◀️تجارت با کودکی؛ از مدارس تیزهوشان تا مؤسساتی که دکان باز کرده اند...
✏️نظام آموزشی ایران، با تحمیل رقابت های بی رحمانه به کودکان، آنها را از بازی، خلاقیت، کار گروهی و تعامل، شادابی و یادگیری درس های زندگی باز می دارد و آنها را به افرادی تک ساحتی تبدیل می کند که در بهترین فرض، محفوظات بیشتری دارند.
✏️ما، کودکان را پیش از موعد وارد رقابت می کنیم و در رقابت ها، خردشان می کنیم؛ به همین سادگی و به همین بی رحمی! ما بزرگترها، بازی خودمان را می کنیم ولی مهره های این بازی را فرزندان مان قرار داده ایم، گویی، آنها نه انسان که فیل و رخ و قلعه شطرنج هستند؛ به همان سادگی که مهره ها را می زنیم و دور می اندازیم، به بچه هایمان نیز ضربه می زنیم؛ هم وزارت آموزش و پرورش، هم بسیاری از مدارس و مؤسسات و هم شمار زیادی از خانواده ها.
✏️یکی از این جاها، مدارس موسوم به تیزهوشان هستند که رقابت احمقانه ای در مدارس سراسر کشور برای فرستادن دانش آموزان شان به این مدارس جریان دارد. هر ساله، تعداد پرشماری از کودکان ایرانی که در مقطع ابتدایی درس می خوانند، در آزمون های مدارس تیزهوشان شرکت می کنند. سیستم آموزشی اغلب مدارس، به ویژه مدارس غیرانتفاعی، در تمام سال های تحصیل، این گزاره را به ذهن کودکان بی نوا تزریق می کند که تحصیل در مدارس تیزهوشان، موهبت بزرگی است که باید بدان نائل آیند!
✏️از بین آن همه دانش آموزی که نظام آموزشی، ذهن شان را آکنده از آرزوی تیزهوشان کرده است، تنها تعداد کمی پذیرفته می شوند و بقیه، "شکست می خورند"! برای ما بزرگترها ، شاید مهم نباشد ولی برای دختر بچه یا پسر بچه ای که هنوز در حال و هوای کودکی است، یک تجربه وحشتناک رقم می خورد، او پیش خودش فرو می شکند و چون از قبولی در "تیزهوشان" بازمانده، اولین حسی که پیدا می کند، تردید به "هوش" خودش هست!
✏️وادار کردن کودکان به رقابت های زودهنگام، تنها به مدارس تیزهوشان محدود نمی شود. آزمون های ورودی مدارس غیرانتفاعی و آزمون های تستی که با ارائه کارنامه هایی شبیه کارنامه کنکور دانشگاه ها مدام بر کودکان تحمیل می شود و آنها را در استرس و مقایسه دائمی قرار می دهد نیز همانند شبحی بر زندگی کودکان سایه افکنده اند...
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
✏️نظام آموزشی ایران، با تحمیل رقابت های بی رحمانه به کودکان، آنها را از بازی، خلاقیت، کار گروهی و تعامل، شادابی و یادگیری درس های زندگی باز می دارد و آنها را به افرادی تک ساحتی تبدیل می کند که در بهترین فرض، محفوظات بیشتری دارند.
✏️ما، کودکان را پیش از موعد وارد رقابت می کنیم و در رقابت ها، خردشان می کنیم؛ به همین سادگی و به همین بی رحمی! ما بزرگترها، بازی خودمان را می کنیم ولی مهره های این بازی را فرزندان مان قرار داده ایم، گویی، آنها نه انسان که فیل و رخ و قلعه شطرنج هستند؛ به همان سادگی که مهره ها را می زنیم و دور می اندازیم، به بچه هایمان نیز ضربه می زنیم؛ هم وزارت آموزش و پرورش، هم بسیاری از مدارس و مؤسسات و هم شمار زیادی از خانواده ها.
✏️یکی از این جاها، مدارس موسوم به تیزهوشان هستند که رقابت احمقانه ای در مدارس سراسر کشور برای فرستادن دانش آموزان شان به این مدارس جریان دارد. هر ساله، تعداد پرشماری از کودکان ایرانی که در مقطع ابتدایی درس می خوانند، در آزمون های مدارس تیزهوشان شرکت می کنند. سیستم آموزشی اغلب مدارس، به ویژه مدارس غیرانتفاعی، در تمام سال های تحصیل، این گزاره را به ذهن کودکان بی نوا تزریق می کند که تحصیل در مدارس تیزهوشان، موهبت بزرگی است که باید بدان نائل آیند!
✏️از بین آن همه دانش آموزی که نظام آموزشی، ذهن شان را آکنده از آرزوی تیزهوشان کرده است، تنها تعداد کمی پذیرفته می شوند و بقیه، "شکست می خورند"! برای ما بزرگترها ، شاید مهم نباشد ولی برای دختر بچه یا پسر بچه ای که هنوز در حال و هوای کودکی است، یک تجربه وحشتناک رقم می خورد، او پیش خودش فرو می شکند و چون از قبولی در "تیزهوشان" بازمانده، اولین حسی که پیدا می کند، تردید به "هوش" خودش هست!
✏️وادار کردن کودکان به رقابت های زودهنگام، تنها به مدارس تیزهوشان محدود نمی شود. آزمون های ورودی مدارس غیرانتفاعی و آزمون های تستی که با ارائه کارنامه هایی شبیه کارنامه کنکور دانشگاه ها مدام بر کودکان تحمیل می شود و آنها را در استرس و مقایسه دائمی قرار می دهد نیز همانند شبحی بر زندگی کودکان سایه افکنده اند...
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
👍3
من شاگرد خوبی بودم. اما از مدرسه بیزار. مدرسه خراشی بود به رخسار خیالات رنگی خردسالی من. مدرسه خواب های مرا قیچی کرده بود. نماز مرا شکسته بود. مدرسه عروسک مرا رنجانده بود. روز ورودم یادم نخواهد رفت. مرا از میان بازی «گرگم به هوا» ربودند، و به کابوس مدرسه سپردند. خودم را تنها دیدم و غریب. غم دورماندگی از اصل با من بود. آدم پس از هبوط بودم. از آن پس و هر بار، دلهره بود که جای من راهی مدرسه می شد. مارسل را در اندیشه مدرسه نومیدی دست می داد. مرا اضطراب.
هر ماده ای هم که بود از بر می کردیم. شاگرد، کیسه زباله بود. درس در او خالی می شد. « منابع طبیعی ایران» در کتاب جغرافی بود، نه در خاک ایران. سرمشق «ادب» و «راستی» در محیط مدرسه نبود، در رسم الخط مدرسه بود. معلم در سخنرانی مدیر، «پدر دلسوز» بود. درکلاس نه پدر بود نه دلسوز. کتاب درس فارسی یک مرقع بی قواره بود. در آن خزف کنار صدف بود: قاآنی کنار مولوی، مولوی در کتاب سال سوم ابتدایی بود. مهم نبود که مولوی دور از فهم ما بود. شعرش از رو هم درست خوانده نمی شد.آموزش جدا بود از زندگی. کتاب تفاله واقعیت بود. حرف کتاب، پروانه خشک لای کتاب بود. و کتاب مخاطب نداشت . خود مخاطب خود بود.
برگرفته از کتاب اتاق آبی (سهراب سپهری)
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
هر ماده ای هم که بود از بر می کردیم. شاگرد، کیسه زباله بود. درس در او خالی می شد. « منابع طبیعی ایران» در کتاب جغرافی بود، نه در خاک ایران. سرمشق «ادب» و «راستی» در محیط مدرسه نبود، در رسم الخط مدرسه بود. معلم در سخنرانی مدیر، «پدر دلسوز» بود. درکلاس نه پدر بود نه دلسوز. کتاب درس فارسی یک مرقع بی قواره بود. در آن خزف کنار صدف بود: قاآنی کنار مولوی، مولوی در کتاب سال سوم ابتدایی بود. مهم نبود که مولوی دور از فهم ما بود. شعرش از رو هم درست خوانده نمی شد.آموزش جدا بود از زندگی. کتاب تفاله واقعیت بود. حرف کتاب، پروانه خشک لای کتاب بود. و کتاب مخاطب نداشت . خود مخاطب خود بود.
برگرفته از کتاب اتاق آبی (سهراب سپهری)
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
❤3👍1
#معرفی_کتاب
نظام آموزشی و ساختن ایران مدرن
Education and the Making of Modern Iran
معرفی کتاب:
برای تحلیل نقش آموزش در ساختن ایران مدرن، در این کتاب سهم آموزش در کل فرآیند تغییرات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در دو سده اخیر، از زمانی که کشور برای اولین‌بار در معرض مدارس غرب قرار گرفت بررسی می‌شود. این مجلد به اهداف و معانی مختلفی توجه دارد که شاهان، سیاسیون، دانشگاهیان و روشنفکران بلندپایه ایران و نخبگان اجتماعی- اقتصادی و ... برای آموزش در نظر گرفته بودند و...
