وقتی امام صادق می‌فرماید خدا را شکر که خداوند دشمنان ما را احمق آفریده یعنی این:
در جنگ اصلی‌ترین عامل روحیه‌ی مردمه،
اسرائیل احمق آمده شب عید غدیر
شب عید ولایت فاتح خیبر
به شیعه‌خانه‌ی علی بن ابی‌طالب حمله کرده!
آخه احمق، می‌گذاشتی ۲۰ روز قبل یا ۲۰ روز بعد!
کدام ابلهی شب عید غدیر به شیعه‌خانه‌ی حیدر کرار حمله می‌کنه!؟
که فردای حمله کل مردمش بریزند بیرون!
حتی کسانی که هیچ از این حکومت هم خوششان نمیاد!
و البته این اراده‌ی خداست که ما فوق عقول ابله دشمنان جاریست.
چنانچه آقا امام رضا می‌فرمایند:
هرگاه که خدا بخواهد اراده‌‌اش را جاری کند، عقول را از بندگانش بردارد و کارش را عملى می‌کند و وقتی کارش را به انجام رسانید عقل هر صاحب خرد را به او برگرداند،
سپس او خواهد گفت:
چگونه این طور شد؟ و از کجا شد؟ (تحف العقول: ص۴۴۲)
چنانچه صریح آیات قرآن دارد
فرعون کودک‌کش وقتی موسی را از نیل گرفت فهمید این نوزاد بنی‌اسرائیلی است و قبطی نیست! اما خدا چنان قلبش را مسخر ساخت و آن‌قدر محبت موسی به دلش افتاد که خود فرعونی که دستور قتل عام نوزادان بنی‌اسرائیلی را داده بود، آن نوزاد بنی‌اسرائیلی موعود را بزرگ کرد!
خلاصه إذا أراد الله شیئا أن یقول له کن فیکون!!!
و ید الله (که مصداق و تجلی‌اش امیرالمؤمنین حیدر کرار است) فوق ایدیهم!
در فتنه‌ی زن هرزگی بردگی، جوری عمل کردن که ملی‌پوشان ما نسبت به سرود ملی بی‌اعتنا شوند!
این احمق‌ها حالا کاری کردن که همان ملی‌پوشان با افتخار سلام نظامی می‌دهند هنگام پخش سرود ملی!
احمق‌ها گمان می‌کنند با خیر الماکرین می‌توانند در بیافتند!
@readandthink
در جنگ اصلی‌ترین عامل روحیه‌ی مردمه،
اسرائیل احمق آمده شب عید غدیر
شب عید ولایت فاتح خیبر
به شیعه‌خانه‌ی علی بن ابی‌طالب حمله کرده!
آخه احمق، می‌گذاشتی ۲۰ روز قبل یا ۲۰ روز بعد!
کدام ابلهی شب عید غدیر به شیعه‌خانه‌ی حیدر کرار حمله می‌کنه!؟
که فردای حمله کل مردمش بریزند بیرون!
حتی کسانی که هیچ از این حکومت هم خوششان نمیاد!
و البته این اراده‌ی خداست که ما فوق عقول ابله دشمنان جاریست.
چنانچه آقا امام رضا می‌فرمایند:
هرگاه که خدا بخواهد اراده‌‌اش را جاری کند، عقول را از بندگانش بردارد و کارش را عملى می‌کند و وقتی کارش را به انجام رسانید عقل هر صاحب خرد را به او برگرداند،
سپس او خواهد گفت:
چگونه این طور شد؟ و از کجا شد؟ (تحف العقول: ص۴۴۲)
چنانچه صریح آیات قرآن دارد
فرعون کودک‌کش وقتی موسی را از نیل گرفت فهمید این نوزاد بنی‌اسرائیلی است و قبطی نیست! اما خدا چنان قلبش را مسخر ساخت و آن‌قدر محبت موسی به دلش افتاد که خود فرعونی که دستور قتل عام نوزادان بنی‌اسرائیلی را داده بود، آن نوزاد بنی‌اسرائیلی موعود را بزرگ کرد!
خلاصه إذا أراد الله شیئا أن یقول له کن فیکون!!!
و ید الله (که مصداق و تجلی‌اش امیرالمؤمنین حیدر کرار است) فوق ایدیهم!
در فتنه‌ی زن هرزگی بردگی، جوری عمل کردن که ملی‌پوشان ما نسبت به سرود ملی بی‌اعتنا شوند!
این احمق‌ها حالا کاری کردن که همان ملی‌پوشان با افتخار سلام نظامی می‌دهند هنگام پخش سرود ملی!
احمق‌ها گمان می‌کنند با خیر الماکرین می‌توانند در بیافتند!
@readandthink
🔷 فرمودند *خاصه برای این ایام جنگ* دستورالعمل ذیل را *هر روز بعد از نماز صبح* انجام دهید؛ این ذکر، *از دستورات مورد توجه و توصیه و تأکید عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه* بوده است به خصوص در موارد بحرانی که به صورت طبیعی خطر بیشتر انسان را تحدید می‌کند:
💠 از مولای ما امیرالمؤمنین علی ابن ابی‌طالب علیهم السلام روایت شده *هر کس این آیات (و دعای بعدش) را بخواند خداوند متعال او را از هر بدی کفایت فرماید،* هر چند او خودش را به هلاکت انداخته باشد:
✅ قُلْ لَنْ يُصِيبَنٰا إِلاّٰ مٰا كَتَبَ اَللّٰهُ لَنٰا هُوَ مَوْلاٰنٰا وَ عَلَى اَللّٰهِ فَلْيَتَوَكَّلِ اَلْمُؤْمِنُونَ (توبه:۵۱)
وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اَللّٰهُ بِضُرٍّ فَلاٰ كٰاشِفَ لَهُ إِلاّٰ هُوَ وَ إِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلاٰ رَادَّ لِفَضْلِهِ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشٰاءُ مِنْ عِبٰادِهِ وَ هُوَ اَلْغَفُورُ اَلرَّحِيمُ (يونس:۱۰۷)
وَ مٰا مِنْ دَابَّةٍ فِي اَلْأَرْضِ إِلاّٰ عَلَى اَللّٰهِ رِزْقُهٰا وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهٰا وَ مُسْتَوْدَعَهٰا كُلٌّ فِي كِتٰابٍ مُبِينٍ (هود:۶)
وَ كَأَيِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لاٰ تَحْمِلُ رِزْقَهَا اَللّٰهُ يَرْزُقُهٰا وَ إِيّٰاكُمْ وَ هُوَ اَلسَّمِيعُ اَلْعَلِيمُ (عنكبوت:۶۰)
مٰا يَفْتَحِ اَللّٰهُ لِلنّٰاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلاٰ مُمْسِكَ لَهٰا وَ مٰا يُمْسِكْ فَلاٰ مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ اَلْعَزِيزُ اَلْحَكِيمُ (فاطر:۲)
قُلْ أَ فَرَأَيْتُمْ مٰا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ إِنْ أَرٰادَنِيَ اَللّٰهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كٰاشِفٰاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرٰادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكٰاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اَللّٰهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ اَلْمُتَوَكِّلُونَ (زمر:۳۸)
حَسْبِيَ اَللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ اَلْعَرْشِ اَلْعَظِيمِ (توبه:۱۲۹)
وَ أَمْتَنِعُ بِحَوْلِ اَللَّهِ وَ قُوَّتِهِ مِنْ حَوْلِهِمْ وَ قُوَّتِهِمْ
وَ أَسْتَشْفِعُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ مِنْ شَرِّ مٰا خَلَقَ
وَ أَعُوذُ بِمَا شَاءَ اَللَّهُ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ.
📚 بحار الانوار (علامه مجلسی): ج۸۳، ص۳۳۷
🔹 توجه شما را به معانی بلند آیات و دعای مورد توصیه حضرت امیر صلوات الله علیه جلب می‌کنم که *سراسر توحید افعالی* است که نشان می‌دهد *تا خدا اذن و اراده نکند احدی نه می‌تواند به انسان سودی رساند و نه ضرری:*
⬅️ - «بگو: *جز آنچه خدا برای ما مقرر کرده، هرگز به ما نمی‌رسد.* او سرپرست ماست و مؤمنان تنها بر خدا توکل کنند.» (توبه:۵۱)
- «و *اگر خدا به تو آسیبی برساند، هیچ‌کس جز او آن را برطرف نمی‌کند، و اگر خیری برایت بخواهد، هیچ‌کس فضل او را بازنمی‌گرداند.* آن را به هر یک از بندگانش که بخواهد می‌رساند، و او آمرزنده‌ی مهربان است.» (یونس:۱۰۷)
- «هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست، مگر اینکه روزی‌اش بر عهده‌ی خداست. او جایگاه و محل نگهداری آن را می‌داند، همه این‌ها در کتابی آشکار ثبت است.» (هود:۶)
- «و چه‌بسیار جاندارانی که روزی خود را حمل نمی‌کنند؛ خداوند به آنها و به شما روزی می‌دهد، و او شنوای داناست.» (عنکبوت:۶۰)
- *«هر رحمتی که خدا به مردم بگشاید، هیچ‌کس آن را بازنمی‌گیرد، و هر چه را بازدارد، هیچ‌کس پس از او نمی‌فرستد،* و او توانای حکیم است.» (فاطر:۲)
- «بگو: آیا دیدید آنچه را غیر از خدا می‌خوانید؟ *اگر خدا بخواهد به من آسیبی برساند، آیا آنها می‌توانند ضرر او را برطرف کنند؟ یا اگر بخواهد به من رحمتی دهد، آیا می‌توانند رحمتش را بازدارند؟ بگو: خدا مرا بس است.* توکل‌کنندگان تنها بر او اعتماد می‌کنند.» (زمر:۳۸)
- *«خدا مرا بس است؛* هیچ معبودی جز او نیست. بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش بزرگ است.» (توبه:۱۲۹)
و با قدرت و نیروی خداوند، از قدرت و نیروی آنان [دشمنان] دوری می‌جویم.
*و از شر هر مخلوقی به پروردگار سپیده‌دم پناه می‌برم.*
و به آنچه خدا خواسته پناه می‌آورم؛ (با توجه به این که) هیچ نیرویی جز به خداوند بلندمرتبه‌ی بزرگ نیست پناه می‌برم.
@justhadis110
💠 از مولای ما امیرالمؤمنین علی ابن ابی‌طالب علیهم السلام روایت شده *هر کس این آیات (و دعای بعدش) را بخواند خداوند متعال او را از هر بدی کفایت فرماید،* هر چند او خودش را به هلاکت انداخته باشد:
✅ قُلْ لَنْ يُصِيبَنٰا إِلاّٰ مٰا كَتَبَ اَللّٰهُ لَنٰا هُوَ مَوْلاٰنٰا وَ عَلَى اَللّٰهِ فَلْيَتَوَكَّلِ اَلْمُؤْمِنُونَ (توبه:۵۱)
وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اَللّٰهُ بِضُرٍّ فَلاٰ كٰاشِفَ لَهُ إِلاّٰ هُوَ وَ إِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلاٰ رَادَّ لِفَضْلِهِ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشٰاءُ مِنْ عِبٰادِهِ وَ هُوَ اَلْغَفُورُ اَلرَّحِيمُ (يونس:۱۰۷)
وَ مٰا مِنْ دَابَّةٍ فِي اَلْأَرْضِ إِلاّٰ عَلَى اَللّٰهِ رِزْقُهٰا وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهٰا وَ مُسْتَوْدَعَهٰا كُلٌّ فِي كِتٰابٍ مُبِينٍ (هود:۶)
وَ كَأَيِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لاٰ تَحْمِلُ رِزْقَهَا اَللّٰهُ يَرْزُقُهٰا وَ إِيّٰاكُمْ وَ هُوَ اَلسَّمِيعُ اَلْعَلِيمُ (عنكبوت:۶۰)
مٰا يَفْتَحِ اَللّٰهُ لِلنّٰاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلاٰ مُمْسِكَ لَهٰا وَ مٰا يُمْسِكْ فَلاٰ مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ اَلْعَزِيزُ اَلْحَكِيمُ (فاطر:۲)
قُلْ أَ فَرَأَيْتُمْ مٰا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ إِنْ أَرٰادَنِيَ اَللّٰهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كٰاشِفٰاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرٰادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكٰاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اَللّٰهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ اَلْمُتَوَكِّلُونَ (زمر:۳۸)
حَسْبِيَ اَللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ اَلْعَرْشِ اَلْعَظِيمِ (توبه:۱۲۹)
وَ أَمْتَنِعُ بِحَوْلِ اَللَّهِ وَ قُوَّتِهِ مِنْ حَوْلِهِمْ وَ قُوَّتِهِمْ
وَ أَسْتَشْفِعُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ مِنْ شَرِّ مٰا خَلَقَ
وَ أَعُوذُ بِمَا شَاءَ اَللَّهُ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ.
📚 بحار الانوار (علامه مجلسی): ج۸۳، ص۳۳۷
🔹 توجه شما را به معانی بلند آیات و دعای مورد توصیه حضرت امیر صلوات الله علیه جلب می‌کنم که *سراسر توحید افعالی* است که نشان می‌دهد *تا خدا اذن و اراده نکند احدی نه می‌تواند به انسان سودی رساند و نه ضرری:*
⬅️ - «بگو: *جز آنچه خدا برای ما مقرر کرده، هرگز به ما نمی‌رسد.* او سرپرست ماست و مؤمنان تنها بر خدا توکل کنند.» (توبه:۵۱)
- «و *اگر خدا به تو آسیبی برساند، هیچ‌کس جز او آن را برطرف نمی‌کند، و اگر خیری برایت بخواهد، هیچ‌کس فضل او را بازنمی‌گرداند.* آن را به هر یک از بندگانش که بخواهد می‌رساند، و او آمرزنده‌ی مهربان است.» (یونس:۱۰۷)
- «هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست، مگر اینکه روزی‌اش بر عهده‌ی خداست. او جایگاه و محل نگهداری آن را می‌داند، همه این‌ها در کتابی آشکار ثبت است.» (هود:۶)
- «و چه‌بسیار جاندارانی که روزی خود را حمل نمی‌کنند؛ خداوند به آنها و به شما روزی می‌دهد، و او شنوای داناست.» (عنکبوت:۶۰)
- *«هر رحمتی که خدا به مردم بگشاید، هیچ‌کس آن را بازنمی‌گیرد، و هر چه را بازدارد، هیچ‌کس پس از او نمی‌فرستد،* و او توانای حکیم است.» (فاطر:۲)
- «بگو: آیا دیدید آنچه را غیر از خدا می‌خوانید؟ *اگر خدا بخواهد به من آسیبی برساند، آیا آنها می‌توانند ضرر او را برطرف کنند؟ یا اگر بخواهد به من رحمتی دهد، آیا می‌توانند رحمتش را بازدارند؟ بگو: خدا مرا بس است.* توکل‌کنندگان تنها بر او اعتماد می‌کنند.» (زمر:۳۸)
- *«خدا مرا بس است؛* هیچ معبودی جز او نیست. بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش بزرگ است.» (توبه:۱۲۹)
و با قدرت و نیروی خداوند، از قدرت و نیروی آنان [دشمنان] دوری می‌جویم.
*و از شر هر مخلوقی به پروردگار سپیده‌دم پناه می‌برم.*
و به آنچه خدا خواسته پناه می‌آورم؛ (با توجه به این که) هیچ نیرویی جز به خداوند بلندمرتبه‌ی بزرگ نیست پناه می‌برم.
@justhadis110
✳️ آیه‌ی مباهله، بزرگترین فضیلت امیرالمؤمنين علیه‌السلام در قرآن، به گواه شیعه و سنی!
و دلیل اصلی افضلیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام بر همه‌ی انبیا علیهم‌السلام (جز رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله)
❇️ فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ الله عَلَی الْکاذِبِینَ [1]
هرگاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.❇️
در احادیث متعددی منقول از حضرت امیر صلواتاللهعلیه و دیگر حضرات معصومین علیهم‌السلام، د در تفسیر «نبأ عظیمِ» مورد نظر قرآن، بیان شده که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام همان عظیم‌ترین خبر و بزرگترین نشانه‌ی الهی هستند[2].
و بر طبق روایات این مطلبی بوده است که حضرت علی علیه‌السلام مکرّر آن را بیان می‌فرمودند و بر آن تأکید ویژه داشتند[3]!
حال ممکن است این سؤال پیش آید:
با توجه به این که پیامبر خدا صلیاللهعلیهوآله یقیناً افضل از امیرالمؤمنین علیه‌السلام هستند، چرا حضرت امیر علیه‌السلام چنین بیان کرده‌اند که عظیم‌ترین خبر و بزرگترین نشانه‌ی الهی هستند؟!
⬅️ جواب در آیه‌ی مباهله[4] نفهفته که بنابر فرمایش امامان علیهم‌السلام، بزرگترین فضیلت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در همین آیه بیان شده[5]،
چرا که بر طبق آن (به اتفاق روایات منقول در منابع شیعه[6] و سنی[7]) امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکم نفس و حقیقت باطنی وجود رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله معرفی شده‌اند.
