🍁🍂
🔻🔹مسیر معکوس تقویت مدارس؛ روند شاخصهای مرتبط در سالهای اخیر
در ادبیات نظری و تجربی حوزۀ سیاستگذاری آموزش سه مسیر اصلی برای تقویت و ارتقای کیفیت مدارس معرفی شده است: ۱. شاخصهای مرتبط با کلاس درس، ۲. تأمین مالی آموزشوپرورش، و ۳. استانداردهای حرفهای معلمی و نظام گزینش. اما شاخصهای مربوط به این سه مسیر طی سالهای اخیر چه روندی داشته است:
🔸درحالیکه جمعیت دانشآموزی کشور از حدود ۱۳.۲ میلیون نفر در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ به حدود ۱۵.۵ میلیون نفر در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ رسیده، تعداد معلمان کشور از ۸۴۰ هزار نفر به حدود ۷۵۰ هزار نفر کاهش یافته؛ یعنی بهرغم افزایش حدود ۲.۳ میلیون نفر به جمعیت دانشآموزی، تعداد معلمان حدود ۹۰ هزار نفر کمتر شده است.
🔸تعداد مدارس شبانهروزی که ماهیتی چندکارکردی دارند و بیشتر در مناطق محروم و یا با پراکندگی جمعیتی بالا طراحی و تأسیس شدهاند در این فاصله از ۳ هزار و ۲۷۲ مدرسه به ۳ هزار و ۷۸ مدرسه کاهش یافته؛ یعنی نزدیک به ۲۰۰ مدرسۀ شبانهروزی با حدود ۱۳۰۰ کلاس در مقاطع متوسطۀ اول و دوم کاسته شده است.
🔸جمعیت بازمانده از تحصیل در فاصلۀ سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۱ از حدود ۶۹۶ هزار نفر به حدود ۹۳۰ هزار نفر افزایش پیدا کرده است. براساس آخرین سالنامۀ آماری آموزشوپرورش چیزی حدود ۸ درصد افرادی که در سن تحصیل هستند، در مدرسه نیستند یعنی یا بازمانده از تحصیلاند یا دانشآموزانی هستند که ترک تحصیل کردهاند و حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را شامل می شوند. نرخ ترک تحصیل در مقطع متوسطۀ اول حدود دو برابر شده است و از ۲.۸ درصد در سال ۱۳۹۳ به ۵.۵ درصد در سال ۱۴۰۱ رسیده است.
🔸شاخص نسبت دانشآموز به معلم در سال ۱۳۹۳، حدود ۲۳ نفر در مقطع ابتدایی بوده که در سال ۱۴۰۱ به ۲۷.۴ رسیده است. در مقطع متوسطۀ اول از حدود ۱۴.۷ در سال ۱۳۹۳ به ۲۵.۳ در سال ۱۴۰۱ رسیده است. در مقطع متوسطۀ دوم نیز این شاخص از ۱۵ به ۱۶.۱ رسیده است.
🔸شاخص تراکم دانشآموز در کلاس طی این دوره در همۀ مقاطع تحصیلی روند افزایشی داشته است و در مجموع حدود ۳۵ درصد کلاسهای درس به اصطلاح شلوغ هستند و بیش از ۳۰ دانشآموز در هر کلاس حضور دارند. حدود ۱۱ هزار کلاس درس در مقاطع مختلف با جمعیت بالای ۴۰ دانشآموز هستند که حدود ۷۰ درصد این کلاسها در مقطع ابتدایی است.
🔸سهم مدارس خصوصی ابتدایی در کل کشور از ۷ درصد در سال ۱۳۹۳ به ۱۵ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده و بیش از ۲ برابر شده است. سهم مدارس متوسطۀ اول از ۱۰ درصد به ۱۵.۶ درصد و متوسطۀ دوم از ۱۷ درصد به حدود ۲۴ درصد رسیده است.
🔸براساس برآوردها، بودجۀ مصوب آموزشوپرورش براساس قیمت ثابت سال ۱۳۹۵، طی سالهای ۱۴۰۱-۱۳۹۳ حدود ۲۵ درصد کاهش یافته است. در همین دوره، بودجۀ کاهشی آموزش از یکسو و افزایش جمعیت دانشآموزی از سوی دیگر موجب شده تا سرانۀ بودجه در ازای هر دانشآموز تقریباً به نصف برسد. براساس محاسبات هزینه-درآمد خانوار این وضعیت برای خانوادهها هم اتفاق افتاده و هزینۀ خانوادهها برای آموزش فرزندان به قیمت ثابت سال ۱۳۹۵، طی ۶ سال اخیر به نصف رسیده است. یعنی تعداد بیشتری از خانوادهها به دلیل تشدید مسائلی نظیر فقر، تورمهای بالا در هزینههای معیشتی، و افزایش سهم مسکن در سبد هزینۀ خانواده توان خود را برای تأمین مالی آموزش فرزندانشان از دست دادهاند. این روند کاهشی، حتی در دهکهای ۹ و ۱۰ نیز مشاهده میشود.
🔸براساس شاخصهای نسبت دانشآموز به معلم، کمبود معلم در مقاطع مختلف تحصیلی بین ۱۸۵ هزار تا ۲۱۵ هزار نفر برآورد میشود. در برخی سالها تا ۸۸ هزار بازنشسته در قالب نیروهای پارهوقت با مدارس همکاری داشتهاند. بخشی از نیروهای موردنیاز نیز از طریق خرید خدمات آموزشی از شرکتهای پیمانکاری خصوصی تأمین شده است؛ در برخی سالها تا ۵۰ هزار معلم. سالانه بین ۵ تا ۱۰ هزار نفر هم در قالب سرباز-معلم در آموزشوپرورش خدمت میکنند. برخی سالها بیش از ۹۰ هزار نفر هم از طریق نیروهای حقالتدریسی تأمین میشوند.
🔸اگر به دنبال تقویت مدارس هستیم، ادبیات نظری و تجربۀ جهانی مسیرهای روشنی دارد: تأمین مالی مناسب، بهبود وضعیت شاخصهای کلاس، بهبود وضعیت معلمان و ارتقای استانداردهای حرفهای و بهرسمیت شناختن تشکلهای حرفهای معلمان، میداندادن به معلمان و خانوادهها و دانشآموزان در مشارکت و نظارت بر نظام آموزشی و مدرسه. مسیری که در پیش گرفتهایم، مسیر کاملاً معکوسی است.
