۴ سال بازحکمرانی طالبان معادله میان ثبات امنیتی در برابر بحران مشروعیت بود. دستاوردهای این دوران شامل امنیت نسبی در ۳ساله اول، تداوم حکومت متمرکز، افزایش درآمدهای گمرک و تقویت عوائد داخلی برای طالبان و کاهش تولید تریاک است.
فرصت‌های ازدست‌رفته بترتیب عدم شناسایی بین‌المللی به دلیل محدودیت‌های حقوق بشری، شکست در جذب سرمایه‌گذاری خارجی برای معادن، تعطیلی مدارس دخترانه، تضعیف سرمایه انسانی، انزوای سیاسی و تداوم تحریم‌های فلج‌کننده است.
چالش‌های سال پنجم شامل فشارهای جهانی برای آموزش زنان و حقوق بشر، اقتصاد وابسته به تجارت مرزی، وابستگی به کمک‌های خارجی، عمیق‌ شدن شکاف میان حکومت-جامعه می‌باشند.
شانس تغییر وضعیت تدریجی و منوط به کاهش تحریم‌ها است. راه تحقق ‎امارت_موفق دشوار و با عبور از تغییر تعریف مشروعیت از نظامی به مردمی- بین‌المللی، اصلاح در مسئله زنان، تنوع اقتصادی همراه با روابط خارجی متوازن و مشارکت مردمی از طریق آشتی ملی با گروه‌های قومی است.
‏نتیجه: ‎#ثبات طالبان پایدار نیست مگر با تعدیل ایدئولوژیک، تعامل با جهان، مشارکت سیاسی فراگیر ؛
بدون این تغییرات، افغانستان در چرخه انزوا و بحران باقی می‌ماند.
‎

‏دختران ‎#افغانستان پس از چهار سال از حکومت سرپرست ‎#طالبان چه می‌خواهند؟
https://x.com/AliMoujani/status/1956923484958781496?t=irLRoxApV96KkjQ7IZtpAA&s=19

@kultur