بر این اساس، وقتی حضرت امیر صلواتاللهعلیه می‌فرمایند من عظیم‌ترین خبر خدا و بزرگترین آیت الهی هستم، یعنی حقیقت باطنی وجود پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله عظیم‌ترین خبر و بزرگترین آیت الهی است.
🔅 فرا رسیدن روز مباهله که در بر دارنده‌ی بزرگترین فضیلت امیر مؤمنان علی علیه السلام است تبریک و تهنیت باد...
پی‌نوشت‌ها:
[1] آل عمران:۶۱
[2] تفسير قمی، ج۲، ص۴۰۱.
[3] الکافی، ثقة الاسلام کلینی، ج۱، ص۲۰۷
[4] ...فقل تعالوا ندع أبناءنا وأبناءكم ونساءنا ونساءكم وأنفسنا وأنفسكم ثم نبتهل...(آل‌عمران:۶۱)
...بگو: «بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما نيز فرزندان خود را؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما نيز زنان خود را؛ ما از نفوس خود [و كسى كه همچون جان ماست] دعوت كنيم، شما نيز از نفوس خود؛ آنگاه مباهله [و نفرين] كنيم...
[5] روزی مأمون به امام رضا (علیه‌السلام) گفت: «مرا از بزرگترین امتیاز امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) که در قرآن آمده باخبر کن».
امام رضا (علیه‌السلام) فرمود: «امتیاز مباهله که خداوند در قرآن می‌فرماید:... (الفصول المختارهْ، شیخ مفید، ص۳۸.)
[6] به گفته قاضی نورالله شوشتری متکلم شیعه، مفسران اتفاق‌نظر دارند که... «اَنفُسَنا» (خودمان) به امام علی(علیه‌السلام) اشاره دارد. (احقاق الحق، قاضی نورالله شوشتری، ج۳، ص۴۶)
[7] در کتاب اِحقاق‌الحق (ج۳، ص۴۶-۷۲)، حدود شصت منبع از اهل‌سنت ذکر شده است که تصریح کرده‌اند آیه مباهله درباره امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه، امام حسن و امام حسین (صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین) نازل شده است؛ از جمله:
الکَشّاف (ج۱، ص۳۷۰) اثر زَمَخشَری،
التفسیر الکبیر (ج۸، ص۲۴۸) اثر فخر رازی،
اَنوارُ التَّنزیل و اَسرارُ التَّأویل (ج۲، ص۲۱) اثر عبدالله بن عمر بیضاوی و...
#غدیری‌ام
@justhadis110
و دلیل اصلی افضلیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام بر همه‌ی انبیا علیهم‌السلام (جز رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله)
❇️ فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ الله عَلَی الْکاذِبِینَ [1]
هرگاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.❇️
در احادیث متعددی منقول از حضرت امیر صلواتاللهعلیه و دیگر حضرات معصومین علیهم‌السلام، د در تفسیر «نبأ عظیمِ» مورد نظر قرآن، بیان شده که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام همان عظیم‌ترین خبر و بزرگترین نشانه‌ی الهی هستند[2].
و بر طبق روایات این مطلبی بوده است که حضرت علی علیه‌السلام مکرّر آن را بیان می‌فرمودند و بر آن تأکید ویژه داشتند[3]!
حال ممکن است این سؤال پیش آید:
با توجه به این که پیامبر خدا صلیاللهعلیهوآله یقیناً افضل از امیرالمؤمنین علیه‌السلام هستند، چرا حضرت امیر علیه‌السلام چنین بیان کرده‌اند که عظیم‌ترین خبر و بزرگترین نشانه‌ی الهی هستند؟!
⬅️ جواب در آیه‌ی مباهله[4] نفهفته که بنابر فرمایش امامان علیهم‌السلام، بزرگترین فضیلت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در همین آیه بیان شده[5]،
چرا که بر طبق آن (به اتفاق روایات منقول در منابع شیعه[6] و سنی[7]) امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکم نفس و حقیقت باطنی وجود رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله معرفی شده‌اند.
بر این اساس، وقتی حضرت امیر صلواتاللهعلیه می‌فرمایند من عظیم‌ترین خبر خدا و بزرگترین آیت الهی هستم، یعنی حقیقت باطنی وجود پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله عظیم‌ترین خبر و بزرگترین آیت الهی است.
🔅 فرا رسیدن روز مباهله که در بر دارنده‌ی بزرگترین فضیلت امیر مؤمنان علی علیه السلام است تبریک و تهنیت باد...
پی‌نوشت‌ها:
[1] آل عمران:۶۱
[2] تفسير قمی، ج۲، ص۴۰۱.
[3] الکافی، ثقة الاسلام کلینی، ج۱، ص۲۰۷
[4] ...فقل تعالوا ندع أبناءنا وأبناءكم ونساءنا ونساءكم وأنفسنا وأنفسكم ثم نبتهل...(آل‌عمران:۶۱)
...بگو: «بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما نيز فرزندان خود را؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما نيز زنان خود را؛ ما از نفوس خود [و كسى كه همچون جان ماست] دعوت كنيم، شما نيز از نفوس خود؛ آنگاه مباهله [و نفرين] كنيم...
[5] روزی مأمون به امام رضا (علیه‌السلام) گفت: «مرا از بزرگترین امتیاز امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) که در قرآن آمده باخبر کن».
امام رضا (علیه‌السلام) فرمود: «امتیاز مباهله که خداوند در قرآن می‌فرماید:... (الفصول المختارهْ، شیخ مفید، ص۳۸.)
[6] به گفته قاضی نورالله شوشتری متکلم شیعه، مفسران اتفاق‌نظر دارند که... «اَنفُسَنا» (خودمان) به امام علی(علیه‌السلام) اشاره دارد. (احقاق الحق، قاضی نورالله شوشتری، ج۳، ص۴۶)
[7] در کتاب اِحقاق‌الحق (ج۳، ص۴۶-۷۲)، حدود شصت منبع از اهل‌سنت ذکر شده است که تصریح کرده‌اند آیه مباهله درباره امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه، امام حسن و امام حسین (صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین) نازل شده است؛ از جمله:
الکَشّاف (ج۱، ص۳۷۰) اثر زَمَخشَری،
التفسیر الکبیر (ج۸، ص۲۴۸) اثر فخر رازی،
اَنوارُ التَّنزیل و اَسرارُ التَّأویل (ج۲، ص۲۱) اثر عبدالله بن عمر بیضاوی و...
#غدیری‌ام
@justhadis110
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ فَإِذَا اِلْتَبَسَتْ عَلَيْكُمُ اَلْفِتَنُ كَقِطَعِ اَللَّيْلِ اَلْمُظْلِمِ فَعَلَيْكُمْ بِالْقُرْآنِ.
⬅️ هرگاه فتنه‌ها شدید شد و مانند شب تیره و تار بر شما هجوم آورد، به قرآن رجوع کنید.
📚 الکافي (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۵۹۸
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ مَنْ لَمْ يَعْرِفِ اَلْحَقَّ مِنَ اَلْقُرْآنِ لَمْ يَتَنَكَّبِ اَلْفِتَنَ.
⬅️ کسی که حق را از قران نشناسد، هرگز از فتنه‌ها رهایی نخواهد یافت.
📚 المحاسن (برقی): ج۱، ص۲۱۶
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ مَنْ لَمْ يَعْرِفْ أَمْرَنَا مِنَ اَلْقُرْآنِ لَمْ يَتَنَكَّبِ اَلْفِتَنَ.
⬅️ کسی که مقام و جایگاه ما را از قرآن نشناسد، هرگز از فتنه‌ها رهایی نخواهد یافت.
📚 تفسیر عیاشی: ج۱، ص۱۳ - الفصول المهمة (ابن صباغ مالکی از علمای بزرگ اهل سنت): ج۱، ص۱۲۴
@justhadis110
✅ فَإِذَا اِلْتَبَسَتْ عَلَيْكُمُ اَلْفِتَنُ كَقِطَعِ اَللَّيْلِ اَلْمُظْلِمِ فَعَلَيْكُمْ بِالْقُرْآنِ.
⬅️ هرگاه فتنه‌ها شدید شد و مانند شب تیره و تار بر شما هجوم آورد، به قرآن رجوع کنید.
📚 الکافي (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۵۹۸
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ مَنْ لَمْ يَعْرِفِ اَلْحَقَّ مِنَ اَلْقُرْآنِ لَمْ يَتَنَكَّبِ اَلْفِتَنَ.
⬅️ کسی که حق را از قران نشناسد، هرگز از فتنه‌ها رهایی نخواهد یافت.
📚 المحاسن (برقی): ج۱، ص۲۱۶
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ مَنْ لَمْ يَعْرِفْ أَمْرَنَا مِنَ اَلْقُرْآنِ لَمْ يَتَنَكَّبِ اَلْفِتَنَ.
⬅️ کسی که مقام و جایگاه ما را از قرآن نشناسد، هرگز از فتنه‌ها رهایی نخواهد یافت.
📚 تفسیر عیاشی: ج۱، ص۱۳ - الفصول المهمة (ابن صباغ مالکی از علمای بزرگ اهل سنت): ج۱، ص۱۲۴
@justhadis110
⚠توییت جدید ترامپ: تبریک به جهان، زمان صلح فرا رسیده است!
💠 مولایمان حضرت على علیه السلام فرمودند:
✅ ولکن الحذر کل الحذر من عدوک بعد صلحه فان العدو قارب لیتغفل فخذ بالحزم و اتهم فى ذلک حسن الظن.
⬅️ و از دشمنت بعد از آن که از در صلح و آشتى درآمد سخت بترس, زیرا او چه بسا به وسیله صلح نزدیک مى‌شود تا از شیوه‌ی غافلگیرى استفاده کند، پس احتیاط و دقت را پیشه کن و در چنین مواردى زود باور و خوش گمان مباش.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از نامه ۵۳
اَللّهُمَ عَجّلْ لِوَلیّک الفَرَج...
@justhadis110
💠 مولایمان حضرت على علیه السلام فرمودند:
✅ ولکن الحذر کل الحذر من عدوک بعد صلحه فان العدو قارب لیتغفل فخذ بالحزم و اتهم فى ذلک حسن الظن.
⬅️ و از دشمنت بعد از آن که از در صلح و آشتى درآمد سخت بترس, زیرا او چه بسا به وسیله صلح نزدیک مى‌شود تا از شیوه‌ی غافلگیرى استفاده کند، پس احتیاط و دقت را پیشه کن و در چنین مواردى زود باور و خوش گمان مباش.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از نامه ۵۳
اَللّهُمَ عَجّلْ لِوَلیّک الفَرَج...
@justhadis110
✳️ زیارت عاشورا:
مناسب است انسان در ماه محرم و صفر ملتزم به خواندن زيارت عاشورا باشد...
👈👈 زيرا همه چيز در اين زيارت هست؛ هم دنيا و هم آخرت.
🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:
⬅️ [کيفيت خواندن زيارت عاشورا نزد علما (بنا به استنباط آنان از روايت آن) مختلف نقل شده است. بهترين کيفيت آن چنين است:
الف) اشاره به سمت کربلا نموده، سه بار تکبير بگويد.
ب) سلام مختصری به آن حضرت بدهد و مثلاً بگويد:
اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا اَبا عَبْدِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَابْنَ اَميرِ الْمُؤمِنينَ وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَابْنَ فاطِمَةَ الْزَهراءِ سَيِدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ.
ج) سپس قاتلين آن حضرت را لعن نموده و مثلاً بگويد:
لَعَنَ اللّهُ اُمَّةً ظَلَمَتْکَ، وَ لَعَنَ اللّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکَ، وَ لَعَنَ اللّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِکَ فَرَضِيَتْ بِه.
د) بعد از آن دو رکعت نماز برای همين زيارت مختصر بخواند و در پايان آن سه تکبير بگويد.
ه) آنگاه مشغول خواندن متن زيارت عاشورا شود به اين ترتيب:]
✅ اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا اَباعَبْدِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَابْنَ رَسُولِ اللّهِ...
آنگاه در پایان زیارت و بعد از ذکر در سجده، دو رکعت نماز زيارت به‌جا آورد، سپس دعای علقمه را بخواند.
🔷 ایشان در ادامه می‌فرمایند:
[دعای علقمه جزء زيارت عاشورا نيست ولی اگر کسی زيارت عاشورا را برای حاجتی می‌خواند، آن‌را ترک نکند.
چون مداومت بر زيارت عاشورا به نحو مفصل، ممکن است خسته کننده باشد، می‌توان لعن و سلام آن را مختصراً به نحوی که در روايت امام هادی عليه السلام نقل شده، خواند]
(صاحب شفاء الصدور می‌نويسد:
مؤلف کتاب «الصدف المشحون» از عالم جليل محمد بن حسن طوسی از علمای قرن سيزدهم و او از عالم محقق شيخ حسن بن عصفور بحرانی از آباء محدثين خويش روايت کند که:
💠 حضرت هادی عليه السلام چنين فرمودند:
⬅️ کسی که لعن زيارت عاشورا را يک مرتبه بخواند، سپس ۹۹ مرتبه بگويد:
«اَللّهُمَّ الْعَنْهُم جَميعًا» مانند کسی است که صد مرتبه لعن مفصّل را گفته باشد.
و کسی که يک مرتبه سلام مشهور را بخواند، سپس ۹۹ مرتبه بگويد:
«اَلسَّلامُ عَلَي الْحُسيْنِ و عَلي عَلِي بْنِ الْحُسيْنِ و عَلي اَوْلادِ الْحُسيْنِ و عَلي اَصْحابِ الْحُسيْنِ» مثل کسی است که صد مرتبه از اول سلام تا آخر را گفته باشد).
🔷 ایشان در پایان با تأکید بیان می‌دارند:
⬅️ [مناسب است انسان در ماه محرم و صفر ملتزم به خواندن زيارت عاشورا باشد، بلکه اگر در طول سال هر روز هم خوانده شود توفيق بزرگی است.
👈👈 زيرا همه چيز در اين زيارت هست؛ هم دنيا و هم آخرت.
چون اصل دين، امام حسين عليه السلام است و حقيقت دين در زيارت عاشوراست و اين خواست خداوند است که مردم به وسيله‌ی امام حسين عليه السلام به طرف او بروند.
امام حسين عليه السلام مظهر اسمِ «اللّه» هستند و اگر کسی خدا را می‌خواهد، بايد سراغ امام حسين عليه السلام برود.
لذا افراد قليلی موفق به اين عمل می‌شوند و هر کسی توفيق خواندن آن را پيدا نمی‌کند.
در اهميت آن همين بس که خود حضرت صادق عليه السلام نيز آن را می‌خوانده‌اند]
@justhadis110
مناسب است انسان در ماه محرم و صفر ملتزم به خواندن زيارت عاشورا باشد...
👈👈 زيرا همه چيز در اين زيارت هست؛ هم دنيا و هم آخرت.
🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:
⬅️ [کيفيت خواندن زيارت عاشورا نزد علما (بنا به استنباط آنان از روايت آن) مختلف نقل شده است. بهترين کيفيت آن چنين است:
الف) اشاره به سمت کربلا نموده، سه بار تکبير بگويد.
ب) سلام مختصری به آن حضرت بدهد و مثلاً بگويد:
اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا اَبا عَبْدِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَابْنَ اَميرِ الْمُؤمِنينَ وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَابْنَ فاطِمَةَ الْزَهراءِ سَيِدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ.
ج) سپس قاتلين آن حضرت را لعن نموده و مثلاً بگويد:
لَعَنَ اللّهُ اُمَّةً ظَلَمَتْکَ، وَ لَعَنَ اللّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکَ، وَ لَعَنَ اللّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِکَ فَرَضِيَتْ بِه.
د) بعد از آن دو رکعت نماز برای همين زيارت مختصر بخواند و در پايان آن سه تکبير بگويد.
ه) آنگاه مشغول خواندن متن زيارت عاشورا شود به اين ترتيب:]
✅ اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا اَباعَبْدِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يَابْنَ رَسُولِ اللّهِ...
آنگاه در پایان زیارت و بعد از ذکر در سجده، دو رکعت نماز زيارت به‌جا آورد، سپس دعای علقمه را بخواند.
🔷 ایشان در ادامه می‌فرمایند:
[دعای علقمه جزء زيارت عاشورا نيست ولی اگر کسی زيارت عاشورا را برای حاجتی می‌خواند، آن‌را ترک نکند.
چون مداومت بر زيارت عاشورا به نحو مفصل، ممکن است خسته کننده باشد، می‌توان لعن و سلام آن را مختصراً به نحوی که در روايت امام هادی عليه السلام نقل شده، خواند]
(صاحب شفاء الصدور می‌نويسد:
مؤلف کتاب «الصدف المشحون» از عالم جليل محمد بن حسن طوسی از علمای قرن سيزدهم و او از عالم محقق شيخ حسن بن عصفور بحرانی از آباء محدثين خويش روايت کند که:
💠 حضرت هادی عليه السلام چنين فرمودند:
⬅️ کسی که لعن زيارت عاشورا را يک مرتبه بخواند، سپس ۹۹ مرتبه بگويد:
«اَللّهُمَّ الْعَنْهُم جَميعًا» مانند کسی است که صد مرتبه لعن مفصّل را گفته باشد.
