Telegram Web Link
✳️ از مهمترین آیات رجعت در قرآن کریم...

❇️ وَ يَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبالَ وَ تَرَى الْأَرْضَ بارِزَةً وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً (کهف:۴۷)
و روزى را [به خاطر بياور] كه كوه‌ها را به حركت درآوريم؛ و زمين را آشكار را [و هموار] مى‌بينى؛ و همه‌ی مردم را محشور مى‌كنيم، و احدى از ايشان را فروگذار نخواهيم كرد. ❇️

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

حَمَّادٍ عَنْ‌ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ علیه السلام قَالَ:
مَا یَقُولُ النَّاسُ فِی هَذِهِ الْآیَهًِْ:
«وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً (نمل:۸۳)»
قُلْتُ: یَقُولُونَ إِنَّهَا فِی الْقِیَامَهًِْ
قَالَ: لَیْسَ کَمَا یَقُولُونَ إِنَّ ذَلِکَ فِی الرَّجْعَهًِْ
أَ یَحْشُرُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ مِنْ کُلِّ أُمَّهًٍْ فَوْجاً وَ یَدَعُ الْبَاقِینَ؟
إِنَّمَا آیَهًُْ الْقِیَامَهًِْ قَوْلُهُ: «وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً»
...وَ مِمَّا یَدُلُّ عَلَی الرَّجْعَهًِْ قَوْلُهُ:
«وَ حَرامٌ عَلی قَرْیَةٍ أَهْلَکْناها أَنَّهُمْ لا یَرْجِعُونَ»
فَقَالَ الصَّادِقَ علیه السلام:
کُلُّ قَرْیَهًٍْ أَهْلَکَ اللَّهُ أَهْلَهَا بِالْعَذَابِ لَا یَرْجِعُونَ فِی الرَّجْعَهًِْ فَأَمَّا إِلَی الْقِیَامَهًِْ فَیَرْجِعُونَ
وَ مَنْ مَحَضَ الْإِیمَانَ مَحْضاً وَ غَیْرُهُمْ مِمَّنْ لَمْ یَهْلِکُوا بِالْعَذَابِ وَ مَحَضُوا الْکُفْرَ مَحْضاً یَرْجِعُونَ.

⬅️ حمّاد نقل می‌کند:
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
مردم درباره‌ی این آیه چه می‌گویند:
«وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً (نمل:۸۳)
(به خاطر آور) روزی را که ما از هر امّتی، گروهی را محشور می‌کنیم.»
گفتم: می‌گویند این حشر در قیامت اتفاق می‌افتد!
فرمود: چنین نیست! این آیه درباره‌ی رجعت است؛
آیا خدا روز قیامت فقط گروهی از هر امتی را محشور می‌کند و باقی را رها می‌سازد؟ آیه‌ی مربوط به قیامت این آیه است:
«وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً (کهف:۴۷)
و (در آن روز) همه‌ی مردم را محشور مى‌كنيم، و احدى از ايشان را فروگذار نخواهيم كرد.»
...از (دیگر) آیاتی که بر رجعت دلالت می‌کند این آیه است:
«وَ حَرامٌ عَلی قَرْیَةٍ أَهْلَکْناها أَنَّهُمْ لا یَرْجِعُونَ (انبیاء:۹۵)
و حرام است بر شهرها و آبادی‌هایی که (بر اثر گناه) نابودشان کردیم (که به دنیا بازگردند) آنها هرگز باز نخواهند گشت!»
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
هر قریه‌ و سرزمینی که خدا اهل آن را با عذاب نابود کرد، در رجعت برنمی‌گردند، ولی در قیامت باز می‌گردند
و تنها کسانی که مؤمن خالص باشند و غیر مؤمنان از کسانی که هم کفر خالص داشتند و هم با عذاب هلاک نشدند، رجعت خواهند کرد».

📚 تفسیر قمی: ج۲، ص۱۳۰



@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فرازی از خطبه همام در وصف متقین می‌فرمایند:

..إِذَا زُكِّيَ أَحَدٌ مِنْهُمْ خَافَ مِمَّا يُقَالُ لَهُ فَيَقُولُ: أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِي مِنْ غَيْرِي وَ رَبِّي أَعْلَمُ بِي مِنِّي بِنَفْسِي
اَللَّهُمَّ لاَ تُؤَاخِذْنِي بِمَا يَقُولُونَ وَ اِجْعَلْنِي أَفْضَلَ مِمَّا يَظُنُّونَ وَ اِغْفِرْ لِي مَا لاَ يَعْلَمُونَ.

اگر شخصی یکی از متقین را بستايد و به پاکی وصف نماید، از آنچه درباره‌ی او می‌گويند، بیمناک شود، و می‌گويد:
من خود را بهتر از دیگران مى‌شناسم و خداى من، مرا از خودم بهتر مى‌شناسد.
بار خدايا! مرا به خاطر آنچه دیگران درباره‌ام می‌گویند مؤاخذه مفرما
و مرا بهتر از آن چیزی قرار ده که آن‌ها می‌پندارند،
و مرا درباره آن امور ناپسندی که درباره‌ی من نمی‌دانند، مورد مغفرت قرار ده.

📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از خطبه‌ی 193 (خطبه همام یا خطبه متقین)، ص۳۰۳



🔹 در آخرین فراز، حضرت امیر می‌فرمایند که متقین درباره‌ی آن امور ناپسندی که مردم از آن بی‌اطلاع هستند، از خدا طلب مغفرت می‌کنند؛
در ذیل تفاوت ظریف و عمیق میان عفو الهی و مغفرت الهی تقدیم می‌شود:

🔸 عفو: از ریشه "عَفَا" به معنای محو کامل، نابودی اثر گناه و گذشتن از عقاب است. مانند پاک کردن نوشته از صفحه‌ی کاغذ به شکلی که هیچ اثری از آن باقی نماند.
عفو الهی در دنیا رفع عقاب را در پی دارد و در قیامت عدم محاسبه گناه را.

🔸 در ادامه بیان می‌شود که این عفو چه تفاوتی با غفران الهی دارد.

🔸 خدای متعال می‌فرماید:
إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (تغابن:۱۴)
اگر عفو كنيد و چشم‌پوشی کنید (و ندید بگیرید) و مورد مغفرت قرار دهید [برای شما بهتر است و خدا شما را مى‌بخشد]؛ چرا كه خداوند غفور و رحیم است.

