جمعه ۱۴۰۴/۲/۲۶.
تهران، پونک، هتلِ گران میراثِ رشیدیه.
‌

جمعه ۱۴۰۴/۲/۲۶.
تهران، پونک، هتلِ گران میراثِ رشیدیه.
‌

واژۀ عربیِ «استقصاص» ۲۱۶ املای احتمالی دارد! 😁

استغصاص، اسطغصاص، اثطغثاث، اصتقصاس، عسطقساس، عصطقثاص، ...

واژۀ عربیِ «اُسطُقُسّات» ۱۴۴ املای احتمالی دارد!

اصطقسات، استقسات، استقصات، اثطقساط، عسطقساط، عثتغسات، ...

#املا

حتی بر بالاترین تختِ جهان هم جز بر رویِ نشیمنِ خودمان نمی‌توانیم بنشینیم.

بالاترین سَریرِ جهان هم اگر بُوَد/
جز بر سرِ نشیمنِ خود کی توان نشست

میشل دو مونتِنْی
مترجم: بهروز صفرزاده

عقایدت را تغییر بده، اما به اصولت پای‌بند بمان؛
برگ‌هایت را عوض کن، اما ریشه‌هایت را دست‌نخورده نگه دار.

ویکتور هوگو

۲۸ اردیبهشت، روزِ بزرگ‌داشتِ حکیم عُمَر خیام.
‌

این قافلۀ عمر عجب می‌گذرد/
دریاب دمی که با طرب می‌گذرد
ساقی، غمِ فردای حریفان چه خوری؟/
پیش آر پیاله را که شب می‌گذرد

حکیم عُمَر خیام

گر آمدنم به خود بُدی، نامدمی/
ور نیز شدن به من بُدی، کی شدمی؟
بهْ زآن نبُدی که اندر این دِیرِ خراب/
نه آمدمی، نه شدمی، نه بُدمی

حکیم عُمَر خیام

چون حاصلِ آدمی در این شورستان/
جز خوردنِ غصه نیست تا کندنِ جان
خُرم دلِ آن‌که زین جهان زود برفت/
و آسوده کسی که خود نیامد به جهان

حکیم عُمَر خیام
‌

خیام، اگر ز باده مستی، خوش باش/
با ماه‌رخی اگر نشستی، خوش باش
چون عاقبتِ کارِ جهان نیستی است/
انگار که نیستی، چو هستی، خوش باش
‌
حکیم عُمَر خیام

گویند کسان بهشت با حور خوش است/
من می‌گویم که آبِ انگور خوش است
این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار/
کآوازِ دهل شنیدن از دور خوش است

حکیم عُمَر خیام

من بی میِ ناب زیستن نتوانم/
بی باده کشید بارِ تن نتوانم
من بندۀ آن دم‌ام که ساقی گوید/
یک جامِ دگر بگیر و من نتوانم

حکیم عُمَر خیام

بی دیکشنری زیستن نتوانم/
بی واژه کشید بارِ تن نتوانم
من بندۀ آن دم‌ام که وبستر گوید/
یک وُردِ دگر بگیر و من نتوانم

#بهروز صفرزاده

شش اصلِ زندگی
قبل از دعا کردن معتقد باش.
قبل از حرف زدن گوش بده.
قبل از خرج کردن درآمد داشته‌باش.
قبل از نوشتن فکر کن.
قبل از ترک کردن تلاش کن.
قبل از مردن زندگی کن.

ایلان ماسک

بهروزِ صفرزاده به قلمِ هوش‌واره. 😁
‌

و اندر حکایاتِ معروف است که
شِبلی را به تهمتِ جنون اندر بیمارستان بازداشتند. گروهی به زیارتِ وی آمدند.
پرسید: مَن أنتُم؟ قالوا: أحِبّاؤُکَ.
سنگ اندر ایشان انداختن گرفت. جمله به هَزیمت شدند.
گفت: لو کُنتُم أحِبّائي لِما فَرَرتُم مِن بَلائي؟ فَٱصبِروا عَلیٰ بَلائي.
اگر دوستانِ من‌اید، از بلایِ من چرا می‌گریزید؟ که دوست از بلایِ دوست نگریزد.

هُجْویری
کشف‌المحجوب (سالِ ۴۶۵ قمری)، به کوششِ محمود عابدی، تهران: سروش، ۱۳۸۴، ص ۴۵۸.

«داورِ مَرضی‌ُالطرفین» کسی است که هر دو طرفِ قرارداد برای رفعِ اختلافشان داوری‌اش را قبول دارند. این اصطلاح معمولاً در متنِ قراردادها به کار می‌رود.
من معادلِ فارسیِ «دوسوپسند» را برای «مَرضی‌ُالطرفین» پیش‌نهاد می‌کنم، یعنی پسندیدۀ هر دو سوی قرارداد: داورِ دوسوپسند.

#بهروز صفرزاده
دوشنبه ۱۴۰۰/۶/۱
#واژه‌گزینی

گیت (انگلیسی: gate) دروازه‌مانندی است که برای کنترلِ رفت و آمد در جایی ساخته یا نصب می‌شود: گیت‌های فرودگاه/ مترو.

من معادلِ فارسیِ دروازک (دروازه + َ ک) را برای گیت پیش‌نهاد می‌کنم: نگه‌بانِ دروازکِ شهرک.

دروازک را به قیاسِ واژه‌هایی چون سیارک (سیاره + َ ک)، جزیرک (جزیره + َ ک)، قَطرک (قطره + َ ک)، و کارنامک (کارنامه + َ ک) ساخته‌ام.

#بهروز صفرزاده
#واژه‌سازی