«دولت دوستدار کودک چیست؟ چشم‌اندازها و ماموریت‌های آن کدامند؟»

✍️دکتر محمد زنوزی راد؛ پزشک کودکان

"دولت دوستدار کودک" دولتی است که *حقوق و رفاه کودکان* را در تمام سیاست‌ها، برنامه‌ها و اقدامات خود در اولویت قرار می‌دهد. این در مورد ایجاد سیستم‌ها و فرآیندهایی است که اطمینان حاصل می‌کنند صدای کودکان شنیده می‌شود و منافع عالی آنها در تصمیم‌گیری‌ها در نظر گرفته می‌شود. در اینجا نگاهی دقیق‌تر ارائه می‌شود:

مفاهیم اصلی:
الف) رویکرد مبتنی بر حقوق:
* دولت دوستدار کودک بر پایه کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد (UNCRC) عمل می‌کند. این بدان معناست که حقوق کودکان برای بقا، رشد، حمایت و مشارکت را به رسمیت می‌شناسد و از آن حمایت می‌کند.

ب) مشارکت و صدا:
* بر ارائه فرصت‌های معنادار به کودکان و جوانان برای بیان نظرات خود و مشارکت در تصمیماتی که بر زندگی آنها تأثیر می‌گذارد، تأکید دارد.

ج) شمولیت و برابری:
* تلاش می‌کند تا اطمینان حاصل شود که همه کودکان، صرف نظر از پیشینه یا شرایطشان، به خدمات و فرصت‌های ضروری دسترسی برابر دارند.

د) پاسخگویی و شفافیت:
* خود را در قبال اقداماتش مسئول می‌داند و شفافیت را در فرآیندهای تصمیم‌گیری خود تضمین می‌کند.

🔺چشم‌اندازها و ماموریت‌ها:
در حالی که چشم‌اندازها و ماموریت‌های خاص ممکن است بسته به زمینه متفاوت باشد، برخی از مضامین رایج عبارتند از:
۱) چشم‌انداز:
* ایجاد جامعه‌ای که در آن همه کودکان شکوفا شوند، ایمن باشند و فرصت دستیابی به حداکثر پتانسیل خود را داشته باشند.
* ساختن آینده‌ای که در آن حقوق کودکان محترم، محافظت و محقق شود.
۲) ماموریت‌ها:
* ادغام حقوق کودکان در تمام سیاست‌ها و برنامه‌های دولتی.
* تضمین دسترسی به آموزش با کیفیت، مراقبت‌های بهداشتی و خدمات اجتماعی برای همه کودکان.
* محافظت از کودکان در برابر خشونت، استثمار و سوء استفاده.
* ترویج مشارکت کودکان در فرآیندهای تصمیم‌گیری.
* تقویت سیستم‌ها و مکانیزم‌های نظارت و ارزیابی تأثیر سیاست‌ها بر کودکان.
* ایجاد محیط‌های فراگیر که در آن همه کودکان احساس ارزشمندی و احترام کنند.

اساساً، دولت دوستدار کودک به دنبال ایجاد محیطی است که در آن کودکان نه تنها به عنوان شهروندان آینده، بلکه به عنوان افرادی با حقوق و نیازهایی که باید در زمان حال به آنها رسیدگی شود، دیده شوند.

@irsprcorg
@jamiatdefaa

⭕ روز جهانی بهداشت ۲۰۲۵ بر بهبود سلامت مادران و نوزادان تمرکز دارد

🔹«سازمان جهانی بهداشت» به طور رسمی شعار روز جهانی بهداشت را در سال ۲۰۲۵، «آغاز سالم، آینده‌ای امیدوار» اعلام کرده است که بر بهبود سلامت و بقای مادر و نوزاد تمرکز دارد که سازمان‌های مردم‌نهاد و خیریه‌ها نیز می‌توانند در آگاهی‌بخشی نسبت به آن فعال باشند.

🔸سالانه نزدیک به ۳۰۰ هزار زن به‌دلیل بارداری یا زایمان جان خود را از دست می‌دهند، بیش از دو میلیون نوزاد در ماه اول زندگی خود می‌میرند و حدود دو میلیون نفر دیگر نیز مرده متولد می‌شوند.

@jamiatdefaa

🔻مراکز نگهداری معلولان‌ جای مجرمان جنسی نیست‌

نگاه تنبیهی قضات به معلولان تأسف‌بار‌ است
کمتر از یک ماه پیش اعتماد‌آنلاین از محکومیت یک مجرم جنسی به شلاق و کار در مراکز نگهداری از معلولان خبر داد‌. در این خبر آمده بود راننده شیطان‌صفتی‌ که زنی را مورد آزار و اذیت قرار داده بود، با حکم دادگاه به شلاق و کار در مراکز نگهداری از معلولان محکوم شده است.