دیوید مناشری(David Menashri) (متولد ۱۹۴۴) استاد و محقق اسرائیلی در حوزه تاریخ مدرن ایران است. او همچنین، متخصص مدیر و مؤسس مرکز مطالعات ایران در دانشگاه تل آویو نیز می‌باشد.تمرکز او بر سیاست، جامعه، دین و سیاست اسلام شیعه در ایران می‌باشد است. از دیگر حوزه‌های تخصصی وی می‌توان به سیر تحول تاریخ آموزش در منطقه خاورمیانه اشاره کرد.او در حال حاضر محقق ارشد در مرکز آلیانس در شاخه تاریخ مدرن ایران و همچنین مرکز موشه دایان برای مطالعات خاورمیانه و مطالعات آفریقا می‌باشد.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
نظام آموزشی و ساختن ایران مدرن
Education and the Making of Modern Iran
معرفی کتاب:
برای تحلیل نقش آموزش در ساختن ایران مدرن، در این کتاب سهم آموزش در کل فرآیند تغییرات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در دو سده اخیر، از زمانی که کشور برای اولین‌بار در معرض مدارس غرب قرار گرفت بررسی می‌شود. این مجلد به اهداف و معانی مختلفی توجه دارد که شاهان، سیاسیون، دانشگاهیان و روشنفکران بلندپایه ایران و نخبگان اجتماعی- اقتصادی و ... برای آموزش در نظر گرفته بودند و...
دیوید مناشری(David Menashri) (متولد ۱۹۴۴) استاد و محقق اسرائیلی در حوزه تاریخ مدرن ایران است. او همچنین، متخصص مدیر و مؤسس مرکز مطالعات ایران در دانشگاه تل آویو نیز می‌باشد.تمرکز او بر سیاست، جامعه، دین و سیاست اسلام شیعه در ایران می‌باشد است. از دیگر حوزه‌های تخصصی وی می‌توان به سیر تحول تاریخ آموزش در منطقه خاورمیانه اشاره کرد.او در حال حاضر محقق ارشد در مرکز آلیانس در شاخه تاریخ مدرن ایران و همچنین مرکز موشه دایان برای مطالعات خاورمیانه و مطالعات آفریقا می‌باشد.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
❤1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴کم‌خاصیتی دانشگاه در کشور ما ناشی از چیست؟
◀️سخنانی از مترجم کتاب «نظام آموزشی و ساختن ایران مدرن»
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
◀️سخنانی از مترجم کتاب «نظام آموزشی و ساختن ایران مدرن»
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
👍1👎1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 چگونه خودخواهانه فرزندانمان را در کشورمان به روش گلادیاتورها نابود می‌کنیم...
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
👍1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📛 مدرسه زندان، دانش آموز زندانی و منِ معلم، زندانبان هستم!
🎤 استاد علیرضا دوستانی، معلم پیشکسوتی که دانش آموزان زیادی را از مدارس (دولتی و غیردولتی) نجات داد:
📛 معلم و دانش آموز هر دو از تعطیلی مدرسه خوشحال می‌شوند. این یعنی هر دو طرف معامله ناراضی‌اند و این یعنی معامله باخت باخت.
📛 همه می‌خواهند از این زندان فرار بکنند. دانش آموز و معلم عزیزند اما من به این ساختار بدبینم. ساختاری که تقلیدی، کهنه، وارداتی و... است. بسیاری از حرف‌ها و قوانین غلط، در این ساختار منطقی است. چون خودِ ساختار غلط است.
📛 این بچه‌ها (بعد از رهایی از مدرسه معمولی و حضور در محیط جدید) مثل گیاهی که از زیر آسفالت نور را پیدا می‌کند و شکفته می‌شود شکفته شدند. من در سی سال معلمی خود چنین چیزی ندیده بودم.
🔷️ ارائه استاد دوستانی در تدکس اصفهان
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🎤 استاد علیرضا دوستانی، معلم پیشکسوتی که دانش آموزان زیادی را از مدارس (دولتی و غیردولتی) نجات داد:
📛 معلم و دانش آموز هر دو از تعطیلی مدرسه خوشحال می‌شوند. این یعنی هر دو طرف معامله ناراضی‌اند و این یعنی معامله باخت باخت.
📛 همه می‌خواهند از این زندان فرار بکنند. دانش آموز و معلم عزیزند اما من به این ساختار بدبینم. ساختاری که تقلیدی، کهنه، وارداتی و... است. بسیاری از حرف‌ها و قوانین غلط، در این ساختار منطقی است. چون خودِ ساختار غلط است.
📛 این بچه‌ها (بعد از رهایی از مدرسه معمولی و حضور در محیط جدید) مثل گیاهی که از زیر آسفالت نور را پیدا می‌کند و شکفته می‌شود شکفته شدند. من در سی سال معلمی خود چنین چیزی ندیده بودم.
🔷️ ارائه استاد دوستانی در تدکس اصفهان
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
👏1
کیفیت آموزش ایران جز ضعیف‌ترین‌‌ها در جهان
🔺نتایج آزمون بین‌المللی پرلز ۲۰۲۱ اعلام شده این آزمون پیشرفت سواد خواندن را می‌سنجد. دانش‌آموزان ایرانی در آزمون پرلز ۲۰۲۱ در توانایی خواندن، نمره ۴۱۳ را کسب کردند که در حد معیار بین‌المللی پایین است.
🔺ایران جز کشورهای انتهای جدول در آزمون پرلز است و کشورهای اردن، مصر، مراکش و آفریقای جنوبی بعد از ایران قرار دارند. نمره عملکرد دانش‌آموزان ایران در پرلز ۲۰۱۶، ۴۲۸ بوده است.
🔺ترکیه، قطر، امارات، بحرین، عربستان ، آذربایجان و عمان در مقایسه با ایران وضعیت بهتری دارند.
🔺در ایران، یک درصد دانش‌آموزان به معیار پیشرفته (۶۲۵)، ۷ درصد به معیار بالا (۵۵۰)، ۲۹ درصد معیار متوسط (۴۷۵) و ۵۹ درصد به معیارپایین (۴۰۰) دست می‌یابند قابل ذکر است که نمره ۴۰۰ حداقل معیار و پایین‌ترین سطح انتظارات خواندن است و تلاش کشورها باید رساندن تمام دانش‌آموزان به این معیار باشد.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🔺نتایج آزمون بین‌المللی پرلز ۲۰۲۱ اعلام شده این آزمون پیشرفت سواد خواندن را می‌سنجد. دانش‌آموزان ایرانی در آزمون پرلز ۲۰۲۱ در توانایی خواندن، نمره ۴۱۳ را کسب کردند که در حد معیار بین‌المللی پایین است.
🔺ایران جز کشورهای انتهای جدول در آزمون پرلز است و کشورهای اردن، مصر، مراکش و آفریقای جنوبی بعد از ایران قرار دارند. نمره عملکرد دانش‌آموزان ایران در پرلز ۲۰۱۶، ۴۲۸ بوده است.
🔺ترکیه، قطر، امارات، بحرین، عربستان ، آذربایجان و عمان در مقایسه با ایران وضعیت بهتری دارند.
🔺در ایران، یک درصد دانش‌آموزان به معیار پیشرفته (۶۲۵)، ۷ درصد به معیار بالا (۵۵۰)، ۲۹ درصد معیار متوسط (۴۷۵) و ۵۹ درصد به معیارپایین (۴۰۰) دست می‌یابند قابل ذکر است که نمره ۴۰۰ حداقل معیار و پایین‌ترین سطح انتظارات خواندن است و تلاش کشورها باید رساندن تمام دانش‌آموزان به این معیار باشد.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
👍1
مدرسه بدون زنگ و دانشگاهزنگ زده.pdf
895.7 KB
🔴 مدرسه بدون زنگ و دانشگاه زنگ زده؛ نقدی بر حال مدرسه
🖋نویسنده: علیرضا دوستانی
منبع: سوره اندیشه بهمن و اسفند ۱۳۹۰ شماره ۵۶ و ۵۷
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🖋نویسنده: علیرضا دوستانی
منبع: سوره اندیشه بهمن و اسفند ۱۳۹۰ شماره ۵۶ و ۵۷
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
👍1
🌎دیوارها را برداریم...
"اگر می خواهید کودکتان بزرگسالی توانا و مستقل شود, اجازه دهید تا او تصمیماتی را بدون رهبری همه جانبه شما بگیرد, تلاش کند, شکست بخورد.
باید بیاموزد از تلاش کردن واهمه ای نداشته باشد".
" If you want your kids to grow into capable, independent adults, give them space to make some decisions without you controlling their every move.
Back off! Let them try. Let them fail.
It's not about them always getting it right, It's learning not to be afraid to try ".
"Brooke Hampton"
🔻برگرفته از کتاب مصور "دیوارها را برداریم"
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
"اگر می خواهید کودکتان بزرگسالی توانا و مستقل شود, اجازه دهید تا او تصمیماتی را بدون رهبری همه جانبه شما بگیرد, تلاش کند, شکست بخورد.
