۱۲ ژوئن (۲۲ خرداد) روز جهانی مبارزه با کار کودکان گرامی باد
در تقویمٍ امروزیٍ جنبشٍ «لغو کار کودکان»، 12 ژوئن روز فعلیّت و موجودیت فعالان این عرصه خوانده می‌شود؛ اگرچه مطالبه لغو کار و بهره‌کشی از کودکان، سابقه‌ای به قدمت جنبش لغو کار مزدی داشته و از دیر باز مورد توجه دیگر جنبش‌های پیشرو اجتماعی بوده است.
با به میدان آمدن خودِ کودکانِ کار و برپایی راهپیمایی جهانی (گلوبال مارش) و کنفرانس سال 2002، دیگر جایی برای کوتاهی و اهمال‌کاری دولت‌ها در انجام مسئولیت‌هایشان در قبال کودکان باقی نمانده است. از آن زمان تا کنون، فعالان صدیق و بی‌دریغ حوزه کودکان، ضمن جمع‌بندی و بازنگری شیوه‌ها و راهکارهای خود، همگان را به پیوستن و تلاش در این عرصه دعوت می‌نمایند. جا دارد «ما» بار دیگر سرخط‌ها و مطالبات این عرصه را در معرض دید جامعه قرار دهیم.
با نگاهی گذرا به تراز اقتصادی جهان همزمان و پس از کرونا، شاهد هستیم که فاصله طبقاتی بسیار عمیق‌تر شده است. کمااینکه ثروت ۱۰ ثروتمند برتر جهان در طول دوران همه گیری از ۷۰۰ میلیارد دلار به ۱.۵ تریلیون دلار رسیده است (خبرگزاری فرانسه - بنقل از "اکسفام "). این شاخص همزمان با بیکاری بیش از ۱۵۰ میلیون کارگر و نیمه فعال شدن بیش از نیم میلیارد شاغل در مشاغل مختلف جهان بود.
در عین حال اثرات جنگ‌ها، مخاصمات قومی، حوادث طبیعی و غیره، آوارگی و مهاجرت را تشدید کرده است. همه این عوامل باعث گسترش فقر و درماندگی اقتصادی خانواده‌ها شد که نخستین قربانیان آن کودکان هستند. واضح است که در چنین بستری، زمینه‌های اقتصادی-اجتماعی کار کودکان تشدید می‌شود. اما اتفاقی که برای کودکان می‌افتد تنها محرومیت و فقر نیست؛ بلکه منجر به رشد ناموزون فیزیکی و روانی و دورافتادن از شرایطِ زیستِ طبیعی و درنهایت رانده شدن به صف فرودستان، حتی در کشورهای صنعتی و متروپل است.
در ایران و با وجود پذیرش پیمان‌نامه حقوق کودک، کنوانسیون بدترین اشکال کار کودک، ماده ۸۴ قانون کار، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و ...، کماکان بهبودی در وضعیت کودکان دیده نمی‌شود و شاهد تعرض به «حق کودکی» هستیم. فاصله عمیق میان خط فقر و حقوق‌های چند برابر زیر خط فقر، گرانی، از دسترس خارج شدن مایحتاج و ضروریات زیستی، هزینه‌های بالای بهداشت، درمان و مسکن، تورم، آموزش و پرورش طبقاتی که آن هم برای بخش وسیعی از کودکان دور از دسترس شده، بیش از همه به کودکان أسیب می‌رسانند. در آستانه روز جهانی مبارزه با کار کودک، نه تنها کار کودک لغو نشده، بلکه شرایط همه کودکان خطرناک است.
بخش عمده‌ای مطالبات این دوره بر سر تامین معیشت در شان انسان امروزی، پایین کشیدن خط فقر از طریق بالا بردن حداقل دریافتی به بالای خط فقر، مقابله با بی‌حقوقی و تعرض به حیات و حقوق شهروندی به‌ویژه وضعیت کودکان است. این مسائل فعالان عرصه حقوق کودک را به خود مشغول داشته و از حد نگرانی صرف گذشته و کماکان باقی است.
برای «ما» فعالان حقوق و مطالبات کودکان، مشکلات تنها در حد مصائب و مشکلات اقتصادی، محیطی و آموزشی، نیست. به رسمیت شناختن فعالیت سازمان‌ها از طریق صدور و تجدید مجوز فعالیت از حداقل خواسته‌های ماست. چرا که حقوق تلاشگران و فعالان حمایت از اقشار ضعیف و محروم، در سراسر جهان به رسمیت شناخته می‌شود و اگر حمایتی هم صورت نگیرد، کمتر دیده شده که ممانعت به‌عمل آید.
کودکان قادر به دفاع از حقوق خود نیستند و این وظیفه جامعه است تا از آنان حمایت کند. ایجاد موانع برای فعالان اجتماعی که به دفاع از حقوق کودکان برخاسته‌اند، نمی‌تواند صورت مساله (کار کودک) را پاک کند.
ما سازمان‌های فعال در حوزه حقوق و مطالبات کودکان؛ موارد ذکر شده در فوق را از عوامل تعدد و تشدید کار و بهره کشی از کودکان دانسته و خواسته‌های زیر را به فوریت خواستار و مخالفت و مغایرت با این مطالبات را سیاست ضد کودک و حقوق انسانی و شهروندی تلقی می‌کنیم:
به رسمیت شناختن و عمل به حداقل حقوق کودکان بر مبنای مفاد تصریح شده در پیمان‌نامه جهانی حقوق کودکان و دیگر معاهدات و مقاوله نامه‌های بین‌المللی.
تأمین فوری مالی کودکان تحت عنوان «بیمه کودکی»، حمایت از خانواده‌ها تحت عنوان «بیمه همگانی» تامین اجتماعی و درمانی (با پوشش مکفی و واقعی نیازهای درمانی) و زیر پوشش قرار گرفتن کودکان، آموزش رایگان و همگانی تحت نظر کارشناسان و سازمان‌های مردمی.
تغییر قوانین و مضامین آموزشی، حذف آموزش تبعیض آمیز(ازعوامل اساسی خروج کودکان از مدارس‌اند)، رایگان و اجباری کردن آموزش زیر نظر کارشناسان و سازمان‌های مردمی.
در تقویمٍ امروزیٍ جنبشٍ «لغو کار کودکان»، 12 ژوئن روز فعلیّت و موجودیت فعالان این عرصه خوانده می‌شود؛ اگرچه مطالبه لغو کار و بهره‌کشی از کودکان، سابقه‌ای به قدمت جنبش لغو کار مزدی داشته و از دیر باز مورد توجه دیگر جنبش‌های پیشرو اجتماعی بوده است.
