https://www.instagram.com/jamiatdefaaa/profilecard/?igsh=MW8zcnVnb2NxYmo2bg==
سه شنبه با مهمان دوم مدیا جمعیت در خدمتتان هستیم.
سه شنبه با مهمان دوم مدیا جمعیت در خدمتتان هستیم.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران برگزار می کند :
« وبینار سه روزه به مناسبت ۱۲ ژوئن ، ۲۲ خرداد ، روز جهانی مبارزه با کار کودکان »
📍بررسی تاریخی جنبش جهانی لغو کار کودکان
سخنران اول : اکبر یزدی / جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
عنوان سخنرانی:جنبش جهانی لغو کار کودکان
سخنران دوم : محمد لطفی آذر / جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
عنوان سخنرانی: لغو کار کودکان همین امروز
مدیر پنل: محمد تقی فلاحی
📆چهارشنبه ۲۱ خرداد ماه
ساعت ۲۱ تا ۲۳
📌برنامه در میت برگزار می شود و لینک برنامه ارسال خواهد شد.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات صنفی و آموزشی:
🆔 @kashowranews
« وبینار سه روزه به مناسبت ۱۲ ژوئن ، ۲۲ خرداد ، روز جهانی مبارزه با کار کودکان »
📍بررسی تاریخی جنبش جهانی لغو کار کودکان
سخنران اول : اکبر یزدی / جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
عنوان سخنرانی:جنبش جهانی لغو کار کودکان
سخنران دوم : محمد لطفی آذر / جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
عنوان سخنرانی: لغو کار کودکان همین امروز
مدیر پنل: محمد تقی فلاحی
📆چهارشنبه ۲۱ خرداد ماه
ساعت ۲۱ تا ۲۳
📌برنامه در میت برگزار می شود و لینک برنامه ارسال خواهد شد.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات صنفی و آموزشی:
🆔 @kashowranews
🔴به مناسبت ۱۲ ژوئن روز مبارزه با کار کودک
✍ آرام فرج الهی
۱۲ ژوئن، روز جهانی مبارزه با کار کودک، فرصتی است تا با نگاهی انتقادی و ریشه‌ای به پدیده کار کودک بنگریم؛ پدیده‌ای که در بطن مناسبات سرمایه‌داری و بحران‌های ساختاری آن ریشه دارد. کار کودک نه فقط یک معضل اجتماعی، بلکه یکی از بارزترین تجلی‌های استثمار و بازتولید چرخه فقر در نظام سرمایه‌داری است.
ابعاد جهانی کار کودک: ارقام و روندها
بر اساس آخرین گزارش سازمان بین‌المللی کار (ILO) و یونیسف، در سال ۲۰۲۱ شمار کودکان کار در جهان به ۱۶۰ میلیون نفر رسیده است؛ یعنی تقریباً یک کودک از هر ده کودک جهان. این رقم طی چهار سال گذشته، ۸.۴ میلیون نفر افزایش یافته و روند نزولی دو دهه اخیر را معکوس کرده است. بیش از نیمی از این کودکان (حدود ۸۸ میلیون پسر و ۶۴ میلیون دختر) در کارهای پرخطر و زیان‌آور مشغول‌اند و ۷۱٪ آنان در بخش کشاورزی کار می‌کنند.
پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد اگر روند فعلی ادامه یابد، تا آخر سال ۲۰۲۵ همچنان ۱۲۱ میلیون کودک در جهان به کار گمارده خواهند شد. بحران کووید-۱۹، فقر گسترده و سیاست‌های ریاضتی دولت‌ها، میلیون‌ها کودک دیگر را نیز در معرض خطر کار اجباری قرار داده است.
کار کودک محصول مستقیم مناسبات سرمایه‌داری و بحران‌های بازتولید ارزش اضافی است. سرمایه برای کاهش هزینه تولید و افزایش سود، همواره به دنبال نیروی کار ارزان و بی‌دفاع است؛ کودکان، به دلیل ضعف فیزیکی، ناتوانی در دفاع از حقوق خود و هزینه پایین‌تر، به طعمه‌ای ایده‌آل برای سرمایه‌داران بدل می‌شوند.
مارکس در نقد سرمایه‌داری، کار کودک را نه یک انحراف، بلکه بخشی از منطق ذاتی این نظام می‌داند: «استثمار کودکان و زنان، یکی از ابزارهای اصلی سرمایه برای کاهش مزد نیروی کار و افزایش ارزش اضافی است.» سرمایه‌داری با خصوصی‌سازی آموزش، تضعیف بیمه‌های اجتماعی و گسترش بازار غیررسمی، شرایط را برای رشد کار کودک فراهم می‌کند.
طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، حدود ۱۵٪ از جمعیت کودکان ایران (برابر با میلیون‌ها کودک) به کار اشتغال دارند و ۱۰٪ از کودکان کار از تحصیل بازمانده‌اند. این آمار با احتساب کودکان خانه‌دار و کارهای پنهان، حتی بالاتر نیز برآورد می‌شود. بحران فقر، بیکاری، مهاجرت و سیاست‌های ریاضتی دولت، زمینه‌های رشد کار کودک را در ایران تقویت کرده است.