اقدام اخیر دستگاه قضا مغایر با شأن انسانی معلولان است

مدیر کمپین معلولان با انتقاد از اقدام دستگاه قضا مبنی بر صدور حکم محکومیت به کار اجباری در مراکز نگهداری از معلولان برای مجرمان جنسی، خواستار اصلاح رویه‌های قضائی و تدوین سیاست‌های جایگزین شد.

بهروز مروتی با انتقاد از این حکم، آن را مغایر با شأن انسانی معلولان، ناقض اصول دینی مبتنی بر تکریم مقام انسان و تهدیدی برای امنیت ساکنان این مراکز دانست. او تأکید کرد: این اقدام می‌تواند پیامدهای خطرناکی برای جامعه افراد دارای معلولیت، به‌ویژه زنان و کودکان ساکن در مراکز نگهداری داشته باشد.

مروتی با اشاره به اینکه چنین احکامی در روزهایی صادر می‌شود که افراد دارای معلولیت همچنان برای ابتدایی‌ترین حقوق خود ازجمله مستمری عادلانه، دسترسی به اشتغال و تأمین وسایل کمکی در حال مبارزه‌ هستند، افزود: «انتشار این خبر نه‌تنها تأسف‌برانگیز و مأیوس‌کننده است، بلکه نشان‌دهنده ضعف سیاست‌گذاری در حوزه مجازات‌های جایگزین است». مدیر کمپین معلولان ادامه داد: «صدور چنین احکامی نه‌تنها شأن و کرامت افراد دارای معلولیت را زیر سؤال می‌برد، بلکه امنیت آنها را به‌طور جدی به خطر می‌اندازد و جای تعجب است که دستگاه قضا، بدون در‌ نظر گرفتن این خطرات واضح، چنین تصمیماتی اتخاذ می‌کند».
گزارش کامل رویا بابایی را در لینک زیر بخوانید:

https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-978945

@jamiatdefaa

۱۲ آوریل/۲۳ فروردین روز جهانی کودکان خیابانی است.
کودک خیابانی ، کودک بی خانمانی است که دوره‌ای از زندگی خود را در خیابان سپری ( زندگی) می‌کند و نباید با « کودک کار در خیابان» اشتباه گرفته شود. این دومی عموما کودکان کاری را شامل میشود که در خیابان کار می کنند و دارای خانواده هستند.
معمولا دولتها با تغییر تعاریف و دستکاری مفاهیم از زیر بار مسئولیت مضاعف خود در خصوص کودکان خیابان فرار می کنند.
@jamiatdefaa

امروز روز جهانی #زمین است.

زمین متعلق به همه ی ساکنان آن است، اینک و آینده!

@jamiatdefaa

بزه دیده شناسی ترمیمی کودکان کار با تمرکز بر تکالیف قانونی سازمان بهزیستی
https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_103693.html

@jamiatdefaa

پلیس معلم نیست

بررسی تفاهم‌نامه‌ی اخیر فراجا و آموزش و پرورش

گفتگوی الناز محمدی با
📌محمد حبیبی؛ سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
📌محمد داوری؛ سخنگوی سازمان معلمان ایران
📌طاهره نقی‌یی؛ دبیرکل سازمان معلمان ایران

محمد حبیبی، یکی از چالش‌برانگیزترین بخش‌های این تفاهم‌نامه را ماده پنجم بخش تعهدات فراجا به آموزش‌وپرورش می‌داند: «طرح نماد مشخصا بحث ورود نیروی انتظامی به مدارس را به‌گونه‌ای تسهیل می‌کند. یعنی شرایط را فراهم می‌کند که به‌بهانه اجرای نظم حضور مستقیم در مدارس داشته باشند. برگزاری کارگاه‌های آموزشی هم به‌نوعی بسترسازی برای ورود و حضور نیروی انتظامی به حوزه مدرسه است. باز هم این سوال مطرح می‌شود که اساساً نیروی انتظامی چه تخصصی برای ارائه چنین خدماتی در مدارس دارد؟ این تخصص‌ها مربوط به حوزه‌های دانشگاهی و روانشناسی است. یعنی اگر مقصود کاهش ناهنجاری‌های اجتماعی و بسترسازی برای آموزش بهتر باید نهادهای متخصص وارد این حوزه شوند، نه نیروی انتظامی. ضمن اینکه می‌دانیم در شرایط کنونی آموزش‌وپرورش به‌شدت با کمبود نیروی تخصصی مشاور در مدارس مواجهیم.»