🔸 در اینجا مراحل سه‌گانه عفو و صفح و غفران مطرح می‌شود که هر یک مرحله‌ای بالاتر از قبلی است.
در عفو گناه مورد بخشش واقع می‌شود و آثارش محو می‌شود.
در صفح، حتی ندید گرفته می‌شود، به اصطلاح شتر دیدی ندیدی، خدای متعال با بنده‌اش در صفح مانند کسی برخورد می‌کند که هیچ بدی‌ای نداشته، به رویش هم نمی‌آورد!
غفران اما بالاترین مرحله است که در آن خدای متعال گناه و بدی بنده‌اش را با پوشش رحمتش می‌پوشاند
یعنی چه؟
یعنی نه تنها می‌بخشد و ندید می‌گیرد، بلکه از باب رحمتش چیزی اضافه هم بدون استحقاق به او می‌بخشد!
بدی‌ها و نواقصش را در دنیا برطرف می‌کند و به کمالات روحی و قلبی بدل می‌سازد
و در آخرت نیز بدی‌ها و سیئاتش را به حسنات مبدّل می‌‌کند
چناچه می‌فرموده:

🔸 فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (فرقان:۷۰)
پس آنانند که خداوند گناهانشان را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند، و خداوند همواره غفور و رحیم است

🔸 بر این اساس،
غفران مرحله‌ای عمیق‌تر و کامل‌تر از عفو است.
همچنین در برخی تفاسیر آمده که غفران پس از عفو رخ می‌دهد (چنانچه در تمام آیات قرآن همواره عفو بر غفران مقدم شده است) و غفران شامل افاضهٔ کمالات الهی به بنده است از سر فضل و رحمت و بی‌استحقاق، تا دیگر عبد به سمت گناه کشیده نشود و با توفیق توبه و بازگشت به سمت خدا، از سر رغبت و شوق به بندگی خدا روی آورد.


📚 منابع:
تفسیر المیزان (علامه طباطبایی)
مجموعه آشنایی با قرآن جلد هفتم (شهید مطهری)
تفسیر تسنیم (آیت الله جوادی آملی)
مجموعه مقالات (آیت الله محمد شجاعی)
تفسیر نمونه (آیت الله مکارم شیرازی)


@justhadis110
Forwarded from عکس نگار
✳️ اگر بی‌تفاوت باشیم، آن بلاها به ما هم نزدیک می‌شود...

💠 رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله:

مَنْ شَهِدَ رَجُلًا ینادی یا مُسْلِمینَ فَلَمْ یجِبْهُ فَلَیسَ بِمُسْلِمٍ.

⬅️ کسی که شاهد دادخواهی مسلمانی باشد و به وی پاسخ ندهد، مسلمان نیست.

📚 سفينة البحار: ج۱، ص۳۲۸


💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
خداوند به حضرت داود نبی علیه السلام وحی نمود:

⬅️ ای داود بنده‌ای نیست که مظلومی را یاری رساند یا با وی بدادخواهی برود، مگر اینکه روز تزلزل قدم‌ها، پاهای وی استوار خواهد بود.

📚 الدّر المنثور: ج۲، ص۲۵۵


💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

⬅️ هیچ مؤمنی نیست که به یاری مؤمنی بشتابد، مگر اینکه خدا در دنیا و آخرت او را یاری می‌کند.

📚 بحار الانوار: ج۷۵، ص۲۰


🔷 آیت‌الله بهجت رضوان الله علیه:

⬅️ آیا می‌توانیم سالم، بار [ایمان را] به منزل ببریم و در عین‌حال به امور مسلمانان و مؤمنین بی‌تفاوت باشیم؟!
آیا امکان دارد بدون اهتمام به امور مسلمانان، به مقصود برسیم؟!
اگر بی‌تفاوت باشیم و برای رفع گرفتاری‌ها و بلاهایی که اهل ایمان بدان مبتلا هستند دعا (و اقدامی) نکنیم،
👈 آن بلاها به ما هم نزدیک خواهد بود...
آیا نباید فکری و چاره‌ای بکنیم، یا بگذاریم هر چه شد، شد!؟

📚 در محضر بهجت، ج۱، ص۵۱ و ۹۷


@justhadis110



🔹 پویش ایران همدل ادامه دارد و مردم از طریق زیر می‌توانند به مردم مظلوم غزه کمک کنند:
شماره کارت: 6037998200000007
شماره شبا: Ir320210000001000160000526
کد دستوری: #14*
پرداخت مستقیم در سایت رهبر معظّم انقلاب از لینک ذیل:

💻 irane-hamdel.khamenei.ir
✳️ نه به هر قیمتی...!


❇️ وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ‌ عَضُداً (کهف:۵۱)
من گمراه‌كنندگان را يار و مددکار نگرفته‌ام. ❇️


💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

...أَ تَضْمَنُ لِی عُمُرِی یَا مُغِیرَهًُْ فِیمَا بَیْنَ تَوْلِیَتِهِ إِلَی خَلْعِهِ...

⬅️ وقتی مردم با امیرالمومنین علی (علیه السلام) بیعت کردند، به وی خبر رسید که معاویه از بیعت امتناع کرده و گفته است: «اگر مرا بر شام و مناطقی که عثمان منصوب کرده بود باقی گذارد، با وی بیعت خواهم کرد». لذا مغیره نزد امیرالمومنین (علیه السلام) آمد و گفت:
«ای امیرالمومنین، معاویه را که می‌شناسی که خلیفه پیش از تو وی را به عنوان والی شام منصوب کرده بود تو نیز وی را بر این ناحیه باقی گذار تا امور سامان یابد و سپس در صورتی که بر تو خروج کرد وی را عزل کن».
امیرالمومنین (علیه السلام) به او فرمود:
ای مغیره! آیا ضمانت می‌کنی که در فاصله نصب و عزل او زنده باشم»؟
گفت: «نه».
فرمود: «آیا خداوند در مورد نصب وی به عنوان والی بر حتی دو نفر مسلمان به مدت یک شب، مرا بازخواست نمی‌کند؟
چنانچه فرموده:
(وَ ما کُنْتُ مُتَّخِذَ الْمضِلِّینَ عَضُداً
(کهف:۵۱)
من گمراه‌كنندگان را يار و مددکار نگرفته‌ام.»

📚 المناقب (ابن شهر آشوب): ج۳، ص۱۹۵




💠 حضرت امام حسین علیه السلام:

...إِذَا بَخِلْتَ عَلَیْنَا بِنَفْسِکَ فَلَا حَاجَهًَْ لَنَا فِی مَالِکَ...

⬅️ امام حسین (علیه السلام) برخاست و به‌سوی عبیدالله‌بن‌حر جعفی رفت و او در چادرش بود تا اینکه به چادر او وارد شد و بر او سلام کرد.
ابن‌حر برخاست و به استقبال او آمد و مجلس را برایش خالی کرد.
امام (علیه السلام) نشست و او را به یاری خود فرا خواند.
عبیدالله‌بن‌حر گفت: «به خدا سوگند از کوفه بیرون نرفتم مگر از ترس اینکه در آن وارد شوی و همراه تو نجنگم و اگر بجنگم، اوّلین کشته هستم ولکن این شمشیر و اسب من است؛ آن‌ها را بگیر».
امام (علیه السلام) صورتش را از او برگرداند و فرمود:
«وقتی که بر ما به جانت بخل ورزیدی، ما نیازی به مال تو نداریم، (وَ ما کُنْتُ مُتَّخِذَ الْمضِلِّینَ عَضُداً».(کهف:۵۱)
من گمراه‌كنندگان را يار و مددکار نگرفته‌ام.)

