوش
https://youtu.be/6NgR-L9lwUY
بخش دوم
جامعه-حکومت ناخوش: راه برونرفت
https://youtu.be/eNziqP36RQY
این گفتوگوها ادامه خواهد داشت.
@fazeli_mohammad
YouTube
جهان ایرانی: جامعه-حکومت ناخوش | بخش اول گفتگوی محمد فاضلی و مصطفی مهرآیین
من و مصطفی مهرآیین، دو دوستیم که هر دو تحصیلات تکمیلی تا پایان دوره دکتری جامعهشناسی را در دانشگاه تربیت مدرس با یکدیگر طی کردهایم. ما به گفتوگو نشستهایم تا مسائل جامعه امروز ایران و راههای برونرفت از این وضعیت را بررسی کنیم.
ما در بخش اول این گفتوگو،…
ما در بخش اول این گفتوگو،…
Forwarded from پادکست دغدغه ایران - کانال رسمی
قسمت صدوسیودو پادکست دغدغه ایران
آیا برق میآید؟
صنعت برق ایران چرا به روز بد افتاد؟ آیا سپردن صنعت برق به سازوکارهای بازار آزاد و قیمتهای آزاد برق میتواند مشکل را حل کند؟ #علیرضا_اسدی در این قسمت توضیح میدهد که چرا سپردن برق در اقتصادی به اندازه اقتصاد ایران و با سازوکارهای حاکم بر آن، به بخش خصوصی، علت پیدایش مشکل فعلی است. او روایتی از ضرورت مداخله باکیفیت دولت ارائه میکند.
میهمان: علیرضا اسدی
میزبان: محمد فاضلی
دانلود مستقیم فایل صوتی
شنیدن از
کستباکس || اسپاتیفای || اپل پادکست
گزارش «بررسی ناترازی برق از منظر اقتصاد سیاسی امور زیرساختی» (نوشته علیرضا اسدی)
حامیان مالی
صنایع چسب سینا
وبسایت چسب سینا
اینستاگرام چسب سینا
صرافی پول نو
وبسایت پول نو
ورود و ثبت نام در پول نو
صفحه یوتیوب محمد فاضلی
حمایت از پادکست دغدغه ایران
شماره تماس برای حمایت مالی
09965691194
شناسه پیپال
[email protected]
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
Email: [email protected]
امور فنی و صوت: مرتضی مشیریخواه
گرافیک: استودیو آنسو
تاریخ انتشار
اسفند هزار و چهارصدوسه
@dirancast_official
آیا برق میآید؟
صنعت برق ایران چرا به روز بد افتاد؟ آیا سپردن صنعت برق به سازوکارهای بازار آزاد و قیمتهای آزاد برق میتواند مشکل را حل کند؟ #علیرضا_اسدی در این قسمت توضیح میدهد که چرا سپردن برق در اقتصادی به اندازه اقتصاد ایران و با سازوکارهای حاکم بر آن، به بخش خصوصی، علت پیدایش مشکل فعلی است. او روایتی از ضرورت مداخله باکیفیت دولت ارائه میکند.
میهمان: علیرضا اسدی
میزبان: محمد فاضلی
دانلود مستقیم فایل صوتی
شنیدن از
کستباکس || اسپاتیفای || اپل پادکست
گزارش «بررسی ناترازی برق از منظر اقتصاد سیاسی امور زیرساختی» (نوشته علیرضا اسدی)
حامیان مالی
صنایع چسب سینا
وبسایت چسب سینا
اینستاگرام چسب سینا
صرافی پول نو
وبسایت پول نو
ورود و ثبت نام در پول نو
صفحه یوتیوب محمد فاضلی
حمایت از پادکست دغدغه ایران
شماره تماس برای حمایت مالی
09965691194
شناسه پیپال
[email protected]
موسیقی آغازین
قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی
Email: [email protected]
امور فنی و صوت: مرتضی مشیریخواه
گرافیک: استودیو آنسو
تاریخ انتشار
اسفند هزار و چهارصدوسه
@dirancast_official
Forwarded from نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی) (Ahmad Zeidabadi)
پای ایران در میان است!
لی سونگ نمایندۀ چین در آژانس بینالمللی انرژی اتمی: "تأکید میکنیم آمریکا به عنوان عامل اصلی تخریب برجام، باید هرچه سریعتر گامهای عملی برداشته، به تلاشهای دیپلماتیک بینالمللی بازگردد و با ایران وارد گفتگو شود."