او می‌گوید که تسهیل‌کردن ورود نیروی انتظامی از سوی وزیر آموزش‌وپرورش به‌صورت کاملاً یک‌جانبه صورت گرفته است و نفس اینکه وزارتخانه‌ای مثل آموزش‌وپرورش که حوزه کاری‌اش مسائل فرهنگی است وارد چنین تفاهم‌نامه‌ای با یک نیروی نظامی یا امنیتی می‌شود، به‌معنی زیر سوال بردن ساحت آموزش است: «این اتفاق خیلی به اتفاقات پیش از کوی دانشگاه در سال 1378 شبیه است؛ آن‌زمان هم بحث ورود نیروی انتظامی به دانشگاه مطرح بود و حتی همان‌موقع هم تفاهم‌نامه‌هایی بین وزارت علوم و نیروی انتظامی ردوبدل می‌شد. بنابراین منعقد کردن چنین تفاهم‌نامه‌ای بین وزارت آموزش‌وپرورش و نیروی انتظامی، یک زنگ خطر جدی است. متاسفانه درحال‌حاضر نهادهای امنیتی در سطح انتخاب مدیران کل آموزش‌وپرورش دخالت دارند. نه‌فقط برای استعلام‌گیری، بلکه از این منظر که چه کسانی برای چه پست‌هایی باید انتخاب شوند.

گزارش کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-36501

@jamiatdefaa

دوستان گرامی
از شما دعوت می شود؛
در پنجمین نشست ادبی جمعیت دفاع شرکت نمائید.
زمان: 12 اردیبهشت 1404 از ساعت 15 الی 18
مکان: میدان شهید سروری (پاسگاه نعمت آباد)، حیابان زمزم،
انتهای خیابان جهاد، خیابان متین، پلاک 53

بیانیه جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان به مناسبت روز جهانی کارگر و روز معلم

روز جهانی کارگر، روز همبستگی جهانی کارگران علیه کارِ مُزدی و سرمایه است. روز اتحادی وَرامرزی و انترناسیونال، فارغ از هر نژاد، ملیت، مذهب، زبان، قومیت، ایدئولوژی و رنگی.
روزی علیهِ هرآن‌چه که سرمایه‌داری جهانی در طول حیات خونبارش، از آن برای جنگ‌افروزی و کُشتارِ مردمِ بی‌گناه، ابزاری ساخته تا مناسباتِ ننگینِ ستم، استثمارِ طبقاتی و بهره‌کشی از گُردهٔ کارگران، زنان و کودکان را رسمیت بخشیده و میلِ جنون‌آمیز و سیری‌ناپذیرش در غارتِ ثروت و انباشتِ ناموزونِ سرمایه را تقدیس کند.
روز جهانی کارگر را در شرایطی گرامی می‌داریم که سازمان مللِ متحد، مجمعِ حاکمان و دُوَلِ مرتجعِ سرمایه‌سالارِ جهان، با ۱۹۳ عضوِ رسمی، بیش از ۵۶۰ روز است که در مقابلِ دیده‌گانِ مردمِ جهان، کشتارِ ده‌ها هزار کودک و پیر و جوان و آوارگیِ میلیون‌ها انسانِ بی‌گناه در فلسطین، یمن و لبنان را "وقیحانه" به نظاره نشسته است!
درست در زمانه‌ای که از هر دو کودک، یک نفرشان زیرِ خطِ فقر است و جهانِ با فاجعهٔ قحطی و گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کند.
در روزگاری که ۹۰ درصد از کودکان غزه و در کل، ۴۴۰ میلیون کودک در سراسر جهان، در معرضِ فقرِ شدیدِ غذایی قرار دارند و همچنین، قریب به ۲ میلیارد نفر از ساکنان کرهٔ زمین، دسترسی برابر و عادلانه‌ای به منابعِ غذایی و آبِ آشامیدنیِ کافی، سالم و ایمن را ندارند.
جهانِ زیر سلطهٔ نظام‌های سرمایه‌داری، فجایعِ انسانی بی‌شماری را شاهد است:
اعتیاد و باندهای مخوف و مافیایی بین‌المللی مواد مخدر، تجارتِ سکس و بَرده‌داری جنسی، استثمارِ کودک به مثابهٔ نیروی کار، گرسنگی، بیکاری مزمن و روز افزون، کشتار و ترور، مشروعیت‌بخشی به حاکمیت‌های ارتجاعی-فاشیستی، آپارتایدِ جنسی و جنسیتی، زن‌کُشی، جنگ‌های قومی-مذهبی، تخریبِ محیط زیست، آلودگی آب و خاک و هوا، و هزاران فاجعهٔ خُرد و کلانِ دیگر؛ جهانی که با ظهور و تولدِ دوبارهٔ نئوفاسیسم، رو به نابودی است.
در روزجهانی کارگر، بیرقِ مبارزه در دستانِ خسته و رنج‌کشیدهٔ طبقه‌ای‌ست که با شعارِ "آزادی برابری، حکومتِ کارگری"، بر علیهِ غارتگرانِ سرمایه‌سالار و خدایانِ تبعیض و کُشتار، سینه سپر کرده است.
در حالی به استقبال روز جهانی کارگر و روز معلم (یادبودِ معلمِ ستم‌کُشته، ابوالحسن خانعلی) می‌رویم که زندگی اکثریتِ مردم، به نابودی کشیده شده و حاکمیتِ ایران، بی‌کفایتی و عدمِ صلاحیت خود برای تأمینِ امنیت، آزادی و رفاهِ جامعه را بیش از پیش به اثبات رسانده است.

کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران و کودکانِ کار، قربانیان اصلی سیاست‌های معیوبِ اقتصادی- اجتماعی-سیاسیِ حکومتی هستند که جز تحکیم و تحمیلِ سلطه و انباشتِ ثروت و سرمایه برای خودی‌های وابسته به نظام، هدفی ندارد.

اینک، حداقل دستمزدِ کارگران به کمتر از یک سومِ خط فقر و یک ششمِ خط رفاه رسیده و تورم لجام‌گسیخته، قدرتِ خرید را چنان فرسوده است که خطبقهٔ کارگر، دیگر از تأمینِ ابتدایی‌ترین نیازهای خود نیز ناتوان شده است. مسکن، درمان، آموزش و حتی تغذیهٔ مناسب، برای مُزدبگیران به کالایی لوکس
تبدیل شده و دسترسی به آن، رؤیایی بیش نیست. با نگاهی اِجمالی به آمار و میزانِ حیرت‌آورِ خودکشی‌های زنجیره‌ای کارگران، دانش‌آموزان، زحمتکشان و فرودستانِ جامعه، به‌ویژه کودکان، می‌توان به عمقِ فاجعه پِی بُرد.
آن‌چه پیش روی ماست، فروپاشی کاملِ امنیتِ معیشتی کارگران و معلمان است؛ و این، نتیجهٔ مستقیمِ سیاست‌هایی است که آگاهانه برای غارتِ نیروی کار و ثروت عمومی، به نفعِ طبقهٔ سرمایه‌دار، اِعمال کرده‌اند.
در این وانفسا، رشدِ انفجاری آمارِ کودکانِ کار و بهره‌کشی از گُردهٔ نحیفشان را شاهد هستیم. کودکانی که به‌جای بهره‌مندی از حق تحصیل، تغذیه، بهداشت و درمانِ رایگان، به دلیلِ تبعیض و فقر، از تحصیل بازمانده و با بی‌رحمانه‌ترین اَشکالِ ممکن، به استثمار کشیده شده‌اند.
کودکان کار، بی‌هیچ حمایتی، در خیابان‌ها، کارخانه‌ها و کارگاه‌های زیرزمینی با حقوقی ناچیز در بازارهای سیاه به حالِ خویش رها شده‌اند. کودکانی که حکومت، نه تنها از آن‌ها حمایت نمی‌کند، بل‌که خود با سیاست‌های ضدِ کارگری و ضد انسانی، عامل اصلی پرتاب شدنِ کودک، به بازار کار است. جایی که سرمایه‌دار و کارفرمایی که برای تولیدِ ارزش اضافه و سودِ کلان، به دنبالِ نیروی کارِ ارزان است، با دهانی باز برای بلعیدنِ کودک به انتظار نشسته است. این رویداد از آن‌رو فاجعه خوانده می‌شود، که طبق آمار، ۳۲ درصدِ تولید در جهان، توسطِ کودکانِ کار به‌دست می‌آید.

با همهٔ این تفاسیر، هرکجا کارگران و معلمان به اعتراض برخاسته‌اند، پاسخِ حکومت نیز چیزی جز سرکوبِ عریان و سازمان‌یافته نبوده است. احضار، بازداشت، ضرب و شتم، صدورِ احکامِ سنگین -از جمله اعدام- و تعلیق‌ها و اخراج‌های گسترده، ابزاری‌ست که حاکمیت برای خاموش کردنِ این مطالباتِ برحق، به کار بسته است. حال آن‌که مطابله‌گری و عدالت‌جویی، نه جُرم که حقِ طبیعی و انکارناشدنیِ آنان و انسانی‌ست.