📚 تفسير نور الثقلين (حویزی): ج۳، ص۲۶۸


💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

...اِرْجِعْ يَا بَا سُفْيَانَ فَوَ اَللَّهِ مَا تُرِيدُ اَللَّهَ بِمَا تَقُولُ وَ مَا زِلْتَ تَكِيدُ اَلْإِسْلاَمَ وَ أَهْلَهُ...

⬅️ وقتی بیعت ابوبکر انجام شد،
...ابوسفیان به خانه پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد، در حالی که علی (علیه السلام) و عباس سرگرم تدبیر امور بودند، و بلندترین صدا فریاد زد:
ای بنی‌هاشم!
...این خلافت جز در میان شما و از آنِ شما نیست، و تنها کسی که شایسته آن است علی (علیه السلام) است.
...ای بنی‌هاشم! ...آیا راضی شدید که ابوفصیل (لقبی تحقیرآمیز برای ابوبکر) بر شما حکومت کند؟
به خدا سوگند، اگر بخواهید، شهر را پر از سواره و پیاده می‌کنم!
اما امیرالمؤمنین (علیه السلام) با قاطعیت پاسخ داد:
بازگرد ای ابوسفیان! به خدا سوگند، تو با سخنت در پی رضایت خدا نیستی و با این‌کار خدا و رضایتش را اراده نکرده‌ای، و همیشه در فکر ضربه زدن به اسلام و حیله‌کردن علیه اسلام و اهل آن بوده‌ای.
ما اکنون مشغول امور پیامبر (صلی الله علیه و آله) هستیم و هر کس مسئول کارهای خویش، و بردوش کشنده‌ی بار اعمال خویش است.

📚 ارشاد (شیخ مفید): ج۱، ص۱۷۹



@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فرازی از خطبه همام در وصف متقین می‌فرمایند:

...يَعْمَلُ اَلْأَعْمَالَ اَلصَّالِحَةَ وَ هُوَ عَلَى وَجَلٍ...

انسان متقی، پیوسته اعمال صالح را انجام می‌دهد، در حالی که دائم در اضطراب است (که نکند گرفتار عُجب یا ریا شود و یا عملش خالص و مقبول حضرت حق نباشد یا نماند).

📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از خطبه‌ی ۱۹۳ (خطبه همام یا خطبه متقین)، ص۳۰۳


پ.ن: عرب زمانی از کلمه وَجِل استفاده می‌کند که بخواهد وصف کند حالتی را که در آن:
اطمینان خاطر وجود ندارد و نگرانی و اضطراب قلبی از عدم قطعیت و فقدان طمأنینه وجود دارد، البته عدم اطمینان و نگرانی همراه با امید نه همراه با یأس. (التحقيق في كلمات القرآن الكريم (مصطفوی): ج۱۳، ص۴۲)


@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

إذا عاتَبتَ فَاستَبقِ‌.

⬅️ هرگاه سرزنش كردى، جايى [براى بازگشت] باقى بگذار.

📚 غرر الحكم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۸۱



💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

اِمْحَضْ أَخَاكَ اَلنَّصِيحَةَ حَسَنَةً كَانَتْ أَوْ قَبِيحَةً
...وَ لِنْ لِمَنْ غَالَظَكَ فَإِنَّهُ يُوشِكُ أَنْ يَلِينَ لَكَ
... وَ إِنْ أَرَدْتَ قَطِيعَةَ أَخِيكَ فَاسْتَبْقِ لَهُ مِنْ نَفْسِكَ بَقِيَّةً يَرْجِعُ إِلَيْهَا

⬅️ به برادرت نصیحت خالصانه کن، چه نیکو باشد و چه ناخوشایند.
با کسی که با تو تندخویی می‌کند، نرم باش، زیرا به‌زودی با تو نرم خواهد شد.
اگر خواستی از برادرت جدا شوی، جایی برای بازگشت او از ناحیه خودت نگه‌دار، تا اگر روزی خواست بازگردد، بتواند.

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از نامه ۳۱



💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

مَن غَضِبَ علَيكَ مِن إخوانِكَ ثلاثَ مَرّاتٍ فلَم يَقُلْ فيكَ مَكروها فَأعِدَّهُ لِنَفسِكَ.
إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ صِحَّةَ ما عندَ أخِيكَ فَأغضِبْهُ، فإن ثَبَتَ لكَ على المَودَّةِ فهُو أخُوكَ و إلاّ فلا.

⬅️ هر يك از برادرانت كه سه بار بر تو خشم گرفت و از تو بدى نگفت، او را براى خود نگه دار.
هرگاه خواستى از صداقت برادرت نسبت به خود آگاه شوى او را خشمگين كن؛ اگر بر دوستيش با تو پايدارى ورزيد، او برادر توست، وگرنه نيست.

📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۳۶۸و۳۵۷



💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

اُبْذُلْ لِصَدِيقِكَ نَفْسَكَ وَ مَالَكَ وَ لِمَعْرِفَتِكَ رِفْدَكَ وَ مَحْضَرَكَ وَ لِلْعَامَّةِ بِشْرَكَ وَ مَحَبَّتَكَ وَ لِعَدُوِّكَ عَدْلَكَ وَ إِنْصَافَكَ.

⬅️ برای دوستت جان و مالت را ببخش، برای آشنایانت کمک و حضور خالصانه‌ات را عرضه کن، با مردم عادی با خوش‌رویی و محبت رفتار کن، و با دشمنت با عدالت و انصاف برخورد کن.

📚 الخصال (شیخ صدوق): ج۱، ص۱۴۷



💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

مَن كانَ ذا حِفاظٍ و وَفاءٍ لَم يَعدَم حُسنَ الإِخاءِ.

⬅️ هركه باوفا و حدنگهدار باشد، حفظِ دوست نيكو را از دست نمى‌دهد.

📚 غرر الحكم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۳۳



💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

لَا تُعَاتِبِ الْجَاهِلَ فَيَمْقُتَكَ وَ عَاتِبِ الْعَاقِلَ يُحْبِبْك‏.

⬅️ از جاهل انتقاد مکن که با تو دشمن می‌شود
و از عاقل انتقاد کن که تو را دوست می‌دارد.

📚 عیون الحکم (لیثی واسطی): ج۱، ص۵۱۹



💠 مولی اميرالمؤمنين علی عليه السلام:

لَيسَ لَكَ بِأخٍ مَنِ احتَجتَ إلى مُداراتِهِ.
لَيسَ لَكَ بِأخٍ مَن أحوَجَكَ إلى حاكِمٍ بَينَكَ وَ بَينَهُ.

⬅️ دوست حقیقی تو نيست آن كس كه نيازمند به مداراى با او باشى.
دوست حقیقی تو نيست آن كس كه برای داوری بين تو و خودش، تو را به شخص سومی به عنوان قاضی محتاج ننمايد.

