🌿 Ўз юртим — гўзаллик ва ҳузур манбаи 🌿

Яқинда оилам билан бирга Самарқанд ва Зомин томонга ажойиб саёҳат уюштирдик. Бу сафар нафақат кўз, балки қалб учун ҳам шифо бўлди.

🇺🇿 Самарқанд — тарихнинг тирик гувоҳи. Хусусан, Регистон майдонида турганимизда, гўё асрлар оша саф тортган авлодлар билан юзма-юз келгандек бўлдик. Бетакрор кошнлар, мадрасалар ва сукун сақлаган обидалар — қалбда ниҳоятда чуқур ҳиссиёт уйғотди. Бу ерда одам ўзи билан ўзи қолади, ўтмишни, борлигини ҳис қилади.

🏞️ Зомин тоғлари эса табиатнинг тинч ва меҳрибон бағри. Тоза ҳаво, шивирлаган дарахтлар, машҳур нотелдаги шинам муҳит ва мазали нонушталар… Аммо энг катта неъмат — қалбдаги ҳузур ва сукут. Тоғ бағрида ўтириб, нафас олганимда, гўё барча ташвишлар, беқарорликлар орқада қолгандек туюлди.

🕊️ Бу саёҳат қалбимни янада юмушоқ қилди. Ҳар лаҳзада шукр қилишга, ҳаётнинг ҳар нафасига эътибор қилишга ўргатди. Содда ҳаётда, табиат бағрида, тарих ҳикоясида — соғлом руҳ ва ҳақиқий ҳузур бор экан.

📸 Оила билан бирга ўтказилган ҳар бир дақиқа — севги, осойишталик ва шукроналикка тўла хотиралардир.

@qalbdagi_huzur

Оила муҳаббат устига бино қилинади. Лекин, уни сабр тутиб туради.
Оилада ким кўпроқ севувчи, сабрлироқ бўлса уни сақлаб қолувчи хам ўша бўлади.

©Ориф Таскин.