در ماه‌ها و سال‌های اخیر، هم‌زمان با گسترش فقر و تورمِ افسارگسیخته، که حاصلِ فاصلهٔ عمیق طبقاتی و رشد نابرابری و تبعیض است، شاهد اعتراضاتِ گسترده از سوی اقشارِ مختلف در سراسر کشور نیز بوده‌ایم. حضور هر روزهٔ کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران، دانشجویان و دیگر اقشارِ زحمتکش و تحت ستمِ جامعه، برای تأمین رفاه، معیشت و زندگی‌ای درخور، موجِ عظیمی از حمایت کارگران، معلمان و زحمتکشانِ کشورهای متروپل و سراسر جهان را به دنبال داشته و این نشانی از همبستگی طبقاتی و نارضایتی فراگیر و جهانی از نظمی است که به نفع اقلیتِ حاکم بر جهان عمل می‌کند. این تلاش و مقاومتِ جمعی، علی‌رغمِ تمامی برخوردها و سرکوب‌ها، نویدبخشِ آینده‌ای روشن برای کارگران، کودکان و همگان است که هیچ نیرویی توان مهار و خاموش کردن آن را ندارد.
از جمله مشکلاتی که دامنگیرِ قشر مهاجر و پناهجوی طبقهٔ کارگر است، دستگیری و اخراج‌های فله‌ای این جامعهٔ بی‌دفاع و زحمتکش است. این سیاست، با توجه به مغایرت با قوانین و کنوانسیون‌های بین‌المللی در رابطه با حقِ پناهندگی و مهاجرت و حقوقِ انسانی پناهجویان، تعرض محسوب شده و زندگی آنان را در گرداب آینده‌ای مبهم و خطرناک، رها می‌سازد. این اقدام، غیر از اینکه بی‌توجهی سازمان‌یافته به سرنوشتِ میلیون‌ها انسان محسوب می‌شود، عاملِ سقوط زنان، کودکان و انسان‌های بی‌گناه در جهنمِ بحران‌زده و از هم گسیخته‌ای به نامِ کشور افغانستان است که آنان را در معرضِ سرکوب و به‌بند کشیدن توسط حکومت ارتجاعی طالبان قرار می‌دهد.
روز معلم، روزِ پاس‌داشتِ مبارزاتِ دکتر ابوالحسن خانعلی، معلمی که در میدانِ مبارزه برای آزادی به خون غلطید، است و در چنین ایامی یادِ او و هم‌سنگرانش را بیش از پیش، گرامی می‌داریم. امروز پرستاران، معلمان، کارگران و حامیانِ کودکان کار و دیگر فعالان اجتماعی و زنان و مردانِ عدالت‌خواه، بیرق‌دارانِ تداومِ راهِ خانعلی‌ها، کمانگرها و دیگر ستم‌کُشتگان و مبارزانِ راه آزادی و برابری برای جهانی عاری از فقر، تبعیض، بی‌عدالتی و سرکوب هستند و ما، به عنوانِ عضوی از این خانواده، اعلام می‌کنیم:
مسئولِ مستقیمِ فقر، گرسنگی، استثمارِ کودکان و فرودستیِ طبقهٔ کارگر و دیگر اقشارِ مُزدبگیر، دولت و سیستمِ حاکم است.
کارگران و زحمتکشان با هیچ شکلی از تحریم و جنگ موافق نیستند و جنگ‌افروزان را عاملِ ناامنی و نابودی زندگیِ خویش قلمداد کرده و بسترسازِ استثمار و سرکوب‌های گسترده‌تر به حساب می‌آورند.
ابراز عقیده و اعتراض به شرایطِ ضد بشری، حق طبیعی هر انسانی است. ما خواستار آزادی فوری و بی قید وشرطِ تمامی کارگران، معلمان و فعالان اجتماعی-سیاسیِ محبوس در زندان هستیم.
ما بر حقِ بی‌چون‌وچرای کارگران و معلمان، برای سازماندهی، اعتصاب، اعتراض و مطالبه‌گری تأکید می‌ورزیم و آزادیِ تشکل و اجتماعات را حقِ طبیعی همهٔ آحاد جامعه می‌دانیم.
ما مبارزه علیه فقر، سرکوب و استثمار را وظیفه‌ای جمعی و توقف‌ناپذیر می‌پنداریم.
پناهجویان و مهاجرانِ افغانستانی، بخشِ مطرود و سرکوب‌شدهٔ طبقهٔ کارگر هستند. توقفِ فوری اخراج آنان و ساماندهی مطالباتِ پناهندگی‌شان باید به‌سرعت در دستورِ کار دولت قرار گیرد.
لغو حکمِ اعدام و کلیهٔ احکامی که حقِ زندگی انسان را از او سلب می‌کند، خواستِ فوری و بی‌قید و شرطِ جامعه است.
مانیفستِ "زن زندگی آزادی" نمادِ برابری، آزادی، رفاه، معیشت و زندگیِ انسانی برای همگان، بویژه کودکان است.
زنده باد اولِ ماهِ مِی، روز جهانی کارگر
و گرامی باد روزِ معلم و یادِ همهٔ ستم‌کشتگانِ راهِ آگاهی و آزادی

جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
اول مِه ۲۰۲۵ - دوازدهم اردیبهشت ۱۴۰۴

@jamiatdefaa

صحبتهای آقای میربهاری درباره ی تاسیس جمعیت دفاع و پیوند ارگانیک جنبش لغو کار کودک با جنبش‌های کارگری

لغو کار کودک، همین امروز ممکن است

🔻بیشترین موارد کودک آزاری مربوط به گروه کودکان ۵ تا ۱۰ ساله است


سیدحسن موسوی چلک، معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور:
▫️بیشترین موارد کودک آزاری مربوط به گروه کودکان ۵ تا ۱۰ ساله است و ۵۵ درصد گزارشات کودک آزاری‌ها مربوط به دختران و ۴۵ درصد هم مربوط به پسران است.