و کسی که يک مرتبه سلام مشهور را بخواند، سپس ۹۹ مرتبه بگويد:
«اَلسَّلامُ عَلَي الْحُسيْنِ و عَلي عَلِي بْنِ الْحُسيْنِ و عَلي اَوْلادِ الْحُسيْنِ و عَلي اَصْحابِ الْحُسيْنِ» مثل کسی است که صد مرتبه از اول سلام تا آخر را گفته باشد).
🔷 ایشان در پایان با تأکید بیان می‌دارند:
⬅️ [مناسب است انسان در ماه محرم و صفر ملتزم به خواندن زيارت عاشورا باشد، بلکه اگر در طول سال هر روز هم خوانده شود توفيق بزرگی است.
👈👈 زيرا همه چيز در اين زيارت هست؛ هم دنيا و هم آخرت.
چون اصل دين، امام حسين عليه السلام است و حقيقت دين در زيارت عاشوراست و اين خواست خداوند است که مردم به وسيله‌ی امام حسين عليه السلام به طرف او بروند.
امام حسين عليه السلام مظهر اسمِ «اللّه» هستند و اگر کسی خدا را می‌خواهد، بايد سراغ امام حسين عليه السلام برود.
لذا افراد قليلی موفق به اين عمل می‌شوند و هر کسی توفيق خواندن آن را پيدا نمی‌کند.
در اهميت آن همين بس که خود حضرت صادق عليه السلام نيز آن را می‌خوانده‌اند]
@justhadis110
✳️ ما هرگز در توجه، مراقبت و مراعات شما هیچ کوتاهی و غفلتی نمی‌کنیم... که اگر جز این بود... دشمنان شما را در به گونه‌ای در هم می‌کوبیدند که اثری از شما باقی نماند...
💠 فرازهایی بسیار تأمل‌برانگیز از توقیع حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا لتراب مقدمه الفداه خطاب به شیخ مفید رحمت الله علیه:
✅ ...إِنَّا نُحِيطُ عِلْماً بِأَنْبَائِكُمْ وَ لاَ يَعْزُبُ عَنَّا شَيْءٌ مِنْ أَخْبَارِكُمْ...
إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لاَ نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ
وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اَللَّأْوَاءُ وَ اِصْطَلَمَكُمُ اَلْأَعْدَاءُ
فَاتَّقُوا اَللَّهَ جَلَّ جَلاَلُهُ وَ ظَاهِرُونَا عَلَی اِنْتِيَاشِكُمْ مِنْ فِتْنَةٍ قَدْ أَنَافَتْ عَلَيْكُمْ...
فَلْيَعْمَلْ كُلُّ اِمْرِئٍ مِنْكُمْ بِمَا يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا وَ يَتَجَنَّبُ مَا يُدْنِيهِ مِنْ كَرَاهَتِنَا وَ سَخَطِنَا
فَإِنَّ أَمْرَنَا بَغْتَةٌ فُجَاءَةٌ...
⬅️ ما به همه‌ی رخدادهای مهمی که در نهان و آشکار برای شما واقع می‌شود و احوال و شرایط شما احاطه‌ی کامل داریم
و هیچ خبر خرد و کلانی درباره‌ی شما نیست که از ما پنهان باشد...
ما هرگز در توجه، مراقبت و مراعات شما هیچ کوتاهی و غفلتی نمی‌کنیم و همواره از سر محبت، شما را در خاطر داریم
که اگر جز این بود سختی‌های عظیم و گسترده و فراگیری بر شما فرود می‌آمد و دشمنان شما را به‌گونه‌ای در هم می‌کوبیدند که اثری از شما باقی نماند.
پس با رعایت تقوای الهی، ما را یاری کنید در اینکه شما را از فتنه‌ای که به شما هجوم آورده نجات دهیم...
پس هر یک از شما باید بکوشد تا آنچه او را به محبت ما نزدیک می‌سازد عمل نماید، و از آنچه ما نمی‌پسندیم و موجب خشم ما است دوری گزیند.
چرا که امر (فرج و ظهور) ما ناگهانی و غیرمنتظره و بهت‌آور فرا می‌رسد...
📚 احتجاج (طبرسی): ج۲، ص۴۹۵
پ.ن: و البته حواسمان هست که در عین اعتماد و اطمینان و آرامش قلبی به هدایت و مراقبت امام زمان ارواحنا فداه، وظیفه‌ی شرعی و عقلی ماست که در حد توان، آماده، هوشیار و مسئول و ثابت‌قدم و مطیع رهبر معظّم انقلاب باشیم،
به حکم صریح آیات و روایات که می‌فرمایند:
وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ...(انفال:۶۰)
و هر آنچه توان دارید از نیرو در برابر دشمن آماده کنید...
إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا...(فصلت:۳۰)
و گسانی که گفتند خدا پروردگار ماست سپس استقامت کردند...
مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
مَنْ نَامَ عَنْ نُصْرَةِ وَلِيِّهِ انْتَبَهَ بِوَطْأَةِ عَدُوِّهِ (غرر الحکم (تمیمی آمدی): ص۶۳۰
کسی که در هنگام یاری ولیّ خود بخوابد، با لگد دشمن بیدار خواهد شد.
@justhadis110
💠 فرازهایی بسیار تأمل‌برانگیز از توقیع حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا لتراب مقدمه الفداه خطاب به شیخ مفید رحمت الله علیه:
✅ ...إِنَّا نُحِيطُ عِلْماً بِأَنْبَائِكُمْ وَ لاَ يَعْزُبُ عَنَّا شَيْءٌ مِنْ أَخْبَارِكُمْ...
إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لاَ نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ
وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اَللَّأْوَاءُ وَ اِصْطَلَمَكُمُ اَلْأَعْدَاءُ
فَاتَّقُوا اَللَّهَ جَلَّ جَلاَلُهُ وَ ظَاهِرُونَا عَلَی اِنْتِيَاشِكُمْ مِنْ فِتْنَةٍ قَدْ أَنَافَتْ عَلَيْكُمْ...
فَلْيَعْمَلْ كُلُّ اِمْرِئٍ مِنْكُمْ بِمَا يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا وَ يَتَجَنَّبُ مَا يُدْنِيهِ مِنْ كَرَاهَتِنَا وَ سَخَطِنَا
فَإِنَّ أَمْرَنَا بَغْتَةٌ فُجَاءَةٌ...
⬅️ ما به همه‌ی رخدادهای مهمی که در نهان و آشکار برای شما واقع می‌شود و احوال و شرایط شما احاطه‌ی کامل داریم
و هیچ خبر خرد و کلانی درباره‌ی شما نیست که از ما پنهان باشد...
ما هرگز در توجه، مراقبت و مراعات شما هیچ کوتاهی و غفلتی نمی‌کنیم و همواره از سر محبت، شما را در خاطر داریم
که اگر جز این بود سختی‌های عظیم و گسترده و فراگیری بر شما فرود می‌آمد و دشمنان شما را به‌گونه‌ای در هم می‌کوبیدند که اثری از شما باقی نماند.
پس با رعایت تقوای الهی، ما را یاری کنید در اینکه شما را از فتنه‌ای که به شما هجوم آورده نجات دهیم...
پس هر یک از شما باید بکوشد تا آنچه او را به محبت ما نزدیک می‌سازد عمل نماید، و از آنچه ما نمی‌پسندیم و موجب خشم ما است دوری گزیند.
چرا که امر (فرج و ظهور) ما ناگهانی و غیرمنتظره و بهت‌آور فرا می‌رسد...
📚 احتجاج (طبرسی): ج۲، ص۴۹۵
پ.ن: و البته حواسمان هست که در عین اعتماد و اطمینان و آرامش قلبی به هدایت و مراقبت امام زمان ارواحنا فداه، وظیفه‌ی شرعی و عقلی ماست که در حد توان، آماده، هوشیار و مسئول و ثابت‌قدم و مطیع رهبر معظّم انقلاب باشیم،
به حکم صریح آیات و روایات که می‌فرمایند:
وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ...(انفال:۶۰)
و هر آنچه توان دارید از نیرو در برابر دشمن آماده کنید...
إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا...(فصلت:۳۰)
و گسانی که گفتند خدا پروردگار ماست سپس استقامت کردند...
مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
مَنْ نَامَ عَنْ نُصْرَةِ وَلِيِّهِ انْتَبَهَ بِوَطْأَةِ عَدُوِّهِ (غرر الحکم (تمیمی آمدی): ص۶۳۰
کسی که در هنگام یاری ولیّ خود بخوابد، با لگد دشمن بیدار خواهد شد.
@justhadis110
ثقلین و دیگر هیچ ...
✳️ ما هرگز در توجه، مراقبت و مراعات شما هیچ کوتاهی و غفلتی نمی‌کنیم... که اگر جز این بود... دشمنان شما را در به گونه‌ای در هم می‌کوبیدند که اثری از شما باقی نماند... 💠 فرازهایی بسیار تأمل‌برانگیز از توقیع حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا لتراب مقدمه الفداه…
پ.ن۲: برای اینکه مفاهیم این جملات هر چه دقیق‌تر مشخص شود، چند نکته در باب معنی دقیق برخی کلماتی که حضرت حجت ارواحنا فداه در این مرقومه به کار بردند تقدیم می‌شود:
1⃣ فرق نبأ با خبر در عربی که هر دو در جمله‌ی نخست به کار رفته:
نبأ در زبان عربی به خبر مهم، سنگین و باارزشی گفته می‌شود که پیامدهای عمیقی و عظیمی دارد که جنبه‌های باطنی و مخفی هم دارد معمولاً.
خبر اما عام‌تر است و شامل همه امور جزئی و کلان و مهم و غیر مهم می‌شود.
2⃣ مهمل یعنی رها شده، فراموش شده، مورد غفلت و بی‌توجهی واقع شده
3⃣ مراعات در عربی یعنی: مراقبت، توجه، نگهبانی و رعایت
4⃣ اَللَّأْوَاءُ یعنی گرفتاری‌ها و سختی‌ها و مشکلات بسیار شدید و سخت و طاقت‌فرسا و عمیق و گسترده و فراگیر که می‌تواند زندگی را از اساس مختل نماید.
5⃣ اِصْطَلَمَكُمُ نابودی شدید، در هم کوبیدن و تخریب به شکلی که چیزی باقی نماند.
6⃣ اِنْتِيَاش یعنی خارج کردن و نجات دادن و رها ساختن از مخمصه و گرفتاری و فتنه و امثال آن.
7⃣ أَنَافَتْ یعنی هجوم آوردن و یا نزدیک شدن و یا فرارسیدن یک خطر و فتنه و امثال آن.
8⃣ و در نهایت تفاوت بَغْتَةٌ و فُجَاءَةٌ:
قبل از اینکه بخواهم تفاوت این دو را توضیح دهم لازم است نکته‌ی بسیار ظریف و در عین حال بسیار عمیقی را به نقل از عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه نقل کنم؛
ایشان می‌فرمودند:
"امامان ما، فصیح‌ترین و حکیم‌ترین انسان‌های تاریخ هستند و هجو و زیاده‌گویی در کلامشان راه ندارد!"
حال با توجه به این نکته‌ی بسیار مهم
ببینیم بَغْتَةٌ و فُجَاءَةٌ چه تفاوتی با هم دارند که امام علیه السلام در وصف چگونگی امر ظهور و فرجشا هر دو را به کار بردند:
فجاءة یعنی رخ دادن امری بدون نشانه‌ی قبلی به شکلی ناگهانی که مخاطب اصلاً انتظارش رو نداره
اما در بغتة تأکید بر شدت غافلگیری هست، یعنی مخاطب از شدت غافلگیری و عظمت خود آنچه واقع می‌شود، مبهوت و حیران می‌گردد.
با یک مثال بخواهم عرض کنم:
ممکن است درب نسوز قابلمه در یک دمای کم، ناگهان تَرَک بخورد!
خوب این تَرَک بر اثر دمای کم، برای درب نسوز (اصطلاحاً پیرکس) یک امری هست که فجاءة رخ می‌ده، بدون هیچ پیش‌آگهی و مقدمه و کاملاً ناگهانی و غیر منتظره، اما مخاطب لزوماً دچار بهت و حیرانی نمی‌شود.
اما اگر در عرض مثلاً یک هفته، ایالات متحده آمریکا دچار تجزیه و فروپاشی شود، اینجا مخاطب دچار بهت و حیرت می‌شود و عرب برایش اینجا کلمه بغتة رو به کار می‌برد، ولو که نشانه‌هایی از میل برخی ایالت‌ها به جدایی از دولت مرکزی دیده بشه؛ ولی تحققش در آن بازه‌ی بسیار کوتاه برای این تحول بسیار عظیم بغتة و ناگهانی و بهت‌آور است.
اینجا اما حضرت فرمودند، امر فرجشان هم فجاءة است و هم بغتة يعنی هم از منظر اکثر مردم، بی‌مقدمه و غیرقابل پیش‌بینی است و هم آن قدر تحول عظیمی به دنبال دارد که مردم را شدیداً دچار بهت و حیرت می‌کند.
@justhadis110
1⃣ فرق نبأ با خبر در عربی که هر دو در جمله‌ی نخست به کار رفته:
نبأ در زبان عربی به خبر مهم، سنگین و باارزشی گفته می‌شود که پیامدهای عمیقی و عظیمی دارد که جنبه‌های باطنی و مخفی هم دارد معمولاً.
خبر اما عام‌تر است و شامل همه امور جزئی و کلان و مهم و غیر مهم می‌شود.
2⃣ مهمل یعنی رها شده، فراموش شده، مورد غفلت و بی‌توجهی واقع شده
3⃣ مراعات در عربی یعنی: مراقبت، توجه، نگهبانی و رعایت
4⃣ اَللَّأْوَاءُ یعنی گرفتاری‌ها و سختی‌ها و مشکلات بسیار شدید و سخت و طاقت‌فرسا و عمیق و گسترده و فراگیر که می‌تواند زندگی را از اساس مختل نماید.
5⃣ اِصْطَلَمَكُمُ نابودی شدید، در هم کوبیدن و تخریب به شکلی که چیزی باقی نماند.
6⃣ اِنْتِيَاش یعنی خارج کردن و نجات دادن و رها ساختن از مخمصه و گرفتاری و فتنه و امثال آن.
7⃣ أَنَافَتْ یعنی هجوم آوردن و یا نزدیک شدن و یا فرارسیدن یک خطر و فتنه و امثال آن.
8⃣ و در نهایت تفاوت بَغْتَةٌ و فُجَاءَةٌ:
قبل از اینکه بخواهم تفاوت این دو را توضیح دهم لازم است نکته‌ی بسیار ظریف و در عین حال بسیار عمیقی را به نقل از عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه نقل کنم؛
ایشان می‌فرمودند:
"امامان ما، فصیح‌ترین و حکیم‌ترین انسان‌های تاریخ هستند و هجو و زیاده‌گویی در کلامشان راه ندارد!"
حال با توجه به این نکته‌ی بسیار مهم
ببینیم بَغْتَةٌ و فُجَاءَةٌ چه تفاوتی با هم دارند که امام علیه السلام در وصف چگونگی امر ظهور و فرجشا هر دو را به کار بردند:
فجاءة یعنی رخ دادن امری بدون نشانه‌ی قبلی به شکلی ناگهانی که مخاطب اصلاً انتظارش رو نداره
اما در بغتة تأکید بر شدت غافلگیری هست، یعنی مخاطب از شدت غافلگیری و عظمت خود آنچه واقع می‌شود، مبهوت و حیران می‌گردد.
با یک مثال بخواهم عرض کنم:
ممکن است درب نسوز قابلمه در یک دمای کم، ناگهان تَرَک بخورد!
خوب این تَرَک بر اثر دمای کم، برای درب نسوز (اصطلاحاً پیرکس) یک امری هست که فجاءة رخ می‌ده، بدون هیچ پیش‌آگهی و مقدمه و کاملاً ناگهانی و غیر منتظره، اما مخاطب لزوماً دچار بهت و حیرانی نمی‌شود.
اما اگر در عرض مثلاً یک هفته، ایالات متحده آمریکا دچار تجزیه و فروپاشی شود، اینجا مخاطب دچار بهت و حیرت می‌شود و عرب برایش اینجا کلمه بغتة رو به کار می‌برد، ولو که نشانه‌هایی از میل برخی ایالت‌ها به جدایی از دولت مرکزی دیده بشه؛ ولی تحققش در آن بازه‌ی بسیار کوتاه برای این تحول بسیار عظیم بغتة و ناگهانی و بهت‌آور است.
اینجا اما حضرت فرمودند، امر فرجشان هم فجاءة است و هم بغتة يعنی هم از منظر اکثر مردم، بی‌مقدمه و غیرقابل پیش‌بینی است و هم آن قدر تحول عظیمی به دنبال دارد که مردم را شدیداً دچار بهت و حیرت می‌کند.
@justhadis110
✳️ ما هرگز در توجه، مراقبت و مراعات شما هیچ کوتاهی و غفلتی نمی‌کنیم... که اگر جز این بود... دشمنان شما را به گونه‌ای در هم می‌کوبیدند که اثری از شما باقی نماند...