منبع:کانال سیاست گذاری اجتماعی
🔻🔹مسیر معکوس تقویت مدارس؛ روند شاخصهای مرتبط در سالهای اخیر
در ادبیات نظری و تجربی حوزۀ سیاستگذاری آموزش سه مسیر اصلی برای تقویت و ارتقای کیفیت مدارس معرفی شده است: ۱. شاخصهای مرتبط با کلاس درس، ۲. تأمین مالی آموزشوپرورش، و ۳. استانداردهای حرفهای معلمی و نظام گزینش. اما شاخصهای مربوط به این سه مسیر طی سالهای اخیر چه روندی داشته است:
🔸درحالیکه جمعیت دانشآموزی کشور از حدود ۱۳.۲ میلیون نفر در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ به حدود ۱۵.۵ میلیون نفر در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ رسیده، تعداد معلمان کشور از ۸۴۰ هزار نفر به حدود ۷۵۰ هزار نفر کاهش یافته؛ یعنی بهرغم افزایش حدود ۲.۳ میلیون نفر به جمعیت دانشآموزی، تعداد معلمان حدود ۹۰ هزار نفر کمتر شده است.
🔸تعداد مدارس شبانهروزی که ماهیتی چندکارکردی دارند و بیشتر در مناطق محروم و یا با پراکندگی جمعیتی بالا طراحی و تأسیس شدهاند در این فاصله از ۳ هزار و ۲۷۲ مدرسه به ۳ هزار و ۷۸ مدرسه کاهش یافته؛ یعنی نزدیک به ۲۰۰ مدرسۀ شبانهروزی با حدود ۱۳۰۰ کلاس در مقاطع متوسطۀ اول و دوم کاسته شده است.
🔸جمعیت بازمانده از تحصیل در فاصلۀ سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۱ از حدود ۶۹۶ هزار نفر به حدود ۹۳۰ هزار نفر افزایش پیدا کرده است. براساس آخرین سالنامۀ آماری آموزشوپرورش چیزی حدود ۸ درصد افرادی که در سن تحصیل هستند، در مدرسه نیستند یعنی یا بازمانده از تحصیلاند یا دانشآموزانی هستند که ترک تحصیل کردهاند و حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را شامل می شوند. نرخ ترک تحصیل در مقطع متوسطۀ اول حدود دو برابر شده است و از ۲.۸ درصد در سال ۱۳۹۳ به ۵.۵ درصد در سال ۱۴۰۱ رسیده است.
🔸شاخص نسبت دانشآموز به معلم در سال ۱۳۹۳، حدود ۲۳ نفر در مقطع ابتدایی بوده که در سال ۱۴۰۱ به ۲۷.۴ رسیده است. در مقطع متوسطۀ اول از حدود ۱۴.۷ در سال ۱۳۹۳ به ۲۵.۳ در سال ۱۴۰۱ رسیده است. در مقطع متوسطۀ دوم نیز این شاخص از ۱۵ به ۱۶.۱ رسیده است.
🔸شاخص تراکم دانشآموز در کلاس طی این دوره در همۀ مقاطع تحصیلی روند افزایشی داشته است و در مجموع حدود ۳۵ درصد کلاسهای درس به اصطلاح شلوغ هستند و بیش از ۳۰ دانشآموز در هر کلاس حضور دارند. حدود ۱۱ هزار کلاس درس در مقاطع مختلف با جمعیت بالای ۴۰ دانشآموز هستند که حدود ۷۰ درصد این کلاسها در مقطع ابتدایی است.
🔸سهم مدارس خصوصی ابتدایی در کل کشور از ۷ درصد در سال ۱۳۹۳ به ۱۵ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده و بیش از ۲ برابر شده است. سهم مدارس متوسطۀ اول از ۱۰ درصد به ۱۵.۶ درصد و متوسطۀ دوم از ۱۷ درصد به حدود ۲۴ درصد رسیده است.
🔸براساس برآوردها، بودجۀ مصوب آموزشوپرورش براساس قیمت ثابت سال ۱۳۹۵، طی سالهای ۱۴۰۱-۱۳۹۳ حدود ۲۵ درصد کاهش یافته است. در همین دوره، بودجۀ کاهشی آموزش از یکسو و افزایش جمعیت دانشآموزی از سوی دیگر موجب شده تا سرانۀ بودجه در ازای هر دانشآموز تقریباً به نصف برسد. براساس محاسبات هزینه-درآمد خانوار این وضعیت برای خانوادهها هم اتفاق افتاده و هزینۀ خانوادهها برای آموزش فرزندان به قیمت ثابت سال ۱۳۹۵، طی ۶ سال اخیر به نصف رسیده است. یعنی تعداد بیشتری از خانوادهها به دلیل تشدید مسائلی نظیر فقر، تورمهای بالا در هزینههای معیشتی، و افزایش سهم مسکن در سبد هزینۀ خانواده توان خود را برای تأمین مالی آموزش فرزندانشان از دست دادهاند. این روند کاهشی، حتی در دهکهای ۹ و ۱۰ نیز مشاهده میشود.
🔸براساس شاخصهای نسبت دانشآموز به معلم، کمبود معلم در مقاطع مختلف تحصیلی بین ۱۸۵ هزار تا ۲۱۵ هزار نفر برآورد میشود. در برخی سالها تا ۸۸ هزار بازنشسته در قالب نیروهای پارهوقت با مدارس همکاری داشتهاند. بخشی از نیروهای موردنیاز نیز از طریق خرید خدمات آموزشی از شرکتهای پیمانکاری خصوصی تأمین شده است؛ در برخی سالها تا ۵۰ هزار معلم. سالانه بین ۵ تا ۱۰ هزار نفر هم در قالب سرباز-معلم در آموزشوپرورش خدمت میکنند. برخی سالها بیش از ۹۰ هزار نفر هم از طریق نیروهای حقالتدریسی تأمین میشوند.
🔸اگر به دنبال تقویت مدارس هستیم، ادبیات نظری و تجربۀ جهانی مسیرهای روشنی دارد: تأمین مالی مناسب، بهبود وضعیت شاخصهای کلاس، بهبود وضعیت معلمان و ارتقای استانداردهای حرفهای و بهرسمیت شناختن تشکلهای حرفهای معلمان، میداندادن به معلمان و خانوادهها و دانشآموزان در مشارکت و نظارت بر نظام آموزشی و مدرسه. مسیری که در پیش گرفتهایم، مسیر کاملاً معکوسی است.
