#پرسش:
از چه رو در خرده اوستا و یسنا از آتش ورهرام به گونه ی پور اهورامزدا نام برده شده ، مگر آتش پسرِخداست؟
پاسخ :
برخی واژگان اوستایی که در سرودهای زرتشت آمده است. چِمار (:معنای) گوناگون و چندگانه دارند که بایستی در برگردان این گونه واژگان به گویش پارسی و زبان های دیگر ، از برگردان درست آن بهره گرفت.
برای یادآوری ، واژه ی «گِه اوش» در سرودهای اوستا ، از ریشه ی «گی» آمده به چمار گیتی و جهان که چمارِ دیگر آن نیز «گاو» است و باید در هر بند از سرودها نسبت به واژگان دیگر به درستی برگردان شود.
به ویژه در هات ۲۹ از یسنا (سرود دوم گات ها) این واژه به ریخت (:شکل) «گه اوش اوروان» آمده است ، که چمار درست آن «روانِ گاو» نیست بلکه «روان جهان» است که از ستم و بیدادِ برخی مرتوگان (:بشر) ناخشنود شده است.
واژه ی «پِرِتو» در اوستا نیز چمارهای «پَرتو» و «پسر» را دارد.
در سرود آتش نیایش چنین آمده است : «آتَرش. پوترَه. اهورهِه. مَزداو» (: آتش ای پرتو اهورایی) و در پی آن از این پرتو اهورایی خواسته شده تا پیوسته روشن باشد در هر خانه ، در هر شهر و کشور تا روشن کند زندگی را و گرمایی بخشد جان ها و خواسته های دیگری که از این پرتو در سرودهای اوستایی آمده است.
بدین روی هرگاه واژه ی «پوتره» در اوستا همراه با واژه ی «آترش» آمده است ؛ سخن از آتش در جایگاه پَرتوِ اهورامزداست ، پرتو دانایی و آگاهی که نیاز است بر زندگی مرتوگان تابش داشته باشد.
📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای روان شاد ؛
موبدکورش نیکنام.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
از چه رو در خرده اوستا و یسنا از آتش ورهرام به گونه ی پور اهورامزدا نام برده شده ، مگر آتش پسرِخداست؟
پاسخ :
برخی واژگان اوستایی که در سرودهای زرتشت آمده است. چِمار (:معنای) گوناگون و چندگانه دارند که بایستی در برگردان این گونه واژگان به گویش پارسی و زبان های دیگر ، از برگردان درست آن بهره گرفت.
برای یادآوری ، واژه ی «گِه اوش» در سرودهای اوستا ، از ریشه ی «گی» آمده به چمار گیتی و جهان که چمارِ دیگر آن نیز «گاو» است و باید در هر بند از سرودها نسبت به واژگان دیگر به درستی برگردان شود.
به ویژه در هات ۲۹ از یسنا (سرود دوم گات ها) این واژه به ریخت (:شکل) «گه اوش اوروان» آمده است ، که چمار درست آن «روانِ گاو» نیست بلکه «روان جهان» است که از ستم و بیدادِ برخی مرتوگان (:بشر) ناخشنود شده است.
واژه ی «پِرِتو» در اوستا نیز چمارهای «پَرتو» و «پسر» را دارد.
در سرود آتش نیایش چنین آمده است : «آتَرش. پوترَه. اهورهِه. مَزداو» (: آتش ای پرتو اهورایی) و در پی آن از این پرتو اهورایی خواسته شده تا پیوسته روشن باشد در هر خانه ، در هر شهر و کشور تا روشن کند زندگی را و گرمایی بخشد جان ها و خواسته های دیگری که از این پرتو در سرودهای اوستایی آمده است.
بدین روی هرگاه واژه ی «پوتره» در اوستا همراه با واژه ی «آترش» آمده است ؛ سخن از آتش در جایگاه پَرتوِ اهورامزداست ، پرتو دانایی و آگاهی که نیاز است بر زندگی مرتوگان تابش داشته باشد.
📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای روان شاد ؛
موبدکورش نیکنام.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
#پرسش:
از چه رو در خرده اوستا و یسنا از آتش ورهرام به گونه ی پور اهورامزدا نام برده شده ، مگر آتش پسرِخداست؟
پاسخ :
برخی واژگان اوستایی که در سرودهای زرتشت آمده است. چِمار (:معنای) گوناگون و چندگانه دارند که بایستی در برگردان این گونه واژگان به گویش پارسی و زبان های دیگر ، از برگردان درست آن بهره گرفت.
برای یادآوری ، واژه ی «گِه اوش» در سرودهای اوستا ، از ریشه ی «گی» آمده به چمار گیتی و جهان که چمارِ دیگر آن نیز «گاو» است و باید در هر بند از سرودها نسبت به واژگان دیگر به درستی برگردان شود.
به ویژه در هات ۲۹ از یسنا (سرود دوم گات ها) این واژه به ریخت (:شکل) «گه اوش اوروان» آمده است ، که چمار درست آن «روانِ گاو» نیست بلکه «روان جهان» است که از ستم و بیدادِ برخی مرتوگان (:بشر) ناخشنود شده است.
واژه ی «پِرِتو» در اوستا نیز چمارهای «پَرتو» و «پسر» را دارد.
در سرود آتش نیایش چنین آمده است : «آتَرش. پوترَه. اهورهِه. مَزداو» (: آتش ای پرتو اهورایی) و در پی آن از این پرتو اهورایی خواسته شده تا پیوسته روشن باشد در هر خانه ، در هر شهر و کشور تا روشن کند زندگی را و گرمایی بخشد جان ها و خواسته های دیگری که از این پرتو در سرودهای اوستایی آمده است.
بدین روی هرگاه واژه ی «پوتره» در اوستا همراه با واژه ی «آترش» آمده است ؛ سخن از آتش در جایگاه پَرتوِ اهورامزداست ، پرتو دانایی و آگاهی که نیاز است بر زندگی مرتوگان تابش داشته باشد.
📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای روان شاد ؛
موبدکورش نیکنام.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
از چه رو در خرده اوستا و یسنا از آتش ورهرام به گونه ی پور اهورامزدا نام برده شده ، مگر آتش پسرِخداست؟
پاسخ :
برخی واژگان اوستایی که در سرودهای زرتشت آمده است. چِمار (:معنای) گوناگون و چندگانه دارند که بایستی در برگردان این گونه واژگان به گویش پارسی و زبان های دیگر ، از برگردان درست آن بهره گرفت.
برای یادآوری ، واژه ی «گِه اوش» در سرودهای اوستا ، از ریشه ی «گی» آمده به چمار گیتی و جهان که چمارِ دیگر آن نیز «گاو» است و باید در هر بند از سرودها نسبت به واژگان دیگر به درستی برگردان شود.
به ویژه در هات ۲۹ از یسنا (سرود دوم گات ها) این واژه به ریخت (:شکل) «گه اوش اوروان» آمده است ، که چمار درست آن «روانِ گاو» نیست بلکه «روان جهان» است که از ستم و بیدادِ برخی مرتوگان (:بشر) ناخشنود شده است.
واژه ی «پِرِتو» در اوستا نیز چمارهای «پَرتو» و «پسر» را دارد.
در سرود آتش نیایش چنین آمده است : «آتَرش. پوترَه. اهورهِه. مَزداو» (: آتش ای پرتو اهورایی) و در پی آن از این پرتو اهورایی خواسته شده تا پیوسته روشن باشد در هر خانه ، در هر شهر و کشور تا روشن کند زندگی را و گرمایی بخشد جان ها و خواسته های دیگری که از این پرتو در سرودهای اوستایی آمده است.
بدین روی هرگاه واژه ی «پوتره» در اوستا همراه با واژه ی «آترش» آمده است ؛ سخن از آتش در جایگاه پَرتوِ اهورامزداست ، پرتو دانایی و آگاهی که نیاز است بر زندگی مرتوگان تابش داشته باشد.
📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای روان شاد ؛
موبدکورش نیکنام.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
وُهومَن اَمشاسِپَند
#امروز نَبُر به روز، پیروز و فرخ روز وهومن امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی. پنج شنبه ۲۷ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی. ۱۸ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی) ✔️ وهومنه = منش نیک. ✔️ نَبُر = پرهیز از خوراک های گوشتی و پرهیز از کشتار حیوانات سودمند. @khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز اردی بهشت امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
آدینه ۲۸ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۱۹ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ اردی بهشت = بهترین راستی و پاکی.
@khashatra
به روز، پیروز و فرخ روز اردی بهشت امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
آدینه ۲۸ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۱۹ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ اردی بهشت = بهترین راستی و پاکی.
@khashatra
#اردی_بهشت_امشاسپند
اَردی بهشت یا «اَشا‌وَهیشتا»، نام سومین روز ماه در گاه شمار زرتشتی است.
اَردی بهشت به چم «بهترین پاکی و راستی» و یکی از اَمشاسپندان دین زرتشتی است که در جهان مینوی نماد پاکی، اَشویی و نشان اَشا (قانون دگرگون‌ناپذیر جهان) است.
اَردی بهشت یا اَرته‌وَهیشتَه یا اَشه‌وَهیشتَه در استوره‌های زرتشتی و ایرانی دومین اَمشاسپند است.
او زیباترین نماد از نظام جهانی قانون ایزدی و نظم اخلاقی در هر دو جهان است.
این امشاسپند نه تنها نظم را در جهان برقرار می‌سازد، بلکه نگاهبان نظم دنیای مینوی و دوزخ نیز هست. نماینده ی جهانی او آتش است.
اَمشاسپند اردی بهشت، از نظر اهمیت و ارج دومین اَمشاسپند پس از اَمشاسپند وُهومَن است.
این موجود در اصل همان آرتا یا ریتای هندی است، که در زمان‌های بعد اَشاواهیشست نام گرفت که به چم اَشای برتر یا بهترین اَشَهَ یا برترین اَرتَه (راستی) است.
این اَمشاسپند پاسدار و نگهبان آتش و یا عناصری که در عین حال بازگو کننده ی طبیعت آتش هستند، می‌باشد.
او ضامنِ پایداری نظم جهان است، چه نظم اخلاقی و چه نظم فیزیکی (نظم مادی).
واژه اَشَهَ در اوستا و به ویژه در گاهان بسیار به کار رفته است.
«اَشا» یا هنجار هستی در زندگی انسان‌ها به گونه توانمندی در نظم دادن به زندگی، خانواده، هازمان (:جامعه)، زیست‌بوم، طبیعت و … نمودار می‌شود.
از همین رو بر انسان شایسته است تا پیوسته این توانایی را در خود پرورش داده تا بتواند با «اَشا» هماهنگ شود و راستی را در خود بپروراند.
اَشو زرتشت در گاهان تنها راه رسیدن به بارگاه خدایی را راه اَشَهَ می‌داند. در یسن ۴۴ بند ۱۱ می‌گوید : «تا توش و توان دارم می‌کوشم مردم را به سوی اَشَهَ رهنمون باشم.»
یکی از سپندترین دعاهای زرتشتی دعای [اشم وهو] است که در آن اَشَهَ و راستی ستایش می‌شود که یک ذکر ۱۲ واژه‌ای است که سه بار در آن نام اَشَهَ برده شده است.
دعایی که برای تمرکز ذهن بر روی اَشَهَ استوار است از این قرار است : اَشَهَ نیک، اَشَهَ نیک‌ترین است. مطابق آرزوست، مطابق آرزو خواهد بود، اَشَهَ از آن اَشَهَ‌وَهیشتَه است.
در آموزه‌های آیین اَشو زرتشت پاکی برون نیز به اندازه‌ی پاکی درون اهمیت دارد.
پاکی برون به چم پاک نگه داشتن تن و محیط زندگی از همه ناپاکی‌ها است و به همین شوند، سِدره و کُشتی، لباس آیینی و نشانه زرتشتیان، به رنگ سپید است تا هرگونه ناپاکی را نمایان کند.
🌺 گل مرزنگوش نماد اردی بهشت امشاسپند است.
@khashatra
اَردی بهشت یا «اَشا‌وَهیشتا»، نام سومین روز ماه در گاه شمار زرتشتی است.
اَردی بهشت به چم «بهترین پاکی و راستی» و یکی از اَمشاسپندان دین زرتشتی است که در جهان مینوی نماد پاکی، اَشویی و نشان اَشا (قانون دگرگون‌ناپذیر جهان) است.
اَردی بهشت یا اَرته‌وَهیشتَه یا اَشه‌وَهیشتَه در استوره‌های زرتشتی و ایرانی دومین اَمشاسپند است.
او زیباترین نماد از نظام جهانی قانون ایزدی و نظم اخلاقی در هر دو جهان است.
این امشاسپند نه تنها نظم را در جهان برقرار می‌سازد، بلکه نگاهبان نظم دنیای مینوی و دوزخ نیز هست. نماینده ی جهانی او آتش است.
اَمشاسپند اردی بهشت، از نظر اهمیت و ارج دومین اَمشاسپند پس از اَمشاسپند وُهومَن است.
این موجود در اصل همان آرتا یا ریتای هندی است، که در زمان‌های بعد اَشاواهیشست نام گرفت که به چم اَشای برتر یا بهترین اَشَهَ یا برترین اَرتَه (راستی) است.
این اَمشاسپند پاسدار و نگهبان آتش و یا عناصری که در عین حال بازگو کننده ی طبیعت آتش هستند، می‌باشد.
او ضامنِ پایداری نظم جهان است، چه نظم اخلاقی و چه نظم فیزیکی (نظم مادی).
واژه اَشَهَ در اوستا و به ویژه در گاهان بسیار به کار رفته است.
«اَشا» یا هنجار هستی در زندگی انسان‌ها به گونه توانمندی در نظم دادن به زندگی، خانواده، هازمان (:جامعه)، زیست‌بوم، طبیعت و … نمودار می‌شود.
از همین رو بر انسان شایسته است تا پیوسته این توانایی را در خود پرورش داده تا بتواند با «اَشا» هماهنگ شود و راستی را در خود بپروراند.
اَشو زرتشت در گاهان تنها راه رسیدن به بارگاه خدایی را راه اَشَهَ می‌داند. در یسن ۴۴ بند ۱۱ می‌گوید : «تا توش و توان دارم می‌کوشم مردم را به سوی اَشَهَ رهنمون باشم.»
یکی از سپندترین دعاهای زرتشتی دعای [اشم وهو] است که در آن اَشَهَ و راستی ستایش می‌شود که یک ذکر ۱۲ واژه‌ای است که سه بار در آن نام اَشَهَ برده شده است.
دعایی که برای تمرکز ذهن بر روی اَشَهَ استوار است از این قرار است : اَشَهَ نیک، اَشَهَ نیک‌ترین است. مطابق آرزوست، مطابق آرزو خواهد بود، اَشَهَ از آن اَشَهَ‌وَهیشتَه است.
در آموزه‌های آیین اَشو زرتشت پاکی برون نیز به اندازه‌ی پاکی درون اهمیت دارد.
پاکی برون به چم پاک نگه داشتن تن و محیط زندگی از همه ناپاکی‌ها است و به همین شوند، سِدره و کُشتی، لباس آیینی و نشانه زرتشتیان، به رنگ سپید است تا هرگونه ناپاکی را نمایان کند.
🌺 گل مرزنگوش نماد اردی بهشت امشاسپند است.
@khashatra
#پرسش:
از چه رو در خرده اوستا و یسنا از آتش ورهرام به گونه ی پور اهورامزدا نام برده شده ، مگر آتش پسرِخداست؟
پاسخ :
برخی واژگان اوستایی که در سرودهای زرتشت آمده است. چِمار (:معنای) گوناگون و چندگانه دارند که بایستی در برگردان این گونه واژگان به گویش پارسی و زبان های دیگر ، از برگردان درست آن بهره گرفت.