▫️کسانی که گزارشات کودک آزاری را به اورژانس اجتماعی اطلاع می‌دهند، یا اقوام هستند و یا پدر و مادر جدا شده که کودک توسط والدی که کودک را پیش خود نگه می‌دارد مورد آزار قرار می‌گیرد

▫️در سال‌های اخیر روند به گونه‌ای بوده است که خود کودکان و نوجوانان زیر ۱۷ سال هم به واسطه آشنایی با برنامه اورژانس اجتماعی و "خط تلفنی ۱۲۳" با اورژانس اجتماعی تماس می‌گیرند و آزار دیدن خود را گزارش می‌دهند

▫️مراجعه کنندگان به اورژانس اجتماعی در حوزه خشونت خانگی در سال‌های اخیر بیشتر شده است و این مسئله چند دلیل دارد. اولین دلیل این است که تعداد مراکز و دسترسی مردم به مراکز بیشتر شده است و دلیل بعدی این است که اطلاع رسانی بیشتری برای شناساندن هر چه بیشتر اورژانس اجتماعی به مردم صورت گرفته است؛ از طرفی هم مردم با حقوق خود بیشتر آشنا شده‌اند.

▫️در سال گذشته موارد متعددی از انواع کودک آزاری‌ها رخ داد که مثلا کودک آزاری ِ مربوط به کودک کاشمری که منجر به فوت کودک شد، از عجیب‌ترین موارد این نوع آسیب اجتماعی است.

نکات کلیدی گزارش جدید سازمان ملل متحد با عنوان «مقاومت در برابر طوفان: فقر، تغییرات اقلیمی و حمایت اجتماعی»

گزارشگر ویژه فقر مطلق، در گزارش جدید خود به اجلاس ۵۹ شورای حقوق بشر (خرداد و تیرماه ۱۴۰۴) با شماره (A/HRC/59/51) نکاتی اساسی را در رابطه با فقر ناشی از تغییرات اقلیمی و فقدان حمایت اجتماعی در بخش‌های وسیعی از جهان بیان کرده که تعدادی از آن‌ها به شرح زیر می‌باشند:

♨️ تغییرات اقلیمی و فقر: تغییرات اقلیمی به‌طور نامتناسبی بر کشورهای کم‌درآمد و خانوارهای فقیر تأثیر می‌گذارد، در حالی که این گروه‌ها کمترین نقش را در ایجاد بحران اقلیمی داشته‌اند.

♨️ افزایش بلایای اقلیمی: بلایای مرتبط با اقلیم مانند خشکسالی، سیل، موج گرما و آتش‌سوزی‌های جنگلی در حال تبدیل شدن به هنجار جدید در سراسر جهان هستند.

♨️ تأثیرات اقتصادی و انسانی: بین سال‌های 2000 تا 2019، سیل‌ها 1.6 میلیارد نفر و خشکسالی‌ها 1.43 میلیارد نفر را تحت تأثیر قرار دادند و تنها در سال 2023، بلایا 202.7 میلیارد دلار خسارت اقتصادی به بار آوردند.

♨️ جابجایی به دلیل اقلیم: تا سال 2050، پیش‌بینی می‌شود 216 میلیون نفر به دلیل تغییرات اقلیمی آواره شوند، از جمله 85.7 میلیون نفر در آفریقای زیرصحرا.

♨️ نقش حمایت اجتماعی: حمایت اجتماعی مؤثرترین ابزار برای افزایش توانایی افراد در مقابله با شوک‌های اقلیمی و بازیابی پس از آنهاست، اما اکثر فقرا به امنیت اجتماعی دسترسی ندارند.

♨️ ناکافی بودن کمک‌های بشردوستانه: وابستگی صرف به کمک‌های بشردوستانه برای پاسخ به بلایای اقلیمی ناکافی است و رویکردی مبتنی بر حقوق برای حمایت اجتماعی ضروری است.

♨️ شکاف تأمین مالی اقلیمی: کمتر از 10 درصد بودجه اقلیمی بین‌المللی به سطح محلی می‌رسد و کشاورزان خرده‌پا تنها 1.7 درصد از این بودجه را دریافت می‌کنند.

♨️ نابرابری در تأثیرات اقلیمی: 2.3 میلیارد نفر از افرادی که در معرض خطرات اقلیمی هستند در خط فقر 6.85 دلار زندگی می‌کنند و 390 میلیون نفر زیر خط فقر شدید 2.15 دلار هستند.

♨️ بی‌عدالتی مضاعف: کشورهای کم‌درآمد و خانوارهای فقیر که کمترین نقش را در انتشار گازهای گلخانه‌ای داشته‌اند، بیشترین آسیب را از تغییرات اقلیمی متحمل می‌شوند.

♨️ افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای: در سال 2023، انتشار جهانی دی‌اکسید کربن به 57.1 گیگاتن رسید که 1.3 درصد بیشتر از سال قبل بود.ر.

♨️ پوشش ناکافی حمایت اجتماعی: 47.6 درصد از جمعیت جهان (3.8 میلیارد نفر) هیچ‌گونه حمایت اجتماعی ندارند و در 50 کشور آسیب‌پذیر در برابر اقلیم، تنها 25 درصد جمعیت تحت پوشش هستند. گزارشگر معتقد است بیمه خصوصی می‌تواند از دارایی‌ها در برابر بلایا محافظت کند، اما با افزایش شدت بلایا، حق بیمه‌ها در حال افزایش است و بسیاری از مناطق در کشورهای کم‌درآمد غیرقابل بیمه شدن هستند.

♨️ همکاری عمومی-خصوصی: برنامه‌های بیمه عمومی-خصوصی، مانند طرح Flood Re در بریتانیا، می‌توانند شکاف حفاظتی را کاهش دهند و بیمه را برای خانوارهای کم‌درآمد مقرون‌به‌صرفه‌تر کنند.

♨️ کاهش کمک‌های توسعه‌ای: کمک‌های توسعه‌ای بین‌المللی در حال کاهش است؛ به‌عنوان مثال، ایالات متحده در سال 2025 کمک‌های خارجی را به حالت تعلیق درآورد و اتحادیه اروپا سهم کمک به کشورهای کمتر توسعه‌یافته را از 52 درصد در سال 1990 به 19 درصد در سال 2022 کاهش داد.

♨️ شکاف مالی حمایت اجتماعی: تأمین مالی جهانی برای پوشش پنج تضمین کلیدی حمایت اجتماعی و مراقبت‌های بهداشتی در کشورهای کم‌درآمد سالانه 308.5 میلیارد دلار نیاز دارد که 52.3 درصد تولید ناخالص داخلی این کشورها را تشکیل می‌دهد.

♨️ صندوق جهانی حمایت اجتماعی: گزارش پیشنهاد ایجاد یک صندوق جهانی برای حمایت اجتماعی را برای تأمین مالی قابل پیش‌بینی و تشویق کشورهای کم‌درآمد به سرمایه‌گذاری در حمایت اجتماعی مبتنی بر حقوق ارائه می‌دهد. همچنین گزارشگر اشاره به منابع مالی نوآورانه دارد و معتقد است گزینه‌های تأمین مالی شامل مالیات بر معاملات مالی، مالیات کربن، مالیات بر سوخت فسیلی، و تخصیص حقوق ویژه برداشت (SDR) بر اساس نیاز به جای سهمیه‌های صندوق بین‌المللی پول است.

💠 در مجموع از نظر گزارشگر، کنفرانس چهارم تأمین مالی برای توسعه (2025) و دومین اجلاس جهانی توسعه اجتماعی فرصت‌هایی برای تجدید تعهد به ایجاد کف‌های حمایت اجتماعی هستند. به اعتقاد وی سرمایه‌گذاری در حمایت اجتماعی نه‌تنها به کاهش فقر و افزایش انعطاف‌پذیری در برابر تغییرات اقلیمی کمک می‌کند، بلکه اثرات چندگانه‌ای در اقتصاد محلی ایجاد می‌کند و به دستیابی به اهداف توسعه پایدار کمک می‌کند.


#شوراوکمیساریا
@ngoodvv
@jamiatdefaa

به بهانه ی هفته جهانی تغذیه با #شیرمادر
#بازنشر


http://radio.jamiatdefaa.org/ویژه‌برنامه‌ی-هفته‌ی-تغذیه-با-شیر-ما/

این شماره ی رادیو جمعیت را بشنویم:


http://radio.jamiatdefaa.org/ویژه‌برنامه‌ی-هفته‌ی-تغذیه-با-شیر-ما/

http://radio.jamiatdefaa.org/radiojamiat-vije-rooz-jahanie-koodak-kobani-high/

این شماره از رادیو جمعیت در بحبوهه ی حمله ی داعش به کوردهای کوبانی در ایام روز جهانی کودک منتشر گردید.
بگذارید به جای داعش بخوانیم اوردوغان که نام مستعار این روزهای ارتجاع است...

تقدیم می شود به کودکان کورد که کشته می شوند بی آنکه بدانند چرا کشته می شوند

@jamiatdefaa

این شماره از رادیو جمعیت در بحبوهه ی حمله ی داعش به کوردهای کوبانی در ایام روز جهانی کودک منتشر گردید.
بگذارید به جای داعش بخوانیم اوردوغان که نام مستعار این روزهای ارتجاع است...

تقدیم می شود به کودکان کورد که کشته می شوند بی آنکه بدانند چرا کشته می شوند

@jamiatdefaa

خوابت گلوله می خورد هر شب...

۴ ژوئن، روز جهانی حمایت از کودکان قربانی خشونت

در ۱۹ آگوست سال ۱۹۸۲ میلادی، مجمع عمومی سازمان ملل متحد به جهت تجاوز و اقدامات وحشيانه اسرائیل نسبت به کودکان بی‌گناه فلسطینی و لبنانی، ۴ ژوئن هرسال را به‌عنوان روز بین‌المللی کودکان معصوم و قربانی تجاوز و تعرض(خشونت) نام نهاد.
روز بین‌المللی کودکان قربانی تجاوز و خشونت، منحصر به سوءاستفاده‌های صورت گرفته در جنگ‌ها و شرایط مخاصمه آمیز و کودکان در معرض نیست و می‌توان هر سوء رفتاری را حتی در خانواده‌ها علیه کودکان، نوعاً در ذیل چنین تجاوزها و سوء استفاده‌هایی آورد.
 
روز بین‌المللی کودکان بی‌گناه و قربانی تجاوز بهانه‌ای است برای یادآوری درد و رنج کودکانی که در همین حوالی، شب‌ها را با آتش خمپاره و گلوله به صبح می‌رسانند و روزها با آجرهای به‌جامانده از خانه و کاشانه خود بازی می‌کنند؛ کودکانی که آب و غذا و دارو را نه به مثابه یک نیاز ضروری بلکه چون کالایی ارزشمند و هدایایی نفیس می‌انگارند.
بالغ بر ۲۵۰ هزار کودک در سرتاسر جهان در درگیری‌های نظامی به‌عنوان سرباز حضور دارند. بسیاری از این کودکان دزدیده‌شده و یا برای نجات از فقر و گرسنگی به این گروه‌ها پیوسته‌اند.
کودکان همچنین قربانی انواع دیگر خشونت نظیر کار اجباری، سوءاستفاده جنسی، قاچاق و از این قبیل هستند.
دختران بیش از پسران در معرض آسیب‌های ناشی از خشونت قرار دارند. با این حال، این امر نباید مانع از جدی گرفتن خطرات متوجه پسربچه‌ها شود. برای مثال، نتایج پژوهشی که امروز در تایلند منتشر شد، نشان می‌دهد اکثریت افراد در کشورهای شرق آسیا فکر می‌کنند بدرفتاری جنسی تنها شامل تجاوز به دختران است، حال آنکه آزار جنسی پسران و سایر اشکال این آزارها نظیر نمایش پورن، در این دیدگاه مورد غفلت قرار می‌گیرند.
نزدیک به نیمی از آواره های سطح جهان که به دنبال امنیت جلای وطن کرده‌اند را کودکان تشکیل می‌دهند.
اکثریت جمعیت پناهندگان به دلیل جنگ و نزاع‌های سیاسی متواری می‌شوند.

کودکان تنها یا همراه خانواده‌هایشان، تقریباً نیمی از پناهجویان کشورهای توسعه‌یافته را تشکیل می‌دهند.
۱.۲ میلیارد انسان در کره زمین که نیمی از آن‌ها را کودکان تشکیل می‌دهند، روزانه با درآمد یک دلار زندگی می‌گذرانند. ۱۰ میلیون کودک زیر ۵ سال سالانه در اثر ابتلا به بیماری‌های قابل پیشگیری و یا سوءتغذیه می‌میرند و ۴۰ میلیون تولد در سال هرگز به ثبت نمی‌رسد؛ این یعنی محرومیت همین تعداد کودک از ملیت و نام قانونی.
کنوانسیون حقوق کودک در ۱۹۸۹ به تصویب رسید و تمامی کشورهای جهان به استثنای ایالات متحده و سومالی به آن رأی داده‌اند. دو پروتکل الحاقی این کنوانسیون در سال‌های بعد، ناظر بر ممنوعیت خریدوفروش، پورنو گرافی کودکان و تعیین ۱۸ سالگی به‌عنوان سن قانونی ورود کودکان به جنگ و نزاع‌های سیاسی به تصویب رسید. جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون منع استفاده از کودکان در مخاصمات مسلحانه نپیوسته است.

@jamiatdefaa