باید بیاموزد از تلاش کردن واهمه ای نداشته باشد".
" If you want your kids to grow into capable, independent adults, give them space to make some decisions without you controlling their every move.
Back off! Let them try. Let them fail.
It's not about them always getting it right, It's learning not to be afraid to try ".
"Brooke Hampton"
🔻برگرفته از کتاب مصور "دیوارها را برداریم"
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
#معرفی_کتاب
ــ یادگیری آزاد | پیتر گرِی | ترجمۀ مهدی غلامی
ــ حق مادرزاد | استیون کلرت | ترجمۀ عبدالحسین وهاب‌زاده
ــ باغبان و نجار | آلیسون گوپنیک | ترجمۀ مریم برومندی
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
ــ یادگیری آزاد | پیتر گرِی | ترجمۀ مهدی غلامی
ــ حق مادرزاد | استیون کلرت | ترجمۀ عبدالحسین وهاب‌زاده
ــ باغبان و نجار | آلیسون گوپنیک | ترجمۀ مریم برومندی
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
خشت کج | نقد نظام آموزشی
#معرفی_کتاب ــ یادگیری آزاد | پیتر گرِی | ترجمۀ مهدی غلامی ــ حق مادرزاد | استیون کلرت | ترجمۀ عبدالحسین وهاب‌زاده ــ باغبان و نجار | آلیسون گوپنیک | ترجمۀ مریم برومندی 🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی 🆔 @kheshtekaj
💠 علیه تربیت رسمی
⁉️چه چیزی در گونۀ ما هست که ما را حیوانی فرهنگی می‌کند؟ به عبارت دیگر، چه جنبه‌هایی از طبیعت انسان باعث می‌شوند هر نسل جدید بشر در هر گوشه‌ای از دنیا مهارت‌ها، دانش، عقاید، نظریه‌ها و ارزش‌های نسل قبلی را کسب کند و مبنا قرار دهد؟
🔷️اکنون که انسان در مرفه‌ترین و آسوده‌ترین دوران عمر گونه‌اش به سر می‌برد، به شیوه‌ای کاملاً متفاوت با گذشته به پرورش فرزندانش توجه نشان می‌دهد. شاید به این سوال بارها فکر کرده‌ایم که چرا ممتاز بودن فرزندانمان در مدرسه و داشتن تحصیلات دانشگاهی تا این اندازه برای ما مهم است؟ و چرا آنها را برای یادگیری چیزهایی که علاقه‌ای به آنها ندارند، تحت فشارهای شدید قرار می‌دهیم؟ وظیفهٔ والدین در رویارویی با فرزندان بازیگوش، خیالپرداز و گریزان از مدرسه چیست؟ کودکانمان چه زمان می‌توانند امکان بازی آزادانه را در محیط بیرون را داشته باشند؟
🔶️سه کتابِ «یادگیری آزاد» و «حق مادرزاد» و «باغبان و نجار»، با پرداختن به موضوعاتی چنین، خواننده را در برابر پرسش‌هایی قرار می‌دهند که یافتن پاسخ برای آنها منجر به بینش‌هایی جدیدی در مورد توانایی کودکان برای آموزش خود از طریق روش‌های سرخوشانه‌شان می‌شود. با مطالعهٔ این آثار می‌توانیم کودکان را از آموزش اجباری رها کنیم و پنجرهٔ جدیدی در زمینهٔ تربیت کودکان به روی خود بگشاییم و تصویر جدیدی از ارزش‌ها و مهارت‌آموزی و بازی در کودکان را پیش چشم آوریم.
📘تهیۀ این آثار از وب‌سایت نشرنو
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
⁉️چه چیزی در گونۀ ما هست که ما را حیوانی فرهنگی می‌کند؟ به عبارت دیگر، چه جنبه‌هایی از طبیعت انسان باعث می‌شوند هر نسل جدید بشر در هر گوشه‌ای از دنیا مهارت‌ها، دانش، عقاید، نظریه‌ها و ارزش‌های نسل قبلی را کسب کند و مبنا قرار دهد؟
🔷️اکنون که انسان در مرفه‌ترین و آسوده‌ترین دوران عمر گونه‌اش به سر می‌برد، به شیوه‌ای کاملاً متفاوت با گذشته به پرورش فرزندانش توجه نشان می‌دهد. شاید به این سوال بارها فکر کرده‌ایم که چرا ممتاز بودن فرزندانمان در مدرسه و داشتن تحصیلات دانشگاهی تا این اندازه برای ما مهم است؟ و چرا آنها را برای یادگیری چیزهایی که علاقه‌ای به آنها ندارند، تحت فشارهای شدید قرار می‌دهیم؟ وظیفهٔ والدین در رویارویی با فرزندان بازیگوش، خیالپرداز و گریزان از مدرسه چیست؟ کودکانمان چه زمان می‌توانند امکان بازی آزادانه را در محیط بیرون را داشته باشند؟
🔶️سه کتابِ «یادگیری آزاد» و «حق مادرزاد» و «باغبان و نجار»، با پرداختن به موضوعاتی چنین، خواننده را در برابر پرسش‌هایی قرار می‌دهند که یافتن پاسخ برای آنها منجر به بینش‌هایی جدیدی در مورد توانایی کودکان برای آموزش خود از طریق روش‌های سرخوشانه‌شان می‌شود. با مطالعهٔ این آثار می‌توانیم کودکان را از آموزش اجباری رها کنیم و پنجرهٔ جدیدی در زمینهٔ تربیت کودکان به روی خود بگشاییم و تصویر جدیدی از ارزش‌ها و مهارت‌آموزی و بازی در کودکان را پیش چشم آوریم.
📘تهیۀ این آثار از وب‌سایت نشرنو
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
Radio Marz - Episode 15
Radio Marz
🔴 نقد مدارس تیزهوشان
🎙 پادکست رادیو مرز
قسمت تازه‌ی رادیو مرز روایت کسانیه که تو مدرسه‌های سمپاد درس خوندن و توی این مدارس احساس ضعف و شکست داشتن و همین احساس، مرزی بین اونها و بقیه به وجود آورده.
◀️برگرفته از پادکست فارسی رادیو مرز:
radiomarz.libsyn.com
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🎙 پادکست رادیو مرز
قسمت تازه‌ی رادیو مرز روایت کسانیه که تو مدرسه‌های سمپاد درس خوندن و توی این مدارس احساس ضعف و شکست داشتن و همین احساس، مرزی بین اونها و بقیه به وجود آورده.
◀️برگرفته از پادکست فارسی رادیو مرز:
radiomarz.libsyn.com
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
📖 برشی از #کتاب آمرانگی و آموزش
🖋نوشته : دکتر مرتضی نظری
تعریف کلاسیک هوش و تیزهوشی که تمام ظرفیت فرد را در IQ خلاصه می‌کند نه تنها کافی و پاسخگو نیست بلکه مأموریت اصیل مدرسه و نهاد خانواده را به آشفتگی دچار ساخته.
جداسازی محل تحصیل افراد بر اساس هر تعریف و خوانشی از هوش، هم نادرست و هم دربردارنده آثار سوء فرهنگی، روانی و اجتماعی است و اتفاقاً خسارت وارده بر روح و روان فارغ‌التحصیلان مدارس دستچین شده (سمپاد) کمتر از بازماندگان و بازندگان آزمون ورودی این مدارس نیست.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🖋نوشته : دکتر مرتضی نظری
تعریف کلاسیک هوش و تیزهوشی که تمام ظرفیت فرد را در IQ خلاصه می‌کند نه تنها کافی و پاسخگو نیست بلکه مأموریت اصیل مدرسه و نهاد خانواده را به آشفتگی دچار ساخته.