💠 فرازهایی بسیار تأمل‌برانگیز از توقیع حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه خطاب به شیخ مفید:
✅ ...إنا نحيط علما بأنبائكم ولا يعزب عنا شيء من أخباركم...
إنا غير مهملين لمراعاتكم ولا ناسين لذكركم
ولولا ذلك لنزل بكم اللأواء و اصطلمكم الأعداء
فاتقوا الله جل جلاله وظاهرونا على انتياشكم من فتنة قد أنافت عليكم...
فليعمل كل امرئ منكم بما يقرب به من محبتنا ويتجنب ما يدنيه من كراهتنا وسخطنا
فإن أمرنا بغتة فجاءة...
⬅️ ما به همه‌ی رخدادهای مهمی که در نهان و آشکار برای شما واقع می‌شود و احوال و شرایط شما احاطه‌ی کامل داریم
و هیچ خبر خرد و کلانی درباره‌ی شما نیست که از ما پنهان باشد...
ما هرگز در توجه، مراقبت و مراعات شما هیچ کوتاهی و غفلتی نمی‌کنیم و همواره از سر محبت، شما را در خاطر داریم
که اگر جز این بود سختی‌های عظیم، گسترده و فراگیری بر شما فرود می‌آمد و دشمنان شما را در هم می‌کوبیدند و از بین می‌بردند.
پس با رعایت تقوای الهی، ما را یاری کنید در اینکه شما را از فتنه‌ای که به شما هجوم آورده نجات دهیم...
پس هر یک از شما باید بکوشد تا آنچه او را به محبت ما نزدیک می‌سازد عمل نماید، و از آنچه ما نمی‌پسندیم و موجب خشم ما است دوری گزیند.
چرا که امر (فرج و ظهور) ما ناگهانی و غیرمنتظره و بهت‌آور فرا می‌رسد...
📚 احتجاج (طبرسی): ج۲، ص۴۹۵
پ.ن۱: و البته حواسمان هست که در عین اعتماد و اطمینان و آرامش قلبی به هدایت و مراقبت امام زمان ارواحنا فداه، وظیفه‌ی شرعی و عقلی ماست که در حد توان، آماده، هوشیار و مسئول و ثابت‌قدم و مطیع رهبر معظّم انقلاب حفظه الله باشیم،
به حکم صریح آیات و روایات که می‌فرمایند:
وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ...(انفال:۶۰)
و هر آنچه توان دارید از نیرو در برابر دشمن آماده کنید...
إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا...(فصلت:۳۰)
و کسانی که گفتند خدا پروردگار ماست سپس استقامت کردند...
مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
مَنْ نَامَ عَنْ نُصْرَةِ وَلِيِّهِ انْتَبَهَ بِوَطْأَةِ عَدُوِّهِ (غرر الحکم (تمیمی آمدی): ص۶۳۰
کسی که در هنگام یاری ولیّ خود بخوابد، با لگد دشمن بیدار خواهد شد.
پ.ن۲: برای اینکه مفاهیم این جملات از توقیع چه دقیق‌تر مشخص شود، چند نکته در باب معنی دقیق برخی کلماتی که حضرت در این مرقومه به کار بردند تقدیم می‌شود:
1⃣ مراعات در عربی یعنی: مراقبت، توجه، نگهبانی و رعایت
2⃣ اَللَّأْوَاءُ یعنی گرفتاری‌ها و سختی‌ها و مشکلات بسیار شدید و سخت و طاقت‌فرسا و عمیق و گسترده و فراگیر که می‌تواند زندگی را از اساس مختل نماید.
3⃣ اِصْطَلَمَكُمُ یعنی نابودی شدید، در هم کوبیدن و تخریب به شکلی که چیزی باقی نماند.
4⃣ و در نهایت تفاوت بَغْتَةٌ و فُجَاءَةٌ:
قبل از اینکه بخواهم تفاوت این دو را توضیح دهم لازم است نکته‌ی بسیار ظریف و در عین حال بسیار عمیقی را به نقل از عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه نقل کنم؛
ایشان می‌فرمودند:
"امامان ما، فصیح‌ترین و حکیم‌ترین انسان‌های تاریخ هستند و هجو و زیاده‌گویی در کلامشان راه ندارد!"
حال با توجه به این نکته‌ی بسیار مهم
ببینیم بَغْتَةٌ و فُجَاءَةٌ چه تفاوتی با هم دارند که امام علیه السلام در وصف چگونگی امر ظهور و فرجشا هر دو را به کار بردند:
فجاءة یعنی رخ دادن امری بدون نشانه‌ی قبلی به شکلی ناگهانی که مخاطب اصلاً انتظارش رو نداره
اما در بغتة تأکید بر شدت غافلگیری هست، یعنی مخاطب از شدت غافلگیری و عظمت خود آنچه واقع می‌شود، مبهوت و حیران می‌گردد.
با یک مثال بخواهم عرض کنم:
ممکن است درب نسوز قابلمه در یک دمای کم، ناگهان تَرَک بخورد!
خوب این تَرَک بر اثر دمای کم، برای درب نسوز (اصطلاحاً پیرکس) یک امری هست که فجاءة رخ می‌ده، بدون هیچ پیش‌آگهی و مقدمه و کاملاً ناگهانی و غیر منتظره، اما مخاطب دچار بهت و حیرانی نمی‌شود.
اما اگر در عرض مثلاً یک هفته، ایالات متحده آمریکا دچار تجزیه و فروپاشی شود، اینجا مخاطب دچار بهت و حیرت می‌شود و عرب برایش اینجا کلمه بغتة رو به کار می‌برد، ولو که نشانه‌هایی از میل برخی ایالت‌ها به جدایی از دولت مرکزی دیده بشه؛ ولی تحققش در آن بازه‌ی بسیار کوتاه برای این تحول بسیار عظیم بغتة و ناگهانی و بهت‌آور است.
اینجا اما حضرت فرمودند، امر فرجشان هم فجاءة است و هم بغتة يعنی هم از منظر اکثر مردم، بی‌مقدمه و غیرقابل پیش‌بینی است و هم آن قدر تحول عظیمی به دنبال دارد که مردم را شدیداً دچار بهت و حیرت می‌کند.
@justhadis110
💠 فرازهایی بسیار تأمل‌برانگیز از توقیع حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه خطاب به شیخ مفید:
✅ ...إنا نحيط علما بأنبائكم ولا يعزب عنا شيء من أخباركم...
إنا غير مهملين لمراعاتكم ولا ناسين لذكركم
ولولا ذلك لنزل بكم اللأواء و اصطلمكم الأعداء
فاتقوا الله جل جلاله وظاهرونا على انتياشكم من فتنة قد أنافت عليكم...
فليعمل كل امرئ منكم بما يقرب به من محبتنا ويتجنب ما يدنيه من كراهتنا وسخطنا
فإن أمرنا بغتة فجاءة...
⬅️ ما به همه‌ی رخدادهای مهمی که در نهان و آشکار برای شما واقع می‌شود و احوال و شرایط شما احاطه‌ی کامل داریم
و هیچ خبر خرد و کلانی درباره‌ی شما نیست که از ما پنهان باشد...
ما هرگز در توجه، مراقبت و مراعات شما هیچ کوتاهی و غفلتی نمی‌کنیم و همواره از سر محبت، شما را در خاطر داریم
که اگر جز این بود سختی‌های عظیم، گسترده و فراگیری بر شما فرود می‌آمد و دشمنان شما را در هم می‌کوبیدند و از بین می‌بردند.
پس با رعایت تقوای الهی، ما را یاری کنید در اینکه شما را از فتنه‌ای که به شما هجوم آورده نجات دهیم...
پس هر یک از شما باید بکوشد تا آنچه او را به محبت ما نزدیک می‌سازد عمل نماید، و از آنچه ما نمی‌پسندیم و موجب خشم ما است دوری گزیند.
چرا که امر (فرج و ظهور) ما ناگهانی و غیرمنتظره و بهت‌آور فرا می‌رسد...
📚 احتجاج (طبرسی): ج۲، ص۴۹۵
پ.ن۱: و البته حواسمان هست که در عین اعتماد و اطمینان و آرامش قلبی به هدایت و مراقبت امام زمان ارواحنا فداه، وظیفه‌ی شرعی و عقلی ماست که در حد توان، آماده، هوشیار و مسئول و ثابت‌قدم و مطیع رهبر معظّم انقلاب حفظه الله باشیم،
به حکم صریح آیات و روایات که می‌فرمایند:
وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ...(انفال:۶۰)
و هر آنچه توان دارید از نیرو در برابر دشمن آماده کنید...
إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا...(فصلت:۳۰)
و کسانی که گفتند خدا پروردگار ماست سپس استقامت کردند...
مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
مَنْ نَامَ عَنْ نُصْرَةِ وَلِيِّهِ انْتَبَهَ بِوَطْأَةِ عَدُوِّهِ (غرر الحکم (تمیمی آمدی): ص۶۳۰
کسی که در هنگام یاری ولیّ خود بخوابد، با لگد دشمن بیدار خواهد شد.
پ.ن۲: برای اینکه مفاهیم این جملات از توقیع چه دقیق‌تر مشخص شود، چند نکته در باب معنی دقیق برخی کلماتی که حضرت در این مرقومه به کار بردند تقدیم می‌شود:
1⃣ مراعات در عربی یعنی: مراقبت، توجه، نگهبانی و رعایت
2⃣ اَللَّأْوَاءُ یعنی گرفتاری‌ها و سختی‌ها و مشکلات بسیار شدید و سخت و طاقت‌فرسا و عمیق و گسترده و فراگیر که می‌تواند زندگی را از اساس مختل نماید.
3⃣ اِصْطَلَمَكُمُ یعنی نابودی شدید، در هم کوبیدن و تخریب به شکلی که چیزی باقی نماند.
4⃣ و در نهایت تفاوت بَغْتَةٌ و فُجَاءَةٌ:
قبل از اینکه بخواهم تفاوت این دو را توضیح دهم لازم است نکته‌ی بسیار ظریف و در عین حال بسیار عمیقی را به نقل از عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه نقل کنم؛
ایشان می‌فرمودند:
"امامان ما، فصیح‌ترین و حکیم‌ترین انسان‌های تاریخ هستند و هجو و زیاده‌گویی در کلامشان راه ندارد!"
حال با توجه به این نکته‌ی بسیار مهم
ببینیم بَغْتَةٌ و فُجَاءَةٌ چه تفاوتی با هم دارند که امام علیه السلام در وصف چگونگی امر ظهور و فرجشا هر دو را به کار بردند:
فجاءة یعنی رخ دادن امری بدون نشانه‌ی قبلی به شکلی ناگهانی که مخاطب اصلاً انتظارش رو نداره
اما در بغتة تأکید بر شدت غافلگیری هست، یعنی مخاطب از شدت غافلگیری و عظمت خود آنچه واقع می‌شود، مبهوت و حیران می‌گردد.
با یک مثال بخواهم عرض کنم:
ممکن است درب نسوز قابلمه در یک دمای کم، ناگهان تَرَک بخورد!
خوب این تَرَک بر اثر دمای کم، برای درب نسوز (اصطلاحاً پیرکس) یک امری هست که فجاءة رخ می‌ده، بدون هیچ پیش‌آگهی و مقدمه و کاملاً ناگهانی و غیر منتظره، اما مخاطب دچار بهت و حیرانی نمی‌شود.
اما اگر در عرض مثلاً یک هفته، ایالات متحده آمریکا دچار تجزیه و فروپاشی شود، اینجا مخاطب دچار بهت و حیرت می‌شود و عرب برایش اینجا کلمه بغتة رو به کار می‌برد، ولو که نشانه‌هایی از میل برخی ایالت‌ها به جدایی از دولت مرکزی دیده بشه؛ ولی تحققش در آن بازه‌ی بسیار کوتاه برای این تحول بسیار عظیم بغتة و ناگهانی و بهت‌آور است.
اینجا اما حضرت فرمودند، امر فرجشان هم فجاءة است و هم بغتة يعنی هم از منظر اکثر مردم، بی‌مقدمه و غیرقابل پیش‌بینی است و هم آن قدر تحول عظیمی به دنبال دارد که مردم را شدیداً دچار بهت و حیرت می‌کند.
@justhadis110
❇️ وَ يَوْمَ... حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً (کهف:۴۷)
و روزى را [به خاطر بياور] كه... احدى از ايشان را فروگذار نخواهيم كرد. ❇️
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ‌أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ علیه السلام قَالَ مَا یَقُولُ النَّاسُ فِی هَذِهِ الْآیَهًِْ:
[وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً (نمل:۸۳)]
قُلْتُ: یَقُولُونَ إِنَّهَا فِی الْقِیَامَهًِْ
قَالَ: لَیْسَ کَمَا یَقُولُونَ إِنَّ ذَلِکَ فِی الرَّجْعَهًِْ؛ أَ یَحْشُرُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ مِنْ کُلِّ أُمَّهًٍْ فَوْجاً وَ یَدَعُ الْبَاقِینَ؟
إِنَّمَا آیَهًُْ الْقِیَامَهًِْ قَوْلُهُ [وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً (کهف:۴۷)]
...کُلُّ قَرْیَهًٍْ أَهْلَکَ اللَّهُ أَهْلَهَا بِالْعَذَابِ لَا یَرْجِعُونَ فِی الرَّجْعَهًِْ فَأَمَّا إِلَی الْقِیَامَهًِْ فَیَرْجِعُونَ
وَ مَنْ مَحَضَ الْإِیمَانَ مَحْضاً وَ غَیْرُهُمْ مِمَّنْ لَمْ یَهْلِکُوا بِالْعَذَابِ وَ مَحَضُوا الْکُفْرَ مَحْضاً یَرْجِعُونَ.
⬅️ حمّاد نقل می‌کند:
امام صادق (علیه السلام) فرمود: مردم درباره‌ی این آیه چه می‌گویند؟:
[(به خاطر آور) روزی را که ما از هر امّتی، گروهی را محشور می‌کنیم (نمل:۸۳)]
گفتم: می‌گویند: «این حشر در قیامت اتفاق می‌افتد»!
فرمود: «چنین نیست! این آیه درباره رجعت است؛
آیا خدا روز قیامت فقط گروهی از هر امتی را محشور می‌کند و باقی را رها می‌سازد؟!
آیه‌ی مربوط به قیامت این آیه است:
[و روزى را [به خاطر بياور] كه... احدى از ايشان را فروگذار نخواهيم كرد (کهف:۴۷)]».
و هر قریه‌ای که خدا اهل آن را با عذاب نابود کرده باشد، در رجعت برنمی‌گردند، ولی در قیامت باز می‌گردند
و تنها کسانی که مؤمن خالص باشند و یا کافر محض باشند و با عذاب نیز هلاک نشده باشند رجعت خواهند کرد».
📚 تفسیر قمی: ج۱، ص۲۴
@justhadis110
و روزى را [به خاطر بياور] كه... احدى از ايشان را فروگذار نخواهيم كرد. ❇️
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ‌أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ علیه السلام قَالَ مَا یَقُولُ النَّاسُ فِی هَذِهِ الْآیَهًِْ:
[وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً (نمل:۸۳)]
قُلْتُ: یَقُولُونَ إِنَّهَا فِی الْقِیَامَهًِْ
قَالَ: لَیْسَ کَمَا یَقُولُونَ إِنَّ ذَلِکَ فِی الرَّجْعَهًِْ؛ أَ یَحْشُرُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ مِنْ کُلِّ أُمَّهًٍْ فَوْجاً وَ یَدَعُ الْبَاقِینَ؟
إِنَّمَا آیَهًُْ الْقِیَامَهًِْ قَوْلُهُ [وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً (کهف:۴۷)]
...کُلُّ قَرْیَهًٍْ أَهْلَکَ اللَّهُ أَهْلَهَا بِالْعَذَابِ لَا یَرْجِعُونَ فِی الرَّجْعَهًِْ فَأَمَّا إِلَی الْقِیَامَهًِْ فَیَرْجِعُونَ
وَ مَنْ مَحَضَ الْإِیمَانَ مَحْضاً وَ غَیْرُهُمْ مِمَّنْ لَمْ یَهْلِکُوا بِالْعَذَابِ وَ مَحَضُوا الْکُفْرَ مَحْضاً یَرْجِعُونَ.
⬅️ حمّاد نقل می‌کند:
امام صادق (علیه السلام) فرمود: مردم درباره‌ی این آیه چه می‌گویند؟:
[(به خاطر آور) روزی را که ما از هر امّتی، گروهی را محشور می‌کنیم (نمل:۸۳)]
گفتم: می‌گویند: «این حشر در قیامت اتفاق می‌افتد»!
فرمود: «چنین نیست! این آیه درباره رجعت است؛
آیا خدا روز قیامت فقط گروهی از هر امتی را محشور می‌کند و باقی را رها می‌سازد؟!
آیه‌ی مربوط به قیامت این آیه است:
[و روزى را [به خاطر بياور] كه... احدى از ايشان را فروگذار نخواهيم كرد (کهف:۴۷)]».