منبع:کانال سیاست گذاری اجتماعی
🔻۱۵۸۰ کودک کار به همرا خانواده رد مرز شدهاند
احسان حیدری، مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری تهران در گفتوگو با خبرنگار شهر از بازگشت ۹۳۰ نفر از کودکان کار اتباع خارجی به همراه خانواده خبر داد و گفت: از ابتدای شروع طرح ساماندهی کودکان کار تاکنون ۱۵۸۰ کودک کار به همراه خانواده(۹۳۰ کودک و ۶۵۰خانواده) شناسایی و جهت بازگشت به کشورشان به مراجع ذیربط تحویل داده شده اند.
مدیرکل اتباع و مهاجرین خارجی استانداری تهران درخصوص اتباع خارجی غیرمجاز تاکید کرد: در راستای اجرای طرح ساماندهی آسیب های اجتماعی مقرر شد آن دسته از کودکان کار اتباع که از سطح استان توسط بهزیستی، پلیس مهاجرت فاتب، فراجا و شهرداری تهران جمع آوری شده اند، جهت سیر مراحل قانونی برای بازگشت کرامتمندانه به همراه خانواده تحویل مرکزی که در این خصوص راه اندازی شده، گردند.
حیدری با بیان اینکه طرح ساماندهی آسیب های اجتماعی(کودکان کار و خیابان) توسط شهرداری تهران و بهزیستی استان تهران بالغ بر ۹ ماه است که در حال اجراست، اظهار داشت: این طرح تا پایان جمع آوری و بازگشت کودکان کار اتباع خارجی از سطح استان تهران با جدیت ادامه خواهد داشت.
حیدری در انتها افزود: کودکان کار اتباع خارجی جمع آوری شده از سطح استان، همراه خانواده جهت اعزام به کشور خویش رد مرز می شوند.
shahr.ir/xxNw
@jamiatdefaa
احسان حیدری، مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری تهران در گفتوگو با خبرنگار شهر از بازگشت ۹۳۰ نفر از کودکان کار اتباع خارجی به همراه خانواده خبر داد و گفت: از ابتدای شروع طرح ساماندهی کودکان کار تاکنون ۱۵۸۰ کودک کار به همراه خانواده(۹۳۰ کودک و ۶۵۰خانواده) شناسایی و جهت بازگشت به کشورشان به مراجع ذیربط تحویل داده شده اند.
مدیرکل اتباع و مهاجرین خارجی استانداری تهران درخصوص اتباع خارجی غیرمجاز تاکید کرد: در راستای اجرای طرح ساماندهی آسیب های اجتماعی مقرر شد آن دسته از کودکان کار اتباع که از سطح استان توسط بهزیستی، پلیس مهاجرت فاتب، فراجا و شهرداری تهران جمع آوری شده اند، جهت سیر مراحل قانونی برای بازگشت کرامتمندانه به همراه خانواده تحویل مرکزی که در این خصوص راه اندازی شده، گردند.
حیدری با بیان اینکه طرح ساماندهی آسیب های اجتماعی(کودکان کار و خیابان) توسط شهرداری تهران و بهزیستی استان تهران بالغ بر ۹ ماه است که در حال اجراست، اظهار داشت: این طرح تا پایان جمع آوری و بازگشت کودکان کار اتباع خارجی از سطح استان تهران با جدیت ادامه خواهد داشت.
حیدری در انتها افزود: کودکان کار اتباع خارجی جمع آوری شده از سطح استان، همراه خانواده جهت اعزام به کشور خویش رد مرز می شوند.
shahr.ir/xxNw
@jamiatdefaa
پایگاه خبری-تحلیلی شهر
۱۵۸۰ کودک کار به همراه خانواده ردمرز شدهاند
مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری تهران از شناسایی و بازگشت ۹۳۰ کودک کار اتباع خارجی به همراه خانواده در سطح استان تهران خبر داد.
گزارشی تحلیلی از مشکلات و معضلات رد مرز؛ فعالان مدنی و سیاسی اتباع حاضر در ایران کمک میخواهند
این رسم پناهندگی نیست
https://B2n.ir/e34851
@jamiatdefaa
این رسم پناهندگی نیست
https://B2n.ir/e34851
@jamiatdefaa
#یادداشت
به بهانه ی ۲۰ نوامبر ، روز جهانی کودکان
پیماننامه حقوق کودک یک کنوانسیون بینالمللی است که حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کودکان را بیان میکند.
این پیماننامه در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت.
بر اساس این پیمان به هر انسان کمتر از ۱۸ سال کودک گفته میشود.
این کنوانسیون شامل ۵۴ ماده و دو پروتکل اختیاری بوده که چهار اصول پایهای آنرا جهت میدهد:
۱. هیچ کودکی نباید از تبعیض رنج ببرد.
۲.زمانیکه در رابطه با کودکان تصمیمگیری میشود، باید منافع عالیه آنان در راس قرار گیرد.
۳.کودکان حق حیات داشته و باید رشد کنند.
۴. کودکان حق دارند آزادانه عقاید و نظرات خود را ابراز کنند و این نظرات در تمامی اموری که به آنها مربوط میشود، باید مورد توجه قرار گیرد.
@jamiatdefaa
به بهانه ی ۲۰ نوامبر ، روز جهانی کودکان
پیماننامه حقوق کودک یک کنوانسیون بینالمللی است که حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کودکان را بیان میکند.
این پیماننامه در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت.
بر اساس این پیمان به هر انسان کمتر از ۱۸ سال کودک گفته میشود.
این کنوانسیون شامل ۵۴ ماده و دو پروتکل اختیاری بوده که چهار اصول پایهای آنرا جهت میدهد:
۱. هیچ کودکی نباید از تبعیض رنج ببرد.
۲.زمانیکه در رابطه با کودکان تصمیمگیری میشود، باید منافع عالیه آنان در راس قرار گیرد.
۳.کودکان حق حیات داشته و باید رشد کنند.
۴. کودکان حق دارند آزادانه عقاید و نظرات خود را ابراز کنند و این نظرات در تمامی اموری که به آنها مربوط میشود، باید مورد توجه قرار گیرد.