با به میدان آمدن خودِ کودکانِ کار و برپایی راهپیمایی جهانی (گلوبال مارش) و کنفرانس سال 2002، دیگر جایی برای کوتاهی و اهمال‌کاری دولت‌ها در انجام مسئولیت‌هایشان در قبال کودکان باقی نمانده است. از آن زمان تا کنون، فعالان صدیق و بی‌دریغ حوزه کودکان، ضمن جمع‌بندی و بازنگری شیوه‌ها و راهکارهای خود، همگان را به پیوستن و تلاش در این عرصه دعوت می‌نمایند. جا دارد «ما» بار دیگر سرخط‌ها و مطالبات این عرصه را در معرض دید جامعه قرار دهیم.
با نگاهی گذرا به تراز اقتصادی جهان همزمان و پس از کرونا، شاهد هستیم که فاصله طبقاتی بسیار عمیق‌تر شده است. کمااینکه ثروت ۱۰ ثروتمند برتر جهان در طول دوران همه گیری از ۷۰۰ میلیارد دلار به ۱.۵ تریلیون دلار رسیده است (خبرگزاری فرانسه - بنقل از "اکسفام "). این شاخص همزمان با بیکاری بیش از ۱۵۰ میلیون کارگر و نیمه فعال شدن بیش از نیم میلیارد شاغل در مشاغل مختلف جهان بود.
در عین حال اثرات جنگ‌ها، مخاصمات قومی، حوادث طبیعی و غیره، آوارگی و مهاجرت را تشدید کرده است. همه این عوامل باعث گسترش فقر و درماندگی اقتصادی خانواده‌ها شد که نخستین قربانیان آن کودکان هستند. واضح است که در چنین بستری، زمینه‌های اقتصادی-اجتماعی کار کودکان تشدید می‌شود. اما اتفاقی که برای کودکان می‌افتد تنها محرومیت و فقر نیست؛ بلکه منجر به رشد ناموزون فیزیکی و روانی و دورافتادن از شرایطِ زیستِ طبیعی و درنهایت رانده شدن به صف فرودستان، حتی در کشورهای صنعتی و متروپل است.
در ایران و با وجود پذیرش پیمان‌نامه حقوق کودک، کنوانسیون بدترین اشکال کار کودک، ماده ۸۴ قانون کار، قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و ...، کماکان بهبودی در وضعیت کودکان دیده نمی‌شود و شاهد تعرض به «حق کودکی» هستیم. فاصله عمیق میان خط فقر و حقوق‌های چند برابر زیر خط فقر، گرانی، از دسترس خارج شدن مایحتاج و ضروریات زیستی، هزینه‌های بالای بهداشت، درمان و مسکن، تورم، آموزش و پرورش طبقاتی که آن هم برای بخش وسیعی از کودکان دور از دسترس شده، بیش از همه به کودکان أسیب می‌رسانند. در آستانه روز جهانی مبارزه با کار کودک، نه تنها کار کودک لغو نشده، بلکه شرایط همه کودکان خطرناک است.
بخش عمده‌ای مطالبات این دوره بر سر تامین معیشت در شان انسان امروزی، پایین کشیدن خط فقر از طریق بالا بردن حداقل دریافتی به بالای خط فقر، مقابله با بی‌حقوقی و تعرض به حیات و حقوق شهروندی به‌ویژه وضعیت کودکان است. این مسائل فعالان عرصه حقوق کودک را به خود مشغول داشته و از حد نگرانی صرف گذشته و کماکان باقی است.
برای «ما» فعالان حقوق و مطالبات کودکان، مشکلات تنها در حد مصائب و مشکلات اقتصادی، محیطی و آموزشی، نیست. به رسمیت شناختن فعالیت سازمان‌ها از طریق صدور و تجدید مجوز فعالیت از حداقل خواسته‌های ماست. چرا که حقوق تلاشگران و فعالان حمایت از اقشار ضعیف و محروم، در سراسر جهان به رسمیت شناخته می‌شود و اگر حمایتی هم صورت نگیرد، کمتر دیده شده که ممانعت به‌عمل آید.
کودکان قادر به دفاع از حقوق خود نیستند و این وظیفه جامعه است تا از آنان حمایت کند. ایجاد موانع برای فعالان اجتماعی که به دفاع از حقوق کودکان برخاسته‌اند، نمی‌تواند صورت مساله (کار کودک) را پاک کند.
ما سازمان‌های فعال در حوزه حقوق و مطالبات کودکان؛ موارد ذکر شده در فوق را از عوامل تعدد و تشدید کار و بهره کشی از کودکان دانسته و خواسته‌های زیر را به فوریت خواستار و مخالفت و مغایرت با این مطالبات را سیاست ضد کودک و حقوق انسانی و شهروندی تلقی می‌کنیم:
به رسمیت شناختن و عمل به حداقل حقوق کودکان بر مبنای مفاد تصریح شده در پیمان‌نامه جهانی حقوق کودکان و دیگر معاهدات و مقاوله نامه‌های بین‌المللی.
تأمین فوری مالی کودکان تحت عنوان «بیمه کودکی»، حمایت از خانواده‌ها تحت عنوان «بیمه همگانی» تامین اجتماعی و درمانی (با پوشش مکفی و واقعی نیازهای درمانی) و زیر پوشش قرار گرفتن کودکان، آموزش رایگان و همگانی تحت نظر کارشناسان و سازمان‌های مردمی.
تغییر قوانین و مضامین آموزشی، حذف آموزش تبعیض آمیز(ازعوامل اساسی خروج کودکان از مدارس‌اند)، رایگان و اجباری کردن آموزش زیر نظر کارشناسان و سازمان‌های مردمی.
توجه به هویت قانونی و صدورشناسنامه برای تمامی کودکان.
افزایش حقوق و مزایای مزدبگیران به‌منزله گام نخست حذف فاصله نجومی طبقاتی و حمایت از خانواده‌های کودکان.
به رسمیت‌شناختن و پذیرش عملی حقوق اجتماعی و شهروندی سازمان‌ها و فعالان حوزه‌های اجتماعی از جمله حوزه کودکان.
جنبش‌های اجتماعی در بستر تاریخی و اجتماعی شکل می‌گیرند و با یکدیگر پیوندهای ناگسستنی دارند. به رسمیت شناختن این پیوند اندام‌واره(ارگانیک) از پایه‌های فعالیت اجتماعی است.
ژوئن 2023 (خرداد 1402)
۱_انجمن پژوهش های آموزشی پویا
۲_انجمن یاری کودکان در معرض خطر
۳_درخت کوچک زندگی
۴_موسسه پیشگیری از اعتیاد و آسیب های اجتماعی انسان دشواری وظیفه
۵_موسسه رویش نهال جوان
۶_موسسه یاریگران کودکان کار پویا
۷_جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
۸_گروه تلاشگران یاری همدل
۹_انجمن کنشگران اجتماعی فرزانه ( زاهدان)
۱۰_قشم، جزیره ای برای کودکان
۱۱_موسسه نوید زندگی کوشا
۱۲_گروه فرهنگی اجتماعی کیانا
۱۳_تاک سرزمین من
۱۴_انجمن فرهنگی، پژوهشی پرنده درخت کوچک
افزایش حقوق و مزایای مزدبگیران به‌منزله گام نخست حذف فاصله نجومی طبقاتی و حمایت از خانواده‌های کودکان.