و هر قریه‌ای که خدا اهل آن را با عذاب نابود کرده باشد، در رجعت برنمی‌گردند، ولی در قیامت باز می‌گردند
و تنها کسانی که مؤمن خالص باشند و یا کافر محض باشند و با عذاب نیز هلاک نشده باشند رجعت خواهند کرد».
📚 تفسیر قمی: ج۱، ص۲۴
@justhadis110
✳️ اندکی از مستندات متعدد رجحان پوشیدن لباس سیاه در عزای حضرات معصومین صلوات الله علیهم اجمعین:
✅ ...و لما توفي علي علیه السلام، خرج عبد الله بن العباس بن عبد المطلب إلى الناس فقال:
إن أمير المؤمنين علیه السلام توفي و قد ترك خلفا فإن أحببتم خرج إليكم
...فبكى الناس و قالوا: ...يخرج إلينا
فخرج الحسن علیه السلام فخطبهم فقال:
أيها الناس اتقوا الله فإنا أمراؤكم و أولياؤكم و إنا أهل البيت الذين قال الله تعالى فينا إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا (احزاب:۳۳)
فبايعه الناس.
و كان خرج إليهم و عليه ثياب سود.
⬅️ مدائنی روایت کرده است:
وقتی علی (علیه السلام) از دنیا رفت، عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب نزد مردم آمد و گفت: «امیرالمؤمنین (علیه السلام) از دنیا رفته است و جانشینی از خود باقی گذاشته است. اگر مایل باشید، او نزد شما حاضر شود...
مردم گریستند و گفتند: «...بیاید نزد ما.»
پس حسن (علیه السلام) نزد آنان آمد و برایشان خطبه خواند و فرمود:
«ای مردم، از خدا پروا کنید، زیرا ما فرمانروایان و اولیای شما هستیم، و ما اهل‌بیتی هستیم که خداوند در شأن ما فرموده است: «همانا خدا می‌خواهد پلیدی را از شما اهل‌بیت دور کند و شما را پاکیزه گرداند، پاکیزه داشتنی. (احزاب:۳۳)»
سپس مردم با او بیعت کردند.
او (امام حسن مجتبی علیه السلام) در حالی نزد آنان آمد که جامه‌های سیاه بر تن داشت.
📚 شرح نهج البلاغة (ابن ابي الحديد): ج۱۶، ص۲۲
📍علامه مامقانی:
این فعل امام معصوم علیه السلام که حجت خدا هستند، نشان دهنده‌ی این است که به این حالت در آمدن رجحان دارد و به عنوان عمل دينی حساب می‌شود.
این که امام علیه السلام در حال عادی لباس سیاه نمی‌پوشیدند ولی در این ایام بعد از شهادت پدر بزرگوارشان سیاه پوشیدند، به وضوح نشان می‌دهد رجحانی در آن است.
🔹 پس از رسوا شدن یزید با افشاگری‌های امام سجاد علیه السلام در دمشق، و فضایی که در دمشق در حمایت اهل بیت پیامبر علیه یزید شکل‌گرفت، او تغییر رویه داد و در صبح روزی که روز قبلش اعتراض‌های مردم به یزید ملعون به اوج خود رسید:
✅ فلمّا أصبح يعني يزيد لعنه الله استدعى بحرم رسول الله صلی الله علیه و آله فقال لهن أيكما أحب إليكن المقام عندي أو الرجوع إلى المدينة و لكم الجائزة السنية قالوا نحب أولا أن ننوح على الحسين قال افعلوا ما بدا لكم ثم أخلين لهن الحجر و البيوت في دمشق و لم تبق هاشمية و لا قرشية إلا و لبست السواد على الحسين و ندبوه على ما نقل سبعة أيام...
⬅️ چون صبح شد — یعنی یزید لعنه‌الله — اهل حرم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را فرا خواند و به آنان گفت:
“برای شما کدام بهتر است: اقامت نزد من یا بازگشت به مدینه؟ و در هر صورت، هدایایی گران‌بها برایتان خواهد بود.
”گفتند: “ابتدا دوست داریم برای حسین (علیه السلام) نوحه‌سرایی کنیم (چون تا قبل از آن عزاداری بر شهدای کربلا برای کاروان اسرا ممنوع بود و با برخورد خشن مأموران حکومت یزید ملعون مواجه می‌شد).
آن ملعون گفت: “هر آنچه می‌خواهید، انجام دهید.”
سپس برای آنان اتاق‌ها و خانه‌هایی در دمشق خالی شد، و هیچ زن هاشمی یا قریشی نماند مگر اینکه جامه‌ی سیاه بر تن کرد و برای حسین (علیه السلام) نوحه‌سرایی نمودند، چنان‌که گفته شده، این نوحه‌سرایی هفت روز ادامه یافت...»
📚 بحار الأنوار (علامه مجلسی): ج۴۵، ص۱۹۶ - مستدرك الوسائل (میرزا حسین نوری): ج۳، ص۳۲۷
📍 علامه مامقانی:
این فعل در مقابل امام سجاد علیه السلام انجام شده است و تقریر امام علیه السلام (و عدم نهی ایشان) دال بر مطلوبیت این کار است، چرا که اگر در این مورد پوشیدن لباس سیاه مشکل داشت (و مکروه بود) امام علیه السلام به ایشان تذکر می‌دادند.
🔹 همچنین در منابع معتبر نقل شده است که:
✅ لما قتل الحسين بن علي علیه السلام لبسن نساء بني هاشم السواد و المسوح و كن لا يشكين من حر و لا برد
و كان علي بن الحسين علیهما السلام يعمل لهن الطعام للمأتم.
⬅️ هنگامی که امام حسین علیه السلام به شهادت رسید، زنان بنی‌هاشم لباس‌های سیاه و خشن پشمین بر تن کردند و از سرما و گرما هم شکایتی نمی‌کردند.
و در این ایام و احوال، امام سجاد علیه السلام برای این زنان عزادار بنی‌هاشم غذا تهیه می‌کردند.
📚 المحاسن (برقی): ج۲، ص۴۲۰ - وسائل الشیعة (شیخ حر عاملی): ج۳، ص۲۳۸
📍 علامه مامقامی: اینکه حضرت علیه السلام نه تنها نسبت به سیاه‌‌پوشی زنان بنی‌هاشم سکوت کردند، بلکه غذا برای عزاداری آنها با این هیئت و وضعیت نیز تهیه می‌کرده‌اند و آنها را برای استمرار این کارشان یاری می‌کردند، نشان دهنده اين است که نه تنها این کار مکروه نيست، بلکه مطلوبیت دارد.
📍 مستندات، بسیار بیش از این‌هاست که به ذکر همین اندک کفایت می‌شود که در خانه اگر کسی هست، یک حرف بس است...
@justhadis110
✅ ...و لما توفي علي علیه السلام، خرج عبد الله بن العباس بن عبد المطلب إلى الناس فقال:
إن أمير المؤمنين علیه السلام توفي و قد ترك خلفا فإن أحببتم خرج إليكم
...فبكى الناس و قالوا: ...يخرج إلينا
فخرج الحسن علیه السلام فخطبهم فقال:
أيها الناس اتقوا الله فإنا أمراؤكم و أولياؤكم و إنا أهل البيت الذين قال الله تعالى فينا إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا (احزاب:۳۳)
فبايعه الناس.
و كان خرج إليهم و عليه ثياب سود.
⬅️ مدائنی روایت کرده است:
وقتی علی (علیه السلام) از دنیا رفت، عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب نزد مردم آمد و گفت: «امیرالمؤمنین (علیه السلام) از دنیا رفته است و جانشینی از خود باقی گذاشته است. اگر مایل باشید، او نزد شما حاضر شود...
مردم گریستند و گفتند: «...بیاید نزد ما.»
پس حسن (علیه السلام) نزد آنان آمد و برایشان خطبه خواند و فرمود:
«ای مردم، از خدا پروا کنید، زیرا ما فرمانروایان و اولیای شما هستیم، و ما اهل‌بیتی هستیم که خداوند در شأن ما فرموده است: «همانا خدا می‌خواهد پلیدی را از شما اهل‌بیت دور کند و شما را پاکیزه گرداند، پاکیزه داشتنی. (احزاب:۳۳)»
سپس مردم با او بیعت کردند.
او (امام حسن مجتبی علیه السلام) در حالی نزد آنان آمد که جامه‌های سیاه بر تن داشت.
📚 شرح نهج البلاغة (ابن ابي الحديد): ج۱۶، ص۲۲
📍علامه مامقانی:
این فعل امام معصوم علیه السلام که حجت خدا هستند، نشان دهنده‌ی این است که به این حالت در آمدن رجحان دارد و به عنوان عمل دينی حساب می‌شود.
این که امام علیه السلام در حال عادی لباس سیاه نمی‌پوشیدند ولی در این ایام بعد از شهادت پدر بزرگوارشان سیاه پوشیدند، به وضوح نشان می‌دهد رجحانی در آن است.
🔹 پس از رسوا شدن یزید با افشاگری‌های امام سجاد علیه السلام در دمشق، و فضایی که در دمشق در حمایت اهل بیت پیامبر علیه یزید شکل‌گرفت، او تغییر رویه داد و در صبح روزی که روز قبلش اعتراض‌های مردم به یزید ملعون به اوج خود رسید:
✅ فلمّا أصبح يعني يزيد لعنه الله استدعى بحرم رسول الله صلی الله علیه و آله فقال لهن أيكما أحب إليكن المقام عندي أو الرجوع إلى المدينة و لكم الجائزة السنية قالوا نحب أولا أن ننوح على الحسين قال افعلوا ما بدا لكم ثم أخلين لهن الحجر و البيوت في دمشق و لم تبق هاشمية و لا قرشية إلا و لبست السواد على الحسين و ندبوه على ما نقل سبعة أيام...
⬅️ چون صبح شد — یعنی یزید لعنه‌الله — اهل حرم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را فرا خواند و به آنان گفت:
“برای شما کدام بهتر است: اقامت نزد من یا بازگشت به مدینه؟ و در هر صورت، هدایایی گران‌بها برایتان خواهد بود.
”گفتند: “ابتدا دوست داریم برای حسین (علیه السلام) نوحه‌سرایی کنیم (چون تا قبل از آن عزاداری بر شهدای کربلا برای کاروان اسرا ممنوع بود و با برخورد خشن مأموران حکومت یزید ملعون مواجه می‌شد).
آن ملعون گفت: “هر آنچه می‌خواهید، انجام دهید.”
سپس برای آنان اتاق‌ها و خانه‌هایی در دمشق خالی شد، و هیچ زن هاشمی یا قریشی نماند مگر اینکه جامه‌ی سیاه بر تن کرد و برای حسین (علیه السلام) نوحه‌سرایی نمودند، چنان‌که گفته شده، این نوحه‌سرایی هفت روز ادامه یافت...»
📚 بحار الأنوار (علامه مجلسی): ج۴۵، ص۱۹۶ - مستدرك الوسائل (میرزا حسین نوری): ج۳، ص۳۲۷
📍 علامه مامقانی:
این فعل در مقابل امام سجاد علیه السلام انجام شده است و تقریر امام علیه السلام (و عدم نهی ایشان) دال بر مطلوبیت این کار است، چرا که اگر در این مورد پوشیدن لباس سیاه مشکل داشت (و مکروه بود) امام علیه السلام به ایشان تذکر می‌دادند.
🔹 همچنین در منابع معتبر نقل شده است که:
✅ لما قتل الحسين بن علي علیه السلام لبسن نساء بني هاشم السواد و المسوح و كن لا يشكين من حر و لا برد
و كان علي بن الحسين علیهما السلام يعمل لهن الطعام للمأتم.
⬅️ هنگامی که امام حسین علیه السلام به شهادت رسید، زنان بنی‌هاشم لباس‌های سیاه و خشن پشمین بر تن کردند و از سرما و گرما هم شکایتی نمی‌کردند.
و در این ایام و احوال، امام سجاد علیه السلام برای این زنان عزادار بنی‌هاشم غذا تهیه می‌کردند.
📚 المحاسن (برقی): ج۲، ص۴۲۰ - وسائل الشیعة (شیخ حر عاملی): ج۳، ص۲۳۸
📍 علامه مامقامی: اینکه حضرت علیه السلام نه تنها نسبت به سیاه‌‌پوشی زنان بنی‌هاشم سکوت کردند، بلکه غذا برای عزاداری آنها با این هیئت و وضعیت نیز تهیه می‌کرده‌اند و آنها را برای استمرار این کارشان یاری می‌کردند، نشان دهنده اين است که نه تنها این کار مکروه نيست، بلکه مطلوبیت دارد.
📍 مستندات، بسیار بیش از این‌هاست که به ذکر همین اندک کفایت می‌شود که در خانه اگر کسی هست، یک حرف بس است...
@justhadis110
✳️ صابر بودن و شاکی نبودن از تقدیرهایی که خلاف میل انسان است و صابر و ذاکر بودن در مصیبت‌ها، از عوامل جلب رحمت الهی است؛
و جلب رحمت الهی عامل حفظ شدن انسان در برابر فشار وسوسه‌های نفس اماره...
❇️ وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي (یوسف:۵۳)
من خودم را تبرئه نمى‌كنم، كه نفس [سركش] بسيار به بدی‌ها امر مى‌كند؛ مگر آنچه را پروردگارم رحم كند. ❇️
❇️ الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ [بقره:۱۵۶]
[همان] كسانى كه هرگاه مصيبتى به ايشان مى‌رسد، مى‌گويند: «ما از آنِ خداييم؛ و به‌سوى او بازمى‌گرديم».
أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ [بقره:۱۵۷]
آنها كسانى هستند كه الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده؛ و آنانند هدايت‌يافتگان. ❇️
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام:
✅ مَا مِنْ عَبْدٍ یُصَابُ بِمُصِیبَهًٍْ فَیَسْتَرْجِعُ عِنْدَ ذِکْرِهِ الْمُصِیبَهًَْ وَ یَصْبِرُ حِینَ تَفْجَأُهُ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ کُلَّمَا ذَکَرَ مُصِیبَتَهُ فَاسْتَرْجَعَ عِنْدَ ذِکْرِ الْمُصِیبَهًِْ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ کُلَّ ذَنْبٍ اکْتَسَبَ فِیمَا بَیْنَهُمَا.
⬅️ هر مؤمنی که عزیز خود را از دست بدهد ولی صبور و شکیبا باشد و به یاد عزیز از دست‌رفته‌اش بگوید:
إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ
خداوند، گناهان گذشته او را می‌آمرزد؛
و هرگاه که یاد مصیبتی بیفتد و استرجاع کند، خداوند تمام گناهانی را که او در این فاصله مرتکب شده می‌بخشد.
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۳، ص۲۲۴
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام:
✅ قَالَ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله) قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ:
إِنِّی جَعَلْتُ الدُّنْیَا بَیْنَ عِبَادِی قَرْضاً فَمَنْ أَقْرَضَنِی مِنْهَا قَرْضاً أَعْطَیْتُهُ بِکُلِّ وَاحِدَهًٍْ عَشْراً إِلَی سَبْعِمِائَهًِْ ضِعْفٍ وَ مَا شِئْتُ مِنْ ذَلِکَ
وَ مَنْ لَمْ یُقْرِضْنِی مِنْهَا قَرْضاً فَأَخَذْتُ مِنْهُ شَیْئاً قَسْراً فَصَبَرَ
أَعْطَیْتُهُ ثَلَاثَ خِصَالٍ لَوْ أَعْطَیْتُ وَاحِدَهًًْ مِنْهُنَّ مَلَائِکَتِی لَرَضُوا بِهَا مِنِّی.
قَالَ: ثُمَّ تَلَا أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَوْلَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ:
الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ أُولئِکَ
عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ فَهَذِهِ وَاحِدَهًٌْ مِنْ ثَلَاثِ خِصَالٍ
وَ رَحْمَهًٌْ اثْنَتَانِ
وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ ثَلَاثٌ
ثُمَّ قَالَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام): هَذَا لِمَنْ أَخَذَ اللَّهُ مِنْهُ شَیْئاً قَسْراً.
⬅️ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
خداوند عزّوجلّ فرمود:
«من دنیا را در میان بندگانم به عنوان قرض قرار دادم؛
پس هرکس که از آن چیزی به من به وام دهد، به هر یک [از آن] ده تا هفتصد برابر و هر میزان از آن که بخواهم، به او می‌بخشم
و کسی که از آن، به من قرض نداده، امّا اگر من چیزی را خلاف میل او از او بگیرم ولی او صبر پیشه کند، به او سه خصلت می‌بخشم، که اگر یکی از آنها را به فرشتگانم می‌دادم، به [موجب] آن از من راضی می‌شدند».
سپس امام (علیه السلام) این فرموده‌ی خداوند متعال را تلاوت نمود که می‌فرماید:
إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ
آنها کسانی خواهند صلوات و مواهب خدا بر ایشان است و این صلوات خدا بر ایشان یکی از این سه خصلت است.
و اینکه رحمت نصیب آنان است، خصلت دوّم است
و اینکه هدایت‌شده‌اند، خصلت سوّم است. امام صادق (علیه السلام) فرمود: «این ثواب برای کسی است که خداوند از او چیزی بر خلاف میلش بازستاند و او در مقابل صبر پیشه کند (و شکایت نکند)».