بیش از ۸۰٪ کودکان کار در ایران، غیرایرانی و عمدتاً مهاجران افغانستانی هستند که به دلیل وضعیت نامشخص اقامت و نبود حمایت‌های قانونی، در معرض شدیدترین اشکال استثمار قرار دارند. کودکان در ایران در مشاغلی چون زباله‌گردی، کارگاه‌های غیررسمی، حمل مواد مخدر، کولبری و حتی سوءاستفاده جنسی به کار گرفته می‌شوند.
📍ادامه این یادداشت را اینجا بخوانید.
📌 یادداشت‌های مندرج در این کانال، صرفاً دیدگاه‌های شخصی نویسندگان بوده و لزوماً مواضع شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران را منعکس نمی‌کند.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات صنفی و آموزشی:
🆔 @kashowranews
@jamiatdefaa
✍ آرام فرج الهی
۱۲ ژوئن، روز جهانی مبارزه با کار کودک، فرصتی است تا با نگاهی انتقادی و ریشه‌ای به پدیده کار کودک بنگریم؛ پدیده‌ای که در بطن مناسبات سرمایه‌داری و بحران‌های ساختاری آن ریشه دارد. کار کودک نه فقط یک معضل اجتماعی، بلکه یکی از بارزترین تجلی‌های استثمار و بازتولید چرخه فقر در نظام سرمایه‌داری است.
ابعاد جهانی کار کودک: ارقام و روندها
بر اساس آخرین گزارش سازمان بین‌المللی کار (ILO) و یونیسف، در سال ۲۰۲۱ شمار کودکان کار در جهان به ۱۶۰ میلیون نفر رسیده است؛ یعنی تقریباً یک کودک از هر ده کودک جهان. این رقم طی چهار سال گذشته، ۸.۴ میلیون نفر افزایش یافته و روند نزولی دو دهه اخیر را معکوس کرده است. بیش از نیمی از این کودکان (حدود ۸۸ میلیون پسر و ۶۴ میلیون دختر) در کارهای پرخطر و زیان‌آور مشغول‌اند و ۷۱٪ آنان در بخش کشاورزی کار می‌کنند.
پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد اگر روند فعلی ادامه یابد، تا آخر سال ۲۰۲۵ همچنان ۱۲۱ میلیون کودک در جهان به کار گمارده خواهند شد. بحران کووید-۱۹، فقر گسترده و سیاست‌های ریاضتی دولت‌ها، میلیون‌ها کودک دیگر را نیز در معرض خطر کار اجباری قرار داده است.
کار کودک محصول مستقیم مناسبات سرمایه‌داری و بحران‌های بازتولید ارزش اضافی است. سرمایه برای کاهش هزینه تولید و افزایش سود، همواره به دنبال نیروی کار ارزان و بی‌دفاع است؛ کودکان، به دلیل ضعف فیزیکی، ناتوانی در دفاع از حقوق خود و هزینه پایین‌تر، به طعمه‌ای ایده‌آل برای سرمایه‌داران بدل می‌شوند.
مارکس در نقد سرمایه‌داری، کار کودک را نه یک انحراف، بلکه بخشی از منطق ذاتی این نظام می‌داند: «استثمار کودکان و زنان، یکی از ابزارهای اصلی سرمایه برای کاهش مزد نیروی کار و افزایش ارزش اضافی است.» سرمایه‌داری با خصوصی‌سازی آموزش، تضعیف بیمه‌های اجتماعی و گسترش بازار غیررسمی، شرایط را برای رشد کار کودک فراهم می‌کند.
طبق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، حدود ۱۵٪ از جمعیت کودکان ایران (برابر با میلیون‌ها کودک) به کار اشتغال دارند و ۱۰٪ از کودکان کار از تحصیل بازمانده‌اند. این آمار با احتساب کودکان خانه‌دار و کارهای پنهان، حتی بالاتر نیز برآورد می‌شود. بحران فقر، بیکاری، مهاجرت و سیاست‌های ریاضتی دولت، زمینه‌های رشد کار کودک را در ایران تقویت کرده است.
بیش از ۸۰٪ کودکان کار در ایران، غیرایرانی و عمدتاً مهاجران افغانستانی هستند که به دلیل وضعیت نامشخص اقامت و نبود حمایت‌های قانونی، در معرض شدیدترین اشکال استثمار قرار دارند. کودکان در ایران در مشاغلی چون زباله‌گردی، کارگاه‌های غیررسمی، حمل مواد مخدر، کولبری و حتی سوءاستفاده جنسی به کار گرفته می‌شوند.
📍ادامه این یادداشت را اینجا بخوانید.
📌 یادداشت‌های مندرج در این کانال، صرفاً دیدگاه‌های شخصی نویسندگان بوده و لزوماً مواضع شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران را منعکس نمی‌کند.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات صنفی و آموزشی:
🆔 @kashowranews
@jamiatdefaa
Telegraph
به مناسبت ۱۲ ژوئن روز جهانی مبارزه با کار کودک
۱۲ ژوئن، روز جهانی مبارزه با کار کودک، فرصتی است تا با نگاهی انتقادی و ریشه‌ای به پدیده کار کودک بنگریم؛ پدیده‌ای که در بطن مناسبات سرمایه‌داری و بحران‌های ساختاری آن ریشه دارد. کار کودک نه فقط یک معضل اجتماعی، بلکه یکی از بارزترین تجلی‌های استثمار و بازتولید…
https://www.instagram.com/jamiatdefaaa/profilecard/?igsh=MW8zcnVnb2NxYmo2bg==
پنجشنبه با مهمانان چهارم مدیا جمعیت در خدمتتان هستیم.