به رسمیت‌شناختن و پذیرش عملی حقوق اجتماعی و شهروندی سازمان‌ها و فعالان حوزه‌های اجتماعی از جمله حوزه کودکان.
جنبش‌های اجتماعی در بستر تاریخی و اجتماعی شکل می‌گیرند و با یکدیگر پیوندهای ناگسستنی دارند. به رسمیت شناختن این پیوند اندام‌واره(ارگانیک) از پایه‌های فعالیت اجتماعی است.
ژوئن 2023 (خرداد 1402)
۱_انجمن پژوهش های آموزشی پویا
۲_انجمن یاری کودکان در معرض خطر
۳_درخت کوچک زندگی
۴_موسسه پیشگیری از اعتیاد و آسیب های اجتماعی انسان دشواری وظیفه
۵_موسسه رویش نهال جوان
۶_موسسه یاریگران کودکان کار پویا
۷_جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
۸_گروه تلاشگران یاری همدل
۹_انجمن کنشگران اجتماعی فرزانه ( زاهدان)
۱۰_قشم، جزیره ای برای کودکان
۱۱_موسسه نوید زندگی کوشا
۱۲_گروه فرهنگی اجتماعی کیانا
۱۳_تاک سرزمین من
۱۴_انجمن فرهنگی، پژوهشی پرنده درخت کوچک
🔖 تاملی بر سخنان مقامات سازمان ملل متحد
🎤 سازمان بین‌المللی کار (۱۲ ژوئن ۲۰۲۳): "در سراسر جهان، حدود ۱۶۰ میلیون کودک به جای رفتن به مدرسه برای امرار معاش کار می‌کنند. این میزان تقریباً یک کودک از هر ۱۰ کودک است.
➖ موثرترین راه حل برای این وضعیت، ایجاد کار شایسته برای بزرگسالان است، به‌طوری که آنها بتوانند خانواده خود را تامین کنند و حمایت اجتماعی را بهبود بخشند.
➖ بیش از نیمی از تمام کسانی که در معرض کار کودکان قرار دارند (حدود ۸۶.۶ میلیون نفر) در جنوب صحرای آفریقا هستند. تقریباً ۲۴٪ از همه کودکان این منطقه، کودکان کار هستند.
➖ کشاورزی ۷۰٪ از کار کودکان در جهان را تشکیل می‌دهد و تعداد افراد شاغل در این بخش رو به افزایش است. تعداد این کودکان در میان خرده مالکان روستایی در کشاورزی، ماهیگیری یا جنگلداری سه برابر بیشتر از مناطق شهری است".
#سخنان_مقامات_سازمان_ملل
🎤 سازمان بین‌المللی کار (۱۲ ژوئن ۲۰۲۳): "در سراسر جهان، حدود ۱۶۰ میلیون کودک به جای رفتن به مدرسه برای امرار معاش کار می‌کنند. این میزان تقریباً یک کودک از هر ۱۰ کودک است.
➖ موثرترین راه حل برای این وضعیت، ایجاد کار شایسته برای بزرگسالان است، به‌طوری که آنها بتوانند خانواده خود را تامین کنند و حمایت اجتماعی را بهبود بخشند.
➖ بیش از نیمی از تمام کسانی که در معرض کار کودکان قرار دارند (حدود ۸۶.۶ میلیون نفر) در جنوب صحرای آفریقا هستند. تقریباً ۲۴٪ از همه کودکان این منطقه، کودکان کار هستند.
➖ کشاورزی ۷۰٪ از کار کودکان در جهان را تشکیل می‌دهد و تعداد افراد شاغل در این بخش رو به افزایش است. تعداد این کودکان در میان خرده مالکان روستایی در کشاورزی، ماهیگیری یا جنگلداری سه برابر بیشتر از مناطق شهری است".
#سخنان_مقامات_سازمان_ملل
زباله‌گردی برای بازیافت زباله؛
هم مشکل، هم راه حل!
-کودکان کار باند و والدین‌شان شیاد هستند.
-با چشمان خودم دیدم عده زیادی کودک زباله‌گرد از کامیون پیاده و در خیابان‌ها پخش شدند؛ این کودکان قطعا جزء باند هستند.
-راه حل مساله کودکان کار ندیده گرفتن، تحریم و جمع آوری آنها است.
...
این موارد و انواع مشابه آن را مدام می‌شنویم، اما این موارد در دنیای واقعی ، چه کمکی به حل مساله کودکان کار و رسیدن به هدف والای "کودکی کردن کودکان" می‌کند؟!
اینجا روی سخنم با دوستانی است که مدام در مورد باندی بودن کودکان کار- خصوصا زباله‌گرد- می‌گویند:
"بله! شما درست می‌گویید. تشکیلاتی که در تار و پود آن پول‌های میلیاردی برای افراد خاص حاصل می‌شود و زیر چشمان شهرداری و سایر نهادهای ناظر از دسترنج هزاران کودک تغذیه و گردن کلفت می‌کند، نه تنها باند و مافیا که خود شیطان است.
نکته اما این است که از این گزاره درست باید نتیجه درست گرفت و واقعیت تلخ اینکه چیزی از این سودهای سرسام آور، نصیب این کودکان یا خانواده آنان نمی‌شود.
بنابراین گفتمانی که نهایت توان و جراتش در مورد باندهای زباله‌گردی تخفیف آن به کودکان کارگر و خانواده‌های آنان است -که ضعیف‌ترین و بی‌نصیب‌ترین حلقه‌ی این زنجیره هستند- و سعی می‌کند از آنان "آدم بد" داستان خود را بسازد و روش‌های تحریم و جمع آوری آنان را به عنوان راه حل ارائه می‌کند، فقط چشمان جامعه را نسبت به این کودکان بدبین نموده، به تدریج به ندیدن و به رسمیت نشتاختن‌شان عادت می‌دهد و بدون رسیدن کوچکترین گزند به مافیای واقعی و سرشاخه‌های آن، تنها این کودکان بی‌نوا را به قسمت‌های زیرزمینی و مخوف‌تر کار کودکان سوق می‌دهد که باب سوءاستفاده‌های بیشتر از آنان گشاده است.
وانگهی اجرای این سناریوی رقت انگیز که "هیچ کاری نکردن" را در زرورق واژه "تحریم" به عنوان "عمل اجتماعی"! جا می‌زند، ایجاد فرصتی طلایی برای این مافیاها است تا این کودکان را در حالی که از چشمان جامعه افتاده‌اند و نگاه خصمانه بر علیه آنها و خانواده‌هایشان وجود دارد، بی‌پناه‌تر، راحت‌تر و ارزان‌تر از همیشه تحت انقیاد و استثمار خود قرار دهند.
