تصاویر

سال پیش، وقتی یحیی سنوار در آن صحنه دراماتیک کشته شد، یکی از دوستانِ همیشه پر هیجانم برایم نوشت: «اسرائیلی‌ها با پخش آن تصاویر می‌خواستند شکست حماس را نشان دهند، ولی با این کار سنوار را تبدیل به اسطوره‌ای نابودنشدنی کردند. آن صحنه برای همیشه به عنوان سمبل مقاومت خواهد ماند». جوابش دادم: «حالا خیلی هیجانی نشو! قول می‌دهم ظرف یک سال همه کس در عالم این صحنه را یا فراموش کرده‌اند و یا در گوشه ذهن‌شان گذاشته‌اند و‌ کسی یاد آن نخواهد کرد!»

آن هیجان در مورد آن تصاویر دراماتیک فقط مختص دوست من نبود. خیلی‌های دیگر هم همین را می‌گفتند. ولی من اشتباه کرده بودم! آن شور اولیه در مورد آن تصاویر به یک ماه نکشیده فروکش کرد و به سال نرسید! حتی در ایران، با آن همه بازتاب.

دنیا دیگر آن دنیایی نیست که مثلاً با تصویری از چه‌گوارا اسطوره می‌آفرید و آن تصویر بر ذهن‌ها و بنرها و تی‌شرت‌ها حک می‌شد! الان دنیای اینستا و تیک‌تاک و بازی‌های کامپیوتری است با هجوم هر روزهٔ سیلِ تصاویر! تصاویر فردا تصاویر امروز را می‌شوید و‌ می‌برد. وقتی نمی‌ماند که تصویری در اذهان حک شود. همچنین در مورد اخبار که هر روز جدیدترین‌شان برایمان به هزار روش بازگو می‌شوند. عصر اسطوره‌ها به پایان رسیده است.

الان در همین ایران خودمان، علیرغم تمام برنامه‌های تلویزیونی و بنرها و بزرگداشت‌ها، چند نفر واقعاً به قاسم سلیمانی فکر می‌کنند؟ کسی یادش هست که کمتر از ۱۶ ماه پیش رئیس‌جمهوری به نام رئیسی داشتیم؟

در آمریکا آنقدر که هنوز ریگان برای ذهن‌ها آشناست، اوباما نیست. چون ریگان زمانی چهره خود را برای مردم آمریکا ساخت که این سیل تصاویر و اخبار راه نیفتاده بود.

الان می‌بینید که تمامی عالم اخبار غزه را دنبال می‌کنند، خرابی‌های غزه تصاویری همه‌گیر شده‌اند،.... ولی چهار روز دیگر اخبار هیجانی دیگری از راه خواهد رسید و در دنیا تقریباً همه اسم غزه را هم فراموش خواهند کرد!

در این میان فقط عمر ماست که در میان اینها می‌رود و باز نمی‌گردد.

اما از میان تصاویری که از ذهن من یکی پاک نخواهد شد، تصویر نخست‌وزیری از ژاپن است که ساده‌دلانه به ایران آمد تا صادقانه به مسوولین ایران حالی کند که راهی که می‌روند به جهنم است، و ناباورانه دید که هیچ عقلی موجود نیست.

باز هم کمی تحلیل به روش تحلیلگران (وِر-وِر-گران)

گویا فعلاً اروپایی‌ها و آمریکا در حال فشار بر ایران اند برای بازگشت به مذاکرات تسلیم (اشتباه است اگر گمان کنید نوع دیگری از مذاکرات ممکن خواهد بود). اگر جنگی پیش رو باشد، احتمالاً بعد از این خواهد بود که این فشارها را بدون نتیجه ببینند.

از طرف دیگر، احتمالا جنگ را در هنگامی که هوا سرد شده شروع نخواهند کرد، چون این کار قیمت نفت را می‌تواند خیلی بالا ببرد.

این به ما یک پنجره تخمینی برای جنگ احتمالی می‌دهد: حدوداً از بیست اکتبر تا اواسط نوامبر.

همه اینها در صورتی است که اسرائیل واقعاً قصد یک عملیات نظامی دیگر را امسال داشته باشد، چیزی که نمی‌توان در موردش مطمئن بود.

🔴مصاحبه هفته گذشته سردار قاآنی:

رژیم صهیونیستی اخبار ترور من را منتشر می‌کند تا دوستان نگران شوند با من تماس بگیرند و این‌ها بتوانند جای دقیق من را پیدا کنند.

ارجاع به دوستانی که شماره آقای قاآنی را دارند جهت اقدام!

امروز در خبرها خواندم یک نماینده مجلس گفته طرح سه فوریتی برای جلوگیری از اجرای کنوانسیون cft - مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام- در مجلس طرح خواهد شد.