پیش از این دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا آمادگی خود را برای گفتگو با جمهوری اسلامی اعلام کرده است. بنابراین، روی سخن مقام چینی به طور غیرمستقیم به سمت تهران است تا با آمریکا وارد گفتگو شود. روسها هم به صراحت گفتهاند که اختلافات ایران و آمریکا باید از طریق گفتگو و مذاکره حل شود.
سیاست "نفی مذاکره و گفتگو" بین دو کشور معمولاً در سطح جهان طرفداری ندارد و ظاهراً به همین دلیل، دولت ترامپ برای مذاکره با جمهوری اسلامی پیشقدم شده است تا از این جهت ایران را طرفِ "لجباز" در ماجرای تنش بین دو کشور نشان دهد و به انزوا بکشاند. این نکتهای است که رهبر جمهوری اسلامی نیز در سخنان روز شنبۀ خود به آن اشاره کرد. احتمالاً به همین علت، وی به جای نفی صریح مذاکره بر عدم تسلیم در برابر خواست آمریکا تأکید کرد.
به هر حال، حفظ سنگر "عدم مذاکره" در دنیای امروز بسیار سختتر و پرهزینهتر از ورود به مذاکره است. به نظرم به زودی اجماعی جهانی در بارۀ ضرورت مذاکرۀ ایران و آمریکا شکل خواهد گرفت. همانطور که بارها تأکید کرده ام، مذاکره در دنیای سیاست صرفاً یک ابزار برای حل تخاصم است و به خودی خود معجزهای نیست که کور کند یا شفا دهد.
اصلِ موضوع، چیزی است که دو طرف مذاکره روی میز میگذارند و تا مذاکره آغاز نشود، نمیتوان به دقایق آن پی برد. تا این لحظه، هنوز آنچه آمریکا و ایران برای حل اختلافات بین خود از یکدیگر طلب میکنند، در هالهای از ابهام قرار دارد. بنابراین، تمام آنچه این روزها در رسانهها و یا از زبان برخی افراد مطرح میشود، از دقت لازم برخوردار نیست.
واقعیت این است که خواستهای طرف ایرانی از آمریکا ابهام بیشتری دارد. دولت و نظام جمهوری اسلامی هنوز مشخص نکردهاند که در چه شرایطی حاضرند از دایرۀ خصومت با ایالات متحده خارج شوند و در برابر رفع تحریمهای اقتصادی کشور، چه امتیازات مشخصی ارائه دهند.
طرف آمریکایی نیز گرچه کمی صریحتر بوده اما هنوز چارچوب مشخصی را مطرح نکرده است. از فحوای کلام مقامهای آمریکایی چنین برمی آید که آنان خواهان قطع کمک جمهوری اسلامی به گروههای متحدش در خاورمیانه، ایجاد حد و مرزی برای برد موشکهای بالستیک و برچیدن چرخۀ غنیسازی اورانیوم در ایران هستند. در مقابل، آنان ظاهراً حاضرند که تحریمهای اقتصادی ایران را رفع کنند و راه سرمایهگذاری خارجی و تجارت آزاد ایران با دنیا را بگشایند.
جزئیاتِ هر کدام از این موارد اما روشن نیست. با این حال، ترامپ چنین معاملهای را برای هر دو طرف بسیار سودمند میداند و آن را بخصوص سبب جلوگیری از بروز جنگ و برخورد نظامی قلمداد میکند، حال آنکه برخی محافل داخلی ایران، آن را "خلع سلاح" و یا "تسلیم" ایران در برابر آمریکا توصیف میکنند.
ارزش سلاح چه از نوع متعارف و چه غیرمتعارف آن برای هر کشور، قدرت بازدارندگی آن از بروز جنگ و یا غلبۀ آن در صورت بروز جنگ است وگرنه کارکرد لازم را ندارد. برای من تا این لحظه مشخص نیست که آیا مقامهای جمهوری اسلامی قدرت تسلیحاتی کشور را برای بازدارندگی در مقابل بروز جنگ، کافی و وافی میدانند و اطمینان دارند که در هر صورت جنگی در انتظار کشور نیست؟ یا اینکه جنگ را محتمل میدانند اما خود را طرف پیروز آن به شمار میآورند؟ یا اینکه شانس پیروزی را بالا نمیدانند و در عوض روی وارد کردن ضربه و آسیب متقابل شرطبندی میکنند؟
اینها پرسشهایی است که باید با بیطرفی علمی و دقت فراوان مورد بررسی قرار گیرند. داستان را نباید ساده فرض کرد. پای ایران در میان است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
لی سونگ نمایندۀ چین در آژانس بینالمللی انرژی اتمی: "تأکید میکنیم آمریکا به عنوان عامل اصلی تخریب برجام، باید هرچه سریعتر گامهای عملی برداشته، به تلاشهای دیپلماتیک بینالمللی بازگردد و با ایران وارد گفتگو شود."