بنابراین تاکید می‌گردد، تنها راه حل مساله‌ی کار کودکان، توانمند کردن خانواده‌های این کودکان و به طور عام طبقات آسیب‌پذیر و فرودستی است که این کودکان نوعا از آن به دامن جامعه می‌آیند و الا فقر چنان دماری از آدمیزاد بدر می‌آورد که به بدترین حقارتها هم راضی و در واقع مجبور می‌شود و فرستادن کودک دلبند برای کار تنها قسمتی از این قصه‌ی تلخ است.
از این منظر یعنی توانمندی طبقات آسیب پذیر، اتفاقا گفتمان مافیایی بودن زباله‌گردی می‌تواند راهی به نجات و حل مشکل باشد به شرطی که گفتگو، توسعه و روشنگری در مورد آن به عمل و فشار بر مسوولان امر تبدیل گردد تا به جای توصیه روش‌های سطحی و متظاهرانه، به شکستن انحصار سرشاخه‌های مافیایی در مساله زباله گردی منجر شود و در ادامه صنعت بازیافت زباله تبدیل به ساز و کار و تجارتی گردد که افراد و خانواده‌های آسیب پذیر برای اشتغال و سهیم شدن در آن -و نه بردگی- دارای اولویت باشند.
تجارتی که در شکل معمول و سالم خود به ایجاد اشتغال برای هزاران نفر خواهد انجامید که بسیاری از آنان به طور بالقوه والدین کودکان زباله‌گرد امروز هستند.
وقتی درآمد حداقلی ناشی از اشتغال درست به خانواده تزریق شد و توانمندی اولیه در تار و پود بافت خانواده تزریق شد و استقرار یافت، آنگاه این خود والدین هستند که فرزندانشان را به جای کار کردن به مدرسه می‌فرستند.
اینجا باید تاکید گردد که مهر مادر و پدری طبقه بردار نیست و والدین طبقات فرودست نه دیوهایی که فرزندانشان را به کار مجبور می‌کنند، که خود نیز قربانیان مناسبات غیرعادلانه‌ای هستند که حداقل‌ها را از ایشان دریغ نموده، چنین به خاک مذلت‌شان نشانده است که ناچار از فرستادن کودکان خود برای کار هستند و بدین ترتیب انگاره‌های اخلاقی تئوریک در باره والدین خوب، بدون وجود حداقل‌های تامین یک زندگی معمولی که توان زنده ماندن افراد در آن ممکن باشد! ، فاقد هرگونه ارزش یا عملکرد است.
پس به جای سرکوفت زدن و محکوم کردن والدین این کودکان یا خود آنها، باید به از بین بردن فقری همت گمارد، که علت اصلی تمام این نابسامانی‌ها و از قضا قاتل شماره یک اصول اخلاقی است.
راه این مقابله و اصول آن نیز حداقل در مساله زباله گردی کاملا روشن و چنانکه شرح داده شد، تنها نیازمند عمل است.
پس این گوی و این میدان!
بابک خطی
طبیب و فعال اجتماعی
۱۴۰۲/۳/۳۰
https://aftabeyazd.ir/12815
هم مشکل، هم راه حل!
-کودکان کار باند و والدین‌شان شیاد هستند.
-با چشمان خودم دیدم عده زیادی کودک زباله‌گرد از کامیون پیاده و در خیابان‌ها پخش شدند؛ این کودکان قطعا جزء باند هستند.
-راه حل مساله کودکان کار ندیده گرفتن، تحریم و جمع آوری آنها است.
...
این موارد و انواع مشابه آن را مدام می‌شنویم، اما این موارد در دنیای واقعی ، چه کمکی به حل مساله کودکان کار و رسیدن به هدف والای "کودکی کردن کودکان" می‌کند؟!
اینجا روی سخنم با دوستانی است که مدام در مورد باندی بودن کودکان کار- خصوصا زباله‌گرد- می‌گویند:
"بله! شما درست می‌گویید. تشکیلاتی که در تار و پود آن پول‌های میلیاردی برای افراد خاص حاصل می‌شود و زیر چشمان شهرداری و سایر نهادهای ناظر از دسترنج هزاران کودک تغذیه و گردن کلفت می‌کند، نه تنها باند و مافیا که خود شیطان است.
نکته اما این است که از این گزاره درست باید نتیجه درست گرفت و واقعیت تلخ اینکه چیزی از این سودهای سرسام آور، نصیب این کودکان یا خانواده آنان نمی‌شود.
بنابراین گفتمانی که نهایت توان و جراتش در مورد باندهای زباله‌گردی تخفیف آن به کودکان کارگر و خانواده‌های آنان است -که ضعیف‌ترین و بی‌نصیب‌ترین حلقه‌ی این زنجیره هستند- و سعی می‌کند از آنان "آدم بد" داستان خود را بسازد و روش‌های تحریم و جمع آوری آنان را به عنوان راه حل ارائه می‌کند، فقط چشمان جامعه را نسبت به این کودکان بدبین نموده، به تدریج به ندیدن و به رسمیت نشتاختن‌شان عادت می‌دهد و بدون رسیدن کوچکترین گزند به مافیای واقعی و سرشاخه‌های آن، تنها این کودکان بی‌نوا را به قسمت‌های زیرزمینی و مخوف‌تر کار کودکان سوق می‌دهد که باب سوءاستفاده‌های بیشتر از آنان گشاده است.
وانگهی اجرای این سناریوی رقت انگیز که "هیچ کاری نکردن" را در زرورق واژه "تحریم" به عنوان "عمل اجتماعی"! جا می‌زند، ایجاد فرصتی طلایی برای این مافیاها است تا این کودکان را در حالی که از چشمان جامعه افتاده‌اند و نگاه خصمانه بر علیه آنها و خانواده‌هایشان وجود دارد، بی‌پناه‌تر، راحت‌تر و ارزان‌تر از همیشه تحت انقیاد و استثمار خود قرار دهند.
بنابراین تاکید می‌گردد، تنها راه حل مساله‌ی کار کودکان، توانمند کردن خانواده‌های این کودکان و به طور عام طبقات آسیب‌پذیر و فرودستی است که این کودکان نوعا از آن به دامن جامعه می‌آیند و الا فقر چنان دماری از آدمیزاد بدر می‌آورد که به بدترین حقارتها هم راضی و در واقع مجبور می‌شود و فرستادن کودک دلبند برای کار تنها قسمتی از این قصه‌ی تلخ است.