جداسازی محل تحصیل افراد بر اساس هر تعریف و خوانشی از هوش، هم نادرست و هم دربردارنده آثار سوء فرهنگی، روانی و اجتماعی است و اتفاقاً خسارت وارده بر روح و روان فارغ‌التحصیلان مدارس دستچین شده (سمپاد) کمتر از بازماندگان و بازندگان آزمون ورودی این مدارس نیست.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
⁉️ کمتر بیشتر است
🔶️بخش اول
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
♦️ توضیح مترجم: در چند سال گذشته فنلاند به عنوان کامیاب ترین کشور در گستره آموزش بسیار مورد توجه قرار گرفته و آموزش شناسان، پژوهشگران و کارشناسان آموزشی بسیاری از سراسر جهان را برانگیخته تا درباره ساختارآموزشی اش موشکافانه تر به واکاوی و پژوهش بپردازند.در همین راستا «Kelly Day» نویسنده نوشتارِ «کمتر، بیشتر است» نیز یک معلم ریاضی از آمریکاست که برای بررسی ساختار آموزشی فنلاند از نزدیک، به این کشور سفر کرده و بخشی از تجربه‌هایش را در این نوشتار آورده است.او می‌گوید: فنلاند با نوآوری‌های آموزشی اش بسیاری از باورهای سنتی در این گستره را به چالش گرفته و آنها را از ساختار آموزشی اش کنار نهاده است.برای نمونه فنلاندی‌ها رویکردِ سنتی «هر چه بیشتر، بهتر» در آموزش مانند فشارِ بیشتر، تکلیفِ بیشتر، کلاسِ بیشتر، روزهایِ آموزشیِ طولانی تر، استرس بیشترِ، کلاس‌هایِ بیرون از مدرسه بیشتر و ...که ریشه کامیابی‌های بیشتر دانسته می‌شود را با راهکارهایی نوآورانه به «کمتر» تبدیل کرده و پیامدهای مثبت این تغییرِ رویکرد، آنها را بر آن داشته تا با انگیزه بیشتر و برنامه‌ریزی‌های بهتر پیگیر تغییرات باشند.ذهنیتِ «بیشتر و بیشتر» در بسیاری از ساختارهای آموزشی جهان از جمله کشور ما همچنان چیره است و بزرگترین قربانیانش نوآموزان امروز و شهروندان آینده است.نویسنده این راهکارها را در 11 بخش آورده و برای هر یک توضیحات کوتاهی داده است.این متن دارای مقدمه و بخش‌هایی بود که افزون بر طولانی کردن متن، نمی‌توانست کمک موثری برای درک تجربه‌های آموزشی نویسنده باشد.از این رو از آنها چشم‌پوشی شد.اکنون بد نیست که تجربه‌های این آموزگار آمریکایی در فنلاند را باهم بخوانیم تا ببینیم که فنلاندی‌ها چگونه با جایگزین کردن کمتر به جای بیشتر به کامیابی‌های فراوانی دست یافته‌اند.
🔻 1- آموزش‌های رسمی‌کمتر= گزینه‌های بیشتر
دانش‌آموزان در فنلاند آموزش‌های رسمی‌را در سن هفت سالگی آغاز می‌کنند.بله هفت سالگی! فنلاند به بچه‌ها اجازه می‌دهد که به جای ساکت نشستن در کلاس و زندانی بودن در آن، برای یادگیری به ورزش و بازی بپردازند.اما آیا کودکان عقب نمی‌افتند؟ نه! بچه‌ها هنگامی‌مدرسه را آغاز می‌کنند که رشد کافی یافته و آماده تمرکز و یادگیری بهتر باشند.این روند به شکل اجباری تا 9 سال ادامه می‌یابد.پس از پایه نهم همه چیز اختیاری می‌شود.دانش‌آموزان در سن 16 سالگی می‌توانند هر یک از سه مسیرِ مدرسه‌های متوسطه دوم، مدرسه‌های فنی و حرفه ای و ورود به بازار کار- که کمتر از 5 درصد می‌باشند- را برگزینند.
🔻 2- زمانِ حضور در مدرسه کمتر= استراحت بیشتر
دانش‌آموزان معمولا مدرسه را بین 9 تا 45: 9 دقیقه آغاز می‌کنند.در واقع هلسینکی در نظر دارد قانونی بگذارد که هیچ مدرسه ای نتواند پیش از 9 صبح آغاز به کار کند.پژوهش‌ها نشان داده است که نوجوانان صبح‌ها نیازمند خوابی با کیفیت هستند.معمولا روزهای مدرسه در ساعت 2 یا 45: 2پایان می‌پذیرد.البته برخی روزها زودتر و بعضی روزها دیرتر آغاز به کار می‌کنند.روزانه برنامه‌های درسی و ساعت آغاز کلاس‌ها متفاوت است و تغییر می‌کند؛ از این رو آنها معمولا سه تا چهار کلاسِ 75 دقیقه ای در یک روز با چند استراحت میان آنها دارند.به طور کلی این برنامه هم به دانش‌آموزان و هم به معلمان اجازه می‌دهد تا به خوبی استراحت کرده و آماده فرآیند یاددهی و یادگیری شوند.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🔶️بخش اول
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
♦️ توضیح مترجم: در چند سال گذشته فنلاند به عنوان کامیاب ترین کشور در گستره آموزش بسیار مورد توجه قرار گرفته و آموزش شناسان، پژوهشگران و کارشناسان آموزشی بسیاری از سراسر جهان را برانگیخته تا درباره ساختارآموزشی اش موشکافانه تر به واکاوی و پژوهش بپردازند.در همین راستا «Kelly Day» نویسنده نوشتارِ «کمتر، بیشتر است» نیز یک معلم ریاضی از آمریکاست که برای بررسی ساختار آموزشی فنلاند از نزدیک، به این کشور سفر کرده و بخشی از تجربه‌هایش را در این نوشتار آورده است.او می‌گوید: فنلاند با نوآوری‌های آموزشی اش بسیاری از باورهای سنتی در این گستره را به چالش گرفته و آنها را از ساختار آموزشی اش کنار نهاده است.برای نمونه فنلاندی‌ها رویکردِ سنتی «هر چه بیشتر، بهتر» در آموزش مانند فشارِ بیشتر، تکلیفِ بیشتر، کلاسِ بیشتر، روزهایِ آموزشیِ طولانی تر، استرس بیشترِ، کلاس‌هایِ بیرون از مدرسه بیشتر و ...که ریشه کامیابی‌های بیشتر دانسته می‌شود را با راهکارهایی نوآورانه به «کمتر» تبدیل کرده و پیامدهای مثبت این تغییرِ رویکرد، آنها را بر آن داشته تا با انگیزه بیشتر و برنامه‌ریزی‌های بهتر پیگیر تغییرات باشند.ذهنیتِ «بیشتر و بیشتر» در بسیاری از ساختارهای آموزشی جهان از جمله کشور ما همچنان چیره است و بزرگترین قربانیانش نوآموزان امروز و شهروندان آینده است.نویسنده این راهکارها را در 11 بخش آورده و برای هر یک توضیحات کوتاهی داده است.این متن دارای مقدمه و بخش‌هایی بود که افزون بر طولانی کردن متن، نمی‌توانست کمک موثری برای درک تجربه‌های آموزشی نویسنده باشد.از این رو از آنها چشم‌پوشی شد.اکنون بد نیست که تجربه‌های این آموزگار آمریکایی در فنلاند را باهم بخوانیم تا ببینیم که فنلاندی‌ها چگونه با جایگزین کردن کمتر به جای بیشتر به کامیابی‌های فراوانی دست یافته‌اند.
🔻 1- آموزش‌های رسمی‌کمتر= گزینه‌های بیشتر
دانش‌آموزان در فنلاند آموزش‌های رسمی‌را در سن هفت سالگی آغاز می‌کنند.بله هفت سالگی! فنلاند به بچه‌ها اجازه می‌دهد که به جای ساکت نشستن در کلاس و زندانی بودن در آن، برای یادگیری به ورزش و بازی بپردازند.اما آیا کودکان عقب نمی‌افتند؟ نه! بچه‌ها هنگامی‌مدرسه را آغاز می‌کنند که رشد کافی یافته و آماده تمرکز و یادگیری بهتر باشند.این روند به شکل اجباری تا 9 سال ادامه می‌یابد.پس از پایه نهم همه چیز اختیاری می‌شود.دانش‌آموزان در سن 16 سالگی می‌توانند هر یک از سه مسیرِ مدرسه‌های متوسطه دوم، مدرسه‌های فنی و حرفه ای و ورود به بازار کار- که کمتر از 5 درصد می‌باشند- را برگزینند.
🔻 2- زمانِ حضور در مدرسه کمتر= استراحت بیشتر
دانش‌آموزان معمولا مدرسه را بین 9 تا 45: 9 دقیقه آغاز می‌کنند.در واقع هلسینکی در نظر دارد قانونی بگذارد که هیچ مدرسه ای نتواند پیش از 9 صبح آغاز به کار کند.پژوهش‌ها نشان داده است که نوجوانان صبح‌ها نیازمند خوابی با کیفیت هستند.معمولا روزهای مدرسه در ساعت 2 یا 45: 2پایان می‌پذیرد.البته برخی روزها زودتر و بعضی روزها دیرتر آغاز به کار می‌کنند.روزانه برنامه‌های درسی و ساعت آغاز کلاس‌ها متفاوت است و تغییر می‌کند؛ از این رو آنها معمولا سه تا چهار کلاسِ 75 دقیقه ای در یک روز با چند استراحت میان آنها دارند.به طور کلی این برنامه هم به دانش‌آموزان و هم به معلمان اجازه می‌دهد تا به خوبی استراحت کرده و آماده فرآیند یاددهی و یادگیری شوند.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
⁉️ کمتر بیشتر است
🔶️بخش دوم
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
🔻 3-ساعت های آموزشی کمتر= زمان برنامه ریزی بیشتر
معلمان در فنلاند روزهای کوتاه نیز دارند. بر پایه گزارش OECD (سازمان توسعه و همکاری) میانگینِ ساعت های آموزشی یک معلم در فنلاند سالانه 600 ساعت است- یعنی نزدیکِ 4 ساعت یا کمتر در روز. این عدد برای معلمان آمریکایی دارای میانگینِ 1080 ساعت در سال است؛ نزدیک دو برابر فنلاندی ها. این یعنی به طور میانگین شش ساعت یا بیشتر کلاس در روز. از معلمان و دانش آموزان فنلاندی انتظار نمی رود که اگر کلاسی نداشتند در مدرسه بمانند. برای مثال اگر آن ها بعد از ظهر کلاس ندارند (چه معلم ها و چه دانش آموزان) به آسانی می توانند مدرسه را ترک کنند. یا اگر کلاس اولِ چهارشنبه ساعت 11 آغاز می شود معلمان یا دانش آموزان مجبور نیستند پیش از آغاز این کلاس در مدرسه باشند. این رویه به معلمان اجازه می دهد که زمان بیشتری درباره هر درس بیندیشند و برنامه ریزی کنند. همچنین به آن ها اجازه می دهد که آموزش شان عالی باشد و درس دادن شان برانگیزاننده تر.