پیش از این دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا آمادگی خود را برای گفتگو با جمهوری اسلامی اعلام کرده است. بنابراین، روی سخن مقام چینی به طور غیرمستقیم به سمت تهران است تا با آمریکا وارد گفتگو شود. روسها هم به صراحت گفتهاند که اختلافات ایران و آمریکا باید از طریق گفتگو و مذاکره حل شود.
سیاست "نفی مذاکره و گفتگو" بین دو کشور معمولاً در سطح جهان طرفداری ندارد و ظاهراً به همین دلیل، دولت ترامپ برای مذاکره با جمهوری اسلامی پیشقدم شده است تا از این جهت ایران را طرفِ "لجباز" در ماجرای تنش بین دو کشور نشان دهد و به انزوا بکشاند. این نکتهای است که رهبر جمهوری اسلامی نیز در سخنان روز شنبۀ خود به آن اشاره کرد. احتمالاً به همین علت، وی به جای نفی صریح مذاکره بر عدم تسلیم در برابر خواست آمریکا تأکید کرد.
به هر حال، حفظ سنگر "عدم مذاکره" در دنیای امروز بسیار سختتر و پرهزینهتر از ورود به مذاکره است. به نظرم به زودی اجماعی جهانی در بارۀ ضرورت مذاکرۀ ایران و آمریکا شکل خواهد گرفت. همانطور که بارها تأکید کرده ام، مذاکره در دنیای سیاست صرفاً یک ابزار برای حل تخاصم است و به خودی خود معجزهای نیست که کور کند یا شفا دهد.
اصلِ موضوع، چیزی است که دو طرف مذاکره روی میز میگذارند و تا مذاکره آغاز نشود، نمیتوان به دقایق آن پی برد. تا این لحظه، هنوز آنچه آمریکا و ایران برای حل اختلافات بین خود از یکدیگر طلب میکنند، در هالهای از ابهام قرار دارد. بنابراین، تمام آنچه این روزها در رسانهها و یا از زبان برخی افراد مطرح میشود، از دقت لازم برخوردار نیست.
واقعیت این است که خواستهای طرف ایرانی از آمریکا ابهام بیشتری دارد. دولت و نظام جمهوری اسلامی هنوز مشخص نکردهاند که در چه شرایطی حاضرند از دایرۀ خصومت با ایالات متحده خارج شوند و در برابر رفع تحریمهای اقتصادی کشور، چه امتیازات مشخصی ارائه دهند.
طرف آمریکایی نیز گرچه کمی صریحتر بوده اما هنوز چارچوب مشخصی را مطرح نکرده است. از فحوای کلام مقامهای آمریکایی چنین برمی آید که آنان خواهان قطع کمک جمهوری اسلامی به گروههای متحدش در خاورمیانه، ایجاد حد و مرزی برای برد موشکهای بالستیک و برچیدن چرخۀ غنیسازی اورانیوم در ایران هستند. در مقابل، آنان ظاهراً حاضرند که تحریمهای اقتصادی ایران را رفع کنند و راه سرمایهگذاری خارجی و تجارت آزاد ایران با دنیا را بگشایند.
جزئیاتِ هر کدام از این موارد اما روشن نیست. با این حال، ترامپ چنین معاملهای را برای هر دو طرف بسیار سودمند میداند و آن را بخصوص سبب جلوگیری از بروز جنگ و برخورد نظامی قلمداد میکند، حال آنکه برخی محافل داخلی ایران، آن را "خلع سلاح" و یا "تسلیم" ایران در برابر آمریکا توصیف میکنند.