از این منظر یعنی توانمندی طبقات آسیب پذیر، اتفاقا گفتمان مافیایی بودن زباله‌گردی می‌تواند راهی به نجات و حل مشکل باشد به شرطی که گفتگو، توسعه و روشنگری در مورد آن به عمل و فشار بر مسوولان امر تبدیل گردد تا به جای توصیه روش‌های سطحی و متظاهرانه، به شکستن انحصار سرشاخه‌های مافیایی در مساله زباله گردی منجر شود و در ادامه صنعت بازیافت زباله تبدیل به ساز و کار و تجارتی گردد که افراد و خانواده‌های آسیب پذیر برای اشتغال و سهیم شدن در آن -و نه بردگی- دارای اولویت باشند.
تجارتی که در شکل معمول و سالم خود به ایجاد اشتغال برای هزاران نفر خواهد انجامید که بسیاری از آنان به طور بالقوه والدین کودکان زباله‌گرد امروز هستند.
وقتی درآمد حداقلی ناشی از اشتغال درست به خانواده تزریق شد و توانمندی اولیه در تار و پود بافت خانواده تزریق شد و استقرار یافت، آنگاه این خود والدین هستند که فرزندانشان را به جای کار کردن به مدرسه می‌فرستند.
اینجا باید تاکید گردد که مهر مادر و پدری طبقه بردار نیست و والدین طبقات فرودست نه دیوهایی که فرزندانشان را به کار مجبور می‌کنند، که خود نیز قربانیان مناسبات غیرعادلانه‌ای هستند که حداقل‌ها را از ایشان دریغ نموده، چنین به خاک مذلت‌شان نشانده است که ناچار از فرستادن کودکان خود برای کار هستند و بدین ترتیب انگاره‌های اخلاقی تئوریک در باره والدین خوب، بدون وجود حداقل‌های تامین یک زندگی معمولی که توان زنده ماندن افراد در آن ممکن باشد! ، فاقد هرگونه ارزش یا عملکرد است.
پس به جای سرکوفت زدن و محکوم کردن والدین این کودکان یا خود آنها، باید به از بین بردن فقری همت گمارد، که علت اصلی تمام این نابسامانی‌ها و از قضا قاتل شماره یک اصول اخلاقی است.
راه این مقابله و اصول آن نیز حداقل در مساله زباله گردی کاملا روشن و چنانکه شرح داده شد، تنها نیازمند عمل است.
پس این گوی و این میدان!
بابک خطی
طبیب و فعال اجتماعی
۱۴۰۲/۳/۳۰
https://aftabeyazd.ir/12815
🔹مروری بر یافته‌های آزمون پرلز ۲۰۲۱
در آزمون پرلز ۲۰۲۱ که یافته‌های آن طی روزهای اخیر منتشر شده، ۵۷ کشورو ۸ ایالت (۵ ایالت از کانادا، ۲ امارت از امارات متحدۀ عربی، و آفریقای جنوبی) شرکت داشته‌اند؛ جمعاً ۴۰۰ هزار دانش‌آموز، ۲۰ هزار معلم، ۳۸۰ هزار والدین، و ۱۳ هزار مدرسه. آزمون پرلز مربوط به سنجش کیفیت روخوانی و درک مطلب دانش‌آموزان پایۀ چهارم ابتدایی است. سؤالات آزمون در سه سطح آسان، متوسط، و دشوار طراحی می‌شود. آزمون این دوره همزمان با شیوع کرونا بوده است. از ایران حدود ۲۱۸ مدرسه با ۵۹۶۲ دانش‌آموز به‌عنوان نمونه در این آزمون حضور داشته‌اند.
🔸۶۷ درصد والدین گفته‌اند در ایام کرونا فرزندانشان در خانه بوده‌اند و کیفیت یادگیری‌شان به میزان زیاد (۲۲ درصد) یا تاحدی (۴۵ درصد) تحت تأثیر قرار گرفته است. این تأثیرپذیری برای دانش‌آموزان ایرانی ۷۴ درصد اظهار شده است؛ ۳۴ درصد به میزان زیاد و ۴۰ درصد تاحدی.
🔸در بین ۵۷ کشور شرکت‌کننده، دانش‌آموزان ایرانی با نمرۀ ۴۱۳ در رتبۀ ۵۳ قرار گرفته‌اند و تنها اردن، مصر، مراکش، و آفریقای جنوبی بعد از ایران قرار دارند. کشورهای منطقه نظیر عربستان، عمان، قطر، و بحرین که در دورۀ قبل آزمون در وضعیت نزدیک به ایران یا پایین‌تر قرار داشتند، در این دوره پیشرفت قابل‌توجهی کرده‌اند.
🔸در تمام کشورهای شرکت‌کننده نمرۀ دختران بالاتر از پسران است. در ایران نیز نمرۀ دختران ۴۲۲ و نمرۀ پسران ۴۰۵ است. در مقایسه با دورۀ قبل آزمون دختران ایرانی حدود ۳۰ نمره و پسران حدود ۲ نمره افت کرده‌اند.
🔸۵۹ درصد دانش‌آموزان ایرانی نمرۀ ۴۰۰ به بالا گرفته‌اند (۲۹ درصد بالای ۴۷۵، ۷ درصد بالای ۵۵۰، و ۱ درصد ۶۲۵). نمرۀ ۴۰۰ حداقل معیار است یعنی کشورها باید تلاش کنند ۱۰۰ درصد دانش‌آموزان خود را به بالای این آستانه برسانند. در این دورۀ آزمون حدود ۹۴ درصد دانش‌آموزان شرکت‌کننده از کشورهای حاضر در آزمون از این آستانه عبور کرده‌اند، درحالی‌که شکاف ایران از این آستانه بیش از دورۀ قبل شده است. در دورۀ قبل ۳۵ درصد دانش‌آموزان ایران نمرۀ کمتر از ۴۰۰ گرفته بودند، که در این دوره این نسبت به ۴۱ درصد رسیده است؛ نمرۀ زیر ۴۰۰ یعنی ضعف جدی و ناتوانی در خواندن و درک مطلب. این در حالی است که در کل آزمونِ این دوره تنها حدود ۶ درصد دانش‌آموزان نمرۀ کمتر از ۴۰۰ گرفته‌اند.
🔸بخش دیگری از آزمون پرلز به وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانوار دانش‌آموزان به‌لحاظ تحصیلات والدین، تعداد کتاب و کتاب کودک در خانه، و وضعیت شغلی والدین مربوط است و براین‌اساس خانوارها در سه سطح بالا، متوسط، و پایین دسته‌بندی شده‌اند. از نمونۀ دانش‌آموزان ایرانی ۷ درصد در دستۀ بالا، ۳۸ درصد متوسط، و ۵۵ درصد در دستۀ پایین قرار گرفته‌اند. در نمونۀ دانش‌آموزان ایران آن‌هایی که به‌لحاظ اجتماعی-اقتصادی در دستۀ بالا قرار دارند ۱۱۲ نمره با دستۀ پایین اختلاف دارند؛ نمرۀ ۴۹۳ به ۳۸۱. این شکاف در کل آزمون بین دانش‌آموزان دستۀ بالا و پایین حدود ۸۶ نمره است. بیشترین شکاف به‌لحاظ پایگاه اجتماعی-اقتصادی مربوط به آفریقای جنوبی است. بعد از آن کشورهای برزیل، بلغارستان، مجارستان، امارات، و بحرین شکافی بیش از ایران دارند.