برای یادآوری ، واژه ی «گِه اوش» در سرودهای اوستا ، از ریشه ی «گی» آمده به چمار گیتی و جهان که چمارِ دیگر آن نیز «گاو» است و باید در هر بند از سرودها نسبت به واژگان دیگر به درستی برگردان شود.
به ویژه در هات ۲۹ از یسنا (سرود دوم گات ها) این واژه به ریخت (:شکل) «گه اوش اوروان» آمده است ، که چمار درست آن «روانِ گاو» نیست بلکه «روان جهان» است که از ستم و بیدادِ برخی مرتوگان (:بشر) ناخشنود شده است.
واژه ی «پِرِتو» در اوستا نیز چمارهای «پَرتو» و «پسر» را دارد.
در سرود آتش نیایش چنین آمده است : «آتَرش. پوترَه. اهورهِه. مَزداو» (: آتش ای پرتو اهورایی) و در پی آن از این پرتو اهورایی خواسته شده تا پیوسته روشن باشد در هر خانه ، در هر شهر و کشور تا روشن کند زندگی را و گرمایی بخشد جان ها و خواسته های دیگری که از این پرتو در سرودهای اوستایی آمده است.
بدین روی هرگاه واژه ی «پوتره» در اوستا همراه با واژه ی «آترش» آمده است ؛ سخن از آتش در جایگاه پَرتوِ اهورامزداست ، پرتو دانایی و آگاهی که نیاز است بر زندگی مرتوگان تابش داشته باشد.
📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای روان شاد ؛
موبدکورش نیکنام.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
از چه رو در خرده اوستا و یسنا از آتش ورهرام به گونه ی پور اهورامزدا نام برده شده ، مگر آتش پسرِخداست؟
پاسخ :
برخی واژگان اوستایی که در سرودهای زرتشت آمده است. چِمار (:معنای) گوناگون و چندگانه دارند که بایستی در برگردان این گونه واژگان به گویش پارسی و زبان های دیگر ، از برگردان درست آن بهره گرفت.
برای یادآوری ، واژه ی «گِه اوش» در سرودهای اوستا ، از ریشه ی «گی» آمده به چمار گیتی و جهان که چمارِ دیگر آن نیز «گاو» است و باید در هر بند از سرودها نسبت به واژگان دیگر به درستی برگردان شود.
به ویژه در هات ۲۹ از یسنا (سرود دوم گات ها) این واژه به ریخت (:شکل) «گه اوش اوروان» آمده است ، که چمار درست آن «روانِ گاو» نیست بلکه «روان جهان» است که از ستم و بیدادِ برخی مرتوگان (:بشر) ناخشنود شده است.
واژه ی «پِرِتو» در اوستا نیز چمارهای «پَرتو» و «پسر» را دارد.
در سرود آتش نیایش چنین آمده است : «آتَرش. پوترَه. اهورهِه. مَزداو» (: آتش ای پرتو اهورایی) و در پی آن از این پرتو اهورایی خواسته شده تا پیوسته روشن باشد در هر خانه ، در هر شهر و کشور تا روشن کند زندگی را و گرمایی بخشد جان ها و خواسته های دیگری که از این پرتو در سرودهای اوستایی آمده است.
بدین روی هرگاه واژه ی «پوتره» در اوستا همراه با واژه ی «آترش» آمده است ؛ سخن از آتش در جایگاه پَرتوِ اهورامزداست ، پرتو دانایی و آگاهی که نیاز است بر زندگی مرتوگان تابش داشته باشد.
📚 بُن مایه :
برگرفته از تارنمای روان شاد ؛
موبدکورش نیکنام.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
@khashatra
وُهومَن اَمشاسِپَند
#امروز به روز، پیروز و فرخ روز اردی بهشت امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی. آدینه ۲۸ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی. ۱۹ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی) ✔️ اردی بهشت = بهترین راستی و پاکی. @khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز شهریور امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
شنبه ۲۹ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۰ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ شهریور = شهریاری اهورایی.
@khashatra
به روز، پیروز و فرخ روز شهریور امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
شنبه ۲۹ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۰ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ شهریور = شهریاری اهورایی.
@khashatra
#شهریور_امشاسپند
خشَتَره وییریه یا شهریور به چم «شهریاری و نیرومندی اهورایی»، نام سومین امشاسپند است.
این امشاسپند نشان از پیروزی دارد، زیرا خویش کاری (:وظیفه‌ی) اصلی او پاسداری از فلزات است.
خشَترا در اوستا نام سومین فروزه ی اهورامزدا از گروه امشاسپندان است.
در اوستا نماد توانمندی و فَر و شکوه پادشاهی اهورامزدا است.
نگهبانی توپال‌ها (فلزات) بر روی زمین به او سپرده شده است.
شهریور (امشاسپند)، خَشَتَرَه وَیریَه نام یکی از امشاسپندان زرتشتی است.
در اوستا «خشَثرَ وَیریَه» و در پهلوی «شَهرِوَر» و در فارسی «شَهریوَر» یا «شَهریَر» است.
بخش نخست این واژه به چم (:معنای) شهریاری و شهر است (مراد از شهر، همانا کشور است، چنان‌که سرزمین ایران را، ایران شهر می‌نامیدند).
بخش دوم این واژه، یعنی «ویریه»، فروزه (: صفت) و به چم مورد پسند است.
بر این اساس، خشتره‌ویریه، به چمار (: معنای) آرمان‌شهر یا شهریاری آرمانی یا توانایی مینُوی آرمانی است.
در اساتیر زرتشتی و ایرانی این امشاسپند نماد شهریاری و فّر و فرمان روایی اهورا مزدا و نگاهبان فلزها و پاسدار فَر و پیروزی شهریاران دادگر و یاور بینوایان و دستگیر مستمندان است.
در جهان مادی پاسبان فلزات است. شهریاری اهورایی از قانون اشا (هنجار هستی) بر می خیزد و همه ی جهان را در بر می گیرد.
در این روز نیکوست به خواستگاری رفتن و زن خواستن.
در بندهش که از نامه های کهن ایرانی است از دیوی بنام سئورو یاد شده که دیو آشوب و تباهی است و از دشمنان و هماوردان خشَتریور می باشد.
از سوی دیگر ایزدانی مانند : ایزد خور، ایزد مهر و ایزد آسمان از یاران و همکاران او هستند.
در گاه شمار مزدیسنی روز چهارم هر ماه شهریور نامیده می‌شود و برابر آیین، هرگاه نام روز و نام ماه برابر می‌شد آن روز را جشن برپا می‌کردند و به شادمانی و ستایش آفریده های نیک اهورا مزدا می‌پرداختند و آن روز را شهریورگان می‌نامیدند.
مسعود سعد سلمان می‌سراید :
ای تنت را ز نیکویی زیور،
شهره روزی ست روز شهریور.
چکامه ای از «مسعود سعد سلمان»
شهریور است و گیتی از عدل شهریار
شاد است،
خیز و مایه شادی به من بیآر.
باده شناس، مایه شادی و خرمی،
بی باده هیچ جان نشد از مایه شاد خوار.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
این تنت را ز نیكویی زیور،
شهره روزی است روز شهریور.
تا به اقبال شهریار جهان،
بگذرانیم جان به لهو و بطر.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
خوش باش.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (شهریور) اندر شوی شادخوار،
کنی در (سپندارمز) کشت و کار.
🌺 گل شااسپرغم نماد شهریور امشاسپند است.
@khashatra
خشَتَره وییریه یا شهریور به چم «شهریاری و نیرومندی اهورایی»، نام سومین امشاسپند است.
این امشاسپند نشان از پیروزی دارد، زیرا خویش کاری (:وظیفه‌ی) اصلی او پاسداری از فلزات است.