ارزش سلاح چه از نوع متعارف و چه غیرمتعارف آن برای هر کشور، قدرت بازدارندگی آن از بروز جنگ و یا غلبۀ آن در صورت بروز جنگ است وگرنه کارکرد لازم را ندارد. برای من تا این لحظه مشخص نیست که آیا مقامهای جمهوری اسلامی قدرت تسلیحاتی کشور را برای بازدارندگی در مقابل بروز جنگ، کافی و وافی میدانند و اطمینان دارند که در هر صورت جنگی در انتظار کشور نیست؟ یا اینکه جنگ را محتمل میدانند اما خود را طرف پیروز آن به شمار میآورند؟ یا اینکه شانس پیروزی را بالا نمیدانند و در عوض روی وارد کردن ضربه و آسیب متقابل شرطبندی میکنند؟
اینها پرسشهایی است که باید با بیطرفی علمی و دقت فراوان مورد بررسی قرار گیرند. داستان را نباید ساده فرض کرد. پای ایران در میان است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
قسمت ۲ ویدیوکست دغدغه ایران
دولت نفتی: دونکیشوت در لیلیپوت
آیا نفت باعث بدبختی و تیرهروزی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشورهای نفتی است؟
آیا ونزوئلایی شدن سرنوشت حتمی همه کشورهایی است که به نفت فراوان دسترسی دارند؟
تری لین کارل در کتاب «معمای فراوانی: دولتهای نفتی و رونقهای نفتی» شرحی تاریخی از چگونگی اثرگذاری نفت یا هر منبع درآمدی مشابه نظیر طلا و نقره بر ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشورها ارائه میکند.
کارل نشان میدهد که چگونه نفت در غیاب ظرفیت دولت، این گونه کشورها را از دولتسازی دور کرده و به تدریج در تیرهروزی اقتصادی و خشونت سیاسی فرو میبرد. مورد اصلی بررسی کتاب، کشور ونزوئلاست اما نوع برخورد کشورهای ایران، نیجریه، اندونزی و نروژ با نفت را نیز بررسی میکند.
کتاب خانم کارل، توضیحی دقیق برای چرایی بروز فساد، ناکارآمدی اقتصادی، بهرهوری پایین، بیثباتی سیاسی و ناکامی توسعه در کشورهای نفتی فاقد ظرفیت دولت است.
نسخه کامل ویدیو در یوتیوب
https://youtu.be/JjTmGkYSKGA
#دولت_نفتی #بیماری_هلندی #نفرین_منابع #ظرفیت_دولت
@fazeli_mohammad
دولت نفتی: دونکیشوت در لیلیپوت
آیا نفت باعث بدبختی و تیرهروزی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشورهای نفتی است؟
آیا ونزوئلایی شدن سرنوشت حتمی همه کشورهایی است که به نفت فراوان دسترسی دارند؟
تری لین کارل در کتاب «معمای فراوانی: دولتهای نفتی و رونقهای نفتی» شرحی تاریخی از چگونگی اثرگذاری نفت یا هر منبع درآمدی مشابه نظیر طلا و نقره بر ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشورها ارائه میکند.
کارل نشان میدهد که چگونه نفت در غیاب ظرفیت دولت، این گونه کشورها را از دولتسازی دور کرده و به تدریج در تیرهروزی اقتصادی و خشونت سیاسی فرو میبرد. مورد اصلی بررسی کتاب، کشور ونزوئلاست اما نوع برخورد کشورهای ایران، نیجریه، اندونزی و نروژ با نفت را نیز بررسی میکند.
کتاب خانم کارل، توضیحی دقیق برای چرایی بروز فساد، ناکارآمدی اقتصادی، بهرهوری پایین، بیثباتی سیاسی و ناکامی توسعه در کشورهای نفتی فاقد ظرفیت دولت است.
نسخه کامل ویدیو در یوتیوب
https://youtu.be/JjTmGkYSKGA
#دولت_نفتی #بیماری_هلندی #نفرین_منابع #ظرفیت_دولت
@fazeli_mohammad
ویدئوی دکمههای بیلباس حکایت ایدهها و راهحلهایی است که معلوم نیست به درد کدام مسأله میخورند. چاههایی هستند که برای ایران و مردمش آب ندارند اما برای صاحبان این ایدهها و راهحلهای بیمسأله نان دارند.
https://youtu.be/NMRWcsq0aN4
صاحبان این ایدهها و راهحلهای بیمسأله، موفق میشوند آنها را به سیاستگذاران و حکمرانان بفروشند؛ ایدهها و راهحلهایی #پوچ_و_مهمل.
@fazeli_mohammad
https://youtu.be/NMRWcsq0aN4
صاحبان این ایدهها و راهحلهای بیمسأله، موفق میشوند آنها را به سیاستگذاران و حکمرانان بفروشند؛ ایدهها و راهحلهایی #پوچ_و_مهمل.
@fazeli_mohammad