🔻 4-معلمان کمتر= توجه و سازگاری بیشتر
دانش آموزان دبستانی در فنلاند غالبا شش سالِ دبستان خویش را با یک معلم می گذرانند. بله یک معلم! همان یک معلم بدون وقفه در مدت شش سال یک گروه از دانش آموزان را از نظر آموزشی پشتیبانی می کند، پرورش می دهد و رسیدگی می کند. پر پیداست که معلم در جریان این شش سال، با یک گروه 15- 20 نفره، نیازهای فردی و سبکِ یادگیری هر دانش آموز را به خوبی درمی یابد. این معلمان می دانند که هر یک از دانش آموزان شان کجا بوده اند و کجا دارند می روند. در این مدت معلمان پیشرفت بچه ها را دنبال می کنند و به عنوان دستاوردی شخصی به کامیابی های بچه ها و دستیابی به اهداف شان علاقه دارند. در این وضعیت "از زیر مسئولیت در رفتن" و انداختن به دوش معلم بعدی وجود ندارد؛ چرا که خودشان معلم بعدی اند. اگر مشکلِ رفتاری یا انضباطی وجود داشته باشد، از آغاز و بی درنگ این معلم است که بهتر می داند برای شش سال آینده چه چاره ای بیندیشد یا چه کار کند. (در برخی از مدرسه های فنلاند دبستانی ها را به جای شش سال در دوره ای سه ساله در یک کلاس قرار می دهند؛ مزایای این روش نیز همچنان همان است که گفته شد.)
این ساختار سودمند است؛ زیرا که نه تنها به بچه ها سازگاری، آگاهی و توجه فردی مورد نیازشان را می دهد بلکه به معلمان در درک برنامه درسی به شیوه های خطی و کل نگرانه نیز کمک می کند. معلمان می دانند برای برداشتن گام های بعدی در آموزش به چه چیزی نیاز دارند، همچنین در راهبری دانش آموزان شان آزادی عمل دارند. معلمان فشار برای بالا بردن سرعت یا حرکت آرام را حس نمی کنند؛ به طوری که آن ها همواره برای معلمی کردن در سال آینده "آماده" اند. آن ها خودشان معلمان سال آینده هستند، از این رو برنامه درسی را در کنترل دارند! می دانند بچه ها کجاهستند، چه را آموخته اند و در پیوند با نیازهای دانش آموزان برنامه ی بعدی چه خواهد بود! من واقعا باور دارم که این بخش بزرگی از داستان کامیابی های فنلاند است که البته توجه کافی را جلب نکرده است.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🔶️بخش دوم
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
🔻 3-ساعت های آموزشی کمتر= زمان برنامه ریزی بیشتر
معلمان در فنلاند روزهای کوتاه نیز دارند. بر پایه گزارش OECD (سازمان توسعه و همکاری) میانگینِ ساعت های آموزشی یک معلم در فنلاند سالانه 600 ساعت است- یعنی نزدیکِ 4 ساعت یا کمتر در روز. این عدد برای معلمان آمریکایی دارای میانگینِ 1080 ساعت در سال است؛ نزدیک دو برابر فنلاندی ها. این یعنی به طور میانگین شش ساعت یا بیشتر کلاس در روز. از معلمان و دانش آموزان فنلاندی انتظار نمی رود که اگر کلاسی نداشتند در مدرسه بمانند. برای مثال اگر آن ها بعد از ظهر کلاس ندارند (چه معلم ها و چه دانش آموزان) به آسانی می توانند مدرسه را ترک کنند. یا اگر کلاس اولِ چهارشنبه ساعت 11 آغاز می شود معلمان یا دانش آموزان مجبور نیستند پیش از آغاز این کلاس در مدرسه باشند. این رویه به معلمان اجازه می دهد که زمان بیشتری درباره هر درس بیندیشند و برنامه ریزی کنند. همچنین به آن ها اجازه می دهد که آموزش شان عالی باشد و درس دادن شان برانگیزاننده تر.
🔻 4-معلمان کمتر= توجه و سازگاری بیشتر
دانش آموزان دبستانی در فنلاند غالبا شش سالِ دبستان خویش را با یک معلم می گذرانند. بله یک معلم! همان یک معلم بدون وقفه در مدت شش سال یک گروه از دانش آموزان را از نظر آموزشی پشتیبانی می کند، پرورش می دهد و رسیدگی می کند. پر پیداست که معلم در جریان این شش سال، با یک گروه 15- 20 نفره، نیازهای فردی و سبکِ یادگیری هر دانش آموز را به خوبی درمی یابد. این معلمان می دانند که هر یک از دانش آموزان شان کجا بوده اند و کجا دارند می روند. در این مدت معلمان پیشرفت بچه ها را دنبال می کنند و به عنوان دستاوردی شخصی به کامیابی های بچه ها و دستیابی به اهداف شان علاقه دارند. در این وضعیت "از زیر مسئولیت در رفتن" و انداختن به دوش معلم بعدی وجود ندارد؛ چرا که خودشان معلم بعدی اند. اگر مشکلِ رفتاری یا انضباطی وجود داشته باشد، از آغاز و بی درنگ این معلم است که بهتر می داند برای شش سال آینده چه چاره ای بیندیشد یا چه کار کند. (در برخی از مدرسه های فنلاند دبستانی ها را به جای شش سال در دوره ای سه ساله در یک کلاس قرار می دهند؛ مزایای این روش نیز همچنان همان است که گفته شد.)
این ساختار سودمند است؛ زیرا که نه تنها به بچه ها سازگاری، آگاهی و توجه فردی مورد نیازشان را می دهد بلکه به معلمان در درک برنامه درسی به شیوه های خطی و کل نگرانه نیز کمک می کند. معلمان می دانند برای برداشتن گام های بعدی در آموزش به چه چیزی نیاز دارند، همچنین در راهبری دانش آموزان شان آزادی عمل دارند. معلمان فشار برای بالا بردن سرعت یا حرکت آرام را حس نمی کنند؛ به طوری که آن ها همواره برای معلمی کردن در سال آینده "آماده" اند. آن ها خودشان معلمان سال آینده هستند، از این رو برنامه درسی را در کنترل دارند! می دانند بچه ها کجاهستند، چه را آموخته اند و در پیوند با نیازهای دانش آموزان برنامه ی بعدی چه خواهد بود! من واقعا باور دارم که این بخش بزرگی از داستان کامیابی های فنلاند است که البته توجه کافی را جلب نکرده است.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
👍4
⁉️ کمتر بیشتر است
🔶️بخش سوم
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
5 - پذیرش داوطلب کمتر= اعتماد بنفس بیشتر در معلمان
خب! کودکان برای سه سال تا شش سال یک معلم دارند. اگر بچه ای به "معلم بد" برخورد کند، چه؟ فنلاندی ها سخت تلاش می کنند تا مطمئن شوند که "معلم بد"ی وجود ندارد. ورود [داوطلبان آموزگاری] به آموزش دبستانی رقابتی ترین پایه در فنلاند است و برای این دوره تنها 10 درصد از داوطلبان پذیرفته شده و هر سال هزاران تن دیگر را رد می کند. یک فرد نه تنها باید بهترین و درخشان ترین دانش آموز برای آموزش در دبستان باشد، بلکه باید برای پذیرش از یک سری مصاحبه ها و غربالگری های شخصیتی نیز بگذرد. بنابراین برای آموزگاری در دبستان کافی نیست که باهوش ترین در کلاس تان باشید، بلکه باید توانایی های ذاتی و انگیزه های فردی برای آموزش را نیز داشته باشید.
