اونقدر قوی باش
که بتونی رها کنی
و اونقدر صبور باش
تا بتونی منتظر چیزی باشی که لایقشی
که بتونی رها کنی
و اونقدر صبور باش
تا بتونی منتظر چیزی باشی که لایقشی
ریشه اگه ریشه باشه خاصیتش دیده نشدنه، ریشهای که اصرار به دیده شدن داره، درخت کنده شده است.
ولی یه روزی میفهمی؛ دنیا باهات لج نکرده بود فقط داشت بهت یاد میداد، چطور رها و بی نیاز بشی.
اون هزاران زن در یک بدن بود، همزمان قوی و شکننده، شیرین و سرکش، طوفانی و آرام، اما آن لبخند، همیشه همان بود و همان تنها چیزی بود که میتوانست در عین حال که تو رو ویران میکند، نجات بخشت باشد.