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۹۲
@justhadsi110
و جلب رحمت الهی عامل حفظ شدن انسان در برابر فشار وسوسه‌های نفس اماره...
❇️ وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي (یوسف:۵۳)
من خودم را تبرئه نمى‌كنم، كه نفس [سركش] بسيار به بدی‌ها امر مى‌كند؛ مگر آنچه را پروردگارم رحم كند. ❇️
❇️ الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ [بقره:۱۵۶]
[همان] كسانى كه هرگاه مصيبتى به ايشان مى‌رسد، مى‌گويند: «ما از آنِ خداييم؛ و به‌سوى او بازمى‌گرديم».
أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ [بقره:۱۵۷]
آنها كسانى هستند كه الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده؛ و آنانند هدايت‌يافتگان. ❇️
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام:
✅ مَا مِنْ عَبْدٍ یُصَابُ بِمُصِیبَهًٍْ فَیَسْتَرْجِعُ عِنْدَ ذِکْرِهِ الْمُصِیبَهًَْ وَ یَصْبِرُ حِینَ تَفْجَأُهُ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ کُلَّمَا ذَکَرَ مُصِیبَتَهُ فَاسْتَرْجَعَ عِنْدَ ذِکْرِ الْمُصِیبَهًِْ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ کُلَّ ذَنْبٍ اکْتَسَبَ فِیمَا بَیْنَهُمَا.
⬅️ هر مؤمنی که عزیز خود را از دست بدهد ولی صبور و شکیبا باشد و به یاد عزیز از دست‌رفته‌اش بگوید:
إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ
خداوند، گناهان گذشته او را می‌آمرزد؛
و هرگاه که یاد مصیبتی بیفتد و استرجاع کند، خداوند تمام گناهانی را که او در این فاصله مرتکب شده می‌بخشد.
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۳، ص۲۲۴
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام:
✅ قَالَ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله) قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ:
إِنِّی جَعَلْتُ الدُّنْیَا بَیْنَ عِبَادِی قَرْضاً فَمَنْ أَقْرَضَنِی مِنْهَا قَرْضاً أَعْطَیْتُهُ بِکُلِّ وَاحِدَهًٍْ عَشْراً إِلَی سَبْعِمِائَهًِْ ضِعْفٍ وَ مَا شِئْتُ مِنْ ذَلِکَ
وَ مَنْ لَمْ یُقْرِضْنِی مِنْهَا قَرْضاً فَأَخَذْتُ مِنْهُ شَیْئاً قَسْراً فَصَبَرَ
أَعْطَیْتُهُ ثَلَاثَ خِصَالٍ لَوْ أَعْطَیْتُ وَاحِدَهًًْ مِنْهُنَّ مَلَائِکَتِی لَرَضُوا بِهَا مِنِّی.
قَالَ: ثُمَّ تَلَا أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَوْلَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ:
الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ أُولئِکَ
عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ فَهَذِهِ وَاحِدَهًٌْ مِنْ ثَلَاثِ خِصَالٍ
وَ رَحْمَهًٌْ اثْنَتَانِ
وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ ثَلَاثٌ
ثُمَّ قَالَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام): هَذَا لِمَنْ أَخَذَ اللَّهُ مِنْهُ شَیْئاً قَسْراً.
⬅️ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
خداوند عزّوجلّ فرمود:
«من دنیا را در میان بندگانم به عنوان قرض قرار دادم؛
پس هرکس که از آن چیزی به من به وام دهد، به هر یک [از آن] ده تا هفتصد برابر و هر میزان از آن که بخواهم، به او می‌بخشم
و کسی که از آن، به من قرض نداده، امّا اگر من چیزی را خلاف میل او از او بگیرم ولی او صبر پیشه کند، به او سه خصلت می‌بخشم، که اگر یکی از آنها را به فرشتگانم می‌دادم، به [موجب] آن از من راضی می‌شدند».
سپس امام (علیه السلام) این فرموده‌ی خداوند متعال را تلاوت نمود که می‌فرماید:
إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ
آنها کسانی خواهند صلوات و مواهب خدا بر ایشان است و این صلوات خدا بر ایشان یکی از این سه خصلت است.
و اینکه رحمت نصیب آنان است، خصلت دوّم است
و اینکه هدایت‌شده‌اند، خصلت سوّم است. امام صادق (علیه السلام) فرمود: «این ثواب برای کسی است که خداوند از او چیزی بر خلاف میلش بازستاند و او در مقابل صبر پیشه کند (و شکایت نکند)».
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۹۲
@justhadsi110
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ لَمَّا كَانَ مِنْ أَمْرِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ مَا كَانَ، ضَجَّتِ اَلْمَلاَئِكَةُ إِلَی اَللَّهِ (تَعَالَی) وَ قَالَتْ:
يَا رَبِّ يُفْعَلُ هَذَا بِالْحُسَيْنِ صَفِيِّكَ وَ اِبْنِ نَبِيِّكَ!
قَالَ: فَأَقَامَ اَللَّهُ لَهُمْ ظِلَّ اَلْقَائِمِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) وَ قَالَ:
بِهَذَا أَنْتَقِمُ لَهُ مِنْ ظَالِمِيهِ.
⬅️ چون عصر عاشورا آنچه باید از ماجرای حسین بن علی پیش آید، پیش آمد؛
فرشتگان بانگ به گریه بلند کردند و گفتند:
پروردگارا! این حسین پسر برگزیده‌ی تو و پسر دختر پیغمبر توست...
خدای سایه‌ی قائم را به آنها نمود و گفت:
به این انتقام می‌کشم خون او را...
📚 امالی (شیخ طوسی): ص۴۱۸ - نفس المهموم (شیخ عباس قمی): ص۴۴۳
پ.ن: ترجمه حدیث شریف به نقل از کتاب آه، اثر جناب یاسین حجازی که برگردانی از نفس المهموم شیخ عباس قمی است...
@justhadis110
✅ لَمَّا كَانَ مِنْ أَمْرِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ مَا كَانَ، ضَجَّتِ اَلْمَلاَئِكَةُ إِلَی اَللَّهِ (تَعَالَی) وَ قَالَتْ:
يَا رَبِّ يُفْعَلُ هَذَا بِالْحُسَيْنِ صَفِيِّكَ وَ اِبْنِ نَبِيِّكَ!
قَالَ: فَأَقَامَ اَللَّهُ لَهُمْ ظِلَّ اَلْقَائِمِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) وَ قَالَ:
بِهَذَا أَنْتَقِمُ لَهُ مِنْ ظَالِمِيهِ.
⬅️ چون عصر عاشورا آنچه باید از ماجرای حسین بن علی پیش آید، پیش آمد؛
فرشتگان بانگ به گریه بلند کردند و گفتند:
پروردگارا! این حسین پسر برگزیده‌ی تو و پسر دختر پیغمبر توست...
خدای سایه‌ی قائم را به آنها نمود و گفت:
به این انتقام می‌کشم خون او را...
📚 امالی (شیخ طوسی): ص۴۱۸ - نفس المهموم (شیخ عباس قمی): ص۴۴۳
پ.ن: ترجمه حدیث شریف به نقل از کتاب آه، اثر جناب یاسین حجازی که برگردانی از نفس المهموم شیخ عباس قمی است...
@justhadis110
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ عُمِّرَتِ الْبُلْدَانُ بِحُبِ الْأَوْطَان.
⬅️ شهرها با حب وطن آباد می‌شوند.
📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۲۰۷
🎥 لحظه‌ای که رهبر معظّم انقلاب حفظه الله، به حاج محمود کریمی گفتند:
ای ایران بخوان!
ای ایران خدایی!!
@justhadis110
✅ عُمِّرَتِ الْبُلْدَانُ بِحُبِ الْأَوْطَان.
⬅️ شهرها با حب وطن آباد می‌شوند.
📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۲۰۷
🎥 لحظه‌ای که رهبر معظّم انقلاب حفظه الله، به حاج محمود کریمی گفتند:
ای ایران بخوان!
ای ایران خدایی!!
@justhadis110
Forwarded from ثقلین و دیگر هیچ ...
💠 امام حسین عليه‌السلام در عصر عاشورا رو به سوى آن قوم كرده
به راست و چپ نگريستند
و هيچ‌يك از اصحاب و ياران خود را نديدند،
مگر آن بر خاك افتادگانى را كه پيشانى به خاك ساييده و مرگ صدايشان را بريده بود. پس صدا زدند:
⬅️ اى مسلم بن عقيل!
اى هانى بن عروه!
اى حبيب بن مظاهر!
اى زهير بن قين!
...اى مسلم بن عوسجه!
اى داود بن طرمّاح!
اى حرّ رياحى!
اى على بن الحسين!
شما اى دلاور مردان پايدار و اى سواران عرصه پيكار!
چرا شما را صدا مىكنم و پاسخم نمىدهيد و فرا مىخوانم و از من نمىشنويد؟!
آيا شما خوابيد كه به بيدارىتان اميدوار باشم يا محبّتتان از امام خود برگشته كه به يارىاش نمىشتابيد؟!
اينك اين (كودكان و) بانوان پيامبرند كه از فقدان شما (در هراس افتاده) ناتوان گشتهاند.
اى بزرگواران غيور!
از خواب خود برخيزيد و اين سركشان پست را از حرم پيامبر صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌آله برانيد!
ولى (افسوس!) به خدا سوگند مرگ شما را به خاك افكنده و روزگار دغل با شما بىوفايى كرده است
وگرنه شما از پاسخ دعوت من كوتاهى نمىكرديد و از يارى من ناپيدا نمىشديد.
هان! اينك ما از فقدان شما داغداريم و به شما مىپيونديم كه ما از آن خداييم و به سوى او بازمی‌گردیم.
و در روايت ديگرى آمده است كه:
(در روز عاشورا) چون كار بر حسين عليه السّلام سخت شد و تنهاى تنها ماند،
به خيمههاى برادرانش نگريست و آنها را خالى ديد،
به خيمههاى فرزندان عقيل نگاه كرد و آنها را خالى ديد،
به خيمههاى اصحاب نگاه كرد و كسى را نديد
و فراوان مىفرمود: لا حول و لا قوّة الّا باللّه العلىّ العظيم.
سپس به خيمههاى بانوان رفت
و پس از آن به خيمه‌ی فرزندش زين العابدين عليه‌السّلام آمده او را ديد كه بر روى پوست خشنى افتاده و زينب عليها‌السّلام از او پرستارى مى‌كند.
زين العابدين عليه‌السّلام چون امام عليه‌السّلام را ديد خواست برخيزد، نتوانست.
به عمّه خود گفت: [عمّه‌جان] مرا به خود تكيه ده، اين فرزند رسول خدا است كه آمده!
زينب عليها‌السّلام پشت او نشسته او را به خود تكيه داد.
امام عليه‌السّلام از حال او جويا شد و او خدا را سپاس گفت.
سپس عرض كرد:
پدر جان! امروز با اين منافقان چه كردى؟
فرمود: فرزندم! شيطان بر ايشان چيره گشته و خدا را از يادشان برده است.
جنگ ميان ما و آنان چنان شعلهور شد كه زمين از خون ما و ايشان به جوش آمد»
زين العابدين عليه السّلام عرض كرد: پدر جان! عمويم عبّاس كجاست؟
ديدههاى زينب عليها‌السّلام اشكبار شد و به برادرش نگريست تا چه پاسخ مىدهد،
زيرا او زين العابدين عليه‌السلام را از شهادت عمويش عباس سلام‌الله‌علیه آگاه نكرده بود تا مبادا بيمارىاش سختتر شود.
امام فرمود: فرزندم! عمويت كشته شد و كنار فرات دستانش را بريدند.
علىّ بن الحسين عليهماالسلام چنان گريست كه بيهوش شد.
چون به هوش آمد از يكايك عموها و عموزادگانش مىپرسيد و امام عليه السّلام مىفرمود: شهيد شد
پرسيد: برادرم على، حبيب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه و زهير بن قين چه شدند؟
فرمود: فرزندم! بدان كه در خيمهها مرد زندهاى جز من و تو نمانده است.
همه آنان كه مىپرسى اينك كشته بر روى خاكاند.
امام سجّاد عليه السّلام سخت گريست.
سپس به عمّه خود زينب عليها السّلام فرمود: شمشير و عصايى به من ده.
امام عليه السّلام فرمود: «براى چه مىخواهى»؟!
عرض كرد: تا بر عصا تكيه كنم و با شمشير از حريم فرزند رسول خدا صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌آله، پاسداری کنم، كه ديگر خيرى در زندگى دنيا نيست.
امام عليه‌السلام او را بازداشته به سينه چسبانيد و فرمود:
فرزندم! تو پاكترين ذريّه و برترين عترت منى، تو جانشين من بر اين كودكان و بانوانى،
ايشان غريب و تنهايند
كه خوارى و يتيمى
و شماتت دشمنان
و حوادث تلخ روزگار آنان را فرا گرفته است،
هرگاه فريادشان بلند شد آرامشان كن،
هرگاه به هراس افتادند مونسشان باش
و با (مهربانى و) سخنان نرم خود خاطرشان را آسوده ساز،
زيرا آنان غير از تو مرد ديگرى ندارند تا به او انس گيرند و غم و غصههايشان را به او گويند.
بگذار ايشان تو را ببويند و تو آنان را ببويى
و آنان بر تو بگريند و تو بر آنان بگريى.
سپس دست او را گرفته و با صداى بلند فرمود:
«اى زينب! امّ كلثوم! سكينه! رقيّه! فاطمه!
سخنم را بشنويد و بدانيد كه فرزندم على جانشين من بر شماست و او امام مفترض‌الطّاعه است.
سپس به دخترش سکینه خاتون فرمود:
فرزندم! از من به شيعيانم سلام برسان و بگو:
پدرم غريبانه به شهادت رسيد، بر او سوگوارى و گريه كنيد.
✅ ...يا بنيّ اعلم انّه ليس في الخيام رجل حيّ إلّا أنا و أنت، و أمّا هؤلاء الّذين تسأل عنهم فكلّهم صرعى على وجه الثّرى...
📚 فرهنگ جامع سخنان امام حسين علیه‌السلام (نشر پژوهشگاه باقرالعلوم): ص۵۳۹تا۵۴۲
@justhadis110
به راست و چپ نگريستند
و هيچ‌يك از اصحاب و ياران خود را نديدند،
مگر آن بر خاك افتادگانى را كه پيشانى به خاك ساييده و مرگ صدايشان را بريده بود. پس صدا زدند:
⬅️ اى مسلم بن عقيل!
اى هانى بن عروه!
اى حبيب بن مظاهر!
اى زهير بن قين!
...اى مسلم بن عوسجه!
اى داود بن طرمّاح!
اى حرّ رياحى!
اى على بن الحسين!
شما اى دلاور مردان پايدار و اى سواران عرصه پيكار!
چرا شما را صدا مىكنم و پاسخم نمىدهيد و فرا مىخوانم و از من نمىشنويد؟!
آيا شما خوابيد كه به بيدارىتان اميدوار باشم يا محبّتتان از امام خود برگشته كه به يارىاش نمىشتابيد؟!
اينك اين (كودكان و) بانوان پيامبرند كه از فقدان شما (در هراس افتاده) ناتوان گشتهاند.
اى بزرگواران غيور!
از خواب خود برخيزيد و اين سركشان پست را از حرم پيامبر صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌آله برانيد!
ولى (افسوس!) به خدا سوگند مرگ شما را به خاك افكنده و روزگار دغل با شما بىوفايى كرده است
وگرنه شما از پاسخ دعوت من كوتاهى نمىكرديد و از يارى من ناپيدا نمىشديد.
هان! اينك ما از فقدان شما داغداريم و به شما مىپيونديم كه ما از آن خداييم و به سوى او بازمی‌گردیم.
و در روايت ديگرى آمده است كه:
(در روز عاشورا) چون كار بر حسين عليه السّلام سخت شد و تنهاى تنها ماند،
به خيمههاى برادرانش نگريست و آنها را خالى ديد،
به خيمههاى فرزندان عقيل نگاه كرد و آنها را خالى ديد،
به خيمههاى اصحاب نگاه كرد و كسى را نديد
و فراوان مىفرمود: لا حول و لا قوّة الّا باللّه العلىّ العظيم.
سپس به خيمههاى بانوان رفت
و پس از آن به خيمه‌ی فرزندش زين العابدين عليه‌السّلام آمده او را ديد كه بر روى پوست خشنى افتاده و زينب عليها‌السّلام از او پرستارى مى‌كند.
زين العابدين عليه‌السّلام چون امام عليه‌السّلام را ديد خواست برخيزد، نتوانست.
به عمّه خود گفت: [عمّه‌جان] مرا به خود تكيه ده، اين فرزند رسول خدا است كه آمده!
زينب عليها‌السّلام پشت او نشسته او را به خود تكيه داد.
امام عليه‌السّلام از حال او جويا شد و او خدا را سپاس گفت.
سپس عرض كرد:
پدر جان! امروز با اين منافقان چه كردى؟
فرمود: فرزندم! شيطان بر ايشان چيره گشته و خدا را از يادشان برده است.