فنلاند درک می کند که توانایی آموزش چیزی نیست که بتوان آن را از راه مطالعه به دست آورد و معمولا توانایی آموزش یک استعداد یا عشق است؛ برخی آن را دارند و برخی نیز ندارند. در فنلاند چند دانشگاه با برنامه های آموزشی، جامعه را مطمئن می سازند که داوطلبانی که با نمره های عالی مدارک گرفته اند آیا توانایی و استعداد ذاتی برای معلم شدن را دارند. همه معلمان باید مدرک کارشناسی ارشد بگیرند و پایان نامه کارشناسی ارشد بنویسند. این کار اعتماد به نفس بسیار بالایی برای معلمان و اعتماد [اجتماعی] برای آنان پدید می آورد. پدر و مادرها به میزان زیادی به مجرب بودن معلمان، پرورش یافتگی و استعداد این افراد اعتماد دارند. از این رو آن ها در کار آموزشی معلم دخالت نمی کنند و به اتکای اقتدارِ جایگاه پدر و مادری شان خواسته های خویش را تحمیل نمی کنند. از یک معلم ریاضی درباره تعداد ایمیل هایی که معمولا از پدر و مادرها دریافت می کند، پرسیدم. شانه هایش را بالا انداخت و گفت "در حدود 5 یا 6" تا. گفتم "اوه! من در روز تعداد بسیار زیادی ایمیل دریافت می کنم". پاسخ داد ..." نه! من 5 یا 6 ایمیل در ترم دریافت می کنم!" این بجز زندگی در جامعه ای بر پایه اعتماد و احترام نشان دهنده چه چیز می تواند باشد؟
6 - کلاس های کمتر= استراحت بیشتر
همان گونه که پیش از این هم گفتم دانش آموزان سه یا چهار ( و به ندرت 5) کلاس در روز دارند. آن ها در طول روز دارای چندین زنگ تفریح برای استراحت یا خوردن تغذیه ای مختصر هستند. این زمان هایِ 15 تا 20 دقیقه ای، به دانش آموزان فرصتی برای تحلیل آن چه که یادگرفته اند، استفاده از عضلات، دراز کردن پاها، تنفسِ هوایی تازه و تکان تکان خوردن را می دهد. چندین مزایای عصبی برای این استراحت ها وجود دارد. پژوهش پشت پژوهش از نیاز بچه ها به فعالیت های فیزیکی در جهت یادگیری بهتر پشتیبانی می کند. این پژوهش ها نشان می دهند که افتِ بدنی منجر به افت کارکرد مغزی و عدم تمرکز "زیاد" بچه ها می شود.
معلمان نیز در اتاق شان این استراحت ها را دارند. در فنلاند اتاق معلمان همیشه پر از معلمانی ست که یا در حال کارند یا آماده سازی خود برای درس، یا قهوه می نوشند یا با آرامش استراحت می کنند، یا دوره هم جمع اند و یا شتابان در حال آماده سازی روانی خویش برای کلاس بعدی.
معلمان دبیرستان بین دو کلاس معمولا 10 تا 20 دقیقه استراحت دارند. بنابراین جَست و خیز کمی هم دارند. این اتاق ها بستگی به مدرسه متفاوت است. می توانم بگویم به طور کلی این اتاق ها دارای چند میز و نیمکت، قوری قهوه، آشپزخانه، میز سلف سرویس برای میوه و غذای رایگان و یک میز برای معلمانی که با یکدیگر گفت و گو و همکاری می کنند. حتی تعداد کمی از این اتاق ها صندلی ماساژ دارند!
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🔶️بخش سوم
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
5 - پذیرش داوطلب کمتر= اعتماد بنفس بیشتر در معلمان
خب! کودکان برای سه سال تا شش سال یک معلم دارند. اگر بچه ای به "معلم بد" برخورد کند، چه؟ فنلاندی ها سخت تلاش می کنند تا مطمئن شوند که "معلم بد"ی وجود ندارد. ورود [داوطلبان آموزگاری] به آموزش دبستانی رقابتی ترین پایه در فنلاند است و برای این دوره تنها 10 درصد از داوطلبان پذیرفته شده و هر سال هزاران تن دیگر را رد می کند. یک فرد نه تنها باید بهترین و درخشان ترین دانش آموز برای آموزش در دبستان باشد، بلکه باید برای پذیرش از یک سری مصاحبه ها و غربالگری های شخصیتی نیز بگذرد. بنابراین برای آموزگاری در دبستان کافی نیست که باهوش ترین در کلاس تان باشید، بلکه باید توانایی های ذاتی و انگیزه های فردی برای آموزش را نیز داشته باشید.
فنلاند درک می کند که توانایی آموزش چیزی نیست که بتوان آن را از راه مطالعه به دست آورد و معمولا توانایی آموزش یک استعداد یا عشق است؛ برخی آن را دارند و برخی نیز ندارند. در فنلاند چند دانشگاه با برنامه های آموزشی، جامعه را مطمئن می سازند که داوطلبانی که با نمره های عالی مدارک گرفته اند آیا توانایی و استعداد ذاتی برای معلم شدن را دارند. همه معلمان باید مدرک کارشناسی ارشد بگیرند و پایان نامه کارشناسی ارشد بنویسند. این کار اعتماد به نفس بسیار بالایی برای معلمان و اعتماد [اجتماعی] برای آنان پدید می آورد. پدر و مادرها به میزان زیادی به مجرب بودن معلمان، پرورش یافتگی و استعداد این افراد اعتماد دارند. از این رو آن ها در کار آموزشی معلم دخالت نمی کنند و به اتکای اقتدارِ جایگاه پدر و مادری شان خواسته های خویش را تحمیل نمی کنند. از یک معلم ریاضی درباره تعداد ایمیل هایی که معمولا از پدر و مادرها دریافت می کند، پرسیدم. شانه هایش را بالا انداخت و گفت "در حدود 5 یا 6" تا. گفتم "اوه! من در روز تعداد بسیار زیادی ایمیل دریافت می کنم". پاسخ داد ..." نه! من 5 یا 6 ایمیل در ترم دریافت می کنم!" این بجز زندگی در جامعه ای بر پایه اعتماد و احترام نشان دهنده چه چیز می تواند باشد؟
6 - کلاس های کمتر= استراحت بیشتر
همان گونه که پیش از این هم گفتم دانش آموزان سه یا چهار ( و به ندرت 5) کلاس در روز دارند. آن ها در طول روز دارای چندین زنگ تفریح برای استراحت یا خوردن تغذیه ای مختصر هستند. این زمان هایِ 15 تا 20 دقیقه ای، به دانش آموزان فرصتی برای تحلیل آن چه که یادگرفته اند، استفاده از عضلات، دراز کردن پاها، تنفسِ هوایی تازه و تکان تکان خوردن را می دهد. چندین مزایای عصبی برای این استراحت ها وجود دارد. پژوهش پشت پژوهش از نیاز بچه ها به فعالیت های فیزیکی در جهت یادگیری بهتر پشتیبانی می کند. این پژوهش ها نشان می دهند که افتِ بدنی منجر به افت کارکرد مغزی و عدم تمرکز "زیاد" بچه ها می شود.
معلمان نیز در اتاق شان این استراحت ها را دارند. در فنلاند اتاق معلمان همیشه پر از معلمانی ست که یا در حال کارند یا آماده سازی خود برای درس، یا قهوه می نوشند یا با آرامش استراحت می کنند، یا دوره هم جمع اند و یا شتابان در حال آماده سازی روانی خویش برای کلاس بعدی.
معلمان دبیرستان بین دو کلاس معمولا 10 تا 20 دقیقه استراحت دارند. بنابراین جَست و خیز کمی هم دارند. این اتاق ها بستگی به مدرسه متفاوت است. می توانم بگویم به طور کلی این اتاق ها دارای چند میز و نیمکت، قوری قهوه، آشپزخانه، میز سلف سرویس برای میوه و غذای رایگان و یک میز برای معلمانی که با یکدیگر گفت و گو و همکاری می کنند. حتی تعداد کمی از این اتاق ها صندلی ماساژ دارند!
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
⁉️ کمتر بیشتر است
🔶️بخش چهارم
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
🔻 7- آزمون کمتر= یادگیری بیشتر
تصور کنید اگر بررسی جز به جزء آزمون های دلهوره آور را نداشته باشید، با دانش آموزان تان چه کارهای هیجان انگیزی می توانید انجام دهید! تصور کنید اگر دریافتی تان وابسته به نمرات آزمون دانش آموزان تان نبود، چه آزادی می تونستید داشته باشید. تصور کنید در این وضع درس دادن چقدر سرگم کننده تر می توانست باشد!