اگر روزی جوان دانشجوی حقوقی دیدید که به دنبال شگفتی های عرصه حقوق و قانون نویسی در ایران و اولین های این حوزه بود، من قطعا” بررسی فرایند تصویب قانون مبارزه با تامین مالی تروریسم و اصلاحیه آن، آیین نامه های آن و کنوانسیون cft را به عنوان کیسی جامع و مانع معرفی میکنم که در آن درسها ی جالب، گاه خنده دار و گاه غمناکی هست و مثل یک آینه می تواند وضعیت بخشی از تاریخ این کشور را - فراتر از موضوعات حقوقی یا حتی اقتصادی- و چرایی رخدادها را به خوبی منعکس کند.

نمونه‌ای بامزه از خود...پنداری ایرانی!

اینها را ترجمه به انگلیسی کنی بدهی دست یک آمریکایی، تا دو ساعت در دلش به هر چه ایرانی است خواهد خندید! درست مثل آلمانی‌ها، وقتی بعضی ایرانی‌های الاغ بهشان می‌گویند که ایرانی‌ها هم مثل آلمانی‌ها از نژاد آریایی‌اند! ایرانی‌ها تقریباً تنها موجوداتی در عالم هستند که هنوز از «نژاد آریایی» به جدیت سخن می‌گویند.

پیش‌بینی جناب گاو، درست یک روز بعد از وعده صادق دو:

امشب می‌خواهم یک پیش‌بینی خود را اینجا بنویسم: خیلی طول نخواهد کشید که عملیات "وعده صادق ۲" به عنوان هدیه‌ی تندروهای کشور به نتانیاهو قلمداد خواهد شد، خیلی‌ها که دیشب خوشحالی کردند دنبال عوامل نفوذی اسرائیل که این عملیات را بر حکومت تحمیل کردند خواهند گشت، و بازی "کی بود کی بود؟ من نبودم!" راه خواهد افتاد.

حال، سردار شمخانی یک سال بعد از وعده صادق۲:

برآورد فرماندهی عالی نیروهای مسلح از نتایج میدانی-فنی وعده صادق ۱ و ۲ منفی بوده است و آنها معتقد بودند که این دو‌ عملیات موجب ارزیابی اشتباه (!!) رژیم صهیونیستی و حمله آنان به ایران خواهد شد.

البته جنگ ۱۲روزه نشان داد که ارزیابی اسرائیلی‌ها چندان هم «اشتباه» نبوده.

اینها دلیل هوش زیاد جناب گاو‌ نیست که به خصوص در مسائل نظامی بوق تشریف دارند، بلکه نشان از خریت بعضی‌هایی دارد که سال‌هاست زندگی ما را در این کشور شکل داده‌اند.

قیمت جهانی بیکربنات آمونیوم با کیفیت خوب چیزی در حدود کیلویی ۱۶ سنت (دلار) است، یعنی با دلار امروز حدود کیلویی ۱۸ هزار تومان.

حدس بزنید قیمتش امروز در ایران چقدر است؟

این ماده قبلا به راحتی وارد می‌شد و قیمتش بعد از واردات در بازار ایران چیزی معادل ۲۰ تا ۲۲ سنت می‌شد. اما اخیرا با نبوغ خاص بوروکرات‌های وزارت صمت و بانک مرکزی و همه آن مراحل ثبت سفارش و اختصاص ارز و غیره، خیلی‌ها از آوردن آن منصرف شدند.

حاصل این شد که الان قیمتش در بازار ایران چیزی بین پانصدهزار تا ششصد هزار تومان است. یعنی سی برابر قیمت جهانی آن!

چیزی مشابه برای لوبیاچیتی اتفاق افتاد و قیمتش را به عرش رساند!

با تمهیدات این عزیزان برای کنترل همه‌جانبه اقتصاد، به خصوص در دوران پسابرجام، احتمالاً اجناس بسیار دیگری هم نایاب خواهد شد، و از طرف دیگر کالاهایی هم بیشتر از نیاز بازار وارد خواهد شد. این نتیجه هر گونه برنامه‌ریزی مرکزی برای بازار است، حالا چه با سامانه، چه بی‌ سامانه!

لازم است باز هم تکرار کنم که «کمرها را محکم ببندید!»؟!

دقیقاً!

یک شاهدش: عکس‌العمل مردم در برابر توریست‌های عراقی که الان ارزش پول شان بیش از پول ماست و می‌توانند ده کیلو ده کیلو پسته بخرند و ماشین‌هایی بهتر از قراضه های ساخت ایران سوار می‌شوند.