🔸در ذیل وضعیت اجتماعی-اقتصادی به‌طور جداگانه تأثیر متغیّرهایی نظیر علاقۀ والدین به مطالعه، میزان آمادگی آموزشی کودک در بدو ورود به دبستان مثل آشنایی با حروف الفبا، و میزان کار آموزشی در خانه پیش از ورود به دبستان بر پیشرفت کیفیت آموزشی نیز بررسی شده است.
🔸وضعیت مدرسه از دیگر شاخص‌هایی است که تأثیر جدی بر میزان پیشرفت یادگیری دانش‌آموزان دارد. مدارس در این زمینه در سه سطح برخوردار، متوسط، و محروم دسته‌بندی می‌شوند. از نمونۀ ایران حدود ۵۰ درصد در دستۀ محروم قرار گرفته‌اند. اختلاف نمرۀ دانش‌آموزان مدارس با وضعیت برخوردار و محروم حدود ۷۶ نمره است. میانگین اختلاف نمره در کل آزمون بین مدارس برخوردار و محروم ۴۲ نمره است. تأثیر فضای مدرسه به‌لحاظ غیبت، اختلال در آموزش، فحاشی، دعوا، قلدری، دزدی، تقلب، وندالیسم، و غیره نیز بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان بررسی شده است.
🔸نکتۀ جالب این است که حدود ۹۵ درصد دانش‌آموزان ایرانی اظهار کرده‌اند که به‌میزان زیاد یا متوسط به خواندن علاقه دارند و از این نظر دانش‌آموزان ایرانی در رتبۀ ۵ قرار دارند. همچنین حدود ۸۱ درصد دانش‌آموزان ایرانی به‌میزان زیاد یا متوسط روخوانی را برای خود راحت دانسته‌اند (۵۰ درصد زیاد و ۳۱ درصد تاحدی).
تصویر پیوست مربوط به روند ۲۰ سالۀ نمرۀ دانش‌آموزان ایرانی در آزمون پرلز به‌تفکیک جنسیت است.
رضا امیدی
@jamiatdefaa
در آزمون پرلز ۲۰۲۱ که یافته‌های آن طی روزهای اخیر منتشر شده، ۵۷ کشورو ۸ ایالت (۵ ایالت از کانادا، ۲ امارت از امارات متحدۀ عربی، و آفریقای جنوبی) شرکت داشته‌اند؛ جمعاً ۴۰۰ هزار دانش‌آموز، ۲۰ هزار معلم، ۳۸۰ هزار والدین، و ۱۳ هزار مدرسه. آزمون پرلز مربوط به سنجش کیفیت روخوانی و درک مطلب دانش‌آموزان پایۀ چهارم ابتدایی است. سؤالات آزمون در سه سطح آسان، متوسط، و دشوار طراحی می‌شود. آزمون این دوره همزمان با شیوع کرونا بوده است. از ایران حدود ۲۱۸ مدرسه با ۵۹۶۲ دانش‌آموز به‌عنوان نمونه در این آزمون حضور داشته‌اند.
🔸۶۷ درصد والدین گفته‌اند در ایام کرونا فرزندانشان در خانه بوده‌اند و کیفیت یادگیری‌شان به میزان زیاد (۲۲ درصد) یا تاحدی (۴۵ درصد) تحت تأثیر قرار گرفته است. این تأثیرپذیری برای دانش‌آموزان ایرانی ۷۴ درصد اظهار شده است؛ ۳۴ درصد به میزان زیاد و ۴۰ درصد تاحدی.
🔸در بین ۵۷ کشور شرکت‌کننده، دانش‌آموزان ایرانی با نمرۀ ۴۱۳ در رتبۀ ۵۳ قرار گرفته‌اند و تنها اردن، مصر، مراکش، و آفریقای جنوبی بعد از ایران قرار دارند. کشورهای منطقه نظیر عربستان، عمان، قطر، و بحرین که در دورۀ قبل آزمون در وضعیت نزدیک به ایران یا پایین‌تر قرار داشتند، در این دوره پیشرفت قابل‌توجهی کرده‌اند.
🔸در تمام کشورهای شرکت‌کننده نمرۀ دختران بالاتر از پسران است. در ایران نیز نمرۀ دختران ۴۲۲ و نمرۀ پسران ۴۰۵ است. در مقایسه با دورۀ قبل آزمون دختران ایرانی حدود ۳۰ نمره و پسران حدود ۲ نمره افت کرده‌اند.
🔸۵۹ درصد دانش‌آموزان ایرانی نمرۀ ۴۰۰ به بالا گرفته‌اند (۲۹ درصد بالای ۴۷۵، ۷ درصد بالای ۵۵۰، و ۱ درصد ۶۲۵). نمرۀ ۴۰۰ حداقل معیار است یعنی کشورها باید تلاش کنند ۱۰۰ درصد دانش‌آموزان خود را به بالای این آستانه برسانند. در این دورۀ آزمون حدود ۹۴ درصد دانش‌آموزان شرکت‌کننده از کشورهای حاضر در آزمون از این آستانه عبور کرده‌اند، درحالی‌که شکاف ایران از این آستانه بیش از دورۀ قبل شده است. در دورۀ قبل ۳۵ درصد دانش‌آموزان ایران نمرۀ کمتر از ۴۰۰ گرفته بودند، که در این دوره این نسبت به ۴۱ درصد رسیده است؛ نمرۀ زیر ۴۰۰ یعنی ضعف جدی و ناتوانی در خواندن و درک مطلب. این در حالی است که در کل آزمونِ این دوره تنها حدود ۶ درصد دانش‌آموزان نمرۀ کمتر از ۴۰۰ گرفته‌اند.
🔸بخش دیگری از آزمون پرلز به وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانوار دانش‌آموزان به‌لحاظ تحصیلات والدین، تعداد کتاب و کتاب کودک در خانه، و وضعیت شغلی والدین مربوط است و براین‌اساس خانوارها در سه سطح بالا، متوسط، و پایین دسته‌بندی شده‌اند. از نمونۀ دانش‌آموزان ایرانی ۷ درصد در دستۀ بالا، ۳۸ درصد متوسط، و ۵۵ درصد در دستۀ پایین قرار گرفته‌اند. در نمونۀ دانش‌آموزان ایران آن‌هایی که به‌لحاظ اجتماعی-اقتصادی در دستۀ بالا قرار دارند ۱۱۲ نمره با دستۀ پایین اختلاف دارند؛ نمرۀ ۴۹۳ به ۳۸۱. این شکاف در کل آزمون بین دانش‌آموزان دستۀ بالا و پایین حدود ۸۶ نمره است. بیشترین شکاف به‌لحاظ پایگاه اجتماعی-اقتصادی مربوط به آفریقای جنوبی است. بعد از آن کشورهای برزیل، بلغارستان، مجارستان، امارات، و بحرین شکافی بیش از ایران دارند.