جنگ ميان ما و آنان چنان شعلهور شد كه زمين از خون ما و ايشان به جوش آمد»
زين العابدين عليه السّلام عرض كرد: پدر جان! عمويم عبّاس كجاست؟
ديدههاى زينب عليها‌السّلام اشكبار شد و به برادرش نگريست تا چه پاسخ مىدهد،
زيرا او زين العابدين عليه‌السلام را از شهادت عمويش عباس سلام‌الله‌علیه آگاه نكرده بود تا مبادا بيمارىاش سختتر شود.
امام فرمود: فرزندم! عمويت كشته شد و كنار فرات دستانش را بريدند.
علىّ بن الحسين عليهماالسلام چنان گريست كه بيهوش شد.
چون به هوش آمد از يكايك عموها و عموزادگانش مىپرسيد و امام عليه السّلام مىفرمود: شهيد شد
پرسيد: برادرم على، حبيب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه و زهير بن قين چه شدند؟
فرمود: فرزندم! بدان كه در خيمهها مرد زندهاى جز من و تو نمانده است.
همه آنان كه مىپرسى اينك كشته بر روى خاكاند.
امام سجّاد عليه السّلام سخت گريست.
سپس به عمّه خود زينب عليها السّلام فرمود: شمشير و عصايى به من ده.
امام عليه السّلام فرمود: «براى چه مىخواهى»؟!
عرض كرد: تا بر عصا تكيه كنم و با شمشير از حريم فرزند رسول خدا صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌آله، پاسداری کنم، كه ديگر خيرى در زندگى دنيا نيست.
امام عليه‌السلام او را بازداشته به سينه چسبانيد و فرمود:
فرزندم! تو پاكترين ذريّه و برترين عترت منى، تو جانشين من بر اين كودكان و بانوانى،
ايشان غريب و تنهايند
كه خوارى و يتيمى
و شماتت دشمنان
و حوادث تلخ روزگار آنان را فرا گرفته است،
هرگاه فريادشان بلند شد آرامشان كن،
هرگاه به هراس افتادند مونسشان باش
و با (مهربانى و) سخنان نرم خود خاطرشان را آسوده ساز،
زيرا آنان غير از تو مرد ديگرى ندارند تا به او انس گيرند و غم و غصههايشان را به او گويند.
بگذار ايشان تو را ببويند و تو آنان را ببويى
و آنان بر تو بگريند و تو بر آنان بگريى.
سپس دست او را گرفته و با صداى بلند فرمود:
«اى زينب! امّ كلثوم! سكينه! رقيّه! فاطمه!
سخنم را بشنويد و بدانيد كه فرزندم على جانشين من بر شماست و او امام مفترض‌الطّاعه است.
سپس به دخترش سکینه خاتون فرمود:
فرزندم! از من به شيعيانم سلام برسان و بگو:
پدرم غريبانه به شهادت رسيد، بر او سوگوارى و گريه كنيد.
✅ ...يا بنيّ اعلم انّه ليس في الخيام رجل حيّ إلّا أنا و أنت، و أمّا هؤلاء الّذين تسأل عنهم فكلّهم صرعى على وجه الثّرى...
📚 فرهنگ جامع سخنان امام حسين علیه‌السلام (نشر پژوهشگاه باقرالعلوم): ص۵۳۹تا۵۴۲
@justhadis110
Forwarded from اتچ بات
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:
📚 يا الهي لو ...انتحبت حتى ينقطع صوتي، و قمت لك حتى تتنشر قدمي، و ركعت لك حتى ينخلع صلبي، و سجدت لك حتى تتفقا حدقتي، و اكلت تراب الارض طول عمري، و شربت ماء الرماد اخر دهري، و ذكرتك في خلال ذلك حتى يكل لساني، ثم لم ارفع طرفي الى افاق السماء استحياء منك ما استوجبت بذلك محو سيئة واحدة من سيئاتي.
⬅️ ای خدای من! اگر ...چنان به شدّت ناله زنم تا صدایم قطع شود
و چندان به پیشگاهت بایستم که پایم ورم کند
و آن قدر برایت رکوع کنم که استخوان‌های پشتم از جا کنده‌شده
و به اندازه‌ای سجده کنم که چشم‌هایم از کاسه درآید
و در طول عمرم خاک زمین را بخورم و تا پایان حیاتم آب آلوده به خاکستر بنوشم (و خود را از هر خوراک لذیذی محروم کنم)
و در اثنای این اوضاع و احوال، چندان ذکر تو گویم که زبانم از کار افتد،
آنگاه از روی شرمساری از تو، چشم به آفاق آسمان باز نکنم،
با این همه سزاوار محو یک گناه از تمام گناهانم نیستم.
📚 صحیفه سجادیه: فرازی از دعای ۱۶
🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:
امام سجاد علیه‌السلام وقتی خود را در مقابل عظمت خداوند می‌بیند چنین می‌فرماید:
الهی اگر به قدر تمام عمر دنیا عمر کنم
و در تمام این مدت تو را عبادت کنم
اینقدر گریه کنم...
با مژه‌ی چشمم زمین را شخم کنم این جبران یک گناه را نمی‌کند!
🔹 ما يه کار مختصر که می‌کنیم همیشه جلو نظرمونه، اینه که همیشه دوریم!
🔹 ولی بندگان خدا همیشه در هر شرایطی هر چه عبادت کنند همیشه شرمنده‌اند...
✅ @safine_s
🌑 شهادت حضرت زین العابدین امام سجاد علیه السلام تسلیت باد...
@justhadis110
📚 يا الهي لو ...انتحبت حتى ينقطع صوتي، و قمت لك حتى تتنشر قدمي، و ركعت لك حتى ينخلع صلبي، و سجدت لك حتى تتفقا حدقتي، و اكلت تراب الارض طول عمري، و شربت ماء الرماد اخر دهري، و ذكرتك في خلال ذلك حتى يكل لساني، ثم لم ارفع طرفي الى افاق السماء استحياء منك ما استوجبت بذلك محو سيئة واحدة من سيئاتي.
⬅️ ای خدای من! اگر ...چنان به شدّت ناله زنم تا صدایم قطع شود
و چندان به پیشگاهت بایستم که پایم ورم کند
و آن قدر برایت رکوع کنم که استخوان‌های پشتم از جا کنده‌شده
و به اندازه‌ای سجده کنم که چشم‌هایم از کاسه درآید
و در طول عمرم خاک زمین را بخورم و تا پایان حیاتم آب آلوده به خاکستر بنوشم (و خود را از هر خوراک لذیذی محروم کنم)
و در اثنای این اوضاع و احوال، چندان ذکر تو گویم که زبانم از کار افتد،
آنگاه از روی شرمساری از تو، چشم به آفاق آسمان باز نکنم،
با این همه سزاوار محو یک گناه از تمام گناهانم نیستم.
📚 صحیفه سجادیه: فرازی از دعای ۱۶
🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:
امام سجاد علیه‌السلام وقتی خود را در مقابل عظمت خداوند می‌بیند چنین می‌فرماید:
الهی اگر به قدر تمام عمر دنیا عمر کنم
و در تمام این مدت تو را عبادت کنم
اینقدر گریه کنم...
با مژه‌ی چشمم زمین را شخم کنم این جبران یک گناه را نمی‌کند!
🔹 ما يه کار مختصر که می‌کنیم همیشه جلو نظرمونه، اینه که همیشه دوریم!
🔹 ولی بندگان خدا همیشه در هر شرایطی هر چه عبادت کنند همیشه شرمنده‌اند...
✅ @safine_s
🌑 شهادت حضرت زین العابدین امام سجاد علیه السلام تسلیت باد...
@justhadis110
Telegram
attach 📎
❇️ الْمالُ وَ الْبَنُونَ زينَةُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ أَمَلاً (کهف:۴۶)
اموال و فرزندان، زينت زندگى دنياست؛ و باقيات صالحات (آثار ماندگار شايسته) ثوابش نزد پروردگارت بهتر و اميدبخش‌تر است. ❇️
🔹 در روایات، مصادیق متعدد و مهمی برای باقیات الصالحات بر شمرده شده از جمله:
1️⃣ مودّت اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین
(امام صادق علیه السلام: ...لَا تَسْتَصْغِرْ مَوَدَّتَنَا فَإِنَّهَا مِنَ الْبَاقِیَاتِ... الإختصاص (شیخ مفید): ص۸۵)
2️⃣ محافظت از نماز‌های واجب پنج‌گانه
(امام صادق علیه السلام: ...هِیَ الصَّلَاهًُْ فَحَافِظُوا عَلَیْهَا... تفسیر العیاشی: ج۲، ص۳۲۷)
3️⃣ فرزند صالحی که بعد از مرگ والدین به دیگران خیر برساند
(امام صادق علیه السلام: ...إِنَّهُ أَدْرَکَ لَهُ وَلَدٌ صَالِحٌ فَأَصْلَحَ طَرِیقاً وَ آوَی یَتِیماً فَغَفَرْتُ لَهُ... الکافي (ثقة الاسلام کلینی): ج۶، ص۳)
4️⃣ مشغول بودن زبان به اذکار الهی مأثور و انجام اعمال صالح
رسول خدا صلی الله علیه و آله: ...عَلَيْكَ بِذِكْرِ اَللَّهِ وَ اَلْعَمَلِ اَلصَّالِحِ... مکارم الأخلاق (طبرسی): ص۴۴۶)
🔹 اما یکی از مهمترین مصادیق باقیات الصالحات که از حیث تعداد روایات بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده بود:
👈 نماز شب و دعا و مناجات سحرگاهی بود
از روایات متعددی که این مورد را به عنوان مصداقی بسیار مهم از باقیات الصالحات برشمرده بودند یک مورد تقدیم می‌شود:
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ أَنَّ قَوْلَهُ تَعَالَى «وَ اَلْبٰاقِيٰاتُ اَلصّٰالِحٰاتُ» هِيَ اَلْقِيَامُ آخِرَ اَللَّيْلِ لِصَلاَةِ اَللَّيْلِ وَ اَلدُّعَاءُ فِي اَلْأَسْحَارِ.
⬅️ این سخن خداوند که می‌فرماید «و الباقیات الصالحات» منظور برخاستن برای نماز شب در آخر شب و دعا و مناجات در سحرگاهان است.
📚 فقه القرآن (قطب راوندی): ج۱، ص۱۲۹
@justhadis110
اموال و فرزندان، زينت زندگى دنياست؛ و باقيات صالحات (آثار ماندگار شايسته) ثوابش نزد پروردگارت بهتر و اميدبخش‌تر است. ❇️
🔹 در روایات، مصادیق متعدد و مهمی برای باقیات الصالحات بر شمرده شده از جمله:
1️⃣ مودّت اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین
(امام صادق علیه السلام: ...لَا تَسْتَصْغِرْ مَوَدَّتَنَا فَإِنَّهَا مِنَ الْبَاقِیَاتِ... الإختصاص (شیخ مفید): ص۸۵)
2️⃣ محافظت از نماز‌های واجب پنج‌گانه
(امام صادق علیه السلام: ...هِیَ الصَّلَاهًُْ فَحَافِظُوا عَلَیْهَا... تفسیر العیاشی: ج۲، ص۳۲۷)
3️⃣ فرزند صالحی که بعد از مرگ والدین به دیگران خیر برساند
(امام صادق علیه السلام: ...إِنَّهُ أَدْرَکَ لَهُ وَلَدٌ صَالِحٌ فَأَصْلَحَ طَرِیقاً وَ آوَی یَتِیماً فَغَفَرْتُ لَهُ... الکافي (ثقة الاسلام کلینی): ج۶، ص۳)
4️⃣ مشغول بودن زبان به اذکار الهی مأثور و انجام اعمال صالح
رسول خدا صلی الله علیه و آله: ...عَلَيْكَ بِذِكْرِ اَللَّهِ وَ اَلْعَمَلِ اَلصَّالِحِ... مکارم الأخلاق (طبرسی): ص۴۴۶)
🔹 اما یکی از مهمترین مصادیق باقیات الصالحات که از حیث تعداد روایات بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده بود:
👈 نماز شب و دعا و مناجات سحرگاهی بود
از روایات متعددی که این مورد را به عنوان مصداقی بسیار مهم از باقیات الصالحات برشمرده بودند یک مورد تقدیم می‌شود:
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ أَنَّ قَوْلَهُ تَعَالَى «وَ اَلْبٰاقِيٰاتُ اَلصّٰالِحٰاتُ» هِيَ اَلْقِيَامُ آخِرَ اَللَّيْلِ لِصَلاَةِ اَللَّيْلِ وَ اَلدُّعَاءُ فِي اَلْأَسْحَارِ.
⬅️ این سخن خداوند که می‌فرماید «و الباقیات الصالحات» منظور برخاستن برای نماز شب در آخر شب و دعا و مناجات در سحرگاهان است.
📚 فقه القرآن (قطب راوندی): ج۱، ص۱۲۹
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فرازی از خطبه همام در وصف اوصاف متقین می‌فرمایند:
✅ لاَ يَرْضَوْنَ مِنْ أَعْمَالِهِمُ اَلْقَلِيلَ
وَ لاَ يَسْتَكْثِرُونَ اَلْكَثِيرَ
فَهُمْ لِأَنْفُسِهِمْ مُتَّهِمُونَ
وَ مِنْ أَعْمَالِهِمْ مُشْفِقُونَ.
⬅️ متقین هرگز به اعمال کم خود راضی نمی‌شوند (و همواره در تلاشند تا بیشتر و بهتر عمل کنند ولی در عین حال)
طاعت‌های فراوان خود را هرگز بسیار نمی‌شمارند
و همواره خود را متهم شمارند (و مقصّر می‌دانند و در پیشگاه الهی هر قدر عملشان از حیث کمیت و کیفیت بیشتر شود خود را بدهکارتر و مقصّرتر می‌بینند، چون به این معرفت رسیده‌اند که هر کار خیری که از آنها صادر می‌شود همه به توفیق الهی بوده و خودشان جز فقر و عجز محض هیچ نیستند)
و از کرده‌های خود (نه فقط اعمال ناپسندشان بلکه اعمال نیکشان نیز) بیم دارند (که نکند خالص نباشد یا مورد قبول واقع نشود و یا نتوانند آنها را اگر خالص مقبول بوده باشد حفط نمایند و در ازای توفیقی که برای انجامش کسب کرده‌اند خدایی نکرده گرفتار عجب نشوند.)
📚 نهج البلاغة (سید رضی): ص۳۰۳ - فرازی از خطبه همام (معروف به خطبه متقین)
@justhadis110
✅ لاَ يَرْضَوْنَ مِنْ أَعْمَالِهِمُ اَلْقَلِيلَ
وَ لاَ يَسْتَكْثِرُونَ اَلْكَثِيرَ
فَهُمْ لِأَنْفُسِهِمْ مُتَّهِمُونَ
وَ مِنْ أَعْمَالِهِمْ مُشْفِقُونَ.
⬅️ متقین هرگز به اعمال کم خود راضی نمی‌شوند (و همواره در تلاشند تا بیشتر و بهتر عمل کنند ولی در عین حال)
طاعت‌های فراوان خود را هرگز بسیار نمی‌شمارند
و همواره خود را متهم شمارند (و مقصّر می‌دانند و در پیشگاه الهی هر قدر عملشان از حیث کمیت و کیفیت بیشتر شود خود را بدهکارتر و مقصّرتر می‌بینند، چون به این معرفت رسیده‌اند که هر کار خیری که از آنها صادر می‌شود همه به توفیق الهی بوده و خودشان جز فقر و عجز محض هیچ نیستند)
و از کرده‌های خود (نه فقط اعمال ناپسندشان بلکه اعمال نیکشان نیز) بیم دارند (که نکند خالص نباشد یا مورد قبول واقع نشود و یا نتوانند آنها را اگر خالص مقبول بوده باشد حفط نمایند و در ازای توفیقی که برای انجامش کسب کرده‌اند خدایی نکرده گرفتار عجب نشوند.)
📚 نهج البلاغة (سید رضی): ص۳۰۳ - فرازی از خطبه همام (معروف به خطبه متقین)
@justhadis110
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام می‌فرمایند:
✅ اللَّهُمَّ اخْسَأْهُ عَنَّا بِعِبَادَتِکَ، وَ اکْبِتْهُ بِدُؤُوبِنَا فِی مَحَبَّتِکَ.
⬅️ خداوندا، شیطان را به‌وسیله عبادت و بندگی‌مان برای تو از ما دور کن،
و او را به واسطه تلاش مستمر و خالص ما در راه محبت به تو، خوار و سرکوب نما.
📚 صحیفه سجادیه: فرازی از فقره سوم از دعای هفدهم
پ.ن:
اخْسَأْ: معمولاً برای طلب محافظت فوری از شر (مانند وسوسه شیطان) به کار می‌رود همراه با دوری با شدّت عامل شر است (در ادبیات عرب و کتب لغت بیان شده مانند سگی که به شدّت چِخ می‌شود و با شدّت و تحقیر دورش می‌کنند.)
اکْبِتْ: برای درخواست پیروزی کامل و سرکوب دائمی دشمن یا شر استفاده می‌شود که این در هم شکستن و سرکوب کردن نیز همراه با خواری و شدّت و تحقیر عامل شر است.