پیشنهاد: قبلا، خرید طلا و محاسبات بر مبنای طلا را برای حفظ ثروت پیشنهاد کرده بودم. اضافه می کنم که اگر در حال حاضر دستتان به خرید طلا نمی رود و یا نقدینگی احتیاج دارید از ارز های عمده خودداری کنید و از صرافی معتبر دینار کویت یا فرانک سوئیس خریداری کنید. در حال حاضر دلار آمریکا ارزش زیادی دارد و آینده هم نامطمئن است. ارزهای عمده دیگر هم همین طور. لذا پول کویت و سوئیس که تا حالا مسلمان تر بوده و اقتصاددان کمتری داشته و لذا کمتر به ملت خود خیانت کرده اند توصیه می شود. البته پول های خوب دیگری هم وجود دارد ولی این دو در دسترس است. با آرزوی بهروزی.

عقل اسرائیلی، عقل ایرانی

این دو را مقایسه کنید:

۱-در اجلاس شرم‌الشیخ، نتانیاهو دعوت نبود. ترامپ که به اسرائیل که رفته بود یکباره تصمیم گرفت او را هم دعوت کند! به نتانیاهو گفت: «داداش تو دعوت نیستی؟! مشکلی نیست جون تو! بیا با هم بریم، بر و بچه‌ها جمعند، می‌گم من تو را آورده‌ام». نتانیاهو با اینکه می‌دانست هیچکس در آنجا چشم دیدن او را ندارد، فوری قضیه را چسبید: «آقاترامپ‌جون، شوما هر چی امر بفرماین! ما غلط کنیم رو حرف شوما حرف بزنیم!» منتهای مطلب، معلوم شد که سران عرب در این وضعیت فعلی شدیداً ضداسرائیلی در بین مردم‌شان، اصلاً دوست نداشتند قیافه نحس نتانیاهو را ببینند. این بود که سیگنال دادند که آقا، تو را خدا بیخیال! نتانیاهو هم به روی خودش نیاورد که آن طرف حال و حوصله او را ندارند، بلکه اعلام کرد که «اِ آقا می‌بخشین تو رو به خدا! ما چاکر همه‌تون به خصوص آقامون ترامپ‌خان هستیم، ولی یادم نبود جشن مذهبی داریم و نمی‌تونیم خدمت برسیم.»

۲- بعد از اینکه ایران بعد از انقلاب بی‌دلیل ناگهان تصمیم گرفت با مصر دشمن شود، نزدیک به پنج دهه طول کشید تا دوباره روابط دیپلماتیک با مصر برقرار شد. السیسی رئیس‌جمهور نظامی مصر عزت و احترام برای مسوولین ایرانی قائل شد و آنها را هم به شرم‌الشیخ دعوت کرد. بزرگ‌ترین حامیان حماس، یعنی قطر و ترکیه هم آنجا بودند. جواب ایران چه بود؟ «من عمراً جایی بیام که اون مرتیکه ترامپ زورگو حضور داره! بهش بگو من با تو قهر قهر قهر، تا روز قیامت!»

فکر می‌کنید بعد از این داستان، نظر رهبران حاضر در آنجا نسبت به اسرائیلی‌ها و ایرانی‌ها چه خواهد بود؟ کدام را بالغ و عاقل در نظر می‌گیرند، و‌ کدام را مثل یک‌ بچه که هنوز عقلش نرسیده؟!

پیش‌بینی استاد!

فروپاشی آمریکا را نمی‌دانم، ولی پیش‌بینی من در مورد ایران این است که در آینده خواهند گفت: ایران را فدای خودارضایی تعدادی مریض روانی کردند!

چون به خارج می‌روند، آن کار دیگر می‌کنند!

تشریح بومی‌سازی علم و صنعت به زبان ساده و همه‌فهم.

هر چه بگویم کم گفته‌ام: اگر ایرانی‌جماعت دچار خود....پنداری ایرانی نبود، اینقدر در این صد سال گذشته سرش کلاه نمی‌رفت! هر کس این رگ خواب ایرانی‌ها دستش بیاید به راحتی می‌تواند آنها را خر کند، حتی اگر خودش هم دچار این درد باشد و ناخودآگاه در حال خر کردن ملت!

و خیر! خودتحقیری در مقابل خودبزرگ‌پنداری نیست! هر دو ریشه در نوعی خودشیفتگی دارند.

زندگی‌تان را بکنید بدون اینکه هی بخواهید خودتان را با بقیه، و ایران را با بقیه کشورها مقایسه کنید.

خنده‌دارتر از این ممکن نیست! طرف فیلم «دایی‌جان ناپلئون» را ساخت که داستان پارانویای ایرانیان نسبت به انگلیس و توهم توطئه است، حالا این بابا آمده می‌گوید اصلاً خود ساختن این سریال در زمان شاه در تلویزیون اعلیحضرت هم توطئه انگلیس بر علیه شاه بوده!