@jamiatdefaa
20 نوامبر، روز جهانی کودک
سالروز تصویب پیمان نامه جهانی حقوق کودکان
20 نوامبر برابر با 30 آبان ماه روز جهانی کودک است. توجه به حقوق کودکان تا جایی که تاریخ مکتوب آن را ثبت کرده برمیگردد به مبارزات کارگران و زنان در قرن نوزدهم. با مطالباتی برای تحصیل، بهداشت، کاهش ساعت کار و سختی کار کودکان. بعدها با عمومی تر شدن و فراگیرتر شدن حقوق کودکان و خواست و جنبش های مردمی دولت ها مجبور به واکنش و اِعمال سیاست هایی در رابطه با کودکان شدند. از جمله در سال 1925 در کنفرانس «رفاه جهانی برای کودکان» که در «ژنو» برگزار شد نمایندگان 54 کشور گرد هم آمدند تا منشوری را برای دفاع از حقوق کودکان تصویب کنند. همچنین در سال 1952 سازمان ملل پذیرفت تا روزی را به عنوان روز جهانی کودک در نظر بگیرد و سرانجام در سال 1954 صندوق کودکان سازمان ملل روز 20 نوامبر را «روز جهانی کودک» نامگذاری کرد. مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1989 پیمان نامه جهانی حقوق کودکان را با امضای 193 کشور امضا و به تصویب رساند و جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهای عضو این عهدنامه بین المللی است.
در آستانه این روز متاسفانه شاهد آن هستیم که کودکان و حق کودکی در ایران و بسیاری از نقاط دنیا با نقض آشکار و جدی روبروست. در ایران خصوصی سازی روزافزون آموزش و پرورش و بهداشت و درمان و تبدیل کردن «حق» آموزش، درمان، رشد، بازی، تفریح و شادی به «امتیاز» باعث شده تا کودکان زیادی از این حقوق بی بهره باشند. امسال در کنار بازماندن حدود 1میلیون کودک از تحصیل در ایران، بازداشت و اخراج مهاجران افغانستانی باعث تهدید جدی فرصت آموزش کودکان ایرانی و افغانستانی شده است. در رابطه با کودکان افغانستانی، موج اخیر اخراج ها، علاوه بر سلب حق آموزش کودک، بقا و رشد او را نیز در معرض تهدید جدی قرار می دهد. در حاکمیت گروه تروریستی طالبان کودکان دختر و زنان بیش از همه در معرض خطر بوده و از بدیهی و طبیعی ترین حقوق خود مثل ادامه تحصیل، حق پوشش، بازی، فعالیت اجتماعی، علمی و ورزشی محروم هستند. در ارتباط با بازماندگان از تحصیل، آمار نزدیک به یک میلیون کودک بازمانده در سال جدیدِ تحصیلی نشان از این است که محتوا، فضا و شرایط آموزشی کشور نه تنها کودکان را جذب و ترغیب نمی کند بلکه انگار عامدانه به سمتی می رود که با حذف کامل آموزش و پرورش رایگان و باکیفیت، بسیاری از کودکان را به عنوان نیروی کار ارزان به بازار کار پرتاب کند.
در آستانه روز جهانی کودک متاسفانه، شاهد مرگ شوکه کننده و جانخراش سه کودک به نام های آرزو خاوری، آیناز کریمی و مهسا گلستانی بودیم. دو کودک اول به دلیل رقص، شادی و نوع پوشش خود بر اثر فشار و تهدید مدیران مدرسه دست به خودکشی زدند و دومی به دلیل آسیب های ناشی از تنبیه بدنی و تجاوز جنسی کشته شد. در حالیکه هنوز مدت زیادی از کشته شدن دستکم 23 کودک در اعتراضات آبان 98 و دست کم 44 کودک در اعتراضات 1401 نگذشته ما در این سال ها شاهد مرگ و خودکشی کودکان بسیاری بوده ایم.
در آستانه روز جهانی کودک سیاست های جنگ افروزانه می رود تا سایه جنگ را سنگین تر از گذشته روی منطقه بگستراند. خاورمیانه سال هاست که طعمه سیاست و جنگ میان تروریست ها و جنگ افروزان شده است. جنگ هایی که کوچکترین ارتباطی به مردم و آسیب پذیرترین گروه آدمیان یعنی کودکان ندارند اما مرگ، فقر و آوارگی را نصیب آن ها می کنند.
در آستانه روز جهانی کودک صحنه جهان نیز چندان متفاوت از صحنه فقر در خاورمیانه نیست وقتی «82 درصد ثروت جهان در اختیار 1درصد از جمعیت کره زمین است» وقتی «یک درصد ثروتمندان جهان دو سوم کل ثروت جهان را دارند» به خوبی می توان متوجه منافع اقلیتی از جهان برای سلب حقوق، آزادی و برابری اکثریت جهان شد. امکانات و ثروت برای تامین رفاه و آسایش دست کم تمامی کودکان دنیا وجود دارد اما گویا منافع و سیاست دولت ها در فقر، جنگ، فساد اخلاقی و اختلاف طبقاتی است. گویا دولت ها و یک درصدی ها آنقدر در سودجویی و تعصبات خود غرق شده اند که بیشرمانه و گستاخانه؛ پیش شرط حیات کودکان یعنی محیط زیست و کره زمین را در معرض نابودی می دهند. روزی نیست که دانشمندانِ مستقل و بشردوست نسبت به تهدید جدی تغییرات اقلیمی هشدار ندهند.
روز جهانی کودک نزدیک است. در برابر صف توحش، جنگ، سرکوب، تبعیض و نابرابری در جهان، صف انسان هایی است که برای ساختن دنیایی بهتر برای کودکان تلاش می کنند. و مایلند دنیا را از زاویه منافع و حقوق کودکان ببینند و هر برنامه و کار و نظری را از این زاویه بسنجند و تایید یا رد کنند. می توان منظره یک زندگی آزاد، بدون تبعیض، مرفه و شاد را برای همه انسان ها تصور کرد؛ چنانچه منافع و حقوق کودکان را بر هر مصلحتی مقدم شمرده و اجرا کنیم.
سالروز تصویب پیمان نامه جهانی حقوق کودکان
20 نوامبر برابر با 30 آبان ماه روز جهانی کودک است. توجه به حقوق کودکان تا جایی که تاریخ مکتوب آن را ثبت کرده برمیگردد به مبارزات کارگران و زنان در قرن نوزدهم. با مطالباتی برای تحصیل، بهداشت، کاهش ساعت کار و سختی کار کودکان. بعدها با عمومی تر شدن و فراگیرتر شدن حقوق کودکان و خواست و جنبش های مردمی دولت ها مجبور به واکنش و اِعمال سیاست هایی در رابطه با کودکان شدند. از جمله در سال 1925 در کنفرانس «رفاه جهانی برای کودکان» که در «ژنو» برگزار شد نمایندگان 54 کشور گرد هم آمدند تا منشوری را برای دفاع از حقوق کودکان تصویب کنند. همچنین در سال 1952 سازمان ملل پذیرفت تا روزی را به عنوان روز جهانی کودک در نظر بگیرد و سرانجام در سال 1954 صندوق کودکان سازمان ملل روز 20 نوامبر را «روز جهانی کودک» نامگذاری کرد. مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1989 پیمان نامه جهانی حقوق کودکان را با امضای 193 کشور امضا و به تصویب رساند و جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهای عضو این عهدنامه بین المللی است.
در آستانه این روز متاسفانه شاهد آن هستیم که کودکان و حق کودکی در ایران و بسیاری از نقاط دنیا با نقض آشکار و جدی روبروست. در ایران خصوصی سازی روزافزون آموزش و پرورش و بهداشت و درمان و تبدیل کردن «حق» آموزش، درمان، رشد، بازی، تفریح و شادی به «امتیاز» باعث شده تا کودکان زیادی از این حقوق بی بهره باشند. امسال در کنار بازماندن حدود 1میلیون کودک از تحصیل در ایران، بازداشت و اخراج مهاجران افغانستانی باعث تهدید جدی فرصت آموزش کودکان ایرانی و افغانستانی شده است. در رابطه با کودکان افغانستانی، موج اخیر اخراج ها، علاوه بر سلب حق آموزش کودک، بقا و رشد او را نیز در معرض تهدید جدی قرار می دهد. در حاکمیت گروه تروریستی طالبان کودکان دختر و زنان بیش از همه در معرض خطر بوده و از بدیهی و طبیعی ترین حقوق خود مثل ادامه تحصیل، حق پوشش، بازی، فعالیت اجتماعی، علمی و ورزشی محروم هستند. در ارتباط با بازماندگان از تحصیل، آمار نزدیک به یک میلیون کودک بازمانده در سال جدیدِ تحصیلی نشان از این است که محتوا، فضا و شرایط آموزشی کشور نه تنها کودکان را جذب و ترغیب نمی کند بلکه انگار عامدانه به سمتی می رود که با حذف کامل آموزش و پرورش رایگان و باکیفیت، بسیاری از کودکان را به عنوان نیروی کار ارزان به بازار کار پرتاب کند.
در آستانه روز جهانی کودک متاسفانه، شاهد مرگ شوکه کننده و جانخراش سه کودک به نام های آرزو خاوری، آیناز کریمی و مهسا گلستانی بودیم. دو کودک اول به دلیل رقص، شادی و نوع پوشش خود بر اثر فشار و تهدید مدیران مدرسه دست به خودکشی زدند و دومی به دلیل آسیب های ناشی از تنبیه بدنی و تجاوز جنسی کشته شد. در حالیکه هنوز مدت زیادی از کشته شدن دستکم 23 کودک در اعتراضات آبان 98 و دست کم 44 کودک در اعتراضات 1401 نگذشته ما در این سال ها شاهد مرگ و خودکشی کودکان بسیاری بوده ایم.
در آستانه روز جهانی کودک سیاست های جنگ افروزانه می رود تا سایه جنگ را سنگین تر از گذشته روی منطقه بگستراند. خاورمیانه سال هاست که طعمه سیاست و جنگ میان تروریست ها و جنگ افروزان شده است. جنگ هایی که کوچکترین ارتباطی به مردم و آسیب پذیرترین گروه آدمیان یعنی کودکان ندارند اما مرگ، فقر و آوارگی را نصیب آن ها می کنند.
در آستانه روز جهانی کودک صحنه جهان نیز چندان متفاوت از صحنه فقر در خاورمیانه نیست وقتی «82 درصد ثروت جهان در اختیار 1درصد از جمعیت کره زمین است» وقتی «یک درصد ثروتمندان جهان دو سوم کل ثروت جهان را دارند» به خوبی می توان متوجه منافع اقلیتی از جهان برای سلب حقوق، آزادی و برابری اکثریت جهان شد. امکانات و ثروت برای تامین رفاه و آسایش دست کم تمامی کودکان دنیا وجود دارد اما گویا منافع و سیاست دولت ها در فقر، جنگ، فساد اخلاقی و اختلاف طبقاتی است. گویا دولت ها و یک درصدی ها آنقدر در سودجویی و تعصبات خود غرق شده اند که بیشرمانه و گستاخانه؛ پیش شرط حیات کودکان یعنی محیط زیست و کره زمین را در معرض نابودی می دهند. روزی نیست که دانشمندانِ مستقل و بشردوست نسبت به تهدید جدی تغییرات اقلیمی هشدار ندهند.
روز جهانی کودک نزدیک است. در برابر صف توحش، جنگ، سرکوب، تبعیض و نابرابری در جهان، صف انسان هایی است که برای ساختن دنیایی بهتر برای کودکان تلاش می کنند. و مایلند دنیا را از زاویه منافع و حقوق کودکان ببینند و هر برنامه و کار و نظری را از این زاویه بسنجند و تایید یا رد کنند. می توان منظره یک زندگی آزاد، بدون تبعیض، مرفه و شاد را برای همه انسان ها تصور کرد؛ چنانچه منافع و حقوق کودکان را بر هر مصلحتی مقدم شمرده و اجرا کنیم.
روز جهانی کودک نزدیک است و جالب اینجاست که امروزه کودکان در فهم و پیگیری حقوق خود بسیار مصر هستند. برای حقوق و مطالبات خود تلاش می کنند، در جنبش های مختلفی از جمله محیط زیست و جنبش های رفع تبعیض ظاهر می شوند و مطالبات و توقع شان از زندگی بسیار بالاتر از معیارها، و حداقل ها و توجیهاتی است که دولت ها سعی می کنند به جامعه تحمیل کنند.
روز جهانی کودک نزدیک است و امروز مردم و اکثریت شریف انسان های جهان بیش از پیش به حقوق کودک آگاه هستند، آن را رعایت می کنند و نسبت به سلب حقوق کودکان، ایراد آسیب به آنان، تبعیض و کار کودکان واکنش نشان می دهند. انجمن ها و تشکل های زیادی در سراسر جهان برای دفاع از کودکان شکل گرفته که بسیاری از آنان فارغ از منافع و سیاست های دولت ها و خیریه ها حقوق و منافع حداکثری کودکان را دنبال می کنند. و در همکاری و ارتباط باهم هر چه بیشتر برای کودکان به جلو می روند. همه اینها نوید بخش آینده ای بهتر برای کودکان و تمامی انسان هاست.
روز جهانی کودک نزدیک است و ما مدافعان حق کودکی همراه با همه انسان های دوستدار کودکان، خواستار تحقق این مطالبات از سوی دولت ها به ویژه دولت ایران، و نهادهای بین المللی هستیم:
- تامین آموزش اجباری، رایگان، با کیفیت و کودک محور برای همه کودکان فارغ از رنگ، نژاد، ملیت، دین، مذهب، جایگاه طبقاتی، جنسیت و فارغ از هرگونه تبعیض
- تامین بهداشت و درمان رایگان و باکیفیت برای همه کودکان
- به رسمیت شناختن حق آزادی بیان و عقیده برای همه کودکان
- منع سرکوب، شکنجه و آزار کودکان
- توقف سیاست های جنگ افروزانه و تامین صلح پایدار
- بازنگری در پیمان نامه حقوق کودک در جهت اولویت بخشیدن به حقوق کودکان به جای قوانین کشورها، تاکید بر جهانشمول بودن حقوق و منافع کودکان و ملزم کردن دولت ها به اجرای بی قید و شرط و کامل پیمان نامه حقوق کودک
- حفظ و بازسازی محیط زیست و مبارزه با تغییرات اقلیمی
- اولویت دادن به حقوق و منافع کودکان بر هر مصلحت و سیاستی
- تامین رفاه برای همه کودکان و انسان ها و از بین بردن فقر و گرسنگی
- توقف تبعیض های جنسیتی و جنسی، نژادی، ملی و زبانی
- لغو کار کودکان و لغو هرگونه بهره کشی از کودکان
- توقف فوری اخراج مهاجران و پناهنده گان
- پیگیرد قضایی و مجازات خاطیان و بانیان مرگ و خودکشی کودکان، به ویژه موارد اخیر آرزو خاوری و آیناز کریمی و پرداخت غرامت به بازماندگان
زنده باد جهان شایسته کودکان
گرامی باد 20 نوامبر، روز جهانی کودک
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
روز جهانی کودک نزدیک است و امروز مردم و اکثریت شریف انسان های جهان بیش از پیش به حقوق کودک آگاه هستند، آن را رعایت می کنند و نسبت به سلب حقوق کودکان، ایراد آسیب به آنان، تبعیض و کار کودکان واکنش نشان می دهند. انجمن ها و تشکل های زیادی در سراسر جهان برای دفاع از کودکان شکل گرفته که بسیاری از آنان فارغ از منافع و سیاست های دولت ها و خیریه ها حقوق و منافع حداکثری کودکان را دنبال می کنند. و در همکاری و ارتباط باهم هر چه بیشتر برای کودکان به جلو می روند. همه اینها نوید بخش آینده ای بهتر برای کودکان و تمامی انسان هاست.
روز جهانی کودک نزدیک است و ما مدافعان حق کودکی همراه با همه انسان های دوستدار کودکان، خواستار تحقق این مطالبات از سوی دولت ها به ویژه دولت ایران، و نهادهای بین المللی هستیم:
- تامین آموزش اجباری، رایگان، با کیفیت و کودک محور برای همه کودکان فارغ از رنگ، نژاد، ملیت، دین، مذهب، جایگاه طبقاتی، جنسیت و فارغ از هرگونه تبعیض
- تامین بهداشت و درمان رایگان و باکیفیت برای همه کودکان
- به رسمیت شناختن حق آزادی بیان و عقیده برای همه کودکان
- منع سرکوب، شکنجه و آزار کودکان
- توقف سیاست های جنگ افروزانه و تامین صلح پایدار
- بازنگری در پیمان نامه حقوق کودک در جهت اولویت بخشیدن به حقوق کودکان به جای قوانین کشورها، تاکید بر جهانشمول بودن حقوق و منافع کودکان و ملزم کردن دولت ها به اجرای بی قید و شرط و کامل پیمان نامه حقوق کودک
- حفظ و بازسازی محیط زیست و مبارزه با تغییرات اقلیمی
- اولویت دادن به حقوق و منافع کودکان بر هر مصلحت و سیاستی
- تامین رفاه برای همه کودکان و انسان ها و از بین بردن فقر و گرسنگی
- توقف تبعیض های جنسیتی و جنسی، نژادی، ملی و زبانی
- لغو کار کودکان و لغو هرگونه بهره کشی از کودکان
- توقف فوری اخراج مهاجران و پناهنده گان
- پیگیرد قضایی و مجازات خاطیان و بانیان مرگ و خودکشی کودکان، به ویژه موارد اخیر آرزو خاوری و آیناز کریمی و پرداخت غرامت به بازماندگان
زنده باد جهان شایسته کودکان
گرامی باد 20 نوامبر، روز جهانی کودک
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان pinned «20 نوامبر، روز جهانی کودک سالروز تصویب پیمان نامه جهانی حقوق کودکان 20 نوامبر برابر با 30 آبان ماه روز جهانی کودک است. توجه به حقوق کودکان تا جایی که تاریخ مکتوب آن را ثبت کرده برمیگردد به مبارزات کارگران و زنان در قرن نوزدهم. با مطالباتی برای تحصیل، بهداشت،…»
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تحقیق میدانی شهرداری درباره کار کودکان و شکستن چند کلیشه ی بنیادین!
عموما در رسانه های راست گرا ، پدیده های اجتماعی به دلخواه دستکاری میشوند. ریشه ها درست باز نمایانده نمیشوند و عموما بازی با احساسات مخاطبان هدف اول آنهاست. اینکه از این تردستی چه استفاده ای میبرند، معمولا به وضعیت روز جامعه بستگی دارد. گاهی، پرت کردن حواس ها از مسأله ای جدیتر هدف آنهاست و گاهی نیز سفید شویی عملکرد مدیران رانتی!
در این گزارش که توسط شهرداری و با نظارت چند فعال اجتماعی و برخی اساتید دانشگاه تهیه شده است، چند کلیشه ی رایج شکسته شده است. این فیلم از صفحه اینستاگرام #اکوخبر برداشته شده است.این صفحه خود عموما طرفدار سیاستهایی ست که هزینه های عمومی را زیادی می دانند و در قالب کد واژه ی « اقتصاد آزاد» از کم کردن هزینه بهداشت عمومی ، و حذف آموزش رایگان و غیره دفاع میکنند.
این ویدیو را ببینید با این هوشیاری که اگر کسی بیلش را به شما داد، نکند باغچه تان را بگیرد!
@jamiatdefaa
عموما در رسانه های راست گرا ، پدیده های اجتماعی به دلخواه دستکاری میشوند. ریشه ها درست باز نمایانده نمیشوند و عموما بازی با احساسات مخاطبان هدف اول آنهاست. اینکه از این تردستی چه استفاده ای میبرند، معمولا به وضعیت روز جامعه بستگی دارد. گاهی، پرت کردن حواس ها از مسأله ای جدیتر هدف آنهاست و گاهی نیز سفید شویی عملکرد مدیران رانتی!