خشَترا در اوستا نام سومین فروزه ی اهورامزدا از گروه امشاسپندان است.
در اوستا نماد توانمندی و فَر و شکوه پادشاهی اهورامزدا است.
نگهبانی توپال‌ها (فلزات) بر روی زمین به او سپرده شده است.
شهریور (امشاسپند)، خَشَتَرَه وَیریَه نام یکی از امشاسپندان زرتشتی است.
در اوستا «خشَثرَ وَیریَه» و در پهلوی «شَهرِوَر» و در فارسی «شَهریوَر» یا «شَهریَر» است.
بخش نخست این واژه به چم (:معنای) شهریاری و شهر است (مراد از شهر، همانا کشور است، چنان‌که سرزمین ایران را، ایران شهر می‌نامیدند).
بخش دوم این واژه، یعنی «ویریه»، فروزه (: صفت) و به چم مورد پسند است.
بر این اساس، خشتره‌ویریه، به چمار (: معنای) آرمان‌شهر یا شهریاری آرمانی یا توانایی مینُوی آرمانی است.
در اساتیر زرتشتی و ایرانی این امشاسپند نماد شهریاری و فّر و فرمان روایی اهورا مزدا و نگاهبان فلزها و پاسدار فَر و پیروزی شهریاران دادگر و یاور بینوایان و دستگیر مستمندان است.
در جهان مادی پاسبان فلزات است. شهریاری اهورایی از قانون اشا (هنجار هستی) بر می خیزد و همه ی جهان را در بر می گیرد.
در این روز نیکوست به خواستگاری رفتن و زن خواستن.
در بندهش که از نامه های کهن ایرانی است از دیوی بنام سئورو یاد شده که دیو آشوب و تباهی است و از دشمنان و هماوردان خشَتریور می باشد.
از سوی دیگر ایزدانی مانند : ایزد خور، ایزد مهر و ایزد آسمان از یاران و همکاران او هستند.
در گاه شمار مزدیسنی روز چهارم هر ماه شهریور نامیده می‌شود و برابر آیین، هرگاه نام روز و نام ماه برابر می‌شد آن روز را جشن برپا می‌کردند و به شادمانی و ستایش آفریده های نیک اهورا مزدا می‌پرداختند و آن روز را شهریورگان می‌نامیدند.
مسعود سعد سلمان می‌سراید :
ای تنت را ز نیکویی زیور،
شهره روزی ست روز شهریور.
چکامه ای از «مسعود سعد سلمان»
شهریور است و گیتی از عدل شهریار
شاد است،
خیز و مایه شادی به من بیآر.
باده شناس، مایه شادی و خرمی،
بی باده هیچ جان نشد از مایه شاد خوار.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
این تنت را ز نیكویی زیور،
شهره روزی است روز شهریور.
تا به اقبال شهریار جهان،
بگذرانیم جان به لهو و بطر.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
خوش باش.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (شهریور) اندر شوی شادخوار،
کنی در (سپندارمز) کشت و کار.
🌺 گل شااسپرغم نماد شهریور امشاسپند است.
@khashatra
وُهومَن اَمشاسِپَند
✅ دکتر وست در نامه ی خویش مورخه ی ۱۰ ژوئن ۱۸۹۸ م به منوچهر جی بهالنجی کوتر در مورد آمد و رفت و مکاتبات پارسیان هند با زرتشتیان خراسان و سیستان صحبت می دارد و متاسف است که نامه های نامبرده راه نیستی پیموده و در ضمن در شگفتی است که تا یک سده پیش از سال های ٨۴۷…
✅ در مهرهای موجوده در گیتی ، هندوستان.
✔️ بمبئی :
❇️ در مهر کاوسجی بهرام جی بناجی - در كرل وادی ، تقديس ورهرام ایزد و فروردین ماه ۱۲۱۴ی.
❇️ در مهر خورشیدجی مانکجی - در فارت بسیار قدیمی است و به سال ۱۱۵۹ی ساخته شده و پس از تعمیر تقدیس به روز اشتاد و وارد اردی بهشت ماه ١١٨۶ی.
❇️ در مهر موبدان گوداوره - در قارت ، تقدیس به روز اردی بهشت و اَمّردادماه ۱۱۹۵ی.
❇️ در مهر نامبرده به وسیله ی مرحوم سرجمشید جی جی جی باهی دوباره ساختمان گشت ، گشایش باد ایزد و مهر ماه ۱۲۲۹ی.
❇️ دادا باهی نوشیروانجی معروف بدادی شت . در فارت ، تقدیس به روز سروش و فروردین ماه ۱۱۷۳ی .
❇️ در مهر پیروز بائی دادا راهی مانکجی وچا - فارت ، تخت نشین به روز اردی بهشت و آذر ماه ۱۲۵۰ی.
۳۱۷
@khashatra
✔️ بمبئی :
❇️ در مهر کاوسجی بهرام جی بناجی - در كرل وادی ، تقديس ورهرام ایزد و فروردین ماه ۱۲۱۴ی.
❇️ در مهر خورشیدجی مانکجی - در فارت بسیار قدیمی است و به سال ۱۱۵۹ی ساخته شده و پس از تعمیر تقدیس به روز اشتاد و وارد اردی بهشت ماه ١١٨۶ی.
❇️ در مهر موبدان گوداوره - در قارت ، تقدیس به روز اردی بهشت و اَمّردادماه ۱۱۹۵ی.
❇️ در مهر نامبرده به وسیله ی مرحوم سرجمشید جی جی جی باهی دوباره ساختمان گشت ، گشایش باد ایزد و مهر ماه ۱۲۲۹ی.
❇️ دادا باهی نوشیروانجی معروف بدادی شت . در فارت ، تقدیس به روز سروش و فروردین ماه ۱۱۷۳ی .
❇️ در مهر پیروز بائی دادا راهی مانکجی وچا - فارت ، تخت نشین به روز اردی بهشت و آذر ماه ۱۲۵۰ی.
۳۱۷
@khashatra
✅ در مهر بناجى ليمجی . فارت ، تخت نشین به روز آدر ایزد و آذرماه ۱۰۷۸ی.
پس از ۱۳۶ سال با تجدید ساختمان گشایش ۱۵ آوریل ۱۸۴۵ میلادی.
❇️ در مهر منوچهرجی خورشید جی لنگره - فارت ، تخت نشین به روز دی به مهر و مهرماه ۱۲۱۷ ی.
پس از تعمیر به وسیله ی نوشیروان جی گودی والا ، گشایش به روز آبان ایزد و آبان ماه ١٢۶۴ی.
❇️ در مهر مانکجی نوروز جی سته ، فارت ، تخت نشین به روز آذر ایزد و آذر ماه ۱۱۰۲ی. تعمیر ثانوی به وسیله ی زال اردشیرشت و گشایش به سال ١٢۶۱ ی.
❇️ در مهر جهانگیر جی نسوانجی وادیا ، فارت ، تقدیس به سال ۱۲۳۲ ی.
❇️ در مهر هیرجی و چا مدى . فارت ، تقدیس به سال ۱۰۴۱ی.
❇️ در مهر جیجی باهی داداباهی - قلابه ، تخت نشین به روز سروش ایزد و شهریور ماه ۱۲۰۵ ی.
❇️ درمهر کاوسجى مانکجی اشبرن - کنواری ، تخت نشین به روز آدر ایزد و آذر ماه ۱۲۰۱ ی.
۳۱۸
@khashatra
پس از ۱۳۶ سال با تجدید ساختمان گشایش ۱۵ آوریل ۱۸۴۵ میلادی.
❇️ در مهر منوچهرجی خورشید جی لنگره - فارت ، تخت نشین به روز دی به مهر و مهرماه ۱۲۱۷ ی.
پس از تعمیر به وسیله ی نوشیروان جی گودی والا ، گشایش به روز آبان ایزد و آبان ماه ١٢۶۴ی.