این نشست پایانی از این سلسله نشست‌های چهار روزه، به مناسبت روز جهانی مبارزه با کار کودکان است.
پنجشنبه با مهمانان چهارم مدیا جمعیت در خدمتتان هستیم.
این نشست پایانی از این سلسله نشست‌های چهار روزه، به مناسبت روز جهانی مبارزه با کار کودکان است.
بیانیه ۱۲ژوئن، روز جهانی مبارزه با کار کودکان
روز جهانی کارگران کودک گرامی‌باد!
۱۲ ژوئن، روز جهانی مبارزه با کار کودکان نام گرفته است. این نامگذاری به پیشنهاد «سازمان جهانی کار» پس از مارش(1) بزرگ و تاریخی کودکان کار سراسر جهان برمی‌گردد. در سال ۱۹۹۸ به ابتکار و تلاش مستمر فعالان لغو کار کودک در سراسر جهان و از جمله کایلاش ساتیراتی و احسان‌الله خان، ازرهبران گلوبال مارش(2) و از فعالان برجسته لغو کار مزدی کودکان، راهپیمایی سراسری سازماندهی شد. این راهپیمایی از ماه ژانویه در هندوستان شروع و در ماه ژوئن و در شهر ژنو ختم شد. ۲۵ کودک به نمایندگی از کودکان کار سراسر جهان که در این راهپیمایی ۸۰ هزار کیلومتری شرکت کرده بودند، در صحن علنی سازمان جهانی کار (آی ال او) با شعار «دیگر استثمار بس است» حضور یافتند و مقاوله‌نامه‌ی (3)۱۸۲ را به‌منظور "لغو کارهای سخت و زیان‌آور برای کودکان" به تصویب سازمان جهانی کار رساندند.
اما چرا «آی ال او» به‌جای پاسخ درست به تقاضای صریح کودکان در مارش جهانی، که خواستار «پایان دادن به کار و استثمار کودکان» بودند، مقاوله‌نامه ۱۸۲ را صادر می‌کند؟!
دقیقا ۱۰ سال پس از تصویب پیمان نامه‌ی جهانی حقوق کودک؛ که در آن صراحتاً کار کودکان را ممنوع و خواهان لغو آن شده بود، تا این درجه نزول و تخفیف پیدا کرد!؟ این سوالِ هر ناظر منصفی است که می‌بایست به آن پاسخ داد.
محتوای این مقاوله‌نامه به «ممنوعیت کارهای سخت و زیان‌آور» بسنده می‌کند. حال آنکه این امر اجحاف در حق کودکان کار و نادرست است. به‌عبارتی، اساساً خواست و منافع عموم کودکان را تأمین نمی کند، چرا که هیچ کودکی، کار را به درجات سخت و سهل تقسیم نمی‌کند. کار عنصر ناچسب در زندگی کودک است که کودکی و ـ در ادامه ـ هستی‌اش را به تاراج می‌برد. فاکتور گرفتن از کل کار و محدود کردن آن به کارهای سخت و زیان‌آور همان نگاه سیستم و دولت‌هاست که تنها منافع و ثروت‌اندوزی را مبنا قرار داده و کودک و غیرکودک هم برایش فرقی ندارد. پیام کودکان کار و پیشروان لغو کار کودک کاملا مشخص است:
"کار و بهره‌کشی از کودکان بس است."
مواضع ما روشن است. هر انسانی که از حداقل مایحتاج زیستی محروم است، در رده‌ی فقر قرار دارد. کودکانی که از دسترسی به حداقل‌های کودکی محروم هستند در صف بالفعل یا بالقوه کودکان کار قرار می‌گیرند.
با وجود پیشرفت عظیم جوامع در حوزه‌ی علوم و فناورى، همچنین تولید ثروت و مواهبى معادل سه برابر نیاز جامعه، طمع و ولع سرمایه به سود و سودآورى بیشتر، مرزها و چارچوب‌هاى متعارف بشر متمدن را وقیحانه شکافته و تعرض خویش را به صفوف انباشته از نیروهاى کار ارزان را وسیع و شدیدتر مى کند.
از تعداد کودکان کار، کودکان فقر، بی‌مسکن، محروم از بهداشت و درمان، پناهجو و آواره و ...، آمار واقعی و مستند کمتر می‌توان یافت. چرا‌که؛ این آمارها همواره بیانگر عمق فجایع مناسبات حاکم است. اما یک آماری که سرمایه حاکم قادر به پنهان کردن آن نیست، میزان ثروت عظیمی است که حاصل دسترنج همه‌ی کارگران و زحمتکشان جهان بویژه کودکان که سهمی نزدیک به تولید ۳۹ درصد از همه تولیدات جهان است. برای اندازه گیری فاصله‌ی طبقاتی به این آمار دقت کنید: "ثروت ۵ میلیاردر در جهان معادل دارائی ۵ میلیارد انسان بر کره زمین است"!؟ (به‌نقل از آکسفام)
این اعداد بیانگر عمق فاجعه در جهان امروز است. به اين فجايع بايد پايان داد. مواضع ما روشن است. هر انسانی که از حداقل مایحتاج زیستی محروم است، در رده‌ی فقر قرار دارد. کودکانی که از دسترسی به حداقل‌های کودکی محروم هستند در صف بالفعل یا بالقوه کودکان کار قرار می‌گیرند.