📚 غرر الحكم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۵۵۹



@justhadis110
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:

غَيْرُ كَثِيرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ، وَ غَيْرُ قَلِيلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ.

⬅️ بسیار نیست، آنچه پایانش فناست (هر قدر هم که به ظاهر زیاد و فراوان باشد)
و اندک نیست، آنچه عاقبتش همیشگی است (هر قدر هم که به ظاهر ناچیز باشد).

📚 صحیفه سجادیه: فرازی از دعای هجدهم


پ.ن: بدون شرح و بسیار تأمل‌برانگیز...



@justhadis110
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ الْمُؤْمِنِ عَلَی أَنْ
لَا تُصَدَّقَ مَقَالَتُهُ،
وَ لَا یَنْتَصِفَ مِنْ عَدُوِّهِ،
وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ یَشْفِی نَفْسَهُ إِلَّا بِفَضِیحَتِهَا،
لِأَنَّ کُلَّ مُؤْمِنٍ مُلْجَمٌ.

خدا از مؤمن پیمان گرفته است که (در این دنیا)
گفتارش را تصدیق نکنند
و از دشمنش انتقام نگیرد،
و هیچ مؤمنی نمی‌تواند نفس خویش را (از کینه و خشم) التیام بخشد مگر به قیمت رسوایی آن (در پیشگاه الهی)؛
زیرا هر مؤمنی، مهار و لگام‌خورده است.

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۲۴۹


🔹 در شرح و توضیح این حدیث، چنین بیان شده است:

🔹 مؤمن باید بداند که بنا نیست حرف حقش همواره پذیرفته و تصدیق شود (به دلایل مختلف، اکثر مردم تمایلی به شنیدن یا مواجه شدن با حقایقی که پذیرشش به نفسشان فشار می‌آورد را ندارند؛ کما اینکه اکثر مردم، حتی برترین مؤمنان، نظیر انبیای الهی را که علاوه بر قاطع‌ترین براهین، معجزه هم ارائه می‌کردند را تصدیق نکردند.)

🔹 همچنین مؤمن معمولاً در موضع مظلومیت است، نه غلبه.
حقش را می‌خورند، تهمت می‌زنند، به او اهانت می‌کنند و... اما او نمی‌تواند به جهت محدودیت‌های الهی و شرعی مقابله به مثل کند و خدا هم بنا ندارد بنا بر حکمت بالغه‌اش، هر بار که به مؤمن ظلم شد، همان لحظه عدالت را به اجرا درآورد.
مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌فرمایند:
...اقْدَمُوا عَلَى اللَّهِ مَظْلُومِينَ وَ لَا تَقْدَمُوا عَلَيْهِ ظَالِمِينَ...
مظلوم بر خداوند وارد شويد، بهتر از آن است كه در جایگاه ظالم در پیشگاه او حاضر شوید (نه تن به ستم بدهيد و نه ستم كنيد (چنانچه خدای متعال فرموده: «لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ (بقره:۲۷۹)» و اگر شرایطی پیش آمد که یا باید ظالم می‌بودید یا مظلوم (یعنی دفع ظلم ممکن نبود مگر با انجام ظلم و خلاف شرع و تقوایی دیگر)، مظلوم بمانید و ظالم نشوید.)

🔹 همچنین، همان‌گونه که هر اسبی که لجام بر دهان دارد، در حرکت زبان آزاد نیست، تقوای مؤمن هم برای او لجامی است که به او اجازه نمی‌دهد فحش دهد و دروغ بگوید و تهمت زند و خلاف رضایت و تقوا و شرع عمل نماید، از این‌رو اگر بخواهد از دشمن خود انتقام گیرد و دل خود را خنک کند، چون این انتقام و غلبه معمولا در صورتی محقق می‌شود که از حدود الهی انسان پا را فرابگذارد و به امور متوسل شود که شرع آن را جایز نمی‌داند، و انتقام گرفتن از مردم دنیا با احتیاط و ملاحظه‌کاری سازش ندارد، لذا نفس انسان در نزد خدا و نظر مردم رسوا و مفتضح می‌شود.
آن چنان که حضرت امیر هم فرموده‌اند:
مَا تَسَابَّ اثْنَانِ إِلَّا غَلَبَ أَلْأَمُهُمَا. (غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۹۱)
دو نفر به همدیگر فحش و ناسزا نگفتند، مگر آن‌که شخص پست‌تر بر دیگری غلبه کرد.
یعنی اگر بنا بر مقابله به مثل از طریق امور باطل برای غلبه و انتقام انجام شود، خداوند عالم را جوری قرار داده که شخص پست‌تر غالب می‌شود!
و حضرت علی علیه السلام در جای دیگر فرموده‌اند:
وَ اَللَّهِ مَا مُعَاوِيَةُ بِأَدْهَى مِنِّي وَ لَكِنَّهُ يَغْدِرُ وَ يَفْجُرُ وَ لَوْ لاَ كَرَاهِيةُ اَلْغَدْرِ لَكُنْتُ مِنْ أَدْهَى اَلنَّاسِ. (نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از خطبه ۱۹۲، ص۳۱۸)
به خدا سوگند معاویه از من زیرک‌‌تر نیست، اما خیانت و پیمان‌شکنی می‌کند و در انجام گناه و تجاوز از حدود شرع هیچ پروایی ندارد، اگر خیانت و پیمان‌شکنی برایم ناخوشایند نبود (و خود را ملزم به رعایت حدود شرع نمی‌‌دانستم) بی‌شک زیرک‌ترین مردم بودم.


🌐 برای مشاهده شرح کامل این حدیث همراه با ذکر نکاتی بسیار عمیق و ارزشمند از عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه در این خصوص می‌توانید روی این لینک کلیک فرمایید.



@justhadis110
❇️ وَ رَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ يُؤاخِذُهُمْ بِما كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذابَ بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ يَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلاً (کهف:۸۵)
و پروردگارت، آمرزنده و داراى رحمت است؛ اگر مى‌خواست آنان را به خاطر اعمالشان مجازات كند، عذاب را هرچه زودتر براى آن‌ها مى‌فرستاد؛ ولى براى آنان موعدى است كه هرگز از آن راه فرارى نخواهند داشت. ❇️


❇️ وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا أَنَّما نُمْلی‏ لَهُمْ خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلی‏ لَهُمْ لِیَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ (آل عمران:۱۷۸)
آنها که کافر شدند، (و راه طغیان پیش گرفتند،) تصور نکنند اگر به آنان مهلت مى‏‌دهیم، به سودشان است! ما به آنان مهلت مى‌‏دهیم براى این‌که بر گناهان خود بیفزایند و براى آنها، عذاب خوارکننده‏‌اى (آماده شده) است! ❇️

🔷 حضرت زینب کبری سلام الله علیها خطاب به یزید لعنت الله علیه:

...أَ ظَنَنْتَ یَا یَزِیدُ حَیْثُ أَخَذْتَ عَلَیْنَا أَقْطَارَ الْأَرْضِ وَ آفَاقَ السَّمَاءِ فَأَصْبَحْنَا نُسَاقُ کَمَا تُسَاقُ الْأُسَرَاءُ أَنَّ بِنَا هَوَاناً عَلَیْهِ وَ بِکَ عَلَیْهِ کَرَامَةً‌‌...