❇️ در مهر مانکجی نوروز جی سته ، فارت ، تخت نشین به روز آذر ایزد و آذر ماه ۱۱۰۲ی. تعمیر ثانوی به وسیله ی زال اردشیرشت و گشایش به سال ١٢۶۱ ی.
❇️ در مهر جهانگیر جی نسوانجی وادیا ، فارت ، تقدیس به سال ۱۲۳۲ ی.
❇️ در مهر هیرجی و چا مدى . فارت ، تقدیس به سال ۱۰۴۱ی.
❇️ در مهر جیجی باهی داداباهی - قلابه ، تخت نشین به روز سروش ایزد و شهریور ماه ۱۲۰۵ ی.
❇️ درمهر کاوسجى مانکجی اشبرن - کنواری ، تخت نشین به روز آدر ایزد و آذر ماه ۱۲۰۱ ی.
۳۱۸
@khashatra
✅ در مهر پالنجی كاما - چرنی رود کامه باغ ، تقدیس به روز سروش ایزد و آذر ماه ۱۲۳۸ی.
❇️ دادآباهی پستنجی وادیا و منوچهر پستن جی - لعل باغ ، تقديس به روز ورهرام ایزد و بهمن ماه ۱۲۰۳ی.
❇️ درمهر اسلاجی بیکاجی ، تقدیس به سال ١٢٣٤ ی.
❇️ درمهر سهراب جی هرمزجی رانجی ، گرنت رود ، تخت نشین به سال ۱۲۳۷ ی.
❇️ درمهر سهراب جی و چاگندی ، چوپاتی ، تقدیس به روز دی به مهر ایزد و اسفند ماه ۱۲۲۷ ی.
❇️ در مهر هرمزجی بهمن جی وادیا. چندن وادی ، تخت نشین به روز ورهرام ایزد و اردی بهشت ماه ۱۱۷۵ ی.
❇️ در مهر ویژه موبدان بهگرست . چندن وادی ، تقدیس به روز دی به آدر و اسفند ماه ١٢۶۵ ی.
📚 بُن مایه :
پرستشگاه زرتشتیان.
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۳۱۹
@khashatra
ادامه دارد....
❇️ دادآباهی پستنجی وادیا و منوچهر پستن جی - لعل باغ ، تقديس به روز ورهرام ایزد و بهمن ماه ۱۲۰۳ی.
❇️ درمهر اسلاجی بیکاجی ، تقدیس به سال ١٢٣٤ ی.
❇️ درمهر سهراب جی هرمزجی رانجی ، گرنت رود ، تخت نشین به سال ۱۲۳۷ ی.
❇️ درمهر سهراب جی و چاگندی ، چوپاتی ، تقدیس به روز دی به مهر ایزد و اسفند ماه ۱۲۲۷ ی.
❇️ در مهر هرمزجی بهمن جی وادیا. چندن وادی ، تخت نشین به روز ورهرام ایزد و اردی بهشت ماه ۱۱۷۵ ی.
❇️ در مهر ویژه موبدان بهگرست . چندن وادی ، تقدیس به روز دی به آدر و اسفند ماه ١٢۶۵ ی.
📚 بُن مایه :
پرستشگاه زرتشتیان.
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۳۱۹
@khashatra
ادامه دارد....
وُهومَن اَمشاسِپَند
#امروز به روز، پیروز و فرخ روز شهریور امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی. شنبه ۲۹ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی. ۲۰ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی) ✔️ شهریور = شهریاری اهورایی. @khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز سپندارمزد امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
یک شنبه ۳۰ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۱ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ سپندارمزد = فروتنی پاک و سپند.
@khashatra
به روز، پیروز و فرخ روز سپندارمزد امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
یک شنبه ۳۰ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۱ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ سپندارمزد = فروتنی پاک و سپند.
@khashatra
#سپندارمزد_امشاسپند
سپند آرامئیتی یا همان اسپند به چم (: معنی) بی‌نقصی و تندرستی کامل است.
وی نگاهبان و پاسدار زمین و در عین حال نشان فرمان برداری، پرهیزگاری و نیایش است.
این واژه که در اوستایی «سْپِنْتَه آرمَئیتی» (Spenta-Ârmaiti) است و نام چهارمین امشاسپند شناخته می‌شود، از دو بخش «سپنته» (Spenta) یا «سپند» به چم (:معنی) پاک و مقدس و «آرمئیتی» (Ârmaiti) به چم فروتنی و بردباری تشکیل شده است و این دو با هم به چم فروتنیِ پاک و سپند است.
این واژه در پهلوی «سپندارمت» (SpandÂrmat) و در پارسی «سپندارمذ» و «اسفندارمذ» و «اسفند» شده است.
سپنته آرمیتی یکی از ایزد بانوان و امشاسپندان زرتشتی است که در زبان اوستایی، سپنته آرمیتی یا سپنت اَرمَیتی یا سپند آرامئیتی خوانده می‌شود، در زبان پهلوی بدان سپندارمذ یا سپندارمت گویند و در پارسی، سپندارمد نیز خوانده شده‌است.
امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین سرسبز و نشانی از باروری و زایش است.
در فرهنگ پهلوی سپندرمت یا همان سپندارمذ، نام یکی از امشاسپندان و در عین حال نام پنجمین روز ماه و دوازدهمین ماه سال معرفی شده است.
وی را همان الهه ی بسیار قدیمی اسفند دانسته‌اند و گفته‌اند که او را دو امشاسپند دیگر یعنی هورواتات (خرداد) و امرتات (اَمُرداد) همراهی می‌کنند و این سه گروهی از امشاسپندان را می‌سازند که قرینه‌ی سه امشاسپند نخستین، یعنی وهمن (وهومن یا همان بهمن)، اشه وهیشته (اردی بهشت) و خشتره وییریه (شهریور) محسوب می‌شوند.
این فروزه در انسان به گونه‌ی فروتنی و مهر و خدمت به دیگران، نمایان می‌شود.
سپندارمزد در جهان خاکی، نگاه دارنده‌ی زمین و زنان است.
زمینی که بی‌هیچ چشم داشتی هرچه دارد در اختیار جانداران می‌گذارد و زنانی چون مادر که هم چون زمین، مهربان و فروتنند، مهر می‌ورزند بدون این که چشم به راه پاسخی مهرانگیز باشند.
زن و زمین همسانی‌های بسیاری دارند.
زن و زمین هر دو نماد باروری و زایش هستند، زندگی از زن و زمین است که جریان دارد.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
سپندارمز روز خیز ای نگار،
سپند آر ما را و جام می آر.
می آر از پی آن که بی می‌‌نشد،
دلی شادمان و تنی شادخوار.
سپند آر پی آن که چشم بدان،
بگرداند ایزد ازین روزگار.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
ورز زمین کن.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (شهریور) اندر شوی شادخوار،
کنی در (سپندارمز) کشت و کار.
🌺 گل بیدمشک نماد سپندارمزد امشاسپند است.
@khashatra
سپند آرامئیتی یا همان اسپند به چم (: معنی) بی‌نقصی و تندرستی کامل است.
وی نگاهبان و پاسدار زمین و در عین حال نشان فرمان برداری، پرهیزگاری و نیایش است.
این واژه که در اوستایی «سْپِنْتَه آرمَئیتی» (Spenta-Ârmaiti) است و نام چهارمین امشاسپند شناخته می‌شود، از دو بخش «سپنته» (Spenta) یا «سپند» به چم (:معنی) پاک و مقدس و «آرمئیتی» (Ârmaiti) به چم فروتنی و بردباری تشکیل شده است و این دو با هم به چم فروتنیِ پاک و سپند است.
این واژه در پهلوی «سپندارمت» (SpandÂrmat) و در پارسی «سپندارمذ» و «اسفندارمذ» و «اسفند» شده است.
سپنته آرمیتی یکی از ایزد بانوان و امشاسپندان زرتشتی است که در زبان اوستایی، سپنته آرمیتی یا سپنت اَرمَیتی یا سپند آرامئیتی خوانده می‌شود، در زبان پهلوی بدان سپندارمذ یا سپندارمت گویند و در پارسی، سپندارمد نیز خوانده شده‌است.
امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین سرسبز و نشانی از باروری و زایش است.
در فرهنگ پهلوی سپندرمت یا همان سپندارمذ، نام یکی از امشاسپندان و در عین حال نام پنجمین روز ماه و دوازدهمین ماه سال معرفی شده است.
وی را همان الهه ی بسیار قدیمی اسفند دانسته‌اند و گفته‌اند که او را دو امشاسپند دیگر یعنی هورواتات (خرداد) و امرتات (اَمُرداد) همراهی می‌کنند و این سه گروهی از امشاسپندان را می‌سازند که قرینه‌ی سه امشاسپند نخستین، یعنی وهمن (وهومن یا همان بهمن)، اشه وهیشته (اردی بهشت) و خشتره وییریه (شهریور) محسوب می‌شوند.
این فروزه در انسان به گونه‌ی فروتنی و مهر و خدمت به دیگران، نمایان می‌شود.
سپندارمزد در جهان خاکی، نگاه دارنده‌ی زمین و زنان است.
زمینی که بی‌هیچ چشم داشتی هرچه دارد در اختیار جانداران می‌گذارد و زنانی چون مادر که هم چون زمین، مهربان و فروتنند، مهر می‌ورزند بدون این که چشم به راه پاسخی مهرانگیز باشند.
زن و زمین همسانی‌های بسیاری دارند.
زن و زمین هر دو نماد باروری و زایش هستند، زندگی از زن و زمین است که جریان دارد.
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
سپندارمز روز خیز ای نگار،
سپند آر ما را و جام می آر.
می آر از پی آن که بی می‌‌نشد،
دلی شادمان و تنی شادخوار.
سپند آر پی آن که چشم بدان،
بگرداند ایزد ازین روزگار.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
ورز زمین کن.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (شهریور) اندر شوی شادخوار،
کنی در (سپندارمز) کشت و کار.
🌺 گل بیدمشک نماد سپندارمزد امشاسپند است.
@khashatra
وُهومَن اَمشاسِپَند
✅ در مهر پالنجی كاما - چرنی رود کامه باغ ، تقدیس به روز سروش ایزد و آذر ماه ۱۲۳۸ی. ❇️ دادآباهی پستنجی وادیا و منوچهر پستن جی - لعل باغ ، تقديس به روز ورهرام ایزد و بهمن ماه ۱۲۰۳ی. ❇️ درمهر اسلاجی بیکاجی ، تقدیس به سال ١٢٣٤ ی. ❇️ درمهر سهراب جی هرمزجی رانجی…
✅ درمهر بهرامجی کاوسجی باتلی والا . تاردو ، تخت نشین به روز ورهرام ایزد و شهریور ماه ۱۲۳۴ ی.
❇️ درمهر نوشیروانجی و برزوجی منوچهرجی و ادیا . پرل ، تقدیس به روز ورهرام و بهمن ماه ۱۲۳۲ ی.
در مهر پرورشگاه جمشید جی نوشیروانجی پتیت. پول ، تقدیس به سال ۱۲۵۸ ی. بعدها به پونه منتقل گردید.
❇️ درمهر مهربانجی مانگجی پتل. گرنت رود تقدیس به روز سروش و فروردین ماه ۱۱۷۷ی.
هنگام انتقال آن از بهندی بازار به گرنت رود ، دین بائی نوشیروانجی پتیت آن را ساختمان نمود.
❇️ درمهر بهمن جی مهربانجی میوه واله ، بایکه، تقدیس به روز سروش و تیرماه ۱۲۲۰ ی.
❇️ درمهر داداباهی جمشید جی گامادیا ، مژگان ، تقدیس به روز خورشید ایزد و خرداد ماه ۱۲۱۵ ی.
فرامجی پتل آن را دوباره ساختمان کرد.
❇️ درمهر رتن بائی کا وسجی جهانگیر ردیمنی ، مژگان. تقدیس به روز گوش ایزد و آبان ماه ١٢٣۶ ی.
❇️ درمهر جمشید جی دادا باهی امریا ، مرین لینس، تقدیس به روز زامیاد و اردی بهشت ماه ۱۲۳۳ ی.
۳۲۰
@khashatra
❇️ درمهر نوشیروانجی و برزوجی منوچهرجی و ادیا . پرل ، تقدیس به روز ورهرام و بهمن ماه ۱۲۳۲ ی.
در مهر پرورشگاه جمشید جی نوشیروانجی پتیت. پول ، تقدیس به سال ۱۲۵۸ ی. بعدها به پونه منتقل گردید.
❇️ درمهر مهربانجی مانگجی پتل. گرنت رود تقدیس به روز سروش و فروردین ماه ۱۱۷۷ی.
هنگام انتقال آن از بهندی بازار به گرنت رود ، دین بائی نوشیروانجی پتیت آن را ساختمان نمود.
❇️ درمهر بهمن جی مهربانجی میوه واله ، بایکه، تقدیس به روز سروش و تیرماه ۱۲۲۰ ی.
❇️ درمهر داداباهی جمشید جی گامادیا ، مژگان ، تقدیس به روز خورشید ایزد و خرداد ماه ۱۲۱۵ ی.
فرامجی پتل آن را دوباره ساختمان کرد.
❇️ درمهر رتن بائی کا وسجی جهانگیر ردیمنی ، مژگان. تقدیس به روز گوش ایزد و آبان ماه ١٢٣۶ ی.
❇️ درمهر جمشید جی دادا باهی امریا ، مرین لینس، تقدیس به روز زامیاد و اردی بهشت ماه ۱۲۳۳ ی.
۳۲۰
@khashatra
✅ درمهر هرمزجی داداباهی شاعر ، مهالکشمی ، تقدیس به روز سروش و مهر ماه ۱۲۱۵ ی.
❇️ درمهر سهراب جی خورشید جی توتی ردیمنی ، والكشور ، تخت نشین به روز اَمُرداد و آذرماه ۱۲۲۷ ی.
❇️ درمهر نسروانجی رتنجی تانا ، بندره ، تخت نشین به روز ورهرام و شهریور ماه ۱۲۵۳ ی.
❇️ درمهر نوروزجی کاوسجی ناریل واله ، دادر ، تقدیس به روز اردی بهشت و آذرماه ۱۱۸۱ ی.
❇️ درمهر رستم جی کاوسجی ایده واله ، دوبی تلاؤ ، تقدیس به روز مهر و اسفند ماه ۱۲۱۲ ی. نوروز چی نوشیروانجی وادیا آن را تعمير و گشایش به روز دین و مهر ماه ۱۲۳۱ی. و آذر در مهر آبانبائی وادیا به آن
ملحق گردید.
❇️ درمهر منوچهرجی بهمن جی سشته ، تاردو ، تقدیس به روز سروش و اردی بهشت ماه ۱۱۹۲ ی.
❇️ درمهر شاپور جی سهراب جی كپه والا.
تاردو ، تقدیس به روز سروش و اردی بهشت ماه ۱۲۲۷ ی.
۳۲۱
@khashatra
❇️ درمهر سهراب جی خورشید جی توتی ردیمنی ، والكشور ، تخت نشین به روز اَمُرداد و آذرماه ۱۲۲۷ ی.
❇️ درمهر نسروانجی رتنجی تانا ، بندره ، تخت نشین به روز ورهرام و شهریور ماه ۱۲۵۳ ی.
❇️ درمهر نوروزجی کاوسجی ناریل واله ، دادر ، تقدیس به روز اردی بهشت و آذرماه ۱۱۸۱ ی.
❇️ درمهر رستم جی کاوسجی ایده واله ، دوبی تلاؤ ، تقدیس به روز مهر و اسفند ماه ۱۲۱۲ ی. نوروز چی نوشیروانجی وادیا آن را تعمير و گشایش به روز دین و مهر ماه ۱۲۳۱ی. و آذر در مهر آبانبائی وادیا به آن
ملحق گردید.