باید حق کودکی را با استفاده از تمام وسایل و امکانات ضروری به کرسی نشاند. ما نه از اقتصاد تقاضایی داریم و نه از دولت، زیرا همین نظامِ اقتصادی و دولت است که با حفظ قوانین و تأدیه هزاران راه و بیراه، در حفظ و بازتولید کار کودکان تلاش همه‌جانبه می‌کند تا میل سیری‌ناپذیر، حریصانه و جنون‌آمیزش به سودافزایی را به بهای تحمیل فقر و فلاکت، جنگ‌های خانمان‌سوز، آوارگی، بیماری، درد و رنج و گرسنگی ارضاء کند. به‌عبارتی برای لغو کار، استثمار و فقر کودکان، توسل به نظام اقتصادی و دولت‌های موجود رفتن به بیراه است.
ویژگی مهم روز جهانی مبارزه برای محو کار کودک؛ عدم به رسمیت شناسی مرزهای ملی و جغرافیایی در لغو کار کودک است. ما خواهان رفع تبعیض بر اقشار و تقسیم‌بندی‌های مختلف جمعیت بشری هستیم. ما برای رفع این تبعیض مبارزه می‌کنیم و این تقسیم‌بندی‌ها نقطه عزیمت یا پایه فعالیت ما را تشکیل نمی‌دهند. در این رابطه، هیچ مرز ملی و کشوری و هویتی را به‌رسمیت نمی‌شناسیم و آحاد ملی را در فعالیت‌مان نمی‌پذیریم.
1)
روز جهانی کارگران کودک گرامی‌باد!
۱۲ ژوئن، روز جهانی مبارزه با کار کودکان نام گرفته است. این نامگذاری به پیشنهاد «سازمان جهانی کار» پس از مارش(1) بزرگ و تاریخی کودکان کار سراسر جهان برمی‌گردد. در سال ۱۹۹۸ به ابتکار و تلاش مستمر فعالان لغو کار کودک در سراسر جهان و از جمله کایلاش ساتیراتی و احسان‌الله خان، ازرهبران گلوبال مارش(2) و از فعالان برجسته لغو کار مزدی کودکان، راهپیمایی سراسری سازماندهی شد. این راهپیمایی از ماه ژانویه در هندوستان شروع و در ماه ژوئن و در شهر ژنو ختم شد. ۲۵ کودک به نمایندگی از کودکان کار سراسر جهان که در این راهپیمایی ۸۰ هزار کیلومتری شرکت کرده بودند، در صحن علنی سازمان جهانی کار (آی ال او) با شعار «دیگر استثمار بس است» حضور یافتند و مقاوله‌نامه‌ی (3)۱۸۲ را به‌منظور "لغو کارهای سخت و زیان‌آور برای کودکان" به تصویب سازمان جهانی کار رساندند.
اما چرا «آی ال او» به‌جای پاسخ درست به تقاضای صریح کودکان در مارش جهانی، که خواستار «پایان دادن به کار و استثمار کودکان» بودند، مقاوله‌نامه ۱۸۲ را صادر می‌کند؟!
دقیقا ۱۰ سال پس از تصویب پیمان نامه‌ی جهانی حقوق کودک؛ که در آن صراحتاً کار کودکان را ممنوع و خواهان لغو آن شده بود، تا این درجه نزول و تخفیف پیدا کرد!؟ این سوالِ هر ناظر منصفی است که می‌بایست به آن پاسخ داد.
محتوای این مقاوله‌نامه به «ممنوعیت کارهای سخت و زیان‌آور» بسنده می‌کند. حال آنکه این امر اجحاف در حق کودکان کار و نادرست است. به‌عبارتی، اساساً خواست و منافع عموم کودکان را تأمین نمی کند، چرا که هیچ کودکی، کار را به درجات سخت و سهل تقسیم نمی‌کند. کار عنصر ناچسب در زندگی کودک است که کودکی و ـ در ادامه ـ هستی‌اش را به تاراج می‌برد. فاکتور گرفتن از کل کار و محدود کردن آن به کارهای سخت و زیان‌آور همان نگاه سیستم و دولت‌هاست که تنها منافع و ثروت‌اندوزی را مبنا قرار داده و کودک و غیرکودک هم برایش فرقی ندارد. پیام کودکان کار و پیشروان لغو کار کودک کاملا مشخص است:
"کار و بهره‌کشی از کودکان بس است."
مواضع ما روشن است. هر انسانی که از حداقل مایحتاج زیستی محروم است، در رده‌ی فقر قرار دارد. کودکانی که از دسترسی به حداقل‌های کودکی محروم هستند در صف بالفعل یا بالقوه کودکان کار قرار می‌گیرند.