⬅️ تو امروز شادى مى‏‌کنى و چنین مى‌‏پندارى که چون فراخناى جهان را بر ما تنگ کرده‏‌اى و کرانه‌‏هاى آسمان را بر ما بسته‌‏اى و ما را همچون اسیران از این دیار به آن دیار می‌برى، نشانه قدرت تو است،
و یا در پیشگاه خدا قدرت و منزلتى دارى و ما را در درگاه او راهى نیست؟!
اشتباه می‌کنى،
این فرصت و آزادى را خداوند از آن‌رو به تو داده تا پشتت از بار گناه، سنگین گردد و عذاب دردناک در انتظار تو است...
پس اندکى آرام و آهسته باش،
آیا سخن خدا را فراموش کرده‏‌اى که فرمود: «آنها که کافر شدند (و راه طغیان را پیمودند) تصوّر نکنند که اگر به آنها مهلت مى‏‌دهیم به سود آنها است، ما به آنها مهلت مى‏‌دهیم که بر گناهانشان بیفزایند و عذاب دردناکی در انتظار آنها است‏ (آل عمران:۱۷۸)»

📚 لهوف (سید بن طاووس): ص۱۸۱و۱۸۲




@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فرازی از خطبه همام در وصف متقین می‌فرمایند:

...تَرَاهُ...
اَلْخَيْرُ مِنْهُ مَأْمُولٌ وَ اَلشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ...

⬅️ متقین را چنان می‌بینی که...
(مردم) به رسیدن خیر از ناحیه آن‌ها امیدوارند
و از اینکه از ناحیه آن‌ها به ایشان شری برسد ایمن هستند...

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از خطبه ۱۹۳ (خطبه همام یا خطبه متقین)، ص۳۰۳



@justhadis110
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:

اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ‌، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ‌. (۴)
اللَّهُمَّ‌ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ‌، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ‌، وَ تُفَجِّرُ بِهِ‌ الْأَنْهَارَ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ‌ الْأَمْصَارِ، وَ تَنْعَشُ‌ بِهِ‌ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ‌، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ‌، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ، وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ‌، وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِنَا. (۵)

⬅️ خداوندا! برای ما بارانی فریادرس و برطرف‌کننده قحطی فرست؛
بارانی رویانندۀ گیاه و سرسبز کنندۀ دشت و دمن
و بارانی گسترده و فراوان ‌که به وسیلۀ آن گیاه از رشد ایستاده را به عرصۀ رشد و نموّ بازگردانی؛ و در سایۀ آن، مردگی و خشکی زمینی که علف و گیاهش از بین رفته، جبران کنی.
خداوندا، بارانى براى ما بفرست كه با آن آب از تپه‌ها روان كنى، و چاه‌ها را پر آب سازى، و رودها را به خروش آورى، و درختان را برويانى، و در همه‌ى شهرها ارزانى پديد آورى، و چارپايان و مردمان را توش و توان بخشى، و روزى‌هاى پاكيزه را براى ما كامل گردانى، و كشت ما را برويانى، و پستان‌ها را پر شير سازى، و بر نيروى ما بيفزايى.

📚 صحیفه سجادیه: بند‌های ۴ و ۵ از دعای نوزدهم، دعا در طلب باران



@justhadis110
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ وَلِیَّهُ فِی الدُّنْیَا غَرَضًا لِعَدُوِّهِ.
إِنَّ أَهْلَ الْحَقِّ لَمْ يَزَالُوا مُنْذُ كَانُوا فِي شِدَّةٍ، أَمَا إِنَّ ذَلِكَ إِلَى مُدَّةٍ قَلِيلَةٍ وَعَافِيَةٍ طَوِيلَةٍ.
إِنَّ فِي الْجَنَّةِ مَنْزِلَةً لَا يَبْلُغُهَا عَبْدٌ إِلَّا بِالِابْتِلَاءِ فِي جَسَدِهِ.
إِنَّ عَظِيمَ الْأَجْرِ لَمَعَ عَظِيمِ الْبَلَاءِ، وَمَا أَحَبَّ اللَّهُ قَوْمًا إِلَّا ابْتَلَاهُمْ.

⬅️ همانا خدای عزوجل دوستش را در دنیا هدف تیر دشمنش قرار داده.
⬅️ اهل حق همیشه در سختی بوده‌اند، ولی این سختی مدت کوتاهی دارد و عاقبت آن آسایشی طولانی است.
⬅️ در بهشت مقامی است که هیچ بنده‌ای به آن نمی‌رسد مگر با بلایی که بر بدنش وارد شود.
⬅️ پاداش بزرگ با بلاهای بزرگ همراه است، و خداوند هیچ قومی را دوست نداشته مگر آنکه آنان را مبتلا کرد.

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج٢، ص۲۵۰ تا ۲۵۵


✳️ بلاء در نگاه قرآنی: فرآیند آشکارسازی غایت ذات

🔹 واژه‌های «بلاء» و «اختبار» هر دو در معنای «امتحان» به کار می‌روند، اما فهم دقیق ریشه‌های لغوی و کاربرد قرآنی آن‌ها، تفاوت‌های عمیق و بنیادینی را آشکار می‌سازد. این تفاوت‌ها در نهایت به درک حکمت الهی و چرایی وجود رنج و سختی در عالم کمک می‌کند.

🔹 اختبار برای خدا بی‌معناست
ریشه کلمه «اختبار» از «خبر» به معنای «کسب آگاهی» و «شناختن» گرفته شده است. این واژه به فرآیندی اشاره دارد که هدفش دستیابی به اطلاعاتی است که پیش از آن ناشناخته بوده است. با این تعریف، به روشنی درمی‌یابیم که اختبار برای خداوند بی‌معناست.
زیرا خداوند «علیم بذات الصدور» است و به تمام افکار، نیات و اسرار پنهان در قلب‌ها آگاهی کامل دارد. برای او هیچ چیز ناشناخته‌ای وجود ندارد که بخواهد با آزمون و خطا آن را کشف کند. علاوه بر این، خداوند فراتر از محدودیت‌های زمانی است و خالق ظرف زمان است. «قبل» و «بعد» برای او بی‌مفهوم است و علم او به گذشته و آینده یکسان و مطلق است. بنابراین، آزمایش خداوند به قصد کسب آگاهی، با ذات لایتناهی و بی‌نهایت دانای او در تناقض است.