برنامه درسی بر معلمان فنلاندی فشار کمی می آورد- هر چند در کل آموزشگری کار دشواری ست. معلمی در فنلاند شغلی ست که به خوبی مورد اعتماد قرار گرفته است، از این رو آموزگاران در این کشور کنترل بیشتری بر کلاس ها و درونمایه های درسی دارند. معلم برای ریسک بیشتر و تلاش برای کارهای تازه و خلق [شرایط] هیجان انگیز در کلاس اختیار دارد. او آزادی عمل لازم برای به کارگیری طرح درس را نیز دارد. طرح درسی که به دانش آموزان فرصت تبدیل شدن به افرادی ماهر برای جهان واقعی را می دهد. معلمان برای آموزش مهارت ها زمان کافی دارند. مهارت هایی که به دانش آموزان اجازه می دهد در روند رشد به افرادی تبدیل شوند که می دانند کار و برنامه های خویش را چگونه آغاز و مدیریت کنند تا به هدف های شان دست یابند. آن ها برای آموزشِ هنر زمان دارند؛ افزون بر این که فرصت دارند تا به دانش آموزان چگونگی مهارت های زندگی واقعی مانند شنا کردن، آشپزی، پاکیزگی، نجاری، و بیشتر از این ها را بیاموزند. در حالی که این دانش آموزان این مهارت های شگف انگیز را می آموزند، ریاضی، حل مسئله و جهت یابی را نیز یاد می گیرند.
🔻 8-عنوان های کمتر= عمق بیشتر
من در فنلاند چندین کلاس ریاضی از پایه پنجم تا نهم را دیده ام. در فنلاند برنامه درسی ریاضی این پنج سال محتوای درسی است که من در آمریکا باید در یک سال آموزش اش دهم. دراین کشور دیدم که موضوعات ریاضی ارائه شده در پنج سال شامل برنامه درسی پایه هفتم من در آمریکاست.
در این جا بازهم ذهنیت آمریکایی "بیشتر، بیشتر است" به این سادگی ها کار نمی کند. اگر در آمریکا بخواهم برنامه درسی مورد انتظار یک ساله ام را به پایان برسانم باید هر کاری انجام دهم؛ از جمله این که یک روز در میان درسی تازه بدهم. در این شرایط همیشه حس می کنم "عقبم". عقب از چه؟ مطمئن نیستم! در آمریکا فشاری وجود دارد که من و دانش آموزانم را هل می دهد. در فنلاند، معلمان از زمان شان استفاده می کنند. آن ها عمیق تر به موضوعات نگاه می کنند. اگر کمی عقب بمانند یا اگر بخشی از درس را در یک سال پوشش ندهند عصبی نمی شوند.
همچنین دانش آموزان در هفته ساعت های ریاضی کمی دارند. در حقیقت در بخشی از سال همه پایه های هفتگانه فقط یک بار در هفته ریاضی دارند. هنوز هنگامی که این را می شنوم قلبم به تپش می افتد. نمی توانم باور کنم که این زمان برای ریاضی کافی باشد! چگونه برای آزمون ها آماده خواهند شد؟! اوه...صبر کنید. آزمونی وجود ندارد. درست است در این شرایط نیازی به عجله نیست. در واقع دانش آموزان تا در درس های پیشین به درک کافی نرسند مجبور به آموختن درس های تازه نمی شوند. معلمی در فنلاند کتابِ یک رشته را نشانم داد و گفت که این کتاب برای من محتوای خیلی زیادی دارد. نگاهی کلی به کتاب انداختم و زبانم بند آمد! کل کتاب به اندازه یک فصل از کتاب تدریس من بود! چرا ما در آمریکا برای یادگیری محتوایی به این زیادی و با این سرعت به بچه ها فشار می آوریم؟
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🔶️بخش چهارم
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
🔻 7- آزمون کمتر= یادگیری بیشتر
تصور کنید اگر بررسی جز به جزء آزمون های دلهوره آور را نداشته باشید، با دانش آموزان تان چه کارهای هیجان انگیزی می توانید انجام دهید! تصور کنید اگر دریافتی تان وابسته به نمرات آزمون دانش آموزان تان نبود، چه آزادی می تونستید داشته باشید. تصور کنید در این وضع درس دادن چقدر سرگم کننده تر می توانست باشد!
برنامه درسی بر معلمان فنلاندی فشار کمی می آورد- هر چند در کل آموزشگری کار دشواری ست. معلمی در فنلاند شغلی ست که به خوبی مورد اعتماد قرار گرفته است، از این رو آموزگاران در این کشور کنترل بیشتری بر کلاس ها و درونمایه های درسی دارند. معلم برای ریسک بیشتر و تلاش برای کارهای تازه و خلق [شرایط] هیجان انگیز در کلاس اختیار دارد. او آزادی عمل لازم برای به کارگیری طرح درس را نیز دارد. طرح درسی که به دانش آموزان فرصت تبدیل شدن به افرادی ماهر برای جهان واقعی را می دهد. معلمان برای آموزش مهارت ها زمان کافی دارند. مهارت هایی که به دانش آموزان اجازه می دهد در روند رشد به افرادی تبدیل شوند که می دانند کار و برنامه های خویش را چگونه آغاز و مدیریت کنند تا به هدف های شان دست یابند. آن ها برای آموزشِ هنر زمان دارند؛ افزون بر این که فرصت دارند تا به دانش آموزان چگونگی مهارت های زندگی واقعی مانند شنا کردن، آشپزی، پاکیزگی، نجاری، و بیشتر از این ها را بیاموزند. در حالی که این دانش آموزان این مهارت های شگف انگیز را می آموزند، ریاضی، حل مسئله و جهت یابی را نیز یاد می گیرند.
🔻 8-عنوان های کمتر= عمق بیشتر
من در فنلاند چندین کلاس ریاضی از پایه پنجم تا نهم را دیده ام. در فنلاند برنامه درسی ریاضی این پنج سال محتوای درسی است که من در آمریکا باید در یک سال آموزش اش دهم. دراین کشور دیدم که موضوعات ریاضی ارائه شده در پنج سال شامل برنامه درسی پایه هفتم من در آمریکاست.
در این جا بازهم ذهنیت آمریکایی "بیشتر، بیشتر است" به این سادگی ها کار نمی کند. اگر در آمریکا بخواهم برنامه درسی مورد انتظار یک ساله ام را به پایان برسانم باید هر کاری انجام دهم؛ از جمله این که یک روز در میان درسی تازه بدهم. در این شرایط همیشه حس می کنم "عقبم". عقب از چه؟ مطمئن نیستم! در آمریکا فشاری وجود دارد که من و دانش آموزانم را هل می دهد. در فنلاند، معلمان از زمان شان استفاده می کنند. آن ها عمیق تر به موضوعات نگاه می کنند. اگر کمی عقب بمانند یا اگر بخشی از درس را در یک سال پوشش ندهند عصبی نمی شوند.
همچنین دانش آموزان در هفته ساعت های ریاضی کمی دارند. در حقیقت در بخشی از سال همه پایه های هفتگانه فقط یک بار در هفته ریاضی دارند. هنوز هنگامی که این را می شنوم قلبم به تپش می افتد. نمی توانم باور کنم که این زمان برای ریاضی کافی باشد! چگونه برای آزمون ها آماده خواهند شد؟! اوه...صبر کنید. آزمونی وجود ندارد. درست است در این شرایط نیازی به عجله نیست. در واقع دانش آموزان تا در درس های پیشین به درک کافی نرسند مجبور به آموختن درس های تازه نمی شوند. معلمی در فنلاند کتابِ یک رشته را نشانم داد و گفت که این کتاب برای من محتوای خیلی زیادی دارد. نگاهی کلی به کتاب انداختم و زبانم بند آمد! کل کتاب به اندازه یک فصل از کتاب تدریس من بود! چرا ما در آمریکا برای یادگیری محتوایی به این زیادی و با این سرعت به بچه ها فشار می آوریم؟
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
⁉️ کمتر بیشتر است
🔶️بخش پنجم
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
🔻 9- تکلیف کمتر = مشارکت بیشتر
بر پایه گزارش سازمان توسعه و همکاری، دانش آموزان فنلاند با میانگین زیر نیم ساعت تکلیف در شب، کمترین مقدار تکلیف در جهان را دارند. دانش آموزان فنلاندی معمولا نه معلم خصوصی دارند نه آموزش بیرون از مدرسه. این به ویژه هنگامی شوک آور است که درمی یابید که دانش آموزان این کشور عملکرد بالاتری نسبت به دانش آموزان کشورهای آسیایی دارند؛ کشورهایی که دانش آموزان شان ساعت ها کلاس اضافی خارج از مدرسه دارند. بنابر آنچه که دیدم معلمان در فنلاند در کلاس از دانش آموزان کار می کشند. معلمان فنلاندی حس می کنند که اگر امکان انجام تکلیفی در مدرسه وجود دارد دانش آموزان آن را در مدرسه انجام دهند. باز می بینیم که برای یادگیری و انجام یک مهارت بیش از آن چه که ضروری است روی دانش آموزان فشاری آورده نمی شود. در مدرسه های فنلاند تکلیف ها اغلب باز هستند و واقعا در انجام شان رتبه بندی وجود ندارد. با این حال دانش آموزان در کلاس با پشتکار روی آن ها کار می کنند. هنگامی که به دانش آموزان در کلاس کاری داده می شود اتفاق خیلی جالبی می افتد. حتی دانش آموزانی که در زمان تدریس گوش نداده اند تلفن های همراه شان را کنار می گذارند و کار بر تکلیف تعیین شده را آغاز می کنند. حتی اگر تکلیف اختیاری باشد دانش آموزان با توجه کامل تا پایان کلاس آن را انجام می دهند. تقریبا این مانند یک موافقت ناگفته است که: " اگر هم اکنون در کلاس روی این تکلیف کار کنید به شما تکلیف خانه نخواهم داد." این کار واقعا فکرم را درباره مقدار تکلیفی که روزانه به بچه ها می دهم تغییر داده است.
🔻 10-دانش آموز کمتر = توجه فردی بیشتر
بر کسی پوشیده نیست که هر چه تعداد دانش آموزان در کلاس کمتر باشد توانایی برای توجه و مراقبت های مورد نیاز برای یادگیری دانش آموزان بیشتر خواهد بود. یک معلم فنلاندی در روز حدود 3 یا 4 کلاس با 20 دانش آموز دارد. بنابراین آن ها بین 60 تا 80 دانش آموزرا هر روز خواهند دید. من در آمریکا به تنهایی 160 دانش آموز را در روز می بینم. من در هر کلاس 30 تا 35 دانش آموز در یک کلاس دارم، شش کلاس پشت سر هم و 5 روز در هفته.
🔻 11-ساختار کوچک تر= اعتماد بیشتر
اعتماد، کلید کل این ساختار است، نه خودِ ساختار. در فنلاند به جای بد گمانی افراد به یکدیگر و بنا نهادن دنیایی از ساختارها، قانون ها، چهارچوب ها و آزمون ها برای پیشبرد آموزش، به سادگی به ساختار اعتماد دارند. جامعه به مدرسه برای به کار گیری معلمان شایسته اعتماد می کند. پدر و مادرها به پرورش یافتگی معلمان اعتماد دارند؛ بنابراین به آن ها برای پدید آوری بهترین فضا در کلاسِ مورد نیاز برای تک تک دانش آموزان آزادی عمل می دهند. پدر و مادرها به معلم ها برای تصمیم سازی هایی که به یادگیری و رشد بچه های شان کمک می کند اعتماد می کنند. معلمان به دانش آموزان برای تلاش کردن و یادگرفتن اعتماد دارند. دانش آموزان به معلمان در رابطه با ابزارهای مورد نیازیی که برای کامیابی در اختیارشان می گذارند اعتماد دارند. جامعه به ساختار اعتماد دارد و به آموزش آن چنان که سزاوار است احترام می گذارد. فنلاند دریافته است که این اعتمادها اثر دارند و چندان پیچیده هم نیستد.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🔶️بخش پنجم
◀️ ساختار آموزشی فنلاند با یازده راه به ما نشان می دهد که "کمتر، بیشتر است"
🖋کلی دی (Kelly Day)، آوریل 2015
برگردان از محمدرضا نیک نژاد، روزنامه مردم سالاری، 19 بهمن 96
🔻 9- تکلیف کمتر = مشارکت بیشتر
بر پایه گزارش سازمان توسعه و همکاری، دانش آموزان فنلاند با میانگین زیر نیم ساعت تکلیف در شب، کمترین مقدار تکلیف در جهان را دارند. دانش آموزان فنلاندی معمولا نه معلم خصوصی دارند نه آموزش بیرون از مدرسه. این به ویژه هنگامی شوک آور است که درمی یابید که دانش آموزان این کشور عملکرد بالاتری نسبت به دانش آموزان کشورهای آسیایی دارند؛ کشورهایی که دانش آموزان شان ساعت ها کلاس اضافی خارج از مدرسه دارند. بنابر آنچه که دیدم معلمان در فنلاند در کلاس از دانش آموزان کار می کشند. معلمان فنلاندی حس می کنند که اگر امکان انجام تکلیفی در مدرسه وجود دارد دانش آموزان آن را در مدرسه انجام دهند. باز می بینیم که برای یادگیری و انجام یک مهارت بیش از آن چه که ضروری است روی دانش آموزان فشاری آورده نمی شود. در مدرسه های فنلاند تکلیف ها اغلب باز هستند و واقعا در انجام شان رتبه بندی وجود ندارد. با این حال دانش آموزان در کلاس با پشتکار روی آن ها کار می کنند. هنگامی که به دانش آموزان در کلاس کاری داده می شود اتفاق خیلی جالبی می افتد. حتی دانش آموزانی که در زمان تدریس گوش نداده اند تلفن های همراه شان را کنار می گذارند و کار بر تکلیف تعیین شده را آغاز می کنند. حتی اگر تکلیف اختیاری باشد دانش آموزان با توجه کامل تا پایان کلاس آن را انجام می دهند. تقریبا این مانند یک موافقت ناگفته است که: " اگر هم اکنون در کلاس روی این تکلیف کار کنید به شما تکلیف خانه نخواهم داد." این کار واقعا فکرم را درباره مقدار تکلیفی که روزانه به بچه ها می دهم تغییر داده است.
🔻 10-دانش آموز کمتر = توجه فردی بیشتر
بر کسی پوشیده نیست که هر چه تعداد دانش آموزان در کلاس کمتر باشد توانایی برای توجه و مراقبت های مورد نیاز برای یادگیری دانش آموزان بیشتر خواهد بود. یک معلم فنلاندی در روز حدود 3 یا 4 کلاس با 20 دانش آموز دارد. بنابراین آن ها بین 60 تا 80 دانش آموزرا هر روز خواهند دید. من در آمریکا به تنهایی 160 دانش آموز را در روز می بینم. من در هر کلاس 30 تا 35 دانش آموز در یک کلاس دارم، شش کلاس پشت سر هم و 5 روز در هفته.
🔻 11-ساختار کوچک تر= اعتماد بیشتر
اعتماد، کلید کل این ساختار است، نه خودِ ساختار. در فنلاند به جای بد گمانی افراد به یکدیگر و بنا نهادن دنیایی از ساختارها، قانون ها، چهارچوب ها و آزمون ها برای پیشبرد آموزش، به سادگی به ساختار اعتماد دارند. جامعه به مدرسه برای به کار گیری معلمان شایسته اعتماد می کند. پدر و مادرها به پرورش یافتگی معلمان اعتماد دارند؛ بنابراین به آن ها برای پدید آوری بهترین فضا در کلاسِ مورد نیاز برای تک تک دانش آموزان آزادی عمل می دهند. پدر و مادرها به معلم ها برای تصمیم سازی هایی که به یادگیری و رشد بچه های شان کمک می کند اعتماد می کنند. معلمان به دانش آموزان برای تلاش کردن و یادگرفتن اعتماد دارند. دانش آموزان به معلمان در رابطه با ابزارهای مورد نیازیی که برای کامیابی در اختیارشان می گذارند اعتماد دارند. جامعه به ساختار اعتماد دارد و به آموزش آن چنان که سزاوار است احترام می گذارد. فنلاند دریافته است که این اعتمادها اثر دارند و چندان پیچیده هم نیستد.
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
👍1
#معرفی_کتاب
🔷️مدرسه در مدار زندگی
◀️ کتاب مدرسه در مدار زندگی نوشتهٔ مریم فلاح و مینا فلاح و محمد کاظمی است. این کتاب را نشر مهرستان منتشر کرده است.
📘درباره کتاب مدرسه در مدار زندگی:
اولویت مهم هر نظام آموزش باید شکوفاسازی توانمندی‌های کودکان باشد. برای محقق ساختن این هدف، نظام‌های آموزشی باید منعطف‌تر و پویاتر عمل کنند و رویکردهای نوآورانه نسبت به یادگیری و آموزش در پیش گیرند که به مدارس امکان پیشرفت هم‌زمان با تغییرات اجتماعی و اقتصادی را بدهد و آموزش باکیفیت را برای همگان محقق سازد. مدارس بسیاری سعی دارند دیدگاه‌های سنتی نسبت به مدرسه را کنار بگذارند و فرایندهای متداول آموزش و یادگیری را به چالش بکشند....
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
🔷️مدرسه در مدار زندگی
◀️ کتاب مدرسه در مدار زندگی نوشتهٔ مریم فلاح و مینا فلاح و محمد کاظمی است. این کتاب را نشر مهرستان منتشر کرده است.
📘درباره کتاب مدرسه در مدار زندگی:
اولویت مهم هر نظام آموزش باید شکوفاسازی توانمندی‌های کودکان باشد. برای محقق ساختن این هدف، نظام‌های آموزشی باید منعطف‌تر و پویاتر عمل کنند و رویکردهای نوآورانه نسبت به یادگیری و آموزش در پیش گیرند که به مدارس امکان پیشرفت هم‌زمان با تغییرات اجتماعی و اقتصادی را بدهد و آموزش باکیفیت را برای همگان محقق سازد. مدارس بسیاری سعی دارند دیدگاه‌های سنتی نسبت به مدرسه را کنار بگذارند و فرایندهای متداول آموزش و یادگیری را به چالش بکشند....
🔰خشت کج | نقد نظام آموزشی
🆔 @kheshtekaj
👍2