❇️ درمهر منوچهرجی بهمن جی سشته ، تاردو ، تقدیس به روز سروش و اردی بهشت ماه ۱۱۹۲ ی.
❇️ درمهر شاپور جی سهراب جی كپه والا.
تاردو ، تقدیس به روز سروش و اردی بهشت ماه ۱۲۲۷ ی.
۳۲۱
@khashatra
✅ درمهر نوشير وأنجی هیرجی کرانی. خسرو باغ ، تندیس به روز ورهرام
شهریور ماه ۱۲۱۶ ی.
❇️ درمهر سر جمشید جی جیجی با هی. پایدونی الهی باغ ، تقديس بهدروز ...
❇️ درمهر جمشید جی داداباهی سده واتر واله. گوینس رود ، تقدیس به روز زامیاد و اردی بهشت ماه ۱۲۴۴ ی.
❇️ درمهر رستم جی نسروانجی رستم فرامنا. دادر کولونی ، تقدیس به روز آدر و آبان ماه ۱۲۹۸ ی.
❇️ درمهر شاپور جی داجی. ماهیم ، تقدیس به روز شهریور و اردی بهشت ماه ۱۲۲۵ ی.
❇️ درمهر رستم جی و نسروانجی ناناباهی بایس. تاردو ، تقديس به روز ورهرام و آذر ماه ۱۳۰۸ ی. آذر آن از در مهر پتل در دنکن رود به این جا منتقل گردیده.
❇️ درمهر خان بهادر هر مزجی مانکجی بیمه دیواله. دوبی تلاو ، تقدیس به روز ماه ایزد و بهمن ماه ۱۲۹۴ ی. واقع در آتش بهرام انجمن.
📚 بُن مایه :
پرستشگاه زرتشتیان.
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۳۲۲
@khashatra
ادامه دارد....
شهریور ماه ۱۲۱۶ ی.
❇️ درمهر سر جمشید جی جیجی با هی. پایدونی الهی باغ ، تقديس بهدروز ...
❇️ درمهر جمشید جی داداباهی سده واتر واله. گوینس رود ، تقدیس به روز زامیاد و اردی بهشت ماه ۱۲۴۴ ی.
❇️ درمهر رستم جی نسروانجی رستم فرامنا. دادر کولونی ، تقدیس به روز آدر و آبان ماه ۱۲۹۸ ی.
❇️ درمهر شاپور جی داجی. ماهیم ، تقدیس به روز شهریور و اردی بهشت ماه ۱۲۲۵ ی.
❇️ درمهر رستم جی و نسروانجی ناناباهی بایس. تاردو ، تقديس به روز ورهرام و آذر ماه ۱۳۰۸ ی. آذر آن از در مهر پتل در دنکن رود به این جا منتقل گردیده.
❇️ درمهر خان بهادر هر مزجی مانکجی بیمه دیواله. دوبی تلاو ، تقدیس به روز ماه ایزد و بهمن ماه ۱۲۹۴ ی. واقع در آتش بهرام انجمن.
📚 بُن مایه :
پرستشگاه زرتشتیان.
🖋 نویسنده و گردآورنده :
رشید شهمردان.
هشتمین نشریه ی سازمان جوانان ززتشتی بمبئی سال ۱۳۳۶ یزدگردی.
✍ رونوشت : بردیا بزرگمهر.
۳۲۲
@khashatra
ادامه دارد....
وُهومَن اَمشاسِپَند
#امروز به روز، پیروز و فرخ روز سپندارمزد امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی. یک شنبه ۳۰ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی. ۲۱ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی) ✔️ سپندارمزد = فروتنی پاک و سپند. @khashatra
#امروز
به روز، پیروز و فرخ روز خورداد امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
دو شنبه ۳۱ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۲ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ خورداد = هَئوروَتات ، رسایی و کمال.
@khashatra
به روز، پیروز و فرخ روز خورداد امشاسپند و مهر ماه به سال ۳۷۶۳ مزدیسنی.
دو شنبه ۳۱ شهریور ماه به سال ۱۴۰۴ خورشیدی.
۲۲ سپتامبر سال ۲۰۲۵ (ترسایی)
✔️ خورداد = هَئوروَتات ، رسایی و کمال.
@khashatra
#خورداد_امشاسپند
خورداد پنجمین امشاسپند و پاس دارنده‌ی آب ها و سرسبزی است.
آب در كنار سه آخشیج دیگر (خاک، هوا، آتش) در میان ایرانیان باستان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است.
وجود ایزدان گوناگون موكل بر آن و نوشته‌های ایرانی و انیرانی همه گواه اهمیت این آخشیج است در میان ایرانیان باستان و زرتشتیان، زاستار (:طبیعت) در نظر ایرانیان جایگاه والایی دارد و عناصر آن شایسته ی گرامی داشت و دارای تقدس ویژه‌ای است. آب، باد، خاک و آتش در دین اشوزرتشت و در فرهنگ و سنت ایرانی چهار آخشیج سپند است كه برای هر یک از آن ها فرشته‌ی ویژه‌ای تعیین شده و خویش کاری فرد زرتشتی است که محیط زیست را در حد توان پاک نگاه دارد.
آب نه تنها سپند است بلكه آشامیده شده و در امور جاری زندگی به مصرف می‌رسد. عنصری كه وحدت آن نماد یكتایی اهورامزدا و كثرت آن جلوه‌گاه تمام پدیده‌های جهان هستی است، از چكه‌ی باران تا اقیانوس پهناور و از آب آرام چاه تا سیل جاری در بستر رودها موجد و مولد زندگی است.
در ایران باستان تا به امروز ماه سوم سال و روز ششم هر ماه خورداد نام دارد.
یشت چهارم كه به نام خورداد یشت خوانده می‌شود، به طوری كه این فرشته در جهان مینوی نماد كمال اهورامزدا و در جهان جسمانی نگهبان آب است.
خورداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به چم رسایی و کمال است که در گات ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است.
بخش هئوروه که صفت است به چم رسا، همه، درست و کامل.
بخش دوم تات که پسوند است برای اسم، بنابراین هئوروتات به چم کمال و رسایی است.
خورداد نماینده رسایی و کمال اهورامزداست.
خورداد، امشاسپند بانویی است که نگهداری از آب‌ها در این جهان، خویش کاری اوست و کسان را در چیرگی بر تشنگی یاری می‌کند از این روی در آیین، به هنگام نوشیدن آب از او به نیکی یاد می‌شود و در گیتی به نگهبانی آب گماشته شده است.
ایزدان تیر و باد و فروردین از همکاران خورداد هستند.
در گات ها، از خورداد و اَمُرداد پیوسته در کنار یک دیگر یاد می‌شود و در اوستای نو نیز این دو امشاسپند، پاس دارنده ی آب‌ها و گیاهان‌اند که به یاری مردمان می‌آیند و تشنگی و گرسنگی را شکست می‌دهند.
در یسنا، هات ۴۷، آمده‌است که اهورامزدا رسایی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را به کسی خواهد بخشید که اندیشه و گفتار و کردارش برابر آیین راستی است.
در متن‌های کهن امشاسپند خورداد : چهارمین یشت از یشت های بیست و یک گانه‌ی اوستا، ویژه ستایش و نیایش امشاسپند بانو خورداد است که در آن یشت از زبان اهورا مزدا یادآور می‌شود که «… یاری و رستگاری و رامش و بهروزی خورداد را برای مردمان اشون بیافریدم…» و سپس تاکید می‌شود هر آن کس که خورداد را بستاید همانند آن است که همه ی امشاسپندان را ستایش کرده است.