هر ایرانی یک دایی‌جان ناپلئون!

یک کاربر شبکه ایکس هم‌ توییت جالبی درباره توییت فوق زده درباره توطئه‌انگاری اعلیحضرت محمدرضاشاه (در مورد حکومت بعثی-کمونیستی عراق!). متنش را اینجا می‌آورم👇

شما به این مردک سیریوس‌بلک‌نما می‌خندید ولی عمق فاجعهٔ باور به توهمات توطئه در ایران بسیار دهشتناک‌تر از آن‌چیزی‌ست که فکر می‌کنید. برای درک بهتر، دو خاطره از اسدالله علم از خاندانی انگلوفیل و یار غار شاهنشاه نقل می‌کنم:

یادداشت‌های اسدالله علم، جلد دوم، صفحهٔ ۱۰۳، مورخهٔ سوم شهریور ۱۳۴۹:

«به‌محض آنکه شرفیاب شدم، شاهنشاه فرمودند: اتهاماتی که مصر به عراق زده است، خواندی؟ عرض کردم: خواندم. فرمودند: دیدی این‌ها هم می‌گویند رژیم بعثی عراق نوکر انگلیس‌هاست نه روس‌ها؟ عرض کردم: بلی، ولی حالا این‌ها با هم دشمن هستند. فرمودند: خیر این‌طور نیست، من اطلاعات دیگری هم داشتم و نمی‌دانم انگلیس‌ها از این که چنین دشمنی برای ما نگاه دارند چه نفعی می‌برند؟ عرض کردم: به هر صورت خارجی هر نوع اختلافی را در هر نقطه دوست دارد و از آن استفاده می‌کند، بعلاوه شرکت‌های نفتی در عراق منافع دارند. این نکته را نباید از یاد برد که به هر حال هر دولتی به هر نحوی بر سر کار آمده باشد، باز با او به یک جوری باید کنار بیایند و شاید این اتفاق افتاده باشد. فرمودند: آخر به نفت عراق این‌قدرها احتیاجی نیست، حالا دُوَل غرب می‌توانند نفت عراق را از هر کشور دیگری تأمین کنند. عرض کردم درست است، ولی... [اینجا] یک منافع جاری به دست آمده [و] بی دردسر است که نمی‌توانند به امید بهره‌برداری از جاهای دیگر از دست بدهند. بعلاوه معلوم نیست این کمپانی‌ها بتوانند به‌آسانی در جاهای دیگر امتیازاتی دست و پا کنند...»

[یعنی شاه فکر می‌کرده که] انگلیسی‌ها که پادشاهی هاشمی عراق متحدشان بوده و اصلاً خود آن‌ها آن خاندان را در عراق تاج بخشیده بودند، کودتا کرده‌اند که نظامیان کمونیست وابسته به روسیه به قدرت برسند. چه مستدل! چه منطقی!

همان‌جا صفحهٔ ۱۴۱، مورخهٔ پنجم آذر ۱۳۴۹:

«راجع به درجهٔ ارتشبدی سپهبد نصیری، رئیس ساواک، عرض کردم. عرض کردم: در قضیهٔ کشتن بختیار خیلی زحمت کشید. فرمودند: صحیح است ولی در قضیهٔ کودتایی که می‌خواستیم در عراق بکنیم به‌طوری بد و احمقانه عمل کردند که باید اصولاً خلع درجه می‌شدند. من مکرر گفتم به این افسر‌های عراقی که با شما تماس می‌گیرند اعتماد نکنید، حرف مرا گوش ندادند و این افتضاح را راه انداختند که علاوه بر نقش بر آب شدن کار ما، باعث قتل صد‌ها نفر در عراق شدند. من این جریان را در یادداشت‌های سال گذشته در سنت موریتز و وین نوشته‌ام. بعد فرمودند: فکر می‌کنم انگلیس‌ها ما را لو دادند. آن‌ها این‌جا از جریان مطلع شدند و چون حسن البکر ولو به‌ظاهر به آنها فحش می‌دهد؛ [ولی] نوکر آنهاست، مطلب ما را به آن‌ها گفتند.»

بعدها در سال ۵۶ مشخص شد که سرلشگر احمد مقرّبی، تیمسار نیروی زمینی شاهنشاهی به مدت ۳۰ سال جاسوس شوروی بوده و با کا.گ.ب. همکاری می‌کرده است، ولی خب طرح کودتای ضدبعثی دولت شاهنشاهی را انگلیسی‌ها لو داده‌اند!

انتهای توییت! خلاصه که هر ایرانی، یک دایی‌جان ناپلئون! حتی مرحوم اعلیحضرت فقید و نیز پدر تاجدارش!