در این گزارش که توسط شهرداری و با نظارت چند فعال اجتماعی و برخی اساتید دانشگاه تهیه شده است، چند کلیشه ی رایج شکسته شده است. این فیلم از صفحه اینستاگرام #اکوخبر برداشته شده است.این صفحه خود عموما طرفدار سیاستهایی ست که هزینه های عمومی را زیادی می دانند و در قالب کد واژه ی « اقتصاد آزاد» از کم کردن هزینه بهداشت عمومی ، و حذف آموزش رایگان و غیره دفاع میکنند.
این ویدیو را ببینید با این هوشیاری که اگر کسی بیلش را به شما داد، نکند باغچه تان را بگیرد!
@jamiatdefaa
#بازنشر
روز جهانی مبارزه برای رفع خشونت علیه زنان
روزی در جهان نیست که زنان مورد خشونت واقع نشده باشند و از طرف دیگر؛ روزی در جهان نیست که در برابر خشونت و تعرض به زنان، مقاومت، تلاش و مبارزه برای رهایی از این ستم و بی حقوقی صورت نگرفته باشد.
این سیمای جهانی است که در آن نیمی از جمعیت، تنها بدلیل "زن بودن" هر روزه مورد آزار و خشونت واقع شده و آمار این بی حقوقی ها و تعرضات روز بروز بیشتر و فجیع تر می شود. در این میان اما تلاش روزمره بخش قابل توجهی از زنان و مردان آگاه، سویه ی امید بخش برای رهایی از این شرایط و منجلابی است که جهان طبقاتی نام دارد را پدیدار می کنند. یکی از این تلاش ها، نام گذاری 25 نوامبر با عنوان روز جهانی مبارزه برای رفع خشونت علیه زنان است که قابل گرامی داشت و درخور حمایت است.
نام گذاری این روز* توسط فعالان حقوق زنان آمریکای لاتین در ماه جون سال 1981 انجام گرفت و هدف آنان افشای جنبه های مختلف خشونت و تعرض به زنان در برابر دیدگان جهانیان، بیان آمار از عمق و گستره ی این فجایع و فراخوان به مبارزه و مقاومت در مقابل خشونت و بی حقوقی های افسار گسیخته ی رسمی و غیر رسمی است.
خشونت علیه زنان موضوع تازه ای نیست، اما اشکال و جنبه هایش هر روز تازه تر می شود. این پدیده به واسطه ی خشونت سازمان یافته و سیستماتیک که از سوی سیستم حاکم هر روزه در قالب های رنگارنگ و فریبکارانه تبلیغ و ترویج می شود و از بستر تحمیل "فرودستی" و "جنس پذیری" ممکن و به جامعه اعمال می گردد. چنان که به نظر، خشونت به جزئی "تفکیک ناپذیر" از روابط انسانی بدل گشته است. برای حفظ و تسری این مفهوم و تبدیل آن به رابطه ی حاکم، سیستم موجود؛ تمام ابزار و امکانات خویش، اعم از رسانه، ایدئولوژی، بازار و غیره را به خدمت می گیرد تا این نابرابری و تبعیض را در مناسبات و روابط اجتماعی منتشر و پایا گرداند؛ و از این ره گذر مفهوم مذموم "جنس فرودست" را به زنان تحمیل و آنان را به کالایی برای مصرف نیرو و تن شان تبدیل سازد.
واضح است که خشونت علیه زنان، موضوعی مختص زنان نیست چرا که این خشونت علیه تمام بشریت صورت می گیرد، از آنرو که اثرات و آسیب های آن به درجات مختلف، ولی با ماهییتی یکسان بر تمامی اجزاء و افراد جامعه اثر خواهد داشت.
اما مهم تر آن که، ریشه ی این ستم و همه ی بی حقوقی های موجود؛ بر بستر مناسباتی حرکت می کند که برای "انسان" تعریف دگرگونه ای دارد و سیستم حاکم، تمام ساز و کار و ابتکارش را به خدمت حفظ و بازتولید مناسباتی می گیرد که، انسان را به درجات و طبقات با نشانه ها و لیبل های مختلف(جنس، رنگ، نژاد، قوم، مذهب و غیره) دسته بندی کرده و به "اجزاء قابل مصرف" برای تولید ارزش تقلیل داده است علت چنین دسته بندی هایی این است که پروسه بهره کشی و استثمار از آنان میسر و سهل گردد.
"زن بودن" و زن خوانده شدن اتفاقی نیست؛ بلکه بر بستر تجزیه ی انسان برای مصرف و ثمر دهی بهینه، سازمان داده شده است. این همان حقیقتی است که زندگی تمامی انسان ها را با هر جنس و ویژگی تحت الشعاع قرار داده است.
25 نوامبر و فراخوان آن برای ما فعالان لغو کار کودک از آن رو حائز اهمیت است که؛ دعوت به مبارزه علیه بی حقوقی و ستمی دارد که ریشه مشترک با تمامی مصائب موجود جهان امروز است. در نتیجه از آنجا که خشونت علیه زنان ریشه در مناسبات تبعیض آمیز دارد، لذا مبارزه پیگیر و بی وقفه با کلیه اشکالی که موجد این بی حقوقی است می بایست در دستور کار تمامی فعالان اجتماعی قرار گیرد. از سوی دیگر رهنمودی است به این حقیقت که؛ تنها با پیوند جنبش ها و نمایندگان مطالبات اجتماعی قادر به مبارزه بر علیه خشونت، ستم و بی حقوقی های حاصل از مناسبات غیر انسانی کنونی هستیم.
از سوی دیگر نیمی از جمعیت 1.2 میلیاردی کودکان در جهان، دخترانی هستند که بواسطه مناسبات و سنت ها در معرض خشونت و سوء استفاده اند. رایج ترین این خشونت ها ازدواج در سن کودکی، ختنه و سوء استفاده جنسی است که برای ریشه کنی آنان، نه تنها ابزار و امکانات حقوقی و قانونی که همت و تلاش هر روزه تمامی آحاد جامعه را می طلبد.
عمده خشونت ها و تعرضات به زنان از زاویه حقوق نا برابر عارض می شود. تاکید و پافشاری بر تضمین و تامین حقوق انسانی برابرددر همه عرصه های جامعه، موضوعی است که هم اکنون قابل دستیابی است از این رو مبارزه اجتماعی بر پایه ی این مطالبه می بایست در راس فعالیت پیشروان جنبش های اجتماعی قرار گیرد.
تلاش و مبارزات زنان و فعالان برابری و مخالفان تبعیض علیه زنان پیشرفتهایی را در پیشبرد مطالبات و دستیابی حقوق خویش داشته اند که کنوانسیون ها و اعلامیه های بین المللی بخشی از آن است. از اینرو تاکید در به اجرا گذاری آنان از حداقل اموری است که می بایست در دستور کار پیشروان عرصه زنان قرار گیرد.
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
@jamiatdfaa
روز جهانی مبارزه برای رفع خشونت علیه زنان
روزی در جهان نیست که زنان مورد خشونت واقع نشده باشند و از طرف دیگر؛ روزی در جهان نیست که در برابر خشونت و تعرض به زنان، مقاومت، تلاش و مبارزه برای رهایی از این ستم و بی حقوقی صورت نگرفته باشد.
این سیمای جهانی است که در آن نیمی از جمعیت، تنها بدلیل "زن بودن" هر روزه مورد آزار و خشونت واقع شده و آمار این بی حقوقی ها و تعرضات روز بروز بیشتر و فجیع تر می شود. در این میان اما تلاش روزمره بخش قابل توجهی از زنان و مردان آگاه، سویه ی امید بخش برای رهایی از این شرایط و منجلابی است که جهان طبقاتی نام دارد را پدیدار می کنند. یکی از این تلاش ها، نام گذاری 25 نوامبر با عنوان روز جهانی مبارزه برای رفع خشونت علیه زنان است که قابل گرامی داشت و درخور حمایت است.
نام گذاری این روز* توسط فعالان حقوق زنان آمریکای لاتین در ماه جون سال 1981 انجام گرفت و هدف آنان افشای جنبه های مختلف خشونت و تعرض به زنان در برابر دیدگان جهانیان، بیان آمار از عمق و گستره ی این فجایع و فراخوان به مبارزه و مقاومت در مقابل خشونت و بی حقوقی های افسار گسیخته ی رسمی و غیر رسمی است.
خشونت علیه زنان موضوع تازه ای نیست، اما اشکال و جنبه هایش هر روز تازه تر می شود. این پدیده به واسطه ی خشونت سازمان یافته و سیستماتیک که از سوی سیستم حاکم هر روزه در قالب های رنگارنگ و فریبکارانه تبلیغ و ترویج می شود و از بستر تحمیل "فرودستی" و "جنس پذیری" ممکن و به جامعه اعمال می گردد. چنان که به نظر، خشونت به جزئی "تفکیک ناپذیر" از روابط انسانی بدل گشته است. برای حفظ و تسری این مفهوم و تبدیل آن به رابطه ی حاکم، سیستم موجود؛ تمام ابزار و امکانات خویش، اعم از رسانه، ایدئولوژی، بازار و غیره را به خدمت می گیرد تا این نابرابری و تبعیض را در مناسبات و روابط اجتماعی منتشر و پایا گرداند؛ و از این ره گذر مفهوم مذموم "جنس فرودست" را به زنان تحمیل و آنان را به کالایی برای مصرف نیرو و تن شان تبدیل سازد.
واضح است که خشونت علیه زنان، موضوعی مختص زنان نیست چرا که این خشونت علیه تمام بشریت صورت می گیرد، از آنرو که اثرات و آسیب های آن به درجات مختلف، ولی با ماهییتی یکسان بر تمامی اجزاء و افراد جامعه اثر خواهد داشت.
اما مهم تر آن که، ریشه ی این ستم و همه ی بی حقوقی های موجود؛ بر بستر مناسباتی حرکت می کند که برای "انسان" تعریف دگرگونه ای دارد و سیستم حاکم، تمام ساز و کار و ابتکارش را به خدمت حفظ و بازتولید مناسباتی می گیرد که، انسان را به درجات و طبقات با نشانه ها و لیبل های مختلف(جنس، رنگ، نژاد، قوم، مذهب و غیره) دسته بندی کرده و به "اجزاء قابل مصرف" برای تولید ارزش تقلیل داده است علت چنین دسته بندی هایی این است که پروسه بهره کشی و استثمار از آنان میسر و سهل گردد.
"زن بودن" و زن خوانده شدن اتفاقی نیست؛ بلکه بر بستر تجزیه ی انسان برای مصرف و ثمر دهی بهینه، سازمان داده شده است. این همان حقیقتی است که زندگی تمامی انسان ها را با هر جنس و ویژگی تحت الشعاع قرار داده است.
25 نوامبر و فراخوان آن برای ما فعالان لغو کار کودک از آن رو حائز اهمیت است که؛ دعوت به مبارزه علیه بی حقوقی و ستمی دارد که ریشه مشترک با تمامی مصائب موجود جهان امروز است. در نتیجه از آنجا که خشونت علیه زنان ریشه در مناسبات تبعیض آمیز دارد، لذا مبارزه پیگیر و بی وقفه با کلیه اشکالی که موجد این بی حقوقی است می بایست در دستور کار تمامی فعالان اجتماعی قرار گیرد. از سوی دیگر رهنمودی است به این حقیقت که؛ تنها با پیوند جنبش ها و نمایندگان مطالبات اجتماعی قادر به مبارزه بر علیه خشونت، ستم و بی حقوقی های حاصل از مناسبات غیر انسانی کنونی هستیم.
از سوی دیگر نیمی از جمعیت 1.2 میلیاردی کودکان در جهان، دخترانی هستند که بواسطه مناسبات و سنت ها در معرض خشونت و سوء استفاده اند. رایج ترین این خشونت ها ازدواج در سن کودکی، ختنه و سوء استفاده جنسی است که برای ریشه کنی آنان، نه تنها ابزار و امکانات حقوقی و قانونی که همت و تلاش هر روزه تمامی آحاد جامعه را می طلبد.
عمده خشونت ها و تعرضات به زنان از زاویه حقوق نا برابر عارض می شود. تاکید و پافشاری بر تضمین و تامین حقوق انسانی برابرددر همه عرصه های جامعه، موضوعی است که هم اکنون قابل دستیابی است از این رو مبارزه اجتماعی بر پایه ی این مطالبه می بایست در راس فعالیت پیشروان جنبش های اجتماعی قرار گیرد.
تلاش و مبارزات زنان و فعالان برابری و مخالفان تبعیض علیه زنان پیشرفتهایی را در پیشبرد مطالبات و دستیابی حقوق خویش داشته اند که کنوانسیون ها و اعلامیه های بین المللی بخشی از آن است. از اینرو تاکید در به اجرا گذاری آنان از حداقل اموری است که می بایست در دستور کار پیشروان عرصه زنان قرار گیرد.
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان
@jamiatdfaa