بر این اساس، اگر برای شیطان واژه اخْسَأْ به کار گرفته شود، یعنی صرفاً دور شده است، ولی توانش کم نشده، فقط دور شده و اگر فرصت یابد دوباره نزدیک شود با همان توان و شدّت می‌تواند بر انسان بتازد.
اما در اکْبِتْ، شیطان در هم کوبیده می‌شود و خواری و ذلت سرکوب می‌شود.
لذا عبادت اگر مقبول باشد، باعث دوری شیطان می‌شود.
به عنوان نمونه در روایات داریم که محافظت از نماز‌های واجب باعث می‌شود شیطان از انسان دور شود!
💠 از امام رضا علیه السلام روایت شده:
✅ لاَ یَزَالُ اَلشَّیْطَانُ ذَعِراً مِنَ اَلْمُؤْمِنِ مَا حَافَظَ عَلَى اَلصَّلَوَاتِ اَلْخَمْسِ فَإِذَا ضَیَّعَهُنَّ تَجَرَّأَ عَلَیْهِ وَ أَوْقَعَهُ فِی اَلْعَظَائِمِ.
📚 (عیون الأخبار (شیخ صدوق): ج۲، ص۲۸ )
⬅️ شیطان پیوسته از شخص با ایمان که از نماز‌های واجبش محافظت می‌کند بیم دارد، تا آن زمان که آن را ضایع گذارد و اهمّیت به اوقات آن ندهد، در چنین شرایطی است که بر او جرئت می‌یابد و جلو آمده و تا او را در گناهان بزرگ نیافکند رهایش نمی‌کند.
اما اگر انسان توفیق یابد با استمرار عمل و عبادات و بندگی صحیح که به تبعیت از حجت‌های الهی انجام می‌شود در مسیر کسب محبت خداوند گام بردارد، از اساس باعث در هم کوبیده شدن ابلیس و جنودش می‌شود. یعنی ابلیس و جنودش در برابر شخصی که محبت خداوند را با تلاش مستمرش در مسیر عبودیت از طریق تبعیت از حجت‌های الهی کسب کرده باشد با خواری در هم کوبیده می‌شوند.
بر این اساس باید گفت راه علاج اساسی، راه محبت است چنانچه:
💠 امیرمؤمنان علی علیه السلام در فرازی از مناجات فوق عرفانی شعبانیه می‌فرمایند:
✅ إِلَهِی لَمْ یَکُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ إِلَّا فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِکَ، وَ کَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَکُونَ کُنْتُ.
📚 (إقبال الأعمال (سید بن طاووس): ج۲، ص۶۸۵ )
⬅️ «خدای من! من هیچ قدرت و نیرویی ندارم که با آن از معصیت تو دست بکشم، مگر در آن وقتی که مرا برای محبت خود بیدار کردی؛ و (بر اثر این محبت به تو) آن‌گونه شدم که تو خواستی.»
🔹 نشانه و علامت کسی که دلش با محبت خدا عجین گشته و به قول مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام با محبت خدا بیدار شده، جمله‌ی بعدی است که حضرت در آن فرموده‌اند: وَ کَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَکُونَ کُنْتُ یعنی شخصی که محب خدا شد، دیگر هیچ خواسته‌ی شخصی ندارد! عبادتش می‌شود عبادت احرار (ورای طمع بهشت و خوف دوزخ) و فقط در پی خشنودی محبوب است، آن‌گونه می‌شود که محبوبش خواسته؛ این از مهمترین ویژگی‌ها و علامت‌های کسانی است که محبت خدا را در دل دارند (اگر مهمترین نباشد).
🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه در توضیح این مطلب بیاناتی گوهر بار و بی‌اندازه دقیق دارند که تقدیم می‌شود:
برای مطالعه ادامه‌ی مطلب که بسیار خواندنی و عمیق و کم‌نظیر است کلیک فرمایید...
@justhadis110
✅ اللَّهُمَّ اخْسَأْهُ عَنَّا بِعِبَادَتِکَ، وَ اکْبِتْهُ بِدُؤُوبِنَا فِی مَحَبَّتِکَ.
⬅️ خداوندا، شیطان را به‌وسیله عبادت و بندگی‌مان برای تو از ما دور کن،
و او را به واسطه تلاش مستمر و خالص ما در راه محبت به تو، خوار و سرکوب نما.
📚 صحیفه سجادیه: فرازی از فقره سوم از دعای هفدهم
پ.ن:
اخْسَأْ: معمولاً برای طلب محافظت فوری از شر (مانند وسوسه شیطان) به کار می‌رود همراه با دوری با شدّت عامل شر است (در ادبیات عرب و کتب لغت بیان شده مانند سگی که به شدّت چِخ می‌شود و با شدّت و تحقیر دورش می‌کنند.)
اکْبِتْ: برای درخواست پیروزی کامل و سرکوب دائمی دشمن یا شر استفاده می‌شود که این در هم شکستن و سرکوب کردن نیز همراه با خواری و شدّت و تحقیر عامل شر است.
بر این اساس، اگر برای شیطان واژه اخْسَأْ به کار گرفته شود، یعنی صرفاً دور شده است، ولی توانش کم نشده، فقط دور شده و اگر فرصت یابد دوباره نزدیک شود با همان توان و شدّت می‌تواند بر انسان بتازد.
اما در اکْبِتْ، شیطان در هم کوبیده می‌شود و خواری و ذلت سرکوب می‌شود.
لذا عبادت اگر مقبول باشد، باعث دوری شیطان می‌شود.
به عنوان نمونه در روایات داریم که محافظت از نماز‌های واجب باعث می‌شود شیطان از انسان دور شود!
💠 از امام رضا علیه السلام روایت شده:
✅ لاَ یَزَالُ اَلشَّیْطَانُ ذَعِراً مِنَ اَلْمُؤْمِنِ مَا حَافَظَ عَلَى اَلصَّلَوَاتِ اَلْخَمْسِ فَإِذَا ضَیَّعَهُنَّ تَجَرَّأَ عَلَیْهِ وَ أَوْقَعَهُ فِی اَلْعَظَائِمِ.
📚 (عیون الأخبار (شیخ صدوق): ج۲، ص۲۸ )
⬅️ شیطان پیوسته از شخص با ایمان که از نماز‌های واجبش محافظت می‌کند بیم دارد، تا آن زمان که آن را ضایع گذارد و اهمّیت به اوقات آن ندهد، در چنین شرایطی است که بر او جرئت می‌یابد و جلو آمده و تا او را در گناهان بزرگ نیافکند رهایش نمی‌کند.
اما اگر انسان توفیق یابد با استمرار عمل و عبادات و بندگی صحیح که به تبعیت از حجت‌های الهی انجام می‌شود در مسیر کسب محبت خداوند گام بردارد، از اساس باعث در هم کوبیده شدن ابلیس و جنودش می‌شود. یعنی ابلیس و جنودش در برابر شخصی که محبت خداوند را با تلاش مستمرش در مسیر عبودیت از طریق تبعیت از حجت‌های الهی کسب کرده باشد با خواری در هم کوبیده می‌شوند.
بر این اساس باید گفت راه علاج اساسی، راه محبت است چنانچه:
💠 امیرمؤمنان علی علیه السلام در فرازی از مناجات فوق عرفانی شعبانیه می‌فرمایند:
✅ إِلَهِی لَمْ یَکُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ إِلَّا فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِکَ، وَ کَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَکُونَ کُنْتُ.
📚 (إقبال الأعمال (سید بن طاووس): ج۲، ص۶۸۵ )
⬅️ «خدای من! من هیچ قدرت و نیرویی ندارم که با آن از معصیت تو دست بکشم، مگر در آن وقتی که مرا برای محبت خود بیدار کردی؛ و (بر اثر این محبت به تو) آن‌گونه شدم که تو خواستی.»
🔹 نشانه و علامت کسی که دلش با محبت خدا عجین گشته و به قول مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام با محبت خدا بیدار شده، جمله‌ی بعدی است که حضرت در آن فرموده‌اند: وَ کَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَکُونَ کُنْتُ یعنی شخصی که محب خدا شد، دیگر هیچ خواسته‌ی شخصی ندارد! عبادتش می‌شود عبادت احرار (ورای طمع بهشت و خوف دوزخ) و فقط در پی خشنودی محبوب است، آن‌گونه می‌شود که محبوبش خواسته؛ این از مهمترین ویژگی‌ها و علامت‌های کسانی است که محبت خدا را در دل دارند (اگر مهمترین نباشد).
🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه در توضیح این مطلب بیاناتی گوهر بار و بی‌اندازه دقیق دارند که تقدیم می‌شود:
برای مطالعه ادامه‌ی مطلب که بسیار خواندنی و عمیق و کم‌نظیر است کلیک فرمایید...
@justhadis110
بلاگ اسکای - سرویس رایگان وبلاگ فارسی
از شر ابلیس و جنودش چه کنیم...؟؟!!
حضرت امام سجاد علیه السلام می‌فرمایند: اللَّهُمَّ اخْسَأْهُ عَنَّا بِعِبَادَتِکَ، وَ اکْبِتْهُ بِدُؤُوبِنَا فِی مَحَبَّتِکَ. خداوند، شیطان را به‌وسیله عبادت و بندگی‌مان برای تو از ما دور کن، و او را به واسطه تلاش مستمر و خالص ما در راه محبت به تو، خوار و…
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ مَا كَانَ وَ لَا يَكُونُ وَ لَيْسَ بِكَائِنٍ مُؤْمِنٌ إِلَّا وَ لَهُ جَارٌ يُؤْذِيهِ، وَ لَوْ أَنَّ مُؤْمِنًا فِي جَزِيرَةٍ مِنْ جَزَائِرِ الْبَحْرِ لَابْتَعَثَ اللَّهُ لَهُ مَنْ يُؤْذِيهِ.
⬅️ نبوده و نخواهد بود و نیست مؤمنی جز آن‌که همسایه‌ای دارد که آزارش رساند، و اگر مؤمنی در یکی از جزیره‌های دریا باشد، خدا کسی را برای آزارش برانگیزد.
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام:
✅ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى إِذَا أَحَبَّ عَبْدًا غَتَّهُ بِالْبَلَاءِ غَتًّا، وَثَجَّهُ بِالْبَلَاءِ ثَجًّا، فَإِذَا دَعَاهُ قَالَ: لَبَّيْكَ عَبْدِي، لَئِنْ عَجَّلْتُ لَكَ مَا سَأَلْتَ إِنِّي عَلَى ذَلِكَ لَقَادِرٌ، وَلَئِنِ ادَّخَرْتُ لَكَ فَمَا ادَّخَرْتُ لَكَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكَ.
⬅️ هرگاه خدا بنده‌ای را دوست دارد، او را در بلا غوطه‌ور سازد و بلاها را بر او فرو ریزد. و چون بنده دعا کند، خداوند می‌فرماید:
لبیک بنده من! من کاملاً توانا و قادرم که خواسته‌ات را زود برآورم، ولی اگر دعایت را ذخیره کنم، برای تو بهتر است.
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ لَوْ يَعْلَمُ الْمُؤْمِنُ مَا لَهُ مِنَ الْأَجْرِ فِي الْمَصَائِبِ لَتَمَنَّى أَنَّهُ قُرِّضَ بِالْمَقَارِيضِ.
⬅️ اگر مؤمن بداند چه پاداشی در مصیبت‌ها (بلاها و گرفتاری‌های دنیا) دارد، آرزو می‌کرد که با قیچی تکه‌تکه شود!
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ مَا أَفْلَتَ الْمُؤْمِنُ مِنْ وَاحِدَةٍ مِنْ ثَلَاثٍ، وَ لَرُبَّمَا اجْتَمَعَتِ الثَّلَاثُ عَلَیْهِ: إِمَّا بُغْضُ مَنْ یَکُونُ مَعَهُ فِی الدَّارِ یُغْلِقُ عَلَیْهِ بَابَهُ یُؤْذِیهِ، أَوْ جَارٌ یُؤْذِیهِ، أَوْ مَنْ فِی طَرِیقِهِ إِلَی حَوَائِجِهِ یُؤْذِیهِ. وَ لَوْ أَنَّ مُؤْمِنًا عَلَی قُلَّةِ جَبَلٍ لَبَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ شَیْطَانًا یُؤْذِیهِ، وَ یَجْعَلُ اللَّهُ لَهُ مِنْ إِیمَانِهِ أُنْسًا لَا یَسْتَوْحِشُ مَعَهُ إِلَی أَحَدٍ.
⬅️ مؤمن نتواند خود را از یکی از سه چیز برهاند، و گاهی هر سه بر او گرد آیند:
یا دشمنیِ کسی که در خانه‌اش با اوست و آزارش می‌رساند،
یا همسایه‌ای (بیرون از خانه‌اش) آزارش دهد،
یا کسی که در میان راهی که به سوی کارش می‌رود (یا در محل کار و کسبش)، او را آزار دهد.
و اگر مؤمن بر سر کوهی باشد، خدای عزوجل شیطانی (از جن یا انس) برانگیزد که او را آزار کند،
و خدا از ایمانش برای او مونسی قرار دهد که از وحشت به کسی پناه نبرد.
📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۴۹تا۲۵۱
@justhadis110
✅ مَا كَانَ وَ لَا يَكُونُ وَ لَيْسَ بِكَائِنٍ مُؤْمِنٌ إِلَّا وَ لَهُ جَارٌ يُؤْذِيهِ، وَ لَوْ أَنَّ مُؤْمِنًا فِي جَزِيرَةٍ مِنْ جَزَائِرِ الْبَحْرِ لَابْتَعَثَ اللَّهُ لَهُ مَنْ يُؤْذِيهِ.
⬅️ نبوده و نخواهد بود و نیست مؤمنی جز آن‌که همسایه‌ای دارد که آزارش رساند، و اگر مؤمنی در یکی از جزیره‌های دریا باشد، خدا کسی را برای آزارش برانگیزد.
💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام:
✅ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى إِذَا أَحَبَّ عَبْدًا غَتَّهُ بِالْبَلَاءِ غَتًّا، وَثَجَّهُ بِالْبَلَاءِ ثَجًّا، فَإِذَا دَعَاهُ قَالَ: لَبَّيْكَ عَبْدِي، لَئِنْ عَجَّلْتُ لَكَ مَا سَأَلْتَ إِنِّي عَلَى ذَلِكَ لَقَادِرٌ، وَلَئِنِ ادَّخَرْتُ لَكَ فَمَا ادَّخَرْتُ لَكَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكَ.
⬅️ هرگاه خدا بنده‌ای را دوست دارد، او را در بلا غوطه‌ور سازد و بلاها را بر او فرو ریزد. و چون بنده دعا کند، خداوند می‌فرماید:
لبیک بنده من! من کاملاً توانا و قادرم که خواسته‌ات را زود برآورم، ولی اگر دعایت را ذخیره کنم، برای تو بهتر است.
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ لَوْ يَعْلَمُ الْمُؤْمِنُ مَا لَهُ مِنَ الْأَجْرِ فِي الْمَصَائِبِ لَتَمَنَّى أَنَّهُ قُرِّضَ بِالْمَقَارِيضِ.
⬅️ اگر مؤمن بداند چه پاداشی در مصیبت‌ها (بلاها و گرفتاری‌های دنیا) دارد، آرزو می‌کرد که با قیچی تکه‌تکه شود!
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ مَا أَفْلَتَ الْمُؤْمِنُ مِنْ وَاحِدَةٍ مِنْ ثَلَاثٍ، وَ لَرُبَّمَا اجْتَمَعَتِ الثَّلَاثُ عَلَیْهِ: إِمَّا بُغْضُ مَنْ یَکُونُ مَعَهُ فِی الدَّارِ یُغْلِقُ عَلَیْهِ بَابَهُ یُؤْذِیهِ، أَوْ جَارٌ یُؤْذِیهِ، أَوْ مَنْ فِی طَرِیقِهِ إِلَی حَوَائِجِهِ یُؤْذِیهِ. وَ لَوْ أَنَّ مُؤْمِنًا عَلَی قُلَّةِ جَبَلٍ لَبَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ شَیْطَانًا یُؤْذِیهِ، وَ یَجْعَلُ اللَّهُ لَهُ مِنْ إِیمَانِهِ أُنْسًا لَا یَسْتَوْحِشُ مَعَهُ إِلَی أَحَدٍ.
⬅️ مؤمن نتواند خود را از یکی از سه چیز برهاند، و گاهی هر سه بر او گرد آیند:
یا دشمنیِ کسی که در خانه‌اش با اوست و آزارش می‌رساند،
یا همسایه‌ای (بیرون از خانه‌اش) آزارش دهد،
یا کسی که در میان راهی که به سوی کارش می‌رود (یا در محل کار و کسبش)، او را آزار دهد.
و اگر مؤمن بر سر کوهی باشد، خدای عزوجل شیطانی (از جن یا انس) برانگیزد که او را آزار کند،
و خدا از ایمانش برای او مونسی قرار دهد که از وحشت به کسی پناه نبرد.
📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۴۹تا۲۵۱
@justhadis110