🔸در ذیل وضعیت اجتماعی-اقتصادی به‌طور جداگانه تأثیر متغیّرهایی نظیر علاقۀ والدین به مطالعه، میزان آمادگی آموزشی کودک در بدو ورود به دبستان مثل آشنایی با حروف الفبا، و میزان کار آموزشی در خانه پیش از ورود به دبستان بر پیشرفت کیفیت آموزشی نیز بررسی شده است.
🔸وضعیت مدرسه از دیگر شاخص‌هایی است که تأثیر جدی بر میزان پیشرفت یادگیری دانش‌آموزان دارد. مدارس در این زمینه در سه سطح برخوردار، متوسط، و محروم دسته‌بندی می‌شوند. از نمونۀ ایران حدود ۵۰ درصد در دستۀ محروم قرار گرفته‌اند. اختلاف نمرۀ دانش‌آموزان مدارس با وضعیت برخوردار و محروم حدود ۷۶ نمره است. میانگین اختلاف نمره در کل آزمون بین مدارس برخوردار و محروم ۴۲ نمره است. تأثیر فضای مدرسه به‌لحاظ غیبت، اختلال در آموزش، فحاشی، دعوا، قلدری، دزدی، تقلب، وندالیسم، و غیره نیز بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان بررسی شده است.
🔸نکتۀ جالب این است که حدود ۹۵ درصد دانش‌آموزان ایرانی اظهار کرده‌اند که به‌میزان زیاد یا متوسط به خواندن علاقه دارند و از این نظر دانش‌آموزان ایرانی در رتبۀ ۵ قرار دارند. همچنین حدود ۸۱ درصد دانش‌آموزان ایرانی به‌میزان زیاد یا متوسط روخوانی را برای خود راحت دانسته‌اند (۵۰ درصد زیاد و ۳۱ درصد تاحدی).
تصویر پیوست مربوط به روند ۲۰ سالۀ نمرۀ دانش‌آموزان ایرانی در آزمون پرلز به‌تفکیک جنسیت است.
رضا امیدی
@jamiatdefaa
Telegraph
PIRLS
گزارش «شرق» از ایجاد کمیته حقوق کودک در اسکودا و همراهی با سازمان‌های مردم‌نهاد برای احقاق حق کودکان حاشیه شهر
🌀حق‌خواهی برای کودکان گسترده می‌شود
✍نسترن فرخه، خبرنگار گروه جامعه روزنامه شرق: قربانی‌های اول هر آسیب اجتماعی کودکان خواهند بود؛ کودکانی که قانون در هر بزنگاهی باید یاری‌رسان آنها باشد؛ اما در بسیاری موارد قوانین مکتوب با آنچه اجرا می‌شود، منافات دارد؛ مانند حق شناسنامه، حق تحصیل یا مواجهه حقوقی با موارد آزار کودکان که برای هرکدام تبصره و بندهای مجزایی در قانون پیش‌بینی شده؛ اما اغلب خانواده‌های این کودکان به دلایل فرهنگی و اقتصادی تکیه‌گاهی به نام قانون را از دست می‌دهند. حال اتحادیه کانون‌های وکلای کشور با تشکیل کمیته حقوق کودک قصد دارد تا خدمات اورژانسی و فوری به کودکان ارائه دهد. این کمیته با جذب وکلای داوطلب قصد ایجاد خدمات تخصصی، پژوهشی و حتی تمرکز بر تصویب قوانین حمایتی را دارد.
ادامه این مطلب را در لینک زیر 👇بخوانید.
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-885031
@jamiatdefaa
🌀حق‌خواهی برای کودکان گسترده می‌شود
✍نسترن فرخه، خبرنگار گروه جامعه روزنامه شرق: قربانی‌های اول هر آسیب اجتماعی کودکان خواهند بود؛ کودکانی که قانون در هر بزنگاهی باید یاری‌رسان آنها باشد؛ اما در بسیاری موارد قوانین مکتوب با آنچه اجرا می‌شود، منافات دارد؛ مانند حق شناسنامه، حق تحصیل یا مواجهه حقوقی با موارد آزار کودکان که برای هرکدام تبصره و بندهای مجزایی در قانون پیش‌بینی شده؛ اما اغلب خانواده‌های این کودکان به دلایل فرهنگی و اقتصادی تکیه‌گاهی به نام قانون را از دست می‌دهند. حال اتحادیه کانون‌های وکلای کشور با تشکیل کمیته حقوق کودک قصد دارد تا خدمات اورژانسی و فوری به کودکان ارائه دهد. این کمیته با جذب وکلای داوطلب قصد ایجاد خدمات تخصصی، پژوهشی و حتی تمرکز بر تصویب قوانین حمایتی را دارد.
ادامه این مطلب را در لینک زیر 👇بخوانید.
https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-885031
@jamiatdefaa
شرق
حق‌خواهی برای کودکان گسترده می‌شود
قربانی‌های اول هر آسیب اجتماعی کودکان خواهند بود؛ کودکانی که قانون در هر بزنگاهی باید یاری‌رسان آنها باشد؛ اما در بسیاری موارد قوانین مکتوب با آنچه اجرا می‌شود، منافات دارد؛ مانند حق شناسنامه، حق تحصیل یا مواجهه حقوقی با موارد آزار کودکان که برای هرکدام تبصره…
یونیسف: غرق شدن حدود ۳۰۰ کودک پناهجو در مدیترانه در ۶ ماه گذشته
🔹صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد:
🔹حدود ۳۰۰ کودک پناهجو از شمال آفریقا از ابتدای سال ۲۰۲۳ هنگام عبور از دریای مدیترانه جان خود را از دست داده یا ناپدید شده‌اند.
🔹این در حالی است که فقط حدود شش ماه از سال جدید میلادی گذشته است./ایسنا
🌍
@jamiatdefaa
🔹صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد:
🔹حدود ۳۰۰ کودک پناهجو از شمال آفریقا از ابتدای سال ۲۰۲۳ هنگام عبور از دریای مدیترانه جان خود را از دست داده یا ناپدید شده‌اند.
🔹این در حالی است که فقط حدود شش ماه از سال جدید میلادی گذشته است./ایسنا
🌍
@jamiatdefaa
🔻۹۶۰ هزار نفر در دوران کرونا ترک تحصیل کردند
«پساکرونا و آموزش و پرورش» عنوان یادداشت علی اصغر فانی برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده:
🔹از اسفند ۹۸ که ویروس کرونا شیوع پیدا کرد، مدارس تعطیل شد. مدارس بدون تجربه و سابقه آموزش‌های غیرحضوری و مجازی به سمت آموزش‌های الکترونیکی سوق پیدا کردند. مدیران مدارس با رویکرد آزمون و خطا اجازه ندادند که آموزش تعطیل شود. ولی ۲ سال تعطیلی مدارس و آموزش مجازی ضایعاتی را نیز در پی داشته است.