با وجود پیشرفت عظیم جوامع در حوزه‌ی علوم و فناورى، همچنین تولید ثروت و مواهبى معادل سه برابر نیاز جامعه، طمع و ولع سرمایه به سود و سودآورى بیشتر، مرزها و چارچوب‌هاى متعارف بشر متمدن را وقیحانه شکافته و تعرض خویش را به صفوف انباشته از نیروهاى کار ارزان را وسیع و شدیدتر مى کند.
از تعداد کودکان کار، کودکان فقر، بی‌مسکن، محروم از بهداشت و درمان، پناهجو و آواره و ...، آمار واقعی و مستند کمتر می‌توان یافت. چرا‌که؛ این آمارها همواره بیانگر عمق فجایع مناسبات حاکم است. اما یک آماری که سرمایه حاکم قادر به پنهان کردن آن نیست، میزان ثروت عظیمی است که حاصل دسترنج همه‌ی کارگران و زحمتکشان جهان بویژه کودکان که سهمی نزدیک به تولید ۳۹ درصد از همه تولیدات جهان است. برای اندازه گیری فاصله‌ی طبقاتی به این آمار دقت کنید: "ثروت ۵ میلیاردر در جهان معادل دارائی ۵ میلیارد انسان بر کره زمین است"!؟ (به‌نقل از آکسفام)
این اعداد بیانگر عمق فاجعه در جهان امروز است. به اين فجايع بايد پايان داد. مواضع ما روشن است. هر انسانی که از حداقل مایحتاج زیستی محروم است، در رده‌ی فقر قرار دارد. کودکانی که از دسترسی به حداقل‌های کودکی محروم هستند در صف بالفعل یا بالقوه کودکان کار قرار می‌گیرند.
باید حق کودکی را با استفاده از تمام وسایل و امکانات ضروری به کرسی نشاند. ما نه از اقتصاد تقاضایی داریم و نه از دولت، زیرا همین نظامِ اقتصادی و دولت است که با حفظ قوانین و تأدیه هزاران راه و بیراه، در حفظ و بازتولید کار کودکان تلاش همه‌جانبه می‌کند تا میل سیری‌ناپذیر، حریصانه و جنون‌آمیزش به سودافزایی را به بهای تحمیل فقر و فلاکت، جنگ‌های خانمان‌سوز، آوارگی، بیماری، درد و رنج و گرسنگی ارضاء کند. به‌عبارتی برای لغو کار، استثمار و فقر کودکان، توسل به نظام اقتصادی و دولت‌های موجود رفتن به بیراه است.
ویژگی مهم روز جهانی مبارزه برای محو کار کودک؛ عدم به رسمیت شناسی مرزهای ملی و جغرافیایی در لغو کار کودک است. ما خواهان رفع تبعیض بر اقشار و تقسیم‌بندی‌های مختلف جمعیت بشری هستیم. ما برای رفع این تبعیض مبارزه می‌کنیم و این تقسیم‌بندی‌ها نقطه عزیمت یا پایه فعالیت ما را تشکیل نمی‌دهند. در این رابطه، هیچ مرز ملی و کشوری و هویتی را به‌رسمیت نمی‌شناسیم و آحاد ملی را در فعالیت‌مان نمی‌پذیریم.
1)
ما میان انسان‌هایی که از جنگ و شکنجه و خشونت می‌گریزند، یا آن‌ها که به‌دلیل تنگناهای اقتصادی و فقر میهن خود را ترک می‌کنند، تفاوتی قائل نمی‌شویم.
فرار، از شرایط غیر انسانی برای حفظ جان و مال "جرم" نیست.
و از همین موضع است که اخراج کودکان و مهاجران افغانستانی در ایران و هر مهاجری در جهان را محکوم کرده و آن را ظلم و ستمی دیگر بر شان و منزلت انسانیت آدمی و ننگ و نفرتی ابدی بر پیشانی ۱ درصدی‌های جهان در قرن ۲۱ می‌دانیم. حاکمانی بی‌کفایت و جنایت‌پیشه که برای مقاصد ضدانسانی و کسب دیوانه‌وار ثروت‌های نجومی بیشتر، بر طبل اختلافات جنسیتی، قومی، نژادی، مذهبی، ملی که در طول تاریخ بشر بیشترین عامل جنگ و کشتار خونین میلیون در میلیون انسان بوده، می‌کوبند. ریشه‌ی مشکلات و مسائل کودکان در فقر و نابرابری اقتصادی و تبعیض طبقاتی نهفته است. پایان دادن به این نابرابری آرزوی دیرینه‌ی همه‌ی کسانی است که از آن در رنج‌اند و رهایی کودکان از دستان استثمار حاکم، یکی از مبرم‌ترین این خواست‌هاست.
یکی از عوامل اصلی سوق داده شدن کودکان به کار، بازماندگی از تحصیل و یا ترک تحصیل است که خود تحت تأثیر عوامل متعدد ساختاری و سیاسی مانند نقض حق آموزش رایگان، تداوم سیاست پولی‌سازی آموزش، عدم تخصیص بودجه مناسب آموزشی و در نتیجه عدم توسعه مناسب مدارس در مناطق محروم، سیاست‌گذاری‌های ناکارآمد مانند عدم توجه به عدالت آموزشی در توزیع منابع، کیفیت پایین آموزش، مدارس ضعیف و ساختمان‌های معیوب و غیر استاندارد، کمبود معلمان مجرب و روش‌های تدریس مناسب، انگیزه پایین تحصیلی ناشی از ناامیدی نسبت به آینده شغلی یا احساس بی‌فایده بودن تحصیل، تحمیل نگاه سیاسی و ایدئولوژیک به آموزش، تبعیض‌های جنسیتی و محدودیت‌های اجتماعی برای دختران و اقلیت‌های قومی و مذهبی قرار دارد.
از نظر ما برای پایان دادن به کار کودکان از همین امروز می‌توان خواست‌ها و مطالبات زیر را متحقق کرد:
اجرایی کردن خواست انسانی لغو کار و هرگونه بهره کشی از کودکان و اعلام جرم علیه همه افراد و نهادها و بنگاه‌هایی که از کودکان استفاده می کنند.
اولویت دادن به حقوق و منافع کودکان بر هر مصلحت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ملی، مذهبی و ...
تامین آموزش اجباری، رایگان، با کیفیت و کودک محور برای همه‌ی کودکان فارغ از رنگ، نژاد، ملیت، دین، مذهب، جایگاه طبقاتی، جنسیت و فارغ از هرگونه تبعیض.
بیمه و تأمین هزینه‌ی تحصیلی از جمله هزینه‌ی لوازم تحصیلی، پوشاک، رفت و آمد رایگان، درمان رایگان و شهریه (پول تو جیبی برای قطع وابستگی تحصیل به والدین)
تغییر پروسه آموزش و تبدیل آن به دوره‌های شاد و مفرح و آموزش همراه با بازی و تفریح در کنار همسالان برای حفظ در محیط و علاقمندی به روند آموزش.
تغییر محتوای درسی و رساندن آن به استانداردها و تأمین امکانات لازم از جمله سخت افزار و دسترسی به جهان آزاد اطلاعات برای جلب کودکان.
- منع سرکوب، شکنجه، و آزار کودکان از خانه تا مدرسه
- توقف تبعیض های جنسیتی، جنسی، نژادی،ملی و زبانی
- بازنگری در پیمان نامه جهانی حقوق کودک در جهت اولویت بخشیدن به حقوق کودکان به جای قوانین کشورها، تاکید بر جهانشمولی حقوق کودک و ملزم کردن دولت ها به اجرای بی قید و شرط پیمان نامه حقوق کودک.
از نظر ما برای پایان دادن به کار کودکان از همین امروز می‌توان خواست‌ها و مطالبات زیر را متحقق کرد:
- اجرایی کردن خواست انسانی لغو کار و هرگونه بهره کشی از کودکان و اعلام جرم علیه همه افراد و نهادها و بنگاه‌هایی که از کودکان استفاده می کنند
- اولویت دادن به حقوق و منافع کودکان بر هر مصلحت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ملی، مذهبی و ...
- تامین آموزش اجباری، رایگان، با کیفیت و کودک محور برای همه‌ی کودکان فارغ از رنگ، نژاد، ملیت، دین، مذهب، جایگاه طبقاتی، جنسیت و فارغ از هرگونه تبعیض.
- بیمه و تأمین هزینه‌ی تحصیلی از جمله هزینه‌ی لوازم تحصیلی، پوشاک، رفت و آمد رایگان، درمان رایگان و شهریه (پول تو جیبی برای قطع وابستگی تحصیل به والدین)
- تغییر پروسه آموزش و تبدیل آن به دوره‌های شاد و مفرح و آموزش همراه با بازی و تفریح در کنار همسالان برای حفظ در محیط و علاقمندی به روند آموزش.
- تغییر محتوای درسی و رساندن آن به استانداردها و تأمین امکانات لازم از جمله سخت افزار و دسترسی به جهان آزاد اطلاعات برای جلب کودکان.
- تامین بهداشت و درمان رایگان و باکیفیت برای همه کودکان.
- به‌رسمیت شناختن حق آزادی بیان و عقیده برای همه کودکان.
2)
فرار، از شرایط غیر انسانی برای حفظ جان و مال "جرم" نیست.
و از همین موضع است که اخراج کودکان و مهاجران افغانستانی در ایران و هر مهاجری در جهان را محکوم کرده و آن را ظلم و ستمی دیگر بر شان و منزلت انسانیت آدمی و ننگ و نفرتی ابدی بر پیشانی ۱ درصدی‌های جهان در قرن ۲۱ می‌دانیم. حاکمانی بی‌کفایت و جنایت‌پیشه که برای مقاصد ضدانسانی و کسب دیوانه‌وار ثروت‌های نجومی بیشتر، بر طبل اختلافات جنسیتی، قومی، نژادی، مذهبی، ملی که در طول تاریخ بشر بیشترین عامل جنگ و کشتار خونین میلیون در میلیون انسان بوده، می‌کوبند. ریشه‌ی مشکلات و مسائل کودکان در فقر و نابرابری اقتصادی و تبعیض طبقاتی نهفته است. پایان دادن به این نابرابری آرزوی دیرینه‌ی همه‌ی کسانی است که از آن در رنج‌اند و رهایی کودکان از دستان استثمار حاکم، یکی از مبرم‌ترین این خواست‌هاست.
یکی از عوامل اصلی سوق داده شدن کودکان به کار، بازماندگی از تحصیل و یا ترک تحصیل است که خود تحت تأثیر عوامل متعدد ساختاری و سیاسی مانند نقض حق آموزش رایگان، تداوم سیاست پولی‌سازی آموزش، عدم تخصیص بودجه مناسب آموزشی و در نتیجه عدم توسعه مناسب مدارس در مناطق محروم، سیاست‌گذاری‌های ناکارآمد مانند عدم توجه به عدالت آموزشی در توزیع منابع، کیفیت پایین آموزش، مدارس ضعیف و ساختمان‌های معیوب و غیر استاندارد، کمبود معلمان مجرب و روش‌های تدریس مناسب، انگیزه پایین تحصیلی ناشی از ناامیدی نسبت به آینده شغلی یا احساس بی‌فایده بودن تحصیل، تحمیل نگاه سیاسی و ایدئولوژیک به آموزش، تبعیض‌های جنسیتی و محدودیت‌های اجتماعی برای دختران و اقلیت‌های قومی و مذهبی قرار دارد.
از نظر ما برای پایان دادن به کار کودکان از همین امروز می‌توان خواست‌ها و مطالبات زیر را متحقق کرد:
اجرایی کردن خواست انسانی لغو کار و هرگونه بهره کشی از کودکان و اعلام جرم علیه همه افراد و نهادها و بنگاه‌هایی که از کودکان استفاده می کنند.
اولویت دادن به حقوق و منافع کودکان بر هر مصلحت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ملی، مذهبی و ...
تامین آموزش اجباری، رایگان، با کیفیت و کودک محور برای همه‌ی کودکان فارغ از رنگ، نژاد، ملیت، دین، مذهب، جایگاه طبقاتی، جنسیت و فارغ از هرگونه تبعیض.
بیمه و تأمین هزینه‌ی تحصیلی از جمله هزینه‌ی لوازم تحصیلی، پوشاک، رفت و آمد رایگان، درمان رایگان و شهریه (پول تو جیبی برای قطع وابستگی تحصیل به والدین)
تغییر پروسه آموزش و تبدیل آن به دوره‌های شاد و مفرح و آموزش همراه با بازی و تفریح در کنار همسالان برای حفظ در محیط و علاقمندی به روند آموزش.
تغییر محتوای درسی و رساندن آن به استانداردها و تأمین امکانات لازم از جمله سخت افزار و دسترسی به جهان آزاد اطلاعات برای جلب کودکان.
- منع سرکوب، شکنجه، و آزار کودکان از خانه تا مدرسه
- توقف تبعیض های جنسیتی، جنسی، نژادی،ملی و زبانی
- بازنگری در پیمان نامه جهانی حقوق کودک در جهت اولویت بخشیدن به حقوق کودکان به جای قوانین کشورها، تاکید بر جهانشمولی حقوق کودک و ملزم کردن دولت ها به اجرای بی قید و شرط پیمان نامه حقوق کودک.
از نظر ما برای پایان دادن به کار کودکان از همین امروز می‌توان خواست‌ها و مطالبات زیر را متحقق کرد:
- اجرایی کردن خواست انسانی لغو کار و هرگونه بهره کشی از کودکان و اعلام جرم علیه همه افراد و نهادها و بنگاه‌هایی که از کودکان استفاده می کنند
- اولویت دادن به حقوق و منافع کودکان بر هر مصلحت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ملی، مذهبی و ...
- تامین آموزش اجباری، رایگان، با کیفیت و کودک محور برای همه‌ی کودکان فارغ از رنگ، نژاد، ملیت، دین، مذهب، جایگاه طبقاتی، جنسیت و فارغ از هرگونه تبعیض.
- بیمه و تأمین هزینه‌ی تحصیلی از جمله هزینه‌ی لوازم تحصیلی، پوشاک، رفت و آمد رایگان، درمان رایگان و شهریه (پول تو جیبی برای قطع وابستگی تحصیل به والدین)
- تغییر پروسه آموزش و تبدیل آن به دوره‌های شاد و مفرح و آموزش همراه با بازی و تفریح در کنار همسالان برای حفظ در محیط و علاقمندی به روند آموزش.
- تغییر محتوای درسی و رساندن آن به استانداردها و تأمین امکانات لازم از جمله سخت افزار و دسترسی به جهان آزاد اطلاعات برای جلب کودکان.
- تامین بهداشت و درمان رایگان و باکیفیت برای همه کودکان.
- به‌رسمیت شناختن حق آزادی بیان و عقیده برای همه کودکان.
2)
- منع سرکوب، شکنجه و آزار کودکان از خانه تا مدرسه و جامعه.
- توقف تبعیض‌های جنسیتی و جنسی، نژادی، ملی و زبانی.
- حفظ و بازسازی محیط زیست و مبارزه با تغییرات اقلیمی.
- بازنگری در پیمان نامه جهانی حقوق کودک در جهت اولویت بخشیدن به حقوق کودکان به‌جای قوانین کشورها، تاکید بر جهانشمول بودن حقوق و منافع کودکان و ملزم کردن دولت‌ها به اجرای بی‌قید و شرط و کامل پیمان نامه حقوق کودک
برای جلوگیری از ریزش و ازهم گسیختگی حداقل پناه کودکان- چهار دیواری خانواده- لازم است مطالبات حداقلی و اقدامات زیر در دستور فوری قرار گیرد:
- همسان سازی حقوق کارگران، معلمان، پرستاران و دیگر اقشار مزدبگیر، بالای خط فقر-واقعی- جهت تأمین معیشت استاندارد و زندگی مرفه و انسانی
- تامین بیمه های خدمات اجتماعی و درمانی برای همه مزدبگیران
- به رسمیت شناختن حقوق معلمان و دیگر اقشار برای اعتراض و ایجاد
تشکلهای مستقل و رسمیت بخشیدن به سازمان‌های مردم نهاد، تشکلهای کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و سایر گروه‌های فعال؛ بعنوان نمایندگان و مدافعان حقوق عامه. و آزادی همه‌ی معلمان و فعالان صنفی- سیاسی- اجتماعی.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
انجمن یاری کودکان در معرض خطر
۱۲ ژوئن ۲۰۲۵/ ۲۲ خرداد ۱۴۰۲
:توضیحات:
1- راهپیمایی کودکان کار سال از ژانویه 1998 از هندوستان آغاز و با گذر از کشورهای زیادی (از جمله ایران در سال1377)، در ماه ژوئن به دفتر سازمان جهانی کار در ژنو ادامه یافت.
2- «رژه جهانی علیه کار کودک» («گلوبال مارش») ائتلافی جهانی است با اتحادیه‌های کارگری، اتحادیه معلمان جهان، سازمان‌های مدافع حقوق کودکان، و با همکاران و اعضایی در بیش از ۱۴۰ کشور جهان فعالیت می کند.
3- مقاوله نامه "محو بدترين اشكال كار كودك" که معروف به مقاوله نامه 182 است در تاریخ هفدهم جون 1999 (معادل با 29 خرداد سال 1378) به تصویب کشورهای عضو سازمان جهانی کار (ILO) رسید.
3)
@jamiatdefaa
- توقف تبعیض‌های جنسیتی و جنسی، نژادی، ملی و زبانی.
- حفظ و بازسازی محیط زیست و مبارزه با تغییرات اقلیمی.
- بازنگری در پیمان نامه جهانی حقوق کودک در جهت اولویت بخشیدن به حقوق کودکان به‌جای قوانین کشورها، تاکید بر جهانشمول بودن حقوق و منافع کودکان و ملزم کردن دولت‌ها به اجرای بی‌قید و شرط و کامل پیمان نامه حقوق کودک
برای جلوگیری از ریزش و ازهم گسیختگی حداقل پناه کودکان- چهار دیواری خانواده- لازم است مطالبات حداقلی و اقدامات زیر در دستور فوری قرار گیرد:
- همسان سازی حقوق کارگران، معلمان، پرستاران و دیگر اقشار مزدبگیر، بالای خط فقر-واقعی- جهت تأمین معیشت استاندارد و زندگی مرفه و انسانی
- تامین بیمه های خدمات اجتماعی و درمانی برای همه مزدبگیران
- به رسمیت شناختن حقوق معلمان و دیگر اقشار برای اعتراض و ایجاد
تشکلهای مستقل و رسمیت بخشیدن به سازمان‌های مردم نهاد، تشکلهای کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و سایر گروه‌های فعال؛ بعنوان نمایندگان و مدافعان حقوق عامه. و آزادی همه‌ی معلمان و فعالان صنفی- سیاسی- اجتماعی.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
انجمن یاری کودکان در معرض خطر
۱۲ ژوئن ۲۰۲۵/ ۲۲ خرداد ۱۴۰۲
:توضیحات:
1- راهپیمایی کودکان کار سال از ژانویه 1998 از هندوستان آغاز و با گذر از کشورهای زیادی (از جمله ایران در سال1377)، در ماه ژوئن به دفتر سازمان جهانی کار در ژنو ادامه یافت.
2- «رژه جهانی علیه کار کودک» («گلوبال مارش») ائتلافی جهانی است با اتحادیه‌های کارگری، اتحادیه معلمان جهان، سازمان‌های مدافع حقوق کودکان، و با همکاران و اعضایی در بیش از ۱۴۰ کشور جهان فعالیت می کند.
3- مقاوله نامه "محو بدترين اشكال كار كودك" که معروف به مقاوله نامه 182 است در تاریخ هفدهم جون 1999 (معادل با 29 خرداد سال 1378) به تصویب کشورهای عضو سازمان جهانی کار (ILO) رسید.
3)
@jamiatdefaa
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حسین‌میربهاری از بنیانگذاران جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان است.
او معتقد است، جهانی شایسته‌ی کودکان شایسته‌ی همگان خواهد بود. او برای این جهان مبارزه می‌کرد. در زمان حمله‌ی اسرائیل او نیز به مانند بسیاری از فعالین اجتماعی دستگیر و روانه‌ی زندان شد. جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان خواهان آزادی بدون قید و شرط و فوری تمام فعالین سیاسی و اجتماعی است.
@jamiatdefaa
او معتقد است، جهانی شایسته‌ی کودکان شایسته‌ی همگان خواهد بود. او برای این جهان مبارزه می‌کرد. در زمان حمله‌ی اسرائیل او نیز به مانند بسیاری از فعالین اجتماعی دستگیر و روانه‌ی زندان شد. جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان خواهان آزادی بدون قید و شرط و فوری تمام فعالین سیاسی و اجتماعی است.
@jamiatdefaa