در بندهش نیز درباره ی خورداد آمده‌است : «… ششم از مینویان، خورداد است؛ او از آفرینش گیتی، آب را به خویش پذیرفت..»، چنین گوید : هستی، زایش و پرورش همه موجودات مادی جهان از آب است و زمین را نیز آبادانی از اوست…»
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
خورداد روز داد نباشد كه بامداد،
از لهو و خرمی بستانی ز باده داد.
از باده جوی شادی و از باده باش خوش،
بی‌باده این جهان، صنما بادگیر، باد.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
جوی کن.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (خورداد) جوی نوین کن روان،
(امرداد) بیخ نو اندر نشان.
🌺 گل سوسن نماد خورداد امشاسپند است.
@khashatra
خورداد پنجمین امشاسپند و پاس دارنده‌ی آب ها و سرسبزی است.
آب در كنار سه آخشیج دیگر (خاک، هوا، آتش) در میان ایرانیان باستان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است.
وجود ایزدان گوناگون موكل بر آن و نوشته‌های ایرانی و انیرانی همه گواه اهمیت این آخشیج است در میان ایرانیان باستان و زرتشتیان، زاستار (:طبیعت) در نظر ایرانیان جایگاه والایی دارد و عناصر آن شایسته ی گرامی داشت و دارای تقدس ویژه‌ای است. آب، باد، خاک و آتش در دین اشوزرتشت و در فرهنگ و سنت ایرانی چهار آخشیج سپند است كه برای هر یک از آن ها فرشته‌ی ویژه‌ای تعیین شده و خویش کاری فرد زرتشتی است که محیط زیست را در حد توان پاک نگاه دارد.
آب نه تنها سپند است بلكه آشامیده شده و در امور جاری زندگی به مصرف می‌رسد. عنصری كه وحدت آن نماد یكتایی اهورامزدا و كثرت آن جلوه‌گاه تمام پدیده‌های جهان هستی است، از چكه‌ی باران تا اقیانوس پهناور و از آب آرام چاه تا سیل جاری در بستر رودها موجد و مولد زندگی است.
در ایران باستان تا به امروز ماه سوم سال و روز ششم هر ماه خورداد نام دارد.
یشت چهارم كه به نام خورداد یشت خوانده می‌شود، به طوری كه این فرشته در جهان مینوی نماد كمال اهورامزدا و در جهان جسمانی نگهبان آب است.
خورداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به چم رسایی و کمال است که در گات ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است.
بخش هئوروه که صفت است به چم رسا، همه، درست و کامل.
بخش دوم تات که پسوند است برای اسم، بنابراین هئوروتات به چم کمال و رسایی است.
خورداد نماینده رسایی و کمال اهورامزداست.
خورداد، امشاسپند بانویی است که نگهداری از آب‌ها در این جهان، خویش کاری اوست و کسان را در چیرگی بر تشنگی یاری می‌کند از این روی در آیین، به هنگام نوشیدن آب از او به نیکی یاد می‌شود و در گیتی به نگهبانی آب گماشته شده است.
ایزدان تیر و باد و فروردین از همکاران خورداد هستند.
در گات ها، از خورداد و اَمُرداد پیوسته در کنار یک دیگر یاد می‌شود و در اوستای نو نیز این دو امشاسپند، پاس دارنده ی آب‌ها و گیاهان‌اند که به یاری مردمان می‌آیند و تشنگی و گرسنگی را شکست می‌دهند.
در یسنا، هات ۴۷، آمده‌است که اهورامزدا رسایی خورداد و جاودانگی اَمُرداد را به کسی خواهد بخشید که اندیشه و گفتار و کردارش برابر آیین راستی است.
در متن‌های کهن امشاسپند خورداد : چهارمین یشت از یشت های بیست و یک گانه‌ی اوستا، ویژه ستایش و نیایش امشاسپند بانو خورداد است که در آن یشت از زبان اهورا مزدا یادآور می‌شود که «… یاری و رستگاری و رامش و بهروزی خورداد را برای مردمان اشون بیافریدم…» و سپس تاکید می‌شود هر آن کس که خورداد را بستاید همانند آن است که همه ی امشاسپندان را ستایش کرده است.
در بندهش نیز درباره ی خورداد آمده‌است : «… ششم از مینویان، خورداد است؛ او از آفرینش گیتی، آب را به خویش پذیرفت..»، چنین گوید : هستی، زایش و پرورش همه موجودات مادی جهان از آب است و زمین را نیز آبادانی از اوست…»
سرودهی مسعود سعد سلمان، بر پایه‌ی کتاب بندهش :
خورداد روز داد نباشد كه بامداد،
از لهو و خرمی بستانی ز باده داد.
از باده جوی شادی و از باده باش خوش،
بی‌باده این جهان، صنما بادگیر، باد.
اندرزنامه ی آذرباد مهراسپندان (موبد موبدان در روزگار شاپور دوم)
جوی کن.
اندرزنامه ی آذرباد مهر اسپندان در سرودهی استاد ملک‌الشعرای بهار :
به (خورداد) جوی نوین کن روان،
(امرداد) بیخ نو اندر نشان.
🌺 گل سوسن نماد خورداد امشاسپند است.
@khashatra
وُهومَن اَمشاسِپَند
✅ درمهر نوشير وأنجی هیرجی کرانی. خسرو باغ ، تندیس به روز ورهرام شهریور ماه ۱۲۱۶ ی. ❇️ درمهر سر جمشید جی جیجی با هی. پایدونی الهی باغ ، تقديس بهدروز ... ❇️ درمهر جمشید جی داداباهی سده واتر واله. گوینس رود ، تقدیس به روز زامیاد و اردی بهشت ماه ۱۲۴۴ ی. ❇️…
✅ درمهر سونائیجی هیرجی. گوالیا تانک ، تقدیس به روز ورهرام و اسفند ماه ۱۱۸۰ ی.
❇️ درمهر هیربد آدرجی خورشید جی پنتکی لشکری. بندره، تقدیس به روز سروش و اِمُرداد ماه ۱۲۹۹ ی.
❇️ درمهر نسروانجی مانکجی پتیت. چارچگت ، تقدیس به روز هرمزد و
فروردین ماه نوروز جمشیدی سال ۱۳۰۹ ی.
❇️ درمهر ادشیر جی بیکاجی پتل. اندری ، تقدیس به روز ادر و آذر ماه ۱۲۷۷ی.
❇️ درمهر آل بلس باغ. گیر گام ، تقدیس به روز باد و دی ماه ۱۲۳۵ ی.
❇️ درمهر ا. ر ، سونا واله ، ماهیم ، تقديس به روز سروش و آذر ماه.
❇️ درمهر آتش دادگاه مدی هیرجی و چه گندی. دونگر وادی ، تقدیس به روز سروش و اردی بهشت ماه ۱۲۴۳ ی.
❇️ درمهرآتش دادگاه بانده. قلابه ، تقدیس به روز تیر و تیرماه ۱۱۰۲ ی.
۳۲۳
@khashatra
❇️ درمهر هیربد آدرجی خورشید جی پنتکی لشکری. بندره، تقدیس به روز سروش و اِمُرداد ماه ۱۲۹۹ ی.
❇️ درمهر نسروانجی مانکجی پتیت. چارچگت ، تقدیس به روز هرمزد و
فروردین ماه نوروز جمشیدی سال ۱۳۰۹ ی.
❇️ درمهر ادشیر جی بیکاجی پتل. اندری ، تقدیس به روز ادر و آذر ماه ۱۲۷۷ی.
❇️ درمهر آل بلس باغ. گیر گام ، تقدیس به روز باد و دی ماه ۱۲۳۵ ی.
❇️ درمهر ا. ر ، سونا واله ، ماهیم ، تقديس به روز سروش و آذر ماه.
❇️ درمهر آتش دادگاه مدی هیرجی و چه گندی. دونگر وادی ، تقدیس به روز سروش و اردی بهشت ماه ۱۲۴۳ ی.
❇️ درمهرآتش دادگاه بانده. قلابه ، تقدیس به روز تیر و تیرماه ۱۱۰۲ ی.
۳۲۳
@khashatra