🔹 بلاء: فرآیند آشکارسازی و رساندن به غایت
در کتب لغت برای کلمه‌ «بلاء» چنین تعاریفی ذکر شده است:
ایجاد تحول و دگرگونی برای تحصیل نتیجه مطلوب (التحقيق في كلمات القرآن الكريم (حسن مصطفوی): ج۱، ص۳۳۵)
آشکار ساختن همه‌ی ابعاد باطنی فرد، به شکلی که شخص خودش به وجود آن حقایق، چه مستحق ثواب و چه مستحق عقاب در وجودش اقرار نماید (مجمع البحرين (فخر الدین طریحی): ج۱، ص۲۴۷)
آگاه ساختن از کنه و حقیقت ذاتی یک چیز (معجم الفروق اللغويه (ابو هلال عسکری): ج۱، ص۱۰)
بر این اساس ابتلاء و بلاء می‌شود فرآیند که طی آن نهایت کنه و ذات شخص آشکار می‌شود.
به عبارت دیگر این واژه به فرآیندی اشاره دارد که فرد را در شرایطی قرار می‌دهد تا حقیقت درونی و غایت ذات او آشکار و به فعلیت برسد.
پس با توجه به تعاریفی که در کتب لغت برای «بلاء» بیان شده است، هدف از «بلاء» نه کسب آگاهی برای خداوند، بلکه نمایش و اتمام حجت برای خود شخص و دیگران است. این فرآیند، انسان را به بالاترین نقطه از ظرفیت یا پست‌ترین نقطه از انحطاط خود می‌رساند.
با این تعریف، بلاء برای مؤمن و کافر دو نتیجه کاملاً متفاوت به همراه دارد:

🔹 بلاء برای مؤمن، فرآیند رسیدن به حد نهایی کمال است.
مؤمن در مواجهه با سختی‌ها و نعمت‌ها، ظرفیت‌های درونی خود همچون ایمان، صبر و شکر را به فعلیت می‌رساند. هر بلاء برای او همچون کوره آتش برای طلاست که ناخالصی‌ها را می‌زداید و ارزش ذاتی او را به نهایت خود می‌رساند. این فرآیند، او را به درجه‌ای از کمال می‌رساند که در حالت عادی نمی‌توانست به آن دست یابد. پاداش عظیم بلاء نیز به دلیل همین تکامل و رشد درونی است.

🔹 بلاء برای کافر، فرآیند آشکارسازی حد نهایی انحطاط برای اتمام حجت است.
خداوند به ظالمان و کافران مهلت می‌دهد تا نهایت کفر و ظلم خود را به نمایش بگذارند. این مهلت، برای آن است که ذات حقیقی آن‌ها به طور کامل آشکار شود. اگر خداوند فوراً جلوی ظلم را می‌گرفت، ممکن بود کافر در قیامت ادعا کند: «اگر فرصت بیشتری داشتم، اینقدر بد نبودم». اما با این مهلت، او به غایت و نهایت انحطاط ذات خود می‌رسد و این حقیقت به فعلیت رسیده، سندی غیرقابل انکار برای اتمام حجت بر او در روز قیامت خواهد بود.

🔹 نتیجه‌گیری
«بلاء» در اندیشه قرآنی، ابزاری است در دست حکیم مطلق برای آشکارسازی حقایق و تکمیل فرآیند هستی. این فرآیند نه تنها برای انسان، بلکه برای نمایش عدل و حکمت الهی در روز قیامت ضروری است. هر سختی و نعمتی که در دنیا رخ می‌دهد، در واقع بخشی از یک نقشه بزرگتر برای به فعلیت رساندن و آشکار کردن غایت ذات انسان‌هاست.


@justhadis110
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:

فَحَقُّ أُمِّكَ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنَّهَا حَمَلَتْكَ حَيْثُ لاَ يَحْمِلُ أَحَدٌ أَحَداً وَ أَطْعَمَتْكَ مِنْ ثَمَرَةِ قَلْبِهَا مَا لاَ يُطْعِمُ أَحَدٌ أَحَداً وَ أَنَّهَا وَقَتْكَ بِسَمْعِهَا وَ بَصَرِهَا وَ يَدِهَا وَ رِجْلِهَا وَ شَعْرِهَا وَ بَشَرِهَا وَ جَمِيعِ جَوَارِحِهَا مُسْتَبْشِرَةً بِذَلِكَ فَرِحَةً مُوَابِلَةً مُحْتَمِلَةً لِمَا فِيهِ مَكْرُوهُهَا وَ أَلَمُهَا وَ ثِقْلُهَا وَ غَمُّهَا حَتَّی‌ دَفَعَتْهَا عَنْكَ يَدُ اَلْقُدْرَةِ وَ أَخْرَجَتْكَ إِلَی‌ اَلْأَرْضِ فَرَضِيَتْ أَنْ تَشْبَعَ وَ تَجُوعَ هِيَ وَ تَكْسُوَكَ وَ تَعْرَی‌ وَ تُرْوِيَكَ وَ تَظْمَأَ وَ تُظِلَّكَ وَ تَضْحَی‌ وَ تُنَعِّمَكَ بِبُؤْسِهَا وَ تُلَذِّذَكَ بِالنَّوْمِ بِأَرَقِهَا وَ كَانَ بَطْنُهَا لَكَ وِعَاءً وَ حَجْرُهَا لَكَ حِوَاءً وَ ثَدْيُهَا لَكَ سِقَاءً وَ نَفْسُهَا لَكَ وِقَاءً تُبَاشِرُ حَرَّ اَلدُّنْيَا وَ بَرْدَهَا لَكَ وَ دُونَكَ فَتَشْكُرُهَا عَلَی‌ قَدْرِ ذَلِكَ وَ لاَ تَقْدِرُ عَلَيْهِ إِلاَّ بِعَوْنِ اَللَّهِ وَ تَوْفِيقِهِ.

⬅️ حق مادرت بر تو این است که بدانی او تو را در جایی حمل کرد که هیچ‌کس دیگری را حمل نمی‌کند،
و از میوه‌ی دلَش به تو غذایی داد که هیچ‌کس به دیگری نمی‌دهد.
او با گوشش، چشمش، دستش، پایش، موهایش، پوستش و همه اعضای بدنش از تو محافظت کرد؛ در حالی که از این کار شادمان بود و با خوشحالی و رغبت، سختی‌ها، دردها، سنگینی‌ها و اندوه‌های آن را تحمل کرد تا آن‌که دست قدرت الهی تو را از او جدا ساخت و به این جهان آورد.
او راضی بود که تو سیر باشی و او گرسنه بماند،
تو لباس بپوشی و او برهنه بماند،
تو سیراب شوی و او تشنه بماند،
تو در سایه باشی و او در آفتاب بماند،
و تو در آسایش باشی و او در سختی.
او با بی‌خوابی خود، به تو لذت خواب بخشید
و با رنج خود، به تو آسودگی هدیه کرد.
شکمش برایت محل نگهداری و محافظت از تو بود، دامنش برایت پناهگاه، سینه‌اش برایت آبشخور، و جانش برایت سپر.
او گرما و سرمای دنیا را به‌خاطر تو و برای تو تحمل کرد.
پس شکرگزار او باش آن‌گونه که سزاوار این فداکاری‌هاست؛ هر چند که جز با یاری و توفیق خداوند، توان چنین قدرشناسی‌ای را نخواهی داشت.

📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۲۶۳


@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فرازی از خطبه ۱۹۴ که توصیف اوصاف منافقان است می‌فرمایند:

«وَ إِنْ عَذَلُوا كَشَفُوا».

⬅️ منافق اگر بخواهد سرزنش و انتقاد کند، پرده‌دری می‌کند.

یعنی به جای نقد مشفقانه، می‌رود سراغ اصل شخصیت طرف مقابل و آن را له و رسوا می‌کند!



💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله می‌فرمایند:

أدنَى الكُفرِ أن يَسمَعَ الرجلُ عن أخيهِ الكَلِمَةَ فَيَحفَظَها علَيهِ يُريدُ أن يَفضَحَهُ بها، اُولئكَ لا خَلاقَ لَهُم.

⬅️ كمترين درجه كفر اين است كه آدمى از برادر خود سخنى بشنود و آن را نگه دارد تا [روزى] با آن رسوايش گرداند؛ اينان از خير و خوبى بى‌نصيبند.

📚 محاسبة النفس (سید بن طاووس): ص۸۵



💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:

مَن رَدَّ عَن أخيهِ غِيبَةً سَمِعَها في مَجلِسٍ رَدَّ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ عَنهُ ألفَ بابٍ مِن الشَّرِّ في الدُّنيا و الآخِرَةِ،
👈👈 فإن لَم يَرُدَّ عَنهُ و أعجَبَهُ كانَ علَيهِ كَوِزرِ مَنِ اغتابَ.

⬅️ هر كس در مجلسى بشنود كه از برادرش غيبت مى شود و جلو آن را بگيرد، خداوند عزّ و جلّ هزار باب شرّ و بدى را در دنيا و آخرت از او بگرداند،
👈👈 امّا اگر مانع غيبت او نشود و از اينكه از او غيبت كنند خوشش بيايد براى او نيز گناهى همانند گناه غيبت كننده است.

📚 ثواب الاعمال (شبخ صدوق): ج۱، ص۳۳۵



@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

تَركُ التَّعاهُدِ لِلصَّديقِ داعِيَةُ القَطيعَةِ.

⬅️ بی‌توجهی و ترک پیگیری حال دوست و جویا نشدن از حال و احوالش، زمینه‌ساز جدایی است.

📚 ارشاد (شیخ مفید): ج۱، ص۳۰۳



@justhadis110
✳️ تأثیر شگرف انسان‌های بزرگ در روند تاریخ...

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:

...لَوْ كَانَ لِي بَعْدَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّی‌ اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَمِّي حَمْزَةُ وَ أَخِي جَعْفَرٌ لَمْ أُبَايِعْ كَرْهاً وَ لَكِنِّي بُلِيتُ بِرَجُلَيْنِ - حَدِيثِي عَهْدٍ بِالْإِسْلاَمِ - اَلْعَبَّاسِ وَ عَقِيلٍ...

⬅️ ‌...اگر پس از رسول خدا صلی‌الله علیه و آله، عمویم حمزه و برادرم جعفر زنده بودند، هرگز بیعت را از روی اکراه نمی‌پذیرفتم،
اما گرفتار دو مرد شدم که تازه به اسلام گرویده بودند: (عموی دیگرم) عباس و (برادر دیگرم) عقیل. (که هر دو پس از فتح مکه به شکل علنی اسلام آوردند)...

📚 کشف المحجة (سید بن طاووس): ج۱، ص۲۳۵



@juathadis110
❇️ (أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ رَدْماً * فَمَا اِسْطٰاعُوا أَنْ يَظْهَرُوهُ وَ مَا اِسْتَطٰاعُوا لَهُ نَقْباً * فَإِذٰا جٰاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكّٰاءَ (کهف:۹۵و۹۷و۹۸)
میان شما و آنها حائلی [سدّی] قرار می‌دهم * پس نتوانستند آن را بشکافند و نتوانستند راه نفوذی در آن پیدا کنند * پس آن‌گاه که وعده‌ی پروردگارم فرا رسد، آن [سدّ] را ویران و نابود خواهد ساخت. ❇️


💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

عَنِ اَلْمُفَضَّلِ قَالَ سَأَلْتُ اَلصَّادِقَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: عَنْ قَوْلِهِ: (أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ رَدْماً (کهف:۹۵))
قَالَ: اَلتَّقِيَّةَ
(فَمَا اِسْطٰاعُوا أَنْ يَظْهَرُوهُ وَ مَا اِسْتَطٰاعُوا لَهُ نَقْباً (کهف:۹۷))
قَالَ مَا اِسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْباً إِذَا عُمِلَ بِالتَّقِيَّةِ لَمْ يَقْدِرُوا فِي ذَلِكَ عَلَی‌ حِيلَةٍ وَ هُوَ اَلْحِصْنُ اَلْحَصِينُ وَ صَارَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ أَعْدَاءِ اَللَّهِ سَدّاً لاَ يَسْتَطِيعُونَ لَهُ نَقْباً
قَالَ وَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِهِ: (فَإِذٰا جٰاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكّٰاءَ (کهف:۹۸))
قَالَ: رَفَعَ اَلتَّقِيَّةَ عِنْدَ قِيَامِ اَلْقَائِمِ فَيَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَاءِ اَللَّهِ.

⬅️ از مفضل نقل شده که گفت:
از امام صادق علیه‌السلام درباره‌ی این فرمایش خداوند متعال که می‌فرماید: «أَجْعَلُ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ رَدْمًا * میان شما و آنها حائلی [سدّی] قرار می‌دهم» پرسیدم.
حضرت فرمودند: مقصود از این «ردم یعنی سدّ حائل»، تقیه است.
سپس درباره‌ی این آیه‌ی دیگر که می‌فرماید: «فَمَا اسْطَاعُوا أَنْ يَظْهَرُوهُ وَ مَا اسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْبًا * پس نتوانستند آن را بشکافند و نتوانستند راه نفوذی در آن پیدا کنند» توضیح دادند که:
«نتوانستند از آن بالا روند و نتوانستند در آن رخنه‌ای ایجاد کنند» یعنی اگر به تقیه (درست) عمل شود، دشمنان در آن (کار) هیچ راه و حیله‌ای نمی‌توانند بیابند. این همان دژ استوار است که میان تو و دشمنان خدا سدی می‌گردد که هرگز توان رخنه در آن را نخواهند داشت.
سپس پرسیدم از این فرمایش خداوند: «فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ
پس آن‌گاه که وعده‌ی پروردگارم فرا رسد، آن [سدّ] را ویران و نابود خواهد ساخت.»
حضرت فرمودند: این یعنی هنگام قیام قائم، خداوند تقیه را برمی‌دارد و از دشمنان خدا انتقام خواهد گرفت.