🔹تعطیلی مدارس باعث ترک تحصیل تعدادی از دانش‌آموزان شده است. آمار مختلی از تعداد تارکین از تحصیل ذکر شده. کمترین آمار تعداد دانش‌آموزان ترک تحصیل کرده ۹۶۰ هزار نفر است. شناسایی و بازگرداندن آنها به کلاس و درس کار بسیار سختی است./ اعتماد
این مطلب را #اینجا_بخوانیم 👇
https://www.etemadonline.com/tiny/news-621699
#اجتماعی
@jamiatdefaa
«پساکرونا و آموزش و پرورش» عنوان یادداشت علی اصغر فانی برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده:
🔹از اسفند ۹۸ که ویروس کرونا شیوع پیدا کرد، مدارس تعطیل شد. مدارس بدون تجربه و سابقه آموزش‌های غیرحضوری و مجازی به سمت آموزش‌های الکترونیکی سوق پیدا کردند. مدیران مدارس با رویکرد آزمون و خطا اجازه ندادند که آموزش تعطیل شود. ولی ۲ سال تعطیلی مدارس و آموزش مجازی ضایعاتی را نیز در پی داشته است.
🔹تعطیلی مدارس باعث ترک تحصیل تعدادی از دانش‌آموزان شده است. آمار مختلی از تعداد تارکین از تحصیل ذکر شده. کمترین آمار تعداد دانش‌آموزان ترک تحصیل کرده ۹۶۰ هزار نفر است. شناسایی و بازگرداندن آنها به کلاس و درس کار بسیار سختی است./ اعتماد
این مطلب را #اینجا_بخوانیم 👇
https://www.etemadonline.com/tiny/news-621699
#اجتماعی
@jamiatdefaa
اعتمادآنلاین
۹۶۰ هزار نفر در دوران کرونا ترک تحصیل کردند
علی‌اصغر فانی نوشت: تعطیلی مدارس (در دروان کرونا) باعث ترک تحصیل تعدادی از دانش‌آموزان شده است. آمار مختلی از تعداد تارکین از تحصیل ذکر شده. کمترین آمار تعداد دانش‌آموزان ترک تحصیل کرده 960 هزار نفر است. شناسایی و بازگرداندن آنها به کلاس و درس کار بسیار سختی…
سروناز احمدی را به کودکان بازگردانید
...
ما جمعی از انجمن‌های حامی کودکان خواستار آزادی سروناز احمدی هستیم و از همه کسانی که دغدغه رفاه و شادی و حیات کودکان این سرزمین را دارند می‌خواهیم صدای او باشند.
انجمن حمایت از حقوق کودکان
انجمن حمایت از کودکان کار
انجمن فرهنگی اجتماعی کیانا
انجمن فرهنگی- پژوهشی پرنده درخت کوچک
انجمن یاری کودکان در معرض خطر
انجمن یاری گران کودکان کار پویا
تاک سرزمین من
گروه تلاشگران یاری همدل
موسسه توانمندسازی مهر و ماه
موسسه توانمندسازی ندای ماندگار دروازه غار
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
...
ما جمعی از انجمن‌های حامی کودکان خواستار آزادی سروناز احمدی هستیم و از همه کسانی که دغدغه رفاه و شادی و حیات کودکان این سرزمین را دارند می‌خواهیم صدای او باشند.
انجمن حمایت از حقوق کودکان
انجمن حمایت از کودکان کار
انجمن فرهنگی اجتماعی کیانا
انجمن فرهنگی- پژوهشی پرنده درخت کوچک
انجمن یاری کودکان در معرض خطر
انجمن یاری گران کودکان کار پویا
تاک سرزمین من
گروه تلاشگران یاری همدل
موسسه توانمندسازی مهر و ماه
موسسه توانمندسازی ندای ماندگار دروازه غار
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
🔻10 کودک کار شبانه در پارک‌های یاسوج می‌خوابند/ آماری از کودک کار در کهگیلویه و بویراحمد نداریم
🔹معاون امور اجتماعی بهزیستی استان کهگیلویه و بویراحمد با ابراز تاسف از روند افزایشی بیکاری و مشکلات اقتصادی در این استان، گفت: متاسفانه 10 کودک کار خیابانی شبانه در پارک‌های یاسوج می‌خوابند که خطراتی فراوانی بویژه در حوزه آسیب‌های اجتماعی در انتظار آنها است.
🔹"هدایت عظیمی فر" در گفت و گو با خبرنگار ایلنا از یاسوج با تشریح تفاوت‌های بین کودک خیابانی و کودک کار خیابانی، گفت: بین کودک خیابانی و کودک کار خیابانی، تفاوت‌های فراوانی است چرا که اغلب کودکان خیابانی، سرپناه و خانواده‌ای ندارند و محل خواب آنان خیابان است اما اغلب کودکان کار خیابانی هم خانواده و سرپناه داشته و هم دانش‌آموز هستند.
گزارش کامل را در ایلنا بخوانید.
🔹معاون امور اجتماعی بهزیستی استان کهگیلویه و بویراحمد با ابراز تاسف از روند افزایشی بیکاری و مشکلات اقتصادی در این استان، گفت: متاسفانه 10 کودک کار خیابانی شبانه در پارک‌های یاسوج می‌خوابند که خطراتی فراوانی بویژه در حوزه آسیب‌های اجتماعی در انتظار آنها است.
🔹"هدایت عظیمی فر" در گفت و گو با خبرنگار ایلنا از یاسوج با تشریح تفاوت‌های بین کودک خیابانی و کودک کار خیابانی، گفت: بین کودک خیابانی و کودک کار خیابانی، تفاوت‌های فراوانی است چرا که اغلب کودکان خیابانی، سرپناه و خانواده‌ای ندارند و محل خواب آنان خیابان است اما اغلب کودکان کار خیابانی هم خانواده و سرپناه داشته و هم دانش‌آموز هستند.
گزارش کامل را در ایلنا بخوانید.
خبرگزاری ایلنا
10 کودک کار شبانه در پارک‌های یاسوج می‌خوابند/ آماری از کودک کار در کهگیلویه و بویراحمد نداریم
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان کهگیلویه و بویراحمد با ابراز تاسف از روند افزایشی بیکاری و مشکلات اقتصادی در این استان، گفت: متاسفانه 10 کودک کار خیابانی شبانه در پارک‌های یاسوج می‌خوابند که خطراتی فراوانی بویژه در حوزه آسیب‌های اجتماعی در انتظار آنها است.