📚 بحار الانوار (علامه مجلسی): ج۱۲، ص۲۰۷ به نقل از: تفسیر عیاشی: ج۲، ص۳۵۱


@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فرازی از خطبه همام در وصف متقین می‌فرمایند:

لاَ يَحِيفُ عَلَى مَنْ يُبْغِضُ وَ لاَ يَأْثَمُ فِيمَنْ يُحِبّ.

⬅️ متقین نسبت به کسی که با او دشمنی می‌کند از حق عدول نمی‌کند و به او ظلم
نمی‌کند
و نسبت به کسی که او را دوست دارد نیز از دایره حق و انصاف خارج نمی‌شود. (و به واسطه محبتش اصطلاحاً پارتی‌بازی نمی‌کند.)

📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از خطبه ۱۹۳ (خطبه همام یا خطبه متقین)، ص۳۰۳


پ.ن: به مانند عدل و انصافی که حضرت با دشمنانشان داشتند و آب را در جنگ صفین با اینکه دشمن ابتدا بر ایشان بسته بود، بعد از تسلط برایشان باز گذاشتند.
و با برادر خود عقیل نیز سر سوزنی بر سر بیت المال از دایره عدل و انصاف خارج نشدند.
امام سجاد علیه السلام در فرازی از دعای بیست و دوم صحیفه سجادیه نیز این خصیصه متقین را چنین بیان می‌دارند:


💠 حضرت امام سجاد علیه‌السلام:

...اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِي التَّحَفُّظَ مِنَ الْخَطَايَا، وَ الِاحْتِرَاسَ مِنَ الزَّلَلِ فِي الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ فِي حَالِ الرِّضَا وَ الْغَضَبِ، حَتَّى أَكُونَ بِمَا يَرِدُ عَلَيَّ مِنْهُمَا بِمَنْزِلَةٍ سَوَاءٍ، عَامِلًا بِطَاعَتِكَ، مُؤْثِراً لِرِضَاكَ عَلَى مَا سِوَاهُمَا فِي الْأَوْلِيَاءِ وَ الْأَعْدَاءِ، حَتَّى يَأْمَنَ عَدُوِّي مِنْ ظُلْمِي وَ جَوْرِي، وَ يَاْيَسَ وَلِيِّي مِنْ مَيْلِي وَ انْحِطَاطِ هَوَايَ...

خداوندا!
بر محمد و آل محمد درود فرست
و پرهیز از خطاها و خویشتن‌داری از لغزش‌ها را در این جهان و جهان واپسین، در خشنودی و خشم، روزی‌ام کن،
چنان که در هر دو حال، یکسان در کارِ فرمانبرداری از تو باشم.
و در مورد دوستان و دشمنانم، فرمانبرداری از تو و خشنودی تو را بر غیر آن ترجیح دهم
تا دشمنم از ستم و بیداد من در امان باشد
و دوستم از اینکه به سود او و به هواخواهی از او، از حق منحرف شوم و به پَستی گِرایم، ناامید گردد.

📚 صحیفه سجادیه: فقره ۱۳ از دعای ۲۲


@justhadis110
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🌅 «لذت مناجات»

💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:

...وَ زَيِّنْ‌ لِيَ اَلتَّفَرُّدَ بِمُنَاجَاتِكَ بِاللَّيْلِ وَ اَلنَّهَارِ...

⬅️ ...و تنهايى مناجات با خودت را در شب و روز برايم بيارا...

📚 صحیفه سجادیه: فرازی از دعای ۴۷

📜 همراه با نکته‌هایی ناب از #صحیفه_سجادیه در بیان عالم ربانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی (رضوان الله علیه)


🎥 (کلیپ شماره ۶۰۳)
🔹 #صحیفه_سجادیه
۱/۳۰"
@safine_s


@justhadis110
✳️ اگر کسی احساس می‌کند به قدر کافی از او قدردانی نمی‌شود یا اصلاً از او قدردانی نمی‌شود، تک تک احادیث ذیل را با دقت و درنگ بخواند؛ آن‌وقت قریب به یقین از این که از او قدرشناسی نشده، بیشتر خوشحال خواهد شد تا غمگین...


💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

الْمُؤْمِنُ مُكَفَّرٌ
وَ فِى رِوَايَةٍ أُخْرَى
وَ ذَلِكَ أَنَّ مَعْرُوفَهُ يَصْعَدُ إِلَى اللَّهِ فَلَا يُنْشَرُ فِى النَّاسِ وَ الْكَافِرُ مَشْكُورٌ.

⬅️ مؤمن ناسپاسى می‌شود.
زيرا كار نیک او به سوی خدا بالا می‌رود و در میان مردم پخش نمى‌شود و كافر سپاسگزارى می‌شود (و کار نیکش در همین دنیا بین مردم پخش می‌شود و به سوی خدا بالا نمی‌رود).

📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۲۵۱



💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله:

يَدُ اللّهِ تعالى فَوقَ رُؤوسِ المُكَفَّرِينَ تُرَفرِفُ بالرَّحمَةِ.

⬅️ دست خداوند متعال، رحمت را بر فرازِ سرِ كسانى كه خوبی‌هايشان ناديده گرفته مى‌شود، مى‌گستراند.

📚 علل الشرائع (شیخ صدوق): ج ۲، ص ۵۶۰



💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و‌ آله:

أَفْضَلُ النَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ مَنْزِلَةً وَ أَقْرَبُهُمْ مِنَ اللَّهِ وَسِيلَةً الْمُحْسِنُ يُكَفَّرُ إِحْسَانُهُ.

⬅️ برترين مردم در پيشگاه خداوند از نظر جايگاه، و نزديك‌ترينشان به خداوند از نظر وسيله‌ی ارتباط، شخص نيكوكارى است كه احسان خودش را مى‌پوشاند و مخفى مى‌دارد (و به سبب این پوشاندن کار نیکش) از نيكى او قدردانى نمى‌شود.

📚 النوادر (قطب راوندی): ص۹



💠 حضرت سیدالشهدا امام حسین علیه السلام:

فمَهما تَكُن لأحدٍ عِندَ أحدٍ صَنيعةٌ لَهُ رأى أنّه لا يقومُ بِشُكرِها فاللّهُ لَهُ بِمُكافاتِهِ؛ فَإنّهُ أجزَلُ عَطاءً و أعظَمُ أجراً.

⬅️ هرگاه يكى از شما بر ديگرى احسانى كرده است و مى‌بيند كه او از آن کار تشکر نمی‌کند،
پس (بداند که) خداوند (بنا دارد) خودش برایش جبران كند
كه او عطايش فراوان‌تر و پاداشش بزرگتر است.

📚 نزهة الناظر (حلوانی): ص ۱۲۸




@justhadis110
2025/10/27 08:49:13
Back to Top
HTML Embed Code: